من بازی برگشت با سویا رو با تاخیر دیدم.
از بین خریدهای جدید تیم، دینیه رو کاملا می‌شناختم چون همیشه بازیهای رم رو دنبال میکردم. ولی خب از اون چیزی که فکر میکردم خیلی بهتر و پخته‌تر تو ترکیب بارسا خودشو نشون داد. شخصا فکر میکنم لیگ ایتالیا بعد از لالیگا، بهترین منبع بارسا برای خرید بازیکنه. تاکتیکی‌ترین لیگ اروپاست و بازیکنهای دفاعی و هافبک مخصوصا خیلی زود توش به بلوغ میرسن. خلاصه اینکه خیلی خیلی به دینیه برای آینده امیدوارم.
اومتیتی هم همونی نشون داد که تو خلاصه بازی‌هاش از یوتیوب و چند بازی یورو دیده بودم. خیلی با انرژیه و قدرت بدنی خوبی داره. حرکات انفجاریش میتونه هر مهاجمی رو اذیت کنه. پرش‌هاش خیلی بلنده و علاقه‌اش به پا به توپ جلو رفتن چیزیه که با یکم کار کردن روش، خیلی به کار بارسا میاد.
اما کسی که واقعا هیچی ازش نمیدونستم آندره گومز بود. نمیدونم چرا این بازیکن که تو لالیگا هم بازی میکرد، کلا از رادار من بیرون بود. باید بگم واقعا ار استیلش خوشم اومد. سر بالا و دید خوب در کنار ظرافت خاصی که در حرکاتش داره رو خیلی دوست داشتم. از نظر حرکت در زمین حالا شاید یکم مقایسه عجیبی باشه، ولی منو یاد «روی کاستا» میندازه.
چند پاس ظریف و دقیق و به‌موقع داد که واقعا منو امیدوار کرد. با هردو پا هم خیلی خیلی راحته و اینم عالیه برای یه بازیساز. چون بازیکن دوپا در هافبک خود بخود دیدش هم وسیع‌تر میشه.
درکل خیلی خوشحالم که اصلا شبیه راکیتیچ نیست و بیشتر برای پر کردن جای طراح اصلی در تیم به کار میاد.
درباره دنیس سوارز دیگه حرف نمیزنم چون فکر میکنم همه‌مون کاملا ازش شناخت داشتیم و میدونیم چیکاره‌ست. فقط بگم که تو بازی رفت، پاسش روی گل اول نشون داد چرا وقتش بود بیاد بارسا.
