من زندگی مجردی رو خیلی بیشتر ترجیح میدم. به مدت حدود 3سال هم تقریبا مجرد بودم(منو پدرم با هم زندگی میکردیم و پدرم به واسطه ی کاری که داشت اکثرا شهرستان بودن) خوب اول از مزایاش بگم که احساس آزادی میکنی تو محیطی که زندگی میکنی چه از لحاظ پوشش و کارایی که انجام میدی و..... یکی از بهترین تجربه ها هم این بود که الان هم آشپزی حرفه ای بلدم و هم یه سری کارای زندگی رو به راحتی انجام میدم که قبل از این موضوع عمرا بلدم بودم ساده ترین کارا رو انجام بدم) البته تو سن تقریبا پایینی این تجربه باسه من بود حدود 20 سالگی. معایب زندگی مجردی باسه من این بود که بعضی موقع ها از تنهایی داشتم دیوونه میشدم یه مقدارم افسرده شده بودم (دلیلش فوت 2نفر از اعضای خوانواده تو فاصله ی کم) الان که باز به خاطر تجدید فراش پدرم دوباره با خوانواده زندگی میکنم نمیگم بده ولی به شدت داره بهم احساس بدی دست میده که احتمالن تا چند وقت دیگه دوباره زندگی شیرین مجردی رو باز تجربه کنم
Sent from my HTC D816h using Tapatalk