Kill la Kill
تعداد قسمتها: ۲۴
پخش: 4 اکتبر 2013 تـا 28 مارس 2014
ژانر: Action, comedy-drama, science-fiction, magical girl
رده سنی: R - 17 (شامل صحنههای خشونت و برهـنگی)
در شهری خیالی در ژاپن دبیرستان هونوئیجی جایی است که دانشآموزانش با لباس فرم بدون ستاره و ستارهدار که نشاندهندهی قدرتشون هست دستهبندی شدن. ستارهدارها به واسطهی لباسشون از یک تا سهستاره قدرت دارند. ریوکو یک دانشآموز انتقالی به دبیرستان هونوئیجی است که با هاکو دوست میشه و در ادامه به دنبال یافتن قاتل پدرش در برابر ساتسکی ساما رئیس شورای دانشآموزی و افرادش قرار میگیره و بعد از پیدا کردن یک لباس فرم قدرت عجیبی به دست میاره که...
خب اگر کسی بپرسه این انیمه دربارهی چی هست میشه بلافاصله گفت دربارهی لباس و قدرتطلبی! و رسیدن به حدی که نهایتاً همه در برابر این ساختار پوشش قیام کنند! ایجاد برتری با نوع لباس و سیستم طبقاتی جامعه با ساختار معماری شهری که با دیالوگهای عالی ساتسکی و مادرش در این باره همراهه ، جای تفکر دارند. ایدهی لباسی متفاوت که به انسان قدرت بده و با او صحبت کنه بخشهایی از انیمهی قدیمی توشیشان رو یادآوری میکنه با این تفاوت که اینجا رابطهی کاملتری بین لباس، لباسگزار و قدرت وجود داره که بخش اصلی ماجراست.
توشیشان ـ دومین آرزوی او رسیدن به قدرت و شکستناپذیری بود
KLK از اون دست انیمههایی است که سبکهای مختلفی رو کنار هم جمع کرده اما در این کار واقعاً موفق بوده. ارجاعات بسیاری به سبکهای مختلف در انیمه دیده میشه و کلیشههای زیادی که خیلی هم زیرکانه استفاده شدن و طنز موجود رو افزایش دادن. ارجاع به سامورایی، یاکوزا و... کلیشههایی مثل مبارزات مرحلهای، تغیر زندگی یک خانواده فقیر بعد از پولدار شدن و... حتی دانشآموز انتقالی خفن هم داستان جدیدی نیست اما با ورودش فونت بزرگی روی تصویر نقش میبنده که استفاده از نوشته با این سایز بار طنز خوبی در معرفی این دست کلیشههای موجود در انیمه به وجود آورده. در این بین از حضور کاراکتر جالبی مثل ماکو به خوبی استفاده شده (حماقت کمیک و نطقهای Ha lle lu jah وار) که صحنههای خندهداری رو هم ایجاد میکنه. KLK شخصیتهایی فراموشنشدنی به دنیای انیمه معرفی کرده، حتی شخصیتهای منفی جذابیتهای خودشون رو دارن. در عالی بودن ریوکو، ساتسکی، ماکو و کاماگوری حرفی نیست اما در کنار اینها یک کاراکتر روانی خوشحال با ظاهری کودکانه به اسم هاریمه نوئی هم قرار میگیره، با اون تناقضی که در چهره و روحیاتش دیده میشه حضور کمنقصی رو به اجرا گذاشته که نمیشه ساده از کنارش گذشت.
انیمه تا حدودی هم ساختاری کمیکاستریپوار داره و گاهی ترکیب شوخیها و سوئیچ بین سکانسها بیشباهت با انیمیشنهای کارتوننتورک نیست. بخشهایی همانند قسمت چهارم مثال کاملی از بروز این ویژگیها در انیمه است طوری که سرعت نمایش و شلوغی سکانسها بیننده رو مبهوت خودش میکنه. جالب اینجاست که با همهی این بلاهت فانتزی در روایت، قالبی حماسی هم از خودش به نمایش گذاشته و تمام این ویژگیها رو کنار هم قرار داده.
KLK در نمایش برهنگی حتی با طنز و افکت ابایی ندارد چه صحنههای ایچی در حمام باشه و چه به کمک نمایش طیف نور در بخش ممنوعه و چه مرتبط با نمایش مفاهیم کنایهآمیز داستان!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ها هم به دفعات دیده میشوند که هوشمندانه با موضوع داستان ترکیب شدهاند طوری که در قسمتهای پایانی دیگه اون تعریف رو معنی نمیکنه بلکه به ساختار موجود طعنه میزنه. در همون ابتدا هم وقتی ریوکو در مورد اینکه چرا فرم این لباسها اینقدر شرمآورن سوال میکنه و جواب میشنوه که این ویژگی امضای پدرت پای چیزیه که ساخته! احتمالاً این مورد رو باید به عنوان امضای سازندگان (کارگردان و نویسنده) پذیرفت که البته کنار اومدن باهاش به سبک و سلیقهی مخاطب هم بستگی داره. خب در اثر قبلی این گروه یعنی انیمهی گورن لاگان هم این فرم تا حدودی وجود داره. بعلاوه در مبارزات و افکتها و ساختار روایی هم شباهتهایی دیده میشه، بعضی ارجاعات KLK به خواهر بزگترش هم جالبه مثل دیدن گیگا دریل در فن "تِک کِن فای سای" رئیس باشگاه بوکس!
از ویژگیهای خوبش Orginal بودن انیمه است (مانگا بعد از انیمه منتشر شده!)، شاید اگر بر اساس یک مانگا ساخته شده بود ضرباهنگش این سرعت رو نداشت و جزئیات داستان با شاخ و برگ بیشتر به تدریج و با حوصلهی بیشتر به مخاطب ارائه میشد. کلیت داستان به جز چند نقطهی عطف چندان عمیق نیست هرچند پرداخت خوبی داره، شاید نیازی هم به پیچیده کردن داستان در انیمهای با این سبک و سیاق حس نشه اما به هر حال در طول همین داستان بارها کشش لازم به وجود میاد تا بدونیم با کاری سطحی مواجه نیستیم. پایانبندی سریال هم بهتر از چیزی است که از یک پایان شاد انتظار داریم. در کنار اینها موسیقی متن عالی، طراحی و گرافیک منحصربفردی اضافه میشه که از صحنههای کمدی تا مبارزات فرم ساختاری و جزئیات متفاوتی پیدا میکنه، سیر یکنواختی نداره و محدود به تنها یک فرم نیست. اگر به یک انیمه خوشآب و رنگ با صحنههای مبارزه عالی و کمدی هجوگونه با داستان قابلقبول علاقه دارید و با امضای سازنده! هم مشکلی ندارید این انیمهی خوشساخت رو از دست ندید.
++ چند تا ارجاع جالب هم در طول انیمه دیده میشود:
- حضور کاراکترهای فیلم پالپ فیکشن در قسمت 4 :
- ارجاع به انیمهی Gurren Lagann :
- Ending انیمه کپی از سریال Sukeban Deka (نسخه live) بود که البته باید ارجاع جالبی به کاراکتر اول اون سری هم در نظر گرفتش: