با نام و یاد خدا
با سلام وعرض ارادت
دوستان حقیقتش موضوعی هست که امیدوارم حمل بر بی دینی من نکنید من برای ارشد روانشناسی می خونم در کتاب زمینه روانشناسی هیلگارد در فصل انگیزش مطلبی نوشته شده که شاید برای دوستان جالب باشد:"تجربه بر جنبه های بین فردی رفتار جنسی نیز اثر می گذارد میمونهایی که در انزوای جنسی بزرگ شده اند(در قفس های توری انفرادی که در آنها می توانند میمونهای دیگر راببینند ولی نمی توانندبا آنها تماس داشته باشند)غالبا پس از بلوغ قادر به جفتگیری نیستنداین قبیل میمونهای نر می تواننداعمال مکانیکی جنسی را انجام دهندمثلا به اندازه میمونهای طبیعی استمنا می کنند اما وقتی به میمون ماده ای برمی خورند که از نظر جنسی پذیراست به نظر می رسد بلد نیستند بدن خود را در وضع مناسب برای جفت گیری قرار دهندآنها از لحاظ جنسی برانگیخته می شونداما بدون هدف به بدن خود یا بدن میمونهای ماده چنگ می اندازند مشکل آنها نارسایی پاسخهای اختصاصی نیست. این میمون ها که مدتی در انزوا به سر برده اند مشکلات اجتماعی یا عاطفی دارند حتی در موقعیتهای غیر جنسی نیز قادر به برقراری ارتباط با دیگر میمونها نیستندو ترس و گریز یا پرخاشگری شدید از خود نشان می دهند"(کتاب زمینه روانشناسی هیلگارد ص382 ترجمه براهنی و همکاران)
دوست دارم دیگران نظر خود در باره این مطلب اعلام کنند
دوستان توجه داشته باشید که روانشناسی در حال حاضر جزو علوم تجربی به حساب می اید از روشهای کاملا علمی برای تحقیقات خود استفاده می کنند