زیاد این موضوع که کی برنده میشه کی بازنده مهم نیست، هدف ورژن ایرانی این مسابقه، یه دور هم بودن جذاب و دیدن چهر ه های معروف در محیطی صمیمی و شخصیه، دیدن یه جمع دوست داشتنی، صادقانه و بی ریا و به دور از بی ادبی ها و کم ظرفیتی ها و تنگ نظری هایی که معمولا در بفرمایید شام (آن ور آبی ) بین مهمونا حاکم بود...
اتفاقا امتیاز دادنا رفاقتی نبود، از یه دید منصفانه هم بود، رفاقتی بودن یعنی اینکه مثلا امیر حسین رستمی بیاد به دوستش حمید عسگری 10 بده به بقیه نمره ی پایین تر (فقط به خاطر رفاقت) و یا هر کدوم دیگه از اونها....اما دیدیم که هر سه نفرشون به همه 10 دادن، دادن یک امتیاز ثابت به همه یعنی نشون دادن این موضوع که هیچ کس با دیگری فرقی نداره، اگه مهران غفوریان هم به همه 10 می داد خیلی اتفاق جالبی میفتاد تو این برنامه، همه نمره ی کامل میگرفتن، که در حقیقت همینطور هم هست و همشون زحمت کشیدن و از جون و دل میزبانی کردن....
اینجا فقط امتیاز مهران غفوریان تعیین کننده بود، که با این حساب که به دیرباز بیشترین امتیاز رو داد، یه جورایی دیرباز از لحاظ طعم غذا و... برنده محسوب میشه...
ولی من خودمم دوست داشتم جایزه رو مهران غفوریان ببره...
کلا سری جدید خیلی بهتر از سری قبلیه...
اما این قسمت جدید که بازیگرها از گروه سنی بالاتری هستن، نمیدونم واقعا چه جوری در میاد؟؟؟ خیلی انتخاب متفاوتی بود، اصلا قکرشو نمی کردم...