تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 3 از 3 اولاول 123
نمايش نتايج 21 به 27 از 27

نام تاپيک: دستور خطّ فارسى

  1. #21
    کاربر فعال مشاوره خرید گوشی موبایل Iloveu-ALL's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2011
    پست ها
    5,275

    پيش فرض


    راهنمای کلی دستور خط فارسی



    (به ترتيب اولويت بر اساس: ۱- «دستور خط فارسی» مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی و ۲- «نگارش و ويرايش» احمد سميعی)


    ردیف موضوع درست نادرست
    ۱ علامت نقل قول (SHIFT+K/L) «--» "—"
    ۲ ّ (تشديد) گذاشتن تشديد هميشه ضرورت ندارد مگر در جايی که موجب ابهام و التباس شود که يکی از مصاديق آن هم‌نگاشتهاست: معين/معيّن؛ علی/علّی؛ کُره/کُرّه؛ بنا/بنّا (SHIFT+F)
    ۳ ء (همزه) در کلمات فارسی به کار نمی‌رود ولی در کلمات عربی علامت آن را حتماً به کار ببريم. (SHIFT+N/M/V) جرئت
    مسئول
    مسئله
    هيئت
    نشئت
    مبدأ
    منشأ
    شئون
    رؤسا
    جرأت
    مسؤول
    مسأله
    هيأت
    نشأت
    مبداء
    منشاء
    ۴ اً – اٌ - اٍ (تنوين) در کلمات فارسی به کار نمی‌رود، ولی در کلمات عربی، حتماً آورده شود. (SHIFT+Q) گاهی
    تلفنی
    دوم، ثانياً
    سوم، ثالثاً
    خواهش می‌کنم، لطفاً
    ناچار
    مشارٌ‌اليه
    مضافٌ‌اليه
    گاهاً
    تلفناً
    دوماً
    سوماً
    خواهشاً
    ناچاراً
    ۵ ابن/ بن بين دو اسم خاص هر دو صحيح است حسين بن علی
    حسين ابن علی
    ۶ ات (علامت جمع عربی) را نبايد در کلمات فارسی استفاده کرد.، استثناء: سبزيجات گزارشها
    پيشنهادها
    گرايشها
    کارخانه‌ها
    سفارشها
    فرمايشها
    سبزيجات
    باغات
    گزارشات
    پيشنهادات
    گرايشات
    کارخانجات
    سفارشات
    فرمايشات
    سبزی‌ها
    باغها
    ۷ آن هميشه جدا نوشته می‌شود مگر: آنها، آنجا، آنکه، بدان، آنچه، وانگهی آن (کسی) که
    چنان‌که
    ۸ اين هميشه جدا نوشته می‌شود مگر: اينها، اينجا، اينکه، بدين از اين رو ازينرو
    ۹ ای (حرف ندا) هميشه جدا از منادا نوشته می‌شود: ای‌خدا
    ای‌که
    ۱۰ ب زينت، نون نفی، ميم نهی بر سر افعالی که با الفِ مفتوح يا مضموم آغاز می‌شوند بينداز
    نيفتاد
    ميفکن
    بيانداز
    نيافتاد
    ميافکن
    ۱۱ به هميشه جدا نوشته می‌شود مگر:
    ۱- هنگامی که بر سر فعل و مصدر و ترکيبات اين عناصر بيايد: بگفتم، بروم، بنمايد، بخوان، بساز، بسازبفروش
    ۲- بدين – بدان – بدو - بديشان
    ۳- هرگاه صفت بسازد: بخرد، بسزا، بخصوص، بشکوه، بهنجار، بنام، بجا، (ولی در موارد ديگر جدا نوشته می‌شود: به قاعده، به اسلوب)
    ۴- در ترکيب‌های قالبی عربی: بلافصل، بلاعوض، بلاحساب، بعينه، قائم بأمرالله
    به‌اصطلاح
    جا‌به‌جا
    رو‌به‌رو
    سر‌به‌سر
    خود‌به‌خود
    به‌تنهايی
    به‌ويژه
    به‌خصوص
    به‌دليل
    به‌علت
    به‌صورت
    به‌وجود
    به‌سرعت
    به‌طور
    به‌خاطر
    به‌راحتی
    به‌کار بردن
    به‌دست آوردن
    به‌سر بردن
    باصطلاح
    جابجا
    روبرو
    سربسر
    خود بخود
    بتنهايی
    بويژه
    بخصوص
    بدليل
    بعلت
    بصورت
    بوجود
    بسرعت
    بطور
    بخاطر
    براحتی
    بکار بردن
    بدست آوردن
    بسر بردن
    ۱۲ بی هميشه جدا از کلمه پس از خود نوشته می‌شود، مگر آنکه کلمه بسيط‌گونه باشد، يعنی معنای آن دقيقاً مرکب از معانی اجزای آن نباشد: بی‌شک
    بی‌گمان
    بی‌خرد
    بیهوده
    بيسواد
    بيکار
    بی‌نهايت
    بيزار
    بيداد
    بيگانه
    بيراه
    بيخود
    بيچاره
    بينوا
    بيجا
    بيشک
    بيگمان
    بيخرد
    بی‌هوده
    بی‌سواد
    بی‌کار
    بينهايت
    ۱۳ ة در کلمات عربی استفاده می‌شود (SHIFT+Z) با فونت TIMES NEW ROMAN دايرة‌المعارف، صلوة، مشکوة، ليلة‌القدر، ثقة‌الاسلام، طرفة‌العين، حجة‌الاسلام، آية‌الله، زکوة، کاملة‌الوداد، ليلة‌القدر، ،
    -ی (نشانه الف کوتاه) در کلمات عربی موجود در فارسی استفاده می‌شود موسی، عيسی، يحيی، طوبی، کبری، مرتضی، مصطفی، مجتبی،
    الی، علی، حتی، اولی
    ۱۴ -تر/ -ترين
    به غير از بيشتر/ بيشترين، کمتر/ کمترين، بهتر/ بهترين، مهتر، کهتر باقی جدا نوشته می‌شود.
    بيشتر
    کمترين
    مهم‌تر
    بيش‌تر
    کم‌ترين
    مهمتر
    ۱۵ چه جدا از کلمه پس از خود نوشته می‌شود، مگر در: چرا، چگونه، چقدر، چطور، چسان
    چه جدا از کلمه پيش از خود نوشته می‌شود، مگر در: آنچه، چنانچه
    ۱۶ حرکت‌گذاری تنها در حدی لازم است که احتمال بدخوانی و ابهام داده شود: عُرضه/عَرضه؛ حَرف/حِرَف
    (SHIFT+A/S/D)
    ۱۷ را در همه جا جدا از کلمه پيش از خود نوشته می‌شود، مگر در: چرا (در معنای «برای چه» و در معنای «آری» در پاسخ به پرسش منفی) و مرا آن را
    اين را
    تو را
    ۱۸ ضماير متصل ملکی همواره به کلمات پيش از خود می‌چسبد، مگر در: کلماتی که به ه (بيان حرکت)-و-ی ختم می‌شود (در این موارد فقط به ابتدای ضماير ملکی مفرد حرف "ا" اضافه می‌شود) خانه‌ام - خانه‌ات - خانه‌اش
    خانه‌مان - خانه‌تان - خانه‌شان
    پی‌ام - پی‌ات - پی‌اش
    پی‌مان - پی‌تان - پی‌شان
    کشتی‌ام - کشتی‌ات - کشتی‌اش
    کشتی‌مان- کشتی‌تان- کشتی‌شان
    رادیوام – رادیوات - رادیواش
    رادیومان – رادیوتان - رادیوشان
    خانه‌م - خانه‌ت - خانه‌ش
    خانه‌امان - خانه‌اتان - خانه‌اشان
    ۱۹ کلمات مرکب تصميمگيری
    خشونتبار
    برفگير
    آفتابگير
    يکشنبه
    جهتگيری
    چشمپوشی
    غيرقانونی
    غيررسمی
    هرچند
    اگرچه
    بنابراين
    تصميم‌گيرى
    خشونت‌بار
    برف گير
    آفتاب گير
    يك شنبه
    جهت گيرى
    چشم پوشى
    غير قانونی
    غير رسمی
    هر چند
    اگر چه
    بنابراين
    ۲۰ كه
    هميشه جدا نوشته می‌شود به جز در سه مورد: بلكه، اينكه، آنكه
    ۲۱ می – همی – نمی (همواره جدا نوشته می‌شود) می‌رسد
    نمی‌توانم
    ميرسد
    نميتوانم
    ۲۲ ه (های بيان حرکت) علاقه‌مند
    بندگی
    خانگی
    هميشگی
    هفتگی
    علاقمند
    بنده‌گی
    خانه‌گی
    هميشه‌گی
    هفته‌گی
    ۲۳ ها همواره به کلمه پيش از خود می‌چسبد مگر:
    ۱- آنها (صورت جمع ضمير غايب)
    ۲- هنگامی که بخواهيم صورت مفرد کلمه را مشخص کنيم
    ۳- کلمه به های غيرملفوظ (بيان حرکت) و يا های ملفوظی که حرف قبل از آن حرف متصل باشد، ختم شود
    کتابها
    باغها
    چاهها
    کوهها
    گرهها
    ميوه‌ها
    خانه‌ها
    سفيه‌ها
    فقيه‌ها
    پيه‌ها
    به‌ها
    ۲۴ هم هميشه جدا از کلمه پس از خود نوشته می‌شود مگر:
    ۱- کلمه بسيط گونه باشد
    ۲- جزء دوم تک هجايی باشد
    ۳- جزء دوم با مصوت "آ" شروع شود، مگر هنگامی که همزه در ابتدای جزء دوم تلفظ شود (تبصره: هم، بر سر کلماتی که با "الف" يا "م" آغاز می‌شود، جدا نوشته می‌شود: هم‌اسم، هم‌مرز، هم‌مسلک)
    همشهری
    همشيره
    همديگر
    همسايه
    همين
    همان
    همچو
    همچنين
    همچنان
    همدرس
    همسنگ
    همگام
    همپا
    همدل
    همگام
    همکار
    همرزم
    همراه
    همايش
    هماورد
    هماهنگ
    هم‌آرزو
    هم‌مرز
    هم‌آرمان
    هم‌اسم
    هم‌مسک
    ۲۵ همين/همان همواره جدا از کلمه پس از خود نوشته می‌شود همان‌کتاب
    همين‌خانه
    همين‌جا
    ۲۶ هيچ همواره جدا از کلمه پس از خود نوشته می‌شود هيچ‌يک
    هيچ‌کدام
    هيچ‌کس
    ۲۷ يک در ترکيب، جدا از جزءِ پس از خود نوشته می‌شود، مگر در موارد: يکتا، يکجا، يکدست، يکدفعه، يکديگر، يکرنگ، يکرو، يکسان، يکسره، يکسو، يکشنبه، يکنواخت




    translationstudies.ir
    برای 2 ئ هم هست (M)
    توی گزینه 9 چطوری توی ای خدا چطوری ی و خ رو بدون فاصله نوشتی؟

  2. #22
    حـــــرفـه ای
    تاريخ عضويت
    Dec 2009
    پست ها
    3,485

    پيش فرض

    سلام، مطمئن نیستم آیا مناسب است که در این تاپیک بحث آیین نگارش مطرح شود یا نه...ولی من باب یک مورد منفرد عرض میکنم...
    درباره تنوین، حروف والی، الف مقصوره و چند مورد وارداتی دیگر، از دورانهای بسیار قبل بحث بوده که آیا از فارسی رجعت کنند یا خیر...
    بخصوص بحث من درباره تنوین است که نوشتن آن به شکلی که میگوییم به هیچ جا لطمه نمیزند(لطمه منظورم مانند تفاوت معنی کلمات یک شکل با حروف متفاوت) و همچنین بدیهی تر است.
    به نقل از وبلاگ سیاه مشق (اگر منبع را درست بخاطر داشته باشم)
    یکی از بحث های مفصل و و داغ در زمینه ی آیین نگارش، این است که آیا «تنوین» را به کار ببریم یا نبریم؟
    اول؛جایگزین کردن، می توانیم مثلن بجای همین کلمه مثلن عبارات طور مثال، شبیه به و... را بکار ببریم.
    دوم؛یا این که این واژه ها را به صورت پارسی، بنویسیم. مثلن:
    «مثلن ـ احیانن ـ نهایتن ـ عینن ـ شفاهن ـ فرضن ـ و...»
    همان طور که می بینید در روش اول ما راه طولانی تری را انتخاب کرده ایم. در این روش ما باید به زبان پارسی آگاهی ی کامل داشته باشیم و بتوانیم در یک لحظه، معادل هر واژه ای را بیابیم و به کار ببریم.
    این روش، روش خوبی است ولی مشکل به نظر می رسد. چون به فرض من خودم برای کلمه ی «احیانن» باید مدتی دنبال واژه بگردم و به جای اش چیزی را جای گزین کنم و این مستلزم صرف وقت است.
    اما در روش دوم، ما همان کلمه ای را که دوست داریم و در ذهنمان است، به کار می بریم و نیازی نیست دنبال واژه ی تازه ای بگردیم. پس سریع تر می نویسیم و زودتر به نتیجه حاصل می شود. و مهم تر از همه این که، غنای زبان پارسی را حفظ کرده و اجازه داده ایم که واژه ای در دل زبان ما، حل و هضم شود.
    خود من از این روش پیروی میکنم و تا جایی که میدانم عدم حفظ تنوین بصورت ً ٍ ٌ توسط بخشی از دوستان آگاهانه است...

  3. 2 کاربر از Arash4484 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  4. #23
    حـــــرفـه ای Atghia's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2011
    محل سكونت
    تهران کثیف
    پست ها
    5,812

    پيش فرض

    سلام، مطمئن نیستم آیا مناسب است که در این تاپیک بحث آیین نگارش مطرح شود یا نه...ولی من باب یک مورد منفرد عرض میکنم...
    درباره تنوین، حروف والی، الف مقصوره و چند مورد وارداتی دیگر، از دورانهای بسیار قبل بحث بوده که آیا از فارسی رجعت کنند یا خیر...
    بخصوص بحث من درباره تنوین است که نوشتن آن به شکلی که میگوییم به هیچ جا لطمه نمیزند(لطمه منظورم مانند تفاوت معنی کلمات یک شکل با حروف متفاوت) و همچنین بدیهی تر است.
    به نقل از وبلاگ سیاه مشق (اگر منبع را درست بخاطر داشته باشم)

    خود من از این روش پیروی میکنم و تا جایی که میدانم عدم حفظ تنوین بصورت ً ٍ ٌ توسط بخشی از دوستان آگاهانه است...
    دوست عزیز و گرامی اگر قرار باشه که در دستور زبان فارسی دست ببریم! آن هم برحسب اینکه خودمان چه چیزی را ترجیح میدهیم دچار هرج و مرج خواهیم شد.
    فرض کنید اگر فقط به این دلیل که تنوین برگرفته از زبان عربی هست بخواهیم حذفش کنیم وبجای آن از "ن"استفاده کنیم و هرکسی به صلاحدید خود! بخواد در دستور زبان دست ببره که نمیشه! یکی بیاد بگه من دوست دارم بگم مسلن یا مصلن بجای مثلن!
    پس قانون چه معنی پیدا میکنه اونوقت؟

    من خودم این قضیه رو اینقدر واضح میدونم که نیازی به اینهمه توضیح نمیبینم اما از اونجایی که بهتر است حرفها مستند باشه((البته نه استناد به حرفای یک وبلاگ!))بهتر دونستم این ها رو هم اضافه کنم:

    مصوبه فرهنگستان زبان و ادب فارسی را که در بخش"دستور خط فارسی"در قسمت واژه ها و ترکیبات و عبارات مأخوذ از عربى در مورد تنوین وجود دارد عینا نقل قول می کنم:

    اوردن تنوین در صورتی که تلفظ شود در نوشته های رسمی و متون اموزشی الزامی است.
    تنوین نصب: در همه‌جا به‌صورت «اً/ ـاً» نوشته مى‌شود:
    واقعاً، جزئاً، موقتاً، عجالتاً، نتیجتاً، مقدمتاً، طبیعتاً، عمداً، ابداً

    در زیرنویس این بند نوشته اند:
    اگر بخواهیم بى‌تنوین خوانده شود: مطلقا، اصلا، ابدا

    و دستور دیگر در همان بخش "دستور خط فارسی"در قسمت "قواعد کلی":

    حفظ چهرهٔ‌ خطّ فارسى
    ازآنجاکه خط در تأمین و حفظ پیوستگى فرهنگى نقش اساسى دارد، نباید شیوه‌اى برگزید که چهرهٔ خطّ فارسى به صورتى تغییر کند که مشابهت خود را با آنچه در ذخایر فرهنگى زبان فارسى به جا مانده است به‌کلّى از دست بدهد و در نتیجه متون کهن براى نسل کنونى نامأنوس گردد و نسل‌هاى بعد در استفاده از متون خطّى و چاپى قدیم دچار مشکل جدّى شوند و به آموزش جداگانه محتاج باشند.





    منبع:persianacademy.ir+shereno.com
    Last edited by Atghia; 15-06-2013 at 16:34. دليل: حذف نقل قول نامرتبط با این تاپیک

  5. 2 کاربر از Atghia بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  6. #24
    حـــــرفـه ای
    تاريخ عضويت
    Dec 2009
    پست ها
    3,485

    پيش فرض

    دوست عزیز و گرامی اگر قرار باشه که در دستور زبان فارسی دست ببریم! آن هم برحسب اینکه خودمان چه چیزی را ترجیح میدهیم دچار هرج و مرج خواهیم شد.
    فرض کنید اگر فقط به این دلیل که تنوین برگرفته از زبان عربی هست بخواهیم حذفش کنیم وبجای آن از "ن"استفاده کنیم و هرکسی به صلاحدید خود! بخواد در دستور زبان دست ببره که نمیشه! یکی بیاد بگه من دوست دارم بگم مسلن یا مصلن بجای مثلن!
    پس قانون چه معنی پیدا میکنه اونوقت؟

    من خودم این قضیه رو اینقدر واضح میدونم که نیازی به اینهمه توضیح نمیبینم اما از اونجایی که بهتر است حرفها مستند باشه((البته نه استناد به حرفای یک وبلاگ!))بهتر دونستم این ها رو هم اضافه کنم:

    مصوبه فرهنگستان زبان و ادب فارسی را که در بخش"دستور خط فارسی"در قسمت واژه ها و ترکیبات و عبارات مأخوذ از عربى در مورد تنوین وجود دارد عینا نقل قول می کنم:

    اوردن تنوین در صورتی که تلفظ شود در نوشته های رسمی و متون اموزشی الزامی است.
    تنوین نصب: در همه‌جا به‌صورت «اً/ ـاً» نوشته مى‌شود: واقعاً، جزئاً، موقتاً، عجالتاً، نتیجتاً، مقدمتاً، طبیعتاً، عمداً، ابداً

    در زیرنویس این بند نوشته اند:
    اگر بخواهیم بى‌تنوین خوانده شود: مطلقا، اصلا، ابدا

    و دستور دیگر در همان بخش "دستور خط فارسی"در قسمت "قواعد کلی":

    حفظ چهرهٔ‌ خطّ فارسى ازآنجاکه خط در تأمین و حفظ پیوستگى فرهنگى نقش اساسى دارد، نباید شیوه‌اى برگزید که چهرهٔ خطّ فارسى به صورتى تغییر کند که مشابهت خود را با آنچه در ذخایر فرهنگى زبان فارسى به جا مانده است به‌کلّى از دست بدهد و در نتیجه متون کهن براى نسل کنونى نامأنوس گردد و نسل‌هاى بعد در استفاده از متون خطّى و چاپى قدیم دچار مشکل جدّى شوند و به آموزش جداگانه محتاج باشند.

    گرامی زبان یک واحد زنده و پویاست که در طول تاریخ تغییرات بسیار کرده، و بزور نمیتوان آنرا در قالب قبلیش نگه داشت، برای حفظ مفهوم بودن نوشته های گذشتگان نیازی به این کارها نیست...از زمان مشروطه این حرفها مطرح بوده نه بنقل از یک وبلاگ...این روشی است که بسیاری به آن عمل میکنند، اگر من هم از منیعی بخشی از نوشته ام را ذکر کردم بخاطر این بود که توضیحات ایشان جامع بود و نیاز ندیدم همون رو دوباره گویی کنم.
    ساده بگویم توضیجات من حرفه ای تر از این ها بود، من بدقت ذکر کردم عدم رعایت تنوین مشابه نوشتن پرتغال بجای پرتقال نیست بنابراین مثالهای شما موضوعیت ندارد...تنها میتوانم به خواندن با حوصله و بدون پیش فرض پست خودم و مطالب در این رابطه شما رو دعوت کنم.
    -بهیچ وجه پست بنده مخالفتی با روند تاپیک نداره، فرهنگستان زبان فارسی معتقد است این نوع نوشتن تنوین درست است، افرادی معتقدند خیر، بعنوان عقیده مخالف بررسی بشه...

  7. این کاربر از Arash4484 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  8. #25
    حـــــرفـه ای Atghia's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2011
    محل سكونت
    تهران کثیف
    پست ها
    5,812

    پيش فرض

    گرامی زبان یک واحد زنده و پویاست که در طول تاریخ تغییرات بسیار کرده، و بزور نمیتوان آنرا در قالب قبلیش نگه داشت، برای حفظ مفهوم بودن نوشته های گذشتگان نیازی به این کارها نیست...از زمان مشروطه این حرفها مطرح بوده نه بنقل از یک وبلاگ...این روشی است که بسیاری به آن عمل میکنند، اگر من هم از منیعی بخشی از نوشته ام را ذکر کردم بخاطر این بود که توضیحات ایشان جامع بود و نیاز ندیدم همون رو دوباره گویی کنم.
    ساده بگویم توضیجات من حرفه ای تر از این ها بود، من بدقت ذکر کردم عدم رعایت تنوین مشابه نوشتن پرتغال بجای پرتقال نیست بنابراین مثالهای شما موضوعیت ندارد...تنها میتوانم به خواندن با حوصله و بدون پیش فرض پست خودم و مطالب در این رابطه شما رو دعوت کنم.
    -بهیچ وجه پست بنده مخالفتی با روند تاپیک نداره، فرهنگستان زبان فارسی معتقد است این نوع نوشتن تنوین درست است، افرادی معتقدند خیر، بعنوان عقیده مخالف بررسی بشه...
    دوست گرامی و محترم ،من در مورد تاریخچه زبان و اینکه چه بوده چه تغییراتی کرده صحبتی نکردم
    توجه کنید همونطور که هر چیزی قانون داره در مورد زبان و به اصطلاح دستورات نوشتاری هم قانون وجود داره
    هرکسی هم میتونه در اون دست ببره تغییراتی بده و بگه امروزه به این صورت متداول هست یا بگه خیلی جاها الان اینطور استفاده میشه اما ایا صرف این مسئله درست بودنش رو تایید میکنه؟
    من مثال هایی که زدم ارتباطی به مثال های شما نداشت که میگید مثال هام موضوعیت نداره من اصل درست و کلی رو با ذکر مثال گفتم!
    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
    دعوت میکنم یک نگاهی به لینکی که گذاشتم بندازید
    کسی به شما نگفت گفته های شما با روند تاپیک مخالفت داره!!!
    و ازتون میخوام برای بخشی از مطلبتون که با قرمز مشخص کردم لطف کنید و برام منبع ذکر کنید.

  9. #26
    حـــــرفـه ای
    تاريخ عضويت
    Dec 2009
    پست ها
    3,485

    پيش فرض

    دوست گرامی و محترم ،من در مورد تاریخچه زبان و اینکه چه بوده چه تغییراتی کرده صحبتی نکردم
    توجه کنید همونطور که هر چیزی قانون داره در مورد زبان و به اصطلاح دستورات نوشتاری هم قانون وجود داره
    هرکسی هم میتونه در اون دست ببره تغییراتی بده و بگه امروزه به این صورت متداول هست یا بگه خیلی جاها الان اینطور استفاده میشه اما ایا صرف این مسئله درست بودنش رو تایید میکنه؟
    من مثال هایی که زدم ارتباطی به مثال های شما نداشت که میگید مثال هام موضوعیت نداره من اصل درست و کلی رو با ذکر مثال گفتم!
    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
    دعوت میکنم یک نگاهی به لینکی که گذاشتم بندازید
    کسی به شما نگفت گفته های شما با روند تاپیک مخالفت داره!!!
    و ازتون میخوام برای بخشی از مطلبتون که با قرمز مشخص کردم لطف کنید و برام منبع ذکر کنید.
    دقیقن موضوع همینجاست، قوانین زبان و نگارش پس طی فرآیند در جامعه و بررسی ادیبان بصورت قانون درمیاد وگرنه ما داشتیم بصورت مغلق 200سال قبل یا با حروف پهلوی 1500سال قبل مینوشتیم...
    زمانی در فارسی پ و ب / ژ و ز/ و هر حروف پرنقطه یا سرکش داری رو مشابه هم مینوشتند...الان یکی از اشکالات و زحمتهای مصححان این است که چطور این موارد رو تشخیص بدهند و همیشه عمل به گذشته صحیح نیست(در راستای همون حفظ یکپارچگی که ذکر کردید)
    در رابط با مثال شما ببینید این مثال درسته ولی خیلی کلی است و موضوع دیگری است، من موضوعی رو مطرح کردم که نیاز به مثال در زمینه خودش داره...اگر مثالهای شما مستقل از ایده مطرح شده بود که هیچ. مثال شما اشاره دارد به تغییر حروف(اصلی) معادل مثل ت با ط، ولی این بحث اشاره دارد به شکل ضبط آوایی که میشنویم و پرهیز از علایم و حروف ناموجود در زبان فارسی بخاطر استفاده از واژه عربی مثل ة و تنوین و ...
    کلمه جدیدی در فارسی با ت گرد بوجود نمی آید ولی با ث و ط چرا...

    زمانی اسمعیل ضبط درست بود زمانی اسماعیل ... فرهنگستان زبان فارسی ادوار گوناگون پهلوی یک چیز میگفت و فرهنگستان در ادوار مختلف جمهوری اسلامی یک چیز دیگر...یک قانون محکم و نفوذناپذیری بر این موارد جاری نیست و بدون شک از موارد متعددی سرچشمه میگیرد.
    اینکار کارشناسان زبان پارسی است و من هم نگفتم هر کسی تز مستقل خودش رو بده...

    منبع درخواستی: باید رجوع کنید به مذاکرات و طرح ها و برخی مصوبات فرهنگستان زبان در بازۀ زمانی موسوم به دوره دوم، و مباحث مرتبط.

  10. این کاربر از Arash4484 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  11. #27
    حـــــرفـه ای raha bash's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2010
    محل سكونت
    در خیال ترش کامی های ذهن سرکشم
    پست ها
    1,349

    پيش فرض

    .
    .
    .



    در زبان فارسی آخر اسامی عموماً ساکن است ، مثل دل و جان و بدن و باران و میان و همانها گاهی در تکلم با کسره آخر تلفظ میشوند مثل دله جانه و بدنه و بارانه و میانه .
    اما به همان صورت ساکن نوشته میشوند .
    البته با این "ه" اشتباه نگیریم که معنی کلمه را تغییر میدهد مثل جامه و خامه و بنده به جای جام و خام و بند
    در کلماتی که حرف پایانی آن ها دارای حرکتی نیست و در اصطلاح "سیرشده" و بی صدا نامیده می شود، گذاشتن حرف « ی» در جلو آن ها لازم است. این واژه ها بیش تر به الف، واو و های خوانده نشده پایان می یابد، مانند:
    گلوی، سبوی، ابروی، جای ِ، پای ِ، کوچه ی، خانه ی
    لیکن در واژه هایی که حرف پایانی آن ها "سیرنشده " و صدادار است، مانند جلو، پرتو، پلو، نو و مانند این ها، افزودن «ی» یا «ه» نادرست است و هیچ پیشینه ای در زبان فارسی ندارد. یعنی نوشتن ِ :

    جلوی من، کفش نوی برادرم و پلوی چرب نادرستاست
    و باید جلو من، کفش نو برادرم و پلو چرب نوشته شود.

  12. 9 کاربر از raha bash بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


صفحه 3 از 3 اولاول 123

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •