رضا یزدانی - خاطرات مبهم

[Gilopa]

باید حسابی گوش میدادم تا به سوالا جواب درست تری بدم و الان دیگه میدونم باید چطوری به سوالات پاسخ بدم ..

1. ضعیف ترین آهنگ آلبوم کدام است؟
فیلم کوتاه .. اصلا از این اهنگ خوشم نیومد
2. بهترین شعر، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟
اگر واقعا و با انصاف بخوام نظر بدم اهنگ تهران تهران . اما اگر از دل خودم بخوام بگم اهنگ نوار
3. بهترین تنظیم، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟
تهران تهران
4. بهترین موسیقی، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟
شک نکن
5. نسبت به آلبوم قبلی خواننده (ساعت فراموشی) پیشرفت بود یا پسرفت؟
این آلبوم رو کلا بیشتر دوست داشتم . اما از نظر پیشرفت نظری نمیتونم بدم چون شخصیت دو آلبوم متفاوته
+ نظر شما در مورد موزیک ویدئوهای این آلبوم چیست؟
اصلا خوب نبود

[ali_agha1981]

یکی از نکته های من توی این آلبوم ضعیف میدونم و خواستم با شما در میان بگذارم این هست که:
ورس ها خیلی خوب و قوی هستند ...ولی کروس ها واقعا ضعیف و بی جون هستن...یا کلا آهنگ ها خیلی دیر به کروس میرسن..

مثلا در آهنگ کجا گمت کردم ..شعر عالی ..موسیقی و تنظیم فوق العادست..شروع خیلی خوبی هم داره ولی در ادامه خیلی کسل کننده و یکنواخت میشه...

این نکته رو میشه در همه جای این آلبوم حس کرد...بجز آهنگ ادامه بده که به نظرم بهترین کروس رو داره ولی بازم آهنگ خیلی دیر به اوج (یا همون کروس) میرسه..

[Ali_softcenter]

از آلبوم قبلی بسیار بهتر بود....

صدای رضا از نظر شخص من با آهنگ های سافت بیشتر دلنشین میشه تا هارد...

[Kurosh]

تاپیکو که زدم گفتم نظرمو آخر سر می‌فرستم، غافل از اینکه این آخر سر می‌خوره به تعطیلات عید و دریغ از یک دقیقه وقت اضافی !

الان هم دیگه فرصتی برای بررسی مفصل نیست، اون باشه واسه یه وقت دیگه، تو تاپیک اختصاصی ...

به صورت مختصر و مفید ؛

ترک‌هایی که واقعاً دوست داشتم و رفتن جز Favorite هام :

کجا گمت کردم : از وقتی تو دمو این کار رو شنیدم، عاشقش شدم ... یکی از متفاوت ترین لحن های رضا یزدانی رو میشه تو این آهنگ شنید. واقعاً تا قبل از این آهنگ نمی‌دونستم رضا هم می‌تونه زیر بخونه یا همچین تحریرایی به صداش بده ... بعد تازه‌ای از صداش رو شنیدیم که با یه شعر خوب و ملودی بی‌نظیر کارن این اثر رو به یکی از بهترین‌های رضا تبدیل کرد. سازها، به خصوص تک نوازی اولش عالی ان ...

ما اهل هم بودیم، هم‌شب و هم‌فانوس ...

ادامه بده : بعد از ببار برایم، خدا خدا می‌کردم که رضا به خوندن شعرای سپید، بی‌وزن و نو ادامه بده ... البته خوندنشون به تنهایی مزیت نیست، ملودی خوب نوشتن روی این شعرهاست که هنره؛ و رضا تو این آلبوم با کسی کار کرده که از خدایان این هنره ... ادامه بده دلنشین، دلپذیر و دوست داشتنی است ... فقط می‌تونم بگم رضا جان :

فقط ادامه بده ...

گرامافون : ظاهراً در مقایسه با نوار، گرامافون مخاطب زیادی به خودش جذب نکرده ! ولی من عاشق این آهنگ شدم ... جدای از زیبایی قصه ای که روایت می‌کنه، صدای رضا و ملودی و تنظیم معرکه کارن که هماهنگ با شعره، کاملاً اون حس و حالی رو که شاعر می‌خواسته به مخاطبش القا کنه، انتقال میده ...

تو والس می‌رقصی، با موج، با مهتاب، در باد ؛ من والس می‌رقصم، توی اتاق خواب، در یاد ...

تهران تهران : چقدر خوب که تو ورژن آلبوم، قسمت رپ این آهنگ حذف شد. یعنی بهترین کاری بود که می‌شد کرد ! سیم آخر یکی از بهترین آثار اجتماعی و شهری موسیقی ماست و شعرش واقعاً روایت یک نسل و خاطراتشه ... حیف بود که با اون بخش رپ سطحش پایین بمونه ... هر چند که به قول یکی از دوستان، بهتر بود یه سولوی خوب جای اون قسمت رپ رو بگیره ... کلاً تو این آلبوم جای سولوهای گروه رضا، به خصوص آرش زمانیان و میلاد عدل‌خواست خالی بود ...

صرف نظر از اینکه قبلاً این آهنگ پخش شده بود، سیم آخر از هر نظر اثر فوق‌العاده قابل توجه و زیباییه ... قابل توجه یغما گلرویی عزیز، این کار از برج هم اعتراضی‌تره ... یکی از اعتراضی‌ترین کارای رضاست

زنده باد این عاشقانه ...

شک می‌کنم : بدون توجه به اینکه این کار کاور یه اثر خارجی هست یا نه، شک می‌کنم رضا یزدانی، بدون وزن و قافیه، چندین دقیقه شنونده رو در خودش محو یا حتی حل می‌کنه ... یه ملودی معرکه، و یه صدای عالی ... شک می‌کنم با اینکه شعرش می‌تونست طولانی‌تر باشه، اما اون قدر آهنگ و وکال قوی ای داره که دوست داشتنی باشه

حیف ... حیف ...

بقیه آثار هم همگی کارهای زیبا و قابل اعتنایی هستن ...

بلا تکلیف که بچه‌ها به عنوان یه کار راک خیلی قبولش داشتن، اثر مهمیه از نظر موسیقیایی ... ولی خب شعرش یه کم دل منو زد ؛ استفاده مفرط از یه سری المان نه چندان متعارف، که سعی داشت به کارای یغما گلرویی نزدیک بشه، ولی در همون سطح تقلید ساده انگارانه باقی موند ... اینتروی آهنگ هم تقریباً (یا دقیقاً ؟) کپی برداری از اینتروی چمدان از آلبوم ساعت فراموشی بود.
تغییر لحن صدای رضا هم گرچه از موضع قدرت نمایی بود، ولی خب تو ذوق می‌زد کمی ...

اما از نظر موسیقی و تنظیم ... قطعاً تو ژانر راک از بهترین‌های این آلبوم، و در مقایسه با بازار یه سر و گردن از همه کارا بالاتره ... ولی خب مقایسه این ترک با کارای راک قبلی رضا به خصوص آهنگای آلبوم قبلیش مثل کجای این دنیا میشه یا چرا یادم نمیاد یا فقط یه کمی چای واسه من بریز نشون میده که از رضا انتظار بالاتری میره ...

فیلم کوتاه بین کارای این آلبوم کمترین استقبال رو داشته، اما خب به اون بدی هم نیست ... ترک استاندارد و خوبیه که سیکل وار از یه جایی شروع میشه و به همون جا ختم میشه. بیشتر حول شعرش می‌چرخه و ملودی هم زیبا و دلنشینه ... ولی خب ترکی نیست که همیشه گوش بدی و لذت ببری ...

حرف های بی مخاطب از ساختارشکن ترین آثار رضا بود ... بعد از تجربه نه چندان موفق کی فکرشو می‌کرد تو آلبوم ساعت 25 فکر نمی‌کردم رضا باز هم بیاد سمت ریتمیک خوندن ... ولی خب این یکی تجربه متفاوت و موفقی بود که با یه شعر تقریباً فان و ملودی بسیار زیبا اثر قابل قبول و دوست داشتنی رو ارائه کرده ...

دوستان به مدولاسیون های خوب در این آهنگ اشاره کردن، اما به نظر من کاملاً این مدولاسیون ها بی‌مورد بود، حداقل نباید تعدادش از یکی تجاوز می‌کرد ؛ با اینکه سبک آهنگ این جوریه و خواسته اثر متفاوتی باشه، اما به زیبایی اثر یه خورده لطمه وارد کرده ... هر چیزی حدی داره آخه

نوار : طبق عرف همه آلبوم‌های رضا از هیس به بعد، این هم در کنار گرامافون جز ترک‌های خاطره انگیز و خاطره باز بود که از همشون هم نوستالژی بیشتری داشت ... نوار خیلی دوست داشتنی و خوبه، مخصوصاً شعر و ملودیش که خیلی خوب در کنار هم نشستن ... ولی خب بهترین نبود ... کافه رویا یا کوچه ملی تو این سبک خیلی بهتر بودن ...

حرف آخر : خب،‌ متفاوت ترین کار رضا تو این چند سال هم، این ترک بود ... آهنگ بسیار آبرومند و قرص و محکمیه ... از اون جنس کارای حماسی که خوندن و ملودی ساختن براش هم بسیار سخته ... نتیجه هم کار زیبا و قابل تأملی شده ... اما خب شعر قیصر امین پور خدا بیامرز چندان مناسب خوندن نبود ... البته اگه کسی می‌خواست این شعر رو بخونه بهتر از این نمی‌شد این کارو کرد؛ ولی خب حرف آخر از اون کارا نیست که همیشه تو پلی‌لیستت بمونه ...

+

قبل از اینکه خاطرات مبهم بیاد، با وجود اخباری که در مورد متفاوت بودنش می‌شنیدم، یه کم می‌ترسیدم ... اما باز هم مثل همیشه رضا نشون داد که باید بهش اعتماد کرد
آلبوم به آلبوم، تو هر سبکی که میره، پیشرفت می‌کنه و این برای خواننده‌ای تو بازار موسیقی ایران که باید به هزار تا چیز فکر کنه و هزار تا چیز رو مد نظر قرار بده، چیز کمی نیست ...
خاطرات مبهم هم مخاطب خاص و هواداران رضا رو راضی می‌کنه، هم با مخاطب عام ارتباط برقرار می‌کنه ...

ورود رضا به سبک پاپ باید هم به همین شکل می‌بود ... قرار نیست پاپ یزدانی حتی اپسیلونی نزدیک بشه به پاپ بقیه خواننده‌های موزیک پاپ ایران ...

رضا یزدانی باید کلاس کاری بالای خودش رو حفظ کنه و نشون بده که تو هر سبکی، موسیقی خوب، شعر زیبا و صدای خاص و متفاوت خودش رو حفظ می‌کنه و به معنای واقعی کلمه، خوب رو از بد تشخیص میده ...

آلبوم بعدی مسلماً بهتر از این خواهد بود ... چه تو سبک راک، چه پاپ راک ...

+

به سؤالات هم جواب بدم، حرف در نیارن واسمون

1. ضعیف ترین آهنگ آلبوم کدام است؟

ضعیف که نداشت ... ولی خب کمتر از همه با حرف آخر و فیلم کوتاه ارتباط برقرار کردم ...

2. بهترین شعر، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟

سیم آخر (تهران تهران) بهترین شعر رو داشت ... در کنار اون نوار و گرامافون هم زیبا بودن ...

3. بهترین تنظیم، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟

کجا گمت کردم، گرامافون

4. بهترین موسیقی، مربوط به کدام آهنگ آلبوم است؟

شک می‌کنم، کجا گمت کردم

5. نسبت به آلبوم قبلی خواننده (ساعت فراموشی) پیشرفت بود یا پسرفت؟

دو آلبوم خیلی با هم متفاوت بودن ... از هر نظر ...
واقعاً نمیشه مقایسه کرد ...
ولی خب در کل چون من میونه‌ام با رضای راک خون بهتر از رضای پاپ خونه، اون آلبوم رو بیشتر دوست داشتم
با این حال خاطرات مبهم اثری فوق‌العاده شیک، حرفه‌ای و سطح بالاست که با مخاطب حرف می‌زنه و با لب و دهن آدم بازی می‌کنه

+ نظر شما در مورد موزیک ویدئوهای این آلبوم چیست؟

افتضاح ...
به هیچ وجه در شأن رضا نبود، به خصوص موزیک ویدئوی آهنگ بدون تو هیچم، آهنگی که تو آلبوم قبلی از بهترین‌ها بود و همیشه جز آهنگای اصلی Playist ام قرار داشت ... سطح این ویدئو از کارای آماتور شبکه ایران موزیک هم پایین تر بود ... من واقعاً نمی‌دونم چی فکر کردن که همچین کاری رو ساختن ...
بعد از اون ویدئوی اتاق یخ زده هم بد بود ! اگه می‌خواست کارتونی کار کنه، خیلی کارگردانای بهتری وجود داشتن ؛ نمونه بارزش همین سعید مدرس که ویدئوهاش از PMC پخش می‌شد و کاراش کارای قابل قبولی بودن ...
کلیپ کجا گمت کردم به نسبت ویدئوی قابل قبول تری بود ... البته فقط جاهایی که در کنار کارن بود ... اون هم انتخاب لباس رضا اصلاً خوب نیست ...
ویدئوی حرفای بی مخاطب هم تنها ویدئوی نسبتاً خوب این مجموعه بود که در حد ویدئوهای معمولی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان هم نبود ...
اکت رضا تو این ویدئو از همیشه بهتر بود ...

در کل باید برای ویدئوهای بعدی سراغ کارگردان‌های درست و حسابی ویدئو بره ... ما الان کارگردانای فوق‌العاده خوبی داریم که تو همین تهران دارن کار می‌کنن و هر روز کلیپاشون رو آنتن پخش میشه
کسایی مثل Bushehri Brothers یا Sepehr V.i ...

تجربه خوبی نبود متأسفانه ... انتظارات خیلی فراتر از این حرفاست ...
دیگه رضا یزدانی از امثال نریمان و یاس و تتلو و رضایا و رضا صادقی و ... که کمتر نیست ! اینا هم تو همین ایران ویدئوهای خوب ساختن ...

[Kurosh]

با تشــکر از 49 نفـری که در این نظرسنجی شرکت کردن...

بعد از گذشت یک ماه، با نظر شما ترانه‌ی نوار با 21 رأی به عنوان بهترین ترانه‌ی این آلبوم انتخاب شد.

آهنگ با کیفیت 128 ضمیمه‌ی انجمن شد


ادامه‌ی بحث‌ها در مورد آلبوم رو در [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] دنبال کنید.

با تشکر
مدیریت انجمن موسیقی