برای مسی این اتفاق می توانست در پایان نیمه اول رقم بخورد اما او کرنر کروس را از مقابل دروزاه خالی رئال به اوت زد ، پس همه چیز ماند تا گل دقیقه نود ، زمانی که رئال با گل خامس به بازی برگشته بود و فکر می کرد ده نفره هم از پس بارسا بر می آید . تیم پرستاره زیدان ، بازی را بهتر آغاز کرده و امیدواری بیشتری برای برد داشت اما آنها به اندازه کافی خوب نبودند ؛ اگرچه پرستاره تر از بارسا با نیمکت نشینی مهره هایی مثل ایسکو و موراتا . این جنگ خیلی زود با ضربه آرنج مارسلو به مسی آغاز شد و ستاره بارسا که قبل از این خطا درخششی از خود نداشت با صورت خونین و دستمالی بر دهان بازی را آغاز کرد .
بعد از گل اول بازی توسط کاسمیرو ، مسی با یک کنترل و دریبل عالی و یک ضربه (همان همیشگی) بازی را مساوی کرد و در نیمه دوم ، ال کلاسیکوی نه چندان جذاب ، با تنش ها و فرصت های بیشتر ، رنگ متفاوتی گرفت . وقتی راموس با تکل بی ملاحظه روی مسی بازهم از بازی اخراج شد ، وقتی راکیتیچ با سرتوپ عالی کروس را از بازی محو کرد و با یک بیرون پای استثنای دروازه ناواس را باز کرد ، وقتی خامس سانتر عالی مارسلو را با اضافه شدن ناگهانی به شش قدم به گل تبدیل کرد و در نهایت وقتی درخشش ناواس ، با ضربه نهایی مسی بی ثمر ماند .
مسی با ریش انبوه که نشانه ای از بزرگتری و البته تعلقات جوانانه است ، در برنابئو کاری را انجام داد که پیش از این نیز انجام داده بود ؛ شاخص ترین اش دو گل تماشایی به کاسیاس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ، زمانی که با حضور مورینیو روی نیمکت رئال جنگ در اوج بود .البته هرگز درامی مثل دیشب شکل نگرفته بود . جایی که اراده و عشق علیه یک سرنوشت قطعی به قیام برمی خاست و حماسه ای تک نفره شکل می گرفت .
این که بازیکنی بتواند در عمر حرفه ای 500 گل برای یک تیم به ثمر برساند چیز عجیبی است . فکر کنید چگونه یک مهاجم ، بی وقفه و بی خستگی 500 بار توپ را از خط دروازه همه کسانی که بی شک بزرگترین هدف شان توقف او بوده گذرانده باشد . این عدد ، بشارتی بر اتمام یک اختلاف قدیمی است ، این که بین مارادونا و مسی ، کدام یک برترند . این که بالاخره مسی یا رونالدو ؟
اگرچه دنیای فوتبال پر از ستارگان استثنایی ، بزرگ و بی جانشین است اما مسی جایی بالاتر از همه آن ها دارد . حتی اگر همین هفته پیش ، مقابل یوونتوس و دفاع آهنین اش عاجز از گلزنی از دور رقابتهای لیگ قهرمانان حذف شده باشد .