وقتی یه دوست قدیمی باعث ناراحتی شما بشه چکار میکنید؟

[raana]

به نظر منم بزارش کنار ارزش رفاقت نداره....از ذهنت بیرونش کن....خودتو درگیر این رفیقای نامرد نکن....

من یه دوست داشتم که از دوران هنرستان با هم بودیم بعدشم با هم رفتیم دانشگاه ...کلا تو هر کاریشم لنگ می موند من کارشو را

مینداختم.......خدایی هر کاری از دستم بر میومد براش انجام میدادم....

ولی بعدش هیچی به هیچی....به محض اینکه دانشگاه تموم شد و همه کارش راه افتاد...گذاشت رفت اصلا انگار نه انگار

که چیزی بوده.....

قسمت جالبش اینه که طرف خیلی خودشو با معرفت حساب میکرد و میگفت من تو دوستی کم نمیارم...

شدیدا با این جمله موافقم: خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند...

[hamid_diablo]

ببین دوست عزیز اول از همه باید سعی کنی توقع و انتظارتو از اطرافیان بیاری پائین...این کار کمک میکنه به خاطر مسائل جزئی و بی اهمیت ناراحت نشی و در ضمن از بی وفایی های دیگران ننالی

چیزی ک روشنه اینکه رفاقتها جاشو به منافع داده...یعنی تا وقتی منافع متقابل تامین بشه رفاقتها پابرجاست و اگه اتفاقی غیر از این بی افته رفاقتها از بینمیره...فقط درصد خیلی کمی از رفاتها باقی میمونه

نکته دیگه اینکه وابستگی به دوست بدترین چیز ممکن میتونه باشه...انسان باید طوری زندگی کنه که به هیچ کس نیاز نداشته باشه و اگر روزی اطرافش خالی شد احساس پوچی نکنه و بتونه به تنهایی به زندگی خودش ادامه بده

نکته مهمتر اینکه گذشت حلال مشکلاته...میتونه با گذشت همه چیزو فراموش کنی و با روحی آزاد به زندگیت ادامه بدی...

اینایی ک گفتم شعار نیست شبیه شعاره...میتونی بهش عمل کنی و نتیجشو ببینی

[ترنم اعتمادی]

من به این مسئله معتقدم که دوست وقتی دوسته که اهرمی باشه برای بلند کردن یه سنگ بزرگ حالا چه نشوونه زدن باشه چه نه
آدمایی که چاکر بند کیفن دیگه به درد نمیخورن که آدم بخواد به خاطرشون ناراحت بشه
من تججربم تو داشتن دوستای چند وقته زیاده با اینکه خودم یلی دوست دارم باهاشون رابطمو محکم کنم اما نمی دونم چرا اونا فکر می کنن من میخوام داشته هاشونو بگیرم
در صورتی که من از جونم براشونو مایه میی ذارم به گریشون میگریم و با خندشون می خندم

نمیدانم بین مردم این روزها چرا معرفت به زمین خورد و کسی برای بلند کردنش دستش را نگرفت

[*Dongfang Bubai*]

از همه دوستان تشکر میکنم

وابستگی به دوست بدترین چیز ممکن میتونه باشه

دارم سعی میکنم فراموشش کنم اما اون روزی چند ساعت جلو چشامه
همین که میبینمش اعصابم به هم میریزه
و اینکه با کاراش داره لج منو در میاره اون با یه ادمایی صحبت میکنه که من قبلا با اونا مشکل داشتم
چجوری باید فراموشش کنم ؟؟راهکاری وجود داره؟

[hamid_diablo]

از همه دوستان تشکر میکنم



دارم سعی میکنم فراموشش کنم اما اون روزی چند ساعت جلو چشامه
همین که میبینمش اعصابم به هم میریزه
و اینکه با کاراش داره لج منو در میاره اون با یه ادمایی صحبت میکنه که من قبلا با اونا مشکل داشتم
چجوری باید فراموشش کنم ؟؟راهکاری وجود داره؟

دوست عزیز هیچ انسانی اونقدها مهم نیست ک باعث آزار ما بشه

شما خودتون ایشون رو مهم و با اهمیت جلوه میدید و به خاطر همینم هست ک نمیتونی فراموشش کنی...خودتو با افکار مثبت مشغول کن ...مطمئنا روزی میرسه ک انقدر برات بی اهمیت میشه ک اگه جلوت بالانس هم بزنه انگار نه انگار که وجود داره

[ترنم اعتمادی]

اینکه بهش فک نکنی خوبه اما این که فک کنی که لیاقت محبت کردن رو نداشته باعث میشه از این افکار آزاد شی

[senaps]

سلام....
عزیز البته شرایط بنده فرق میکنه با شما...
من یه دوست داشتم تو دانشگاه که خیلی با هم رفیق بودیم...تقریبا بودن یکیمون تو یه جایی، فقط یه معنی داشت و اون بودن اون یکی همراهش بود.... بدون استثنا همه جا با هم بودیم....
خیلی هم بهش کمک کردم.... پروژه درس امتحان!(اولین تفاوت که من حواسم به رفیقم بوده و من دوستی رو قطع کرم!)...
همیشه ماشین من بود، خورد و خوراک دنگی و ...!!
یعنی کلا همه چی خوب و عالی...و دلیلی برای ناراحت و دلگیر شدن نبود....
(ما جفتمون پسر بودیم!که این دومین تفاوت احتمالیه!)..

یه سری داشتیم می‌رفتیم، گفتم فلانی این اشغالا رو نریز تو خیابون دیگه...
اون کارش رو ادامه داد...
رفتیم جلو تر به چند تا دختر تیکه انداخت...(قبلا اینکارو نمی‌کرد و اون روز نمی‌دونم چه مرگش بود....)

منم همونجا کنار زدمو گفتم شبت بخیر عمو.... و فرستادمش که رفت(البته شب نبود ظهر بود! من کلا میگم شب‌بخیر....)....
هرچی هم تکست داد و اینا جوابی بش ندادم چون دلیلی نداشت...

شیک و مجلسی....
حالا ربطش به شما؟
اینکه شما نباید دنبال یه چیز بزرگ باشی!! دنبال یه اخم باش!! یه حرف اضافه یا کم! یه رفتار اشتباه... بعضی ادما اینجورین که تا وقتی از یه چیزی خوششون میاد، براش همه کار میکنن ولی خدا نکنه... یه جا یه اشتباه کوچیک کلا همه چی رو خراب میکنه و میره پی‌کارش...
من خودم صب تا شب وقتی با دوستان(مشخصا همین ایشون هم جزوشون....!!) میریم، میگم عههههههههههههه اون دافه.... داف تو ساعت فلان رویت شد و اینا.... ولی هیچوقت با صدای بلند نمی‌گم که همه بشنون و توجهی به کسی به خاطر حرف من جلب بشه... همین...


اینکه سعی کنین فراموش کنین سخته... حداقل برا دخترا غیر ممکنه که من زیاد توجه نکردم که شما دختری یا پسر... معمولا همه پیشنهاد میکنن که فراموش کن... ولی مگر میشه؟ با طرف کلی خاطره و لحظه و جوک و اصطلاح‌های خودمونی داری... کلی حرف و کلی خرید.... کلی درد و دل و کلی نقطه ضعف و کلی چیزایی که اون میدونه و دیگری نه و ....!! حالا به همین سادگی فراموش کنی؟! میشه ولی خیلی سخته!!روش خوبش اینه که دلیل داشته باشی...
قطعا شما نیاز داری که فراموش بکنی ایشون رو، ولی باید کمی دلیل داشته باشید برای فراموشیش.... وگرنه یه روز میاد و میگه ببخشید رفتم و شما هم دوباره می‌رید پیشش و یه دور باطل ایجاد میشه...!!

[ترنم اعتمادی]

من یه دخترم اما به این مسئله اهمیت میدم که آدم باید برای خودش ارزش قائل باشه و آدمایی که این مسئله رو رد میکنن در مقابل شما باید از صحنه بازی حذف شن
شاید یه روزی نوبت خودم باشه اما شخصیت رو رفتن دوستا نمیسازه
این خود آدمه که منزلت رو میسازه

[hamed29]

من هم موافقم که حتی اگه رابطه دوباره شروع بشه باز مثل سابق نمیشه
بهتره فعلا تا اطلاع ثانوی وضعیت رو معلق نگه دارید. شاید در آینده فرصت جدیدی ایجاد شد.
من باشم خودم رو کوچیک نمیکنم ؛ ترجیح میدم اگه قرار باشه وضع بهتر بشه به مرور و با گذشت زمان باشه. مثل همون اول که با گذشت زمان صمیمی تر میشدید.
میتونید اینطوری فکر کنید که میخواید یه دوستی جدید رو شروع میکنید.
گام به گام

[8nights&7days]

تا به حال 100000000000000000000000000 بار این اتفاق برام افتاده!
ولی همشون رو ول کردم به حال خودشون
چون بهتر از من هم وجود داره!