بسم الله
دوستان سلام
اگه حس دلتنگی با از دست دادن دوستان (حتی از نوع مجازی)
با گذشت زمان از بین نرفت . باید چه کرد؟
بسم الله
دوستان سلام
اگه حس دلتنگی با از دست دادن دوستان (حتی از نوع مجازی)
با گذشت زمان از بین نرفت . باید چه کرد؟
Last edited by Iloveu-ALL; 05-09-2017 at 02:10.
دوست عزیز این حس هرگز از بین نمیره فقط باید سعی کنید به کمک حواس دیگه کمرنگ ترش کنیدنوشته شده توسط Iloveu-ALL [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نوشته شده توسط Iloveu-ALL [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
راهکاری پیدا کردید به منم بگید لطفا
دوست شما از دنیای مجازی رفته یا متاسفانه فوت کردند؟
منم یکی از بچه های کرمان هست و خودم اصفهانم، شدید به من علاقه داره و من دلیلشو نمیدونم،هردفعه میره ک فراموشم کنه ولی باز برمیگرده.
هنوز بعد 1سال و نیم دلیلشو نفهمیدم و بگم مثه ی برادر حواشو داشتم گرچه خودش برادر نداره شاید منو ب نوعی داداش خودش میدونه.
من با دوستای مجازیم سعی میکنم شماره هم را داشته باشیم که اگر چند روز نبودش بهش زنگ بزنم و باهاش صحبت کنم.
دوستی دارم به نام امید این یوزرشه به جان خوودم قسم روزی حداقل ده دقیقه صحبت میکنیم در صورتی ک من بچه اصفهانم و امید بچه شیراز.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ازسال 2009 با بچه های بخش انتی بودم و یک گروه داخل تلگرام زدم و بچه ها دور هم هستیم و به صورت خیلی خیلی عامیانه صحبت میکنیم
ایشالا شمام به دوستتون برسید.
میشه بیشتر توضیح بدید؟نوشته شده توسط Rjoun [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موقعی که بیکار میشم تقریبا دیوونه گی بم دست میده ؟؟؟
خدا میتونه کمک کنه یا مثلا صبور بودن بیشتر میتونن کمک کنن فکر کنم
فکر نکردن ب ازدست دادن طرف مقابل یا جایگزین کردن ی دوست مجازی می تونه موثر باشه
این که یک یار قدیمی برگرده؛ بستگی به خودتون داره و شانس یا هرچی اسمشو میذارن.
بهتره خودتون رو ببخشید تا بتونید گذشته رو فراموش کنید؛ چون خدا رحمن رحیم است - بخشنده مهربان - ؛ او از درون دل ها بهتر خبر دارد. یعنی زندگی غم و شاد
اما اگه زندگی غم رو انتخاب کردید و برگشتید؛ حالا از روی ندونستن یا یک چیزی که فقط خودت میتونی بفهمیش ؛
اگه برگشتی به عزیزی که همه جوره اون حس قوی هست و به قول معروف خیلی خاصه و نزدیک ... مثه یه سلاح قوی... اگه برگشتید هیچوقت بی وفایی نکنید.
اون موقع یادت بمونه شرایط سخت میشه و بر خلاف شما میشه ... مثه هر تصمیم درست دیگه ای ... اراده و انگیزه و هدف و نیت و هر تعریف دیگه رو به یاد بیارید و هر چقدر تونستید توی تنهایی فکر کنید تا خودتون بشناسید و خودتون و اینطوری بسازید... یه جا حرف دیگری رو گوش کن یه جا گوش نکن اما تصمیم آخر همیشه دست خودته یعنی اختیار
همیشه به یاد داشته باشید اینو :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
باید بیشتر بدونیم؛ نا امیدی حتی یه لحظه مثه یه خنجر سمی میمونه ؛ و صبر که باعث میشه خوش اخلاق بشیم ، نرم رفتار و مهربون بشیم و اون موقع هر چیزی جلوت زانو میزنه مثل سیاست و هر چی دیگه ؛ مثله روشنی اما اگه همه این چیزا باور نداری و چرت و پرت می دونید باز نا امید نشید؛ تلاش کنید نا امید نشی ایمان و باور داشته باشید یک روز به هدفتون می رسید و هیچ وقت از انسانیت و انسان دوستی و خیر خواهی خارج نشید و هیچ وقت فکر نکنید چون موفقیت بزرگی داشتید ، به اینکه همیشه و همواره یکسان میمونید و برعکس اینکه هیچوقت آدم درستی نمیشید همیشه فرصت هست حتی توی فاصله کم میشه خیلی از صفات شخصیتی رو در مدت کوتاه تغییر داد غیرممکن نداره.
حالا لجبازی یا هرچی همه اینا مثه زنجیر میمونن؛ اتحاد خوب ها نباید از بین بره
و اون اتحادی شیرینه که با وجود اختلاف و سختی رقم بخوره
و من الله توفیق
Last edited by Iloveu-ALL; 19-12-2017 at 13:14.
ببخشید با تاخیر جواب میدم.شما فکر میکنم انسان ایده آل گرایی به نظر میرسید.و تا حدودی هم سعی میکنید منطقی به قضایا نگاه کنید،به همین دلیله خیلی ناملایمات اذیتتون میکنه.از یه طرف حقایق دنیا رو پذیرفتید از یه طرف هم سعی کردید باهاش کنار بیاید ولی خب ذهن ایده ال پردازتون با خیلی از حقایق یا بهتر بگم با تلخی حقایق نمی تونه کنار بیاد.این مساله شما رو مشوش میکنه که مدام دلهره از دست دادن چیزی در آینده رو داشته باشید.شما حتم دارید آینده میاد و خیلی از اونایی که دوستشون داریدو با خودش میبره ولی ذهن ایده ال گرا زیر بار این ناملایمت و کج داری های روزگار نمیتونه بره چرا که تجسمی که از دنیا داره یه چیز دیگه اس.شما باید تضادها رو درون خودتون خاموش کنید و روی ذهن منطقی تون که با حقایق دنیا کنار میاد تمرکز کنید.اینکه دنیا یه روزی برای همه تمام میشه یه حقیقته و نمیشه با اون جنگید،ولی اینکه اخرش همه رفتنی هستیم دلیل بر این نمیشه از همون اول آخر رو شروع کنیم.زندگی مثل یه فیلم زیباست که میدونیم تموم شدنیه،منتهی میشینیم و در کنار اونایی که دوستشون داریم در کمال آرامش به تماشای اون می پردازیم و لذت میبریم.
امیدوارم ذهن قوی داشته باشید
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)