کمکهاي اوليه (اطلاعات جامع)

[sajadhoosein]

آشنايي با شنا و انواع شنا جهت گروه امداد
انواع شنا
- شناي سگي : براي كسي كه جليقه نجات و يا لباس بر تن دارد عالي ترين شناور ماندن است.
- شناي پهلو : مي توان در موقع حمل نفر مجروح از آن استفاده كرد.
- شناي پشت : جهت استراحت دادن به ماهيچه در مواقع خطر انفجارات زير آبي مناسب است.
- شناي قورباغه : عالي ترين شنا براي مسافت زياد مي باشد و سر از آب بيرون است و جلو را به خوبي مي بيند.
- شناي كرال سينه : چون اين شنا بسيار سخت و خسته كننده است به خصوص در مورادي كه لباس يا جليقه نجات به تن داريد اين شنا براي دور شدن از منطقه خطر بسيار موثر است.
درجه بندي شناگر
1) يك شناگر درجه سه بايد بتواند از ارتفاع پنج پائي به داخل آب بپرد و پنج دقيقه در آب شناور بماند و پنجاه يارد شنا كند.
2) يك شناگر درجه دو از ارتفاع ده پائي به داخل آب بپرد و براي ده دقيقه به حالت شناور بماند و صد يارد بتواند شنا كند.
3) يك شناگر درجه يك بيشترين شانس را براي نجات دارد اين شخص بايد به ديگران كمك كند و بايد بتواند مسافت 220 ياردي را با هر نوع شنا كه مايل باشد طي كند و يك نفر را به مسافت 25 ياردي در داخل آب بكشد.

[sajadhoosein]

زخم و خونريزيها

خونريزي

خونريزيBleeding

شايد شما با انواع مختلفي از زخمها و خونريزيها برخورد كرده ايد. آيا توانسته ايداز آن خونريزي جلوگيري كنيد؟ اگر باز هم باچنين زخمهايي مواجه شديد، مي توانيد آنرا كنترل كنيد؟
اگر شدت خونريزي به حدي باشد كه فرصت اعلام به اورژانس ونيروهاي امدادي وجود نداشته باشد و يا در مكاني دور از اين امكانات باشيد، چه كسي جز شما مي تواند به شخص مجروح كمك كند؟ اگر يكي از نزديكترين كسانتان مجروح شد و به دليل نبودن ويا دير رسيدن امدادگران، خون زيادي از او رفت و منجر به مرگ او شد، آيا خود را به خاطر اينكه نتوانسته ايد كمكي به او بكنيد، سرزنش نمي كنيد؟…

پس بياييد هر چه زودتر كمكهاي اوليه در خونريزيها را ياد بگيريم

در اين بخش با انواع خونريزي، علل خونرريزي، اثرات خونرريزي در بدن و علائم و نشانه ها ي خونرريزي آشنا شده ودر نهايت كمكهاي اوليه درخونرريزيها را ياد مي گيريد.
تعريف:
خونريزي يعني خارج شدن خون از درون عروق خوني كه در نتيجه ي جراحت و بريدگي اتفاق مي افتد.

اثرات خونريزي در بدن علائم ونشانه هاي خونريزي
انواع خونريزي علل خونريزي ها
هداف كلي در خونريزيها كمك هاي اوليه در خونريزيها
روشهاي مهار خونريزي



اثرات خونريزي در بدن
اثرات كلي از دست رفتن خون عبارتند از:
1- از دست رفتن گلبول هاي قرمز به كاهش اكسيژن رساني به بافتها منجر مي شود.
2- كاهش در حجم خون سبب كاهش فشار خون ميشود.
3- سرعت پمپاژ قلب جهت جبران فشار خون كاهش يافته، افزايش مي يابد.
4- كاهش در قدرت ضربان قلب.
خونريزي هاي خفيف و آرام معمولا بي خطر بوده و علائم عمومي ايجاد نمي كنند.
عدم رسيدگي فوري در خونريزي هاي متوسط( كه تا حدود 1 ليتر خون از دست
مي رود)، منجر به بروز حالت شوك مي شود.
در خونريزي هاي شديد، امكان بروز مرگ در عرض چند دقيقه نيز وجود دارد.
دستگاه گردش خون :
دستگاه گردش خون از مهمترين سيستمهاي بدن ميباشد كه از سه جزء اصلي زير تشكيل شده است :
1- قلب 2- رگها 3- خون
وظيفه اين دستگاه انتقال مواد غذائي واكسيژن به سلولهاي بدن وهمچنين انتقال مواد دفعي ودي اكسيد كربن سلولها به اندامهاي دفعي مي باشد

علائم ونشانه هاي خونريزي
به صورت واكنشي و براي جبران خون از دست رفته، خون كمتري به قسمتهاي كم اهميت تر مثل پوست، مي رسد و به همين دليل رنگ پريدگي پوست و مخاطها جزو علايم شايع خونريزي است. در مراحل اوليه و يا خونريزي هاي خفيف به جز رنگ پريدگيهاي مختصرپوست و افزايش تعداد ضربانقلب علايمي ديده نميشود ولي با افزايش شدت خونريزي علايم زير ظاهر ميشود:
1- تشنگي
2- ضعف، بي حالي،بي قراري و پرخاشگري
3-تند شدن ضربان قلب و ضعيف شدن نبضهاي محيطي
4-عرق سرد روي پيشاني
5-تنفس سريع و سطح
6-تهوع و استفراغ
7-افت فشار خون
8- خواب آلودگي
9-احساس سبكي سر، سرگيجه و سردي پوست
10-احساس سرما
11-وجود علايم خاص خونريزي در ارتباط با بعضي از قسمت هاي بدن مثلا خونريزي جمجمه، درون قفسه سينه يا شكم و…
12-مشاهده خروج خون از زخم در موارد خونريزي خارجي
ــ به خاطر كاهش رسيدن خون اكسيژن دار به مغز، فرد دجار خواب آلودگي، گيجي، سياهي رفتن چشمها و يا اضطراب و بي قراري مي شود.

[sajadhoosein]

انواع خونريزي:
با توجه به نوع عروق آسيب ديده، خونريزيها به سه دسته تقسيم مي شوند:
1) خونريزي سرخرگي: اين نوع خونريزي به دليل سرعت زياد جريان خون به صورت جهنده و با فشار زياد است.رنگ خون به دليل محتواي اكسيژن بالا قرمز روشن است.
اين نوع خونريزي به آساني مهار نميشود. درموارد قطع عضو به دليل ضربه ممكن است سرخرگ به طور كامل و شديد منقبض شده و خونريزي قطع گردد.
2 ) خونريزي سياهگي: سياهرگها شامل خون تيره بوده و جريان خون در آن آرام است و در نتيجه اين نوع خونريزي بدون جهت و فشار بوده و آسانتر از خونريزي سرخرگي مهار ميشود. يك خطر جدي خونريزي سياهرگي، ورود هوا (مكش هوا ) به درون خون و بروز مرگ ناگهاني است. اين موضوع خصوصا در مورد خونريزي از سياهرگهاي بزرگ گردني صادق است. گر چه خون از درون سياهرگهاي آسيب ديده بدون جهش خارج مي شود و ميتوان با فشار ملايم آنرا مهار كرد، ولي در موارد آسيب به سياهرگهاي بزرگ امكان وقوع خونريزي شديد و غير قابل مهار وجود دارد.
3 ) خونريزي مويرگي: خون موجود در مويرگ ها مخلوطي از خون سرخرگي و سياهرگي است. خون معمولا از زخم نشت مي كند و مقدار خون از دست رفته نيز كم است. معمولا فشار روي زخم براي مهار خونريزي كفايت مي كند و در بسياري مواقع حتي بدون درمان، روي زخم خودبه خود لخته مي بندد و خونريزي مهار ميشود. در اين نوع خونريزي خطر عفوني شدن زخم بيشتر از خطر از دست رفتن خون مطرح است.






باتوجه به كانون خونريزي، خونريزيها به دو دسته تقسيم مي شوند:
1) خونريزي داخلي:در خونريزي داخلي،خون از درون عروق خارج شده، ولي داخل بدن باقيميماند.يعني خون به درون حفرات بدن مثل شكم، قفسه سينه، جمجمه و … مي ريزد. اين نوع خونريزي را
با چشم نمي توان ديد و تشخيص آن مشكل است.
2) خونريزي خارجي: در خونريزي خارجي، خون از بدن خارج شده و بيرون مي ريزد و غالبا نتيجهي بريدگي، جراحت جنگي و شكستگيهاي باز استخوان ها ايجاد مي شود.
علل خونريزي ها:
از علل خونريزي خارجي مي توان آسيبهاي ناشي از تصادفات، ضربه ها، بريدگي با آلات برنده و صدمات جنگي در اثر گلوله و تركش و… را نام برد.
از علل خونريزي داخلي مي توان آسيب و ضربه در اثر تصادفات، ضربه ها، وارد شدن گلوله به درون احشاء ، برخي بيماريهاي خاص مثل خونريزي گوارشي و اختلالات انعقادي اكتسابي و ارثي را نام برد.

[sajadhoosein]

اهداف كلي در خونريزي ها
1ـ شناسايي وضعيت مصدوم و شدت از دست رفتن خون
2ـ مهار خونريزي
3ـ تميز نگه داشتن زخم و پوشاندن آن با گاز استريل جهت به حداقل رساندن خونريزي و ممانعت از بروز عفونت
4ـ انتقال مناسب مصدوم به بيمارستان

كمكهاي اوليه در خونريزي ها
ــ در ارائه كمكهاي اوليه سرعت عمل به خرج دهيد اما خونسردي خود را حفظ كنيد.
تاخيرممكن است به قيمت از دست رفتن جان مصدوم تمام شود.ــ علايم حياتي را كنترل كنيد
ــ مصدوم را به پشت بخوابانيد و پاها را در وضعيت زانوخميده بالا ببريد.
ـ خونريزي را كنترل كنيد ?!?
ــ مصدوم را گرم نگه داريد
ــ مصدوم را در وضعيت استراحت قرار داده و اندام زخمي را بي حركت كنيد
ــ لباس مصدوم را شل كنيد
ــ در صورت بروز شوك، پاهاي مصدوم را بالا نگه داريد اما در صورت خونريزي سر و گردن نبايد سر را نسبت به بقيه بدن پايين تر نگه داشت ، چون سبب خونريزي بيشتر مي شود.
ــ در صورتي كه خون لخته شده باشد، از كندن و تميز كردن آن خودداري كنيد؛ زيرااين كار سبب خونريزي مجدد ميشود.
ــ هرگز اشيائي مانند چاقو، تكه هاي شيشه و… را از زخم خارج نكنيد زيرا امكان تشديد آسيب و خونريزي بيشتر وجود دارد. در اين شرايط، از يك دستمال و يا باند حلقه شده به نام تــامپون استفاده كنيد. توجه داشته باشيد كه تامپون بايد
كاملا اطراف جسم را بپوشاند طوري كه وقتي خواستيد روي آن باندپيچي كنيد،
به جسم فشار وارد نشود.
ــ مصدوم را به مركز درماني انتقال دهيد.


روشهاي مهار خونريزي
براي اين كار ميتوانيد از چند روش زير استفاده كنيد:
1ـ بالا نگه داشتن عضو آسيب ديده
2ـ فشار مستقيم بر روي محل خونريزي
3ـ فشار بر روي نقاط فشار (منظور از نقاط فشار، نقاطي هستند كه شريان يا همان سرخرگ اصلي، از آن عبور كرده است.)
4ـ اگر خونريزي جزئي باشد، خونريزي ممكن است با ريختن آب سرد بر روي آن بند بيايد.
5 ـ استفاده از تورنيكت يا شريان بند در خونريزي هاي شديد تورنيكت باند عريزي است كه استفاده از آن به طور صحيح سرخرگ را بسته و مانع خونريزي ميشود. از اين وسيله تنها در موارد بسيار ضروري (نظير قطع سرخرگ بزرگ، قطع عضو و يا عدم مهار خونريزي با روشهاي ديگر) استفاده مي شود.




كمكهاي اوليه در خونريزي خارجي

جهت كنترل خونريزي خارجي بايد چهار مورد اساسي زير به ترتيب وبه سرعت انجام پذيرد :
1- فشار مستقيم
2- بالا نگه داشتن عضو
3- فشار بر نقاط فشار
4- استفاده از تورنيكت يا كيسه هوايي

[sajadhoosein]

1- فشار مستقيم :
موثرترين روش در كنترل خونريزي از طريق فشار مستقيم ميباشد كه به يكي از دو روش زير انجام ميگيرد :
الف- گاز استريل (يا تكه پارچه تميز) را روي محل خونريزي گذاشته وبا دست روي آن فشار وارد شود تا خونريزي قطع گردد.
ب- قطعه اي گاز استريل را روي محل خونريزي گذاشته وبه وسيله بانداژ محكم آنرا ببنديد تا خونريزي كنترل گردد.

2- بالا نگه داشتن عضو دچار خونريزي :

اين روش در كنترل خونريزي قسمت هايي از بدن كه امكان قراردادن آنها در سطحي بالا تر از سطح بدن وجود دارد مورد استفاده قرارميگيرد كه به علت نيروي جاذبه ،فشار خونريزي كمتر ميشود .

توجه : در صورت وجود شكستگي درعضو مربوطه استفاده ازاين روش محدوديت دارد .

3- فشار بر نقاط فشار :

اگر توسط فشار مستقيم و بلند كردن عضو ،خونريزي قابل كنترل نبود از فشار دادن بر نقاط فشار استفاده ميشود .

نقاط فشار نقاطي است كه شريان هاي اصلي بدن از نزديك سطح بدن و روي استخوانها عبور ميكند و تعدادي از آنها عبارتند از :
1) در خونريزي هاي دست 2) در خونريزي هاي پا
توجه : چنانچه در اين محل ها شكستگي استخواني باشد در استفاده از اين روش محدوديت وجود دارد .

4- استفاده از تورنيكت يا كيسه هوائي :

اين روش فقط زماني انجام ميشود كه كوشش هاي قبلي جهت كنترل خونريزي موثر واقع نشود ويا در مواقعي كه اندامي قطع گرديده و نگراني درمورد ازبين رفتن بافتهاي پائين تر از محل بستن تورنيكت نباشد .

روش بستن تورنيكت :

1- ابتدا گاز يا دستمالي بر روي بازو قرار دهيد كه علاوه بر نقش حفاظتي باعث افزايش فشار در آن نقطه گردد .

2- به وسيله باند نواري دستمال فوق را ثابت كنيد. وسپس اهرمي مثل يك تكه چوب يا لوله يا حتي خودكار را روي آن قرار دهيد وباند را بعد از قراردادن آن گره ديگري بزنيد.

3- اهرم را به حول مركز گره تا اندازهاي بچرخانيد كه خونريزي قطع شود در اينحال اهرم را بوسيله گره ثابت كنيد .

زمان بستن، تورنيكت را در محلي كه قابل رويت باشد بنويسيد . به هیچ وجه تورنیکت را به منظور خونرسانی به اعضا باز نکنید. چرا که این کار کمکی نمی کند و تنها احتمال خطر را برای فرد بیشتر می کند.

نكته : 1- اندامي كه با تورنيكت بسته شده حتماً بايد در معرض ديد باشد .

2- حتي در زخمهاي ران و بازو تورنيكت حداقل بايد 2 اينچ يا5 سانتي متر بالاتر از آن بسته شود.

عده اي از پزشكان استفاده از كيسه هوائي دستگاه فشار خون با فشار حدود 150 ميلي متر جيوه را پيشنهاد مي كنندكه عملاً اگر امكان پذير باشد راه ايمني تري ميباشد. در دهه هاي اخير استفاده از وسيله اي به نام آتل بادي پيشنهاد شده كه كيسه هاي پلاستيكي با حفره ميان خالي هستند ومانند جوراب پوشيده و سپس باد مي كنند. اين وسيله علاوه بر اينكه ميتواند به عنوان يك آتل مصرف شود درموارد خونريزيها نيز به عنوان كمك دهنده در جلوگيري از خونريزي يا در موارد شوك حاصل از خونريزي به عنوان كمك در كاهش جريان خون اندامها مورد استفاده قرار مي گيرد.

دربستن تورنيكت بايد بسيار دقت كرد . چه بسا افرادي كه به دليل سهل انگاري امدادگران عضو خود را از دست داده اند . به همين دليل استفاده از تورنيكت و آتل بادي در بسياري از نقاط جهان معلق مانده است و تنها در موارد خاص مورد استفاده قرار مي گيرد .در بستن تورنيكت در قسمتي از اندام مثلاً دست بايد توجه كرد براي جلوگيري از آسيب و قطع عضو سالم به اندازه اي تورنيكت را محكم كنيم كه نبض احساس شود تا از تخريب عضو جلوگيري شود و حدالمقدور سعي شود از تورنيكت استفاده نشود .

[sajadhoosein]

كنترل بوسيله سرما :

در موارد شكستگي، سوختگي وخونريزيهاي خفيف ميتوان با استفاده از كيسه هاي حاوي يخ در محل ضايعه، علاوه بر كاهش درد و تورم باعث كاهش خونريزي نيز شد. توجه داشته باشيد كه استفاده از سرما به تنهائي نميتواند در كنترل خونريزي موثر باشد وبايد همراه با ديگراقدامات انجام گيرد.

توجه : براي جلوگيري ازسرمازدگي مورد نظر، كمپرس سرما را نبايد بيش از 20 دقيقه ادامه داد.

با توجه به مطالب فوق در مصدوم دچار خونريزي اقدامات زير را بترتيب به عمل أوريد :

1- محل خونريزي را مشخص كنيد.
2- نوع خونريزي را مشخص نمائيد.
3- خونريزي را كنترل كنيد ( بايد از حداقل امكانات حداكثر استفاده بعمل آيد ).
4- اگر جهت كنترل تورنيكت بسته ايد زمان آن را درجائي كه كاملاً در معرض ديد باشد مثلاً سينه يا پيشاني بيمار بنويسيد .
5- بيمار را جهت پيگيري صدمات وارد شده كنترل كنيد.
فراموش نكنيد كه تمامي اين عمليات را در موقعي ميتوان انجام داد كه ابتدا وضع تنفس وقلب بيمار كنترل شده باشد.
ت- خونريزي داخلي :
تعريف: چنانچه خون پس از خروج از رگ در داخل حفره اي از بدن ريخته ومحل خونريزي مشاهده نشود، خونريزي داخلي گويند. مانند خونريزي در داخل جمجمه، ويا در مجاري گوارشي.

كمكهاي اوليه در خونريزيهاي داخلي :

در مورد خونريزيهاي داخلي مهمترين كار رساندن بيمار به مركز درماني است وبهترين اقداماتي كه ميتوان انجام داد به ترتيب زير است :

1- كنترل علائم حياتي
2- كنترل راههاي هوائي
3- قرار دادن بيمار در بهترين وضعيت
مثلاً اگر بيمار دچار تهوع واستفراغ هاي مكرر است اورا به پهلو خوابانده واگر خونريزي داخلي اندامها ( دست وپا )است، اندام را بالا نگه داريد.
4- بيمار اگر دچار شوك است كمكهاي اوليه در مورد او انجام شود.
5- در صورت امكان به بيمار اكسيژن داده وبه او هيچ چيز نخورانيد.
6- در اولين فرصت ممكن بيمار را به مركز درماني انتقال دهيد.
نكته1 : در صورت ضربه به سر – استفراغ هاي مكرر زنگ خطر بزرگي جهت اعلام خونريزي داخل مغزي ميباشد كه ميتواند باعث مرگ مصدوم گردد.همچنين خروج مايع مغزي نخاعي كه همانند آبريزش بيني از بيني و مايع شفافي از گوش مي باشد از علايم ضربه مغزي مي باشد .
در ضربه مغزي :
سر مصدوم را بالاتر از ساير اندام او قرار دهيد . از خروج مايع مغزي نخاعي به بيرون جلوگيري نكنيد و هر چه سريعتر مصدوم را به مركز درماني انتقال دهيد .
نكته2 : در صورت ضربه به شكم – دل درد شديد زنگ خطر بزرگي جهت اعلام خونريزي داخل شكم ميباشد ودر صورت عدم توجه باعث مرگ مصدوم خواهد شد.

[sajadhoosein]

مسموميتها

مسموميتها شاخه اي از اورژانسهاي امدادي ، درماني را تشكيل مي دهند كه گاهي تأخير چند دقيقه اي در مداواي آنها ممكن است عواقب وخيمي را در پي داشته باشد. لذااقدامات سريع و فوري را جهت نجات جان بيمار ايجاب مي نمايد.
الف – تعريف سم و مسموميت :
سم :
هر ماده اي كه به هنگام ورود به بدن و يا تماس با پوست موجب اختلال ار سلامتي و يا موجب مرگ شود سم گويند.
مسموميت :
عبارت است از اختلالات و آسيبهايي كه توسط مواد سمي در دستگاه هاي مختلف بدن بوجود مي آيد و مكن است بطور تصادفي و در اثر بي احتياطي و يا در مواردي اقدام به خودكشي بوسيله مواد سمي ايجاد گردد.لازم به ذكر است كه علاوه بر موادي كه ذاتاً براي بدن زيان آورهستند عناصر مفيد براي بدن نيز در صورت مصرف بيش از حد و نادرست تبديل به مواد مسموم كننده و زيان آور مي شوند. بعنوان مثال آب از ضروري ترين مواد مورد نياز بدن است كه در صورت استفاده بيش از حد ايجاد اختلالي بنام مسموميت با آب را مي كند.
ب –راههاي ورود سموم به بدن :
انواع سمها با توجه به حالتشان از راههاي مختلف وارد بدن مي شوند. بطور كلي راههاي ورود سم به بدن عبارتند از :
1- گوارشي 2- تنفسي 3- جذب پوستي 4- تزريقي

مسموميتهاي گوارشي

مسموميتهاي تنفسي

مسموميتهاي تماسي

مسموميتهاي تزريقي

[sajadhoosein]

مسموميت ها ي گوارشي

وقتي ماده سمي از راه دهان وارد بدن مي شود با توجه به قدرت و نوع سم مصرف شده ، بعد از مدتي شروع به ايجاد علائم و نشانه هايي در شخص مي كند كه اين علائم با توجه به نوع سم ، نسبت سم مصرفي به جثه شخص و طول مدتي كه سم خورده شده متغير است. در محيط ما مواد بسياري وجود دارند كه مي توانند موجب مسموميت از راه گوارشي گردند ، اين مواد به پنج دسته قابل تقسيم مي باشند و عبارتند از :
الف) مسموميت غذائي ب) مواد شيميايي سوزاننده ج) داروها د) مواد نفتي ه ) گياهان سمي

در هنگام مسموميت با هر كدام از مواد ، علائم خاص آن ظاهر مي شود كه ما مي توانيم تا حدودي نوع سم رااز روي علائم تشخيص دهيم. لازم به ذكر است كه بيشترين موارد مسموميت گوارشي بوسيله داروهاي موجود در خانه و نيز مواد نفتي ايجاد مي شود ، به همين علت بايد در مورد نگهداري مواد مذكور دقت عمل بيشتري بعمل آورد.
كمكهاي اوليه :
اصول كلي اين اقدامات بر اساس بازكردن راههاي هوايي و برقرارنمودن تنفس ، گردش خون و رقيق كردن سم بدون تلف كردن وقت و رساندن مريض به مركز پزشكي مجهز مي باشد. البته چگونگي انجام اين موارد در حالتهاي مختلف فرق مي كند . بعنوان مثال كمكهاي اوليه براي شخصي كه هوشيار است و با ما همكاري لازم را دارد با فرد غير هوشيار فرق مي كند و ما نمي توانيم همان اقدامي را كه براي فرد هوشيار انجام مي دهيم براي فرد غير هوشيار نيز انجام دهيم . براي اختصار مطلب در اينجا فقط طريقه برخورد با مسموم هوشيار را ذكر مي كنيم :
1- از باز بودن مجاري تنفسي ، برقراري تنفس و ضربان قلب اطمينان حاصل كنيد .
2- بوسيله واداركردن مسموم به خوردن مقداري آب يا شير سم را رقيق كنيد .
3- مريض را وادار به استفراغ كنيد . البته توجه داشته باشيد كه اين كار را در مواقع مسموميت با نفت و مواد اسيدي و قليايي انجام ندهيد .
4- وضعيت بيمار بايد بگونه اي باشد كه از برگشت مواد استفراغ شده به داخل ريه ها جلوگيري كند .

مسموميتهاي تنفسي

گازهاي سمي اساساً منواكسيد كربن و گازهاي جنگي و بخارهاي ناشي از مايعات فرار (چون نفت، بنزين، مايعات سبك، سريشهاي پلاستيكي، سقز و رنگها) مي باشند كه سالانه تلفات جاني زيادي دراثر مسموميت را فراهم سازند بعنوان مثال :
1- منواكسيد كربن و دي اكسيد كربن ناشي از سوختن ذغال (در كرسي و بخاري) و يا اگزوز ماشينها .
2- گازهاي آمونياك و دي اكسيد گوگرد و كلر مورد مصرف در يخ سازيها و تصفيه آب .
3- گازهاي بيهوش كننده مثل اتر، كلرفرم، اكسيد نيترو و غيره .
كه هركدام از اين مواد با توجه به نوع و مقدار مصرف موجب ايجاد علائم خاصي مي شوند . سوزش چشم و گلو از مشخصات بارز از اين سمها است .



كمكهاي اوليه :
كمكهاي اوليه كه براي اين مسموميتها انجام مي گيرد عبارتند از :
1-دور كردن مسموم از منبع سم
2-برقراي و كنترل تنفس
3-شل كردن لباسهاي شخص مسموم
4-انتقال به مركز درماني
توجه : بدليل خطر مسموميت امدادگر، در صحنه آلوده به گازهاي سمي حفاظت شخصي در جلوگيري ازمسموميت تنفسي حائز اهميت است .

[sajadhoosein]

مسموميتهاي تماسي

سمهاي جذب شونده از طريق پوست معمولاً موجب تحريك يا آسيب محل جذب مي شوند . هرچند دربعضي موارد ممكن است سم با آسيب كم يا بدون آسيب جذب پوست شود اما چنين مواردي نادراست .
براي تعيين نوع سم مي توان از خود مسموم كمك گرفت و يا وسايل موجود در اطراف مسموم را جهت يافتن نوع سم بررسي كرد .
در برخورد با چنين مسمومي، فرد رااز منشاء سم دور كرده و محل با استفاده ازآب شستشو داده شود سپس لباس هاي الوده فرد مصدوم را درآورده و پس از شستشوي دوباره مسموم به مركز درماني منتقل گردد .

مسموميتهاي تزريقي ( گزش و گاز گرفتگي )

شايع ترين و بيشترين نوع مسموميت تزريقي، گزيدگي توسط حشرات و خزندگان مي باشد . كه موجب مسموميتهاي خفيف و شديد در افراد مي شوند . بخصوص در كشور ما كه با وضع جغرافيايي خاص خود و اختلاف جوي داراي جانوران سمي فراوان و گوناگوني است كه شناسائي آنها براي پيشگيري و درمان ضروري است . انواع حيوانات مثل عنكبوتها - مارها – كرمها و حشرات مختلف مي توانند موجب ترشح سم شوند كه در بسياري موارد چندان خطرناك نيستند . با وجود اين در بعضي موارد ممكن است موجب عوارض خاصي شوند .
به دنبال گزش حيواناتي مثل زنبور ، عنكبوت، عقرب ، مار يا برخي از موجودات دريايي بسيار خطرناك و كشنده مي باشد. علت مرگ ممكن است اثرات مستقيم ماده سمي بر روي بدن يا بروز حساسيتي شديد (آنافيلاكسي) باشد.
در برخي نيز علت مسموميت مي تواند ورود دارو يا سموم مختلف به بدن توسط اجسام از جمله سر سوزن باشد . ( مثل تزريق داروي اشتباه مقادير بيش از حد و غير مجاز دارو ، تزريق زياد دارو هاي مخدر و غيره ) مسموميت تزريقي به علت ورود سم به داخل بافت هاي بدن يا خون ، از خطرناك ترين انواع مسموميت است و در بعضي مواد به سرعت باعث مرگ فرد مي باشد .
يك امدادگر در برخورد با فردي كه مورد گزش حشره يا خزنده اي قرار گرفته است ابتدا بايد برآوردي از وضعيت و علائم ايجاد شده در شخص مسموم نموده و ميزان شدت و حدت آنرا حدس بزند تا بتواند اقداماتي را كه براي مسموم لازم است انجام دهد .
راهنماي كلي جهت اجتناب از بندپايان سمي
1-با عادات و صفات بندپايان سمي آشنا شويد .
2-مزاحم حشرات يا آشيانه آنها نشويد .
3-هنگام اطراق در صحرا , لباسهاي مناسب و بسته بپوشيد .
4-لباس هاي رنگي و روشن , حشرات را جلب مي كنند .
5-از مصرف خوش بو كننده ها نظير ادكلون , اَفترشيو و اسپري مو اجتناب نماييد .
6-وقتي در صحرا هستيد , از مواد دور كننده حشرات استفاده كنيد .
7- تا شناسايي كاملي از حشره پيدا نكرديد , هرگز آنرا لمس نكنيد .

[sajadhoosein]

شوك , صرع , غش

شوك

تعريف : ناتواني دستگاه گردش خون در رساندن خون كافي به تمام اعضاي بدن را شوك گويند . در اين حالت چون خون كافي به اعضاي بدن نمي رسد بدن شروع به مقابله باوضع موجود (كاهش خون رساني ) مي كند . دفاع بدن دراين حالت بصورتي است كه بايد حداكثرخون به اعضاي حياتي مثل مغز و قلب رسيده و در مقابل به اعضا كم اهميت تر مثل پوست , روده و عضلات خون كمتري برسد زيرا سلامت قلب و مغز ضروري تر است ؛ و در حقيقت شوك دفاع بدن در برابر اين كاهش خون رساني است .شوك به سه دليل مي تواند بروز يا پيشرفت كند :
1) كاهش قدرت قلب 2) كشادشدن رگها 3) كاهش حجم خون
انواع شوكها
انواع شوك را بر اساس علت آن تقسيم بندي مي كنند كه عبارتند از :
1-شوكهاي فلبي مثل موارد سكته قلبي
2-شوكهاي ناشي از كاهش خون مثل موارد خونريزي شديد يا سوختگي شديد
3-شوكهاي عصبي مثل قطع نخاع
4-شوكهاي رواني مثل شنيدن خبرهاي بد
5-شوكهاي حساسيتي , مثل تزريق داروئيكه فرد به آن حساسيت دارد
6-شوكهاي عفوني و غيره
علائم
شوك و علائم آن به تدريج به تدريج پيشرفت ميكنند . علائم آن را به سه مرحله تقسيم ميكنند كه عبارتند از :
مرحله اول : افزايش تعداد نبض و تنفس , اضطراب و ترس .
مرحله دوم : رنگ پريدگي , نبض سريع و ضعيف , تنفس مشكل , ضعف و تشنگي و گاهي تهوع .
مرحله سوم : كاهش سطح هوشياري , كاهش فشار خون , نبض و تنفس ضعيف .
مصدوم اغلب قدرت سر پا ايستادن نداشته و روي زمين مي افتد . مردمكهاي چشمهايش گشاد شده و چشمهايش حالت خماري دارد .

كمكهاي اوليه :
بهترين درمان شوك پيشگيري از آن است . بنا براين اگر براي كسي حادثه اي اتفاق افتاده (مثلاً تصادف كرده ) كه احتمال مي دهيد دچار شوك شود ولي هنمز علائم شوك را نشان نمي دهد ، با اين اقدامات عبارتند از :
1- كنترل راههاي هوايي مصدوم و جلوگيري و آسپيره كردن مواد استفراغي .
2- دادن اكسيژن
3- كنترل خون ريزي
4- آتل بندي محل شكستگي
5- مريض را به پشت دراز كرده و پاهايش را حدود 20-30سانتي متر بلند كنيد.نكته مهم اينكه اگر با اين كار تنفس مصدوم مشكل شد فوراً پاهايش را پايين آورده و يا اگر احتمال شكستگي پا يا ستون فقرات مي رود پا ها را بلند نكنيد.
6-جلو گيری از دفع حرارت بدن مصدوم به به وسيله پيچيدن وي درون پتو يا كحاف يا چيز مشابه آن ، توجه داشته باشيد كه با حرارت خارجي (بخاري ) مصدوم را گرم كنيد.
7- در صورتيكه كصدوم بيهوش يا استفراغ ندارد به او مايعات بدهيد.
8- كنترل علائم حياتي را هر5 دقيقه يكبار به عمل آوريد.
وضعيت اغماء - بهبودي
مصدوم كه زخمهاي وسيع در پائين صورت يا فك دارد، يا آنها كه بيهوش هستند به پهلو خوابيده و سر وي را به پائين خم كنيد تا مايعات استفراغ شده و خونيكه از صورت خارج مي شوند باعث انسداد مجازي تنفس و خفگي نشود . در اينگونه مصدومين بايد توجه اين وضعيت را وضعيت بهبودي مي گويند .