احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

[sajjad1973]

دقیقا منم با [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] موافقم - بعضی از عقاید اصولشون بر کشتن و نابود کردن عده ای دیگر هست - خیلی جاهلانه هست اگه گروه دوم بیان بگن ما به اصول شما احترام میگذاریم - یعنی بیایید ما رو بکشید - نمیشه که -

از نظر من هر عقیده ای که در اون افراط و تفریط باشه -مشکل داره و قابل احترام هم نیست -

[Arash4484]

سلام،

احترام به عقیده یا عمل؟
فکر میکنم یک خلط مبحثی پیش میاد

بله من میتونم خیلی راحت با یک فاشیست هم کنار بیام و بحث کنم، ولی تا وقتی فالانژ بازیش رو شروع نکرده و عقیده اش رو در عمل به منصه ظهور نرسونده.
اصول بحث علمی اینه که من با حوصله حرف مقابلم رو گوش کنم حتی اگر بنظرم جفنگ باشه و بعد با ادله منطقی ردش کنم.
ولی در زندگی دفاع از حقوقم کوتاه نیام، اونی هم که جای پارک من رو میگیره عقیده اش اینه که حق با اونه، اونی که مطلب من رو سانسور میکنه هم عقیده ای داره، اونی هم که رای من رو میخوره عقیده اش اینه که حق با اونه. باور کنید دلایلی هم عرضه میکنه.

...
در بحث تحت انجمنی(و تمام بحثهای نوشتاری) ابزار ارتباط ما تنها جملات ماست. ما نه حالت چهره را میبینیم تا منظورش رو درک کنیم، نه زبان بدنش رو میبینیم، نه آوایش رو میشنویم ،
نمیفهمیم کجا بی منظوره، کجا شوخی کرد، کجا دست می اندازه و بازی درمیاره.
از طرفی نه رزومه طرف مقابل ، نه سوابق اون رو میدونیم، نه حتی درست میدونیم چند ساله است و...
اصول نزاکت در مباحثه بین عقاید مورد نیازه، این احترامی است که به طرف مقابل گذاشته میشه
اما نقد عقیده بی احترامی نیست
حرف علمی باید واضح باشه و عریان و رودربایستی نداره

[V E S T A]

اعتقاد برای حالتی اطلاق می‌گردد که ما چیزی را راست و درست می‌دانیم. اکثر فلاسفه معاصر اعتقاد را یک نگرش و حالت نسبت به یک گزاره می‌دانند. گزاره جمله‌ای است

خبری که می‌تواند درست یا نادرست باشد،

احمد [فاعل] امید دارد [حالت] که در آینده تهران ترافیک کمتری داشته‌باشد [گزاره[
علی [فاعل] شک دارد [حالت] که در آینده تهران ترافیک کمتری داشته‌باشد [گزاره[

افراد مختلف ممکن است حالات مختلفی را نسبت به یک گزاره یکسان نشان دهند.

اِحتِرام احساسی مثبت از ارج نهادن و اعتنا به فرد یا شی‌ای است که فرد احترام‌گزارنده آن را سزاوار احترام می‌شمارد.حرمت نهادن، نکوداشت، بزرگ داشتن، ارج نهادن

و آزَرم برابرهایی برای احترام هستند. احتـرام‌گزارنده معمـولا امتیازها و کیفـیت‌هایی را در فرد یا چیزی می‌بینـد و این‌گونه داوری می‌کند که آن فرد یا چیز، سـزاوار توجه، پاسخ و

ارزش‌گذاری است و باید ادعای او بر حق و حقوقی را نیز به رسمیت شناخت. با تغییر این امتیازها و کیفیات ممکن است میزان احترام نسبت به آن فرد یا شی نیز تغییر یابد.

احترام قائل شدن با توجه کردن همراه است و این توجه داشتن در بسیاری موارد صـرف انرژی یا مسئولیتـهایی نیز با خود می‌آورد و بنابر اصـل کم‌کوشی، انسان این صرف انرژی را

زمانی انجام می‌دهد که آن را برای بقای خود یا هماهنگی بهتر با محیط لازم ببیند.

بنابر این احترام گزاردن با دوست داشتن تفاوت دارد. دوست داشتن و علاقه ممکن است در تمایل درونی سرچشمه داشته باشد اما احترام می‌تواند تنها به خاطر جبر محیط در فرد

نهادینه شده باشد. احترام با رعایت نیز تفاوت دارد. رعایت حداکثر سرعـت توسـط رانندگان یا رعایت آتـش‌بس مورد توافق توسط دو گروه متخاصـم ممکن است رعایت محض باشد و

عنصر احترام در آن‌ها وجود نداشته باشد. انسان نمی‌تواند بی‌دلیل و استدلال برای شخص یا چیزی احترام قائل شـود مگر این‌که دین و سنت وی را مجـاب به احترام به مفاهیـم و

اشیایی کرده باشند و او بدون اندیشیدن در مورد دلیل احترام، بنا به سنت، آن مفهوم یا شی را قابل احترام به شمار بیاورد. این نوع احترام، در صورت درک نکردن دلایل اصلـی بزرگ‌

داشت سنتی و مذهبی فرد یا شی مورد نظر، می‌تواند یک احترام تجویزی به‌شمار بیاید که ریشه‌دار نیست.

ویکی پدیا

با توجه به تعاریف گفته شده از کلمات اعتقاد و احترام، ارج نهادن و بزرگداشت چیزی که درست با غلط بودن آن مشخص نیست و درستی و نادرستی آن به نحوه نگرش افراد یا

برداشت های مختلف افراد درباره موضوع مربوط میشه صحیح نیست چون دلیـل و منطقـی برای پذیرش درستـی یا نادرستی اعتـقاد وجود نداره. اعتقاد امری است که فرد بر

اساس نگرش خودش به موضوع اون رو درست و راست می پنداره در حالی که این موضوع می تونه درست یا غلط باشه و درستی و غلطی اون مشخص نیست (هیچ استدلال

و منطقی برای احترام به چیزی که ممکن است غلط یا درست باشد وجـود ندارد) این با اصل احتـرام گذاشتن در تضـاده احتـرام زمانی مفهـوم پیدا می کنه که فرد چیـزی رو با

استدلال و منطق قابل پذیرش و ارج نهادن یا شایسته برخورداری از حقوقی خاص بدونه..

اینکه کسی به خاطر دوست داشتن چیزی تمایل داره مورد احترام قرار بگیره قابل پذیرش نیست چون باز هم با اصل احترام در تضاده چیزی که درستی و ناردرستی اون مشخص

نیست و فرد بر اساس نگرش خودش نسبت بهش احساس درونی داره قابلیت بزرگداشت ، توجه یا برخورداری از حقوق خاص رو نداره.

[Saeed Dz]

من حاضرم به دیدگاه های شما احترام بگذارم، اگر شما بتوانید توجیهی برای آنها داشته باشید. اما اگر تنها دلیل موجه شما برای دیدگاه هایتان این است چون شما به آنها ایمان دارید، من به آنها احترام نخواهم گذاشت.

استاد ریچارد داوکینز

[sajjad1973]

سلام،

احترام به عقیده یا عمل؟
فکر میکنم یک خلط مبحثی پیش میاد

بله من میتونم خیلی راحت با یک فاشیست هم کنار بیام و بحث کنم، ولی تا وقتی فالانژ بازیش رو شروع نکرده و عقیده اش رو در عمل به منصه ظهور نرسونده.
اصول بحث علمی اینه که من با حوصله حرف مقابلم رو گوش کنم حتی اگر بنظرم جفنگ باشه و بعد با ادله منطقی ردش کنم.
ولی در زندگی دفاع از حقوقم کوتاه نیام، اونی هم که جای پارک من رو میگیره عقیده اش اینه که حق با اونه، اونی که مطلب من رو سانسور میکنه هم عقیده ای داره، اونی هم که رای من رو میخوره عقیده اش اینه که حق با اونه. باور کنید دلایلی هم عرضه میکنه.

...
در بحث تحت انجمنی(و تمام بحثهای نوشتاری) ابزار ارتباط ما تنها جملات ماست. ما نه حالت چهره را میبینیم تا منظورش رو درک کنیم، نه زبان بدنش رو میبینیم، نه آوایش رو میشنویم ،
نمیفهمیم کجا بی منظوره، کجا شوخی کرد، کجا دست می اندازه و بازی درمیاره.
از طرفی نه رزومه طرف مقابل ، نه سوابق اون رو میدونیم، نه حتی درست میدونیم چند ساله است و...
اصول نزاکت در مباحثه بین عقاید مورد نیازه، این احترامی است که به طرف مقابل گذاشته میشه
اما نقد عقیده بی احترامی نیست
حرف علمی باید واضح باشه و عریان و رودربایستی نداره

دوست عزیز به نظر من شما وقتی به عقیده یه نفر احترم میذاری - یعنی عملی که در اون عقیده هست رو پذیرفتی -

این دوتا جدای از هم که نیستن - مثلا شما به یه فاشیست بگی از نظر من عقیده شما قابل احترامه

( از نظر واژگانی یعنی : عقیده شما تن در دادنی هست - ستودنی هست - یعنی عقیده شما رو ستایش میکنم)

اما همین که یارو اومد اون عقیده رو بش عمل کنه و به قول خودتون فالانژ بازی دراره میخوای بش بگی نه در مرحله عمل درست نیست !!!

پس چرا در مرحله اول گفتی قابل احترامه ؟

در اون عقیده این عمل یک اصل هست - و قابل احترام بودن اون عقیده یعنی قابل احترام بودن اون عمل.

این بحث ها رو که سالهاست رو مغز ما کار کردن که بره توش که همه عقاید قابل احترامه رها کنید.

این که همه عقاید قابل احترامه بیشتر یه تکه کلام در دهن سیاست مدار ها هست که در عمل حتی خود اونها هم بش پایبند نیستن

این عقیده که همه عقاید قابل احترامه رو در دنیا بین مردم جا انداختن تا عقاید درست رو سست و عقاید غلط خودشون رو جا بندازن - وکسی هم اعتراض نکنه - در حقیقت یه جور سوء استفاده از حس احترام انسانهای درست کار هست

مگه نمیگن ازادی سخن ( اینم یه عقیده هست دیگه) پس چرا فقط سخنان سلطه جویانه و مغرضانه موافق با جریان اونهاست که از طرف سردمداران این عقیده آزادی سخن حمایت میشه و کوچکترین حرفی که کوچکترین مخالفتی با جریان اونا داره - از نظر همون سردمداران آزادی سخن و احترام به همه عقاید با مخالفت های شدید روبرو میشه و حتی گاهی طرف رو هم میکشن - ( نه باش بحث میکنن و نه براش استدلال میارن که حرفش اشتباهه - در جا میکشنش)

ایا میشه به کسی گفت عقیده شما که اصل اون آدم کشی هست قابل احترامه ( ستودنی و تن در دادنیست) و لی بش عمل نکن و ادم نکش ؟

بهتر نیست ازاول بگیم : خیر عقیده شما درست و قابل احترام نیست و نباید ادم هم بکشید.

نمیشه به فاشیسته گفت عقیدتون قابل احترامه ( من به فالانژبازیهاتون احترام میذارم) ولی بیا با هم صحبت کنیم که این کار رو نکنید چون بده ( تضادی تو ش نمیبینید؟)

شما اگه عقیده رو در مرحله اول بپذیری و بعد بری برای بحث و گفتگو که بخوای ردش کنی - تا شمابخوای اونا رو با بحث و گفتگو راضی کنی که عقیدشون غلطه - اونا تمام عقبه شما رو نابود کردن رفته -

نمیگم این رویه برای همه کارها رویه خوبی هست - قطعا استدلال - صحبت و گفتگو شرط عقل هست و کاملا منطقی

اما در مقابل کی باید گفتگو کرد و منطقی بود و استدلال اورد؟

در مقابل کسی که بخواد گفتگو کنه - منطقی باشه و پذیرنده استدلال درست

نمیشه وایساد جلو کسی که سادیسم ادم کشی داره ( عقیدش اینه که بی برو برگرد باید یه عده رو کشت) و از استدلال و گفتگو صحبت کرد- میشه؟

شما میری جلوی یه گرگ وحشی که ذاتش کشتن هست ( حالا فرض کنیم کشتن عده ای خاص که باز فرض کنیم شما هم جزو اونا هستی) بشینی و بگی بیا منطقی صحبت کنیم باهم - استدلال های من اینه برا حرفم حالا استدلال شما چیه برا عملت - گرگه همونجا میپره سرت در حالی که داره میخورت میگه این استدلال منه

[Arash4484]

به دیوار احترام میگذاریم؟ به درخت؟ به فکر؟ (اشیا، مفاهیم)
هیچکدوم قابل احترام نیستند،دیواری مزاحم اگر اثر هنری روش باشه ارزش خراب نکردن رو داره، درخت اگر خشک بشه از جا کنده میشه، فکر اگر درگیر موضوع موهومی باشه ارزشی نداره.
هیچ چیز شرفی نداره!
احترام به دیگری میگذاریم وقتی احترامش رو حفظ کنه.
عقیده یک حرفه ،فشار یک اکته
توضیح دادم همونطور که حدودن منظور شماست احترام به عقیده معنی نداره، ولی در بحث به شخص مقابل برای گفتن(نه عمل) حرفش احترام میگذارم،
حتی اگر عقیده اون هجومی باشه ، در مرحله اول یک فکر و بعد کلامه، این حتی با اجازه تبلیغ هم متفاوته.
طبیعیه اونن گرگ بشه من هم اسلحه باید ببرم.

[havzhini]

شنا میگید که برای عمل دیگران ممکنه احترام فائل باشید یا نباشید ولی حرف و فکر دیگران رو کاری باهاش ندارین و قابل احترام هست چون عملی انجام نشده

والا که فکر میکنم این اصلا ربطی به موضوع احترام به عقاید نداره چون عقاید همون فکر و حرف هست و عمل افراد کلا بحثش جداست

اگر در حوزه همین فکر و حرف بحث کنیم من چند سوال برام ایجاد میشه
ایا جک ساحتن و شوخی کردن با عقاید دیگران بی احترامی هست یا نه؟مثلا شوخی با مسیح و محمد و ... در یه شو یا فیلم یا عکس
ایا مردود دونستن یا رد کردن اعتقاد دیگران بی احترامی هست یا نه؟بحث نقد کردن نیست بلکه رد کردن هست مثلا یک مسیحی پیامبری محمد رو کلا رد کنه

میشه دید که افرادی که این اعتقادات رو دارن حتی این حرفها رو هم بی احترامی به عقیدشون میدونن و چه افرادی هم که بخاطر فقط حرفشون کشته نشدن

پس اینجا بحث عمل افراد نیست که چه کاری میکنن بلکه اینجا بحث همون فکرها و حرفاست که گفته میشه به عقیده بی احترامی شده

و هنوزم میگم که این حرف کلا من در اوردی هست برای جلوگیری از نقد و مباحثه درباره افکارشون و اصلا معنای خاصی نمیتونه داشته باشه

[Stream]

اینها سوالات خوبی هستند و نظر من هم مشابه نظر شماست:

اگر در حوزه همین فکر و حرف بحث کنیم من چند سوال برام ایجاد میشه
ایا جک ساحتن و شوخی کردن با عقاید دیگران بی احترامی هست یا نه؟مثلا شوخی با مسیح و محمد و ... در یه شو یا فیلم یا عکس
ایا مردود دونستن یا رد کردن اعتقاد دیگران بی احترامی هست یا نه؟بحث نقد کردن نیست بلکه رد کردن هست مثلا یک مسیحی پیامبری محمد رو کلا رد کنه

به نظر من جک ساختن و شوخی کردن با عقاید دیگران، بی احترامی به اون عقاید هست ولی بی احترامی به افرادی که اون عقاید رو دارند نیست، و به هیچ وجه نباید جلوی این کار گرفته بشه و هر کس باید بتونه از عقاید سایرین جک بسازه و باهاشون شوخی کنه، و سایرین هم می تونن منطقی پاسخ بدن یا مقابله به مثل کنن و جک بسازن!

رد کردن یک عقیده نه بی احترامی به عقیده است و نه بی احترامی به شخص، و در کل بخشی از همون نقد کردن هست که به رد کردن می انجامه. باز هم سایرین می تونن منطقی پاسخ بدن و از عقایدشون دفاع کنند.

[M A S 0 U D]

با سلام و احترام ...

شوخی کردن و جک ساختن و تمسخر آراء و تفکرات دیگران بی احترامی محسوب می گردد علی الخصوص آن تفکر مورد پسند خیل کثیری از جامعه باشد ...
و مقابله به مثل نیز عملی ناپسند و موجب شیوع ناخرسندی و نزاع میگردد ...

[sajjad1973]

اینها سوالات خوبی هستند و نظر من هم مشابه نظر شماست:



به نظر من جک ساختن و شوخی کردن با عقاید دیگران، بی احترامی به اون عقاید هست ولی بی احترامی به افرادی که اون عقاید رو دارند نیست، و به هیچ وجه نباید جلوی این کار گرفته بشه و هر کس باید بتونه از عقاید سایرین جک بسازه و باهاشون شوخی کنه، و سایرین هم می تونن منطقی پاسخ بدن یا مقابله به مثل کنن و جک بسازن!

رد کردن یک عقیده نه بی احترامی به عقیده است و نه بی احترامی به شخص، و در کل بخشی از همون نقد کردن هست که به رد کردن می انجامه. باز هم سایرین می تونن منطقی پاسخ بدن و از عقایدشون دفاع کنند.

نتیجه این جک ساختن ها هم میشه از بین رفتن عقاید و سست شدن مردم در عقاید درست که همون خواست سردمداران بی اصل بودن انسان هست - و در گام بعدی وارد کردن اصول خود در ذهن مردمی که از خود اصولی ندارند و نهایتا پیوستن به گروهی که اینجا جاش نیست بخوام اون مبحث رو باز کنم