چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[آرش-19]

همه جا خوب و بد هست, مهم انتخاب درستیه که باید انجام داد. اینکه نمیشه
اعتماد کرد به نطر من بهانه ای بیش نیست.
من به عنوان یک جوان که گویا وقت ازدواجشه اما نمیتونه فقط و فقط یک دلیل دارم.
بخاطر وجود پدرم که خیلی هم ازش سپاسگذارم, هم ماشین دارم و هم خونه ولی مسئله
اصلی اینه که استقلال اقتصادی ندارم. در سایه استقلال اقتصادی که آرامش و امنیتم وجود میاد.
وقتی دسته زنمو بگیرم ببرم بیرون و فرضا از یک مانتو پشت ویترین خوشش بیاد و من نتونم بخرم
یا وقتی امکاناتی که دختر پیش پدرش داره و نتونم براورده کنم, اینجاس که مشکل به وجود میاد.
من به شخصه به معجزه ازدواج (البته درستش) ایمان دارم اما متاسفانه . . . .

[negar13]

دوست عزیز انشااله شما هم ازدواج میکنی ولی قبول دارم وقتی چیزی نداری کسی رو دوست داری تا میایی به جایی برسی دختره پریده و سن انسان هم که دیگه جواب نمیده الان من همین شرایطو دارم

این حرفتون رو قبول دارم از یک طرف شور و نشاط جوانی و دلبستگی عاطفی و غزیزی به یک نفر زمانی که خودت چیزی نداری و زمانی که قول معروف به جایی میرسی دیگه نه کسی واسه دوست داشتن مونده نه اون شور و حرارت اولیه . خیلی ها ریسک میکنن و همون اول با اینکه چیزی ندار میرن سراغ ازدواج .من عقلم بهم این اجازه رو نداد که سراغ این کار برم الان چند سال گذشته و خیلی از چیزایی که میخواستم رو بدست آوردم اما الان مشکل اینه که اونی رو که دوست داشتم ندارم

[piishii]

سلام
ازدواج نمیکنم، ازدواج میخوام بکنم ولی نمیتونم، ازدواج کردم و ده ها جمله ی مشابه یک دغدغه جوون امروزی ست چه پسر چه دختر چه کسی که این نیاز رو حس میکنه چه کسی که نمیکنه ولی باید یک سری موارد رو مد نظر گرفت .
ازدواح نکنید اگر :
• باید کاملا این فهم رو در خودتون ایجاد کنید که شرایط متاهلی با شرایط مجردی تفاوت فاحشی میکنه، اگر تصور میکنید نمیتونید این فرق رو در خودتون هضم کنید و یا اینکه ممکن است آه و افسوس دوران مجردی رو بکشین به هیچ وجه دنبال تاهل نرین.
• ازدواج کردن شریک شدن در زمینه های جنسی و جسمی و مالی فقط نیست، شریک روحی هم میخواهید داشته باشید، به یاد داشته باشید یک مرد با زن در زمینه های روحی تفاوت های آشکاری دارند به هیچ وجه قبل از شناخت آگاهی های روانشناختی در رابطه با جنس مخالف پا به جلو نگذارین.
• فراهم کردن شرایط بهینه ( در هر زمینه خواه مالی، خواه روحی و..... ) نیازمند حداقل امکانات است حتما اندکی از هرکدام رو در خود حس کنید میتوانید فراهم کنید بعد پا پیش بگذارین یک ساختمان رو بنیادش رو برپا کنید بقیه رو طی مدت زمان با صبوری دو طرف و تجربه میشه ساخت ولی پی ریزی نداشته باشین حتما فرو میریزین
• فقط محض ارضا شدن جن.سی این کار رو میخواهید انجام بدهید، چون بعد از یک مدت اندک عطش فرو میشیند و در عمل انجام شده قرار گرفته اید و این نکته رو مد نظر داشته باشین بعد از مدتی این تدوام تفاهم های روحی و اخلاقی و معنوی ست که باعث سعادت زوجین میشه و نقش امور جنسی بعد از چندسال کمرنگ تر میشه ولی لازم.
ازدواج کنید اگر :
• شرایط مالی رو دارین ولی هیچ وقت یادتون نره ازدواج بلوغ ذهنی میخواد و پول خوشبختی واقعی نمیاره.
• شرایط بالا رو در نظر گرفته اید.

*** ازدواج یک مقوله مهم است نمیشه در مورد موضوعی که میشه ساعت ها بحث کرد با چند خطی که حقیر نوشت نتیجه گیری کلی گرفت یا تمامی جنبه های آن را در نظر گرفت ولی بدانید کسانی که ازدواج کرده اند و شرایط حداقل و پایه رو داشته اند در بسیاری زمینه ها موفق تر بوده اند ولی تجربه شخصی من هم شاید کمک کنه یک سری دغدغه ها به زندگی انسان اضافه میکنه که باید با آن کنار بیاین و تفکر کاملی رو در پیش بگیرین تا از یک زندگی زناشویی و دو نفر کمال لذت رو ببرین چون همچون اعتقاد یونانی های باستان : انسان موقع تولد از ناحیه بازو به فرد دیگری چسبیده بوده و شمشیری اونها رو به دو نیم تبدیل میکنه و هر انسانی تا نیمه خودش رو پیدا نکنه کامل نیست.

[Legacy's]

تکراری شد.

[M A S 0 U D]

دوره مجردی هم تموم میشه وقتی سنت بالاتر میره(هرچیزی یه حدی داره)
مهمترین حس برای ازدواج حس تنهایی و نیاز به یک همدم هستش وگرنه انسان به صرف مسائل جن سی و مالی ازدواج نمیکنه مگر اینکه مشکل داشته باشه
شرایط مالی برای ازدواج مهمه ولی حیاتی نیست طی تفاهم دوطرفه معمولا میشه با حداقل یات کنار اومد (یه حقوق و یه پول رهن)که باید جمع کنی
یه حس خوبی در درون انسان به وجود میاد که انسان و پیش می بره و انگیزه میده ، خودش در پی برطرف کردن موانع تلاش میکنه تا به هدفش برسه،زمانش هم میرسه و انوقت تمام

[Legacy's]

در ایران چون متأسفانه ازدواج بصورت ناگهانی صورت میگیره احتمال اینکه اصطکاکهای زیادی بعد ازدواج بین زوجین یا زوجین و خانواده هاشون پیش بیاد خیلی بالاست. یعنی تقریباً عادی شده!
در غرب برعکس. دوران نامزدی طولانی دارند و اگر روزی به این نتیجه رسیدند که از هم رضایت کامل و با هم هماهنگی لازم رو دارند و حاضرند حالا سطح روابط و تعهد فیمابین رو ارتقا بدند بهم پیشنهاد ازدواج میکنند.

حالا که این وضعیت در کشور ما وجود نداره لاجرم زوجین باید در دوره ی مجردی خودشون رو محک بزنند که آیا واقعاً واقعاً واقعاً توانایی ازدواج دارند یا توهم توانا بودن در مسأله ی ازدواج در اثر القائات شخصی،خانوادگی یا جامعه ی مشکلدار ما در اونها ایجاد شده؟

4 سوال سرنوشت ساز برای طالبین ازدواج:

1.آیا تحمل شنیدن نظرات و سلیقه ی صد در صد مخالف رو دارید یا نه؟ آیا یک دنده هستید یا سلیقه و خواسته ی شخصی خودتون حتی اگه درست باشه رو حاضرید بخاطر جلب نظر زوجه تون کنار بذارید و خواسته ی اون رو بپذیرید؟ (البته خواسته ی طرف مقابل نباید خلاف قانون باشه مثلاً بگه دزدی کن و...)
الکی نگین بله هر چی اون بگه قبوله. برید توی زندگی مجردی فعلی خودتون شرایط مشابه رو مدلسازی و شبیه سازی کنید و خودتون رو تست کنید. با اطمینان میگم 70 درصد آقایون و خانم ها در این تست مردود میشن.

2.آیا تحمل شنیدن و تحمل حرفهای تند، فحش و تحقیر آمیز شریک زندگیتون رو دارید یا با شنیدن چند تا حرف تند از کوره در میرید و شما هم مقابله بمثل میکنید و باقی ماجرا...؟ برید خودتون رو از این جهت زیر آزمایش و محک قرار بدید . نگید مگه قراره توی زندگی مشترک این چیزا هم باشه؟
یادتون نره خیلی از بگومگوهای دوران عقد و اوایل ازدواج از همینجا شروع میشه و بعد بالا میگیره.
از این آزمون بنظر من با ارفاق فقط 10 درصد قبول میشند و مابقی بجای مدیریت خشم و مدیریت بحران، تبدیل به آتش بیار معرکه خواهند شد.

3.آیا حاضرید نقش یک فرد سورچران و شکم باره رو در خانه ایفا کنید یا نه حاضرید در تمام امور مربوط به نظافت منزل، امور خرید، پخت و پز غذا و پذیرایی، شستن بلافاصله ی ظروف و لباسهای آلوده نقش اول مشارکت رو ضمن حفظ خوشرویی در همه حال ایفا کنید؟ شک دارم جزو اون 10 درصدی باشید که در این آزمون نمره ی قبولی میگیرند.
اگه به حرفم ایمان ندارید نگاه کنید در تمام این زمینه ها (نه فقط یکی دو موردش) همین حالا در دوره ی مجردی چقدر در خانه مشارکت فعال و یا نقش منفعل دارید.


4. چقدر حاضرید اوقات فراغت خودتون رو با زوج خودتون به تفریح و سیاحت یا حداقل گفتگوهای لطیف و مهرآمیز بگذرونید؟
آیا ترجیح میدید درب رو به روی همسرتون ببنیدید و دنیای خودتون رو از اون جدا کنید و ساعتها شخصاً به مطالعه ، گیم، وبگردی و... و اینجور کارهای شخصی بپردازید یا حاضرید با اون بودن رو بر تمایلات شخصیتون ترجیح بدید؟
بعضیها فکر میکنند گیم بازی و وبگردی و.... کردن فقط برای دوران مجردی هست! زهی خیال باطل....!

زمانی دوست بسیار باسواد و بی نهایت فرهیخته ای داشتم که همه جا زبانزد خاص و عام بود ولی چند ماه بعد از ازدواج بدلیل حفظ تمایلات دوران مجردیش که مطالعه زیاد کتاب در خلوت بود، با همسرش بطرز عجیبی دچار مشکل شد!
و تا مرز طلاق هم پیش رفت و در اون دوران بشدت این آدم از پا افتاده و مستأصل شده بود.
صحبتها و راهنماییهام برای حل مشکلاتش علیرغم اینکه میگفت خیلی تحت تأثیرش قرار داده ولی دیدم در عمل هیچ اثری روی اوضاع اون نگذاشته _شاید چون از رفتن پیش خانواده ی همسرش میترسید و یا شاید حاضر نبود غرورش رو در مقابل همسرش بشکنه و ازش معذرتخواهی کنه تا برگرده_
باید بدونید که در چنین شرایط حادی مردان بشدت به دوستان صمیمیشون نیاز پیدا میکنند مخصوصاً برای درد دل.
ولی من ترجیح دادم دوستیم رو باهاش قطع کنم تا جداً روی پای خودش به ایسته و مردانه بره مشکلش رو طبق اونچه قبلاً گفته بودم حل کنه و دیگه نمیدونم چه به سرش اومد.

متأسفانه بعضی از مردها فکر میکنند مطالعه و وبگردی و... اموری جدی هستند که نباید همسر رو در چنین حریمی شریک کرد.
بسیاری از مردان قبل از ازدواج خیال میکنند داریم به خواستگاری یک موجودی که وظیفه و علاقه ی شماره ی 1 اش کلفتی و سرویس دهی 24 ساعته به ما آقایونه!
و وضع وقتی بسرعت به مرحله ی حاد خودش میرسه که خانوم هم چنین طرز فکری داشته باشه که متأسفانه این طرز فکر در بسیاری از خانمها بیش از آقایون هست.
باید سطح توقعات خودتون رو به حد 0 برسونید. اونوقت شاید رفتار و درخواست های شریک زندگیتون بیشتر قابل تحمل باشه. این یک واقعیته که مرد بعد از ازدواج بیشتر نقش محترمانه ی یک برده ی محترم رو مجبوره ایفا کنه. گرچه برای ما پذیرفتنی نیست ولی بزودی خواهید فهمید که در عمل چیزی جز این نیست. چیزی جز این باشه اسم شما میشه مرد بی مسئولیت.. مرد دو رو و...

5. اگر دیگران به گوش شما خوندند که ازدواج کنید تا همه چیز خود بخود خوب شه و سربراه شید باید بدونید دارید با زندگی خودتون و همسر آینده تون و احتمالاً بچه های معصومی که این وسط پیدا میشند دارید بازی میکنید.
بجای اینکه تصورات و تخیلات دیگران رو بپذیرید که باید ازدواج کرد تا آدم شد باید اول آدم شد و بعد ازدواج کرد.

بهرحال تا وقتیکه حتی بمیزان کمی از چنین دیدگاههای مشکل آفرینی در وجود شماست باید بدونید که امیدی به قبولی شما در آزمون ازدواج نیست و ازدواج به صلاح شما نیست.
یادتون باشه همونطور که در داستانهای حکمت آموز ما گفته شده چه بسیار افرادیکه که خواب برای اونها بهتر از بیداریه باید بدونید چه بسیار افرادیکه مجرد بودن برای اونها بسی بهتر از ازدواج کردنه. پس جزو اون دسته از عوام الناس نباشید که دائم به مجردها گیر میدن که ازدواج کن و بخیال خودشون میخوان کار خیر بکنند.
افراد مجرد رو آزاد بگذارید تا با در نظر گرفتن روحیات و شرایط خودشون برای زندگی آینده تصمیم بگیرند.

پیشنهاد میکنم کتاب سر رشته ی زندگی خود را بدست گیرید و سایر کتابهای تألیف دکتر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] روانکاو شهیر آمریکایی رو مطالعه کنید.اگر اغراق نباشه گفته میشه این مرد بیشترین تأثیر رو بر سالم سازی رفتار و شخصیت مردمان حال حاضر آمریکا گذاشته.

[Mr_100_dolari]

دوره مجردی هم تموم میشه وقتی سنت بالاتر میره(هرچیزی یه حدی داره)
مهمترین حس برای ازدواج حس تنهایی و نیاز به یک همدم هستش وگرنه انسان به صرف مسائل جن سی و مالی ازدواج نمیکنه مگر اینکه مشکل داشته باشه
شرایط مالی برای ازدواج مهمه ولی حیاتی نیست طی تفاهم دوطرفه معمولا میشه با حداقل یات کنار اومد (یه حقوق و یه پول رهن)که باید جمع کنی
یه حس خوبی در درون انسان به وجود میاد که انسان و پیش می بره و انگیزه میده ، خودش در پی برطرف کردن موانع تلاش میکنه تا به هدفش برسه،زمانش هم میرسه و انوقت تمام

ببخشید شما میگید انسان به صرف مسائل جن سی و مالی ازدواج نمیکنه ( این درست و خیلی هم عالی) ولی سه تا سوال دارم :

منظورتون رو از نیاز به یک همدم اصلا متوجه نمیشم ( همدم کیه ؟ و قراره برای آدم چی کار کنه که تبدیل میشه به یک نیاز اساسی برای ازدواج ؟)

تنهایی و تنها بودن واقعا یک نیاز اساسی برای ازدواج هستش ؟ ( یعنی فقط با ازدواج آدم از تنهایی در میاد ؟ )

و کسی که ازدواج نکنه نسبت به کسی که ازدواج میکنه نمیتونه انگیزه کافی برای تلاش و پیشرفت داشته باشه ؟ (افسردگی میگیره ؟)

ممنون

[M A S 0 U D]

منظورتون رو از نیاز به یک همدم اصلا متوجه نمیشم ( همدم کیه ؟ و قراره برای آدم چی کار کنه که تبدیل میشه به یک نیاز اساسی برای ازدواج ؟)

همدم کسیه که یارته-خیر و صلاح تو میخواد-محرم رازته-برات میمیره-تو سختیهای زندگی پیشته-حرف دل تو میتونی بهش بزنی-مکملته-باعث پیشرفتته-مادر/پدر بچه هاته-بچه هاتم نسلتن
« و هوالذی خلقکم من نفس واحدة و جعل منها زوجها لیسکن الیها» « اوست آن کسی که شما را از نفس واحدی آفرید و جفت وی را از آن پدید آورد تا بدان آرام گیرد»

کسی که ازدواج نکنه نسبت به کسی که ازدواج میکنه نمیتونه انگیزه کافی برای تلاش و پیشرفت داشته باشه ؟ (افسردگی میگیره ؟)

تلاش و پیشرفت کنه واسه خودش که به کجا برسه؟برای پول؟پولش و به کی بده؟همش واسه خودش؟واسه غریبه ها؟یا واسه خانوادش که خیر شو میخوان؟یا واسه پیشرفت بچه ها و نسلش-واسه رفاه و آسایش کسایی که از خونشن-همیشه که پدر و ماد آدم کنارت نیستن-خواهر و برادرات هم میرن-خودت تو یه خونه تنها-آدم تنها کم میاره و این چیزیه که نسل بشر تا امروز بر همین منوال ادامه پیدا کرده

[poonel]

والا نیاز به ازدواج شدیده اما با این وضع آشفته دلار آدم باس مغز خر داشته باشه که ازدواج کنه.

بخوام ازدواج کنم چطوری با این تورم و گرونی وحشتناک، 4 تیکه وسیله واسه خونه بگیرم. از کجا بیارم خونه اجاره کنم. خرج عروسی رو چه کنم.

متاسفانه ترجیح میدم ازدواج نکنم و به فساد کشیده بشم.

گناهش پای آقایونی که به فکر وضعیت جیب و رفاه مردم نیستنن.

بیشتر به فکر مردم اروپا و سوریه و فلسطین هستن تا مردم بیچاره خودمون.

[armin_punisher6]

ببین با این وضعیت اقتصاد و ورشکستگی های کشور ازدواج خریته.دیروز دوست دخترم به خاطر اینکه خواستگاریش نمیرم با هم به هم زدیم و گفت از بلاتکلیفی متنفرم.عشق و حال و تفریحتو مطمئنن مجردی هم میتونی بکنی البته اگه بتونی دوست های خوبی داشته باشی.