اشعار کودکانه

[saye]

پیغمبر ما محمد (ص)

پیغمبر خوب ما......... نور خدا محمد (ص)
چراغ راه مردم .........رهبر ما محمد (ص)
ما کودکان همیشه.........گوییم یا محمد (ص)
ما پیرو تو هستیم
صل علی محمد
ای پیرو محمد.........ای کودک مسلمان
قلب تو پاک و روشن ......... از نور دین و ایمان
یارو نگهدار تو ......... باشد خدا و قران
بگو تو ،یا محمد
صل علی محمد

[saye]

اگه بازم پیدا کردم براتون میذارم
............
مشق شب

باز با دست كوچكت، امروز
ميروي تا مداد برداري
مي نويسي تو؛آب ، بابا، نان
باز انگار، مشق شب داري

شعرهاي كتاب را از حفظ
با صداي بلند ميخواني
خوش به حالت كه ياد مي گيري
درس امروز را به آساني

درسهاي كتاب مي گويند:
ژاله گلدان پر گلي دارد
ژاله هر روز توي گلدانش
آب را قطره قطره مي بارد

ميروي در حياط و مي كاري
توي گلدان خود ، گل لاله
كاش گلدان كوچكت مي شد
مثل گلدان پر گل ژاله


شاعر : رودابه حمزه اي

[saye]

تو حوض خونه ما


تو حوض خونه ما..........ماهيهاي رنگارنگ
بالا و پايين مي رن........با پولکاي قشنگ
کلاغه تا مي بينه.........کنار حوض مي شينه
...........مي خواد ماهي یگيره
ماهيا تا مي بينن........به زير آبها ميرن
.....کلاغ شيطون مي شه زار و پريشون
.....کلاغ شيطون مي شه زار و پريشون

[saye]

خيال صورتي

يك لباس صورتي
در خيالم بافتم
نقشه خورشيد را
روي آن انداختم

يك كبوتر، آن طرف
با پر و بال سفيد
آشيانه كرده بود
بر درخت سبز بيد

در كنار آن درخت
چشمه بود و رود و سنگ
آن خيال صورتي
شد لباسي رنگ رنگ


شاعر : رودابه حمزه اي

[saye]

خانه هاي پير

سر به دوش هم نهاده اند
بي صدا،ميان شهر ما
خانه هاي طاق گنبدي
خانه ههاي پير و بي ريا

مثل چند پيرمرد خوب
در كنار هم نشستهاند
پاي چند آسمانخراش
ساكت اند و دلشكسته اند

روي دوششان لميده اند
گربه هاي خسته،مهربان
پُر ز بق بقوي تازه است
چينه هاي كاگلي شان

شهر رفته رفته مي شود
پر ز آسمانخراشها
مي برد ز ياد خود چه زود
كوچه هاي تنگ و ساده را

خانه هاي طاق گنبدي
ذره ذره آب مي شوند
زير چنگهاي آهني
يك به يك خراب مي شوند.


شاعر : مجيد ملا محمدي

[saye]

بنفشه و شاپرك

بنفشه اي ديدم
كه توي صحرا بود
چه خوب مي خنديد
چقدر زيبا بود!

به سوي او رفتم
بنفشه را چيدم
بنفشه غمگين شد
ومن نفهميدم

به او چنين گفتم:
بنفشه زيبا!
بخند، چون ديگر
تو نيستي تنها

بنفشه خوبم
به من نگاهي كرد
غم دلش را او
به روي لب ،آورد:

چرا جدا كردي
ز خانه ام من را؟
دوباره برگردان
مرا به آن صحرا

مگر نمي داني
كه شاپرك آنجاست
بدون من الآن
چقدر او تنهاست!

ز حال او من را
تو با خبرگردان
مرا به آن صحرا
دوباره برگردان


شاعر : سيد احمد ميرزاده

[saye]

كوچه ها هم گُل داشت

من سرانجام امروز
روستا را ديدم
تا شب آنجا بودم
شاد مي خنديدم

مي دويدم در دشت
مي دويدم در باغ
بوي گل مي آمد
با نسيم از هر باغ

واقعاً جالب بود:
كوچه ها هم گل داشت!
دامن كوهستان
لاله و سنبل داشت

بر سر كوه، از برف
تاج زيبايي بود
بر لب چشمه آب
گل صحرايي بود

رودهايي چه زلال
آبشان چه آبي رنگ
آبشاري چه بلند
همه جا بود قشنگ

توي شهر اما هست
دودكشهاي سياه
شب به زحمت پيداست
صورت روشن ماه

خانه هايش دلگير
آسمانش پر دود
كاشكي خانه ما
توي آن دهكده بود


شاعر : سيد احمد ميرزاده
...

[magmagf]

آه اي گربه چرا
جوجه ام را بردي
رفتي و روي درخت
جوجه ام را خوردي؟

جوجه كوچك من
چه بدي داشت به تو؟
باتو ديگر قهرم
برو از خانه،برو!

جوجه كوچك من
جوجه نازي بود
همدم كوچك من
با تو همبازي بود

زود بردي از ياد
دوستي را تو چرا؟
هم شدم من بي دوست
هم تو ماندي تنها.

[magmagf]

عروسک قشنگ من قرمز پوشيده ............... تو تخت خواب مخمل آبيش خوابيده
يه روز مامان رفته بازار اونو خريده............. قشنگ تر از عروسکم هيچ کس نديده
.
عروسک من ...... چشماتو باز کن ..... وقتي که شب شد ...... اون وقت لالا کن
بيا بريم توي حياط با من بازي کن................. توپ بازي و شن بازي و طناب بازي کن.

[magmagf]

يك دستگاه كامپيوتر
بابا براي من خريده
هرگز كسي ،مانند آن را
در هيچ بازاري،نديده

من مي فشارم گوش او را
مي گويد او:آماده هستم
پيچيده ام با آنكه خيلي
در ظاهر اما ساده هستم

او پاسخ هر پرسشم را
فوراً برايم مي نويسد
هم ديكته و هم مشق من را
شبها به جايم مي نويسد

اين كامپيوتر چشم دارد
اين كامپيوتر گوش دارد
او مثل آدم نيست،امّا
مانند آدم، هوش دارد

اين دستگاه كامپيوتر
باآنكه خيلي با سواو است
اما براي اين سؤالم
او پاسخي هرگز نداده است

من ميفشارم گوش او را
مي پرسم از او:نام من چيست؟
مي ماند او خاموش و ساكت
نام مرا اصلاً بلد نيست