خیل ساده
چون هم سازنده باید مالیات بده و هم فروشنده.
فرض اگر یکنوشابه 2000 تومن هست، کارخونه برای 2000 تومن باید مالیات بده.
عمده فروش هم برای 2000 تومن باید مالیات بده
ساندویچی هم برای 2000 تومن باید مالیات بده.
همه این مالیاتها هم در قیمت نهایی لحاظ بشه تا مصرف کننده این پولهارو بده.
در واقع مالیاتهارو آخرین نفری که به مصرف میرسونه پرداخت میکنه.
فرمایش دوست ما در مورد مالیات و انواع اون درسته و نه همش.
فرضا کارخونه دار فقط بایستی به اندازه اون ارزش افزوده مالیات بگیره، و همده فروش هم تنها برای سود جزئی که دریافت میکنه مالیات بگیره، نه 2000 تومن.
ساندویچی هم اگر این نوشابه رو 2500 تومن فروخت، فقط بابت اون 500 تومن اظافه مالیات بگیره. نه کل 2000 تومن.
اما ما 9 درصد به کارخونه بابت 2000 تومن مالیات میدیم. و دوباره 9 درصد هزینه و سود قبلی رو مالیت به عمده فروش میدیم. و نهایتا در ساندویچی هم بابت 2500 تومن 9 درصد دیگه مالیات میدیم. و همشون هم قانونی.
اشکال از ساندویچی یا کارخونه نیست. اشکال از اشخاصی هستند که مهر تایید به این سازمان و سیاست زدن هست.
درک جمله برای همه راحت نیست