من بازی با قطر رو از تو استادیوم دیدم... البته جایی که نشسته بودم خیلی دید مطلوبی نداشت، در کل:
ابتدا تبریک بابت برد
.
تیم ملی اصلا بازی خوبی ارائه نداد و اواخر نیمه اول و شروع نیمه دوم تا 20 دقیقه آخر به نظر میرسید برنامه ای برای گلزنی نداره و واقعا مستاصل شده.
حاج صفی، طارمی خیلی ضعیف بودن... بیشتر بازیکنا بازی چشمگیری از خودشون ارائه ندادن... شاید بشه منتظری، سیدجلال، جهانبخش و تاحدودی آزمون رو خوب های تیم دونست.
موافقم که اگر دربازه بان اشتباه نمیکرد، ما هیچ وقت به گل نمیرسیدیم. ولی نباید بازی دفاعی و چشم به ضد حملات قطری ها و وقت کشی های اونا در نیمه دوم رو نادیده گرفت. سوای اون، اشتباهات فوتبال هم هست و خوش شانسی و بدشانسی وجود داره.
اگر تیم ملی رو میاره به بازی مستقیم و مدام ارسال میکنه از جناحین و چشم امید داره به ضربات شروع مجدد و اوت دستی، اینا الزاما دلیل بر این نیست که تیم ملی برنامه های تاکتیکی دیگه نداره یا توانایی اجراش رو نداره. نوع واکنش حریف هم شرطه.
مسلما بازی در صورت مساوی شدن، برای ما نتیجه خوبی نبود و همین ابتدا به رقبای اصلیمون که کره و ازبکستان هستند، قطر رو هم باید اضافه میکردیم. ولی با این وجود هنوز کلی بازی مونده. ژاپن هم بازی اولش رو باخت.
.
و
برام خیلی عجیبه که ما رو به خودزنی آوردیم و اینقدر نکونام رو میکوبیم. واضحه قطری ها از دربازه بانشون، زمان گل خوردنشون، داوری که گل صحیح رو مردود نکرد و کلا زمین و زمان شاکین، میان خوشحالی مربی ما رو دستاویز قرار میدن برای هوچی گری خودشون. تعجب من از کسانی که به هر دلیلی، این موارد و اضافه بر اون کتک خوردن کاپیتان سابق تیم ملی رو نادیده میگیرن و میگن حق با قطری ها بوده که اونجوری از کاه (که معلوم نیست وجود داشته یا نداشته) کوه بسازن و وقت بازی رو بگیرن.
.
امیدوارم جلو چین بازی بهتری رو ارائه بدیم (بهتر از بازی قطر باشیم) و چین رو هم ببریم. هر چند چین به کره دو گل زد و تیم خوبیه.
+
گل جهانبخش چقدر خووب بود.