گلخانه P30\/\/orld ( معرفی و آشنایی با گل و گیاه و آموزش هایه مربوطه )

[Boye_Gan2m]

پيچ امين الدوله

LONICERA

پيچ امين الدوله ، Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliaceaو جزو گياهان بالارونده و متداول

قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي از

آن استفاده ميكردند .

اين گياه به نام امين الدوله صدر اعظم ايران در دوران سلطنت قاجار از اين جهت

نامگذاري شده كه گويا اولين بار توسط امين الدوله به ايران آورده شده است در حالي كه

نام علمي آن لوني سرا ميباشد .

از انواع مشهور آن عبارتند از :

1 ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium: است كه عطري بسيار دلپذير دارد .

گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را

مي پوشاند .

شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .

2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica: كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد.

گلبرگها به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر

است .

3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد.

از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي

دارد.

گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه

ادامه دارد.

دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در

تابستان گل ميدهد .

4 ـ پيچ امين الدوله ژاپوني L.japonica: اين گونه از انواع مقاوم و نيرومند است .

از ارديبهشت ماه تاهنگام يخبندان غرق درگلهاي سفيد ميباشد .

در اواخر دوران گلدهي گلبرگهايش به رنگ زرد و يا كِرِم در ميآيند و تا كنون دو رقم ژاپني آن مشاهده شده است .

5 ـ پيچ امين الدوله چيني L.chinensis: داراي گلهاي صورتي و برگهاي ارغواني است و تضاد بين

اين دو رنگ حالت عجيبي بوجود مي آورند .

6 ـ پيچ امين الدوله رتيكولاتا L.Reticulata: از انواع پاكوتاه بوده در سينه مال و خاكهاي شيب دار

براي جلوگيري از ريزش خاك و سبز كردن خاك مورد استفاده قرار ميگيرد .

تمام انواع اين درختچه پيچنده هستند و شاخه ها بدور پايه انتخاب شده ميپيچند .

پايه ها اگر به شكل طاق كوچك يا داربست هاي چوبي كوتاه و بلند انتخاب شوند به تزئين

باغچه كمك ميكنند .

اين درختچه نياز مبرم به آفتاب و محلهاي آفتابرو دارد .

خاك غني و آب فراوان ازاحتياجات اوليه رويش اين گياه ميباشد.

احتياج به هرس مفصل ندارد ولي بايد هر چند وقت يكبار هرس كوچكي روي شاخه هاي

آن انجام پذيرد تا زماني كه محل خود را پوشيده و سر سبز نگاه دارد .

[Boye_Gan2m]

ياس فرنگي

STEPHANOTIS

Madagascar Jasmin

ياس فرنگي گياهي است بالارونده و زيبا مناسب براي داخل ساختمان .
از آنجا كه رشد زيادي ميكند بهتر است توسط يك شبكه سيمي شاخه هاي آنرا در فضاي محدودي مهار نمايند در غير اينصورت لازم ميشود پس از مدتي يا شاخه ها را به ميزان قابل توجهي هرس كنند و يا گياه را به گلدان بزرگتري منتقل نمايند .
سراسر تابستان گلهاي سفيد رنگي ميدهد كه عطر مطبوع آنها فضاي خانه را پر ميسازد .
بهترين تركيب خاك براي ياس فرنگي مخلوطي است به نسبتهاي مساوي از خاك رس ، ماسه ، خاك برگ و كود حيواني پوسيده .
گلدان ياس فرنگي را بايد در محلي كه نور كافي داشته باشد مشروط بر اينكه مقابل تابش مستقيم اشعه خورشيد نباشد قرار داد .
اين گياه به آپ فراوان نياز دارد .
بنابراين بايستي مرتبأ به آن آب داد و گهگاه نيز مقداري كود مايع بآن اضافه نمود .
در زمستان بايد گياه را در محل خنكي كه حرارت آن كمتر از 12 درجه سانتيگراد نباشد قرار داده از ميزان آب بكاهند .
حرارت بالا در زمستان شرايطي فراهم ميكند كه گياه مورد حمله آفاتي مانند شته و شپشك قرار بگيرد .
تكثير :
تكثير ياس فرنگي به روش قلمه زدن ساقه هاي چوبي سال قبل (دوساله) در خاكي كه حدود 25 تا 30 درجه سانتيگراد گرما داشته باشد انجام ميگيرد .
حتي در چنين شرايطي نيز حدود شش هفته طول خواهد كشيد تا قلمه ها ريشه كنند .
نام علمي گونه اي كه در تصوير مشاهده ميشود S. floribunda ميباشد .

[Boye_Gan2m]

ياس خوشه

Syringa

گل ياس خوشه Syringa L.درختچه هائي هستند از گياهان تيره زيتونها كه عموم به آن آشنا ميباشند ، ولي بيشتر اشخاص توجهي به جذابي و زيبائي گلهاي خوشه اي و بزرگ آن كه بسته به گونه هاي مختلف به رنگهاي بنفش ، گل كاسني ، سفيد ، ارغواني و غيره است ندارند .
گونه هاي زيادي از ياس خوشه اي هست كه بسيار قابل توجه است ولي عده اي از آنها امروز فقط در باغهاي گياه شناسي جزو مجموعه گلهاي اين تيره وجود دارد مانند :


ياس خوشه اي كرك دار S. pubescens و ياس خوشه اي نعمت S. albata كه اين آخري خيلي زود گل ميكند .
برعكس گونه هائي مانند ياس خوشه اي هيماليا S. Emodi كه مانند ياس خوشه اي معمولي S. communi دير يعني در خرداد و تير گل ميدهد وشبيه به ياس خوشه اي هنگري S. Josikaea است كه اينهم دير گل ميدهد.
ولي ياس خوشه اي بنام هيمالياي صورتي S.E. rosea گونه قابل توجهي است كه بوته اي قوي و خوشه هاي گلش بلند و به رنگ قفائي كم رنگ پس از ياس خوشه اي معمولي و قبل از ياس هيماليا گل ميدهد .
گونه اي از ياس خوشه اي وجود دارد كه اصل آن از ايران است بنام ياس خوشه اي ايراني S. persica كه از گونه هاي قديمي ميباشد .
شاخه هاي آن خيلي باريك و بلند ، برگهايش نوك تيز و خوشة گلهايش كه خيلي خوشبو است تُنُك و سبك ميباشد .
از اين گونه جورهائي به رنگ صورتي و سفيد نيز وجود دارد كه غالبأ با ياس خوشه اي ايران اشتباه ميشود ، گلهايش بنفش مايل به قرمز و جوري از آن بنام ياس خوشه اي سوژه S. Sauget گلهايش قرمز است .
اكنون ياس خوشه اي معمولي S. vulgaris بواسطه جورهاي متعدد و زيادي كه از آن بدست آورده اند و اسامي آن در فهرست گلفروشيهاي مهم اروپا ديده ميشود بيشتر از همه گونه ها كاشتن آن معمول گرديده .
اين گونه در اثر گذشتن سالهاي زياد ميتواند تا 7 متر قد بكشد ، خوشه گلهايش هرمي شكل فشرده بهم و گاهي از دو تا سه خوشه كوچكتر تشكيل ميشود .
رنگ اين خوشه گلها بسته به جورهاي مختلف ، بنفش ، سفيد ، كرم ، ارغواني ميباشد.
اخيرأ در گلفروشيهاي اروپا بنام خوشه اي ژاپوني قسم جديدي ديده ميشود كه تصور ميرود تا 10 متر قد بكشد اين گونه داراي خوشه گلهاي سفيد عظيمي است كه آنرا بسيار زيبا و جالب ميسازد .
ياس خوشه اي اصولا احتياج به آب فراوان دارد و تقريبأ در هر نوع خاكي بخوبي ميرويد .
بوته هايش را بوسيله هَرَس كه پس از تمام شدن گلها صورت ميگيرد ميتوان بهر نوع كه مايل باشند در آورند .
تكثير :
ياس خوشه اي را بوسيله تقسم پاجوش و يا خواباندن شاخه و همچنين قلمه زدن و پيوند زدن زياد ميكنند .

[Marichka]

كاكتوس استروفيتوم Cactus Astrophytum ‌در بين انواع نامحدود كاكتوس ها شايد چند تائي بواسطه داشتن شكل بخصوص خود بيشتر درمنزل نگهداري ميشوند .

از جمله اين كاكتوسها ميتوان استروفيتوم آستريا C.Astrophytum asterias (تصوير بالا) و استرو فيتوم ميريوستيگما C. Astrophytum myriostigma Lem ( تصوير پايين ) را نام برد .






اين نوع كاكتوسها به راحتي در كنار پنجره هاي روبه آفتاب رشد ميكنند .

تنها مشكل نگهداري كاكتوسها در زمستان ظاهر ميگردد .

زيرا در اين هنگام بايد آنها را تحت 6 ـ 8 درجه سانتيگراد و تقريبأ بدون آب نگاهداشت .

اين مشكل اصولا براي كساني است كه در آپارتمان زندگي ميكنند و چون تأمين چنين محيط سردي در اطاق امكان ندارد بهتر است در فصل زمستان تما م كاكتوسها را در جعبه اي قرار داده و سپس آن را در كنار يكي از پنجره هاي راهرو ، راه پله ، گاراژ و يا مكان سرد ديگري كه از خطر يخ زدگي محفوظ باشد قرار داد .

[Marichka]

كاكتوس اچينوپسيس ، Cactus Echinopsis جنسي از خانواده كاكتوس ها ميباشد كه بلندي گياه در انواع آن به 8 تا 15 سانتيمتر مي رسد .

اندامي كروي شكل با تيغ هاي سفيد متمايل به زرد و شيارهاي عمودي متعدد عميق بصورت نصف النهار دارد .

اصل آن از آمريكاي جنوبي ميباشد .

گلهاي آن درشت و عالي و معطرند .

اين گياه به نور فراوان نياز دارد .



انواع مختلف :

1 ـ اچينوپسيس اورِآ ، Echinopsis aurea: اصل اين گونه از كشور آرژانتين ميباشد. گلهاي آن زرد ليموئي است .

2 ـ اچينوپسيس ايري اسي Echinopsis eyriesii : اصل اين گونه از كشور برزيل است.

گلهاي درشت معطر به رنگ سفيد متمايل به بنفش به اندازه 20 تا 25 سانتيمتر كه قسمتهاي تحتاني گل كه به اندام گياه ختم ميشود برنگ سبز تيره ميباشد .

3 ـ اچينوپسيس هوآشا، Echinopsis huascha : بلندي آن حدود 7 سانتيمتر داراي خارههائي به رنگ زرد و قهوه اي و گلهاي زرد درخشان ميباشد .

واريته ديگر اين گياه وجود دارد كه گلهايش به رنگ قرمز ياقوتي است.

4 ـ اچينوپسيس مولتي پلكس، Echinopsis multiplex : اين گونه بسيار معروف و اصل آن از كشور برزيل است .

گلهاي آن صورتي و بسيار درشت و معطر به طول 18 تا 20 سانتيمتر ميباشد .

5 ـ اچينوپسيس توبي فلورا، Echinopsis tubiflora : اصل آن از آرژانتين و برزيل است.

با خارهائي به بلندي يك سانتيمتر و گلهاي نسبتأ درشت سفيد متمايل به آبي.

6 ـ اچينوپسيس اوكسي گونا، Echinopsis oxygona : با گلهاي مركب به بلندي 15 تا 20 سانتيمتر به رنگ سفيد متمايل به صورتي و قسمت خارجي گلبرگها صورتي درخشان .

7 ـ اچينوپسيس سيلوستري ، Echinopsis silvestrii : اصل آن از آرژانتين است. با گلهاي بسيار درشت حدود 15 سانتيمتر و سفيد رنگ .

8 ـ اچينوپسيس اسپاچيانوس، Echinopsis spachianus: باندازه 5 تا 7 سانتيمتر با رنگ سبز درخشان وگلهاي درشت قسمت داخلي گل سفيد و قسمت خارجي آن قرمز درخشان است .


تكثير :

ساده ترين روش زياد كردن اين گياه كاشتن گياهچه هاي كوچكي است كه در كنار گياه مادر بوجود ميآيند .

همچنين ميتوان با كاشتن بذر آنرا زياد كرد .

[Marichka]

كاكتوس اچينوكاكتوس، Echinocactus جنسي از خانواده كاكتوسها Cactaceae است كه بلندي آن درانواع مختلف تا يك متر ميرسد .

از مشخصات آن وجود خارهاي زرد رنگ و بريدگيهاي عميق طولي است .

چنانچه از آن خوب مراقبت شود به قطر حدود يك متر ميرسد .

پر دوام ترين گونه اين گياه اچينو كاكتوس گروزوني Echinocactus grusoniiاست.

در مناطقي كه آب و هواي آنها مشابه اروپا است اين نوع كاكتوس CACTUS معمولا گل نمي دهد .

براي داشتن گياهي سالم و سريع الرشد تابستانها گلدان را برابر آفتاب گذاشته و به آن آب كافي ميدهند .

بمنظور جلوگيري از پوسيدگي قسمتهاي پائين كاكتوس CACTUS در نتيجه تماس با خاك مرطوب بهتر است همانطور كه در عكس نشان داده شده است اطراف گياه با سنگريزه پوشانده شود .

در انتهاي گلدان بايد سوراخ بتعداد كافي وجود داشته باشد تا آب اضافي از آن خارج گردد.

زمستان ها گياه را بايد در مكاني خنك ( 5 ـ 10 درجه سانتيگراد ) قرار داده و به آن آب بميزان بسيار مختصر داد .



برگرفته از كتاب گلها و گياهان زينتي
مهندس منوچهر كارگر

[Marichka]

كاكتوس

اوپـــونتيــا

CACTUS OPUNTIA




« كاكتوس راكـتـي يا زبان مادر شوهر »

كاكتوس اُپونتيا Opuntia، جنسي از خانواده كاكتوس Cactaceaeها است .

از آنجا كه سطح اوپونتيا Opuntia پوشيده از خار ميباشد لازم است دقت شود كه هيچگاه بدون دستكش ضخيم به آن دست نزنند .

زيرا علاوه بر خارهاي تيز درشت خارهاي ريزتري نيز دارد كه بمحض تماس دست با آنها نوك خار شكسته و در پوست باقي ميماند .

نگهداري تمام گونه هاي اين گياه بسيار آسان است .

بعضي از انواع آن را ميتوان درتمام طول سال بيرون از اطاق نگهداري كرد .

ساير انواع را لازم است تابستانها در برابر آفتاب و زمستانها در مكاني خشك و خنك نگهداشت .

توصيه ميشود خاك گلدان متخلخل و پوك باشد .

بيشترگونه ها تا باندازه هاي خيلي بزرگ نرسيده اند گل نميدهند .



انواع مختلف اوپونتيا مقاوم به سرما :

1 ـ اوپونتيا ظريف : اين گونه مقاوم بوده و آنرا ميتوان در تمام طول سال در خارج نگهداري كرد .

2 ـ اوپونتيا پلي كانتا : اين گونه نيز مقاوم به سرما ميباشد و ميتوان در تمام سال خارج از اطاق نگهداري نمود .

3 ـ اوپونتيا رودانتا : اين گونه نيز مانند دو گونه فوق به سرما مقاوم است و نگهداري آن نيز بسيار آسان ميباشد .

4 ـ اُپونتيا رافينسك : اين قسم بخوبي در مناطق معتدله ميتواند در هواي آزاد بماند .

5 ـ اُپونتيا معمولي : به بلندي 25 سانتيمتر تا 30 سانتيمتر با ساقه هائي بشكل خاص نوك مرغابي ، گوشتي و گلهاي زرد .



كاكتوس اُپونتيا فيكوس-اينديكا

6 ـ اُپونتيا فيكوس اينديكا Opuntia ficus-indica: كه به انجير هندي معروف است .

ميوه اي شبيه به انجير ميدهد كه خوراكي است .

7 ـ اُپونتيا ميكروداسيس Opuntia microdasys: يا كاكتوس راكتي كه در ايران به زبان مادر شوهر معروف شده است گياهي است بند بند و ساقه آن شبيه راكت تنيس ميباشد كه بومي مكزيك بوده و طول آن در وطن اصلي بيك متر ميرسد .

ساقه هاي جديد از كناره ساقه هاي قديمي ميرويند و رنگ ساقه سبز و طول هر راكت بطور متوسط 10 تا 15 سانتيمتر ميباشد اين ساقه بدون خارهاي بزرگ ولي داراي دسته خارهاي ريز زرد رنگ مجتمع در يك نقطه مي باشد .

خارهاي تيز آن بسادگي پوست بدن را خراش ميدهد و بسختي به دست چسبيده و در آوردن آن با اشكال صورت ميگيرد .

بنابراين بايد با احتياط كامل به آن دست زد .

گلهاي اين گياه معمولا زرد يا قرمز و بشكل زنگوله اي پهن ميباشد و از كنار ساقه ها در ماههاي تير ـ مرداد آشكار مي شود ولي بندرت در گلدان بگل مي نشيند .

نيازهاي گونه هاي مختلف اُپونتيا Opuntia كاملا با يكديگر متفاوت است ولي تمام آنها به آفتاب و حرارت احتياج دارند .

تمام گونه هاي اُپونتيا Opuntia به خاك غني و به آب نسبتأ زياد در تابستان نياز دارند .

در ماههاي اسفند و فروردين ميتوان گلدانها را عوض نمود .

گونه اُپونتيا ميكروداسيس Opuntia microdasys تا هفت درجه سانتيگراد را تحمل ميكند در طول زمستان به آبياري كم احتياج دارد و گلدان آن بايد بخوبي آب را ردكند .

آفات : اين گياه در بيشتر موارد مورد حمله شپشك آرد آلود و يا ساير شپشك هاي گياهي واقع ميشود .

روش كاشت و تكثير :

زياد كردن اين گياهان بادو روش كاشتن بذر و قلمه زدن انجام ميگيرد .

الف ـ قلمه زدن : قسمتي از ساقه راكت مانند و رسيده گياهان را در ماههاي خرداد و تير بريده و آنرا دوتا سه روز براي اينكه مقطع آن خشك شود نگاهداشته و سپس در ماسه ميكارند و پس از ريشه دادن آنرا بخاك اصلي منتقل مينمايند .

بايد توجه داشت كه آب زيادي باعث گنديدن قلمه ها مي شود .

ب ـ كاشتن بذر : بذر كاكتوس راكتي داراي پوشش سختي ميباشد و ممكن است هفته هاي متوالي براي سبز شدن آن طول بكشد .

بنابراين خيساندن آن قبل از كاشت در جوانه زدن آن موثر ميباشد و بذور را بايد در ابتداي بهار و زماني كه درجه حرارت به 21 درجه سانتيگراد رسيد كاشته شوند .

در نيمي از يك گلدان يا تغاري سنگريزه يا تيله بقسمي ميريزند كه سنگريزه هاي درشت در ته گلدان و سنگريزه هاي ريزتر در روي آن قرار گيرند .

روي سنگريزه را يك ورقه زغال ريز و خرد شده ميريزند (زغال نبايد بصورت پودر باشد ) روي زغال يك ورقه از مخلوط خاك برگ خيلي پوسيده و ماسه شسته رودخانه بنسبت مساوي مخلوط كرده اند ريخته و بذر را مي پاشند روي بذر يك ورقه ماسه شسته بقطر بذرها ميپاشند اين تغار يا گلدان را داخل ظرف ديگري كه محتوي آب است ميگذارند تا خوب خيس شود .

بعد آنها را از ظرف بيرون آورده و نزديك پنجره ميگذارند بدون اينكه آفتاب مستقيمأ روي آن بتابد روي تغار يا گلدان را يك شيشه اي ميگذارند .

بذور در ظرف يك ماه يا كمي بيشتر سبز مي شوند .

ممكن است اين عمل را درگلخانه اي انجام دهند كه حرارت روز30 ـ 35 درجه و حرارت شب 15 ـ 25 درجه باشد .

پس از سبز شدن بذر مختصري شيشه را بر ميدارند تا بذرهاي سبز شده هوا بخورد .

وقتي نشاء ها باندازه يك نخود شد آنرا جابجا ميكنند .

موقع بذركاري در آپارتمان ها در اوائل بهار و در گلخانه ها در حوالي بهمن ماه مي باشد .

[Marichka]

C.Rebutia



كاكتوس ربوتيا C.Rebutia، جنسي ازخانواده كاكتوسها cactaceae است كه بلندي آن درانواع مختلف به 4 تا 8 سانتيمتر ميرسد .

اندامي كروي شكل مركب از غده هاي كوچك كنار هم و پوشيده از تيغ هاي كوچك دارد و عليرغم جثه كوچك گلهاي نسبتأ درشتي به رنگهاي قرمز ، نارنجي و زرد ميدهد .

اين كاكتوس بومي مناطق شمالي آرژانتين و بوليوي بوده و اندازه آن بقدري كوچك است كه در يك سطح 100×20 سانتيمتري حدود 150 عدد آن جا ميگيرد .

ربوتيا C.Rebutia فقط در ماسه خالص يا پيت رشد ميكند لذا نيازي نيست كه بخاك آن چيز ديگري اضافه گردد .

تابستانها بايد گلدان را برابر آفتاب و هواي تازه قرار داده مانند ساير گياهان مرتبأ به آن آب بدهند .

دادن كود بصورت گهگاه نيز ضرورت دارد .

در زمستان نظير ساير كاكتوسها بايد در مكاني سرد ( بدور از خطر يخ زدگي ) قرار گرفته ابتداء به ميزان ناچيزي به آن آب داده رفته رفته با سرد شدن هوا دادن آب را كاملا متوقف نمايند و با شروع بهار مجددأ بر ميزان آب بيافزايند .

انواع مختلف ربوتيا :

1 ـ ربوتيا مينوسكولا C.Rebutia minuscula: اصل اين گونه از كشور آرژانتين است . اندامي كروي و مركب از غده هاي كوچك كنار هم و به رنگ سبز و گلهاي قرمز متمايل به نارنجي ميباشد .

2 ـ ربوتيا هليوزا C.Rebutia heliosa: بلندي اين گونه از 5/2 سانتيمتر تجاوز نمي كند . گلهاي آن به رنگ نارنجي درخشان ميباشد .

3 ـ ربوتيا سنيليس C.Rebutia senilis : اصل آن از كشور آرژانتين است با رنگ سبز و گلهاي صورتي .

4 ـ ربوتيا مارسونري C.Rebutia marsoneri : با گلهاي نارنجي .

5 - ربوتيا آلبي فلورا albiflora C.Rebutia : اين گونه از كشور بليوي مي باشد . اندامي كروي و كوچك دارد و تيغ هاي بسيار نازك و ظريفي و بلند و انبوه دارد .

گلها سفيد و پشت گلبرگها قرمز ميباشد .

تكثير :

زياد كردن اين گياه به دو روش كاشتن بذر و كاشتن « بچه ها » پاجوش هاي كوچك كه در كنار گياه مادر بوجود ميآيند ، به راحتي امكان پذير است .

[Marichka]

تا قبل از ظهور گل تشخيص آن از گونه ديگري بنام كاكتوس عيد پاك مشكل است .

گلها اغلب آلبالوئي رنگ هستند اما گاه به رنگهاي سرخ و گلي نيز ديده ميشوند .

موعد گل دادن معمولا مصادف با ايام عيد كريسمس مسيحيان است . پس از اتمام گل بايد دادن آب را متوقف كرده يكي دوماه گياه را در جاي خنكي نگه دارند .

تنها زماني به آن آب بدهند كه برگها ميل به چروك خوردن ميكنند.

در تابستان گلدان را به هواي آزاد منتقل كرده آب فراوان وكود به آن بدهند .

بايد توجه داشته باشند كه از تابش مستقيم آفتاب پرهيز كرده و همچنين آنرا از حمله حلزون در امان نگه دارند .

با شروع سرما گلدان را به داخل آورده در جاي خنك گذاشته و از ميزان آب بكاهند .

هنگاميكه غنچه ها ظاهر شدند رفته رفته بر ميزان آب و حرارت بيافزايند .

جابجا كردن و يا گرداندن گلدان همچنين دادن كود حيواني در پائيز موجب افتادن غنچه ها ميگردد .

تكثير :

براي تكثير ، ساقه هاي جوان را جدا كرده چند روز بكناري ميگذارند تا آب آن كمي تبخير شود سپس در خاك معمولي باغچه ميكارند.

[hamidma]

اگر که لطف کنید و در مورد ابیاری کاکتوسها توضیح بدید ممنون می شم. یه توضیح که شامل همه کاکتوسها بشه.


با تشکر فراوان

در ضمن این تاپیک فوق العاده ای هست حیف هست که یه مدتی هست که جز تاپیکهای قدیمی شده.
منتظر مطالب جدید شما هستیم.