.
.
سلام
.
سیاستِ اِمرار معاش و گذرانِ زندگی با سودِ بانکی اشتباه هست مگه برای کسی که اونقدر پول نقد داره که سودش خیلی بیشتر از هزینه هاش هست و یا اصلِ پول اونقدر زیاده که هم چی هم از ارزشش کم بشه باز هم هزینه هاش رو پوشش بده .
.
.
در ژاپن پولی یک سالِ تمام در بانک باشه نیم درصد جریمه داره . به مردم میگن پولتون رو یا باید به کسب و کار بزنید یا سهام بخرید یا وام بدین به کسی که کسب و کار بلده یا خرجش کنین تا اقتصاد کشور بچرخه . اگه پول نگه دارین جریمه داره
.
.
یه بار هم یکی زنگ زد به کانال ایـــرا ن بی مــرز و گفت :
آقا من ملیاردر هستم . مبخوام هر چی دارم بفروشم بیام امریکا بذارم توی بانک و سودش رو بگیرم و زندگی کنم
.
بهش گفت:
نمیشه .
امریکا کشور کار و بیزنس و فعالیت هست
نمیتونی فقط سود بانکی بگیری و بخوری و بخوابی
یا باید کسب وکار راه بندازی و یکی رو هم بیاری تا بشه مدیر و کار رو بچرخونه و بهشون حقوق بدی و خودت هم بشی کارفرما , یا بری سهام بخری یا خودت مشغول به کار بشی .
.
.
مردم ایران چند چیز رو باید خوبِ خوب درک کنند :
این حکومت خرجش در داخل ایران و خارج ایران خیلی زیاده , چیزی به کسی از مردم عادی که حدود 90% تا 95% هستند نمیده مگر با اکراه و با قطره چکان , در حدِ بخور و نمیر .
اما کسانی که نگهبانانِ حکومت هستند , اونها وضعشون فرق داره . همونها هم درجه بندی شده اند . بعضیهاشون اونقدر عزیزند که ولشون کرده اند بزنند و ببرند و بخورند در جاهای مختلف مثل وارداتِ قانونی و غیرقانونی , صادرات قانونی و غیرقانونی , بساز بفروش قانونی و غیر قانونی و غیره .
.
بر همین اساس ,
مردم عادی باید درک کنند که سود بانکی رو به هر نحو باشه ازشون پس میگیرند و از اصل پولشون هم میزنند و میبرند
.
پس سیاستِ سود گرفتن و زندگی کردنِ پایانِ خوشی نداره برای سپرده گذارها .
.
.
مردم باید دست بزنند به کسب کار . یا در خانه یا در پیاده رو یا اینترنتی یا در یک مکان مثل مغازه و شرکت و غیره .
یعنی یا باید کارمندی کنند یا کارفرما بشن و شغلشون رو اداره کنند یا چیزی در خانه یا کارگاه یا کارخانه تولید کنند و بفروشند مثل غذا , تابلو فرش , قالیچه , گلیم , کارهای دستیِ دیگه یا نگهداری کودک یا پرستار شدن برای کودک یا افرادِ مُسن
.
یا بشن "تکنسین و خدماتی اینترنتی و موبایلی" مثل نصب آنتن , نقاش ساختمون , برقکار , لوله کش , تعمیر لوازم خانگی یا تعمیرکار و مکانیک در یک مغازه یا شرکت
یا پیک موتوری یا راننده شخصی یا راننده اسنپ و تاکسی
.
خلاصه باید با کار خودشون خرجشون رو دربیارند نه با سودِ بانکی .
.
از قدیم گفتند :
هر کی به کاری مشغول , باید که دربیاد پول
.
زندگی خرج و هزینه داره . باید از یک طرف با کار کردنمون هزینه ها رو تامین کنیم
و از طرفِ دیگه یاد بگیریم که چطوری هزینه ها رو مدیریت کنیم و کاهش بدیم
مثل:
دوری از دخانیات و الکل , مواد مخدر و بی بند و باریِ جنسی و قمار و رفیق بازی و تجمل گرایی و اِسراف و تبذیر و خودنمایی و چشم هم چشمی
یاد گرفتنِ استفاده ی صحیح از خودرو و وسایل شخصی و خانگی
یاد گرفتن سرویس و تعمیر به موقع
یاد گرفتنِ روشهای دزدی و کلاهبرداری برای جلوگیری از کلاهبرداری و سرقت و شیادی
.
یاد گرفتن روشهای مراقبت از سلامتی که امروزه با یک سرچ ساده در نت میشه اونها رو پیدا کرد و خوند و یاد گرفت و اجرا کرد
مثل دوری از قند و شکر زیاد , نوشابه , کالباس و سوسیس , سرخ کردنی , غذاهای رستورانی و کنسروی , گوشتِ قرمز بیش از حد , لبنیات پرچرب , درست نجویدنِ غذا , روی هم خوری (بدخوری), پرخوری .
بالا بردنِ معنویات برای رسیدن به آرامش روحی و فکری که بسیار مهم هست
.
باید حساب شده حرکت کرد تا برکت و منفعت بیاره .
زندگی و درآمد و مخارج و سلامتی و آرامش روح و فکر نیاز به مدیریت داره . مدیریت هم علم و دانش میخواد . علم دانش هم باید وقت صرف کنیم برای و زحمت بکشیم و پول خرگ کنیم و هزینه بدیم براش چون چیزی در این دنیا مجانی نیست
و انسان چیزی به دست نمیاره مگر با سعی و تلاش و کوشش و پرداختِ هزینه (قانونِ الهی)
.
.
===================================
<br>
صرفه جویی های میلیونی در هزینه های خودرو و زندگی
<br>
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
<br>
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]