حکم قطعی واسه همه نمیشه داد، همونجور که دوستمون گفتن هرکس باید به معیارهاش و انتظاراش نگاه بندازه، اگه کسی بیاد واسه دیگران 100% کنسول یا PC رو پیشنهاد بده اشتباهه و از روی تعصبشه و فقط برای خودش میتونه این حرفو بزنه
من خودم به شدت طرف PC ام و با اینکه با کنسول هم بازی کردم اما اصلا باهاش راحت نیستم، دوستان مثال زدن که کنسول راحته و آدم لم میده و ... اما واسه من اینجوری نیست (به دلیل عادت یا هرچیز دیگه) وقتی دسته رو دست میگیرم و لم میدم انگار کنترل روی بازی ندارم و مسلط نیستم، اما پشت PC یه دست رو کیبورد یه دست روی موس مانیتور هم نزدیکمه احساس کنترل و تسلط کامل روی بازی دارم، مخصوصا واسه بازی های جهان باز مثل GTA و بازی های شوتر، به خودم گفتم شاید چون عادت ندارم یا بازی توپ زیاد بازی نکردم اینجورم و گفتم GTA V رو خیلی باهاش حال میکنم رو روی کنسول بازی میکنم که تست کنم، حتی GTA V هم نتونست احساس خوبی بهم بده و منتظر نسخه PCاش هستم
انحصاری های کنسول هم به خاطر همین حسی که میگم ندارم بهم نمیچسبه پس برام مهم نیست
از طرف دیگه من اصلا از ارور و مشکلات نصب و اجرای بازی خسته نمیشم و یه جورایی سرم واسه این چیزا درد میکنه!
اینارو از خودم مثال زدم که بگم همه اینا معیارهایی هستن که واسه هر شخصی متفاوته و همه مثل هم نیستن و یکی ممکنه دقیقا برعکس من باشه، مسائل منطقی و ثابتی هم نیستن که کسی بخواد بیاد استدلال کنه که نه حتما اینجوره، سلیقه ایه، در نهایت این مهمه که با انتخابت حالشو ببری، آدم باید به خودش نگاه کنه و تصمیم بگیره