اولین تجربه من با سری Civilization به شماره V این بازی برمیگردد. از همان ابتدا در شوک فرورفته بودم! چگونه با با وجود سری بازیهای بسیار دقیق و زیبایی مثل سری Total War این بازی با توجه جامعه گیمرها روبرو شده بود. چرا که کلیت بازی Civilization فقط یک مینیگیم جزئی از بازی Total War است. امپراطوری Persia را برای شروع انتخاب کردم. مغزم سوت میکشید! بازی به صورت رندوم تمدنها را روی کره زمین پرتاب میکرد. تمدن پارس من اینبار روی جزیره انگلیس با قسمتی از سواحل نرماندی فرانسه افتاده بود!! و تمدن هند که همسایه من محسوب میشد روی سرزمین آلمان قرار داشت. پس از مدتی پیشروی گاندی در صفحه ظاهر شد و به تمدن من اعلان جنگ کرده بود!! مضحکتر از این نمیشد. که اولا گاندی بعنوان یکی از صلحطلبترین اشخاص تاریخ بشریت چگونه میتوانست اعلان جنگ کند و دوم اینکه گاندی و داریوش کبیر با آنهمه فاصله زمانی چگونه میتوانستند با یکدیگر بجنگند!!
بازی با تمام ادعای تاریخی و مستند خود بیشتر شبیه یک تخیل محض که به دورترین گوشه سلول های مغز یک انسان هم خطور نمیکند می مانست. علاوه بر اینها اگرچه زمین بازی Civilization را میتوانیم یک شبیهساز خوب برای تصمیم استراتژیک در مقایس "عمده" و دیپلماتیک و مرزداری و... بدانیم اما هنگامی که زمان تصمیمات استراتژیک در مقایس "کوچک" و نبردها و جنگها برسد Civilization هیچ حرفی برای گفتن ندارد. در این مواقع نبرد، سری Total War بازیباز را از زمین استراتژی نوبتی و به محیط real-time برده تا بازیباز نبردهایش را به صورت واقعی و با تمام جزئیات انجام دهد. چه بسا یک تصمیم کوچک در مدیریت نیروی کمانداران در طی یک جنگ بتواند سرنوشت امپراطوری شما در چند ده سال آینده را تعیین کند. و این از Total War یک بازی استراتژیک واقعی و دقیق میسازد. جزئیات این بازی مردافکن است. مثل روحیه سربازان و فرار آنها در حین نبرد، تاکتیک های بکارگیری هر نیرو مثل سواره-نظام و پیاده-نظام و... خیلی خیلی چیزهای دیگر که در اینجا مجال گفتنشان نیست.
برخلاف Civilization که نبردها در همان زمین با مقایس عمده بدون هیچگونه تاکتیک و استراتژی و فقط با این اصل که _هرکه نیروهایش بیشتر باشد برنده است._ پیش میرود. Civilization در برابر بازیهای Total War فقط یک مینی گیم جزئی است که خودش را خیلی جدی میگیرد! معلوم نیست سازندگان چگونه رویشان میشود بازیشان را به قیمت 60$ فول پرایس عرضه کنند! درحالیکه در بهترین حالت Civilization میتوانست یک بازی free در بازار موبایل و اندروید و iOS باشد.
در زمینه شبیه سازی می بینیم که Total War به شدت به وقایع تاریخی و مستند پایبند است. ناپلئون فقط با ولینگتون انگلیسی و دشمنان واقعی خود میتواند رودررو شود. شوگان ها فقط میتوانند با تنها دشمنان واقعی خود یعنی مغول ها بجنگند. و آتیلا همانطور که در واقعیت خونخوار و بربر بوده، در بازی نشان داده میشود. این باعث میشود Total War بعنوان یک کلاس درس تاریخی و حتی فراتر و درگیرکننده تر از کلاس درسی که میتواند کسالتبار باشد عمل کند و در زمینه آموزش موثر باشد.
حقیقت اینست، زمانی که سید میر و بروس شیلی _ که یک طراح بازیهای تخته ای (Board) است _ برای اولین بار Civilization را در سال 1991 برای سیستم عامل DOS منتشر کردند، هدفی جز ارائه یک بازی تخته ای کوچک بصورت دیجیتال با توجه به محدودیت های زیاد گرافیکی آن زمان و سیستم عامل DOS نداشته اند. این بازی بعدها توسط اشخاصی مثل Jeff Briggs و Jon Shafer و Ed Beach در نسخه های II و V و VI به صورت یک سری با ادعاهایی بزرگ مثل یک استراتژی عمیق و تاریخی ساخته و با هدف فروش بیشتر منشتر شد درحالیکه هیچ بویی از عمق و تاریخ نبرده است.
در Civilization میتوانید با داریوش کبیر امپراطوری خود را در محل فعلی کشور گینه بیسائو احداث کرده و همزمان که با آشوربانیپال (صدها سال قبل از داریوش) روابط دیپلماسی برقرار کنید به کاترین کبیر (دو هزار سال بعد از داریوش!) اعلان جنگ دهید!!!