● درمان‌هایی غیراز داروها
یافته‌‌های محققان‌نشان می‌دهد استفاده از ریشه زنجبیل اثری كاملا قابل مقایسه با داروهای فوق را دارد ضمن اینكه عوارض گفته شده را ندارد. بنابراین اگر واقعا در این باره مشكل دارید و دسترسی به دارو ندارید، می‌توانید این پیشنهاد را هم امتحان كنید.
اقدام كمك كننده‌ی دیگر كه تا حد زیادی می‌تواند در تسكین علائم موثر باشد، استفاده از كمپرس آب سرد است. كمپرس آب سرد - البته نه خیلی یخ- را روی چشم‌ها و همین‌طور روی گردن بگذارید. دانشمندان معتقدند اثر می‌كند و بی‌خطر هم هست. بیماری نادرتر ولی مهم دیگر، بیماری <پیاده شدن> است. كه وقتی رخ می دهد كه از یك قایق و یا در موارد نادر از كشتی یا هواپیما پیاده شویم، اما هنوز خود را در حال حركت احساس می كنیم. جالب است بدانید این حركت ممكن است حتی تا چند سال به طول بیانجامد. مكانیسم های مشابه بیماری سفر برای این حالت پیشنهاد كرده‌اند، ولی هنوز دانش قطعی در مورد علت به وجود آمدن این بیماری وجود ندارد.
احساس سرگیجه و دروران سر گاهی در این بیماران به حدی است كه انجام امور روزمره برای انان غیر ممكن می شود. متاسفانه این بیماری كمتر بع دارو درمان جواب می دهد و بیماران مجبورند یا از سفر دلخواهشان چشم بپوشند و یا راه های پیشگیری را رعایت كنند.
● نكته آخر
قابل درمان است ولی آزار دهنده و كلافه كننده. ممكن است لذت سفر را برای اطرافیانتان هم كم كند. حتی دیدن قیافه كسی كه دریازده، هوازده یا به طور كلی سفرزده شده، می‌تواند چنین اثری داشته باشد. در بچه‌ها ممكن است نگران كننده باشد. به ویژه اگر با مصرف تنقلات سفری - مثل آجیل و تخمه و لواشك و آلوچه - همراه باشد یا با مسمومیت‌های غذایی ناشی از غذا خوردن در رستوران‌های بین راهی یا مصرف غذای آلوده یا غذا خوردن با دست‌های آلوده. پس ضمن اینكه مراقب بیماری‌های گوارشی و اسهالی هستید، به فكر پیشگیری از بیماری سفر هم باشید. هم داروها تا حد زیادی می‌توانید از آن پیشگیری كنند هم آن توصیه‌هایی كه در هنگام سفر بایستی رعایت كنید.
اما اگر جزء آن دسته افراد نیستید كه مستعد این بیماری هستید خواندن این مطب، فقط به درد بالا بردن اطلاعات عمومی شما خورده است!
● ۱+۱۲ روش برای پیشگیری از دلزدگی در سفر
اگر شما هم مستعد این حالت هستید، بهتر است از روشهای زیر برای پیشگیری کمک بگیرید؛ چون اگرچه معمولا این حالت با توقف حرکت درمان می‌شود اما در بعضی از افراد تا چند روز پس از پایان سفر هم ادامه می‌یابد.
هنگام حرکت به جهتی نگاه کنید که به سوی آن حرکت می‌کنید تا چشمان شما با گوش داخلی‌تان هماهنگ شود. اگر موقع حرکت به پایین نگاه کنید، چشم شما پیام سکون و گوش داخلی پیام حرکت را به مغزتان می‌فرستد و این ناهماهنگی شما را به دردسر می‌اندازد.
- اگر سوارماشین هستید، روی صندلی جلو بنشینید و به مناظر دوردست نگاه کنید. استفاده از تکیه‌گاه برای گردن هم می‌تواند به شما کمک کند.
- اگر سوارکشتی هستید، به عرشه بروید و به افق دور نگاه کنید.
اتاق خود را از کابین‌های روی عرشه بالایی و همچنین جلو یا وسط کشتی که تکان‌های کمتری دارند، انتخاب کنید.
- اگر سوار هواپیما هستید، کنار پنجره نشسته و به بیرون نگاه کنید.
- در جلوی هواپیما و روی بال‌های هواپیما تکان کمتر است. ترجیحا موقع بلیت‌گرفتن، این صندلی‌ها را انتخاب کنید.
- هنگام مسافرت، کتاب نخوانید و در قطار روی صندلیهایی که خلاف جهت حرکت است، ننشینید.
- با مسافرانی که بدحال بوده و حالت تهوع و استفراغ دارند، صحبت نکرده و به آنها نگاه نکنید.
- قبل ازسفر، غذاهای چرب، شور و حجیم نخورید و بهتر است از خوردن لبنیات هم خودداری کنید. غذاهای سبک و خشک و میوه‌های حاوی آنتی‌اکسیدان، مانند لیموترش و آلبالو، برای قبل و در طول مسافرت مناسب‌ترند.
- از بوهای نامطبوع یا تند قبل و در طول مسافرت دوری کنید.
خوردن غذاهای بودار (مثل تخم مرغ) و سیگار کشیدن مسافران در اتوبوس، ممکن است موجب بدحالی سایرین شود. بنابراین، اگر خودتان هم دچار این بیماری نمیشوید، به‌خاطر رعایت حال دیگران هم که شده، سیگار نکشید و بوی غذا راه نیندازید. وجود تهویه مناسب هنگام مسافرت، در هر وسیله نقلیه‌ای می‌تواند مفید باشد.
- می‌توانید قبل از حرکت، طبق توصیه پزشک از داروهای پیشگیری کننده استفاده كرده یا دارو را همراه خود ببرید تا درصورت نیاز، مصرف کنید. البته معمولا این داروها صرف‌نظر از نوع‌شان، برای پیشگیری، اثر بهتری دارند.
- این بیماری معمولا مشکل جدی ایجاد نکرده و با روشهای گفته‌شده درمان می‌شود اما اگر شدید بود یا به‌تدریج شدت آن بیشتر شد، لازم است به پزشک مراجعه کنید.
- درمورد کسانی که شغل آنها ایجاب می‌کند دائم در سفر باشند (مثل خلبان‌ها و کارکنان کشتی)، معمولا نمیتوان از درمان‌های دارویی استفاده کرد چون این داروها حالت‌هایی مانند خواب‌آلودگی ایجاد می‌کنند. اما جالب است بدانید تمرینهای بیوفیدبک و ریلکسیشن می‌تواند درحدود ۷۶درصد موارد، علائم را در این افراد کم‌کند.
این تمرینات با کاهش اضطراب و تنش عضلانی همراه بوده و در کنار تمرین تنفس (نفس عمیق و طولانی) و درمان شناختی - رفتاری ، بسیار موفقیت‌آمیز است.
جواب بصورت نقل قول