عطف به ما سبق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عطف به ما سبق یک اصطلاح حقوقی است و به حالتی گفته می‌شود که افعالِ پیش از تصویب یک قانون مشمول قوانین تازه‌تصویب شوند. اصل عطف بما سبق نشدن قوانین کیفری از نتایج اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها به شمار می‌رود.
در ایران مطابق اصل ۱۶۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی قوانین کیفری عطف به به ما سبق نمی‌شوند. همچنین مادهٔ ۴ قانون مدنی بیان می‌کند که «اثر قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ما قبل خود اثر ندارد ... ». در ماده ۱۱ از قانون مجازات اسلامی نیز آمده است که «در مقررات و نظامات دولتی مجازات و اقدامات تامینی و تربیتی باید به موجب قانونی باشد قبل از وقوع جرم مقرر شده باشد و هیچ فعل یا ترک فعل را نمی‌توان به عنوان جرم به موجب قانون متاخر مجازات نمود» و در ادامه مقرر می‌دارد که «اگر بعد از وقوع جرم قانونی وضع شود که مبنی بر تخفیف یا عدم مجازات بوده و یا از جهات دیگر مساعد تر به حال مرتکب باشد نسبت به جرائم سابق وضع آن قانون تا صدور حکم قطعی مؤثر نخواهد بود ...»
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط ZeroNetizen
