دیدن فیلم با زیر نویس بد نیست. من خودم هم در 10-12 سال گذشته از این روش زیاد استفاده کرده ام
اما این روش برای کسی مفید هست که حداقل 80% اون فیلم رو بفهمه که تا حدودی بتونه فیلم رو دنبال کنه و ذهنش درگیر تعداد معدودی نکته و کلمه جدید بشه
نه اینکه کلش جدید باشه و ندونه داستان فیلم چیه و کدوم کلمات و قواعد رو باید یاد بگیره.
راه حل بهتر اینه که اول تعداد مناسبی کلمه یاد بگیره (مثلا 1000 کلمه پرکاربرد انگلیسی که حدود سه چهارم تمام کتابها و فیلمها و.. رو پوشش میده)
بعد اصول گرامر رو بخونن که بتونن جملات رو در قالب جمله بیارن و متوجه بشن (مثلا به کمک کتاب Basic grammar in use که بعضیها میگن پرفروشترین کتاب گرامر نیم قرن اخیر در دنیاست)
بعد از اون با روشهای خاص (نه فقط دیدن و یادداشت برداری) میتونن سریال های ساده رو ببینن و کتاب صوتی و متنی رو همزمان استفاده کنند و کارهایی از این قبیل.
نکته اصلی این روش اینه که ما اول باید به اندازه کافی کلمه کاربردی و قواعد جمله سازی (که میشه همون گرامر ) بلد باشیم بعد بریم سراغ صدها تکنیک پراکنده ای که در اینترنت یا توسط دوست و اشنا و .. پیشنهاد میشه (فیلم دیدن و سایتهای مختلف و کتاب صوتی و پادکست و بازی و dvd و...)
من خودم چندسالیه با شاگردهام طبق این اصول کار میکنم و نتایج عالی گرفته ام.
خودمم این حسرت رو دارم که کاش با همین روش میخوندم و این همه سال رو صرف تلاشهای پراکنده و بی فایده نمی کردم
نوشته شده توسط amin_947
جواب بصورت نقل قول
