ادبیات طنز

[- Saman -]

ابراهيم نام ديوانه‌های در بغداد بود. روزی وزير خليفه او را به دعوت برده بود. ابراهيم خود را در آن خانه انداخت. خلاف از قرص جو به دست ابراهيم بيفتاده بخورد. زمانی بگذشت. گفتند ياقوتی سه مثقالين گم شده است. مردم را برهنه كردند نيافتند. ابراهيم و جمعی ديگر را در خانه كردند. گفتند شما به حلق فرو برده باشيد. سه روز در اين خانه می‌بايد بود تا از شما جدا شود. روز سوم خليفه از زير آن خانه می‌گذشت ابراهيم بانگ زد كه ای خليفه من در اين خانه قرص جوی خوردم، سه روز است محبوسم كرده‌اند كه ياقوتی سه مثقالين بردی. تو كه آن همه نعمت‌های الوان خوردی و به زبان بردی با تو چه‌ها كنند.


عبيد زاكانی

[- Saman -]

حكايت كرده‌اند در ايام زمستان روزی ميرزا مشخص‌خان توت‌آبادی به صحرا همی شد تا حال و هوايی بخوردندی.
هوا سرد بودندی و از سرما سنگ تركيدندی. ناگهان اسبی‌ بديدندی كه از دهانش همی‌ بخار بيرون آمدندی.
حيرت كردندی و انگشت به حيرت به دهان همی‌ گرفتندی. گفتا: «جل‌الخالق! اسب بخار كه می‌گويند همين است؟!»

بيت:

در حاشيه‌ی باغ، بسی نقش و نگار است
ماشين بابام هزار و يك اسب بخار است
هر كس كه ببيندش بگويد:
خوش آن‌كه بر اين اسب، سوار است

خواجه وايرلس مجانی

برگرفته از نشريه "دوچرخه" شماره 784 ويژه‌ی نوجوانان روزنامه همشهری... عكس: ماشين دودی از ويكی پديا

[Ahmad]

تلفن


دیشب شخص ناشناسی تلفن زد و گفت: "منزل فلانی؟"

گفتم: "خودم هستم، بفرمایید."

گفت: "من شماره‌ تلفن شما را به سختی پیدا کردم. اول تلفن زدم به آقای باباچاهی، از ایشان تلفن آقای لنگرودی را گرفتم. بعدا تلفن زدم به آقای لنگرودی و از ایشان شماره تلفن آقای صالحی را گرفتم، بعدا تلفن زدم به آقای صالحی و از ایشان تلفن جناب‌عالی را خواستم. ایشان هم شماره تلفن شما را به من دادند. من به آن شماره زنگ زدم، گفتند فلانی دو سه سال است که از این جا رفته. پرسیدم شماره ی جدید آقای فلانی را دارید؟ گفتند نه، نداریم شما می توانید از مرکز 118 سوال کنید. تلفن زدم به 118 و شماره تلفن شما را از آن‌جا گرفتم."

گفتم: "متاسفم که این همه توی زحمت افتاده اید. واقعاً شرمنده‌ام. حالا امرتان را بفرمایید."

گفت: "می‌خواستم از شما تلفن آقای احمدرضا احمدی را بگیرم."



عمران صلاحی