داستان یک مشت | فرهنگ و اخلاق در فوتبال ایران

[+ali]

سرمربی تیم همه کاره تیمه و اصلا هم ربطی به کمیته انضباطی نداره
سرمربی تین میتونه به بازیکناش بگه توپ رو نزنن بیرون
نمیدونم چقدر فوتبال اروپه رو دنبال میکنید اما چند سال پیش کاپلو هم دقیقا همین دستور رو به بازیکناش داده بود و توی کنفرانس مطبوعاتیش هم اعلام کرده بود که توپ رو برای تیم دیگه بیرون نمیزنه
من نمیدونم مثلا ۴۰ سال پیش که این قانون نبود فوتبال ناجوانمردانه بوده؟؟؟
به خدا دربیهای قبا از انقلاب بدون این قانون خیلی اخلاقی تر و جوانمردانه تر بودن
فعلا باید تیمایی که دست به سواستفاده از فیرپلی میزنن تنبیه بشن
کار یه روز دو روزشونم نیست هرتیمی میاد توی آزادی مقابل استقلال پرسپولیس بازیکناش در حد بانوان ظریف و حساس میشن و با اولین برخورد پهن میشن رو زمین

[Reza31001]

این موضوع به تیتر تاپیک هم مرتبطه پس میشه بسطش داد

البته بحث من سر رابطه مربی و بازیکنش نبود همه دیدیم که استدلال آقای دایی این بود که به نظرایشون سوشا مصدوم نشده پس نباید توپ رو میدادن به حریف

حالا غیر این اتفاق خاص شما تو فوتبال محلات هم که بری بازی کنی (و شخصا تجربش رو داشتم) با یه تکل یا اصلا یه برخورد ساده بازیکن سرنگون میشه و با یه داد بلند(!) داور رو مجاب میکنه که خطا بگیره در حالی که همون صحنه اگه سعی کنه نیفته یا داد نزنه خبری از خطا نیست (ضعف داوری)
باز از اون طرف باید برگردم سر حرف فنایی
همیشه رو صحنه هایی که کارشناسی میکنه و به هر حال برخوردی پیش میاد رو این نکته -به حق- تاکید داره که مثلا رو یه صحنه که اولی دست میذاره پشت دومی باید ببینیم آیا اونقدر نیرو وارد کرده که باعث سرنگونی نفر دوم بشه یا نه؟ که واقعا تشخیص و تجربه بالای داور رو میطلبه
از اون طرف دیگه سطح داوری ما هم همپای سطح بازیکنامونه و اگه نگیم پایینتره قطعا بالاتر نیست و اینه که تنها نتیجه گیری که میشه کرد اینه که اینجا آسیاست و این لیگ، لیگ برتر ایران
بازیکنی که میبینه با تمارض میتونه خطا بگیره یا حمله حریف رو بخوابونه قطعا فروگذاری نمیکنه!
این بود فرهنگ و اخلاق تمارض در فوتبال ما

[eman619rv]

این هفته یه مشت بزرگ دیگه به صورت اخلاق و فرهنگ و حرفه ای گری فوتبال زده شد.

در این چند ماه اخیر حساسیت به نهاد ای فرهنگی جامعه بسیار زیاد شده ، چه از طرف حکومت چه از طرف مردم ، هر کس هم خواهان برقراری ایده و هدف های خود. کم نبودن روزنامه هایی که بسته شدن و توبیخ شدن ، اما این اتفاقات و تنبیهات بیش از اینکه براساس قوانین و چارچوب کاری باشه بنا به درخواست شخص های ذی نفوذ بوده ...بگذریم... هدفم از این صحبت ها این بود که چرا از قوانین فقط زمانی استفاده میکنیم و اجرا میکنیم که مصلحت خودمون به خطر بیافته... ایا تیتر های شاعبه بر انگیز ، مطالب غیر حرفه ای و مصاحبه های دروغین هم نباید توبیخ بشه ؟! معتقدم اولین ضربه تبر به تن نحیف این فوتبال رو حاشیه ها و همین حرف ها زد، همین چیز ها بود که دیگه نه طرقدار ترغیب به هواداری میشه و نه کیفیت فوتبال بالاتر میره .

نمونه مثال این هفته یه متن و مصاحبه عجیب و البته بی تامل از روزنامه نود بود...

خودم به شخصه اکراه داشتم به پرداختن به این موضوع و باز نشرش ! چرا که شاید بهتر باشه این گونه حرکات و حرف ها هر چه بیشتر مسکوت باقی بمونه.
بعد از 8 سال!! ماجرایی در مورد اسطوره فوتبال و اخلاق ایران دوباره به دلیل تیتر عجیب روزنامه نود دوباره بر سر زبان ها می افته. مصاحبه ای که دلیل اصلیش موضوع سفر ماتئوس به ایران است و به همین دلیل انجام می شود ولی تیتر یکش ماجرای دیگریست . ماجرایی که برای سیبیل چرب کردن آقایان پر پول ترست و مخاطب است که سرازیر می شود که مهدی و این خانم چه ؟
ستار العیوب هم که باشی باز بندگانی داری که رفعتت را نبینند و آبرو و زندگی افراد رو برای پول و مقصود کثیفشان به هیچ بگیرند!
اخلاق حرفه ای کجاست؟وجدان کاری چی؟ اصناف فقط با دستور فلانی و فلانی فقط توبیخ میکنند؟
8 سال پیش و اتفاقی شخصی که افتاد و حالا هنوز هم میتواند تیتر یک شود!! جایی که « لیوان روی میز فردوسی پور » و « سرپرست یعنی کشک» و «خدا او را بغل کرده» و « آقا قلدره» تاریخ انقضا ندارن... این حاشیه ها روزی نیس که بعد این همه سال بهشون اشاره نشه و هنوز این کینه ها و حاشیه ها زنده نموند.. فوتبال کثیفه ، اره بیشتر از هر چیزی هم لازمه که این دمل های چرکین که هر روز تازه می شوند پاک شوند.

فقط همین یه جمله زیر از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] لازم بود که دلم رو به آتش بکشه و بگم واقعا چرا؟!
« راستی اگر امروز دختر مهدی از او بپرسد پدر ماجرای تو و سمیرا چه بوده؟ او بعد از 8 سال چه جوابی بدهد؟»

  محتوای مخفی: متن وبلاگ