« عـادت » و « اعتــياد » دو اصطلاح و عنواني هستندکه در افکار عمومي به غلط مشابه و معادل هم در نظر گرفته ميشوند در صورتيـکه اختلاف کلي و اساسي با هم دارند .
در استعمال دارو بمدت دراز ( و هر نوع ترکيبات شيـميائي مختلف در حد تحمل بدن ) نوعي تطابق بيـولوژيکي بوجود ميآيد که در صورت قطع استعمال آن دارو يا ماده شيميائي معين و بخصوص ( مانند استعمال
طولاني داروهاي مسـکن يا خواب آور ) ممکنست اختلالات فيزيکي و شيميائي و بدنبال آن اختلالات فيـزيولوژيکي و بيولوژيـکي محسوس و گاهي غيرقابل تحمل در شخص بوجود آيد زيرا بدن در اثر عادت به آن دارو و
تطابق با شرايـط مربوط بمصرف آن به يک اعتدال مجازي موقتي رسيـده که با حذف آن ، اعتدال بدن بر هم ميخورد و شخص موقتاًتحت فشار خاصي قرار ميگيرد زيرا بدن مستقيماً به آن دارو عادت کرده و خو گرفته
است که ايـن امر در مورد مواد مخدر بسيـار سخت و از تمام انواع عادات بيـولوژيکي ياحياتي ( تطابق بيـولوژيکي ) دردناکتر و غيرقابل تحملتر است .
« اعتيـاد » عبارتست از تطابق بدن با هر دارو يا ماده شيميائي خارجي غيرلازمي بمدت طولاني که يکي از انواع عادات حياتي يا عادات بيولوژيـکي محسوب ميگردد . استعمال مداوم و طولاني مواد مخدر منجر به
ايـجاد سختتريـن انواع عادات حيـاتي در بدن ميشود که همان « اعتيـاد به مواد مخدر » ميـباشد .
در سالهاي اخير از طرف محافل علمي و پزشکي تعاريف ديگري انتخاب گرديده که بيش از همه تعاريـف سازمان بهداشت جهاني کاملتر و جامعتر و مطمئنتر و نيز قابل استفاده در تمام جهات استعمال مداوم داروها ( اعم از مخدر و غيره ) بوده و آن انتخاب عنوان « وابستگي به دارو » است.