در حالی که دو سال از نمایش آخرین فیلم پیکسار گذشته و از چهار فیلم اخیر این استودیو سه تاش دنباله بوده، به نظر میرسه که پیکسار برگ برندهای در روند نمایش آثار خودش رو کرده. استودیویی که مدتهاست با آثار خودش احساسات مخاطب رو برانگیخته حالا با نمایش احساسات در قالب کاراکترهایی در ذهن یک دختربچه به یک همراهی ویژه در اذهان روی آورده.
Inside Out پانزدهمین انیمیشن بلند پیکسار ما را به درون ذهن یک دختر 11 ساله خواهد برد و با احساسات مختلف و تغییراتی که در ذهن یک بچه در دورانی حساس اتفاق میافتد همراه خواهد کرد. پنج احساس ترس، ناراحتی، خشم، نفرت و شادمانی در غالب شخصیتهای کارتونی در ذهن با یکدیگر تعامل میکنند تا یک شخص با خاطرهها و تجربههای جدید برخورد کند. داستان این فیلم در مورد دختربچهای به اسم «رایلی» است که با خانواده از مینسوتا به سن فرانسیسکو نقل مکان میکند و با احساساتی متأثر از این مسئله در بازهای خاص دست و پنجه نرم میکند.
نویسندهها ابتدا 27 احساس مختلف رو در نظر گرفتند و برای کاستن از پیچیدگی اون رو به 5 حالت فعلی کاهش دادند و بعضی احساسات مثل تعجب، غرور و امید در همین چند شخصیت گنجانده شده. تعداد انیماتورها هم با 45 نفر نصف فیلم قبلی پیکسار بوده. پیتر داکتر کارگردان فیلم میگوید ایده این فیلم را از دخترش گرفته: «وقتی یازده سالش شد شروع کرد به چشم غره رفتن و ناز کردن برای ما، و شروع کردیم به تصور اینکه چه چیزی در فکرش میگذرد که باعث شده او این کار را بکند». احتمالاً به همین خاطر صدای عصبانیت پدر رو خود داکتر درآورده (:
طبق گفتهی پیتر داکتر به هر کدام از این احساسات شکلی متناسب داده شده: شادمانی شکل یک ستاره، غم شبیه قطره اشک، خشم شبیه آجر نسوز، ترس شبیه به یک رشتهی عصبی و تنفر شبیه کلم بروکلی است. البته پیتر داکتر گفته خودش عاشق کلم بروکلی است! همچنین بیان همزمان رفتاری که یک دختر بروز میده با چیزی که در ذهنش میگذره از چالشبرانگیزترین چیزایی بوده که او تا حالا در یک فیلم کنار هم قرار داده.