رایحه ای با نوتِ اوّلیّه ی میوه ای که کم کم به نوتِ چوب بو-عنبربو تغییر می یابد. در نوتِ اوّلیّه ی این عطر، بوی تلخی، شبیه به بوی دود موتور دیزل به مشام می رسد. در نوت چوب-بوی این عطر، از عناصری همچون نوت های سدر و کاج استفاده شده است. در نوتِ پایانی، نوتِ شیرین وجود دارد.
هرچند نوتِ چوب-بو، معمولاً در عطرهای مردانه رواج دارد، امّا نوتِ میوه ای ابتدایی عطر، مخصوص عطرهای زنانه است. این عطر، مردانه بوده با این تفاوت که برخی عناصر کلیدی زنانه در آن راه یافته است.
به نظر، خالق این عطر، نتوانسته از جمع نوت های موادِّ اوّلیّه، آکورد مورد پسندی بیافریند و از برندی گران، همچون تام فورد انتظار بیشتری می رفت.
انتشار و ماندگاری این عطر، هرچند خوب امّا تعریفی نیست و رنگین کمان رایحه ی آن، کامل و پُر بنظر نمی رسد. بدین معنی که در برخی قسمت های رایحه ی این عطر، خلأ وجود دارد که می بایست با نوت های دیگر تکمیل می گردید.
شخصیّت این عطر، تقریباً سنگین، شیرین، گرم، غنی و کمی تلخ است.
علی رغم این، تام فورد، استاد عرضه ی رایحه های غیرعرفی و قطبی به بازار بوده که ممکن است در آن واحد، هم عاشق و هم متنفّر داشته باشد. لذا به نظر می رسد تام فورد در این عطر نیز اقدام به ارائه ی رایحه ای غیرعرفی نموده است.
در کل خرید این عطر را به مردانی پیشنهاد می کنم که بدنبال تنوّع در رایحه بوده و از رایحه های عرفی خسته شده اند. همچنین بنظر می رسد این عطر می بایست بعنوان کمکی و مکمّل عطر دیگر استفاده شود. بدین معنی که در فواصل استفاده از عطر اصلی و در تعداد روزهای محدودی از این عطر استفاده شود. بنظر رایحه ی این عطر برای جلسات رسمی و فصول سرد سال و افراد میانسال و مسن مناسب است.