زمانی که در سال ۱۹۹۰ متولد شد، هیچ‌کس برایش تره هم خورد نکرد؛ ولی الانترای ۲۰۱۷ دیگر سرد و گرم روزگار را چشیده و به عنوان ششمین نسل خانواده، انتقام پدرانش را از امثال هوندا سیویک، تویوتای کرولا، نیسان سنترا، مزدا ۳ و سایر مدعیان این سگمنت خواهد گرفت!
الانترا در سه نسل میهمان جاده‌های ایران بود و در آینده‌ای نزدیک با مدل ۲۰۱۷ به نمایشگاه‌های اتومبیل کشورمان خواهد رسید. نکته‌ی جالب در مورد نسل جدید، کاهش قیمت ۱۰۰ دلاری نسبت به نمونه‌ مشابه قدیمی است که البته توصیه می‌کنم این حرف بنده را نشنیده بگیرید، چرا که ماشین جدید در کشور ما همیشه باید گران‌تر باشد! طراحی این اتاق کاملا تازه است، اما به دلیل استفاده‌ گسترده از المان‌های گذشته، ممکن است یک فیس لیفت ساده به نظر برسد. در زیر کاپوت دیگر اثری از پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری نیست و تنها موتورهایی با حجم ۱.۴، ۱.۶ بنزینی و دیزلی و ۲ لیتری بنزین‌سوز قابل سفارش هستند.



به تازگی مدل اسپرت به همراه پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتر توربو و انبوهی از قابلیت‌های هیجان‌انگیز عرضه شده. تغییرات این خودرو نسبت به نمونه استاندارد شامل این موارد است: استفاده از سیستم مولتی‌لینک به همراه میله‌های تعادلی قطورتر، فنر و کمک‌فنر سفت و سخت‌تر، غربیلک فرمان مسابقه‌ای با شعاع گردش کمتر، مجموعه ترمز بزرگتر، سپرها‌ی جدید جلو و عقب با طراحی اسپرت، رکاب‌های جانبی و رینگ‌های ۱۸ اینچی چشم‌نواز.
در ادامه به بررسی نقاط ضعف و قوت الانترا اسپرت که به تازگی توسط سایت Motor1 انجام گرفته می‌پردازیم، با کارنوتر همراه باشید.

مثبت‌ها

> موتور ۴ سیلندر خطی توربو با حجم ۱.۶ لیتر، ۲۰۱ اسب‌بخار توان و ۲۶۵ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که به ترتیب ۵۴ اسب‌بخار و ۸۵ نیوتن‌متر از مدل استاندارد بیشتر است. در هنگام تخت‌گاز، آوایی گیرا از اگزوز برمی‌خیزد، هر چند صدای ترق و تروق به گوش نمی‌رسد، ولی برای یک هیوندای اسپرت پیشرفت قابل ملاحظه‌ای است. اگر از تاخیرهای ناچیز در دورهای میانی چشم‌پوشی کنیم، موتور توربو سرحال و پاسخگوست.



> هیوندای در بخش هندلینگ سنگ تمام گذاشته، همانطور که گفته شد، تعلیق در قسمت عقب با نمونه‌ی گران‌قیمت مولتی‌لینک تعویض شده. قابل ذکر است، کمک‌های جلو و عقب ۱۴ و ۲۲ درصد سفت‌تر شده‌اند و ضریب دمپینگ در هر چهار گوشه به مقدار ۳۰ درصد افزایش یافته. تایرهای هانکوک ونتوس با سایز ۲۲۵/۴۰R۱۸، چسبندگی بیشتری به این کامپکت تند و تیز بخشیده است.



> تغییرات بدنه به افزایش گیرایی کمک کرده. رینگ‌های بزرگتر حالت زیباتری به الانترا داده و جلو‌پنجره‌ی بلند قامتِ مشکی رنگ به همراه هواکش‌های تزئینی در طرفین سپر، ظاهر جذابتری را نسبت به نمونه‌ی استاندارد ایجاد کرده.



> اگر از غربیلک‌ فرمان مسابقه‌ای و دوخت قرمز رنگ پوشش داخلی بگذریم، کابین این مدل تفاوتی با نمونه‌ی استاندارد ندارد.در فضای داخلی الانترا سکوت و آرامش حکم فرماست، و می‌توانید از امکانات استاندارد شامل: صندلی‌های چرمی با گرمکن، استارت دکمه‌ای و صفحه‌ی هفت اینچی در کنسول میانی استفاده کنید. به علاوه امکان بهره‌گیری از صفحه هشت‌اینچی با نقشه‌خوان و سیستم صوتی پرمیوم به صورت سفارشی وجود دارد.

منفی‌ها



> این ماشین با دو گیربکس شش دنده دستی و یا هفت دنده اتوماتیک دو کلاچه قابل انتخاب است. گیربکس دستی دقیق نیست و کلاچ نرم و بی‌احساسی دارد و آن‌طور که باید انتظارات ما را برآورده نکرد. مدل اتوماتیک انتخاب بهتری به نظر می رسد، هر چند زمان کافی برای تست این مدل در اختیار نداشتیم.



> ضریب فرمان از ۱۴:۱ (استاندارد) به ۱۳.۷:۱ (اسپرت) کاهش پیدا کرده، ولی با این وجود جا داشت کمتر باشد. فرمان الانترا اسپرت هنوز بازخوردهای مناسبی از سطح جاده منتقل نمی‌کند و در پیچ‌ها، حس سنگینی دارد. جهت مقایسه، رانندگی با مزدا ۳ در برابر الانترا اسپرت، تجربه‌ی لذت‌ بخش‌تری است!



در نهایت باید بگویم، قیمت مدل فول آپشن الانترا اسپرت در حدود ۹۰ میلیون تومان است، که در صورت ورود به ایران ارزشی برابر ۱۶۰ تا ۱۷۰ میلیون تومان خواهد داشت.

نظرتان راجع نسل جدید “الانترا” چیست؟ به طراحی و عملکرد آن چند امتیاز می‌دهید؟

منبع: کارنوتر (carnoter.com)