کجا خبــر بود از حال مـــا حبیبانرا
کــ ه از مرض نبود آگهــی طبیبانرا
گر از بنفشــ ه و سنبل وفا طلبــ دارند
معینستـــ کــ ه سوداستــ عندلیبانرا
ز خوان مرحمتـــ آنها که میدهند نصیبـــ
به تیغ کین ز چــ ه رانند بی نصیــبان را
اگر ز خاکـــ محبان غبــــار برخیـــزد
مؤآخذتـــ نکند هیچکـــس حبیبان را
گذشتـ محمل و ما در خروش و نالــ ه ولیک
چــ ه التفاتـــ ببانگــــ جرس نجیبان را
گهی کــ ه عاشق و معشــوق را وصال بود
گمــــان مبـــر کــ ه بود آگهی رقیبان را
میان لیلی و مجنون نــ ه آن مواصلتستـــ
کـــ ه اطلاع برآن اوفتــــد لبیبـــانرا
عجبــ نباشد اگر در ادای خطبهی عشق
مفارقتــــ کند از تن روان خطیبـــانرا
غریبـــــ نبود اگـــر یار آشـــنا خواجـــو
مـــراد خویش مهیا کنـــد غریبانـــرا