اعتراف میکنم همیشه به بقیه پیشنهاد میکنم زندگی رو جدی نگیرن ولی خودم دقیقا برعکسم یعنی شعار مفت (البته خودمو اصلاح کردم:دئ)
ساعتم همیشه 5 دقیقه جلوئه
اعتراف میکنم حافظه چهره ششناسیم ضعیفه. همیشه یکی رو(افراد مختلف) تو خیابون میبینم که قیافش خیلی آشناس ! بعد میاد و با هم دست میدیم و احوالپرسی گرم (یعنی خیلی منو میشناسه !) حالا من هم دیگه چون گرم گرفتم روم نمیشه بگم شما کی هستی مجبورم تا آخر مکالمه ادا در بیارم که میشناسمت ! یعنی زجر آورترین لحظات زندگیمه
اعتراف میکنم گذشته بسیار سیاهی از نظر افکار و عقاید مسخره داشتم
اعتراف میکنم از هیچ کسی بدم نمیاد مهم هم نیست واسم که کسی از من بدش بیاد
اعتراف میکنم دوران نوجوونی بسیار دنیای متفاوته و بعد از اون میفهمی چقد حالت خوب بوده اون موقع . البته این در مورد اقایونه
دخترا کلا همیشه حالشون خوبه . منظورم اینه چون احساسی ترن کلا از هر چیزی لذت میبرن( حتی شکست عشقی,غم , دوره جوونی میانسالی پیری بدبختی فرقی نمیکنه )
اعتراف میکنم خیلی اعتراف کردم بسه دیگه :|