آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
اخه سر و صداش دایمه قطع شدنش در حد یه دقیق اس فقط دوباره گومب یه دقیقه قطع میشه بعد خر خر خر خر یه چیزی میکشن زمین دودقیقه صدا نمیاد بعد تق تق نق ریز ریز یهو گومب یعنی حس میکنی خونت زیر یه کارگاه صنعتیه تمومی نداره اینا حالت عادیه وقتی لج کنه که هفت جد و بنجد ادمو به چشم ادم میاره هم پاشنه میکوبه هم انگار چهارپایه اهنی داره میکوبه درای کابینت و کمداشو میکوبه بچش میره بالا چیزی انگار بالا سرمون استخره شیرجه میره تو زمین والا فرهنگ اینا نه ایرانیه نه مسلمون نه انسانی
امروز قید همسایه ها دیگه رو زدم ساعتی که داشت پاشنه میکوبید راه میرفت منم موسیقی رو تا نهایت بلند کردم گفتم هر کی اومد شکایت بهش میگم برو به این بگو پاشنه نکوبه منم صدای موسیقی رو کم میکنم والا دیگه منم بریدم یه بند گوپ گوپ گوپ گوپ بالا سر ادم خیلی دیوونه کننده س منم خودم دو تا بچه دارم کف کل خونمو فرش پهن کردم سنگ صدا نده به این میگم این کارو کن میگه پول نداریم دروغ میگه عین چی پول فرش نداره پول موکت هم نداره پول داره راه به راه فامیلاشو دعوت کنه بدون تو مغز ما پول نداره یه موکت یا فرش پهن کنه خونش که هی صندلی مبلها رو نکشه عین سمباده روی سنگ
کله صبح چشماش که باز شده یه چیز سنگین ول کرده رو سقف جوری که حس میکنی پادگانه بر پا میزنن خوبه فاطمیه ارشاد جلو چشممون تو میدونه یه تاثیری باید بذاره
ته لجبازی هیچوقت در دنیا برای هیچکس به جای مثبت و موفقیت آمیزی نرسیده .
همیشه به خودتون و دیگران آسیب می زنید، این عنوانی هم که برای تاپیک انتخاب کردین بنظر من بسیار زننده است.
اگه چندتا بچه شیطون و غیرقابل کنترل باشن که دائم بدو بدو میکنند، این دلیل بر روانی بودن همسایه نیست.
خواهر من دوتا بچه داره که سن هاشون زیر ده ساله، با اینکه دختر هستن و خیلی خیلی برای تربیت و آداب یاد دادن بهشون زحمت کشیده و تلاش کرده، و با اینکه در مقایسه با خیلی بچه های دیگه که دور و اطراف دیده میشه، بسیار مودب تر هستن. هروقت میان خونه ما، چون فضا یکم بزرگتره شروع به بدوبدو و بازی میکنن. با اینکه تمام خونه فرش هست بازهم گوپ گوپ شدید میشه، و من خیلی ناراحت میشم اما واقعا هم نمیشه برخورد شدیدبا بچه ها کرد، چون خودتون دیگه بچه دارید میدونین اگه چنین رفتاری بشه، تا اخر عمر اون آدم روش اثر منفی میگذاره و در این سن خیلی خیلی حساس هستن، هر اتفاق کوچکی در این سنین تمام سرنوشت زندگی اون بچه را تحت تاثیر میگذاره.
با این که تمام ساختمان متعلق به خودمون هست و همسایه پایین من مستاجرمونه، اما واقعا این موضوع واسه من آزار دهنده است، فکر نکنید که همسایه بالا از اینکارها خوشحال میشه، باورکنید سطح ناراحتی از شیطونی بچه ها به مراتب در مقایسه با یک همسایه که فقط سرو صدا میشنوه بیشتره.
وقتی هم که با زبان نرم یا سرگرمی دیگه سعی میکنم این بچه ها را از دویدن در منزل منصرف کنم، لجبازی میکنن، مخصوصا یکیشون
وقتی محیط یک ساختمان خیلی بازباشه بچه ها واسه فعالیت بیشتر خیلی تحریک میشن و واقعا کاریش هم نمیشه کرد.
باورتون شاید نشه، بعضی وقت ها فقط بخاطر این که از دویدن دست بردارن، میارمشون اتاقم رو بهم بریزن، مخصوصا میرن تو کمد رخت خواب ها و دلشون میخواد همه چی رو زیر و رو کنن و شیطونی کنن، و واقعا همه چیز رو بهم میریزن، بعد از رفتنشون دو روز باید جمع و جور کنم، حالا شما فکر کن یک پدر و مادر تا چقدر میتونن جلوی این موضوع رو توی این چند سال که بچه ها برای بازی خیلی هیجان دارن بگیرن، و اصلا اگه برخورد خشن ببینن، چقدر توی آینده اونها تاثیر منفی میگذاره.
بچه ها بعد از سه چهارسال از اون تب و تاب می افتن، من مطمئنم شما که تذکرات لازم رو به اونها دادین، اونها هم تا جایی که واقعا براشون امکان داشته باشه سعی میکنن بچه ها رو از این موضوع نهی کنن، به هرحال وقتی توی یک ساختمان زندگی میکنیم همه رو اگه یک خانواده بزرگتر در نظر نگیریم، دستکم باید بدونیم که یک جورایی با همدیگه هم خونه و هم زندگی شدیم، و فقط باید مدارا کرد و باهم کنار اومد.
من بودم سعی میکردم یکجوری برنامه ریزی کنم که اگه شده هفته ای دو سه بار، بچه های همسایه بالا رو حالا چه با پدر و مادرشون، چه هر طور دیگه ای که شده به پارک نزدیک منزل ببرم و اجازه فعالیت بسیار سنگین و انواع بازی های دویدنی رو بهشون بدم، با اینکه اینکار مسئولیت زیادی داره اما مطمئنن باعث آرامش در اون چندسال اوج کودکی برای خانواده ها و مخصوصا خود بچه ها میشه.
البته ایراد از ساختمان های شهری که تند و تند با اسکلت فلزی بساز و بفروش میشه هم زیاده، خب طبیعتا اگه یک ساختمان اسکلت بتونی را برای زندگی انتخاب کنیم، سر و صدا ها به مراتب کمتر میشه، مخصوصا اگر عایق های صوتی نیز در دیوارها و کف و سقف ساختمان ها کار شده باشه.
اما به هرحال وضعیت زندگی ساختمان های ما همینجوری هست، داخل یک کشور با جمعیت زیاد کنار همدیگه زندگی میکنیم، باید بپذیزیم که واقعا بعضی چیزها تغییر پذیر نیستند و فقط باید باهاش سازش کرد و تا جای ممکن اثراتش رو کم کرد.
البته اگه واقعا تحمل سر و صدای همسایه ها رو ندارید و نمیتونید چند سالی صبر و حوصله پیشه کنید تا این دوران کودکی بگذره، و همیطور راه حل هایی مثل بیرون رفتن با بچه ها را نیز نمی پسندید، میتونید منزل خودتون رو عایق صوتی بسیار خوب کنید، تمام سقف را دو جداره عایق صوتی متفاوت بزنید و از این عایق های جای تخم مرغی که در استدیو های ضبط صدا کاربرد داره، نصب کنید.
همینطور دیوارها کف و پنچره ها را نیز عایق کنید.
درسته که این کار هزینه برداره، اما به هرحال این برای خودش یک راه حل برای کسانی هست که بسیار به صدا حساس هستند.
اونوقت ببینید که سکوت محض منزلتون رو فرا میگیره و تازه مقاومت در برابر زلزله منزل شما نیز بالا میره، از طرف دیگه اگه داخل منزلتون داد و فریاد بزنید و یا مهمانی تا نیمه شب داشته باشید که پر سر و صدا باشه و یا نیمه شبی علاقه به گوش دادن به موسیقی داشته باشید، دیگه کمترین صدایی به بیرون درز نخواهد کرد.
تیم های پیمانکاری هستند که استدیوهای صدا و اتاق های تمرین موسیقی و ضبط موسیقی را میسازند، با یکی دوتا از اونها تماس بگیرید تا به منزل شما بیان و انواع عایق ها را معرفی کرده و براتون براورد هزینه در مدل های مختلف ساخت بکنند، اینکار براتون هیچ هزینه ای نخواهد داشت، و حداقل میدونید که اگه بخواید به سکوت و آرامش مطلق برسید، با چه مقدار هزینه چنین کاری قابل انجام خواهد بود.
بندرت پیش اومده که برادر کوچکم در هنگام تماشای فیلم کمدی، ناخودآگاه در نیمه شب خندیده، با اینکه این مسئله کم اتفاق افتاده، اما من بشدت بهش تذکر میدم هر مرتبه که اینجوری میشه و بعدش حواسش به خودش میاد و مراعات میکنه، اما از همین موضوع ساده بارها همسایه ها در زمانی که دیدمشون شکایت کردن، و من کاملا حق رو بهشون دادم و گفتم شرمنده ام، اما واقعا بازهم ممکنه در ماه یک مرتبه اتفاق بیفته و تذکر بعد از اتفاق افتادن دیگه فایده نداره متاسفانه.
عکسش اما همسایه ما برعکس من که هیچ رفت و آمد و مهمانی حتی در طی سالها ندارم، هر دو سه روز یکبار، بصورت جمعیتی مهمانی دارند، یا همسایه روبرو مشغول ساخت یک ساختمان بسیار بلندمرتبه است؛ بعضی وقت ها از ساعت هفت صبح صدای دریل، سنگ فرز و یا از اون بدتر چکش برقی تخریب با صدای وحشتناکش بلند میشه.
الان دیگه بعد از یک سال و خورده ای، کمی متدن تر شدن و از ساعت هشت و نیم و یا نه، صدای ابزار کار اینچنینی بلند میشه اما بازهم از ساعت شش صبح، صدای بلند کارگرها که همدیگه را صدا میکنن بلنده.
من حالا باید عاصی بشم، برم شکایت کنم بهشون، یا کار رو به لجبازی، دعوا، پلیس ساختمان غیره بکشم، یا اینکه برم هر روز نفرینشون کنم و بگم آسایش من گرفته شده و شاید یک روز بخوام تا ساعت ده صبح بخوابم !! ؟
من هیچکدوم از این کارها رو نکرم، اتفاقا از کارکردن، فعالیت بی وقفه و موفقیتشون لذت هم می برم.
تنها کاری که واسه خودم کردم، خرید گوشگیر و چشم بند خواب هست، اتاق خواب من دقیقا روبروی این ساختمان هست، وقتی این گوشگیر های ساده فومی را که باقیمت بسیار اندک خریداری کردم، در گوش خودم میذارم، برای اون روزهای که دوست دارم بیشتر بخوابم....
صدا بسیار بسیار کم میشه، به حدی که باید خیلی خیلی دقت کنی و حساس باشی تا یک چیزی از اون سر و صدای وحشتناک چکش برقی به گوش برسه.
نه ناراضی ام، نه ناراحتم و نه کسی رو نفرین میکنم
همه ما انسان ها خوب و دوست داشتنی هستیم، اگه همدیگه و زندگی رو دوست نداریم و به آغوش نمیکشیم، حداقل با همدیگه مدارا کنیم و لقب هایی مثل روانی به هم دیگه ندیم.
خودمون و دیگران رو دلگیر و ناراحت نکنیم، در عوضش به دنبال راه حل های خوب و دوست داشتنی باشیم تا زندگی رو اول برای خودمون لذت بخش کنه، دوم کمک کنه با دیگران همراهی و مدارا و دوستی و مهربانی بیشتری داشته باشیم.
میتونیم زندگی رو با ناراحتی و دائم شکایت و نارضایتی ، نفرین و دعوا با این یکی و اون یکی بگذرونم و همیشه دلمون چرکی باشه.
یا میتونیم همه آدم ها، حیوانات و طبیعت و زندگی رو دوست داشته باشیم و از زیبایی های زندگی نهایت لذت رو ببریم.
در هر حالی که باشیم و هر روشی رو که انتخاب کنیم، این ثانیه و روزی که گذشت دیگه هرگز برنمیگرده و واسه همیشه رفته.
بشخصه برای من یکی که زندگی بسیار با ارزشتر از اونه که بخوام کام خودم رو تلخ کنم و روز خودم رو با ناراحتی بگذرونم، حداقل انقدری خودم رو دوست دارم و برای خودم هم که شده، ناراحت زندگی نخواهم کرد و از لحظه لحظه این تجربه ناب و تکرار نشدنی زندگی استفاده خواهم نمود.
به خودمون و همسایه هامون گلی هدیه بدهیم، و با زیبایی اون گل، زندگی زیبا و منحصر بفرد خودمون رو از امروز شروع کنیم
اینایی که شما میگی درسته ولی وقتی به یکی تذکر بدی که لطفا ارومتر با پاشنه پاهاش جوری بکوبه به سقف وبه مغزت که بگی غلط کردم تذکر دادم این دیگه انسانیت نیست موقعی که میرم به مدیر ساختمون میگم اونروز کل اسباب اساسیه خونه رو عین وحشی ها میکشه زمین جوری که بچه من که رفلاکس داره بلند میشه و بالا میاره خودم تا شب از سردرد حالت تهوع میگیرم این دیگه انسان نیست به نظرم یا دایم یه چیزی ول میکنن تو سقف جوری ادم بپره بالا که برق از همه جات بپره همیشه هم منکر میشن نه ما اصلا صدا نداریم من دقت کردم خانمه تا شوهرش خونست ارومه که به شوهره بگه رعایت میکنه همین که شوهره پاشو میذاره بیرون جوری یه وسیله ول میکنه سقف برق از همه جای من میپره بعد اقا یا خانم محترم یه شبایی همسر ادم ماموریته به نظرتون چند بار میتونید از ترس بالا بپرید و سکته نکنید چرا ما خودمون رعایت میکنیم ولی دیگران تا میتونن ازار میدن ما رو این گل بده گل بگیرو منم اولش رعایت کردم بعد دیدم بابا طرف خیلی روداره داره روز به روز سر و صداهاش بیشتر میشه نه تنها کنار نیومد بلکه عین طلبکارها همش بدتر رفتار کرد منم واقعا دیدم نمیتونم تمرکز کنم درس بخونم یا بخوابم حتی جوری شد بچه یه بند از خواب پا میشد بالا میاورد حالا به نظرتون برم بهش گل هم هدیه بدم بگم دستتون درد نکنه با پاشنه عین فیل داری میکوبی مغزم دستت درد نکنه بچه ات گوشکوبو گرفته دستش میکوبه رو سنگها بچم چند بار از ترس بالا اورد دستت درد نکنه که صندلیاتو جوری میکشی زمین که زمین زیر پامونم به لرزه درمیاد اینم گل واسه تشکر به والله بعضی وقتها جوری میکوبه که زمین زیر پام قشنگ میلرزه اینا متخصص زلزله ان در ضمن کسی که بچه شیطون داره باید بگرده راهشو پیدا کنه دست بچه رو بگیره ببره پیاده روی یا توپ بازی بیرون خسته ش کنه انرژیش گرفته شه ما زاییدیم همسایه باید تاوانشو پس بده مگه من خودم بچه ندارم دایم میبرمش راه بره انرژیش گرفته شه مگه منم فکر کردید علافم منم کتاب مینویسم درس میخونم ولی عین دیگران بی قید و بی توجه نیستم بچه باید یاد بگیره هر چی جایی داره وقتی شما ولش کنید راحت باشه پس فردا معتادم میشه چون میخواد راحت باشه باید بدونه میره بیرون بازی میکنه میاد خونه کارتون میبینه و کتاب میخونیم اگه شما بیرون رفتنشو حذف کنید بندازید تو یه ماشین بگردونید معلومه انرژیشو میاره میکوبه فرق همسایه بدبخت که هزار تا درد و مصیبت داره و میخواد لحظاتی ارامش داشته باشه کم وانتی و اربده کش تو خیابون رو تحمل میکنیم گیر همسایه زبون نفهم هم بیافتیم واقعا مصیبتهته لجبازی هیچوقت در دنیا برای هیچکس به جای مثبت و موفقیت آمیزی نرسیده .
همیشه به خودتون و دیگران آسیب می زنید، این عنوانی هم که برای تاپیک انتخاب کردین بنظر من بسیار زننده است.
اگه چندتا بچه شیطون و غیرقابل کنترل باشن که دائم بدو بدو میکنند، این دلیل بر روانی بودن همسایه نیست.
خواهر من دوتا بچه داره که سن هاشون زیر ده ساله، با اینکه دختر هستن و خیلی خیلی برای تربیت و آداب یاد دادن بهشون زحمت کشیده و تلاش کرده، و با اینکه در مقایسه با خیلی بچه های دیگه که دور و اطراف دیده میشه، بسیار مودب تر هستن. هروقت میان خونه ما، چون فضا یکم بزرگتره شروع به بدوبدو و بازی میکنن. با اینکه تمام خونه فرش هست بازهم گوپ گوپ شدید میشه، و من خیلی ناراحت میشم اما واقعا هم نمیشه برخورد شدیدبا بچه ها کرد، چون خودتون دیگه بچه دارید میدونین اگه چنین رفتاری بشه، تا اخر عمر اون آدم روش اثر منفی میگذاره و در این سن خیلی خیلی حساس هستن، هر اتفاق کوچکی در این سنین تمام سرنوشت زندگی اون بچه را تحت تاثیر میگذاره.
با این که تمام ساختمان متعلق به خودمون هست و همسایه پایین من مستاجرمونه، اما واقعا این موضوع واسه من آزار دهنده است، فکر نکنید که همسایه بالا از اینکارها خوشحال میشه، باورکنید سطح ناراحتی از شیطونی بچه ها به مراتب در مقایسه با یک همسایه که فقط سرو صدا میشنوه بیشتره.
وقتی هم که با زبان نرم یا سرگرمی دیگه سعی میکنم این بچه ها را از دویدن در منزل منصرف کنم، لجبازی میکنن، مخصوصا یکیشون
وقتی محیط یک ساختمان خیلی بازباشه بچه ها واسه فعالیت بیشتر خیلی تحریک میشن و واقعا کاریش هم نمیشه کرد.
باورتون شاید نشه، بعضی وقت ها فقط بخاطر این که از دویدن دست بردارن، میارمشون اتاقم رو بهم بریزن، مخصوصا میرن تو کمد رخت خواب ها و دلشون میخواد همه چی رو زیر و رو کنن و شیطونی کنن، و واقعا همه چیز رو بهم میریزن، بعد از رفتنشون دو روز باید جمع و جور کنم، حالا شما فکر کن یک پدر و مادر تا چقدر میتونن جلوی این موضوع رو توی این چند سال که بچه ها برای بازی خیلی هیجان دارن بگیرن، و اصلا اگه برخورد خشن ببینن، چقدر توی آینده اونها تاثیر منفی میگذاره.
بچه ها بعد از سه چهارسال از اون تب و تاب می افتن، من مطمئنم شما که تذکرات لازم رو به اونها دادین، اونها هم تا جایی که واقعا براشون امکان داشته باشه سعی میکنن بچه ها رو از این موضوع نهی کنن، به هرحال وقتی توی یک ساختمان زندگی میکنیم همه رو اگه یک خانواده بزرگتر در نظر نگیریم، دستکم باید بدونیم که یک جورایی با همدیگه هم خونه و هم زندگی شدیم، و فقط باید مدارا کرد و باهم کنار اومد.
من بودم سعی میکردم یکجوری برنامه ریزی کنم که اگه شده هفته ای دو سه بار، بچه های همسایه بالا رو حالا چه با پدر و مادرشون، چه هر طور دیگه ای که شده به پارک نزدیک منزل ببرم و اجازه فعالیت بسیار سنگین و انواع بازی های دویدنی رو بهشون بدم، با اینکه اینکار مسئولیت زیادی داره اما مطمئنن باعث آرامش در اون چندسال اوج کودکی برای خانواده ها و مخصوصا خود بچه ها میشه.
البته ایراد از ساختمان های شهری که تند و تند با اسکلت فلزی بساز و بفروش میشه هم زیاده، خب طبیعتا اگه یک ساختمان اسکلت بتونی را برای زندگی انتخاب کنیم، سر و صدا ها به مراتب کمتر میشه، مخصوصا اگر عایق های صوتی نیز در دیوارها و کف و سقف ساختمان ها کار شده باشه.
اما به هرحال وضعیت زندگی ساختمان های ما همینجوری هست، داخل یک کشور با جمعیت زیاد کنار همدیگه زندگی میکنیم، باید بپذیزیم که واقعا بعضی چیزها تغییر پذیر نیستند و فقط باید باهاش سازش کرد و تا جای ممکن اثراتش رو کم کرد.
البته اگه واقعا تحمل سر و صدای همسایه ها رو ندارید و نمیتونید چند سالی صبر و حوصله پیشه کنید تا این دوران کودکی بگذره، و همیطور راه حل هایی مثل بیرون رفتن با بچه ها را نیز نمی پسندید، میتونید منزل خودتون رو عایق صوتی بسیار خوب کنید، تمام سقف را دو جداره عایق صوتی متفاوت بزنید و از این عایق های جای تخم مرغی که در استدیو های ضبط صدا کاربرد داره، نصب کنید.
همینطور دیوارها کف و پنچره ها را نیز عایق کنید.
درسته که این کار هزینه برداره، اما به هرحال این برای خودش یک راه حل برای کسانی هست که بسیار به صدا حساس هستند.
اونوقت ببینید که سکوت محض منزلتون رو فرا میگیره و تازه مقاومت در برابر زلزله منزل شما نیز بالا میره، از طرف دیگه اگه داخل منزلتون داد و فریاد بزنید و یا مهمانی تا نیمه شب داشته باشید که پر سر و صدا باشه و یا نیمه شبی علاقه به گوش دادن به موسیقی داشته باشید، دیگه کمترین صدایی به بیرون درز نخواهد کرد.
تیم های پیمانکاری هستند که استدیوهای صدا و اتاق های تمرین موسیقی و ضبط موسیقی را میسازند، با یکی دوتا از اونها تماس بگیرید تا به منزل شما بیان و انواع عایق ها را معرفی کرده و براتون براورد هزینه در مدل های مختلف ساخت بکنند، اینکار براتون هیچ هزینه ای نخواهد داشت، و حداقل میدونید که اگه بخواید به سکوت و آرامش مطلق برسید، با چه مقدار هزینه چنین کاری قابل انجام خواهد بود.
بندرت پیش اومده که برادر کوچکم در هنگام تماشای فیلم کمدی، ناخودآگاه در نیمه شب خندیده، با اینکه این مسئله کم اتفاق افتاده، اما من بشدت بهش تذکر میدم هر مرتبه که اینجوری میشه و بعدش حواسش به خودش میاد و مراعات میکنه، اما از همین موضوع ساده بارها همسایه ها در زمانی که دیدمشون شکایت کردن، و من کاملا حق رو بهشون دادم و گفتم شرمنده ام، اما واقعا بازهم ممکنه در ماه یک مرتبه اتفاق بیفته و تذکر بعد از اتفاق افتادن دیگه فایده نداره متاسفانه.
عکسش اما همسایه ما برعکس من که هیچ رفت و آمد و مهمانی حتی در طی سالها ندارم، هر دو سه روز یکبار، بصورت جمعیتی مهمانی دارند، یا همسایه روبرو مشغول ساخت یک ساختمان بسیار بلندمرتبه است؛ بعضی وقت ها از ساعت هفت صبح صدای دریل، سنگ فرز و یا از اون بدتر چکش برقی تخریب با صدای وحشتناکش بلند میشه.
الان دیگه بعد از یک سال و خورده ای، کمی متدن تر شدن و از ساعت هشت و نیم و یا نه، صدای ابزار کار اینچنینی بلند میشه اما بازهم از ساعت شش صبح، صدای بلند کارگرها که همدیگه را صدا میکنن بلنده.
من حالا باید عاصی بشم، برم شکایت کنم بهشون، یا کار رو به لجبازی، دعوا، پلیس ساختمان غیره بکشم، یا اینکه برم هر روز نفرینشون کنم و بگم آسایش من گرفته شده و شاید یک روز بخوام تا ساعت ده صبح بخوابم !! ؟
من هیچکدوم از این کارها رو نکرم، اتفاقا از کارکردن، فعالیت بی وقفه و موفقیتشون لذت هم می برم.
تنها کاری که واسه خودم کردم، خرید گوشگیر و چشم بند خواب هست، اتاق خواب من دقیقا روبروی این ساختمان هست، وقتی این گوشگیر های ساده فومی را که باقیمت بسیار اندک خریداری کردم، در گوش خودم میذارم، برای اون روزهای که دوست دارم بیشتر بخوابم....
صدا بسیار بسیار کم میشه، به حدی که باید خیلی خیلی دقت کنی و حساس باشی تا یک چیزی از اون سر و صدای وحشتناک چکش برقی به گوش برسه.
نه ناراضی ام، نه ناراحتم و نه کسی رو نفرین میکنم
همه ما انسان ها خوب و دوست داشتنی هستیم، اگه همدیگه و زندگی رو دوست نداریم و به آغوش نمیکشیم، حداقل با همدیگه مدارا کنیم و لقب هایی مثل روانی به هم دیگه ندیم.
خودمون و دیگران رو دلگیر و ناراحت نکنیم، در عوضش به دنبال راه حل های خوب و دوست داشتنی باشیم تا زندگی رو اول برای خودمون لذت بخش کنه، دوم کمک کنه با دیگران همراهی و مدارا و دوستی و مهربانی بیشتری داشته باشیم.
میتونیم زندگی رو با ناراحتی و دائم شکایت و نارضایتی ، نفرین و دعوا با این یکی و اون یکی بگذرونم و همیشه دلمون چرکی باشه.
یا میتونیم همه آدم ها، حیوانات و طبیعت و زندگی رو دوست داشته باشیم و از زیبایی های زندگی نهایت لذت رو ببریم.
در هر حالی که باشیم و هر روشی رو که انتخاب کنیم، این ثانیه و روزی که گذشت دیگه هرگز برنمیگرده و واسه همیشه رفته.
بشخصه برای من یکی که زندگی بسیار با ارزشتر از اونه که بخوام کام خودم رو تلخ کنم و روز خودم رو با ناراحتی بگذرونم، حداقل انقدری خودم رو دوست دارم و برای خودم هم که شده، ناراحت زندگی نخواهم کرد و از لحظه لحظه این تجربه ناب و تکرار نشدنی زندگی استفاده خواهم نمود.
به خودمون و همسایه هامون گلی هدیه بدهیم، و با زیبایی اون گل، زندگی زیبا و منحصر بفرد خودمون رو از امروز شروع کنیم
من به نوبه خودم که ازین خانم هرگز نمیگذرم امیدوارمم روی خوشی و خوشبختی خودش و همسرشو بچش نچشن که از درس و زندگی منو به خاطر حسودی و لجبازی انداخته ادم هم انقدر حسسسسسسوووووووووود نوبره
- - - Updated - - -
درضمن عایق هم جواب نمیده چون سقف ارک داره بالا پایینه ارک زدن بهش سخته
همسایه مردم ازار دیوانه کننده
یه مقاله دیدم تو نت نوشته بود چطور همسایه بدی باشیم قسمت دومش شماره پنجمشو کپی کردم همه این کارا رو همسایه بالایی ما میکنه خدا عوضش بهش بده
5. تا جایی که می‌توانید صدا ایجاد کنید.
صدا یکی از عناصر پرنفوذ و تاثیرگذار در راه رسیدن به هدف است. صدا، خصوصا با توجه به کیفیت خانه‌های جدید ایرانی، توانایی آن را دارد که از هر مانعی رد شود و در هر جهت دسترس‌ناپذیری منتشر شود. شما می‌توانید، بدون کوچک‌ترین هزینه و حتی نیاز به تکان خوردنی، صدای تلویزیونتان را آن قدر بلند کنید که تمام محله در جریان آخرین تحولات روابط غنچه‌های زخمی قرار بگیرند. یا مهمانی زیاد بگیرید و سعی کنید آهنگ‌ها را طوری پخش کنید که اگر توی گوش هم فریاد زدید هم باز صدای هم‌دیگر را نشنوید («یه شبه دیگه حالا!»). پرچم میهن عزیزمان را بالا ببرید و ثابت کنید که اگر ما در کشورمان، مثل خارجه، دیسکو و این جور چیزها نداریم، عوضش خانه شما را داریم.
چند راه‌کار سریع: هیچ دری را آرام نبندید. سعی کنید قدم‌هایتان سنگین باشد و خانه را به لرزه بیندازد. برای حمل هیچ وسیله سنگینی (خصوصا میز و صندلی) به کمرتان فشار نیاورید؛ صرفا روی زمین بکِشیدشان. روی پله‌ها داد بزنید، از سه طبقه پایین‌تر به مهمانتان خوش‌آمد بگویید، به بچه‌ها یاد بدهید موقع پایین آمدن از پله ادای اسب را در بیاورند. توی خانه بلند حرف بزنید، و از هر فرصتی برای دعوا و جیغ و فریاد استفاده کنید. دقت کنید که بهترین زمان برای تمرین ساز یا انجام تعمیرات درون خانه بین ساعت 2 تا 5 بعد از ظهر و 9 شب به بعد است. به خصوص سعی کنید برای تعمیر همه چیز از اعمال کوبیدن، اره کردن و سوراخ کردن آن چیز استفاده کنید. و در نهایت، دزدگیر ماشینتان را روی حساس‌ترین وضعیت بگذارید تا با حرکت هر پشه‌ای خبرتان کند، بعد مراقب باشید که هیچ وقت صدای آژیرش را نشنوید.
در باب صدا، مواردی هم ویژه فضاهای خصوصی و ساعات دیروقت شب هست که مناسب حال این مطلب نیستند و به ذهن باریک‌بین و خلاق شما واگذار می‌شوند.
Last edited by Mina1395; 27-04-2019 at 10:14. دليل: اضافه کردن
ببین مثلا صبح معلوم نیست اب اشغال چی ریخته دم خونه خودش بعد فامیلشو از طبقه پنجم اورده صداشم داره میاد در خونه ما ادا کاراگاه پوارو درمیاره میگه ببین چکه چکه هاش تا در خونه این رفته اونم از ترس که این خواهر شوهرشه میگفت اره راست میگی من شاهدم حالا صدای جفتشون میومد تو خونه ما منم فقط حرص میخورم ازین رفتارای اینا ولی وقت در افتادن باهاشونو ندارم
خانم مینا سلام.
شما اینطوری نتیجه نمی گیری.
اینجام جز اینکه وقتت بیشتر هدر بره هیچ فایده ای نداره، نظر چند تا از دوستان رو خوندی و دیدی که چی می گن و کلا فاز شما رو درک نمی کنن.
شما وارد یه مبارزه شدی که خیلی سخته اعصاب فولادی می خواد و باید برای آرامش خودت و همسرت بجنگی وگرنه با انسانیت و ادب شما راه به جایی نمی بری. یادت باشه که من گفتم. اینم آخرین پیامم به شما در این تاپیک بود.
سلام میدونم همه اینجا سعی میکنن خودشونو مبادی اداب نشون بدن ولی با ادمی که دایم میشینه پیش همسایه های دیگه حرف میسازه و ساخته ها و تخیلات ذهنی خودشو به خورد دیگران میده تا سر و صدای وحشتناک تولیدی از اون پای مدل فیلش که امیدوارم به زودی نابینا شه چون شنیدم کسی که با پاشنه کوبیدن راه میره نابینا میشه و اون بچه گودزیلاش که فقط پریدن رو سقف رو یادش دادن و اون شوهر قالتاقش که میگه بیای بگی سر و صدا نکنیم میریم ازت شکایت چطور میشه مبادی اداب بود طرف باید سر سوزنی انسانیت نشون بده که ادم هم باهاش انسانگونه رفتار کنه وقتی فقط از مسلمونی پرچم زدن عاشورا تاسوعا رو یاد گرفتن ولی برای همسایه سر سوزنی احترام قایل نیستن من نمیدونم پدر مادر اینا تو کدوم طویله ای اینا رو بزرگ کرده که دیگرانو میتونن اینطور زجر بدن و اذیت کنن خداییش انصاف نیست ادم انقدر شیاد و حرف درار باشه حالا هر چی اون همسایه شیاد و لجباز و بد است مدیر ساختمان ما واقعا انسان است
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط V E S T A