تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 3 از 15 اولاول 123456713 ... آخرآخر
نمايش نتايج 21 به 30 از 141

نام تاپيک: کمکهاي اوليه (اطلاعات جامع)

  1. #21
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    بیماران اورژانسی



    بیماران معمولا به دلیل ایجاد علامتی جدید و یا تشدید علائم قبلی خود به اورژانس مراجعه می‌ کنند، اما بسیاری از این بیماران پس از مدتی که در اورژانس معاینه می ‌شوند ممکن است ترخیص گردند.

    در تعدادی از موارد بیمار برای بررسی بیشتر به سرویسی تخصصی معرفی می‌ گردد. بیمارانی هم که معاینه می‌ شوند تحت تمام آزمایشات قرار نمی ‌گیرند. اغلب بیماران تمایل به بررسی کامل در اورژانس دارند که برآورده نمی‌ شود.

    این سوال مطرح می ‌شود که چرا تشخیص قطعی و بررسی کامل برای تعدادی از بیماران انجام نمی‌ شود؟

    اورژانس مانند دیگر بخش ‌های بیمارستان برای بستری و بررسی بیمارانی خاص و نه همه ی بیماران ایجاد شده است. اگر اورژانس مکانی برای تشخیص قطعی تمام بیماری‌ ها در نظر گرفته شود با توجه به فضای کم در مقایسه با مراجعات فراوان و نیاز به بررسی ‌های دراز مدت بسیاری از بیماری ‌ها، می ‌توان تصور کرد که چه ازدحامی در اورژانس و چه دردسری برای بیمار شکل می ‌گیرد، چه بیماران بدحالی که به دلیل ازدحام، رسیدگی به آن ها با تاخیر صورت گرفته و دچار آسیب‌ های جدی شده و حتی می‌ میرند.

    در طب برای هر علامت و یا مجموعه علائمی، تشخیص ‌هایی مطرح می گردد که شایع‌ ترین علت، محتمل ‌ترین می ‌باشد؛ ولی در اورژانس اصل بر رد بدترین احتمال است. باید احتمالاتی را در نظر داشت که با بیشترین خطر عوارض و *** و میر همراه هستند. به فرض بیماری با سردرد به اورژانس مراجعه می ‌کند. میگرن، عفونت‌ های ویروسی و سردردهای ناشی از استرس بیشترین احتمال را به خود اختصاص می ‌دهند. اما در اورژانس به خون ریزی‌های مغزی و افزایش فشار درون جمجمه که عوارض مهلکی دارند باید متمرکز شد.

    وقتی احتمال وجود شرایط خطرناک از بین می ‌رود می ‌توان با آسودگی خیال به علل خوش‌ خیم پرداخت. بررسی علل خوش ‌خیم می ‌تواند به صورت سرپایی انجام شود. بررسی سرپایی نیاز به بستری نداشته و تقبل شرایط مالی و استرس کمتری به همراه دارد.

    در اورژانس قبل از ترخیص موارد خوش ‌خیم، جهت کاهش علائم و رفع آزردگی بیمار درمان علامتی شروع می ‌شود. با بهبود بیمار، پیگیری و بررسی بیشتر به سرویس تخصصی مرتبط با بیماری واگذار می ‌شود که گاهی همین پیگیری سرپایی چندین ماه از وقت بیمار را اشغال می ‌کند (زمانی که قابل طی کردن در اورژانس نیست).

    در اورژانس اصل بر رد بدترین احتمال است.

    اقدامات آزمایشگاهی و رادیولوژی(عکس برداری) نیز بر اساس رویکرد به منظور تشخیص بدترین احتمالات درخواست می ‌شود.

    بسیاری از آزمایشات در آزمایشگاه‌ های اورژانس‌ ها انجام نمی‌ شود، چرا که در بررسی بیماری‌ های اورژانسی جایی ندارد؛ همچون آزمایشات تشخیصی جهت بیماری‌ های ژنتیکی یا خودایمنی.

    در اقدامات عکسبرداری هم منوال همین است؛ نمونه ی آن عدم درخواست ام‌ آر آی در اورژانس است.

    بیمارانی که به دلیل شرایط فیزیکی و یا محیط زندگی امکان مراقبت مناسب ندارند تا بهبود نسبی، بستری می ‌گردند و تعدادی از بیماران به دلیل سیر رو به وخامت بیماری ‌شان و یا عوارض ناشی از آن نیازمند بستری هستند. تشخیص و احتمال بروز این شرایط طی مدت بستری موقت در اورژانس حاصل می‌ شود.

    بنابراین در صورت شرایط ***بار و عوارض ناشی از بیماری ‌ها بررسی در اورژانس آغاز شده و بستری صورت می‌ گیرد.

    دکتر بهروز هاشمی * متخصص طب اورژانس

    جام جم

  2. #22
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    ارتباط سوختگی‌ با افسردگی



    سوختگی مشکل بهداشتی متداولی در کل جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. در ایران صدمات سوختگی هنوز *** و میر بالایی دارد. طی قرن بیستم به دلیل پیشرفت در مراقبت از سوختگی، بقای بیماران سوخته افزایش یافته است.

    مقایسه مطالعات اپیدمیولوژیک صورت گرفته در ایران نیز موید این ادعا است. به دلیل عوارض متعدد سوختگی از جمله اسکار (جای زخم)، بدشکلی و اختلال عملکرد عضو، فرآیند بهبود، چالش ‌برانگیز و طولانی ‌مدت می‌ شود.

    بیماران حتی پس از دریافت پیشرفته‌ ترین اقدامات ترمیمی، اغلب با ظاهری غیرطبیعی زندگی می ‌کنند.

    زندگی با اسکار به ویژه در شرایط اجتماعی فرهنگی که بهای زیادی برای جذابیت جسمی قایل است می ‌تواند مشکل ‌آفرین باشد.

    در میان بدشکلی ‌ها، بدشکلی صورت به دلیل اهمیت آن از توجه خاصی برخوردار است. صورت محل زیبایی و جذابیت، کانال اصلی درک محیط، نشان دادن خود و برقراری ارتباط است.

    جذابیت جسمی ماهیت کلیشه ‌ای دارد؛ به این ترتیب که افراد جذاب، از لحاظ اجتماعی کارآمدتر، باهوش ‌تر، مسلط ‌تر و سازگار تر به نظر می ‌رسند و برعکس افراد بدشکل مشکلات بیشتری در تعامل با دیگران داشته و واکنش‌ های منفی از سایرین دریافت می‌ نمایند.

    این افراد سطوح بالایی از تنش ‌های روانی از جمله اضطراب و افسردگی را تجربه می‌ کنند. بنابراین بدشکلی ماهیتی چند بعدی داشته و عوامل فردی و اجتماعی را دربرمی ‌گیرد. این عوامل می ‌تواند ظرفیت بیمار برای مدارا کردن با موقعیت خویش را تحت تاثیر قرار دهد. به رغم این که کلیه فرهنگ ‌ها تمایل به کلیشه براساس ظاهر دارند اما محتوای دقیق این کلیشه بستگی به ارزش‌ های فرهنگی داشته و در فرهنگ ‌های مختلف می ‌تواند متفاوت باشد. بررسی‌ های اخیر نشان می ‌دهد افرادی که دچار سوختگی‌ ها می ‌شوند و حتی پس از مدتی بهبود می ‌یابند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند. سوختگی از جمله مشکلاتی است که تاثیر مستقیم بر مغز گذاشته و آستانه تحریک ‌پذیری افراد را کاهش می ‌دهد و در این میان زنان، از حساسیت بیشتری برخوردار هستند.

    در مواردی که افراد به دلیل سوختگی نیاز به جراحی پلاستیک پیدا می ‌کنند، احتمال افسردگی در آن ها افزایش می ‌یابد و بهتر است درمان افسردگی بیمار همراه با درمان محل سوختگی وی انجام ‌شود.

    از آنجایی که پوست، نخستین عضوی است که با مسایل و ناراحتی‌ های روحی واکنش نشان می ‌‌دهد، چنان چه فرد نسبت به درمان افسردگی و ناراحتی‌ های خود اقدام نکند، درمان سوختگی او نیز به تعویق می ‌افتد.

    در بیش از 46 درصد از سوختگی ها، حالات افسردگی خفیف تا متوسط دیده می شود زیرا افراد به نوعی احساس قربانی شدن می ‌کنند. این آمار در زنان و کسانی که به ظاهر خود بیشتر اهمیت می ‌دهند، بیشتر است.

    هفته نامه سلامت

  3. #23
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    ضربه به سر و اقدامات تشخیصی


    یکی از علل مراجعه ی بیماران به اورژانس، ضربه به سر است. غالبا بیماران با ترس از خون ریزی مغزی به اورژانس منتقل می ‌شوند. ضربه به سر در جامعه ی شهرنشینی فعلی بروز بالایی دارد. حوادث جاده ‌ای، نزاع و سقوط از جمله علل شایع هستند.
    عموم مردم تجربه ی ضربه به سر را داشته‌ اند. عده‌ ای به عنوان بیمار و مابقی به عنوان همراه، کارشان به بیمارستان کشیده و تجربیاتی از آن زمان دارند.
    باورهای صحیح و غلط در ذهن ما جا گرفته است. عده‌ای معتقد هستند که اگر خون از بینی مصدوم بیاید، فرد ضربه مغزی شده است و همین افراد وقتی که می ‌بینند خونی از بینی مصدوم نیامده خدا را شاکر شده و حتی توصیه به استراحت در منزل می‌ کنند! عده ‌ای باور دارند که انجام عکس برداری ساده کافی است و در مقابل عده‌ای هستند که به اصرار تقاضای انجام "سی‌تی‌اسکن" دارند!


    به مانند همه ی بیماران حادثه ‌دیده باید به ترتیب مراحل بررسی راه هوایی، تنفس، خونریزی و مراقبت از ستون فقرات به طور متوالی و منظم بررسی شود.
    در این بیماران اغلب به دلیل افت هوشیاری معاینه و بررسی ستون فقرات و بالاخص گردن قابل اطمینان نیست. لذا در افراد با افت هوشیاری، اصل را بر آسیب ستون فقرات بگذارید تا خلافش ثابت شود

    اما در پس ضربه به سر چه اتفاقی می ‌افتد؟

    می ‌دانیم که جمجمه فضایی استخوانی است که شامل مغز، عروق خون ‌رساننده و مایعی است که حفرات درون مغز را پُر می‌ کند.
    اگر یکی از این اجزا شروع به افزایش کند، مانند تورم بافت مغز به دنبال ضربه یا خونریزی از عروق، در این صورت فشار بر دیگر اجزا بالا می‌ رود و اختلال ناشی از فشار غیر طبیعی، بروز می ‌کند.
    اما هر ضربه به سر معادل آسیب به عناصر داخل جمجمه نیست. برای شک به آسیب باید به دنبال علائم و نشانه‌ هایی همچون افت هوشیاری، سردرد، استفراغ، فراموشی، خونریزی از بینی، کبودی دور چشم‌ ها یا در پشت گوش‌ ها بود.
    [IMG]file:///F:/DOCUME%7E1/neda/LOCALS%7E1/Temp/moz-screenshot-5.png[/IMG]
    کاهش هوشیاری متغیر است و هرچه شدیدتر باشد دال بر عاقبت بدتر برای مصدوم نیست البته وقتی هوشیاری بیمار پایین ‌تر باشد اقدام شدید تر و مراقبت بیشتری برای بیمار اتخاذ می ‌شود.
    سردرد در این بیماران عمدتا در تمام سر پخش می ‌باشد یا با گذر زمان بدتر می ‌شود.
    استفراغ این بیماران جهنده بوده و بیمار فاقد توانایی کنترل بر آن می‌ باشد.
    فراموشی نسبت به حوادث قبل یا بعد از بروز حاثه وجود دارد. فراموشی صرفا در لحظه بروز حادثه معمولا امری طبیعی است. این بیماران معمولا از این ‌که قبل از بروز حادثه مشغول چه کاری بودند یا پس از بروز حادثه چه کسانی به آن ها کمک کردند یا چگونه به اورژانس منتقل شدند چیزی به یاد نمی ‌آورند.
    خونریزی از بینی، کبودی دور چشم‌ ها یا در پشت گوش‌ ها از علائم شکستگی قاعده جمجمه است. زمانی که هر کدام از علائم فوق دیده شود بیمار باید به اورژانس منتقل شود؛ البته نبود این علائم دال بر عدم نیاز به بررسی نیست.
    در بین اقدامات تشخیصی هیچ ‌کدام به اندازه "سی‌تی‌اسکن" از مغز برای بیمار مفید نیست.
    دکتر بهروز هاشمی - متخصص طب اورژانس

  4. #24
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    طب اورژانس چیست؟
    چند سالی است تخصصی به نام طب اورژانس در اورژانس ‌های كشور ایجاد شده است. این رشته در دنیا قدمت چند دهه‌ ای دارد، اما در ایران بیش از چند سالی نیست كه اولین گروه از فارغ ‌التحصیلان آن، وارد سیستم درمانی كشور شده‌ اند.
    اما نخستین سوالی كه در ذهن هر انسانی ممكن است در ارتباط با این رشته شكل بگیرد ضرورت و كاربرد راه ‌اندازی و تربیت چنین متخصصانی است و این كه آیا واقعا نیازی به این رشته در كشور ما وجود دارد یا به ‌دلیل تداخل با دیگر رشته ‌های تخصصی عامل سردرگمی بیشتر بیماران شده است؟ شاید بهتر باشد به ‌جای توصیف عملكرد این رشته در قالب وظایف از چند مثال كاربردی استفاده شود و پس از آشنایی مختصر توضیحاتی پیرامون آن ذكر شود

    .
    فرض كنید فردی با مشكل سرگیجه به اورژانس مراجعه می ‌كند. سرگیجه می ‌تواند ناشی از تغییر در فشارخون، تغییر در آهنگ ضربان قلب، اختلالات گوش یا مشكلات مغزی باشد و برای بررسی هر یك از این احتمالات نیاز به متخصصان مختلفی از جمله داخلی، قلب، گوش و حلق و بینی ومغز و اعصاب است؛ از طرفی سرگیجه می ‌تواند ناشی از مسمومیت با بعضی از داروها، مواد شیمیایی و برخی سموم هم باشد. با این اوصاف، نشانه ‌ای این چنین رایج كه هركدام از ما در عمرمان با آن قطعا برخورد داشته و خواهیم داشت نیازمند ویزیت در سرویس‌ های تخصصی گوناگون است!
    حال اگر این بیمار به اورژانس مراجعه كند چه كسی باید اولین نفری باشد كه بیمار را ویزیت می ‌كند؟ و اگر ویزیت اول موردی نداشت تعیین ویزیت تخصصی بعد و اولویت در ویزیت‌ های بعدی تخصصی با كیست؟ و در زمانی ‌كه بیمار توسط تمام متخصصان ویزیت شد(به شرط آن ‌كه هیچ گروهی از قلم نیفتاده باشد) بیمار كدام دستور دارویی را باید مصرف كند؟
    اینجا است كه بیمار نیازمند تخصصی است كه مسوولیت او را در اورژانس به ‌عهده بگیرد و این مسوولیت برعهده متخصصان طب اورژانس است.
    از دیگر وظایف و مسوولیت‌ های متخصصان طب اورژانس رفع آسیب‌ ها، علائم و مشكلات بیماران در سیر اورژانسی بیماری آن ها می‌ باشد

    .
    این توانایی منجر به كاهش نیاز حضور 24 ساعته دیگر متخصصان است. بنابراین متخصصان طب اورژانس علاوه بر نظارت بر شرایط بیمار طی حضور در اورژانس، توانایی درمان موارد اورژانسی بیمار یا شناسایی علت یا علل اصلی مولد علائم بیمار را نیز دارد كه این توانایی‌ ها، هم رسیدگی به بیمار و هم شرایط بستری یا ترخیص بیمار را تسریع می‌ كند.
    بسیاری از بیماران بستری در اورژانس با مراقبت ‌های اولیه بهبود می ‌یابند و عده‌ای تنها نیازمند بررسی اولیه و پیگیری در سرویس تخصصی هستند و بیماری ‌شان موردی نیست كه لازم به بستری فوری باشد.
    حال با توجه به امكانات محدود اورژانسی نسبت به جمعیت موجود در كلان شهرها، رسیدگی به وضعیت اورژانس ‌ها و تعدیل نیروی انسانی شاغل، استاندارد كردن وسایل، ارتباط اورژانس با دیگر بخش ‌ها و تعیین تكلیف بیماران ویزیت شده این گروه، تخصصی است.
    مسوولیت آموزش پرستاران اورژانس، پرسنل اورژانس پیش ‌بیمارستانی(115) و بالا بردن آگاهی مردم در برخورد با سوانح و حوادث پزشكی و حتی بلایای طبیعی، بر‌عهده گروه طب اورژانس است.
    دكتر بهروز هاشمی- متخصص طب اورژانس

  5. #25
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    با شکستگي هاي استخواني چه کنيم؟
    براي آشنايي با چگونگي برخورد با شکستگي هاي استخواني گفتگوي زير با دکتر حميد بهتاش، ارتوپد و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران را مطالعه نماييد.
    اگر با فردي آسيب ‌ديده برخورد کرده و شک کنيم که استخوانش شکسته است، بايد چه کار کنيم؟
    اگر به شکستگي فردي مظنون هستيد، بايد ناحيه صدمه ديده را از آسيب بيشتر در امان نگاه داريد و سعي نکنيد که استخوان شکسته را جا بيندازيد.
    شکستگي، معمولا در نتيجه سقوط از ارتفاع يا سرخوردن اتفاق مي‌ افتد. در چنين شرايطي چه علايم و نشانه‌ هايي مي ‌تواند ما را به تشخيص شکستگي برساند؟
    تورم يا خون ‌مردگي روي استخوان، بد شکل شدن اندام صدمه ديده، دردموضعي که با حرکت دادن يا فشار دادن ناحيه آسيب‌ ديده تشديد مي ‌گردد، فقدان عملکرد ناحيه آسيب‌ ديده و بيرون ‌زدگي استخوان شکسته از پوست، نشانه‌ هاي مهم شکستگي است

    .
    براي جلوگيري از آسيب بيشتر ناحيه دچار شکستگي بايد چه‌ کار کنيم؟
    ابتدا نبض شريان زير ناحيه آسيب ‌ديده را بگيريد و خاطر جمع شويد که نبض شرياني قابل لمس است. اين موضوع به شما کمک مي‌ کند تا مطمئن شويد که آيا هنوز خون‌ رساني به ناحيه بعد از شکستگي صورت مي‌ گيرد يا خير. اگر چنين نبود يعني نبضي احساس نشد، شخص آسيب ‌ديده در معرض خطر از دست دادن عضو دچار شکستگي خواهد بود بنابراين به سرعت او را به نزديک ‌ترين مرکز درماني منتقل کنيد.
    اگر شکستگي از نوع باز بود و استخوان شکسته معلوم شده بود، چه کار کنيم؟
    در اين صورت با اعمال فشار بر موضع، خون‌ ريزي را متوقف کنيد. با استفاده از يک گاز استريل، پارچه تميز يا حتي يک تکه لباس تميز، فشار مستقيمي برزخموارد کنيد.
    جا انداختن مفاصل، کار شما نيست.
    اگر هيچ چيز دم دست نبود از دست خودتان استفاده کنيد و آن قدر فشار دهيد تا خون ‌ريزي متوقف شود. همچنين به منظور کاهش جريان خون به محل شکستگي، ناحيه آسيب ‌ديده را بالا نگه داريد.
    يک نکته را نيز اضافه کنم که اگر شخص از حال رفته است، رنگش پريده يا تنفسش کم‌ عمق و سريع است بايد چنين فردي را روي زمين بخوابانيد به طوري که سرش اندکي پايين‌ تر از تنه و پاها قرار گيرد.
    مي‌ گويند يکي از مهم‌ ترين مسايلي که هميشه بايد رعايت شود نقل و انتقال صحيح بيماراني است که دچار شکستگي شده‌اند، نظر شما چيست؟
    اشاره درستي است. قبل از نقل و انتقال فردي که دچار شکستگي استخوان شده، براي جلوگيري از حرکت کردن استخوان، آن را آتل ‌بندي کنيد. مفاصل بالا و پايين ناحيه شکسته شده را ثابت کنيد. آتل مي‌ تواند با تثبيت ناحيه آسيب‌ ديده از حرکت استخوان شکسته و در نتيجه وخيم‌ تر شدن آسيب بافتي جلوگيري کند. به خاطر داشته باشيد که آتل ‌بندي صحيح مي ‌تواند درد را نيز کاهش دهد.
    درباره آتل‌ بندي صحيح و بي ‌حرکت ساختن ناحيه شکستگي نيز توضيح مي‌ دهيد؟
    بله، آتل مي ‌تواند از چوب، پلاستيک، فلز يا هر ماده سفت ديگري باشد. آتل را با گاز يا پارچه ديگري بپوشانيد و بعد آن را در طرفين اندام آسيب ‌ديده قرار دهيد. آتل بايد بلندتر از استخوان شکسته باشد و بالا و پايين ناحيه آسيب ‌ديده را بگيرد.
    آتل را با استفاده از يک تکه پارچه، ريسمان يا هر چيز ديگري محکم به اندام ببنديد. براي بستن، پارچه يا ريسمان را روي اندام آسيب ‌ديده گذاشته و دو انتهاي آن را در طرف ديگر بدن گره بزنيد. اندام را با آتل محکم ببنديد تا حرکت نکند اما نه آن قدر تنگ که جريان خون‌ بند بيايد.
    نحوه آتل ‌بندي بستگي به محل شکستگي دارد. شکستگي‌ هاي ناحيه ستون فقرات يا لگن را نمي ‌توان آتل‌ بندي کرد اما بايد به طريقي ثابت و بي ‌حرکت شوند.
    شکستگي‌ ها اغلب در اندام فوقاني، تحتاني يا ستون فقرات اتفاق مي ‌افتد. براي هر کدام چه توصيه‌ اي داريد؟
    در شکستگي ‌هاي اندام فوقاني، پيچاندن روزنامه يا مجله دور ساعد مي‌ تواند موثر واقع شود. براي تثبيت شکستگي ‌هاي آرنج مي ‌توان از يک گردن آويز و باندي دور تنه استفاده کرد.
    در شکستگي پا، مي‌ توانيد کل اندام تحتاني را بين دو آتل قرار دهيد. اگر آتلي دم دست نداريد، مي ‌توان از پاي سالم فرد به عنوان آتل استفاده کرد تاحرکت پاي آسيب‌ ديده را محدود کند.
    در شکستگي استخوان ران، بايد مفصل لگن را هم بي ‌حرکت نگاه داشت اما اگر به آسيب گردن يا ستون فقرات شک داريد، مصدوم را حرکت ندهيد. حرکت دادن شخصي که از ناحيه ستون فقرات مصدوم شده مي ‌تواند فلج دايم و عوارض جدي ديگري را در پي داشته باشد. در صورت حرکت دادن ستون فقرات شکسته ممکن است تصادفا موجب قطع نخاع شود.
    به عوارض قطع نخاع اشاره کرديد، افراد عادي چطور مي ‌توانند حدس بزنند که فردي دچار آسيب نخاعي شده و نبايد به او دست بزنند؟
    اگر با مصدومي مواجه شديد که شواهدي از ضربه مغزي دارد يا اين که ضربه محکمي به پشت يا گردن فرد خورده باشد يا اگر مصدوم درد شديدي در ناحيه گردن يا پشت دارد يا اين که از ضعف عضلاني، خواب‌ رفتگي، فلج يا عدم کنترل اندام، مثانه يا روده شکايت دارد يا اگر گردن يا پشت فرد، پيچ خورده يا در وضعيت غيرمعمول و عجيب و غريبي قرار گرفته است و يا فرد بي‌ هوش است و قادر به توصيف دردنيست فرض را بر اين بگذاريد که وي دچار آسيب نخاعي شده است. در اين حالت به اورژانس زنگ بزنيد. مصدوم را بي‌ حرکت نگاه داريد و او را تکان ندهيد، مگر اين که در حال خفگي يا در معرض يک خطر قريب ‌الوقوع باشد. اگر ناگزير به جابه‌جا کردن بيمار هستيد خيلي آرام او را روي يک تخته قرار دهيد. براي مثال تخته روي ميز يا در. چند نفر را براي کمک فرا بخوانيد و خاطر جمع شويد که سر و گردن و ستون فقرات بيمار در يک راستا روي تخته محکم شوند. گردن او را حتما بي‌ حرکت نگاه داريد، سر بيمار را با يک حوله يا روسري سنگين، يک کتاب جيبي يا هر چيز نرم و حجيم ثابت کنيد تا هنگام جابه‌جا کردن مصدوم نچرخد.
    شکستگي ‌هاي لگن يا مفصل ران نيز در ميان سالخوردگان زياد مشاهده مي ‌شود؛ در اين مورد چه کار کنيم؟
    شکستگي ‌هاي لگن يا مفصل ران معمولا در نتيجه سقوط يا تصادف روي مي ‌دهند. در افرادي که استخوان ‌هاي آن ها به دليل پوکي استخوانيا سرطان استخوان تضعيف شده، چنين شکستگي ‌هايي ممکن است به طور خود به‌خود اتفاق بيفتد. دقت کنيد که اگر بيمار از درد مفصل ران، کمر يا ناحيه کشاله ران شاکي است و يا اين که درد در اين نواحي با حرکت يک يا هر دو پا تشديد مي ‌شود، مي‌ توانيد به شکستگي لگن يا مفصل ران شک کنيد. در چنين مواردي همانند صدمات ستون فقرات، بيمار را تکان ندهيد و فورا به اورژانس اطلاع دهيد. اگر ناگزير به حرکت دادن مصدوم هستيد به آرامي او را روي يک قطعه فيبر يا تخته روميزي قرار دهيد، درست مانند همان کاري که در مورد آسيب ستون فقرات انجام مي ‌داديد. به ياد داشته باشيد که در اين مورد سعي نکنيد پا يا مفصل ران جابه‌جا شده يا کج شده را جا بيندازيد

    .
    دکتر عليرضا ناصري

  6. #26
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    چطور تراشه را از پوست بیرون آوریم؟



    یک تراشه ممکن است در ابتدا تنها یک عامل آزار دهنده باشد، اما اگر آن را از پوست‌تان خارج نکنید، احتمال دارد باعث درد و عفونت شود.

    عمل به توصیه‌های زیر به خارج کردن تراشه از پوست کمک می‌کند:

    قبل از شروع به کار، دست‌های‌تان را به طور کامل با آب و صابون بشویید.

    با یک موچین تمیز، ته تراشه را بگیرید، و به آرامی آن را با همان زاویه‌ای که وارد پوست شده است، بیرون بکشید.

    در مورد تراشه‌هایی که دسترسی به آنها مشکل است، اگر خیلی عمیق وارد پوست نشده‌اند، به آرامی پوست روی تراشه را با استفاده از یک پونز یا سوزنی که با شعله یا الکل ضدعفونی شده است، بردارید. سپس با موچین، تراشه را خارج کنید.

    دست‌های‌تان را دوباره به طور کامل بشویید، و به آرامی ناحیه مزبور را با تکان دادن خشک کنید (از مالیدن دست روی ناحیه پرهیز کنید). سپس روی آن پماد آنتی‌بیوتیک بمالید.

    اگر احتمال می‌دهید که ناحیه آسیب‌دیده آلوده شود، روی آن را پانسمان کنید. در غیر این صورت بهتر است روی آن را باز بگذارید.

    در چه صورت به پزشک مراجعه کنیم؟

    اگر تراشه‌ خیلی عمیق وارد پوست شده است، یا نزدیک چشم قرار دارد، یا ملتهب شده‌ یا چرک کرده است، باید بوسیله پزشک هر چه زودتر درمان شود.
    Last edited by sajadhoosein; 20-01-2011 at 21:57.

  7. #27
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    کمپرس سرد کی، کجا و چگونه؟



    گاهی اتفاقاتی رخ می‌دهد که نیازمند کمک فوری نیست، ولی به خاطر درد و تورم ناحیه ی آسیب دیده، با خود می‌گوییم ای کاش می‌توانستم کار مفیدی انجام دهم.

    یکی از این موارد وقتی است که فردی از اعضای خانواده، به خصوص کودکی دچار ضربه می‌شود و مثلا دست یا پاهایش بعد از افتادن، کبود و متورم می‌شود.

    شما برای کاهش ورم و درد چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

    اگر آسیب‌دیدگی در دست باشد، با آویزان کردن آن، ورم و کبودی کاهش می‌یابد. اگر هم پای فرد، دچار آسیب شده او را بنشانید و ناحیه آسیب دیده را بلند کنید و چند بالش زیر پایش بگذارید. سپس به سرعت با کمک کمپرس سرد سعی کنید، درد و تورم منطقه ی آسیب‌دیده را کاهش دهید.


    کمپرس سرد چیست؟

    می‌توانید چند تکه یخ را داخل کیسه‌ای بریزید و کمی نمک روی آن بریزید تا به آب شدن بهتر یخ‌ها کمک کند و یا حوله یا پارچه‌ای را در‌ آب سرد فرو ببرید و هر چند دقیقه آن را عوض کنید. حتی می‌توانید یک بسته لوبیای منجمد شده از داخل فریزر بردارید و به عنوان کمپرس سرد استفاده کنید.

    یادتان باشد به ناحیه آسیب‌دیده‌ فشار نیاورید و مدت 30 دقیقه کمپرس سرد را روی محل بگذارید. با این کار سرعت جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده کم شده و در نتیجه درد و ورم کاهش می یابد.

    مریم معروف

    هفته نامه سلامت

  8. #28
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    روی محل سوختگی خمیردندان نمالید



    در حال آشپزی هستید و بسیار باعجله کار می‌‌کنید که ناگهان بخار آب دستتان را می‌سوزاند و یا در اثر تماس با یک تابه داغ دچار سوختگی می‌شوید. بهترین کار در چنین مواقعی چیست؟

    حتما شنیده‌اید که بعضی‌ها می‌گویند سریع روی محل سوختگی خمیر دندان بمالید، یا بعضی دیگر معتقدند مالیدن روغن جامد یا قرار دادن دست سوخته در ظرف نمک موجب می‌شود پوست تاول نزند.

    اما علمی‌ترین روش در چنین مواقعی این است که بلافاصله با استفاده از آب سرد یا یخ محل سوختگی را خنک کنید.

    پس سریع در یخچال را باز کنید. آب سرد روی دستتان بریزید تا خنک شود. استفاده از پماد سوختگی مانند پماد آلفا و پماد "سیلور سولفات" هم بسیار مفید است.

    اگر سوزش و درد اذیت‌تان می‌کند، می‌توانید قرص استامینوفن بخورید.

    پزشکان معتقدند چون مواد موجود در خمیر دندان کنترل نشده هستند، می‌توانند موجب آسیب پوستی شوند، هر چند که خمیر دندان نیز احساس خنکی در محل سوختگی می‌دهد، اما بهتر است به منظور پیشگیری از آسیب‌های پوستی به همان آب سرد اکتفا کنید.
    استفاده از نمک یا روغن به منظور پیشگیری از تاول نیز باور غلطی است که در میان مردم رایج شده است.

    استفاده از پمادهای سوختگی موجود که استاندارد و مخصوص رفع این مشکل هستند، پس از خنک کردن فوری محل سوختگی می‌تواند کمک‌کننده باشد.

    استفاده از یخ و آب سرد را بعد از سوختگی، به همه کسانی که هنوز باورهای غلط را قبول دارند، توصیه کنید.

    الهه رضاییان

    هفته نامه سلامت

  9. #29
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    شرايط اهداي خون در موارد خاص



    آندوسکوپي

    يک سال پس از انجام آندوسکوپي با دستگاه قابل انعطاف(Flexible) همراه با بيوپسي، مي توان خون اهدا کرد.

    بارداري

    خانم هاي باردار حداقل شش هفته پس از زايمان مي توانند خون اهدا نمايند.

    پيوند اعضا

    پس از پيوند عضو(خصوصا قرنيه) فرد از اهداي خون معاف مي باشد.

    تزريق خون و فرآورده هاي آن

    اگر طي 12 ماه گذشته خون يا فرآورده هاي خوني به شما تزريق نشده است، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    حجامت

    يک سال پس از حجامت مي توانيد خون اهدا کنيد.

    خال کوبي

    يک سال پس از خال کوبي مي توانيد خون اهدا کنيد.

    سن

    افراد بين سنين 17 تا 65 سال مي توانند خون اهدا نمايند.

    سقط جنين

    خانم باردار يک سال پس از سقط جنين مي تواند خون اهدا نمايد.

    سوراخ کردن گوش

    يک سال پس از سوراخ کردن گوش فرد مجاز به اهداي خون مي باشد.

    شيردهي

    پس از پايان دوران شيردهي فرد مي تواند خون اهدا نمايد.

    وزن

    اگر وزن شما بالاتر از 50 کيلوگرم باشد، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    قاعدگي

    اگر قاعدگي شما شديد، دردناک و همراه با خونريزي زياد نمي باشد و احساس مي کنيد که حالتان خوب است، مي توانيد خون بدهيد.

    فواصل اهداي خون

    فاصله بين دو اهداي خون حداقل 8 هفته مي باشد، به شرطي که بيش از 4 بار در سال براي آقايان و 3 بار در سال براي خانم ها نشود. فاصله بين دو اهداي پلاکت خون، 3 روز مي باشد.

    مواد مخدر

    در صورت مصرف کوکائين يا هر گونه مواد مخدر استنشاقي ديگر و يا داشتن سابقه تزريق مواد مخدر(حتي براي يک بار)، تا آخر عمر از اهداي خون معاف مي باشيد.

    هورمون درماني

    خانم هايي که از هورمون هاي جايگزين(استرو ژن و پروژسترون يا قرص هاي ضد بارداري خوراکي) استفاده مي کنند، مي توانند خون اهدا نمايند.

    سابقه استفاده از هورمون رشد، باعث معافيت دائم فرد از اهداي خون مي گردد.

    هموگلوبين و هماتوکريت

    اگر هموگلوبين شما بالاتر از 12 باشد، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    اگر هماتوکريت شما 38 تا 54 درصد(براي آقايان) و 38 تا 48 درصد(براي خانم ها) باشد، مي توانيد خون خود را اهدا نماييد.

    دندانپزشکي

    اعمال ساده دندانپزشکي مثل پُر کردن درجه 1 و 2 دندان، در صورتي که همراه با تزريق داروي بي حسي نباشد، مانع اهداي خون نمي گردد.

    در صورت داشتن تزريق داروي بي حسي و يا جرم گيري، سه روز بعد و در صورت کشيدن دندان يک هفته بعد مي توانيد جهت اهدا خون اقدام نماييد.

    عمل جراحي

    5/1 تا 2 ماه بعد از عمل جراحي کوچک مثل برداشتن آپانديس، هموروئيد، جا انداختن شکستگي هاي کوچک، فتق، لوزه و ... و همچنين 6 ماه بعد از اعمال جراحي بزرگ مثل برداشتن کيسه صفرا، برداشتن رحم، برداشتن تيروئيد، لاپاراتومي(شک افتن شکم براي پي بردن به بيماري) و ...(به شرطي که حين عمل خون تزريق نکرده باشيد) مي توانيد خون اهدا نماييد.

    داروها

    مصرف برخي داروها، تداخلي با اهداي خون ندارد، ولي برخي از داروها در هنگام مصرف و حتي تا مدتي پس از قطع مصرف، موجب بروز اختلالاتي در خون مي گردند که در اين مدت نبايد خون اهدا نمود.

    الف) هنگام مصرف داروهاي زير مي توانيد خون اهدا کنيد:

    ويتامين ها، داروهاي ضد بارداري خوراکي ، داروهاي ضد احتقان(دکونژس تان ها)، آرام بخش هاي خوراکي ضعيف، سايمتيدين، فنوباربيتال، متيل دوپا(آلدومت)

    *) پس از قطع مصرف داروهاي زير، مي توانيد خون اهدا نماييد:

    انسولين، کورتون هاي موضعي(در محل خونگيري)، پروپرانول(اين درال)

    *) در مورد داروهاي زير، پس از طي مدت ذکر شده براي هر دارو، مي توانيد خون اهدا نماييد:

    * آنتي بيوتيک هاي خوراکي، 2 روز پس از قطع دارو

    * آنتي بيوتيک هاي تزريقي، 4 هفته پس از قطع دارو

    * پيروکسيکام، 3 روز پس از قطع دارو

    * آسپيرين، 3 روز پس از قطع دارو

    * پماد ترتينوئين (رتين A)، يک هفته پس از قطع دارو

    * داروهاي کورتوني، يک هفته پس از قطع دارو

    * فنسترايد(پروس کار، پروپشيا)، يک ماه پس از قطع دارو

    * ايزوترتينوئي� �(راکوتان ، آکوتان)، يک ماه پس از قطع دارو

    * کلوميفن، 3 ماه پس از قطع دارو

    واکسيناسيون

    الف) تزريق واکسن هاي زير مانعي جهت اهداي خون نمي باشد:

    کزاز، آنفلوآنزا، هاري(جهت پيشگيري)، ديفتري، هپاتيت A، سياه سرفه، سياه زخم، فلج اطفال(تزريقي)� � تيفوئيد(تزريق ي)، طاعون، وبا، پنوموکوک، هپاتيت B

    *) دو هفته بعد از تزريق واکسن هاي زير مي توانيد خون اهدا نماييد:

    سرخک، اريون، فلج اطفال(خوراکي)� � تب زرد ، تيفوئيد(خوراک ي)

    *) چهار هفته بعد از تزريق واکسن هاي زير مي توانيد خون اهدا نماييد:

    سرخجه، آبله مرغان ، MMR

    د) يک سال پس از تزريق واکسن هاي زير مي توانيد خون اهدا نماييد:

    هاري(به صورت درماني پس از گزيدگي توسط حيوان)، ايمونوگلوبين هپاتيت B

    منبع: سايت علمي-فرهنگي خاطره _ بخش تغذیه و سلامت تبیان

  10. #30
    آخر فروم باز sajadhoosein's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2010
    محل سكونت
    iran
    پست ها
    1,893

    پيش فرض

    شرايط اهداي خون در برخي بيماري ها



    آسم

    بيمار اگر آسم شديد داشته باشد و دارو، خصوصا داروهاي کورتوني مصرف کند، از اهداي خون معاف است. ولي اگر آسم خفيف داشته باشد و در فواصل طولاني دچار حملات خفيف آسم شود، زماني که حالش خوب است مي تواند خون اهدا نمايد.

    آلرژي(حساسيت)

    کساني که سابقه حساسيت هاي شديد، به خصوص حساسيت هاي تنفسي مثل آسم شديد يا تب يونجه و Allergic Rhinitis دارند، از اهداي خون به طور دائم معاف اند.

    ساير افراد دچار آلرژي، هنگامي که حال شان خوب باشد، مي توانند اهدا خون نمايند.

    بيماري هاي انعقادي خون

    اگر فردي سابقه ابتلا به بيماري هاي انعقادي مانند هموفيلي را دارد، از اهدا خون معاف مي باشد.

    بيماري هاي ****


    يک سال پس از درمان بيماري هاي ****(مقاربتي) فرد مي تواند خون اهدا نمايد.

    تب خال

    تب خال مانع اهدا خون نيست.

    ديابت

    اگر ديابت بيمار از نوع وابسته به انسولين نباشد(NIDDM) و قند بيمار خوب کنترل شده باشد، مي تواند خون اهدا نمايد.

    سرماخوردگي و آنفلوآنزا

    اگر طي هفته گذشته دچار سرماخوردگي يا طي دو هفته گذشته دچار آنفلوآنزا بوديد، نبايد خون اهدا نماييد.

    کلسترول و تري گليسيريد بالا

    کلسترول و تري گليسيريد بالا، مانع از اهداي خون نمي شود.

    مالاريا

    اگر طي سه سال گذشته مبتلا به مالاريا نبوده ايد يا داروهاي ضد مالاريا(جهت درمان يا براي پيشگيري) مصرف نکرده ايد، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    يک سال پس از مسافرت به مناطق مالاريا خيز در صورتي که فرد علامتي از ابتلا به مالاريا نداشته باشد، مي تواند خون اهدا نمايد.

    مونونوکلئوز عفوني*

    6 ماه پس از بهبودي کامل، بيمار مي تواند خون اهدا نمايد.

    ايدز

    اگر سابقه آلودگي به ويروس HIV داشته ايد، يعني مبتلا به بيماري ايدز بوده ايد، از اهداي خون به طور دائم معاف هستيد. اگر خود را در معرض ابتلا به ايدز مي دانيد، به خصوص تماس **** مشکوک داشته ايد، تا 12 ماه و انجام آزمايشات لازم براي اطمينان از سلامت خود، از اهداي خون خودداري کنيد.

    بيماري هاي قلبي

    سابقه ابتلا به بيماري هاي قلبي خصوصا عروق کرونر، که منجر به استفاده مکرر از دارو مي گردد، شما را از اهداي خون معاف مي کند. سابقه بيماري هاي ساده دريچه اي قلب مانند پرولاپس دريچه ميترال اگر همراه با نارسايي يا علائم قلبي شديد نباشد، مانعي جهت اهداي خون نمي باشد.

    بيماري هاي نقص ايمني

    اگر سابقه بيماري هاي خود ايمني مثل پُرکاري تيروئيد، بيماري هاي روماتيسمي ، لوپوس اريتماتوز و ... داريد، از اهداي خون به طور دائم معاف مي باشيد.

    افسردگي و اضطراب

    اگر در حال اهداي خون، حال شما خوب باشد و احساس کسالت روحي و يا اضطراب شديد نداشته باشيد و فقط از آرام بخش هاي ساده و مسکن استفاده کرده باشيد، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    بيماري هاي پوستي

    جوش هاي ريز پوستي و آکنه(جوش غرور جواني) خفيف تا متوسط(به شرط عدم استفاده از دارو) مانع از اهداي خون نمي گردد. در مورد عفونت قارچي سطحي در محل خون گيري و يا عفونت هاي قارچي در ديگر نقاط پوست، مو يا ناخن( به شرط استفاده از داروي ضد قارچ) و نيز کهير، آکنه کيستيک شديد، تاول، زخم چرکي، کورک يا عفونت پوستي شديد پس از درمان و بهبودي کامل قادر به اهداي خون خواهيد بود.

    تيروئيد

    گواتر ساده(بدون تغييرات هورموني) و نيز کم کاري غده تيروئيد ، اگر علت آن اتوايمون(نقص ايمني) نباشد، مانع اهداي خون نمي گردد.

    پُرکاري غده تيروئيد و نيز کم کاري تيروئيد از نوع اتوايمون باعث معافيت دائم از اهداي خون مي گردند.

    هپاتيت

    اگر بعد ازسن 10 سالگي سابقه ابتلا به هپاتيت عفوني(ويروسي) داشته ايد، از اهداي خون به طور دائم معاف هستيد. ولي اگر علت هپاتيت شما چيز ديگري باشد(مصرف دارو، بيماري ژيلبرت، مصرف الکل، ضربه، سنگ کيسه صفرا) با شرايط خاص مي توانيد خون اهدا کنيد.

    همچنين اگر با کسي که مبتلا به هپاتيت عفوني(ويروسي) مي باشد، تماس نزديک داشته ايد(تماس ****، زندگي در يک خانه، استفاده مشترک از آشپزخانه و دستشويي) تا 12 ماه بعد از آخرين تماس، نمي توانيد خون بدهيد.

    سرطان

    اگر سابقه ابتلا به سرطان داريد، از اهداي خون به طور دائم معاف مي باشيد، به جز سه مورد:

    * سرطان دهانه رحم

    * سرطان پاپيلري تيروئيد

    * سرطان هاي محدود پوستي مانند BCC و SCC

    به شرطي که با عمل جراحي کاملا برداشته شده باشند و شخص به طور کامل درمان شده باشد.

    سل

    دو سال پس از بهبود کامل و قطع کليه داروها، مي توانيد خون اهدا نماييد.

    صرع – تشنج

    در صورت داشتن سابقه صرع و تشنج از اهداي خون معاف مي باشيد، مگر اين که در سه سال گذشته، بدون استفاده از دارو، دچار حملات صرع و تشنج نشده باشيد، در اين صورت مي توانيد خون اهدا کنيد.

    عفونت ها

    تا وقتي که داراي علائم فعال عفونت و تب مي باشيد، از اهداي خون خودداري نماييد. سابقه ابتلا به بعضي از عفونت ها مثل هپاتيتC ، ايدز ، هپاتيت B ، شاگاس، بابزيوسيس ، ليشمانيوز احشايي، تب Q و جذام باعث معافيت دائم از اهداي خون مي گردد.

    فشار خون

    براي اهدا خون فشار سيستوليک بايد بين 90 تا 180 ميلي متر جيوه و فشار دياستوليک بين 50 تا 100 ميلي متر جيوه باشد. سابقه فشار خون بالا يا پايين به تنهايي نمي تواند منعي براي اهداي خون باشد.

    پي نوشت:

    *مونونوکلئوز عفوني: اين بيماري بين نوجوانان و جوانان شايع است، در کودکان به ندرت مشاهده مي شود و ابتلاي به آن قبل از سه سالگي امري استثنايي است. عامل آن نوعي ويروس است و اصولا از طريق بزاق منتقل مي گردد. علائم باليني آن شامل: خستگي شديد و تب، گلو درد و برجستگي غدد لنفاوي در گردن، گاهي نيز تراوشات پوستي است.


Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •