معمولا افرادی که بقیه رو اذیت میکنند محبوب ترند و بقیه اونا رو بیشتر آدم حساب میکنند.... موافقید با این حرف؟ و چرا؟
یک جای مشمئز کننده اس هم اونجاست که باز یکی مثلا آدم مظلوم و سر به راهیه اما میاد فخر فروشی میکنه که من خیلی شاخم و همه نوع مردم آزاری و شرارت کردم ...
چرا با اخلاق بودن / مودب بودن / سر به راه بودن / جدی بودن / درستکار بودن / صادق بودن / شریف بودن / محترم بودن / و این صفت های نیک بی ارزش شدند؟