Mǝn ol Musayi-İmranǝm ki, daim aşiqi-Turǝm,
Vǝ leykin xeyli müddǝtdir cǝnabından ki, mǝhcurǝm.
Riyayi-zöhdü tǝqvadǝn kǝsildim çün bǝqa buldum,
Sözüm sirri-ǝnǝlhǝqdir, fǝna darindǝ Mǝnsurǝm.
Bu gün meyxanǝdǝ düşmǝz tǝmǝnnayi-şǝrab etmǝk,
Mǝni saqi içiribdir, ǝzǝldǝn mǝstü mǝxmurǝm.
Dǝxi ǝksüklügüm yoxdur, şikayǝt etmǝzǝm, billah,
Hǝbibin asitanından budur eybim ki, mǝn durǝm.
Mǝnim korlar görǝ bilmǝz mǝqamım qansı alǝmdir,
Əgǝr biganǝdir könlüm beğayǝt gǝncǝ mǝmurǝm.
Qǝmimdǝn ağlaram hǝr şǝb, dǝmadǝm xun olur çeşmim.
Nǝsimiyǝm ki, şövqündǝn iki alǝmdǝ mǝhcurǝm.
NƏSİMİ