تاپیک جامع مقالات و کتاب های ورزشی

[Mahdi Hero]

نتايج يك مطالعه در اسكاتلند نشان مي‌دهد افزايش فعاليت بدني به تنهايي براي كاهش وزن بدن و پيشگيري از چاقي در كودكان موثر نيست.

به گزارش سرويس بهداشتي رويترز از نيويورك، در عوض افزايش فعاليت بدني همراه با ايجاد ساير تغييرات در شيوه زندگي مانند پيروي از يك رژيم غذايي سالم براي مقابله با موج چاقي ضروري است.

دكتر "جان جي. ريلي" از دانشگاه گلاسكو و همكارانش در مطالعه خود نوشتند: "بسياري از كودكان حتي در سنين پيش دبستاني دچار چاقي هستند.

اين محققان با توجه به فقدان شواهد در مورد روش‌هاي مناسب پيشگيري از چاقي در اين گروه سني، ‪ ۵۴۵‬كودك در ‪ ۳۶‬كودكستان را مورد مطالعه قرار دادند.

اين آزمايش بطور خاص به اين منظور طراحي شد تا نقش افزايش فعاليت بدني در كاهش شاخص جرم بدن مشخص شود.

به گفته محققان، فعاليت بدني تاثير چشمگيري در شاخص جرم بدن اين كودكان نداشته است.

ريلي و همكارانش در جمع بندي اعلام كردند اقدامات موثر در پيشگيري از چاقي در كودكان نيازمند تغييراتي است كه به كودكستان، دبستان و خانه محدود نمي‌شود و در محيط گسترده‌اي بايد ايجاد شود. تغييرات در ساير رفتارها از جمله تغذيه نيز ضروري است.

مشروح اين يافته‌ها در مجله بريتيش مديكال ژورنال منتشر شده است.

[Mahdi Hero]

سايت خبري سازمان تربيت بدني روز چهارشنبه در مقاله‌اي به قلم دكتر خشايار ذوالفقاري به تاثير ورزش در بيماريهاي عفوني دستگاه تنفسي پرداخت.

دراين مقاله امده است: ورزش روي بسياري از اجزاي سيستم ايمني بشر اثراتي در جهات و درجات متفاوت مي‌گذارد.

در حال حاضر مطالعات اپيدميولوژي اندكي در دست است بطوريكه اين مقدار، نمي‌تواند نشانگر تاثير ورزش روي افزايش ريسك ابتلا به بيماريهاي عفوني باشد.

بعضي مطالعات ايمني شناسي در محيط آزمايشگاهي هنوز قابل انجام در موقعيتهاي باليني نيستند و اطلاعات اپيدميولوژيك ناقص هستند اما به هر حال پزشكان بايد براي قهرماني كه مبتلا به بيماريهاي عفوني است، اطلاعات علمي و كاربردي به دست آورند .

استراحت ، يك بخش مهم از رژيم درماني بيماران عفوني است. در واقع، مشاهدات طب قديم نشان مي‌دهد كه فعاليتهاي جسمي مي‌تواند عفونتهاي خاصي را وخيم تر سازند.

با وجود اينكه استراحت ، پيشنهاد عاقلانه‌اي براي اكثر عفونتهاي حاد و شديد است ، اما استراحت طولاني و بيش از اندازه مي‌تواند موقعيت نامطلوبي ايجاد كند و نتيجه فيزيولوژيكي و عملي زيان آوري درپي داشته باشد.

به علاوه افرادي كه عادت به ورزش دارند ، به اخطارهايي مبني بر ورزش نكردن بي‌ميل هستند. بنابراين ، بايد سعي كنيم توصيه‌هاي خود را به شكل ويژه‌اي ارائه دهيم، يعني استراحت را در صورت لزوم و ورزش را در صورت امكان تجويز كنيم .

چنين توصيه‌هايي را مي‌توان براساس آزمايشهاي باليني و در صورت در دسترس بودن با آزمايش روي حيوانات و مشاهدات باليني (زماني كه اطلاعات دقيقتري موجود نباشد)، به دست آورد.

براي مساعدت در مديريت عملي ورزشكاران مبتلا به عفونت ، مي‌توانيم عفونتها را به انواع حاد يا مزمن، كانوني يا منتشر و ويروسي يا باكتريايي تقسيم كنيم.

عفونتهاي ويروسي كانوني معمولترين عفونتهايي هستند كه در طب باليني ورزش با آن مواجه مي‌شويم. تا به حال معمولترين آنها ، عفونتهاي ويروسي دستگاه تنفسي فوقاني بوده است اين عفونتها به طور مكرر رخ مي‌دهند زيرا مي توانند توسط انواع بسيار زيادي از سويه‌هاي ويروسي كه دربرابر آن ايمني ايجاد نشده است ، به وجود آيند .

براي مثال بيشتر از ‪ ۱۱۰‬سويه رينوويروس مي‌تواند موجب عفونت دستگاه تنفس فوقاني شود. انتقال از شخصي به شخصي ديگر ، از طريق هوا، ارتباط مستقيم و يا شرايط زندگي متراكم است كه در خلال ماههاي زمستان بيشتر مي‌شود .

ورزشكاران يك تيم ، بويژه وقتي كه مدتي در يك محل با هم زندگي مي‌كنند، مي‌توانند اين ويروس را از طريق تنفس به يكديگر منتقل كنند.

ولي براساس اطلاعات جمع آوري شده به نظر نمي‌رسد كه در معرض سرما بودن، در محيطهاي مرطوب وكوران هوا بودن ، به شدت انتقال پذيري عفونت تنفسي فوقاني بيفزايد. بنابراين ورزشكاراني كه در ورزشهاي زمستاني شركت مي‌كنند، در ريسك بالاتري قرار نمي‌گيرند .

نشانه‌هاي عفونت دستگاه تنفس فوقاني براي تمام پزشكان آشنا است واز نظر علايم ، فرقي بين ورزشكاران و افراد بي‌تحرك وجود ندارد . اغلب اين بيماريها ، كوتاه و خود به خود محدودشونده هستند، ولي ممكن است يك عفونت شديد باكتريايي روي آن سوار شود . طرز درمان شديدا" به علايم بستگي دارد ، اما استفاده سرخود از داروهاي سرماخوردگي توسط ورزشكاران مطرود است . بسياري از داروهايي كه بدون نسخه فروخته مي‌شوند ، حاوي مواد تحريك كننده اعصاب سمپاتيك هستند و مي‌توانند موجب افزايش ضربان قلب
(تاكيكاردي) شوند. حتي ممكن است ورزشكار را از نظر شركت در مسابقات مهم دچار مشكل كند .

گاهي جرمهاي ميكوپلاسمايي يا كلاميديايي (نوعي از عوامل عفوني هستند) مي‌تواند موجب بروز بيماريي شبيه به عفونت ويروسي دستگاه تنفسي فوقاني شوند.

اين جرمها به اريترومايسين يا تتراسيكلين پاسخ مي‌دهند ولي تشخيص اختصاصي در بالين بيمار مشكل است و آنتي بيوتيكها بندرت براي بيماران مبتلا به عفونت دستگاه تنفسي فوقاني لازم هستند (زيرا اغلب ويروس مي‌باشند) معمولا" عفونتهاي تنفسي فوقاني خفيف تا متوسط ، نيازي به قطع برنامه هاي ورزشي ندارند . بعضي از قهرمانان حتي گزارش مي‌كنند كه بعد از تمرين ورزشي ، دچار كاهش علايم مي‌شوند كه اين امر احتمالا" به علت زياد شدن جريان خلط در نتيجه فعاليتهاي ورزشي بوده است .

ويروسهايي كه مي‌توانند عفونت دستگاه تنفسي تحتاني را ايجاد كنند ، موجب مي‌شوند كه بيمار دچار سرفه و احتمالا" تنگي نفس - علاوه براحتقان و زكام كه مشخصه عفونت دستگاه تنفسي فوقاني هستند - شوند .

عفونت دستگاه تنفسي تحتاني ممكن است موجب اسپاسم برونشها (نايژه ها) شود كه بوسيله تمرينات ورزشي بويژه در هواي خشك و سرد تشديد مي‌شود از اين رو بايد به قهرمانان توصيه شود كه اگر علايم عفونت دستگاه تنفسي تحتاني دارند تا هنگام بهبودي كامل از ورزشهاي سنگين اجتناب ورزند .

[Boye_Gan2m]

در دنياي امروز دانستن راه و روش زندگي و پيشرفت عملاً بدون استرس امكان پذير نيست و در بين جوامع بشر بصورت قانون درآمده است. نظام پيچيده كنوني ما چنان است كه دستگاه عصبي ما در طي روز دائماً از سوي تكان هاي استرس زاي كوچك و بزرگ بسيار زيادي بمباران مي شود و دستگاههاي عصبي- عضلاني ما دائم در حالت تنش بسر مي برند. درنتيجه استرس يكي از عمومي ترين مشكلاتي است كه افراد با آن روبرو هستند و از آنجائي كه امروزه مسئله سالم زيستن و رابطه آن با فعاليتهاي بدني اهميتي اساسي يافته است، تمرين و ورزش يكي از ساده ترين ابزاري است كه استرس را كنترل مي كند. ما مي دانيم كه ورزش مداوم بدني در صورتي كه بدرستي انجام شود و با بيماري شخص در تضاد نباشد در نگهداري سلامت جسم و روان و بهزيستي فرد و پيشگيري از بسياري از بيماريها، يكي از مهمترين عوامل بشمار مي رود. و اين واقعيتي است كه فعاليت بدني استرس عاطفي را بطور موثر مي نشاند و بسياري از پيامدهاي ناخوشايند آنرا خنثي مي كند. اگر چه ورزش مشكلات در كار را حل نمي كند و يا وقتي در ترافيك قرار گرفته ايد كار پليس راهنمائي را انجام نمي دهد و راه را براي شما باز نمي كند ولي مطمئناً به دليل فعل و انفعالاتي كه در بدن صورت مي گيرد به شما كمك مي كند كه از عهده فشار روحي برآئيد و از تبديل آن به يك مسئله مزمن جلوگيري كنيد.

تمريناتي كه استرس را كاهش مي دهند:

1. به پاهاي خودتان نگاه كنيد. پنجه پا را جمع كند و انقباض عضلاني را بررسي كنيد. سپس پنجه پا را بحالت اوليه برگردانيد و يكبار ديگر اين كار را تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

2. پاها را بطرف بالا، بطرف صورت ببريد و سپس انقباض عضلاني را در پاها و عضلات مشاهده نموده و آن را در همان وضع نگه داريد و سپس بحالت اول برگردانده و آنرا دوباره تكرار كنيد سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

3. همانندي كه پاشنه ها را در شن فرو مي بريد، آنها را روي كف زمين فشار دهيد. انها را در آن وضع نگه داشته و انقباض پشت ران را بررسي كنيد. سپس بحالت اوليه برگردانده و تمرين را يكبار ديگر تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

4. ران را منقبض مي كنيم و ساق پا را به ملايمت بلند مي كنيم، آنرا نگه داشته و انقباض را بررسي مي كنيم. سپس آنرا بحالت اوليه برمي گردانيم سپس با پاي چپ اين تمرين را تكرار مي كنيم، دوباره اين عمل را با هر دو پا تكرار مي كنيم. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

5. نشيمنگاه را منقبض كنيد و سپس آنرا خيلي ملايم كمي از زمين بلند كنيد. آنرا مدتي بهمين وضعيت نگه داشته و انقباض آنرا مورد توجه قرار دهيد. سپس بحالت اوليه برمي گردانيم. تمرين را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

6. عضلات شكم را منقبض كرده و آنرا مدتي در حال انقباض نگه داريد. سپس وضعيت انقباض را بررسي كنيد. بعد بحالت اوليه برگردانده و تمرين را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

7. عضلات شكم را بطرف داخل ببريد،( نفس عميق بكشيد) سپس قسمت پائيني پشت را روي زمين بخوابانيد و آنرا بهمان حالت نگه داشته تا فشار وارده به معده و قسمت پائيني پشت را احساس كنيد. بعد بحالت اوليه برگردانيد. عمل را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

8. نفس عميق بكشيد و آنرا در سينه نگه داشته و سپس آنرا بيرون دهيد. اين عمل را تكرار كنيد. بايد توجه داشته باشيد كه هوا را بحالت آرام بيرون داده و خيلي آرام بحالت اوليه برگردانيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

9. بازوهايتان را كنار بدنتان قرار داده و هر دو مشت را محكم جمع كرده و آنرا بهمين حالت نگه داريد. سپس حالت انقباض را بررسي كرده و بعد بحالت اوليه برگردانيد. عمل را يكبار ديگر تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

10. با بالابردن دستها بطرف شانه ها آرنج را خم كنيد و انها را همينطور محكم بحالت انقباض نگه داريد و كشش عضلات بازو را بررسي كنيد. سس بحالت اول برگردانده و عمل را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

11. طوري كه كف دست بالا باشد، بازوها را روي زمين بخوابانيد و عضلات قسمت عقب بازو را روي زمين فشار دهيد. حالت انقباض عضلات مربوطه را بررسي كنيد. آنرا منقبض كرده و سپس بحالت اوليه برگردانده، تمرين را تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

12. شانه ها را نخست كمي بلند كنيد وسپس آنرا تا جاي ممكن بالا نگه داريد و در همان وضع بمانيد. وضعيت انقباض را بررسي كنيد و سپس بحالت اوليه برگردانيد و عمل را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

13. سر را به ملايمت به عقب بكشيد و وضعيت انقباضي پشت گردن را توجه كنيد و آنرا در همان وضع نگه داريد و سپس بحالت اوليه برگردانيد. عمل را يكبار ديگر تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

14. سر را به ملايمت بطرف سينه خم كنيد و در همان وضعيت نگه داشته و انقباض گردن را مورد توجه قرار دهيد. بعد بحالت اوليه برگردانده و عمل را يكبار ديگر انجام دهيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

15. زبانتان را به سقف دهان فشار داده و آنرا در همان وضع نگه داريد. حالا بحالت اوليه برگردانده و عمل را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

16. چشمهايتان را محكم ببنديد و آنها را كاملا بسته نگه داشته و وضعيت انقباضي را مورد توجه قرار دهيد. سپس بحالت اوليه برگردانيد و توجه داشته باشيد كه چشمها پس از توجه به حالت انقباضي با ملايمت بسته باشد. سپس عمل را دوباره تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

17. پيشاني تان را چروك داده و وضعيت آن را مورد توجه قرار دهيد سپس آنرا براي مدت كمي بهمان حال نگه داشته و بعد بحالت اوليه برگردانيد. عمل را تكرار كنيد. سپس بمدت 30 ثانيه تمام بدن را شل كرده و عضلات را انبساط دهيد.

نكات مهم

فردي كه مي خواهد تمرينها را انجام دهد بايستي به راحتي روي زمين دراز كشيده و صورتش بطرف بالا باشد و بالشي زير زانوهايش قرار دهد.

هر گروه عضلاني بطور مرتب منقبض مي شود از وارد كردن هر گونه فشار اجتناب كنيد.

توجه داشته باشيد كه احساس كشش عضلاني و تمدد اعصاب بايد اساسي و بنيادي باشد تا اينكه اثرات و ثمرات آن بدست آيد.

هر انقباض بايد براي چند ثانيه حفظ و نگهداري شود و سپس عضلات كاملا بحالت شل( حالتي در مقابل انقباض) يعني بحالت انبساط قرار گيرد.

تمرينات بايد در محيطي آرام و بدون سر و صدا انجام گيرد و در تمام مدت تمرين بايد به خوبيها و زيبائيها فكر كرد و ناراحتي را از ياد برد.
به نقل از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Boye_Gan2m]

مترجم: مژگان سلطاني
كارشناس تربيت بدني
عضو كميته تحقيقات و آموزش اداره كل تربيت بدني استان اردبيل


ورزش براي همه افراد جامعه مفيد است . اما در ميانسالي اهميت آن بيش از پيش آشكار مي شود. در حاليكه ورزش منظم ممكن است علائم بيماري نظير تب بالا را برطرف نكند، اما مي تواند سلامت عمومي شما را بهبود بخشيده و سبب افزايش قدرت و استقامت شما در زندگي روزمره شود.
اگر قصد داريد وزنتان را كاهش دهيد و يا آن را در حد مطلوب نگهداريد، ورزش به مراتب موثرتر از رژيم غذايي مصرف مي باشد . يك زندگي پرتحرك همراه با تغذيه مناسب و استروژن درماني شما را در مقابل بيماريهاي قلبي، چاقي و پوكي استخوان محافظت خواهد كرد.

سه نوع روش تمرين
يك برنامه تمريني مناسب شامل تمرينات هوازي براي تقويت قلب استخوان ها و آمادگي عمومي بدن تمرينات قدرتي براي تقويت عضلات و استحكام استخوان ها و تمرينات كششي براي كاهش آسيبها مي باشد.
تمرينات هوازي
تمرينات هوازي ضربان قلب را بالا برده و تنفس شما را شديد تر مي كند. پياده روي سريع – شنا – نرمش هاي پرتحرك (ايروبيك) – استفاده ازدوچرخه ثابت و نوار گردان يا دو صحرا نوردي همگي از روش هاي تاثير گذار تمرينات هوازي هستند . لذت بخش ترين فعاليتي را كه مناسب برنامه روزانه شما هستند انتخاب كنيد . انجام چنين فعاليتهايي به مدت 20 الي 60 دقيقه ، 3 الي 5 روز در هفته به حفاظت سلامت قلب و استحكام استخوانهايتان كمك خواهد كرد.
اگر تشخيص داديد تمرين كردن در يك مدت زمان مشخص برايتان مشكل مي باشد ، براي رسيدن به اين هدف تمرينات را در جلسات متعدد كوتاه مدت انجام دهيد. جهت كاهش وزن
، هر روز تمرينات هوازي را انجام دهيد. اگر تا به حال ورزش نكرده ايد و آمادگي مناسب را نداريد ، ورزش را به آرامي شروع كنيد.
برنامه خود را با 5 الي 15 دقيقه پياده روي با قدمهاي آرام (3 بار در هفته ) آغاز كنيد و به تدريج مسافت و سرعت گامهايتان را افزايش دهيد و اهداف ذكر شده در بالا را به خاطر داشته باشيد.
تمرينات قدرتي
تمرينات قدرتي شامل به كارگيري وزنه هاي آزاد يا دستگاههاي تمريني براي تقويت عضلات خاص مي باشد . يك دسته از تمرينات متمركز بر روي بازوها ، شانه و تنه را 2 تا 3 بار در هفته انجام دهيد . بعنوان مثال با استفاده از دمبل هاي كوچك ، يك الي سه نوبت 10 تايي تمرينات چرخش بازو ، حركات پارويي عمودي و حركت به طرفين را انجام دهيد . براي افزايش قدرت ، ابتدا به تدريج دفعات تكرار و سپس وزن دمبل ها را افزايش دهيد . تمرينات مشابه براي قويتركردن عضلات لگن ، ران و عضلات پشت ساق پا بسيار مهم هستند. اگر چنين تمريناتي را انجام نداده ايد ، يك برنامه آموزشي را از پزشك ، فيزيوتراپيست و يا مربي خود بخواهيد . اين راهنمايي مخصوصا» اگر دچار پوكي استخوان در ناحيه ستون فقرات باشيد بسيار مهم است چرا كه در اين حالت شما بايد از بلند كردن اجسام سنگين اجتناب كنيد.
حركات لذت بخش و مطمئن را انجام دهيد
ورزش منظم مي تواند خوش آيند ، نيرو بخش و بي خطر باش ، اگر شما از چند پيشنهاد ساده زير پيروي كنيد:
1-در شروع هر جلسه ، چند دقيقه با حركات ساده مثل قدم زدن آرام بدنتانرا گرم كنيد .تمرينات كششي در پايان هر جلسهء تمريني ، بدن شما را نرم و انعطاف پذير نگه خواهد داشت .
2-تمرين با گامهاي سريع ولي راحت : تنفس شما بايد عميق تر و تندتر از حالت عادي باشد ، اما بايد توانايي حرف زدن را داشته باشيد.
3-بسياري از مردم وقتي به صورت منظم و با ديگران ورزش مي كنند ، لذت بيشتري از تمرين برده و آن را آسانتر مي يابند . به دوستتان ملحق شويد يا به يك گروه كه پياده روي مي كنند ، دوچرخه سواري مي كنند و يا به باشگاه ورزشي بپيونديد.
4-اگر ترجيح مي دهيد در خانه ورزش كنيد اين كار را با وسايل ساكن ، همچون دوچرخه ثابت يا نوار گردان انجام دهيد و اين وسايل را در يك محل مناسب قرار دهيد . گوش كردن به موزيك و تماشاي تلويزيون هنگام ورزش مي تواند ، تمرينات شما را لذت بخش تر كند.
5-اگر احساس فشار در قفسه سينه داريد و يا دچار سرگيجه ، ضعف ، تهوع و يا احساس شدت بيش از حد فعاليت شده ايد ، تمرين را متوقف كرده و استراحت كنيد . اگر علايم ادامه يافتند از پزشك معالج خود كمك بگيريد .

به نقل از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Boye_Gan2m]

مقدمه ای برتاریخچه ورزش

ورزش کمابیش ازدوره باستان درهمه جوامع حضورداشته است و از آنجایی که انسانها همه چیز را به قارۀ خود به ویژه یونان و روم بازمی گردانند اصل ورزش را ازیونان دانسته اند.

درزمانهای قدیم مادران به دختران خود فنون خانه داری وپدران به پسرانشان فنون تیراندازی ماهیگیری شکار و جنگ را می آموختند تا برای حفاظت وحراست ازجان خود به کسی نیازی نداشته باشند.

درمیان تمامی کشورها ایران تنها کشوری بود که به امور ورزشی وتربیت بدنی اهمیت زیادی می داد زیرا ورزش رابه منظور چابکی و ایجاد انرژی دربدن و توانایی وسلامتی را وسیله مهمی برای ارتشی قویی و پیروزمند می دانستند. ایرانیان از پنج سالگی تا بیست سالگی سه چیز رامی آموختند:

1- سواری 2-تیروکمان 3-راستگویی
تاثیرموسیقی درهنگام ورزش کردن کودکانمان:

موسیقی میتواند یک عامل محرک برای ما در هرلحظه از زندگی باشد حال اگر ما بخواهیم تاثیر آن رادرهنگام ورزش کردن کودکانمان بخوانیم در ابتدا ما نمی توانیم سبک خاصی را به آنها تحمیل کنیم ولی پیشنهاد ما این است که از موسیقی هایی که محرک های خوبی هستند در هنگام ورزش کردن استفاده کنیم، به عنوان مثال سبک(Techno ):

*چرا این سبک از موسیقی راما پیشنهاد می کنیم ؟

زیرا شدت و سرعت (Tempo ) این سبک نا خداگاه ما رابه حرکت در می آورد و این حرکات را اگر ما فرم و نظم خاصی به آنها دهیم حرکات فرمیک و یا ورزشی می توانیم نامگذاری کنیم که تعداد آنها و فرم صحیح شان باید مشخص باشد تا انرژی زیادی از ما هدر نرود و خستگی بعد از این حرکات به جای شادابی برای ما باقی نماند.

اگر هرروز صبح در کنار فرزندانمان ورزش کنیم و آنها را به این امر عادت دهیم که فقط روزانه با موزیک 30 دقیقه ورزش کنند، بعد ازیک مدت سیستم بدن به این برنامه روزانه عادت می کند واین عادت موجب سلامتی بدن می شود که در آیندۀ آن شخص نشان داده می شود.

همان طور که در مقالۀ قبل گفته شد که صبح ها ازموسیقی برای کودکانمان استفاده کنیم وحس حاکم بر فضایی راکه آنها دوست دارند برایشان ایجاد کنیم، اگر ما بتوانیم ورزش را دراین برنامه روزانه قرار دهیم یک برنامه تقریباً کامل را برای آنها درست کرده ایم.

* نکته: بچه ها اگر مقدار خوابشان کامل باشد صبح ها به راحتی از خواب بیدار میشوند و آن روز را از صبح با این برنامه ایی که هرروز برایشان تکرار شده است خوب شروع می کنند ولی اگر شب زمان زیادی را نشسته باشند وخواب کافی نداشته باشند به این برنامه هیچ وقت تن نمی دهند و یا اگر آنها را مجبور کنیم که ورزش کنند وموسیقی شاد گوش کنند می توانیم بگوییم روز خوبی را شروع نکرده اند و بداخلاقی از زمانی که از خواب به زور بلند شده اند شروع می کنند و در مدرسه یا مهد کودک به جای گوش کردن به مطالب به چرت زدن می پردازند.

ورزش می تواند یک عامل محرک خوب برای روحیه وشادابی کودکانمان باشد ولی اگر طبق برنامه و قائده و اصول باشد. پس بیا ئیم آن حس حاکم بر فضایی را که فرزندانمان برای ورزش کردن دوست دارند برایشان درست کنیم تا با شادابی خاصی هر روزشان را شروع کنند.

[Boye_Gan2m]

دوچرخه سواری دوچرخه سواری یکی از بهترین ورزشهاست که متاسفانه این روزها در کشور ما کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

این ورزش به غیر از تاثیرات مستقیم برروی سلامتی انسان همچنین فواید زیست محیطی را همراه است که باعث سلامتی بیشتر جامعه طی دراز مدت می شود.

به نظر می رسد که دوچرخه - این وسیله نقلیه کلاسیک - در کشورهای پیشرفته و مدرن کاربرد بیشتری دارد تا در کشورهایی نه کاملا پیشرفته نظیر ایران. برای مثال در اکثر کشورهای اروپایی دوچرخه دارای ارزشی مثل یک ماشین سواری (و حتی بیشتر) است. در این کشورها برخی از دوچرخه ها (نسبت به مدل و کاراییشان) گاها" از خودروهای مدل بالا نیز گرانترند.

این ارزش به دلیل قابلیتهایی نظیر حمل و نقل آسان، ورزش آسان و بی ضرر بودن برای محیط زیست است. دوچرخه سواری همیشه به عنوان ورزشی ساده برای تمام سنین پیشنهاد می شود. این ورزش می تواند هم سبک انجام شود و هم سنگین. برای انجام ورزش دوچرخه سواری لازم نیست که شخص مثلا" تمریناتی خاص را انجام دهد و یا موقعیت فیزیکی آن از شرایطی خاص برخوردار باشد.

در این ورزش بیشتر عضلات پاها در حرکت خواهند بود. که این عمل باعث بالابردن استقامت بدن می شود. البته کمر و سیستم تنفسی انسان نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.

انواع دوچرخه
تا به حال انواع مختلفی از دوچرخه ارایه شده است که البته دو نوع مهم آن، نوع کراس (Cross) و کوهستان (Mountain) هستند. نوع دیگری که طرفدار زیادی هم دارد نوع BMX است که البته این نوع معمولا برای تفریحات به اصطلاح Extreme (غیر عادی) - نظیر حرکات نمایشی استفاده می شود. به هر حال اگر شما این وسیله را برای ورزش روزانه و یا وسیله ای نقیله انتخاب می کنید، بهتر است نسبت به کارایی خود یکی از دو نوع کراس یا کوهستان را برگزینید.




نوع کراس یا به قول خودمان کورسی، نوعی است که برای جاده و یا مسیرهای صاف استفاده می شود. کراس معمولا دارای چرخه های نازک و بدنه ای سبک است. استفاده از نوع کراس باعث می شود تا نیروی کمتری صرف حرکت گردد. از کراس معمولا برای شتاب بیشتر استفاده می شود. فرمان کراس که معمولا شکلی رو به پایین دارد در دو حالت قابل هدایت است. این قابلیت باعث می شود تا راننده در دوحالت - نسبت به شتاب لازمه - دوچرخه را براند. البته بعضی از مدلهای کراس دارای فرمانی صاف هستند.


نوع کوهستان
اما نوع دیگر یعنی کوهستان معمولا برای مسیرهای کوهستانی و پر فراز و نشیب استفاده می شود. این نوع دوچرخه معمولا دارای لاستیک هایی پهن و بدنه ای مستحکم است، که این موضوع به دلیل بالابردن استقامت در مسیرهای کوهستانی و غیر صاف می باشد.

فرمان نوع کوهستان نیز معمولا صاف یا دارای شاخکهای رو به بالا (و یا پایین) است که این موضوع باعث کنترل دوچرخه در دوحالت عادی و استقامتی می شود.

البته نوع دیگری از دوچرخه نیز وجود دارد که اصطلاحا" به آن نوع شهری گفته می شود. این نوع دوچرخه، تقریبا دارای خصوصیاتی بین کراس و کوهستان است. نوع شهری معمولا برای استفاده در شهر و جنگل کاربرد دارد.

انتخاب نوع دوچرخه بستگی به کارایی و علاقه شما دارد. برای مثال اگر می خواهید برای مسابقات سرعتی دوچرخه سواری کنید، نوع کراس پیشنهاد می شود. یا اگر می خواهید استفاده روزمره از این نوع دوچرخه داشته باشید و مثلا سرکار رفته یا هر از گاهی به بیرون از شهر نیز بروید پیشنهاد ما دوچرخه نوع کوهستان یا شهری است .

ایمنی
توجه داشته باشید که یکی از مسایل مهم در این ورزش، ایمنی آن است. سعی کنید به هنگام دوچرخه سواری در هر حال از وسایل ایمنی آن مثل کلاه، زانو بند و آرنجبند استفاده کنید.

اگر از زانو بند و آرنجبند به دلایلی نمی توانید استفاده کنید، حداقل خود را به کلاه ایمنی دوچرخه سواری مجهز کنید. البته در مسابقات و یا دوچرخه سواری در کوهستان استفاده از تمامی تجهیزات ایمنی لازم است.

اگر در شهر دوچرخه سواری می کنید، سعی کنید که در مسیرهای مشخص شده برای دوچرخه برانید. اگر چه در کشور ما این مسیرها معمولا کم بوده و یا اصلا وجود ندارند. دوچرخه خود را هر از گاهی کنترل بدنه ای و یا به اصطلاح آچارکشی کنید. از لاستیکهای خود مطمین باشید و بادهای تیوپ را همیشه کنترل کنید.


نوع کراس
معمولا دوچرخه ها دارای جعبه ابزار و وسایل ابتدایی کمکهای اولیه هستند. اگر دوچرخه تان این وسایل را ندارد، سعی کنید این وسایل را در کیف یا کوله خود بهمراه داشته باشید.


اگر در شب می رانید، شب نما ها یا چراغهای دوچرخه را جهت عملکرد درست بررسی کنید. همچنین از لباسهای روشن استفاده کنید.

تغذیه
معمولا قبل از دوچرخه سواری غذای سبک توصیه می شود. اگر مدت دو چرخه سواری شما طولانی است یا در مسابقه ای قصد شرکت دارید حتما غذای سبک و نسبتا کم بخورید. چون ممکن است که فشاری که این ورزش در شرایط سنگین به بدن می آورد باعث حال بهم خوردگی شود.

همیشه آب به همراه داشته باشد. اکثر دوچرخه ها مجهز به قمقمه آب هستند. این ورزش معمولا آب بدن را کم می کند. پیشنهاد می شود تا آب معدنی بنوشید چون املاح معدنی برای بدن در حین ورزش مفید هستند. نوشیدنی های قندی نیز مفید هستند چراکه در حین انجام دوچرخه سواری، بدن قند نیز سوخت می کند. البته سعی کنید که بعد از اتمام ورزش از نوشیدنی های قندی استفاده کنید نه در حین دوچرخه سواری.

اگر مسیر زیادی را طی می کنید، می توانید از تغذیه های کوچک و پر انرژیی که راحت خورده می شوند استفاده کنید. برای مثال شکلات یا خرما. تغذیه هایی مثل بیسکویت توصیه نمی شوند چراکه ممکن است در گلو گیر کنند.

اگر این ورزش را به طور متناوب پی گیری می کنید، پیشنهاد می شود تا برای تغذیه و موارد دیگر آن با پزشک یا مشاور پزشکی خود حتما مشورت کنید.

منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Boye_Gan2m]

مترجم

محمد برادران

كارشناس تربيت بدني

قهرمان دووميداني



ديابت به ويژه ديابت نوع دوم در جهان به شدت شيوع يافته است و در كشورهاي غربي به علت رژيم غذايي خاصشان بيشتر ديده مي شود . ورزشهاي هوازي فوايد مهمي در كنترل ديابت نوع يك و دو دارند:

1) افـــراد ديابتي بيشتر در معرض بيماريهاي قلب قراردارند. بنابراين خواص حمايتي ورزش مي تواند براي اين بيماران بسيار مؤثر باشد. تمرينات با شدت متوسط در افراد مبتلا به ديابت نوع دوم از قلب محافظت مي كند.

2) تمرينات منظم حتي اگر با شدت متوسط باشند حساسيت به انسولين را افزايش مي دهند . طي تحقيقات به عمل آمده مشخص گرديده است كه تمرينات يوگا باعث كاهش نياز به داروهاي مصرفي در ديابت نوع دوم مي شود.



3)مطالعات نشان مي دهند تمرينات منظم و متوسط هوازي خطر توسعه ديابت در افراد داراي اضافه وزن را كاهش مي دهند اگر كاهش وزن اتفاق نيافتد.

4) دلايلــي وجود دارد كه نشان مي دهد تمرينات هوازي قبل و به هنگام بارداري مي تواند سطح گلوكز خون را پايين بياورد و ممكن است در ديابت وابسته به دوران بارداري نقش حمايتي داشته است . ( همه زنان باردار بهتر است قبل از شروع تمرينات توسط پزشك معاينه شوند).



موارد احتياط براي بيماران ديابتي



1)چون افراد مبتلا به ديابت بيش از ديگران در معرض خطر بيماريهاي قلبي هستند بهتر است قبل از شروع ورزش توسط پزشك معينه شوند. براي بيماراني كه درشرايط بدني خوبي قراردارند انجام تمرينات متوسط توصيه مي شود و براي افراد بي تحرك و آناني كه دچار ساير بيماريها هستند تمرينات با شدت پايين توصيه مي شود.

2) تمرينات قدرتي و سنگين و ياتمرينات پربرخورد براي مبتلايان به ديابت كنترل نشده ، توصيه نميگردد. تمرينات مقاومتي و با برخورد زياد مي تواند به عروق خوني ضعيف شده در چشمان بيماران مبتلا به رتينو پاتي فشار بياورد. تمرينات با برخورد شديد ممكن است به عروق خوني پاها صدمه بزند.

بيماراني كه داروهاي كاهنده گلوكز بويژه انسولين دريافت مي كنند بهتر است قبل از شروع برنامه ورزشي احتياطات زير را رعايت كنند.

1)سطح گلوكز در حين ورزش به شدت در نوسان است . افراد مبتلا به ديابت بهتر است سطح گلوكز را قبل ، حين و بعد از تمرين به دقت چك كنند:

2)اگر سطح گلوكز بالاتر از 300 و يا پايين تر از 100 باشد بهتر است بيمار از انجام تمرين خودداري نمايد.

3)براي اجتناب از افت قند خون ، آن عده از افراد مبتلا به ديابت كــــه ورزش مي كنند بهتر است تزريق انسولين را در محل هايي به غير از عضلات فعال خودانجام دهند.

4) قبل از تمرين بهتر است بيماران مبتلا به ديابت از مصرف الكل و بعضي داروها مانند بتابلوكرها كه خطر هيپوگليسمي را افزايش مي دهند پرهيز نمايند.

5) قهرمانان ورزشي مبتلا به ديابت وابسته به انسولين ممكن است كمي قبل از تمرين نياز به كاهش مقدار انسولين يا مصرف بيشتر كربوهيدراتداشته باشنـد . ( شير كم چرب بسيار مفيد است ) . اين گونه افراد بهتر است مقدار زيادي مايعات بنوشند.
به نقل از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[soleares]

حقيقت اين است كه برخي توصيه‌هاي ساده و حتي شايد در نگاه اول، خنده‌دار، پلي هستند به سوي تناسب اندام شما. مي‌گوييد نه؟ بخوانيد و امتحان كنيد!
1- قدم درماني
دويدن يا قدم زدن سريع در آب، نوعي فعاليت كششي عضلاني است كه مي‌تواند باعث سوختن 17 كالري در دقيقه شود. آب 12 تا 15 بار مقاوم‌تر از هواست و اين كار باعث از دست رفتن اضافه وزن خواهد شد.

2- وقت درماني
وقت تلف نكنيد. تنبلي، كندي و يكنواختي باعث باختن مسابقه مي‌‌شود. بعد از اينكه كمي خود را گرم كرديد، با همه توان و هر چه سريع‌تر ورزش را شروع كنيد. دوچرخه‌سواراني كه با تمام قدرت و در نيم ساعت اول سريع‌تر پدال مي‌زنند و در نيم ساعت دوم، آرام‌تر پدال مي‌ز‌نند، 10 درصد بيشتر از آنهايي كه پدال زدن را كندتر شروع مي‌كنند، كالري مي‌سوزانند.

3- گرم درماني
يك گردش كوتاه با دوچرخه، درجا زدن و يا كم راه رفتن باعث افزايش تعداد ضربان قلب مي‌شود و عضلات و تاندون‌ها را گرم مي‌كند. اين كار باعث به جريان افتادن مايعات در مفاصل مي‌شود و خاصيت كششي عضلات را هم افزايش مي‌دهد. در اين صورت اگر بتوانيد وزنه‌هاي سنگين را راحت‌تر و در مدت طولاني‌تري بلند كنيد، كالري بيشتري از دست مي‌دهيد.

4- موسيقي درماني
سعي كنيد نرمش‌ها و ورزش‌هاي جديد را همراه با موسيقي انجام دهيد. هنگام انجام ورزش‌هاي جديد به دليل عدم آشنايي بدن با اين حركات، با دقت بيشتري به انجام اين ورزش‌ها مي‌پردازيد. اين كار باعث هماهنگي عضلات گروهي شده و بدن سخت‌تر براي انجام آنها تلاش مي‌كند.

5- موز درماني
قبل از شروع ورزش كردن يك موز بخوريد. خوردن موز به شما كمك مي‌كند تا بتوانيد بيشتر و مدت طولاني‌تري ورزش كنيد. مي‌توانيد سخت ورزش كنيد و با اين كار كالري بيشتري بسوزانيد.

6- شن درماني
با راه رفتن و دويدن در ساحل و روي شن، 20 تا 50 درصد بيشتر از وقتي كه روي سطوح صاف راه مي‌رويد، مي‌توانيد كالري بسوزانيد.

7- قوز درماني
قوزكردن نه تنها باعث بدشكلي بدن مي‌شود، بلكه ورزش‌كردن با حالت خميدگي باعث مي‌شود نتوانيد از اثرات مفيد ورزش بهره‌مند شويد. ستون فقرات از كمر شما محافظت مي‌كند، كمرتان را راست نگهداريد. دست‌تان را هنگام گرفتن تردميل صاف بگيريد تا عضلات باز و كاملاً كشيده شود.

8- بازو درماني
هنگام ورزش‌هايي كه فقط پاهايتان درگير است، سعي كنيد بازوهايتان را نيز حركت دهيد. استفاده از اندام‌هاي بالايي و پاييني و درگيرشدن آنها هنگام ورزش، باعث سوختن كالري بيشتري مي‌شود. زماني كه دقت كافي براي ورزش كردن نداريد، سعي كنيد در همان زمان كوتاه فعاليت‌هايي را انجام دهيد كه تمام بدن در آن شركت كند. شنا، قايقراني، اسكي و حتي پياده‌روي باعث تحرك همه بدن مي‌شود.

9- تمركز درماني
هنگام انجام فعاليت‌هاي ورزشي، روي عضلات بدن متمركز شويد زيرا هنگام تمركز روي عضلات شكم، ران‌ها و بازوها، قدرت‌تان بيشتر مي‌شود و با شدت بيشتري ورزش مي‌كنيد، در اين صورت كالري بيشتري نيز از دست مي‌دهيد.

10- صبح درماني
افرادي كه صبح‌ها و مدت زمان بيشتري ورزش مي‌كنند، كالري بيشتري مي‌سوزانند.

11- حرف‌ درماني
وقتي در حال پياده‌روي هستيد، صحبت كنيد. در صورتي كه براي 10دقيقه اين كار را بكنيد و اين كار را 3بار در روز تكرار كنيد، 100كالري در ماه مي‌سوزانيد.

12- سالاد درماني
قبل از آغاز خوردن وعده‌هاي غذايي، سالاد و سبزيجات بخوريد. اين كار باعث كاهش حجم معده و كم‌تر غذا خوردن مي‌شود. در اين صورت 10 درصد كمتر از هر وعده كالري دريافت خواهيد كرد.

13- خشكبار درماني
دانشمندان دانشگاه‌ هاروارد معتقدند، يك مشت كامل خشكبار(شامل گردو، بادام و پسته و...) در روز باعث از دست دادن وزن در افرادي مي‌شود كه داراي رژيم غذايي بدون چربي هستند.

14- راه درماني
در صورتي كه هنگام كار مجبوريد مدام بنشينيد، مي‌توانيد به مدت چند دقيقه از صندلي بلند شده و حركت بشين و پاشو را انجام دهيد. به طور متوسط هر فرد با نشستن 100 كالري و با بلند شدن 140كالري در ساعت مي‌سوزاند.

15- خواب درماني
خواب ناكافي باعث افزايش هورمون استرس در بدن مي‌شود و افزايش هورمون استرس منجر به پرخوري و عادات بد غذايي مي‌شود. خواب كم باعث عدم سوختن كربوهيدرات و چربي در بدنتان مي‌شود.

16- پروتئين درماني
مصرف بيشتر پروتئين و كربوهيدرات‌ كم باعث مي‌شود، عضلات بدن شما قوي‌تر شده و از شل شدن آن جلوگيري شود. پروتئين در گوشت، ماهي، مرغ، تخم‌مرغ و لبنيات وجود دارد و بافت عضلاني شما را حفظ مي‌كند.

17- لبنيات درماني
يك تكه پنير و يك فنجان شير و يا ماست به بهتر شدن سوخت و ساز بدن كمك مي‌كند. هنگامي كه فردي در رژيم غذايي خود 3 بار در روز ماست مي‌خورد،500كالري روزانه از دست مي‌دهد و طي 12 هفته، 5 تا 6 كيلوگرم وزن كم مي‌كند.

18- سيب درماني
با انجام ورزش منظم و يك رژيم غذايي سالم و متعادل و خوردن يك سيب قبل از شام مي‌توان در عرض 3 ماه، 5 تا 8 كيلوگرم وزن كم كرد.

19- كودك درماني
بازي كردن با كودكان و دويدن همراه آنها و انجام فعاليت‌هاي جسمي مي‌تواند باعث سوزاندن كالري در بدن شما شود. در هر 20 دقيقه فعاليت، حدود 120 كالري از دست خواهيد داد.هنگام تعويض كانال تلويزيون به جاي استفاده از كنترل از راه دور، برخاسته و مستقيماً از تلويزيون كانال را عوض كنيد.

20- صبحانه درماني
دانشمندان معتقدند، خوردن صبحانه هر روز احتمال چاقي و اضافه وزن و بيماري ديابت را 35 تا 50 درصد كم مي‌كند.

[Boye_Gan2m]

راهي كه تندرستي شما را بعد از سي سالگي تضمين مي كند

هنگامي‌ كه‌ در دهه‌ بيست ‌سالگي‌ به‌ سر مي ‌بريد، به‌ نظر مي ‌رسد مي توانيد هر چه‌ دوست‌ داشته‌ باشيد بخوريد و كاملاً بي‌ تحرك‌ باشيد؛ بدون‌ كوچکترين‌ اثري‌ از بيماري. اما وقتي‌ به‌ سي ‌سالگي‌ برسيد و بخواهيد زندگي‌ را به‌ همان‌ روش‌ سنين‌ بيست‌ ادامه‌ دهيد، نه ‌تنها اضافه‌ وزن‌ پيدا خواهيد كرد، بلكه‌ در سنين‌ چهل‌ و پنجاه‌ سالگي‌ تبديل‌ به‌ آدمي‌ چاق، عبوس‌ و بدخلق‌ خواهيد شد! به‌ اضافهِ اين‌ كه‌ در معرض‌ ابتلا به‌ انواع‌ بيماري‌ هاي‌ بد و ناخوشايند قرار خواهيد گرفت.

تمرينات‌ مداوم‌ نرمش‌ و بدنسازي‌ ميزان‌ سوخت ‌و ساز بدن‌ را بالا مي ‌برد؛ به‌ ويژه‌ زماني‌ كه‌ بخواهيد از طريق‌ كاهش‌ مصرف‌ مواد پركالري‌ وزن‌ كم‌ كنيد.بهتر است‌ سه‌ يا چهار روز در هفته، روزي‌ يك‌ ساعت‌ پياده‌روي‌ كنيد و دو بار در هفته، سي‌ تا چهل‌ دقيقه‌ تمرينات‌ ورزشي‌ انجام‌ دهيد.


خوشبختانه‌ راه‌ مفيدي‌ براي‌ حفظ‌ ظاهر و تندرستي‌ بعد از سي ‌سالگي‌ وجود دارد: پياده‌روي.

پياده‌ روي‌ روشي‌ است‌ بسيار عملي‌ كه‌ مي‌ توانيد آن‌ را در برنامه‌ روزانه‌ خود جاي‌ دهيد. اگرچه‌ پياده ‌روي‌ در هر سني‌ سودمند است، اما به‌ ويژه‌ براي‌ خانم‌ها در سنين‌ سي، چهل‌ و پنجاه‌ سالگي‌ بسيار منطقي‌ و معقولانه‌ به‌ نظر مي‌ رسد. يك‌ دليل‌ اين‌ است‌ كه‌ خيلي‌ آسان‌ مي ‌توان‌ آن‌ را شروع‌ كرد و با يك‌ برنامه‌ منظم‌ ادامه داد. علاوه‌ بر اين، براي‌ مفاصل‌ ناراحتي‌ به‌ وجود نمي ‌آورد. در مقايسه‌ با دويدن، اثر منفي‌ آن‌ روي‌ مفاصل‌ حداقل‌ يك‌ سوم‌ كاهش‌ مي ‌يابد. به ‌علاوه، پياده‌روي‌ زنان‌ را از بيماري‌هاي‌ مزمن‌ در سنين‌ ميانسالي‌ و پس‌ از آن‌ محافظت‌ مي ‌كند.

حال‌ مي ‌پردازيم‌ به‌ اين‌ كه‌ چگونه‌ پياده ‌روي‌ مي ‌تواند شما را در سنين‌ بالا متناسب‌ و تندرست‌ نگه‌ دارد:

دهه سي‌ سالگي‌

بسياري‌ از زنان‌ سومين‌ دهه‌ از زندگي‌ خود را در حالي‌ آغاز مي ‌كنند كه‌ عنان‌ اختيار زندگي‌ را به‌ دست‌ گرفته ‌اند. بچه‌ها وارد زندگي‌ مي ‌شوند و مسئوليت‌ها افزايش‌ پيدا مي‌ كند. معمولاً خانم‌ ها در طي‌ اين‌ دهه‌ به‌ طور قابل‌ ملاحظه‌ اي‌ كم‌ تحرك‌ مي ‌شوند و از اين‌ هنگام‌ است‌ كه‌ اضافه ‌وزن‌ حاصل‌ مي ‌شود.

سي‌ سالگي‌ بهترين‌ زمان‌ براي‌ شروع‌ پياده‌روي‌ است‌ (البته‌ اگر پيش‌ از آن‌ اقدام‌ به‌ اين‌ كار نكرده‌ باشيد). وقتي‌ كم‌ تحرك‌ باشيد، سوخت‌ و ساز بدن‌ كاهش‌ مي ‌يابد و مقدار كالري‌ كمتري‌ مي‌ سوزانيد. زماني‌ كه‌ تند پياده‌ روي‌ مي‌ كنيد نه‌ تنها حين‌ انجام‌ عمل‌ پياده‌ روي‌ كالري‌ مي ‌سوزانيد، بلكه‌ پس‌ از اتمام‌ آن‌ نيز سوخت‌ و ساز ادامه‌ خواهد داشت. تمرينات‌ مداوم‌ نرمش‌ و بدنسازي‌ ميزان‌ سوخت ‌و ساز بدن‌ را بالا مي ‌برد؛ به‌ ويژه‌ زماني‌ كه‌ بخواهيد از طريق‌ كاهش‌ مصرف‌ مواد پركالري‌ وزن‌ كم‌ كنيد.

بهتر است‌ سه‌ يا چهار روز در هفته، روزي‌ يك‌ ساعت‌ پياده‌روي‌ كنيد و دو بار در هفته، سي‌ تا چهل‌ دقيقه‌ تمرينات‌ ورزشي‌ انجام‌ دهيد.

فايده‌ ديگر پياده‌روي‌ ، داشتن‌ انرژي‌ در تمام‌ طول‌ روز است. افرادي‌ كه‌ از لحاظ‌ جسماني‌ آمادگي‌ بيشتري‌ دارند بهتر مي ‌توانند ظرفيت‌ استفاده‌ از اكسيژن (aerobic Capacity) را بالا ببرند و آن‌ را تبديل‌ به‌ انرژي‌ كنند. اگر آمادگي‌ جسماني‌ شما به‌ حد مطلوب‌ رسيده‌ باشد، نه‌ تنها هنگام‌ ورزش‌ به‌ طور مؤثرتري‌ اكسيژن‌ مصرف‌ مي‌ كنيد، بلكه‌ در تمام‌ روز پرتوان‌ و پرانرژي‌ خواهيد بود؛ به‌خصوص‌ كه‌ خانم‌ها بايد با تردستي‌ به‌ طور همزمان‌ از عهده‌ كارهاي‌ خانه، خانواده‌ و احتمالاً حرفه ‌اي‌ كه‌ به‌ آن‌ اشتغال‌ دارند، برآيند.

دههِ چهل‌ سالگي‌

از چهل‌ سالگي‌ به‌ بعد، بيشتر خانم‌ها در ارتباط‌ با خانواده‌ تحت‌ فشارهاي‌ روحي‌ متعدد قرار مي‌ گيرند، زيرا در مرحله‌ تصميم‌ گيري‌هاي‌ مهم‌ در زندگي‌ واقع‌ مي‌شوند. بنابراين‌ لازم‌ است‌ به‌ طور جدي‌ براي‌ پيشگيري‌ از امراض‌ گوناگون‌ به‌ سلامتي‌ خود فكر كنند.

- پياده‌روي‌ كمك‌ مؤثري‌ براي‌ مواردي‌ است‌ كه‌ در ادامه‌ به‌ آنها اشاره‌ مي‌شود:

- تسكين‌ فشارهاي‌ روحي‌

هنگامي‌ كه‌ دچار تنش‌هاي‌ عصبي‌ هستيد فشارخون‌ بالا مي‌ رود و هورمون‌هاي‌ استرس‌زا وارد خون‌ مي ‌شوند. فشارهاي‌ عصبي‌ مزمن‌ باعث‌ تضعيف‌ سيستم‌ ايمني‌ مي ‌شوند و فرد را آسيب‌ پذير و مستعد ابتلا به‌ هرگونه‌ بيماري‌ مي‌ كنند؛ از سرماخوردگي‌ ساده‌ گرفته‌ تا بيماري‌ سرطان. پياده‌ روي‌ سبب‌ مي‌شود مغز بتااندورفين‌ (endorphin ـ Beta) توليد كند و همين‌ امر كمك‌ مي ‌كند تا از بروز افسردگي‌ و اضطراب‌ جلوگيري‌ شود.

پيشگيري‌ از امراض‌

«ورزش‌» خطر مرگ‌ زودرس‌ - به‌ هر علت‌ و انگيزه‌اي‌ - را كاهش‌ مي‌ دهد. آمار حاكي‌ از آن‌ است‌ زناني‌ كه‌ ورزش‌هاي‌ سبك‌ و ملايم‌ انجام‌ مي‌ دهند، بسيار كمتر از بانوان‌ بي ‌تحرك‌ دچار بيماري‌ سرطان‌ مي ‌شوند. همچنين‌ فعاليت‌هاي‌ جسماني‌ احتمال‌ ابتلا به‌ امراض‌ قلبي‌ را تا پنجاه‌ درصد كاهش‌ مي ‌دهد. ورزش‌ خطر سكته‌ قلبي‌ را به‌ نصف‌ مي رساند؛ البته‌ نه‌ ورزش‌هاي‌ سنگيني‌ از قبيل‌ دو ماراتن، بلكه‌ ورزش‌هايي‌ سبك‌ از جمله‌ پياده‌ روي‌ معمولي‌ كه‌ بسيار انرژي‌ زاست



جلوگيري‌ از تحليل‌ رفتن‌ عضلات‌

با بالا رفتن‌ سن، تراكم‌ ماهيچه ‌اي‌ كم‌ مي ‌شود. ورزش‌ تأثير كهولت‌ سن‌ را در از بين ‌بردن‌ استحكام‌ ماهيچه ‌اي‌ كم‌ مي‌ كند. با افزودن‌ ساعاتي‌ در هفته‌ براي‌ نرمش‌هاي‌ بدنسازي‌ نه‌ تنها دچار تحليل ‌رفتگي‌ عضلات‌ نمي ‌شويد، بلكه‌ مي ‌توانيد موجب‌ قوي‌ شدن‌ آنها شويد.

دههِ پنجاه‌ سالگي‌

حدود پنجاه‌ سالگي‌ براي‌ زنان‌ مسئله‌ يائسگي‌ پيش‌ مي ‌آيد؛ و از آنجا كه‌ در اين‌ مرحله‌ بدن‌ استروژن‌ كمتري‌ توليد مي ‌كند با طيف‌ گسترده ‌تري‌ از پيامدهاي‌ آن‌ در سلامتي‌ خود مواجه‌ مي‌ شوند. وقوع‌ فرايند پيري‌ از پنجاه ‌سالگي‌ به‌ بعد سريع تر خود را نشان‌ مي ‌دهد. اما خانم‌هايي‌ كه‌ عادت‌ به‌ پياده‌ روي‌ كردن‌ دارند از اين‌ مسئله‌ كمتر تأثير مي ‌پذيرند تا آنهايي‌ كه‌ بي‌ تحرك‌ و كم ‌فعاليت‌ هستند. اگر به‌ دنبال‌ اكسير جواني‌ هستيد بايد بدانيد كه‌ آن‌ چيزي‌ نيست‌ جز «ورزش»...

يائسگي‌

پياده ‌روي‌ به‌ زنان‌ يائسه‌ در موارد بي‌ شماري‌ كمك‌ مي‌ كند؛ كه‌ به‌ چند مورد اشاره‌ مي‌شود:

- كمبود استروژن‌ سبب‌ افزايش‌ خطر بيماري‌هاي‌ قلبي‌ - عروقي‌ مي‌ شود، اما پياده‌ روي‌ باعث‌ بالارفتن‌ ميزان‌ Hdl (كلسترول‌ خوب) و پايين‌آمدن‌ ميزان‌ Ldl (كلسترول‌ بد) مي‌شود. همچنين‌ فشارخون‌ را در حد طبيعي‌ نگه‌ مي‌ دارد.

- بتااندورفين‌ كه‌ مغز حين‌ ورزش ‌كردن‌ آزاد مي ‌كند سبب‌ كاهش‌ اثرات‌ ناشي‌ از نوسانات‌ روحي‌ در دوران‌ يائسگي‌ مي‌ شود.

- كمبود استروژن‌ مي ‌تواند سبب‌ كم ‌خوابي‌ شود، اما ورزش‌ روي‌ كيفيت‌ و كميت‌ خواب‌ اثر مطلوبي‌ دارد.

- از آنجا كه‌ ورزش ‌كردن‌ بسياري‌ از اثرات‌ و عواقب‌ يائسگي‌ را جبران‌ مي‌ كند، پياده‌ روي‌ چه‌ در صورت‌ مصرف‌ هورمون‌هاي‌ جايگزين‌ و چه‌ در صورت‌ مصرف‌ نكردن‌ آنها، بسيار مفيد است.

پوكي‌ استخوان‌

پوكي‌ استخوان‌ كاهش‌ تراكم‌ استخوان‌ است‌ و مي ‌تواند به‌ شكستگي‌ و ترك‌ استخوان‌ منجر شود. تا پيش‌ از يائسگي‌ استخوان‌هاي‌ ما به‌ وسيله‌ استروژن، كه‌ همانند ماده‌ چسبناكي‌ كلسيم‌ و مواد معدني‌ را در استخوان‌ نگه‌ مي ‌دارد، محافظت‌ مي‌ شوند. اما پس‌ از يائسگي، مواد معدني‌ نفوذ پذير مي ‌شوند و استخوان‌ها را منفذدار و شكننده‌ مي‌ كنند.

مطالعات‌ نشان‌ مي دهد ورزش‌هايي‌ مثل‌ پياده‌روي‌ مي ‌تواند سبب‌ افزايش‌ تراكم‌ استخوان‌ شود.

آرتروز (ورم‌ مفاصل)

آرتروز بيماري‌ دردناكي‌ است‌ كه‌ در آن‌ غضروف‌ مفصل‌ها تحليل‌ مي‌ روند. به‌ طور معمول‌ اين‌ بيماري‌ در دست‌ها، پاها، زانوها و لگن‌ اثر خود را نشان‌ مي ‌دهد. سال‌هاست‌ كه‌ پزشكان‌ به‌ بيماران‌ مبتلا به‌ آرتروز توصيه‌ مي‌كنند كمتر فعاليت‌ جسمي‌ و بدني‌ داشته‌ باشند، اما مطالعاتي‌ كه‌ سال‌ 1997در انستيتوي‌ ملي‌ سالخوردگان‌ انجام‌ گرفت، نشان‌ مي ‌دهد افرادي‌ كه‌ دچار آرتروز زانو هستند، اگر ورزش‌هاي‌ ملايم‌ انجام‌ دهند، در مقايسه‌ با كساني‌ كه‌ بي ‌تحرك‌ هستند ، از درد كمتري‌ رنج‌ مي ‌برند.

- البته‌ به‌ اين‌ افراد توصيه‌ مي‌ شود پيش‌ از شروع‌ برنامه‌ ورزشي‌ با پزشك‌ مشورت‌ كنند.

علاوه‌ بر همه‌ اين‌ موارد، پياده‌روي‌ مي ‌تواند به‌ زندگي‌ كيفيت‌ مطلوبي‌ دهد. كسي‌ كه‌ پياده ‌روي‌ مي‌كند از صفاتي‌ چون‌ عزت‌ نفس، اعتماد به‌ نفس‌ و نگرش‌ مثبت‌ در زندگي‌ بهره‌مند مي ‌شود. شخصي‌ كه‌ از روي‌ نظم‌ و قاعده‌ ورزش‌ مي‌ كند چه‌ از لحاظ‌ روحي‌ و چه‌ از نظر جسمي‌ در خود جسارت‌ و نيرومندي‌ حس‌ مي ‌كند؛ شرايطي‌ كه‌ بدون‌ فعاليت‌هاي‌ ورزشي‌ دست ‌يافتن‌ به‌ آن‌ به ‌سادگي‌ انجام‌ نمي‌ پذيرد.

[Boye_Gan2m]

تأثير ورزش در التهاب مفاصل ( آرتريت)




اگر شما دچار آرتريت ( التهاب مفاصل) باشيد، موقع راه رفتن ، مفاصل استخوانهايتان آسيب مي بينند. وقتي كه از خواب بيدار مي شويد، عضلات و تاندون هاي آنها خيلي سفت مي شوند، طوريكه به سختي مي توانيد از رختخواب بيرون بياييد و به زحمت بلند مي شويد. اما مقداري كه حركت كنيد، دردتان كمتر مي شود و مي توانيد سريعتر راه برويد.

آيا بعد از راه رفتن و كمتر شدن درد ماهيچه ها و مفاصل، بدنتان عكس العملي نشان مي دهد؟

يك پزشك آمريكايي درمجله روماتولوژي، مقاله اي منتشركرد مبني براين كه استراحت كردن، وضعيت آرتريت را بدترمي كند ولي انجام ورزش هاي استقامتي ، باعث كاهش درد آرتريت مي شود. بيشتر افرادي كه دچار آرتريت هستند، فكر مي كنند بايد عضلات و مفاصل استخوان ها استراحت كنند و حركتي نداشته باشند ، ولي استراحت بدترين چيزي است كه يك فرد آرتريتي مي تواند انجام دهد.

داشتن آرتريت به اين معناست كه غضروف هاي موجود در مفاصل ، تخريب مي شوند و موجب درد مفاصل گردند .

استراحت ، عضلات را ضعيف كرده و باعث مي شود موقع راه رفتن، مفاصل بيشتر از هر زماني، تكان بخورند. مي توان گفت ماشينتان هم به همين روش كار مي كند . وقتي كه ماشين روي يك جاده پر دست انداز حركت مي كند، فنرهاي ماشين ، تكان ناشي ازهربرآمدگي را جذب كرده و آن را از بين مي برند. وقتي شما راه مي رويد يا مي دويد، غضروف مفاصل هم مانند فنر ماشين، تكان ها را از بين برده و جذب مي كنند.

استراحت بي مورد، غضروف را ضعيف كرده و احتمال شكستن آن را زياد مي كند. همچنين با تضعيف ماهيچه ها، ديگر قادر به كنترل مفاصل نبوده و با هر حركت بدن، مفاصل تكان خورده و تخريب غضروف ها بيشتر خواهد شد.

افراد دچار آرتريت ، بايد ورزش كنند اما نبايد بروند يا تند پياده روي كنند. وقتي مي دويد يا سريع راه مي رويد ، پاهايتان به شدت به زمين خورده و به طور ناگهاني از حركت باز مي مانند و اين تكان شديد از ساق پا به سمت مفاصل زانو و ران رفته و مي تواند غضروف را بشكند. بنابراين افراد آرتريتي نبايد بدوند ، سريع راه بروند يا بپرند يا تنيس و بسكتبال بازي كنند، زيرا ضربات ناشي از اين حركت ها ، به مفاصل آسيب رسانده و آنها را مي شكند. در عوض ، اين افراد مي توانند دوچرخه سواري كنند( به طريقه دوچرخه متحرك روي يك يك محور صاف متحرك) زيرا با دوچرخه سواري روي محورمتحرك وهموار، پاها به طورناگهاني نمي ايستند و درنتيجه ، غضروف مفاصل تكان نخورده ونمي شكنند.

افراد متبلا به آرتروز بايد وزنه هم بلند كنند چون اين كار عضلات را تقويت و مفاصل را تثبيت مي كند و غضروف را تقويت مي كند ومانع شكستگي آن مي شود . در شرايط ايده آل ، مبتلايان به ورم مفاصل بايد به دستگاههاي وزنه دسترسي داشته باشند و آموزش داده شوند تا به شكل صحيح دو يا سه بار در هفته وزنه ها را در دسته هاي ده تايي بالا ببرند . اين عده همچنين بايد چندين بار در هفته دوچرخه بزنند .

انجام منظم و مداوم دوچرخه سواري ، در مكان هموار ، بلند كردن وزنه هاي ماشيني تحت نظارت مربي تخريب مفاصل و درد ناشي از آرتريت ( التهاب مفاصل) را كاهش مي دهد. شنا پارو زدن يا هر ورزش ديگري كه حركت روان و هموار داشته باشد، مي تواند جايگزين دوچرخه سواري شود.