ای ماه جهان آرا ، باز آ که بهار آمـــــــــــد
دلگیر مشو از ما ، باز آ که بهار آمــــــــــد
من شعله خاموشم ، از عشق تو مدهوشـم
آهنگ تو در گوشم ، باز آ که بهار آمــــــــد
ساغر مده در دستم ، با عطر خوشت مستم
از بند گنه رستـــــــم ، باز آ که بهار آمـــــد
من همدم و همرازت ، رقصم به همه سازت
با ناز کشم نازت، باز آ که بهار آمــــــــــــد
گر هرچه مرا گفتی ، گر گفتی و گر رفتــــی
پندار که دُر سُفتی ، باز آ که بهار آمــــــــــد
ای همدم شبهایم ، باز آ که چه تنهایــــــــــم
سر را به رهت سایم ، باز آ که بهار آمـــــد
کو قلب تـــــــوانایی ، کــــو سـاغر و مینایی
کو صحبت آشنایی ، باز آ که بهار آمــــــــد
ترسم که زبس چاکم ، فریاد بر افلاکــــــــــم
آیی به سر خاکم ، باز آ که بهار آمــــــــــــد
شاعر: زمری عثمانی