تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 3 از 4 اولاول 1234 آخرآخر
نمايش نتايج 21 به 30 از 36

نام تاپيک: چند نکته برای انتخاب و خرید هدفون

  1. #21
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز PeaceFul1 بوده
    هدفون یا اسپیکر؟
    همیشه این سوال پیش خواهد آمد که اسپیکر بهتره یا هدفون؟ اما جواب این سوال کاملآ مشخص نیست چون مقایسه ای بین دو ابزار صوتی هست که کاربردی کاملآ متفاوت از هم دارند. اسپیکر برای محیطی مناسب خواهد بود که توان زیاد نیاز باشد ولی هدفون برای شخص نه محیط ساخته شده. هدفون ابزاری شخصی هست که شنونده صدای آن نهایتآ یک نفر خواهد بود اما اسپیکر حداقل یک شنونده خواهد داشت. مقایسه این دو مثل مقایسه تصویر یک پلیر تصویری جیبی با یک تلویزیون هست.

    تفاوت ساختاری:
    تفاوت ساختاری با هم ندارند چون هر دو برای تولید صدا نیاز به درایور داشته و حتی Box که درایور درون آن قرار بگیرد.
    هر دو توسط کابل رابط به پلیر متصل میشوند فقط با این تفاوت که کابل اسپیکر معمولا قوی تر از کابل هدفون بوده چون این کابل باید توان انتقال پرقدرت صدا را داشته باشد و همچنین طول بسیار بلندتر که اغلب بیش از 3 متر خواهد بود دقیقآ این طول حداکثر ، کابل اغلب هدفونها خواهد بود. اسپیکرها قابلیت جابجایی نداشته برخلاف هدفون که صرفآ برای کاربرد در حرکت ساخته میشود، و ممکن است سالها از محل نصب اسپیکرها بگذرد. معمولآ اسپیکرها با بیش از دو کانال ساخته میشوند در حالی که هدفونها فقط برای تک یا نهایتآ دو کانال ساخته میشوند. درایور اسپیکرها از انواع پرقدرت هست و توان آنها حداقل 10 وات بود در صورتیکه بیشترین توان یک هدفون پرقدرت 1 وات بیشتر نیست. اسپیکرها برای راه اندازی همیشه نیازمند آمپلی فایر (تقویت کننده صوتی) بوده اما هدفونها اغلب به آمپلی فایر نیاز ندارند.
    به دلیل محدودیتهای فیزیکی درایور ها و فاصله بسیار زیاد شنونده با اسپیکرها و سطح افت متفاوت فرکانسهای صوتی ، مجموعه ای از چند درایور برای ساخت اسپیکر بکار گرفته میشود و گاه این مجموعه در حاشیه محل نصب به صورت مجزا نصب میشوند طوری که در محل خاصی ، تمام فرکانسها با یک سطح یکنواخت و بدون تاخیر از هم به گوش برسند(علت تاخیر به خاطر سرعت متفاوت انتشار فرکانسهای مختلف در هوای پیرامون ما هست. بعدآ توضیح کاملتر داده خواهد شد)
    عمر درایور هدفون به مراتب بیشتر از درایور اسپیکر ها هست چون هم حجم کوچکتری دارند و هم اینکه فعالیت مکانیکی کمتری و هم اینکه مثل درایور اسپیکرها که معمولآ به صورت آزاد در محل نصب میشوند ، به صورت بسته درون بدنه هدفون قرار داده میشوند و در معرض آسیب فیزیکی از جانب محیط نیستند.


    تفاوت صوتی یا آکوستیک:
    از لحاظ جزییات صدا و کیفیت هر دو شدیدآ با هم در رقابت هستند اما هدفون حساسیت بسیار کمتری یه محیط داشته و تقریبآ در تمام محیطهای مختلف یک نوع صدا را پخش خواهد کرد ولی اسپیکرها به این راحتی قابل استفاده نبوده و Setup آنها اگر به خوبی انجام نشود ممکنه اسپیکر چند میلیونی شما کیفیت صدایی مشابه یک اسپیکر ارزان قیمت داشته باشد. برای نصب اسپیکر احتیاج به در نظر گرفتن جزییاتی هست که اکثر افراد بسیار با تجربه درباره هدفون ، حتی تصور این جزییات را نخواهد کرد، که چقدر واقعآ این جزییات تاثیر گذار خواهد بود.
    اکوستیک محل و شرایط فیزیکی محل بسیار تایین کننده محل قرار گیری اسپیکر خواهد بود. مثلآ زاویه نصب یک اسپیکر ارتفاع نصب و تفاوت توان صدا یک کانال خاص و از همه مهمتر تنظیم فرکانس خاص یک کانال توسط اکولایزر و . . . از جمله مسائلی خواهد بود که شما حتمآ باید به آنها توجه کنید. تمام این شرایط فقط تا زمانی کیفیت مطلوب خواهد داشت که آن محیط هیچ گونه تغییر دکوراسیونی نداشته باشد حتی باز و بسته بودن یک پرده بر روی صدای اسپیکر تاثیر داشته امتحان کردن این مسله نیاز به مهارت خاصی نداشته شما هم می توانید تجربه کنید.
    راحتترین ابزار صوتی و در عین حال بی دردسرترین آنها هدفون خواهد بود جایی که گرانترین هدفون زیر 10 میلیون قیمت دارد یک Setup اسپیکر حرفه ای بالای متوسط 50 میلیون خرج بر خواهد داشت. هدف از مقایسه این دو این بود که هدفون 10 تومنی کیفیت صدای معادل یک Setup 50 تومن هست.

    جایی که هدفونهای حرفه ای بر سر چند سانت SoundStage چونه میزنند، SoundStage اسپیکرها به متر مقایسه می شود وبه راحتی از اتاق فراتر رفته و گاه به سالن کشیده می شود. اما یک مسئله مهم و اون اینکه این SounStage چند متری با یک Setup اشتباه به زیر 1 متر کشیده خواهد شد. اما Imaging اسپیکر در هر شرایطی نسبت به هدفون قوی تر بوده و از این نظر هدفون مغلوب خواهد بود.
    و جالب اینجاست که با هدفون فقط یک شنونده اما با اسپیکر چندین شنونده از این مزایا همزمان استفاده خواهند کرد بدون اینکه تفاوت اساسی از نظر کیفیت دریافت با هم داشته باشند.

    صدای بیس اسپیکرها به دلیل جهت عبور فرکانسهای پایین که همیشه تمایل دارند به سمت پایین در حرکت باشند در همه جای سالن به خوبی پخش نشده و این تا اندازه ای بزرگترین عیب اسپیکرها هست. تداخل فرکانسی و تاخیرها هم تا اندازه ای توسط اسپیکر وجود داشته اما این محیط هست که عامل اصلی تشدید این اشکالات خواهد بود.

    معمولآ Setup اسپیکر طوری انجام شده که دریک محل خاصی که توسط کاربر انتخاب میشود بهترین کیفیت دریافت و تنظیم شود اما در سایر نقاط کیفیت صدا قابل مقایسه با آن محل نیست و اغلب بسیار بدتر هم هست.

    Setup اسپیکرهای چند کاناله بسیار مشکل تر از نمونه های دو کاناله هست و ممکنه Setup چندین روز زمان نیاز داشته باشد.

    همیشه بحث بر سر جزییات صدا بین طرفداران دو سیستم هدفون و اسپیکر بوده اما تا اندازه زیادتری کفه ترازوی مقایسه به سمت هدفون سنگینتر هست به این معنی که جزییات بیشتری توسط هدفون شنیده خواهد شد و دلیل اصلی آن نزدیکی بیش از اندازه درایور هدفون به کانال گوش و حتی پرده گوش هست.

    طیف کلی فرکانس صوتی یک هدفون با اسپیکر از نظر شنوایی قابل مقایسه نیستند چون اسپیکرها از این نظر برتری دارند و آن هم به خاطر چند درایوری بودن آنهاست در حالیکه هدفونهای چند درایوری با پهنای باند خوب فعلآ ساخته نشده و اکثرآ پهنای باند آنها به زیر 20 کیلو هرتز محدود شده. جایی که اسپیکرها به راحتی طیف فرکانسی 40 کیلوهرتز را پخش میکنند هدفونهای بسیار انگشت شماری هستن که قادر به پخش فرکانس 30 کیلوهرتز هستند(قبلآ توضیح داده شده که این فرکانس برای انسان قابل درک نبوده اما درایوری که قادر به پخش این فرکانس باشد درایوری سریع شناخته میشود که خواهد توانست جزییات فرکانس بالا را به راحتی پخش کند)



    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 22-05-2011 at 23:15.


  2. #22
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    دسته بندی هدفونهای خوب بر اساس قیمت:

    1. هدفونهای ارزان قیمت 20 الی 100 تومن:
    آمار کلی به این صورت هست که اکثر این محصولات به صورت inear بوده و در مقام دوم هدفونهای Earbud قرار گرفته و در مقام سوم هدفونهای معمولی و در انتها هدفونهای فول سایز.
    برای ساخت همه هدفونهای این دسته از عناصر ارزان قیمت استفاده میشود تا قیمت نهایی به حداقل ممکن رسیده که معمولآ و یا دقیقآ اولویت ساخت این دسته هدفونها از طرف شرکت سازنده خواهد بود. و درایور تمام هدفونهای این دسته از نوع دینامیک ساخته شده.

    کیفیت صدا:
    این دسته کیفیت صدای خیلی خوبی اغلب نداشته مثلآ اغلب برای کاربر عادی ساخته شده و کاربرهای آماتور شنوایی آموزش دیده ای نداشته همیشه تمایل به شنیدن صداهای اغراق شده و با صدای بلند دارند.
    صدای بیس این دسته از سایر دسته بندی ها قوی تر بوده و های بسیار تیزی دارند. اغلب صدای مید همراه با کیفیت نامطلوب و گاه بسیار بسته هست. هر چند دلیل اصلی بسته بودن مید قوی بودن صدای بیس هست ، چون دیافراگم این دسته توانایی و یا انعطاف لازم برای باز پخش هر دو طیف فرکانسی پایین و میانی رانداشته در نتیجه یکی بر دیگری ترجیح داده میشود. اغلب صدای فرکانسهای بالای آنها بدون جزییات بوده و بی کیفیت هست. جزییات صدای این دسته هدفونها نسبت به سایر دسته ها بسیار پایین هست و از نظر تجسمی تصویری بلور شده دارند. Imaging چندان خوب نیست و اغلب به سختی قادر به تفکیک دو صدای هر چند با چندین اوکتاو بالاتر خواهید بود. مهمترین ضعف این دسته از هدفونها عدم یکنواختی پاسخ فرکانسی هدفون هست به طوری که گاه تفاوت یک فرکانس با یک اوکتاو بالاتر بیش از 6 دسی بل خواهد بود. این مسله زمانی به اوج خود خواهد رسید که شما مقدار ولوم را تغییر دهید و کاملآ متوجه تغییر تون صدای هدفون خواهید شد.




    2. هدفونهای با قیمت 100 الی 300 تومن:
    آمار کلی به این صورت هست که اکثر این محصولات به صورت inear بوده و در مقام دوم هدفونهای معمولی قرار گرفته و در مقام سوم هدفونهای فول سایز. برای ساخت همه هدفونهای این دسته از عناصر خوب استفاده میشود. همچنان اکثریت درایورهای هدفونهای این دسته از نوع دینامیک بوده.

    کیفیت صدا:
    کیفیت صدای این دسته بسیار متفاوت با دسته قبل هست طوری که اغلب پاسخ فرکانسی یکدست تری داشته و Imaging بهبود یافته تری اما همچنان خصوصیات صوتی دسته قبل در آنها وجود داشته مثل صدای بیس قوی و های تیز. مهمترین تفاوت این دسته صدای مید هست که حالت طبیعی تری داشته و دیگر فید نیست و کمتر در پوشش فرکانسهای پایین قرار گرفته و به راحتی قابل تفکیک حتی برای شنونده آماتور هست. Soundstage به معنای واقعی در اغلب این دسته وجود داشته و قابل درک هست و Imaging این دسته به مراتب بهتر از دسته قبل هست. تا حد زیادی پاسخ فرکانسی آنها به درجه ولوم بستگی داشته و در ولوم بیشتر از حد متوسط پاسخ فرکانسی آنها غیر یکدست خواهد شد و بیشتر تمایل به سمت های داشته.



    3. هدفونهای با قیمت 300 الی 800 تومن:
    آمار کلی به این صورت هست که اکثر این محصولات به صورت inear بوده و در مقام دوم البته با اختلاف بسیار کم هدفونهای معمولی قرار گرفته و در مقام سوم و با اختلاف کم هدفونهای فول سایز. برای ساخت همه هدفونهای این دسته از عناصر بسیار خوب استفاده میشود. درایور هدفونهای این دسته بیشتر از انواع دینامیک و برای هدفونهای Inear از نوع Balanced Armature بوده.

    کیفیت صدا:
    این دسته هدفونها اولین دسته ای از هدفونها هستند که صرفآ برای کاربر حرفه ای ساخته می شوند پس اغلب پاسخ فرکانسی بسیار یکدستی داشته و Imaging بسیار خوب و Soundstage بر خلاف دسته قبل که فقط عمیق بود در این دسته عمیق و باز هست. خبری از فرکانسهای اغراق شده و با نسبت نا متعارف در این دسته نیست. پاسخ فرکانسی واقعی و با حداقل اعوجاج یکی از مزایای بسیار مهم این دسته هست طوری که صدای بیس بسیار عالی و مید بسیار خوب و های بسیار خوب و سراسر با جزییات هست. صدای مید همواره با جزییات و تونالیته غنی هست صدای های تیز نبوده و اغلب بسیار دلنشین بوده و صدای بیس همپوشانی نسبت به سایر فرکانسها نداشته و کاملآ قابل تفکیک هست.



    4. هدفونهای با قیمت 800 الی 4 تومن:
    آمار کلی به این صورت هست که اکثر این محصولات به صورت فول سایز بوده و در مقام دوم البته با اختلاف بسیار کم هدفونهای معمولی و inear قرار گرفته . برای ساخت همه هدفونهای این دسته از عناصر بسیار بسیار مرغوب استفاده میشود. از بهترین تکنولوژی روز برای ساخت هدفونهای این دسته استفاده میشود.

    کیفیت صدا:
    حد اعلای صدا در این دسته به اوج خواهد رسید این دسته دقیقآ جایگاه اصلی یا خواستگاه تمام هدفونهای رویایی هر علاقه مند صدا یا کاربران فوق حرفه ای هست. تک تک هدفونهای هر چند انگشت شمار این دسته بسیار با ارزش بوده و صدایی سراسر با شفافیت به عنوان واقعی کلمه و با سراسر با جزییات داشته اغلب Imaging آنها فراتر از تصور کابر حرفه ای بوده طوری که با گوش دادن به صدای باز تولید هدفونهای این دسته شما احساس اجرای زنده را خواهید داشت Soundstage این دسته بسیار باز و دلنشین هست حتی در بدترین حالت شما همیشه در هاله ای از صدا قرار گرفته اید که تجربه ای بسیار لذت بخش خواهد بود. صدای بیس این دسته به حد کمال رسیده و صدای مید زیبایی فراتر از خیال و های آن دلنشین تر از همیشه محسور گر تمام حس شنوایی شما خواهد بود ، لذتی از شنیدن که قابل وصف نخواهد بود ، تجربه آن.


    5. هدفونهای با قیمت بیش 4 تومن:
    متاسفانه این هدفونها را تجربه نکردم و اطلاعاتی درباره جنس صدای آنها وجود نداشته این دسته هدفونها اغلب سفارشی بوده و خریداران این دسته هدفونها از هر نظر استثناء بوده. و اینکه دارندگان این هدفونها اغلب تمایلی به صحبت درباره نوع صدای هدفون نداشته و شرکتهای سازنده این هدفونها هم حتی این هدفونها را درون لیست فروش قرار نداده و قیمت کاملآ مشخصی عنوان نشده. فقط دو یا سه مدل هست که مطالبی جست و گریخته و ناقص درباره آنها گفته شده که قیمتی بیش از 25 تومن دارند. فقط یکی دو سال پیش مختصر توضیحاتی درباره مراحل انتخاب عناصر اصلی ساخت هدفون بود که در آن مطلب توضیحاتی گفته شده بود که برای کاربر حرفه ای کاملآ شوکه کننده بود مثلآ برای انتخاب عنصر سازنده یک قسمت بسیار کوچک و به نظر کاربر عادی غیر لازم مدت زمان بسیار زیادی صرف تحقیق و ترکیب موادی شده که بسیار بسیار گرانقیمت بوده ، با این فرض شما خود حدس بزنید برای کامل کردن هدفونی در این سطح چقدر زمان و چند فوق تخصص و چند آزمایشگاه بسیار پیشرفته و چه ابزارهای سنجشش بسیار پیشرفته ای نیاز هست؟

    کیفیت صدا:
    فقط دارندگان و سازندگان این دسته از هدفونها اطلاع دارند.



    مطالب خیلی زیاد بود خیلی خلاصه شده و ساده عنوان شد.


    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 25-05-2011 at 13:58.


  3. #23
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    ابزارهای جانبی و شیوه صحیح مراقبت و استفاه از هدفون:

    نگهداری کردن از وسایل بدون توجه به شرایط نگهداری کاری مشکل بوده. برای کاربرد ما که هدفون هست این مسله هم وجود داشته البته با شرایطی متفاوت و حساس تر. نگهداری از هدفون چند قسمت هست:

    1. نگهداری از بدنه اصلی هدفون:
    بدنه هدفون یکی از مهمترین قسمتهای آن بوده و دلیل این مسئله تماس مستقیم با گوش و همچنین بدنه به نوعی محافظ درایور هدفون از آسیب خارجی هست مثل ضربه و فشار و رطوبت و . . .
    تقریبآ تمام مدلهای هدفون نیازمند یک روش مراقبت هستند ولی از بین تمام دسته ها به ترتیب اولویت زیر به مراقبت بیشتری نیازمند هستند:
    1. Inear
    2. EarBud
    3. ]دفون معمولی
    4. Full Size
    شاید به نظر بیاد که هر چقدر جثه هدفون بزرکتر باشد نیاز کمتری به مراقبت داشته در حالیکه این مسئله هیچ ارتباطی به جثه هدفون نداشته بلکه به نوع استفاده هدفون ربط داشته به طور مثال هدفون توگوشی به دلیل تماس بسبار نزدیک با گوش و عوامل محیطی نیازمند مراقبت بیشتری هست البته مراقبتی نه به جهت نگهداری هدفون بلکه محافظت از کاربر هم هست. این دسته از هدفونهای تو گوشی یکی از مسئله سازترین هدفونهای موجود هستند.
    به دلیل فرو کردن قسمتی از هدفون که گاه تا عمق یک سانتی متری از کانال گوش هم فرورفته خود باعث انتقال هر گونه آلودگی به داخل گوش شده که ممکن است این آلودگی قارچ یا میکروب هایی باشد که به راحتی در هوای آزاد زنده مانده و با انتقال این عوامل به درون گوش باعث بیماری شده که گاه درمان یک نوع از قارچ به زمانی بیش از شش ماه جهت درمان تحت نظر متخصص نیازمند باشد.

    به دلیل سبکی اکثر هدفونها با استفاده از پلاستیک ساخته شده و از نظر استفاده روزمره نیازمند مراقبت خاصی نمی باشند هر چند که هدفونهای با بدن پلاستیکی به هیچ عنوان نباید در مقابل نور مستقیم خورشید قرار داده شوند و همینطور به دور از وسائل سرماساز و یا گرم کننده قرار داده شوند چون پلاستیک به تغییرات دما تا اندازه زیادی حساس بوده و به مرور زمان باعث شکننده شدن بدنه یا قطعات پلاستیکی هدفون شده.

    فوم روی اکثر هدفونها را بعد از هر چند بار استفاده حتمآ با استفاده از مواد شوینده مناسب شستشو دهید تا اینکه گوش شما محل تکثیر انواع میکروبها و قارچهای مختلف نباشد. بهترین راه تعویض فوم هست اما اگر برای شما امکات تعویض وجود ندارد بهتر است که بعد از شستن فوم و با استفاده از ضد عفونی کننده سبزیجات که در هر آشپزخانه ای وجود دارد ، آن را توسط الکل 80 الی 90 درصد ضد عفونی کنید تا کاملآ پاکیزه شود.
    علت استفاده از ضد عفونی کننده سبزیجات بی خطر ترین ماده ضد عفونی کننده ای هست که در دسترس بوده و حساسیت پوستی ایجاد نکرده و باعث ازبین بردن انواع قارچها و میکروبها میشود و هم اینکه ارزان هست. دقت کنید قبل از ضد عفونی کردن حتمآ باید فوم را با مواد شوینده کاملآ شسته شود. بعد از خشک شدن و ضد عفونی کردن فوم را با الکل 80 الی 90 درصد نه بالاتر نه پایین تر چون درصد بالا و پایین تر از این مقدار برای کاربرد ما بسیار ضعیف عملکرده، کاملآ تمیز کنید. به هیچ عنوان از مواد دیگری مثل ساولن استفاده نکنید که باعث کری دائمی گوش خواهد شد. جوشانده فوم کاری کاملآ اشتباه هست که باعث تغییرات شیمیایی فوم شده و ممکن است باعث حساسیت های پوستی گردد و هم اینکه فورم اصلی فوم از بین خواهد رفت.

    برای استفاده طولانی مدت از فوم بهترین روش استفاده از یک لایه دستمال کاغذی هست که برروی فوم قرار گرفته که به این صورت فوم در تماس مستقیم با گوش نبوده و شما بعد از هر بار استفاده دستمال را عوض میکنید.

    قبل از استفاده از هدفون گوش خودتون را حتمآ تمیز کنید به خصوص کسانی که تعریق زیاد در ناحیه گوش دارند هیچ وقت از گوش پاک کن استفاده نکنید یک گوش سالم هیچ نیازی به گوش پاک کن نداشته و نخواهد داشت پس فقط اطراف کانال گوش و نواحی گوش بیرونی ، این کار را با ملایمت انجام دهید که باعث خراش و چروک بلند مدت در پوست گوش نشوید.

    با استفاده از روغن های طبیعی کمی بدنه پلاستیکی یا فلزی هدفون را چرب کنید البته بعد از اینکه بدنه را با الکل کاملآ تمیز کردید. این کار باعث میشود که قطعات پلاستیکی در معرض هوا خشک نشده و قطعات فلزی در مقابل رطوبت هوا از اکسید شدن محافظت میشوند.

    به دلیل اینکه اکثر میکروبها و قارچها در جاهای کنج و به دور از نور زندگی می کنند بهتر است هر یکی دو ماه چند دقیقه دقیقآ مقابل نور فرابنفش قرار گرفته تا هدفون کاملآ استریل شده و برای اینکار اگر شما دستگاه مولد فرابنفش ندارید می توانید از مطبهایی که جراحی سرپایی انجام میدهند بخواهید به هدفونتون نوربتابانند که هزینه آن 1 الی 2 هزار تومن هست.
    البته تمام وسایل هدفون مثل کیف حمل و فیش تبدیل و پلیرتون و هر چیزی که هست را با هم برای نور دهی بدید.
    اصلآ نگران نباشید این وسایل با آن شدت نور کم هیچ گونه آسیبی نخواهند دید.

    2. نگهداری از کابل و فیش هدفون:
    کابل یکی از قسمتهای هدفون که فوق العاده درصد خرابی آن بالا هست. چرا؟
    چون طول بلندی داشته و به راحتی کشیده شده و چون بسیار نازک بوده تا وزن کمی داشته باشد و باعث کشیده شدن هدفون از روی گوش نشود و چون از پلاستیک پوفی استفاده میشود تا که حالت ارتجاعی و لختی آن بالا باشد تا دست و پا گیر نبوده و مزاحم کاربر نباشد.
    تقریبآ برای محافظت کابل بر خلاف بدنه هدفون کار زیادی از دست ما ساخته نیست و تنها کار مراقبت از گیر نکردن کابل و کشیده شدن ناگاهانی کابل و جلو گیری از خم شدن کابل میباشد.
    برای جمع کردن کابل آن را به صورت حلقه ای به قطر حداقل 10 سانتی متری دسته کنید هیچ وقت کابل را به دور دست خودتون جمع نکنید که با اینکار عمر کابلهدفون شما به یک سوم هم نخواهد رسد.
    هیچ گاه کابل ار با پارچه خشک یا تر به صورت رفت و برگشت و با فشار تمیز نکنید. برای تمیز کردن کابل باید از برس یا پارچه مخصوص تمیز کردن کابل + روغن مخصوص آن استفاده کنید که معمولآ پارچه روغنی به صورت پک آماده هست. و از پاچه های مناسب برای کابلهای نازک تهیه کنید چون در ایران این وسائل تنوع لازم را نداشته می توان از پارچه مناسب کابلهای ضخیم تر استفاده کرد اما باید با ملایمت تمیز کاری انجام شود.

    به هیچ عنوان کابل را با مواد شوینده نشویید و همچنین با مواد ضد عفونی کننده مثل الکل چون باعث از بین رفتن حالت ارتجاعی کابل شده و آب یا رطوبت به راحتی به داخل کابل نفوذ کرده و باعث خرابی زود هنگام کابل می گردد. این مسله حتی در باره کابلهای دو لایه روکش هم صدق میکند.

    3 . نگهداری از وسائل جانبی همراه هدفون:
    یکی از مسله ساز ترین وسائل جانبی کیف حمل هست که معمولآ محل رشد و تکثیر انواع قارچ و میکروبها هست حتی بیشتر از هدفون چون بعد از هر بار استفاده هدفون بدون اینکه تمیز شود بلافاصله درون کیف قرار گرفته و زیپ آن هم کشیده شده حالا تصور کنید یک محیط تاریک و رطوبت گوش که همچنان همراه فوم هدفون هست و به زودی تمام فضای کیف را اشغال خواهد کرد و یکی دو جین انواع بچه قارچ و . . . حالا دفعه بعد که هدفون رو از این محل خارج کردید در حقیقت چنگ زدید به درون مخزنی پر از انواع لولوها و . . .

    1. قبل از اینکه هدفون را توی کیف حمل قرار دهید حداقل 20 دقیقه هدفون باید در هوای آزاد قرار گرفته باشد.
    2. همینکه هدفون را از گوش خودتون خارج کردید اولین کار تمیز کردن تمام سطح در تماس با گوش توسط یک دستمال کاغذی هست.
    3. قبل از قرار دادن هدفون درون کیف حمل باید کیف حمل را کاملآ باز کنید و آن را در هوا تکان دهید تا هر چیزی که در آن وجود دارد به بیرون رانده شود. به هیچ عنوان درون کیف فوت نکنید چون با این کار رطوبت تنفس شما بعضی چیزها رو بیدار میکنه(قارچها)
    4. سیم هدفون را دسته کرده و درون کیف قرار دهید.

    هیچ وقت هدفون را درون کیف و جیب لباس قرار ندید.
    هیچ وقت از فوم های مناسب دشک و صندلی برای هدفون سری درست نکنید.
    هیچ وقت هدفون را به گردنتون آویزان نکنید.
    هیچ وقت سیم هدفون را از زیر پیراهن رد نکنید.
    هیچ وقت کلیپس هدفون را تا زیر گلو نیارید.
    هیچ وقت از گوشه فیش هدفون را از پلیر جدا نکنید.
    هیچ وقت از هدفون دیگران استفاده نکنید.
    . . .



    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 26-05-2011 at 13:29.


  4. #24
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز a.z.p.z بوده

    همه چیز درباره هدفونهای Full Size:

    خصوصیات ظاهری:
    بزگترین انواع هدفون و به نوعی اولین هدفونها به شمار رفته. جدای از بزرگی جثه از نظر وزن هم سنگین ترین انواع هدفون هستند به طوریکه وزن متوسط آنها حدودآ 300 گرم بود که در مقابل هدفونهای معمولی که وزنی معادل 50 گرم دارند بسیار سنگین وزن به شمار می آیند. البته بخش عمده سنگینی وزن آنها مربوط به درایور فوق العاده بزرگ آنهاست که این درایور ها اغلب به همراه آهنربای بسیار قوی و سنگینی هستند که بیشترین مقدار وزن را به خود اختصاص داده اند. و برای ثابت نگه داشتن آهنربا و جلوگیری کردن از حرکت ناخواسته آهنربای بزرگ این درایورها نیاز به Fream یا قاب فلزی هست که دومین عنصر سنگین وزن درایور همین قاب خواهد بود. البته در بعضی از هدفونهای ارزان قیمت از قاب تمام پلاستیکی اما مقاوم استفاده شده ولی این نوع هدفونها از نظر دوام و ثبات کیفی از سایر انواع عقب افتاده و در دراز مدت افت کیفیت زیادی خواهند داشت.

    درایور این هدفونها بیشترین قطر را در بین تمام هدفونها داشته و بالغ بر 4 سانتی متر هست که گاه تا 8 سانتی متر هم رسیده که برای یک هدفون اندازه ای بسیار قول پیکر محسوب شده و این بزرگی درایورها عامل اصلی بزرگی هدفون بوده که باعث خواهد شد که از این دسته هدفونها در بسیار از کاربرد قابل استفاده نباشند مثلآ به هیچ عنوان این دسته هدفونها برای کاربرد ورزش تحت هیچ شرایطی مناسب نیستند.
    بیشترین تنوع تکنولوژی درایور در همین دسته از هدفونها بوده ، طوری که تمام تکنولوژی ساخت درایور در آنها بکار گرفته شد که انتخاب برای یک هدفون مناسب کاربرد خود پیدا خواهید کرد.

    کابل رابط این انواع هدفون بسیار قوی و بلند بوده که معمولا فقط وزن کابل آنها معادل وزن یک هدفون معمولی با کابل ، هست و طول متوسط کابل هم بیش از 3 متر هست که گاه تا 10 متر هم رسیده. کابل اکثر این هدفونها اغلب با دو روکش پلاستیکی هست که بر خلاف اکثر هدفونها که فقط یک روکش پلاستیکی دارند. معمولآ کابل را با روکش سومی که از جنس پارچه یا توری پارچه ای باشد برای جلوگیری از آسیب خراشی کابل را محافظت می کنند. که این روکش سوم اغلب مناسب محیطهایی هست که کابل به صورت طولی احتمال کشیده شدن برروی سطوح ناهموار یا خشن را داشته باشد. معمولا ضخامت پلاستیک روکش دوم کابل بسیار ضخیم انتخاب شده تا کابل در مقابل فشار یا له شدگی محافظت شود.

    سیم مورد استفاده در اکثر این دسته هدفونها از جنس بسیار مرغوب بوده و از کمترین درصد ناخالصی مس که عنصر اصلی ساخت سیم تمام هدفونها هست بهره می برند. معمولآ سیم ها با روکش اول که اغلب بسیار نازک بوده به صورت مارپیچی به دور هم پیچانده شده و سپس روکش دوم کابل برروی آن قرار گرفته می شود. به دلیل بلندی کابل و اضافه نکردن ناخالصی به مس مقاومت الکتریکی یا اهم سیم بالاتر از سایر کابلهای هدفون بوده و این خود یکی از دلایل اصلی امپدانس بالای این دسته هدفونها می باشد که با امپدانسی متوسط بالای 75 اهم اغلب برای درایو کردنشان نیاز به آمپلی فایر می باشد چون اغلب پلیرهای خانگی قادر به تامین توان لازم جهت راه اندازی هدفونهای امپدانس بالا را نداشته. و دومین عامل اصلی بالا بودن امپدانس مربوط به اهم بسیار زیاد درایور شده که تنها علت آن بزرگی قطر درایور است که در نتیجه برای سیم پیچ درایور به تعداد دور مورد نیاز باید از طول بیشتری از سیم استفاده شود که این عامل مهم بالا بودن امپدانس درایور شده.

    به دلیل سنگینی کابل و فشار زیاد کابل به جک پلیر وارد کرده ، بر خلاف اکثر هدفونها که از فیش 3.5 میلیمتری استفاده میکنند این هدفونها از فیش بزرگتر که قطری معادل 6.35 میلیمتر دارند استفاده می کنند که هم تکیه گاهی جهت سیم بوده و هم اینکه جک اتصال فیش که بر روی پلیر نصب شده توان تحمل فشاری که از سنگینی کابل به جک منتقل می شود را داشته باشد.

    از نظر نصب برروی سر هر دو از یک نوع تل استفاده میکنند که اغلب با فلزی که حالت فنری کمی داشته باشد و یا برای مدلهای ارزانتر از پلاستیکی با خصوصیت فنری استفاده میکنند. برای جلوگیری از آسیب رسانی به پوست سر و احتمال خراش به پوست سر به دلیل کشیده شدن هدفون یا سنگینی هدفون و استفاده طولانی مدت از هدفون معمولآ این قسمت را با فوم یا چرم و یا بالشتکی از جنس نرم در مقابل سر محافظت میکنند. معمولآ رابط بین این تل و درایورها یک دسته قابل تنظیم هست که با آن می توان ارتفاع درایورها را برای اشخاص مختلف تنظیم کرد که مدلهای متنوعی دارند.

    درایورهای این دسته همیشه از نظر قرار گیری در قابی که امکان اتصال به دسته هدفون را داشته باشد و محافظی برای درایور از آسیب محیطی شود به دو دسته تقسیم می شوند:

    1. Open: درایور طوری درون این محفظه قرار گرفته که از قسمت پشت به فضای بیرون از این محفظه روزنه ای داشته باشد که این روزنه که ممکن است یک توری از جنس پلاستیک یا فلز به قطر خود درایور بوده که Full Open خوانده میشود یا اینکه یک روزنه یا مجموعه ای از روزنه های کنار هم باشند که قطری مجموع این روزنه ها از نصف قطر درایور کمتر باشد که Semi Open خوانده میشود.

    2. Close: بر خلاف انواع Open این انواع هیچ گونه حفره یا روزنه ای از سمت پشت درایور به خارج نداشته و فقط صدا از قسمت جلوی درایور خارج شده که مستقیمآ به گوش میرسد.

    خصوصیات کیفیتی صدا:
    1. Open: حرفه ای ترین صدا و شفافترین صداها فقط در این انواع هست به دلیل اینکه دیافراگم یا پرده درایور به راحتی در زمان حرکت به سمت جلو و عقب بدون اینکه تحت فشاری قرار گیرد جابجا شده و سرعت پاسخگویی سریع تری به دلیل آزادی هوای کنار درایور دارند.

    در مقابل معایب این انواع بیشتر هستند که یکی از مهمترین آنها باز بودن پشت درایور به سمت فضای بیرونی هست که نتیجه آن نشت صدا درایور به محیط پیرامون هست که این اشکال کاربرد این نوع فول سایز را در جاههایی که نیاز به سکوت هست مثل Dead Room (اتاقی برای ضبط صدا) غیر قابل استفاده هست. و همچنین باز بودن قسمت پشت درایور خود عامل ورود گرد و غبار به داخل درایور هست که امکان تمیز کردن آن به هیچ عنوان توسط کاربر وجود نداشته و به مرور زمان باعث افت کیفیت شدید خواهد شد به خصوص در مکانهایی که رطوبت نسبی هوا بیشتر از حد معمول باشد مثل شهرهایی که هوای مرطوب دارند یا کنار سواحل. نگه داری از این دسته هدفونها کار مشکلی هست و نیاز به مراقبت شدید دارند این شرایط تا اندازه ای برای مدلهای Semi Open بهبود پیدا کرده اما همچنان معایب به قوت خودشان باقی هستند و کیفیت صدا هم به مقدار کمی افت خواهد داشت. اما نشتی صدا همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند چون صدا به خصوص فرکانسهای بالا برد بیشتری در هوای اطراف داشته و به دلیل کوتاه بودن طول موج آنها به راحتی از روزنه های ریز هم عبور کرده و اغلب همین اصوات در فاصله چند متری قابل شنیدن هستند. ساند استیج و Imaging دراین انواع نسبت به تمام هدفونهای دیگر در بالاترین حد خود بوده و یکه تاز این مباحث هستند.


    2. Close: فقط قسمت جلوی درایور که مقابل گوش قرار گرفت باز بوده و برخلاف نمونه های Open این انواع هیچ گونه روزنه ای به سمت خارج نداشته به همین علت مسله نشتی صدا در این نوع بسیار کمتر بوده و قابل چشم پوشی هست از نظر کیفیت صدا اغلب صدای گرفته (خفه همراه با بم) دارند شفافیت لازم را نداشته و عدم شفافیت به دلیل بسته بودن پشت دیافراگم هست که دیافراگم قادر به عقب و جلو رفتن یک نواخت نبوده یا به طور ساده تر فشار جلو رفتن با فشار عقب رفتن دیافراگم با هم تناسب نداشته البته بعضی از شرکتها یک فیدبک هوایی از سمت پشتی به قسمت جلویی دیافراگم تعبیه کرده تا نتیجه مطلوبتری از نظر کیفی دریافت کنند. به نسبت مدلهای Open که Sounstage و Imaging خیلی خوبی داشتن چندین گام از آنها فاصله داشته و اغلب فاقد SoundStage مطلوب بوده و قابل مقایسه با انواع Open نبوده.


    برداشتهای اشتباه:
    مدلهای Close و Open از نظر مکانیکی هیچ تفاوتی غیر از باز بودن پشت درایور نداشته و از نظر کیفی اولویت با مدلهای Open هست که به ترتیب Full Open بعد از ان Semi Open و سپس Close خواهد بود.
    مدلی به نام Semi Close وغیره وجود خارجی نداشته و هر دو مدل Close و Open از نظر آسیب شنوایی و راحتی گوش و استفاده طولانی مدت هیچ تفاوتی با هم نداشته و ندارند.



    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 29-05-2011 at 12:20.


  5. #25
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز Shayan Arya بوده

    فرمتهای مختلف صوتی:
    به دلیل ترکیب بسیار پیچیده صدای موسیقی که تشکیل شده از انبوهی فرکانسهای متفاوت با سطوحی بسیار متفاوت ، ضبط یا ذخیره کردن این صدا همیشه با مشکلاتی بیشمار همراه بوده و خواهد بود.
    در حال حاضر اغلب پلیرها به صورت دیجیتالی هستن که مزیتهای بیشماری نسبت به پلیرهای آنلوگ دارند اما یک اشکال عمده همیشه همراه آنها بوده که برای ضبط صدای سازهای موسیقی که تقریبآ اکثر آنها آنالوگ بوده نیاز مند یک مرحله تبدیل به دیجیتال هستند. مشکل از آنجا پیش آمده که در میان مسیر تبدیل صداهایی که به صورت آنالوگ بوده به داده های قابل ذخیره دیجیتالی مقدار زیادی از جزییات صدا بعد از تبدیل از بین رفته و قابل بازگشت هم نخواهد بود. در صورتیکه با بیشترین دقت ممکن این عملیات تبدیل انجام شود نتیجه نهایی حجم بسیار زیادی از داده ها خواهد بود که فضای زیادی برروی دستگاههای ذخیره مثل هارد دیسک و یا حافظه فلش پلیر به خود اختصاص داده و برای جبران این فضای از دست رفته به ناچار با استفاده از دو روش سعی در به دست آوردن کمترین حجم ممکن و به دست آوردن بهترین کیفیت ممکن دارند که نتیجه آن دو روش هست که یکی سخت افزاری و دیگری نرم افزاری خواهد بود.
    در روش سخت افزاری به اینصورت عمل کرده که در زمان تبدیل داده های آنلوگ با سرعت کمتری از صداها نمونه برداری کرده و با دقت کمتری و در روش نرم افزاری برخلاف روش سخت افزاری دادهای آنالوگ با بالاترین کیفیت ممکن نمونه برداری شده اما توسط نرم افزار عملیات فشرده سازی و حذف و یا تضعیف بعضی از فرکانسها که به راحتی قابل شنیدن توسط انسانی با شنوایی متوسط نیستند ، صورت میگیرد.
    معمولآ اولویت کارهای حرفه ای سخت افزاری بوده اما برای سیستمهای زیر سطح حرفه ای از روش نرم افزاری استفاده میشود.

    به نرم افزارهای که این دسته عملیات گرفتن داده های دیجیتالی و تبدیل آنها را به داده های دیجیتالی اما با حجم کمتر میکنند Coder یا کد کننده گفته میشود و برای بازسازی مجدد همین داده های فشرده یا به عبارتی خارج کردن داده های اصلی از فایل فشرده شده نیازمند به برنامه مجزایی هست که Decoder خوانده میشود.

    در حال حاضر اغلب نرم افزارها توانایی Coder و Decoder کردن را با هم دارند که به اصطلاح CODEC خوانده میشوند.

    فرمتهای صوتی به دو دسته تقسیم بندی می شوند یکی آنهایی که در زمان تبدیل و باز تبدیل ، فایل صوتی بدون تغییر خواهد ماند و هیچ گونه حذفی عمدی جهت کاهش حجم فایل نهایی صورت نگرفته باشد و دیگری که توسط الگوریتمهای گاه نسبتآ پیچیده با حذف کردن بعضی از قسمتهای صدای اصلی آن را فشرده میکنند تا حجم فایل نهایی کم شده و در فضای ذخیره سازی بهینه سازی صورت گیرد و شما قادر خواهید بود تعداد تراک بیشتری برروی حافظه پلیر ذخیره کنید.

    از مهمترین فرمتها یا به عبارتی روشهای فشرده سازی صوتی با بدون حذف از داده های صوتی (Lossless) می توان به:
    1. WAV
    2. FLAC
    3. WMA
    4. ALAC
    5. TTA

    پایه ای ترین فرمت مورد استفاده در تمام کارهای حرفه ای چیزی جزء فرمت WAV یا همان داده خام نمونه برداری شده اولیه نیست. این فرمت دقیقآ محتوی داده های ضبط شده هستند که بدون هیچ گونه فشرده سازی به صورت یک فایل قابل ذخیره و بازگشایی هستند.

    یکی از دلایل عدم استقبال از فرمت WAV حجم بسیار زیاد آنها بوده و هست برای مثال یک تراک 4 دقیقه ای با فرمت استاندار 16/44.1 استریو حجمی معادل 40 مگابایت خواهد داشت. جهت فشرده کردن این حجم معمولآ با استفاده از روشهای فشرده سازی نرم افزاری که هیچ گونه تغییری در فایل ایجاد نمی کنند عملیات فشرده سازی هم اضافه شده تا باعث کاهش حجم فایل شوند.
    فرمت FLAC , WMA , ALAC , TTA همگی از این انواع بوده و تنها تفاوت اصلی آنها پشتیبانی از صدای چندکاناله و سرعت های مختلف نمونه برداری و همچنین حجم فایل نهایی هستند. البته فرمت های WAV هم غیر از کاهش حجم فایل سایر مزایا را داشته ولی در عمل بکار گرفته نمی شود. تقریبآ همگی با استفاده از الگوریتم های ZIP استفاده میکنند که نتیجه نهایی همان تراک 40 مگی چیزی بین 20 الی همون 40 مگ خواهد شد. و اختلاف این حجم صرفآ به نوع بالگوریتم برنامه فشرده ساز و تنوع صداهای تراک بر می گرده ، هر چه صداها پیچیده تر و با جزییات بیشتر باشند ، حجم بیشتر و هر چه صداهای ضبط شده آرام تر باشند حجم کمتر خواهد بود.

    از بین تمامی این فرمتها محبوب ترین آنها FLAC بوده و بعضی از پلیرهای پرتابل قادر به اجرای تراکهای فشرده شده با این فرمت خواهند بود. و فرمت ALAC فرمت انحصاری شرکت اپل بوده و در حقیقت یک ورژن کپی شده FLAC هست که برروی پلیرهای اپل قابل اجرا هست. فرمت WMA کمتر مورد استقبال عمومی قرار گرفته و شاید این هم یکی از محصولاتی از طرف مایکروسافت باشد که چند وقت دیگر از رده خارج شود. البته فرمت Lossy این فرمت شناخته شده تر است. و فرمت TTA برروی اکثر پلیر پرتابل پیاده سازی نشده چون این فرمت تخصصی برای صدای بیش از 8 کاناله طراحی شده و مناسب میکس و مسترینگ در حد حرفه ای هست که هیچ گونه همخوانی با کاربرد ما که هدفون هست نداشته و ندارد چونکه مهمترین علت رد این فرمت این است که هدفون بیش از دوکانال نداشته و قابل پیاده سازی به معنای واقعی نیست.

    نکته: WMA معرفی شده در این قسمت از نوع Lossless بوده که به اختصار نوشته شده.



    و از مهمترین فرمتها یا به عبارتی روشهای فشرده سازی صوتی با حذف از داده های صوتی (Lossy) می توان به:
    1. MP3
    2. WMA
    3. AAC
    4. OGG
    5. RA

    اشاره کرد که محبوبترین آنها Mp3 بوده و آن هم به دلیل نسبت کیفیت صدا به حجم فایل ، در مقابل سایر فرمتها هست و دلیل دیگر آن امکان پیاده سازی آسان و ارزان Decoder آن هست که سهم خیلی مهمی در هزینه پلیر داشته که نتیجه آن فروش بیشتر این دسته پلیرها هست
    مزیت اصلی این فرمت امکان انتخاب درجه فشرده سازی هست که شما قادر خواهید بود انتخابی از بین کیفیت یا حجم فایل نهایی ، داشته باشید. معمولآ اغلب پلیرهای امروزی به راحتی قادر به اجرای فایلهای مختلف فشرده شده با این فرمت هستند بدون اینکه نیازی به تنظیم و یا تبدیل مجدد باشد.

    بعد از آن فرمت هر چند نه چندان همه گیر WMA هست که تقریبآ تمام خصوصیات فرمت MP3 را داشته اما به نسبت حجم بیشتر فایل در کیفیت مشابه به هر حال این فرمت هم توسط اکثر پلیرها قابل اجرا هست به دلیل شباهت روش Decoder آنها

    فرمت AAC یکی از فرمتهای پیشرفت تر از دو دسته قبلی بوده که در مقابل همان حجم فایل مشابه کیفیت صدای به مراتب بهتری ارائه میکند و همچنین پشتیبانی از صداهای چند کاناله

    شاید بتوان گفت OGG همان فرمت MP3 اما Open Source آن باشد به هر حال خیلی کم مورد استفاده قرار گرفته و بیشتر برای فشرده سازی در سرعتهای پایین نمونه برداری توسعه پیدا کرده و به هیچ عنوان در سطح حرفه ای حرفی برای گفتن ندارد همچون MP3.

    iهر چند فرمت RA هم یکی از فرمتهای عمومی صوتی هست که کیفیت مطلوبی دارد اما بیشتر بهینه سازی برای شبکه در آن صورت گرفته و اغلب برای ارتباط با سرعت ناهماهنگ مورد استفاده قرار میگیرد. به هر حال گاهی اوقات پلیرها قادر به پشتیبانی از این فرمت بوده و از نظر کیفی چندان کیفیت قابل قبولی نسبت به سایرین ندارد.

    انتخاب فرمتهای صوتی مناسب برای هدفون:
    حال که تا اندازه ای با فرمت های مهم صوتی آشنا شدیم مسله اصلی که انتخاب یک فرمت صوتی و مناسب برای هدفون شخصی ما هست با توجه به تنوع بسیار زیاد فرمتها و تنوع تنظیمات این فرمتها که کیفیتی متفاوت با هم داشته انتخاب کردن کار بسیار مشکلی هست به هر حال هدف از انتخاب به دست آوردن بالاترین کیفیت توسط هدفون هست مثلآ هیچ زمان منطقی نخواهد بود که برای هدفونی ارزان قیمت یکی از فرمتهای حرفه ای و بسیار با کیفیت را انتخاب کنیم.
    جدای بحث برسر نهایت کیفیت پخش هدفون و توانایی پلیر برای پخش یک فرمت خاص مسئله حجم فایل هم مطرح هست که معمولآ با بالا رفتن کیفیت ناخواسته حجم یک تراک صوتی به صورت سعودی افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد که گاه افزایش حجم بیش از دو یا سه برابر فایل ، صرفآ تفاوت کیفی بسیار اندکی داشته. برای کاربردهای متفاوت باید از فرمتهای متخصص آن استفاده کرد به طور مثال هیچ وقت تراک صوتی آموزش زبان احتیاجی به فرمت FLAC نداشته و حتی MP3 با سرعت بالا هم برای این کاربرد به صرفه نخواهد بود و تاثیری بر کیفیت صوت نخواهد داشت.

    دسته بندی فرمتهای صوتی مناسب هدفون با رنج قیمت:
    1. هدفونهای ارزان قیمت بین 20 الی 100 تومن:
    بهترین فرمت برای این دسته هدفونها حداقل MP3 128K و حداکثر MP3 320K خواهد بود.

    2. هدفونهای با قیمت 100 الی 300 تومن:
    بهترین فرمت برای این دسته هدفونها حداقل MP3 320K و حداکثر FLAC 16/44 خواهد بود.

    3. هدفونهای با قیمت 300 الی 800 تومن:
    بهترین فرمت برای این دسته هدفونها حداقل FLAC 16/44و حداکثر FLAC 24/96 خواهد بود.

    4. هدفونهای با قیمت 800 الی 4 تومن:
    بهترین فرمت برای این دسته هدفونها حداقل FLAC 16/88 و حداکثر FLAC 24/192 خواهد بود.

    5. هدفونهای با قیمت بیش 4 تومن:
    متاسفانه هیچ هدفونی توی این رنج قیمت نداشتم و نمی دونم دقیقآ حداقل کیفیت مورد نیاز آنها چه فرمتی هست.


    به هر حال توانایی هر هدفونی سبب انتخاب فرمت صوتی شده و فقط از دو فرمتی که بیشترین استفاده را داشته اند دسته بندی انجام شده و اینکه با تهیه تراک با کیفیت یک دسته بالاتر شما کیفیت صوتی بهتری خواهید شنید ولی نه آن مقداری که واقعی باشد یا به طور ساده تر اگر برای یک هدفون 100 تومنی به جای فرمت MP3 320K از فرمت FLAC 24/96 استفاده کنیم ، تمام کیفیت آن فرمت به گوش نخواهد رسید و آن هم به دلیل عدم پاسخ ضعیف هدفون هست.


    انواع زیر گروههای فرمت FLAC:
    این فرمت قابلیت پشتیبانی از صدای چند کاناله را دارد و همچنین همچون فرمت MP3 هم سرعت های مختلف نمونه برداری دارد که بر خلاف MP3 که فقط یک رقم بود در اینجا به صورت دو رقمی نمایش داده میشود که رقم اول معادل دقت نمونه برداری هست که معادل 16 یا 24 هست که این رقم بیانگر تعداد بیتهای دیجیتال شده سیگنال آنالوگ هست مثلآ 16 خوانده میشود 16 بیت و 24 معادل 24 بیت خواهد بود هر چه این رقم بزگتر بوده کیفیت تراک بهتر خواهد بود و در آینده نزدیک 32 بیت هم اضافه خواهد شد.
    و رقم دوم که معمولآ با کارکتر " / " (خوانده میشود اسلش) از رقم اول جدا شده و در مقابل آن قرار میگیرد سرعت نمونه برداری هست دقیقآ مشابه MP3 و این رقمها معمولآ ثابت بود که همیشه یکی از این رقمها خواهد بود:
    44.1 که به اختصار 44 نوشته شده و 88.2 که به اختصار 88 نوشته میشود و 96.4 که به اختصار 96 خوانده می شود و 192.8 که به اختصار 192 نوشته میشود.
    البته FLAC 24/88 هم وجود داشته اما به دلیل عدم هماهنگی دقت و سرعت مورد استفاده قرار نمی گیرد.

    نحوه تشخیص این فرمت بر اساس حجم تقریبآ آسان خواهد بود:
    FLAC 16/44: حجم این تراکها حداقل 20 مگ الی 40 مگ بوده
    FLAC 16/88: حجم این تراکها حداقل 40 مگ الی 80 مگ بوده
    FLAC 24/96: حجم این تراکها حداقل 80 مگ الی 130 مگ بوده
    FLAC 24/192: حجم این تراکها حداقل 130 مگ الی 270 مگ بوده

    نکته: این دسته بندی فرض بر این بوده که تراک 4 دقیقه ای و استریو خواهد بود.


    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 30-05-2011 at 21:35.


  6. #26
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز Shayan Arya بوده

    هدفونهای مناسب کاربرد فیلم:

    قبل از هر چیز باید مشخص کرد که این دسته هدفون باید چه خصوصیاتی داشته باشند تا در این زیر شاخه کاربردی قرار گیرند. و چرا کلمه فیلم برای نام گذاری این کاربرد استفاده شده؟
    علت اصلی این نام گذاری به این خاطر بوده این انواع هدفون خواهند توانست صدای پخش شده سالن سینما را باز تولید کنند اما در عمل این اتفاق پیش نخواهد آمد به دلیل اینکه در سالن سینما چندین اسپیکر پرقدرت به طور همزمان و توان مشخص و در زوایای مختلف در حال پخش صدا هستند و شنونده ای که در وسط این محیط قرار گرفته تصوری صوتی فراتر از زمانی که با هدفون در همان سینما به صدا گوش میکند ، دارد. و هم اینکه به دلیل فضای بسیار بزرگ سالن سینما صدای پخش شده از اسپیکرها با تاخیر و همچنین افکت Reverb (نتیجه برخورد و بازگشت چند باره صدا به محیط اطراف)طبیعی به گوش خواهد رسید که در هنگام مسترینگ همان فیلم این افکتهای طبیعی که ناشی از محیط بوده دیگر وجود نخواهند داشت.
    معمولآ در فیلم توجه زیادی به موسیقی صورت گرفته و موسیقی فیلم به عنوان ابزاری در جهت تکمیل حس بصری تماشاگر مورد استفاده قرار میگیرد و به همین خاطر اغلب لحظات فیلم بدون موسیقی سپری شده.

    شنیدن صدای واضح Vocal اولویت اول یک هدفون مناسب فیلم خواهد بود چون در تمام طول فیلم صدای دیالوگ بازیگران شنیده خواهد شد و این طیف فرکانسی اگر به خوبی از جانب هدفون پخش نشود ما بدون وضوح کامل صدای بازیگر را خواهیم شنید. یکی از تکنیکهای صدا برداری فیلم فاصله محل قرار گیری میکروفون متناسب با شات دوربین هست که این مسله بسیار مهمی هست که ذهن شنونده از نظر صوتی هم مثل ذهن تصویری آن از نظر فضایی مطابق بر هم باشند ، به اینصورت تمام حواس شنونده ناخواسته محو تماشای فیلم گردد که این تنها چیزی خواهد بود که تهیه کنندگان فیلم آن را خواستار هستند و بابت بدست آوردن این حالت هزینه های بسیار سنگینی هم میکنند مثلآ برای ضبط سر صحنه از چندین میکروفون همزمان استفاده می کنند که به این وسیله سینما را هم به سر صحنه کشانده نه تنها یک شنونده این ترفندی هست که همچنان باعث لذتی از تماشای فیلم در سالن خواهد شد که تماشاگر جای دیگری تجربه نخواهد کرد.

    با این توضیحاتی مختصر که داده شد چطور ما خواهیم توانست با یک هدفونی که درایورهای آن در فاصله چند سانتی متری گوش قرار گرفته صدای اسپیکرهای پرقدرت و ترکیبی سالن را دوباره بازسازی کنیم؟
    هدفونی مختص این کار که موفق باشد ساخته نشده البته هدفونهای زیادی از طرف شرکتهای بزرگ سازنده تولید شده ولی چندان مورد استقبال قرار نگرفته و همچنان محصولاتی تک مدل به شمار میروند و از این نظر تنوع بسیار کمتری نسبت به هدفون مناسب موسیقی دارند.


    دلایل عدم استقبال عمومی از هدفون برای تماشای فیلم:
    عدم تطبیق موقعیت فضایی صدا و تصویر بوده مثلآ تصور کنید که در حال تماشای یک شات باز هستید که در دو سمت کناری شات دو بازیگر با فاصله 50 متری در حال صدا زدن هم باشند، حالا تصویر صوتی این شات به اینگونه خواهد بود که صدای دو نفر که نهایتآ از فاصله 20 سانتی از هم ایستاده اند.
    علت این اتفاق عدم وجود ساند استیج مناسب این کاربرد هست ساند استیج یک هدفون معمولی معمولآ در حد چند سانتی متر خواهد بود اما ساند استیج اسپیکر سالن در حد چند ده متر خواهد بود که از این نظر به هیچ عنوان قابل مقایسه نخواهند بود.

    Imagine بسیار ضعیف هدفون نسبت به اسپیکر در صحنه هایی که کارکترهای زیادی در حال همه همه یا سر و صدا باشند شما با هدفون قادر به دنبال کردن دیالوگهای یک بازیگر نخواهید بود در حالی که این مسله در اسپیکرهای سالن منتفی هست.

    معمولآ هدفون برای استفاده فردی بوده پس تماشای فیلم هم به صورت فردی خواهد بود و فرد هم مایل به جا به جا شدن دارند ، خوب این مسله به ظاهر بی اهمیت به نظر یکی از مزایای هدفون در مقابل اسپیکر سالن سینما خواهد بود اما اشکال این حالت زمانی نمود پیدا خواهد کرد که شما از جلوی تلویزیون یا مانیتور زاویه و یا فاصله دید را تغییر دهید ، چه خواهید شنید؟ دقیقآ تمام صداها هم با شما جابجایی فضایی خواهند داشت در صورتیکه زاویه تصویر همانطور دست نخورده باقی مانده. یا به طور ساده تر اگر شما با هدفون با زاویه مایل (45 درجه) به مانیتور نگاه کنید صدای بازیگری که در سمت مقابل شات قرار گرفته از بیرون از صفحه مانیتور شنیده می شود شاید مثلآ از توی آشپزخانه خونه خودتون نه مانیتور.

    معمولآ کابل کوتاه اکثر هدفونها آزاردهنده ترین قسمت فیزیکی یک تماشاگر فیلم هست و به همین خاطر شرکتهای سازنده اغلب از روشهای بی سیم جهت رهایی از این مشکل ناپسند کاربران استفاده میکنند که این خود اول راهی نا امید کننده برای بالا بردن کیفیت صدا هست و تمام مسله به این برگشته که پهنای باند اکثر دستگاههای پرتابل محدود بوده و ارسال با کیفیت بالا نیازمند پهنای باند بیشتری هست.

    عدم پشتیبانی از صدای چند کاناله یکی از دلایل عمده رد هدفون موسیقی برای این کاربرد هست. ساخت اسپیکر چند کاناله یا چند ده کاناله به هیچ عنوان مسله مهمی نخواهد بود و فقط با یک Setup اولیه آماده استفاده خواهند شد اما برای هدفون اینطور نیست و علت اصلی این است که قرار دادن درایورهای مجزا به طوری که در یک محفظه کنار هم قرار گیرند که حداقل تداخل صوتی باهم داشته و بتوانند به خوبی پهنای باند مورد نظر را پخش کرده و توان مناسبی ارائه دهند کار بسیار مشکلی هست. سیستم شنوایی ما بسیار پیچیده تر از این هست که به راحتی با کنار هم گذاشتن چند درایور هر چند عالی به صدایی مشابه اسپیکر چند کاناله دست پیدا کنیم.

    حس شنوایی یک انسان بدون اینکه آموزش کلاسی دیده باشه به راحتی موقعیت مکانی کوچکترین اصوات را کشف خواهد کرد و این کار را هم با دقت بسیار بالایی انجام میدهد و تقریبآ تمام این عملیات فقط توسط قسمت بیرونی گوش صورت گرفت حال فرض کنید هدفونی متشکل از چند درایور باعث فشار به لاله گوش شده و فورم طبیعی آن را به هم زده و در حال پخش صدا باشد شما صدایی خواهید شنید که از نظر مکانی بسیار گنگ بوده ولی اگر همین درایورها در فاصله 10 سانتی متری از گوش قرار گیرند شما غرق در فضای صوتی خواهید شد و این یکی از مسائل مهم هست که اکثر هدفونهای چند کاناله به خوبی قادر به باز تولید طبیعی موقعیت مکانی نخواهد بود.



    خصوصیات اصلی ، مناسبترین هدفون مناسب کاربرد فیلم:
    1. Imaging با دقت بسیار بالا:
    هدفونی مناسب این کاربرد خواهد بود که Imaging بسیار با دقتی داشته باشد چون همیشه صحنه های مملو از سر و صدا در یک فیلم وجود خواهد داشت پس هدفونی که Imaging ضعیفی داشته باشد شما را سردر گم شنیدن دیالوگهای نا مفهوم و محسور شده خواهد کرد.

    2. Sounstage خوب:
    Sounstage کاملآ وابسته به فاصله شما از صفحه نمایش و همچنین بزرگی صفحه نمایش دارد. مثلآ در صورتیکه شما از صفحه نمایش 21 اینچ استفاده میکنید و فاصله شما تا صفحه نمایش 50 سانتی متر باشد ، هدفونی مناسبتر خواهد بود که Soundstage آن حداقل 10 سانتی متر باشد و در صورتیکه از صفحه نمایش 54 اینچ و با فاصله 2 متری استفاده میکنید باز هم همین هدفون مناسب خواهد بود.

    در حقیقت Soundstage هدفون مناسب کاربرد فیلم باید حداقل مساوی تصویر ظاهر شده در ذهن شما باشد و نه خیلی بیشتر و نه خیلی کمتر و در صورتیکه از این حد فراتر رفت بهتر است که فاصله خودتان را طوری تنظیم کنید که تصویر و صدا با هم در تطابق کامل قرار گیرند.


    3. کابل سبک و ترجیحآ هدفون بی سیم:
    هیچ چیزی لذت بخش تر از آزادی حرکت در هنگام تماشای فیلم نخواهد بود پس اولویت اول هدفون مناسب کاربرد فیلم هدفونهای دسته بی سیم هستند و در نقطه مقابل هدفونهای با سیم قرار دارند که از نظر کیفیت صدا بسیار بهتر از نمونه های بی سیم هستند.


    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 01-06-2011 at 12:20.


  7. #27
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز a.z.p.z بوده

    روشهای حرفه ای تست هدفون های حرفه ای توسط یک Audiophile:
    Audiophile چه کسانی هستند:

    در واقع Audiophile به اشخاصی گفته می شود که بسیار علاقه مند به صدا و تجهیزات یا ابزارهای صوتی بوده و همیشه تمایل به بحث و بررسی کردن انواع آن داشته به طوری که ممکن است برای یک ابزار ساده به راحتی یک کتابچه توضیحات در باره مزایا و معایب و مقایسه آن ابزار با سایر ابزارهای تولید شده در زمان قبل تا به امروز و حتی آینده نمایند.
    Audiophile ها افرادی بسیار بسیار باهوش بوده و از حافظه خیلی خوبی برخوردار هستند به دلیل نکات بسیار ریزی که از هر ابزار کشف و ضبط میکنند حتمآ یا لزوما باید اینگونه باشند. بسیار فکر بازی داشته و همیشه تمایل به امتحان کردن وسایل جدید داشته و از هیچ ریسکی هم در قبال احتمال آسیب جدی به وسیله مورد تست ، ترس نخواهند داشت. البته این مسله مطمئنن با توجه به خوش فکری آنها متمایز از کارهای ناشیانه ای خواهد بود که یک آماتور قصد انجام آن را دارد.

    این افراد اغلب در تمام زمینه های یا به عبارتی در تمام تکنولوژی های مورد استفاده در یک ابزار ، تخصصی هر چند پایه داشته و همیشه در حال به روز کردن اطلاعات خود هستند.
    البته این حالت لبه ای تیزی از حالت سلامتی ذهن و بیماری ذهن فرد خواهد بود که تمایز آن به سختی صورت می پذیرد.

    بر خلاف نظر عمومی این افراد اغلب جوان بوده و همیشه در تکاپوی رو کردن معلوماتی که دیگران به آن بی توجه بودند. مشاوره گرفتن از آنها کاری مساوی اشتباه محض خواهد بود چون یک Audiophile واقعی شخص ایده الیست هست و هیچ چیز ارضاء کننده تر از چیزی که ساخته هم نشده برای او نیست. به هر حال جدای از این تفکر این دسته افراد قوه تحلیل بسیار قوی داشته و در عرض چند ثانیه قادر هستند شرح مطلبی بلند از مزایا و معایب یک ابزار خاص برای شما آماده کنند که از همه بیشتر شما محو در نوع نگاه تیز بینانه و دقیق این افراد خواهید شد تا نتیجه ارائه شده توسط او.

    بهترینی برای آنها وجود مادی نداشته و همیشه با دید واقعی به ابزار نگاه کرده نه دید منفی نه دید خوش بینانه ، دیدی که حاکی از منطق و دلیل خواهد بود و اثبات این دیدگاه هم برای او کاری بسیار ساده مگر اینکه شما تمام پایه و اساس موضوع را به شکلی عوض کنید تا بتوانید در دیدگاه یا نظر او تغییری ایجاد نماید پس بسیار لجباز هستند و این عادتی برای آنها به شمار میرود و این عادت یک ابزار برای تحقیق بیشتر آنها بوده که در حین تحقیق کردن مطمئنن جدای از جوابهایی که برای شما آماده خواهند به معلومات نه چندان محدود خود انبوهی اضافه خواهند کرد.


    اختلاف هدفونهای حرفه ای با Audiophile:
    هدفون حرفه ای با هدفون Audiophile تفاوت ظاهری نداشته یا شاید بتوان گفت که اصلآ هدفون Audiophile ساخته نشده و این حربه ای از جانب شرکتهای تولید کننده هست که آماتورهای Audiophile را جذب محصولات خود نماید.

    در حقیقت هدفونهای گران قیمتی که از هر نظر کیفیت برتری داشته باشند جزو هدفونهای Audiophile ها خواهند بود فراموش نکنیم که ممکنه هدفونی با قیمت بسیار پایین هم از این انواع باشد چون خصوصیات صوتی آنها همانگونه هست که مورد پسند Audiophile ها هست.

    اغلب هدفونهایی مناسب Audiophile ها خواهد بود که بیشترین امکان ارتقاء سخت افزاری را داشته باشند. به طور مثال یکی از گزینه های قابل توجه Audiophile ها کابل جداشونده هدفون هست که آنها را از دردسر تعویض همراه با احتمال آسیب جدی به هدفون رها خواهد کرد.

    Audiophile ها تمایل به استفاده از هر آنچه دارند در جهت بدست آوردن کیفیت بالاتر هدفون دریغ نخواهند کرد. گاه ممکن هست هدفون حرفه ای که قیمتی معادل 1 میلیون داشته باشه با اعمال این تغییرات هزینه صرف شده آن به دو یا سه برابر رسیده.
    Audiophile ها مجذوب صدایی شفاف و خالص هستند و برای بدست آوردن آن صدا از بهترین و در دسترس ترین آبزارها استفاده میکنند.

    ابزار و تجهیزات Audiophile ها جهت تست هدفون:
    معمولآ داشتن آزمایشگاهی مجهز همیشه ممکن نیست اما Audiophile ها حداقل تجهیزات سنجش را دارند که با آن خواهند توانست آزمایشهای مختلف خود را مرحله به مرحله مورد سنجش قرار دهند هر چند هدفون علم تک تخصصی نبوده اما Audiophile ها آشنایی قابل توجه ای به تخصص های ساخت یک هدفون داشته و همین آشنایی باعث راه حل ارتقاء کیفیت صدای هدفون خواهد شد.
    با توجه به هزینه سنگین لوازم و تجهیزات تست آکوستیک معمولآ این لوازم را در اختیار نداشته و در صورت نیاز از آزمایشگاههای متخصص استفاده خواهند کرد.
    صرفآ مهمترین وسائلی را که بیشترین نیاز را به آنها داشته خریداری کرده تا همیشه در دسترس باشند.


    روشهای تست هدفون توسط یک Audiophile:
    بر خلاف نظر عمومی فقط مرحله آخر جمع بندی آمار بدست آمده از یک هدفون توسط Audiophile انجام شده و تمام سنجش های صوتی بر اساس نتایج دستگاههای سنجش خواهد بود.
    برای به دست آوردن پاسخ فرکانس یک هدفون از طیف نگار استفاده خواهند کرد. که خود روشهای مختلف تست موسیقی را شامل میشود که اغلب مزایا و معایب خاص خود را داشته که خارج از بحث ما هست.
    به دست آوردن پهنای باند هدفون هم توسط مولد تون خالص سینوسی به صورت دقیق قابل اندازه گیری هست و برای این کار از ابزاری به نام فانکشن جنراتور استفاده میکنند البته نه از نوع AF که برای کاربرد صوتی ساخته شده بلکه از نوع RF که فرکانس بالاتر هم تولید می کند.
    برای سنجش توان هدفون از ولتمتر با دقت بالا و یا اسیلوسکپ استفاده میکنند و همنیطور برای تغییرات امپدانس هدفون.
    برای به دست آوردن میزان اعوجاج با استفاده از میکروفون حساس و یک دستگاه طیف نگار خواهند توانست به خوبی تمام فرکانسهای مختلف هدفون را از نظر اعوجاج بررسی کرده البته این تست آکوستیک همیشه در دسترس نیست و اغلب از ترفندهایی که در آزمایشگاههای پیشرفته مورد استفاده قرار گرفته قادر به محاسبه اعوجاج هدفون بوده.

    این مراحل فقط خلاصه ای از مراحل اصلی سنجش یک هدفون بود که هر کدان از این مراحل بیش از نیم ساعت زمان نیاز دارد.
    اما تست نهایی که توسط حس شنوایی خود Audiophile انجام خواهد شد به این قرار هست که نیازمند به بهترین سورس جهت تست شنیداری هدفون خواهند بود و برای سورس معمولآ از پلیر CD و یک آمپ با توان مناسب استفاده خواهند کرد.
    معمولآ تراکهای مختلف صوتی را گوش داده و با دقت به تک تک صداهای تولید شده توسط سازها دفت کرده تا همه بدون ایرادی از نظر صوتی باشند به دلیل متفاوت بودن فرکانسهای مختلف تولید شده در سبکهای مختلف ، انها از چندین سبک موسیقی که آشنایی بیشتری با نوع صدای آنها داشته جهت تست استفاده می کنند و در حقیقت شخص Audiophile اول به دنبال ضعف های صوتی بوده و سپس به دنبال برتری های صوتی یک هدفون نسبت به تمام هدفونهایی که تا به حال صدای آنها را تجربه کرده خواهد بود. و این تست چندین بار تکرار خواهد شد تا نتیجه گیری همراه با خطای کمتری باشد.

    به دلیل اینکه مرجعی رسمی و استاندارد برای شفافیت و کیفیت صدا وجود ندارد معمولآ نظراتی که داده میشه به عنوان نظر شخصی در نظر گرفته خواهد شد اما نه اینکه اتفاق نظری بین همه وجود نداشته باشد.
    معمولآ برای بیان حس شنیداری خود از صدای هدفون از اصطلاحاتی استفاده میکنند که به این صورت بتوانند مفهوم صوتی را برای خواننده یا شنونده توضیحات خود ، به تصویری واضح بدل کنند خوشبختانه این اصطلاحات هر چند محدود بوده اما توضیحات مشخصی داشته و اتفاق نظر هم بین همه در باره معنی آنها وجود داشته.

    معمولآ ریویوی یک هدفون خاص توسط Audiophile ها پر از این اصطلاحات بوده و برای درک بهتر ما نیازمند به دانستن معنی هر اصطلاح خواهیم بود. به هر حال تمام سنجش های صوتی توسط Audiophile احتمالآ %100 دقت لازم را نداشته باشند اما در کل قابل قبول هست ولی ملاک انتخاب برای هر کسی نخواهد بود چون حس شنوایی یک انسان روزانه در حال تغییر هست و سلیقه های صوتی هم متفاوت. هر چند Audiophile ها اغلب به دور از سلیقه های دخالت داده شده شخصی نتیجه کیفیت صوتی یک هدفون را بررسی کرده.



    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 10-06-2011 at 20:15.


  8. #28
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    عنوان این پست به پیشنهاد دوست عزیز a.z.p.z بوده
    همه چیز درباره Soundstage:

    از جمله خصوصیتی که در اسپیکرها به صورت عمومی وجود داشته اما در هدفون به سختی تجربه خواهد شد. مفهموی تجربی و علمی که اثبات آن راحت نبوده.

    قبل از توضیح Soundstage باید خصوصیت اصلی صدا و انواع تکنیکهای ضبط صدا توضیح داده بشه.
    برای صدا برداری کردن از یک محیط یا صحنه و یا شئی تکنیکهای متفاوتی استفاده میشه که هرکدام نیازمند تجهیزات بسیار متفاوتی خواهند بود مثلآ برای کاربرد ما که موسیقی هست از تمام تکنیکهای ضبط استفاده میشود ولی همیشه با هم مورد استفاده قرار نمی گیرند.
    مثلآ برای ضبط صدای یک ارکستر از یک چیدمان و برای ضبط صدای یک کنسرتو از یک نوع چیدمان و برای ضبط صدای یک ساز تک از یک چیدمان استفاده میشود.
    به نوعی خلاقیت حرف اول را در این قسمت می زنه دقیقآ مثل ضبط تصویر(فیلم بردای) که دوربین همان هست و سوژه همان اما فیلمبردارها با کمی زاویه و شات متفاوت در پی خلق اثری جاودانه و متفاوت هستند. اما بدون قانون نبوده و قوائد بسیار سختی هم باید رعایت شود مثلآ در یک فضایی باز یک نوع تنظیمات باید اعمال شود و در فضای بسته یک نوع تعریف شده دیگر یا اینکه برای فلان ساز باید این تنظیمات اعمال شود و . . .
    شاید به نظر بسیار ساده آید فقط یک میکروفون و یک دستگاه ضبط و دگمه REC و دگمه STOP ، اما بسیار فراتر از این سادگی فشار یک انگشت هست جایی ما قرار داریم که غیر از زمان و فضا باید مراقب سطوح هم باشیم.

    صدابردای و ضبط صدا و طراح صدا و مهندسی صدا فقط چند تا از مهمترین رشته های این مقوله هستند که:
    صدابردای: اشراف به تکنیکهای بهینه برای به دست آوردن بیشیه کیفیت صوتی و متناسب با خواست طراح صدا داشته
    ضبط صدا: اشراف کامل و دقیق برای به ثبت رسانده بهترین کیفیت و متناسب با در خواست مهندسی صدا داشته
    طراح صدا: اشراف کامل به جنبه صوتی یک فضا داشته و اعمال تغیرات به در خواست کارگردان صوتی
    مهندسی صدا: اشاف کامل به تمامی مراحل ضبط صدا داشته و اعمال تغیرات به درخواست گارگردان صوتی
    گارگردان صوتی: اشراف کلی به تمام مراحل صدابردای و ضبط صدا داشته و مدیریت تمامی این مراحل به عهده اوست و بنا به درخواست تغییرات را اعمال می کند که این درخواست ممکنه از سمت یک کارگردان سینمایی و یا یک گارگردان تاتر و یا یک گارگردان موسیقی اجرای زنده و یا یک گارگردان موسیقی و یا . . . باشه.

    خلاصه گفتن همین وظایف مشکل بود اما در حقیقت تک تک این وظایف در کارهای حرفه ای به عهده گروهی چند نفره هست و در کارهای که جنبه مادی مهمتر هست تمام این وظایف را به عهد صدابردار قرار میدهند و در این دسته کارها اغلب کیفیت بسیار پایین بوده و در آن کار خاص نیازی به صدا برداری حرفه ای نبود مثلآ صدابردای از یک تله تاتر محلی و یا یک مستند آماتوری اما هیچ وقت صدابردار تنها برای موسیقی استفاده نمی شود مگر اینکه منتظر یک فاجعه تاریخی برای کار باشیم.
    معمولآ برای موسیقی باید با موسیقی حداقل آشنایی را داشت که متاسفانه اغلب صدابردارهای نیمه حرفه ای از این آموزش بهره کافی را نبرده و بدون توجه نوع ملودی و ریتم صدابرداری را انجام می دهند که کاری اشتباه هست البته قانون نا نوشته یا به عبارتی تجربی در این قسمت بسیار وجود داشته و روز به روز هم به آن اضافه می شود.

    مثلآ برای صدابرای از درامی که داره با ریتم ریت بالا اجرا میکنه یک فاصله خاص برای میکروفن در نظر گرفته بشه که توی اون زاویه هم فرکانسهای پایین و هم فرکانسهای بالا به راحتی گرفته بشه و چیزی از دست نره یک اشتباه غیر قابل برگشت هست البته برای سبکهایی که تمایل به اجرای ریتم ریت متفاوت دارند نیاز به رعایت کردن فاصله میانگین که بستگی به شدت و نوع صدای ساز داره باید در نظر گرفته بشه.

    فضای محل صدابردای یکی از گزینه های بسیار مهم هست اگه توی فضای باز صدابردای انجام شود ما نیازمند یک سری تجهیزات خاص هستیم و در یک محیط سالنی به یک نوع تجهیزات خاص دیگه و در محیط بسته دد روم یک سری تجهزات خاص پس برای هر شرایط ما ابزاری متفاوت در اختیار داریم مثلآ هیچ وقت از میکروفن فضای باز توی دد روم نمی تونیم استفاده کنیم و برعکس.

    زاویه صدابردای یکی از نکات اصلی و مهم به خصوص در مورد همین بحث ما که Sounstage هست ، خواهد بود.
    روشهای مختلف و انواع محیطها و انواع سوژه های باعث می شوند که صدابردار زاویه صدابردای متناسب با آن را انتخاب کند البته ممکن است بنا به دخالت یا هدف کلی زاویه ای خاص عمدی اعمال شود.
    برای صدابرداری تک کاناله یا مونو زاویه چندان به معنای واقعی مهم نیست و بیشتر جهت دریافت بهترین کیفیت صدا در نظر گرفته خواهد شد اما برای دو کانال به بالا و با افزایش تعداد کانالها هم Setup بسیار مشکل تر خواهد شد و هم اینکه انتخاب زاویه مناسب چون معمولآ صداربردار فضای کافی برای کاشت میکروفون نداشته و این مسله برای سوژه های متحرک واقعآ به چالش کشنده ابتکار صدابردار خواهد شد.
    اینجاست که صدابردار در تلاش برای دریافت صدایی از محیط سه بعدی به دو یا چند کانال تک بعدی مجزا خواهد بود و کار در جایی به اوج سختی خود رسیده صدابردای از یک سوژه واحد نباشه مثل یک ارکستر موسیقی

    در صورتیکه صدایی که از سوژه با فاصله 30 سانتی متری از میکروفون ، ضبط شده گوش کنید ، شما صدای سوژه را با همان فاصله تجسم خواهید کرد. ولی در عمل این اتفاق به درستی نخواهد افتاد چون فاصله ما با اسپیکر دقیقآ مساوی با همان فاصله میکروفن تا سوژه در هنگام ضبط نیست و با بیشتر شدن فاصله ما نسبت به اسپیکر ما صدا را از فاصله دورتری تجسم خواهید کرد. اما اگر فاصله ما از اسپیکر کمتر از 30 سانتی متری مثال ما بود چه اتفاقی خواهد افتاد؟

    اینجاست که هدفون که اصل کاربرد ما هست درچار مشکل خواهد شد چون فاصله درایور هدفون تا گوش بسیار کمتر از حداقل فاصله کاشت میکروفون حتی در هنگام ضبط صدا از سوژهای نزدیک( بیش از 20 سانتی متر) هست.
    اگر صدای ضبط شده به صورت مونو یا تک کاناله باشد که ما صدایی را خواهیم تجسم کرد که از مرکز فاصله بین دو درایور هدفون شنیده خواهد شد یا به عبارت ساده تر صدا دقیقآ از وسط سر شنیده می شود و ما با گوش دادن به این صدا هیچ نوع تجسمی از فاصله منبع صدا تا میکروفون در هنگام ضبط نخواهیم داشت.
    اما اگر صدا به صورت استریو ضبط شده باشد و ما با هدفون به آن صدا گوش کنیم باز هم به خوبی قادر به تجسم فاصله صدای ضبط شده نخواهیم بود البته این اتفاق در تمام زوایای 180 درجه جلوی میکروفون متفاوت هست مثلآ اگر صدا دقیقآ با زاویه قائم (از روبرو) و به صورت استریو ضبط شود هنگام پخش ما صدایی مثل حالت مونو خواهیم شنید اما هر چه به طرفین زاویه تغییر کند ما قادر به درک بهتر فاصله خواهیم بود. چرا؟
    یکی از دلایل اصلی آن خود داریور هدفون هست که به دلیل عدم هماهنگی از هر نظر (پاسخ فرکانسی ، فاصله با گوش ، تغییرات امپدانس ، تغییرات مغناطیس درایور ، . . ) باعث بوجود آمدن این حالت شده اغلب هدفونها زمانی که صدا از طرفین ضبط شده باشد نیازی چندانی به همانگی بین درایورها ندارند چون یک داریور صدای اصلی و درایور دوم همان صدا اما با سطح بسیار کمتری را پخش میکند. در هدفونهایی که از سیستم چند درایوری استفاده میکنند به دلیل بکار گیری Crossover اختلاف فاز ناخواسته ای در فرکانسهای مختلف ایجاد میکنند که این خود به نوعی یکی از دلایل اصلی کم شدن قابلیت درک فاصله توسط شنونده با هدفون خواهد شد.
    حس شنوایی یک انسان به دو صورت قادر به تشخیص فاصله منبع صدا خواهد یکی از روی تاخیر دریافت صدا توسط دو گوش که این تاخیر اغلب در حد چند هزارم ثانیه بوده و دیگری اختلاف فاز که در واقع اختلاف زمانی بسیار کم دو فرکانس با هم هست که این زمان کمتر از یک سیکل از همان فرکانس هست مثلآ زمان این اختلاف فاز برای فرکانس 20 هرتز کمتر 50 میلی ثانیه و برای 20 هزار هرتز کمتر 50 میکروثانیه خواهد بود.
    با توجه به دقت بالای تحلیل صدا توسط مغز باید از درایوری برای هدفون استفاده شود که از هر نظر با هم همانگ بود و کوچکترین ناهماهنگی با هم نداشته باشند.
    اغلب هدفونهای حال حاظر با دقت مطلوبی با هم هماهنگ هستند اما نه برای تمام خصوصیات یک درایور ایدال بلکه در حد قابل قبول. به هر حال دو درایور با هم ساخته نمی شوند و هر درایور دارای خصوصیات منحصر به فرد خود خواهد بود ولی شرکتهای سازنده سخت در تلاش برای ساخت یک زوج درایور کاملآ مشابه هستند که البته اگر ساخته شود قیمت چند صد میلیونی خواهد داشت.

    تا این جا ما توانستیم تا حدودی فاصله صدا را از طریق گوش دادن به هدفون تشخیص بدیم اما مسئله برای زمانی که صداهای متفاوت مثل موسیقی که با هم تولید میشوند بسیار متفاوت خواهد بود شما ممکن است به سختی قادر به تفکیک صداها از هم باشید حالا فاصله بماند.
    هر چه درایورها هماهنگتر باشند ما بیشتر قادر به تفکیک صداها از هم بوده که به اصطلاح Imaging شناخته می شود و هر چه این هماهنگی بیشتر شود ما قادر به درک فاصله صداهای مختلف از هم هستیم یا به عبارتی ساده تر :
    Imaging عبارت است از قدرت تفکیک صداهای مختلف از هم توسط درایور(نه شنونده) و Soundstage گستردگی این فضا.

    با این توضیح هرچه شنونده قادر به تجسم اختلاف فاصله بیشتری از نزدیکترین فاصله که معمولآ نقطه 0 (همان مرکز فرضی دو درایور هدفون) به بیشترین فاصله قابل شنیدن کند آن هدفون Soundstage گسترده تری خواهد داشت و برای اندازه گیری آن چون کمیت برداری هست ما از سانتی متر استفاده میکنیم. برای گفتن فاصله صدا از سمت کنار درایور از کلمه "عرض" و برای توضیح فاصله نسبت به جلو از "طول" و یا "عمق" استفاده میکنیم.
    هر چند این مقیاس به سمت پشت و بالا و پایین هم قابل توضیح هست اما عملآ به کار گرفته نمی شود چون معمولآ میکروفون ها را هنگام ضبط پشت سر یا بالاسر یا زیر دست نوازنده یا خواننده قرار نمی دهند. هر چند اگر این کلمات بکار گرفته شود صرفآ جهت توضیح کستردگی فضای بازسازی شده ذهن شنونده توسط صدای هدفون هست.

    برای اندازه گیری دقیق Soundstage معمولآ از تراکهایی استفاده میشود که قاصله میکروفون تا سوژه زیاد باشد مثل یک اجرای Live نه یک خواننده که میکروفن با فاصله 15 سانتی متر آن باشد.
    اگر اطلاع دقیقی از فاصله میکروفون تا سوژه ندارید بهترین کار استفاده از تراکهای مخصوص تست صوتی هست که اغلب برای Setup اسپیکر بکار گرفته می شود.

    Soundstage در هدفونها:

    1. هدفونهای ارزان قیمت 20 الی 100 تومن: این گروه معمولآ Imaging متوسط داشته و Soundstage آنها به عرض 10 سانتی متر و عمق 15 سانتی متر هست.

    2. هدفونهای با قیمت 100 الی 300 تومن: این گروه معمولآ Imaging بهتری نسبت به دسته قبل داشته و Soundstage آنها به عرض 20 سانتی متر و عمق 30 سانتی متر هست.

    3. هدفونهای با قیمت 300 الی 800 تومن: این گروه معمولآ Imaging خوبی نسبت به دسته قبل داشته و Soundstage آنها به عرض 30 سانتی متر و عمق 60 سانتی متر هست.

    4. هدفونهای با قیمت 800 الی 4 تومن: این گروه معمولآ Imaging خیلی بهتری نسبت به دسته قبل داشته و Soundstage آنها به عرض 30 سانتی متر و عمق 70 سانتی متر هست.

    5. هدفونهای با قیمت بیش 4 تومن: متاسفانه به شخصه تست نکردم اما طبق اطلاعاتی که دارم:
    این گروه معمولآ Imaging بسیار بهتری نسبت به دسته قبل داشته و Soundstage آنها به عرض 40 سانتی متر و عمق 80 سانتی متر هست.


    البته در لیست بالا هدفونهایی قرار دارند که Soundstage بسیار گسترده ای دارند که هدف چون عنوان میانگین گستردگی Soundstage بود از اضافه کردن آنها اجتناب شد مثلآ:
    Audio-Technica ATH-M50 دارای Soundstage به طول 1 متر و عرض 50 سانتی متر
    Sennhiesier HD650 دارای Soundstage به طول 1 متر و عرض 70 سانتی متر
    Sennhiesier HD800 دارای Soundstage به طول بیش از 4 متر و عرض بیش از 4 متر
    Ultrasone Edition 10 دارای Soundstage به طول بیش از 5 متر و عرض بیش از 5 متر


    شما هم موفق باشید.
    Last edited by rezaomido; 28-06-2011 at 22:02.


  9. #29
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    معایب هدفون:

    فیزیکی: درسته که هدفون نسبت به اسپیکرها ابعاد کوچکتری داره اما برخلاف اسپیکرها باید برروی گوش کاربر نصب شود که در اغلب موارد این کار برخلاف طبیعت ما بوده و اغلب کاربران به همین دلیل دچار ناراحتی های متفاوتی شده که دلیل مشخصی هم نداره. برای استفاده در محیطهای متفاوت هر چند مناسب تر از اسپیکر بوده ولی به نوعی رقیبی جدی برای اسپیکر هست.
    هرچند که همچون اسپیکر آزادی عمل را از کاربر به نوعی گرفته ولی برای حل این مشکل مدلهای بیسیم طراحی و ساخته شده تا این مشکل به نوعی برطرف شود. به دلیل تنوع فیزیکی در محیطها و شرایطی قابل استفاده هست که به هیچ عنوان نمی شود از اسپیکر استفاده کرد.
    سبکی وزن به کمی 3 گرم الی 300 گرم انتخاب متفاوت و متنوعی در اختیار کاربر قرار می گیرد که در مقابل اسپیکر که حداقل 300 گرم تا 300 کیلوگرم یک ابزار بسیار سبک وزن به شما خواهد آمد. هر چند اغلب اسپیکرهای مناسب کاربرد عمومی بیش از 1 کیلو گرم وزن دارند.

    به دلیل کوچکی حمل و نقل آنها اغلب بسیار آسان بوده و نیازمند رعایت نکات خاصی نیست در حالیکه برای جابجایی اسپکر باید یک لیست بلندی از نکات مهم رعایت شود و هر چه وزن اسپیکر سنگین تر شود نکات بیشتری باید رعایت کرد و اینکه اغلب اسپیکرهای حرفه ای و فوق حرفه ای وزن بسیار زیادی دارند بیش از 20 کیلوگرم که هنگام جابجایی به دلیل حساسیت و فشار زیادی که به بدنه اسپیکر وارد می شود ، باید با احتیاط اینکار انجام شود که آسیبی هر چند کوچک به اسپیکر وارد نشود.

    اغلب هدفونها بدلیل تماس مستقیم با پوست نیاز به نظافت و سرویس دارند که با توجه به کوچکی هدفون کاری بسیار مشکل برای یک آماتور خواهد بود و اغلب انجام هم نمی شود. در هدفونهای حرفه ای تر معمولآ قطعات در تماس با پوست قابل جدا شدن برای سرویس و یا تعویض هستند که اغلب این قطعات فقط از جانب همان برند هدفون قابل تهیه هستند و اغلب برندها سازنده هدفون هیچ تمایلی به ساخت نمونه مشابه هدفون برندهای دیگر نداشته و این مسئله برای کاربر تعویض قطعات جانبی را دچا مشکل می کنه و کاربر مجبور خواهد شد از همان شرکت فقط قطعه جانبی تهیه کند و این در حالی هست که اکثر هدفونها از نظر قطعات قابل تعویض تفاوت چندان زیادی با هم ندارند.
    اسپیکرها هر چند در تماس با انسان نیستند اما به هر حال در کنار انسان هستند و هر سالی نیاز به سرویس خواهند داشت که به شرایط نگهداری از اسپیکر دارد که ممکن است این زمان به چندین سال رسیده و نیازی به سرویس دوره ای نباشه.
    مهمترین و دردسرساز ترین قسمت هدفون کابل آن هست که همیشه در کنار بدن کاربر هست و چون کاربر از قابلیت پرتابل هدفون هم استفاده می کند این کابل همیشه به اشیاء کنار کاربر برخورد میکنه و دچار آسیب فیزیکی نا خواسته خواهد شد تا جایی که اتفاق غیر قابل تصوری نیست که کابل هدفون کاملآ بریده شود البته کابلهای هدفون ها معمولآ طولی معادل 100 الی 120 سانتی متر بیشتر ندارند و این بهترین اندازه مناسب برای کاربری هست که قصد استفاده پرتابل از هدفون را داشته باشد هر چند طول کابل هدفونها چیزی در حدود 70 سانت الی 10 متر خواهد بود که کابلهای با متراژ بالاتر معمولآ کابل را با روکش به مراتب زخیم تری محافظت می کنند که خود باعث سنگینی کابل خواهد شد که تا اندازه ای این سنگینی به هدفون و کاربر منتقل خواهد شد. یک کابل با کیفیت چند سال با رعایت کردن نکات مهم نگهداری از کابلهای با روکش پلاستیکی قابل استفاده خواهد بود ولی کابلهای ارزان قیمت معمولآ در مدت کمتر از یک سال دچار قطعی اتصال شده و قابل استفاده نخواهند بود در حالیکه یک کابل اسپیکر حتی اگر از انواع ارزان قیمت باشه به راحتی چند سال دوام خواهد آورد به طوری که کابلهای فوق حرفه ای تضمین سلامت کابل را برای چند صد سال می کنند.

    معمولآ دو نوع فیش اتصال برای هدفونها در نظر گرفته می شود که برای استفاده پرتابل از فیش استریو 3.5 میلیمتری و برای استفاده حرفه ای از فیش 6.35 میلیمتری و برای کابردهای فوق حرفه ای از فیش های XLR استفاده میشود. تنوع اتصال کاربرد هدفون را کمی دچار محدودیت می کند مثلآ برای اتصال هدفون با فیش بزرگتر باید از تبدیل استفاده کرد که خود معایبی دارد. در حالیکه در اسپیکرها معمولآ ارتباط با کانکتورهای صنعتی و استاندارد صنعتی انجام میشه.


    صوتی:
    مهمترین ایراد صوتی اغلب هدفونها Soudsatge بسیار محدود آنهاست به طوریکه از بین تعداد انبوه مدلهای تولید شده فقط تعداد بسیار محدودی Soudsatge مناسب را دارند. و اغلب هدفونها Imaging خوبی نداشته و به خوبی شما قادر به تفکیک صداها از هم نخواهید بود که این خود دلایل زیادی داره ولی مهمترینش نوع رکورد صدا و فرم هدفون هست که همیشه مانعی به نام سر در مسیر ترکیب صداهای مشترک دو درایور چپ و راست هست و . . .

    هر چند درایور درون هدفون بسیار کوچک هست به قطری در حدود 3 میلیمتر الی 5 سانتی متر ولی بسیار حساس به ضربه بوده و به راحتی آسیب غیر قابل برگشت به هدفون وارد می شود به طوری که اغلب در هدفونهای ارزان قیمت افتادن هدفون از فاصله 30 سانتی متری مساوی است با افت کیفیت صوتی شدید که اغلب برای کاربر آماتور قابل تشخیص نخواهد بود ولی در بدترین شرایط آسیب به گونه ای خواهد بود که دیافراگم هدفون پاره شده و هنگام شنیدن صدای بیس که فشار زیادی به دیافراگم درایور هدفون وارد می کند صدا با اعوجاج شدید شنیده خواهد شد.

    صدای بیس هدفون با اینکه بسیار قوی تر از یک اسپیکر هست اما اصلآ قابل مقایسه با کیفیت صدای بیس یک Setup حرفه ای نخواهد بود دلیل عمده این ایراد هم این هست که مغز انسان به غیر از حس شنوایی از حس لامسه هم استفاده می کند و ضربه هوایی که صدای بیس به پوست وارد می کند کیفیت صدای شنیده شده را که توسط مغز تحلیل می شود را دو چندان خواهد داد در حالیکه هدفون عملآ قادر به تولید چنین توانی نخواهد بود.

    صدای های یک هدفون به دلیل نزدیکی بیش از اندازه با گوش بیشترین جزییات صوتی را داشته و بر خلاف یک Setup حرفه ای با جزییات بمراتب بیشتری هست چون صدای فرکانس بالا به شدت در محیط اطراف دچار فرسایش شده و به نوعی جزییات از بین خواهد رفت و این مسئله کاملآ وابسته به فاصله شنونده و اسپیکر خواهد بود.
    البته شاید این مسئله به نوعی مزیت به حساب آید اما هنگام مسترینگ عملآ فرکانسهای بالا به نوعی تنظیم می شوند که مناسب Setup اسپیکر باشند نه یک هدفون و به همین خاطر تنها برتری صوتی یک هدفون نسبت به اسپیکر از دست خواهد رفت.
    Last edited by rezaomido; 05-08-2011 at 22:39.


  10. #30
    کاربر فعال انجمن MP3 Player rezaomido's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2010
    پست ها
    1,258

    پيش فرض

    همه چیز درباره هدفونهای توگوشی

    مزایا فیزیکی:
    به نوعی کوچکترین انواع هدفون هستند و جزوء اولین مدل هدفونهای ساخته شده میباشند البته حتی قبل از هدفونهای فول سایز.
    اغلب به قدری کوچک بوده که درون کانال گوش قرار گرفته و از دید دیگران کاملآ مخفی بوده و مناسب کاربردهای بیشماری هستند البته نه فقط به خاطر این قابلیت استثنایی بلکه چندین خصوصیت منحصر دیگر مثل سبکی بسیار آنها به سبکی حتی 1 گرم هم ساخته می شوند و وزن متعارف آنها در حدود فقط چند گرم هست و . . .

    معایب فیزیکی:


    مزایای صوتی:


    معایب صوتی:
    Last edited by rezaomido; 05-08-2011 at 23:15.


Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

برچسب های این موضوع

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •