با درود
در اينجا به معرفی ، شرح حال و توصيف آثار نويسنده « ويليام فاكنر » می پردازيم. البته نوشتار زير از من نيست ، بلكه اقتباسی از كتاب اين يازده تا و به كوشش احمد اخوت است. باشد كه مورد لطف و توجه دوستان گرامی قرار گيرد.
ويليام فاكنر در زمستان 1334 گل سرخ در دست به ملاقات ما فارسی زبان ها آمد. او ظاهرا گل سرخش را برای اميلی آورد اما ما هم از بويش سر مست شديم. در اين روزگاران پرداستانٍ بی داستان، داستان های فاكنر همچنان با طراوت و پر خون اند . می چسبند. يكی گفت« گوش كن دورترين مرغ جهان آواز می خواند.»
احمد اخوت