شکرستان

[molaali]

دوبلور هاش خيلي خوب روش كار كردند.

[Morteza4SN]

زمان پخش نامنظم ؛ این اولین برخورد تلویزیون ایران با یک انیمیشنه ، تازه این یکی ایرانی هم هست !
برعکس سریالهای معلوم الحالی مثل "فاصله‌ها" که با شروعش میتونید ساعتتون رو هم تنظیم کنید !
به قول یکی از دوستان "صدا و سیمای میلی ایران" !
مخاطب هم یعنی کسی که داره رد میشه و باید جذبش کرد ! سیستم فروشه یا عرضه ؟

امروز ساعت 12:45 بود که دیدم داره شکرستان نشون میده و خب هم به عنوان مخاطب و هم به عنوان کسی که داره رد میشه جذب شدم!! اونم از هفته ی پیش که "شبکه ی کودک و ..." گم شده بود بجاش داشت رزمایش و تانک و تفنگ و ... نشون میداد . اصلا من مخاطب تنها یکی از برنامه های این تلویزیون ، میخوام همیشه سر یه ساعت برنامه ای که دوست دارم رو ببینم باید کی رو ببینم ؟ ...

بگذریم هدف یه درد دلی بود که از بس باهاش کنار اومدیم دیگه زیادی بهش عادت کردیم .

/

اما این قسمت شکرستان هم پر بود از جزئیات و ریزه کاری های بامزه ای که ارزش یه نصف روز رژه رفتن پای تلویزیون رو داشت. یکی شو انتخاب کردم ؛

چوپان داره برا خان قلی خان در مورد گم شدن دوباره ی گوسفند گله‌اش خالی می بنده :

" فرفری ... (بععععععه) ... خونسردیتو حفظ کن ..."


" پایینو نگا نکن ، دستتو بده من ... "


" نهههههه ! فرفری .. فرفری یییییییی ... (بعععععععععععع) ..."
[+تم آهنگ زمینه شبیه سرگیجه هیچکاک]

[sms11]

وای خدا خیلی باحاله
مخصوصا ننه قمر
خیلی دوستش دارم
دیروز هرچی صبر کردم نشون نداد تا ساعت 12

[aa_160]

من خيلي بااين انيميشن حال مي كنم هر هفته مي شينم مي بينم
واقعا بايد به سازندگانش دست مريزاد گفت
خسته نباشيد

[bleu2u4u]

ای کاش حداقل میشد ازش لینک دانلودی چیزی گیر اورد

_________________
تحرك در فرهنگ بصري
درباره انيميشن «شكرستان»

نويسنده: علي قلي پور

«بچه ها از پاي تلويزيون تكون نخوريد، الان برنامه من شروع ميشه. اسم برنامه من هست نقاشي هاي مداد آبي.» اين جمله نوستالژيك و به يادماندني كه بحق بايد آن را يكي از خاطره انگيزترين جملات تاريخ انيميشن ايران دانست، ما را به دوراني مي برد كه از آن «سندباد»، «خانواده دكتر ارنست»، «سفرهاي گاليور» و... را هم به ياد داريم. پس به خوبي پيداست كه در مقام قياس، انيميشن هاي ايراني هواخواه چنداني نداشته باشند زيرا آن زمان كه «نقاشي هاي مداد آبي» به بچه ها دستور مي داد از «پاي تلويزيون تكون نخورند»، ما چندي قبل يا بعد از آن، كاملاً به ميل خود و با اشتياق فراوان پاي تماشاي انيميشن هايي مي نشستيم كه ايراني نبودند! تلويزيون ما در همان دوران نقاشي هايي را به همراه نوار صداي قصه پخش مي كرد؛ تصاويري ثابت كه روي آن داستان تعريف مي كردند. كارِ ديگر همان دوران، مردي بود كه پشت بوم نقاشي نشسته بود و تابلو مي كشيد و هماهنگ با او هم داستاني روايت مي شد. با پيشرفت داستان تابلو رفته رفته شكل مي گرفت و وقتي داستان به پايان خود مي رسيد، تابلوي مرد نقاش هم تمام شده بود. پس با اين اوصاف، بديهي است كه مخاطب كودك آن دوران بايد «نقاشي هاي مداد آبي» را شاهكاري بي بديل بداند، چون دست كم كاراكتري داشت كه حركت مي كرد و مردي كه دستور مي داد و فضايي كه كمي تا قسمتي اداي انيميشن را درمي آورد. امروزه اگر كسي منكر كمبود امكانات آن دوران باشد قطعاً منصفانه قضاوت نكرده زيرا بخواهيم يا نخواهيم، دوست داشته باشيم يا دوست نداشته باشيم، همين آثار بودند كه «تاريخ انيميشن ايراني» را ساختند، زيرا اگر اين آثار ساخته نمي شد هنوز هم بايد نئون هاي متحرك دهه هاي 30 و 40 لاله زار را مبداء انيميشن ايراني مي دانستيم! اما زيان پخش آن برنامه ها از تلويزيون، جدا از مزيت تاريخي شان، وا داشتنِ مخاطب به قياس بود. آن آثار چونان نماينده هاي مشهور انيميشن ايراني براي ساليان دور و درازي در ذهن مخاطب ثبت شدند. از اين رو تغيير ذهنيت مخاطب ايراني درباره توليدات ايراني روز به روز دشوارتر شد، طوري كه حتي امروزه برخي مديران تلويزيون هم به توليدات خود باور ندارند و مثلاً ساعت پخش را طوري تنظيم مي كنند كه مبادا كسي ببيند! اين نوع تصميم گيري ها كه احتمالاً در منطق مديريت فرهنگي ما «چرا ندارد»، برآمده از همين ذهنيت تاريخي مان نسبت به انيميشن هاي وطني است. اكنون اين قياس ها در انيميشن، بيش از هر رشته هنري ديگري است و قاعدتاً كار توليدكنندگان را هم دشوار و دشوارتر مي كند. به همين دليل زمان زيادي لازم است تا اعتماد مخاطب به توليدات جلب شود. حال با توجه به همه پيشرفت هاي انيميشن در سال هاي اخير باز بايد گفت حال و روز انيميشن كمي ناخوش است. انيميشن هاي ايراني به دليل فاصله بسياري كه با همتاي اروپايي و امريكايي خود دارند، همواره در معرض اين خطر هستند كه در فضايي بسته توليد شوند و به نمايش درآيند. مشتري انيميشن ها مانند مشتري تئاتر، همان دانشجوي انيميشن و توليدكننده و مديران آن و در كل متخصصان و اهل آن حرفه شود و قشر ديگري كه هنرمندان در كل به آنها «مردم» مي گويند، پاي به اين حلقه بسته نگذارند.
اما بي شك مي توان گفت در سال هاي اخير آثاري ساخته شدند كه مي توان آنها را عمل موثري در تغيير ذهنيت مخاطب ايراني دانست، مجموعه «شكرستان» يكي از آنهاست. اين مجموعه ويترين خوبي براي خود ساخته: مرتضي احمدي مانند تيتراژ به يادماندني «حسن كچل» علي حاتمي در آن مي خواند و روايت مي كند؛ آهنگساز كار «جلال ذوالفنون» است و گوش كه تيز كنيد صداي مشهور عليرضا جاويدنيا و ديگران را هم مي شنويد. اما اين انتخاب ها و نام اين چهره ها كه براي انتخاب تيتر خبرِ اين پروژه در خبرگزاري ها و مطبوعات بسيار كاربردي و موثر هستند، به كارِ خوب بودن «شكرستان» نخواهد آمد. آنچه شكرستان را متمايز و قابل بحث مي كند، طراحي كاراكترها و فضاي كلي آن است. حالااگر براي حركت و موسيقي و چه و چه هزار جايزه هم بگيرد، تاثيري در ماندگاري آن نخواهد داشت، زيرا آنچه از يك انيميشن به يادها مي ماند، نه نام اين چهره ها و اين اخبار خبرگزاري ها، بلكه در واقع صرفاً كاراكترها يا به بياني بهتر آدم هاي آن است. همان طور كه ما پس از سال ها آن «مداد آبي» و آن عبارت دستوري را به ياد داريم، ممكن است كودكان امروز هم درست به همين شكل براي آدم هاي «شكرستان» در ذهن خود خانه اي بسازند. اما همان طور كه همه مي دانيم، در فرنگستان پس از اكران انيميشن ها و استقبال از آنها، فوراً عروسك هاي آن هم به بازار مي آيد، مخاطب، به خصوص مخاطب كودك، دوست دارد شخصيت هاي آن انيميشن را با خود به خانه بياورد، در كنار تخت خود گذاشته و با آن بازي كند. اقبال به خريد عروسك ها، به خودي خود نشان دهنده خواست مخاطب براي از آن خود كردنِ شخصيت هاي انيميشن است. پس مي توان برآيند محبوبيت يك انيميشن را صرفاً با ظاهر شخصيت هاي آن سنجيد. كاراكترهاي «شكرستان» قابليت محبوب شدن داشتند، اما نخست فيلمنامه و بعد از آن ساختار گسسته و قطعه قطعه كه طبيعتاً نتيجه شكل حكايت گونه و اتكا بر ضرب المثل هاست، اين فرصت را از شكرستان گرفت. اما به هر حال اين مجموعه به عنوان انيميشني ايراني، در تغيير ذهنيت مخاطب ايراني بسيار موثر است زيرا از يك سو نشان دهنده پيشرفت اين رشته در ايران است و از سوي ديگر بيانگر ظرفيت هاي فرهنگ بصري ايران در توليد انيميشن است. هنگامي كه ما به تماشاي انيميشن ها مي نشينيم، تصاوير متحركي از مقابل چشم هاي ما مي گذرند و صداهايي به گوش ما مي رسند. در اغلب انيميشن هاي ايراني «ديدني ها» و «شنيدني ها» از جنس هم نيستند، متن، صداي كاراكترها و ديگر عناصري كه بايد بر هم سوار شوند، در اثر فقدان انطباق، ناسازه اي را در مقابل چشم تماشاگر به نمايش مي گذارند. اما مجموعه «شكرستان» از اين نظر هم توانست اثري هماهنگ باشد. زبان، موسيقي و تصاوير در هارموني باورپذيري بر هم سوار بودند. رسيدن به چنين هماهنگي هايي براي انيميشن ايران اتفاق خوبي است. اما مساله به همين جا ختم نمي شود زيرا فرهنگ بصري ما هنوز با متحرك شدن تصاوير و جلوه هاي بصري خود فاصله دارد؛ از اين نظر متحرك كردن نگارگري هاي ايراني هنوز كار دشواري به نظر مي رسد. از اين رو مي توان گفت توليد انيميشن هايي نظير «شكرستان» زمينه ها را براي ايجاد تحرك در فرهنگ بصري ما ايجاد كرده و همين تصاوير خلق آثار باورپذير ديگر را تسهيل مي كند.


روزنامه شرق ، شماره 1102 به تاريخ 11/8/89، صفحه 10 (انيميشن)

[bleu2u4u]

خوراك سالم فرهنگي
گفت وگوي «شرق» با بابك نظري كارگردان سريال شكرستان



نويسنده: محمدرضا عليمراد

خيلي وقت بود انيميشن ايران تكاني نخورده بود. صدا و سيما كه نانش را با انيميشن هاي خارجي درمي آورد و اگر كاري از ايران پخش مي شد، يك بار ديدنش هم زياد بود. سال ها بود كه انيميشن به مخاطبان عمومي تلويزيون بد معرفي شده بود. آنها فكر مي كردند انيميشن يعني يكسري شخصيت هاي مصنوعي با رفتاري عجيب كه ديدنش لذت ندارد و ممكن است فقط چند ثانيه بخندند و فراموش كنند. اكنون سال هاست كه بيننده هاي صدا و سيما از اين تغذيه نا سالم استفاده مي كنند و اين باعث شده هنر به خصوص هنر انيميشن رو به انزوا برود. اين موضوع به اين خاطر است كه بازاري ها جاي هنرمندان را گرفته اند، آنها طبيعتاً نمي دانند كه هنر چيست و فقط به بعد اقتصادي آن فكر مي كنند. اگر هنوز پاي برنامه هاي كودكان مي نشينيد ممكن است با مجموعه شكرستان برخورد كنيد. شكرستان سريالي است كه اكنون از شبكه دو پخش مي شود. اهالي سينما و انيميشن با ديدن اين سريال به حركت دوباره فرهنگ اميدوار شدند؛ فرهنگي كه سال ها از يادها رفته بود. البته از ياد نرفته بود، اما نوع قلابي آن عرضه مي شد و بازاري ها، مدرس فرهنگ در رسانه عمومي بودند. سريال شكرستان هم فرهنگ درستي را به نمايش مي گذارد و هم هنر انيميشن را به درستي معرفي مي كند. سريال شكرستان با فضايي فانتزي و طنز حكايت ها و ضرب المثل هاي ايراني را به تصوير مي كشد. سريال شكرستان محصول مشترك حوزه هنري و شبكه دو سيماست. شكرستان با روش كات آوت سه بعدي ساخته شده و به جرات مي توان گفت كاركنان آن همه حرفه اي ها هستند. از موسيقي كه كار استاد ذوالفنون است گرفته تا صداي مرتضي احمدي. داستانسرايي، تصويرسازي، شخصيت پردازي و كارگرداني هنرمندانه اين كار اميد اين را مي دهد كه هنر و فرهنگ دوباره به تلويزيون برگشته است. سينماگران و انيماتور ها هم با ديدن اين سريال اميدوار شدند انيميشن ايران قرار است تكاني بخورد و شكرستان را شروعي براي حركتي نو مي دانند. اميد است اين سريال انقلابي باشد براي تغيير ذهنيت و فرهنگسازي دوباره مخاطبان تلويزيون. بابك نظري كارگردان شكرستان در گفت وگويي با روزنامه «شرق» درباره اين پروژه مي گويد.

- خب از اول شروع كنيم. پروژه شكرستان از كجا شكل گرفت و مراحل اوليه كار چگونه شروع شد؟
من خيلي اين سوال را جواب دادم.

- معمولاً سوال اول همين است. اصولاً براي دستگرمي چنين سوالي لازم است. [باخنده]
بله مثل اينكه براي گرم كردن اجباري است. [با خنده]
پروژه شكرستان يك تحقيقاتي داشت كه حدود هشت ماه طول كشيد. من طي اين هشت ماه تمام كتاب هايي را كه در اين حيطه به آنها دسترسي داشتم خواندم؛ كتاب هاي حكايت ها و ضرب المثل هاي مختلف ايراني. بعد از گذراندن اين اساس تحقيقاتي رسيديم به مرحله اول. در اين مرحله كه يكي از بزرگ ترين مشكلات ما در اين پروژه بود، تلاش كرديم ببينيم اين حكايت ها را چگونه مي توان در يك فضاي محدود و با يك تعداد شخصيت محدود نمايش داد چون آنقدر دامنه وسيعي هم از نظر شخصيت ها و لوكيشن ها دارد، ما نياز به قابليتي داشتيم كه بتوانيم همه اينها را در يك نقطه اجرا كنيم و شكرستان براي همين شكل گرفت كه پايه اتفاق افتادن همه اين حكايت ها در آنجا باشد.

- اين حكايت ها از كجا آمده اند؟
بيشتر از حكايت هاي شرقي استفاده كرديم. ما تمام حكايت ها را خوانديم و از بين آنها تعدادي انتخاب شد. خيلي از آنها با هم تلفيق شد و رفته رفته رو به ارژينال نويسي رفتيم يعني اين سير را داشتيم كه حكايت ها فقط پايه داستان ها مي شد ولي داستان ها امروزي مي شدند و يك تغيير اساسي در آنها شكل مي گرفت كه با بيننده امروز سازگار باشد.

- به جز حكايت ها از ضرب المثل ها هم استفاده كرديد؟
بله در كنار حكايت ها ما همين طور از بعضي از ضرب المثل ها هم براي داستان ها استفاده كرديم.

- يكي از امتيازهاي بزرگ شكرستان هماهنگي و همخواني همه عناصر فيلم است مثل شخصيت ها، فضا ها، موسيقي، صداي راوي و... همه اينها با يك كيفيت خوب در كنار هم جمع شدند. اين همخواني ها چگونه اتفاق افتاد؟ در انيميشن ايران معمولاً بخشي از كار قوي است و بخشي ديگر ضعيف. مثلاً فضا خوب است اما موسيقي به فضا ها نمي خورد. به همين دليل خيلي از كارها با اينكه هم وقت و هم هزينه برده است، باز هم غيرقابل قبول است.
در مورد اين سازگاري و هماهنگ بودن قسمت هاي مختلف بايد بگويم يكي از بزرگ ترين ضعف هاي انيميشن هاي ايراني همين است. اصلاً انيميشن تركيبي از اين قسمت هاست و بزرگ ترين حسن يك انيميشن همين است كه از يك جنبه قوي نباشد. قوي بودن يا ضعيف بودن اهميت ندارد. بيشتر هماهنگي بين آنها مهم است.
شما ممكن است يك كار متوسط ببينيد كه بخش هاي مختلف آن نيز متوسط باشد و خب با همديگر خيلي سازگارند. اما در كل ممكن است يك انيميشن خوب به شما بدهد. اما اگر يك بخش انيميشن قوي باشد و بخش هاي ديگر ضعيف، اين باعث مي شود انيميشن كلاً ضعيف باشد. اين بزرگ ترين ضعف انيميشن ايران است و دليلش هم اين است كه در يك مقطعي در ايران از حرفه هاي مختلف رفتند سراغ كارگرداني انيميشن، از طراح بگيريد تا آهنگساز و بخش هاي مختلف رفتند سراغ كارگرداني و اينكه خودشان كار بگيرند. براي همين موضوع در كارهايي كه توليد شد، بخشي از كار كه حرفه اصلي آنها بود، قوي كار شد ولي بخش هاي ديگر اين گونه نبود. براي مثال كاري را مي بينيد كه طراحي شخصيت و فضاسازي خيلي خوبي دارد اما در كل كار ضعيف مي شد. در شكرستان اتفاقي كه افتاد، اين بود كه ما بيشتر بر هماهنگ بودن بخش هاي مختلف خيلي تاكيد داشتيم و اينكه كار خيلي ايراني باشد.
ايراني بودن كار باعث شد كار خيلي هماهنگ پيش برود يعني ما مجبور بوديم موسيقي ايراني انتخاب كنيم، شخصيت هاي ايراني طراحي كنيم، فضا سازي ايراني داشته باشيم و... اين يكي از چيزهايي بود كه ما را مجبور كرد تا همه عناصر فيلم را هماهنگ كنيم. ما در بخش هاي مختلف واقعاً براي هماهنگ شدن زحمت زيادي كشيديم. مثلاً در بخش انيمه اين كار شايد كسي در ايران اينقدر براي انيمه كردن تلاش نمي كند. ما حتي بازيگري انيميشن داشتيم، به اين معني كه بعضي از شخصيت ها واقعاً بازي مي شدند، حالاتوسط خود من يا بچه هاي ديگر و انيمه شخصيت ها بر اساس اين بازي ها شكل مي گرفت. مي توان گفت براي هماهنگي همه عناصر زمان و انرژي زيادي گذاشتيم.

- از تصوير سازي اين كار برايمان بگوييد.
تصوير سازي شكرستان بر اساس تصوير سازي كتاب شكل گرفت يعني وارد كردن تصوير سازي به دنياي انيميشن. ما از آن شخصيت هاي شسته شده انيميشن آمديم بيرون و در قالب تصوير سازي كار كرديم. به خاطر اينكه خود ماهيت تصوير سازي هم خيلي هماهنگ مي شد با داستان هاي شكرستان. توي شكرستان چندين نفر در بخش تصوير سازي كار كردند. نوع تصوير سازي خانم خيريه در كنار بچه هاي ديگري كه كار تصوير سازي مي كردند، خيلي كمك كرد تا به نتيجه الان برسيم؛ بچه هايي كه در قسمت هاي مختلف هم در شخصيت سازي كاراكتر ها و هم در ميميك ها، پوز ها و ليپ سينك ها خيلي زحمت كشيدند تا شخصيت ها توانستند اين گونه كه ديديد، در فيلم جواب بدهند.



- ممكن است يك توضيح مختصر درباره تكنيك كار شكرستان بدهيد؟
بله، شكرستان با روش كات آوت سه بعدي ساخته شده است يعني همه كار آن با يك نرم افزار سه بعدي انجام شده است.

- مخاطب اصلي كار شما چه كساني هستند؟ من احساس مي كنم بزرگسالان بيشتر هدف اين كار هستند اما خب به خاطر بامزه بودن اتفاق ها و فضا ها به هر حال كودكان نيز جذب مي شوند. در عين حال كه ممكن است زياد از داستان سر درنياورند. ولي به نظر من كودكان مخاطب اصلي نيستند.
دقيقاً همين طور است. شكرستان براي قشر بزرگسال ساخته شد و هدفش از ابتدا بزرگسالان بود. اين اولين انيميشن ايراني اي بود كه قرار بود به قصد بزرگسالان ساخته شود. منظورم اين است كه قرار بود ساعت 9 شب پخش شود و بيننده بزرگسال را جذب كند و ما بتوانيم با انيميشن به دنياي بزرگسالان وارد شويم، به اين خاطر كه بزرگسال ها در ايران نسبت به انيميشن جبهه مي گيرند و انيميشن را كارتون و برنامه كودك در نظر مي گيرند و هيچ تناسبي بين خودشان و انيميشن نمي بينند. در سراسر دنيا ديگر نگاه مردم به انيميشن اين گونه نيست اما در ايران به خاطر اينكه انيميشن جدي گرفته نشده، هنوز اين مشكل وجود دارد. شكرستان هم براي بزرگسالان در نظر گرفته شد اما به خاطر اينكه در برنامه كودك پخش شد، فهميديم كودكان نيز با آن ارتباط خوبي برقرار كردند و در كنار بچه ها مادر و پدر ها هم شكرستان را تماشا كردند و فهميديم كه احساس خوبي هم به اين كار دارند.

- انتخاب دوبلور ها هم به نظر بااهميت بوده است و از همه مهم تر صداي راوي داستان ها. به نظر من صداي مرتضي احمدي رنگ خاصي به كار داده است. انتخاب ايشان و دوبلور ها انتخاب شما بود؟
اين در حقيقت انتخاب من و مدير دوبلاژ بود. خانم حجت هم خيلي كمك كردند و در واقع نقش اصلي را در اين كار داشتند. انتخاب دوبلور ها هم تعدادي شان دست من بود و تعدادي را هم خانم حجت معرفي كردند. انتخاب آقاي مرتضي احمدي هم با همفكري من و خانم حجت انجام شد.

- موسيقي متن كار را هم استاد جلال ذوالفنون كار كرده است. تم اصلي موسيقي كار ايشان بوده يا كلاً بخش موسيقي را ايشان بر عهده داشتند؟
بله از ابتداي كار يعني همان قسمت اول موسيقي كار استاد ذوالفنون بود. خب من ايشان را خيلي دوست دارم و آدم بزرگي هستند. كارشان هم آنقدر خوب روي كار نشست كه يكي از خوشحالي هاي ما در شركت بود. و وجود موسيقي ايشان روي كار ما باعث افتخار است.

- شكرستان توانست به خوبي نظر مخاطب ايراني را جلب كند. فكر مي كنيد در جوامع بين المللي برخورد با اين كار چگونه باشد؟ شكرستان در كشورهايي كه بيشتر در انيميشن سختگير تر هستند، چه كار كرده است مانند اروپا و امريكا؟
شكرستان در كشورهاي مختلف رفته است و اتفاقات خيلي خوبي در حال رخ دادن است. خيلي از كشور هاي دنيا شكرستان را براي پخش خريداري كرده اند. الان يك بخش چهار قسمتي براي اكران در سينماي فرانسه آماده شده است. كشور هاي مختلفي اين سريال را خريداري كرده اند و تعداد زيادي جايزه هم دريافت كرده است. عكس العمل خيلي خوبي از خارجي ها دريافت كرديم. مثل فرانسه، ايتاليا، كشورهاي عربي و... و اين خبري خوشحال كننده براي ماست.

- فكر مي كنم اين اولين باري است كه صدا و سيما يك پروژه جدي و حرفه اي براي انيميشن گذاشته باشد. آيا قرار است صدا و سيما به انيميشن بها دهد و فكر مي كنيد هدف اصلي صدا و سيما اقتصاد بوده يا هنر؟
البته شروع اين كار توسط حوزه هنري بود و كار را حوزه هنري جلو برد اما در نهايت كار توسط حوزه هنري و شبكه دو بسته شد. اگر قرار باشد انيميشن در ايران بهايي پيدا كند، صدا و سيما مي تواند نقش مهمي بازي كند. قطعاً هدف اصلي اقتصاد نبوده. مي توان گفت اولين هدف ايجاد حركتي به جايگاه انيميشن بوده و خب نتيجه اين حركت را هم كاملاً دريافت كردند. اگر بهاي لازم به انيميشن داده شود، طبيعتاً اين هنر مي تواند مسير خود را پيدا كند و جلو برود و حتي اگر بيشتر به اين مقوله بها داده شود، سرعت پيشرفت بيشتر خواهد شد.

- شكرستان با سريال هاي ديگر انيميشن ايران تفاوت بزرگي دارد؛ سريال هايي كه به سفارش سازمان ها و ارگان ها براي آموزش مردم ساخته شده اند مثل عدم استفاده از شوخي هايي كه جايگاهشان در رسانه عمومي نيست و در واقع لودگي محسوب مي شوند يا ادبيات كلامي نا درست. اما شكرستان با ادبياتي ايراني و در عين حال مدرن با فضا هايي جذاب و دلچسب قطعاً تاثيرگذار تر خواهد بود. براي خيلي از مخاطبان عمومي كه آشنايي با انيميشن ندارند، فقط آن گونه از سريال ها به عنوان انيميشن جا افتاده است. فكر مي كنيد شكرستان و انيميشن هايي از اين قبيل مي توانند اين تفكر را اصلاح كنند؟
فرهنگسازي كردن خيلي مهم است و شما مسيري را كه انتخاب مي كنيد براي فرهنگسازي باعث مي شود مردم نگرش هاي مختلف پيدا كنند نسبت به كارهاي مختلف. وقتي مردم كارهايي را كه شما مثال زديد، مي بينند طبيعتاً نگرش شان هم به همان شكل تغيير مي كند و تغيير دادن آن هم زمانبر است. در شكرستان يكي از هدف هايي كه از همان روز اول داشتيم و رويش هم حسابي پافشاري كرديم، همين مساله بود. نخواستيم با همان شوخي ها و با همان لحن ها صحبت كنيم و سعي كرديم هر چه هست را به نمايش بگذاريم كه حداقل در اين وادي هم فرهنگسازي شده باشد. اين مساله خيلي برايمان مهم بود و نويسنده اصلي كار آقاي اسماعيلي روي اين موضوع خيلي سختگيري كردند و اصلاً دوست نداشتند كار حتي يك ذره به آن سمت و سو برود و مردم را با آن نگرش بخواهيم بخندانيم و تحت تاثير قرار دهيم.

- فكر مي كنيد مي توانيد در راهتان پيروز شويد؟ الان آن انيميشن ها خيلي طرفدار دارند.
گفتن پيروزي با گفته من شايد درست نباشد. ما مسير طولاني اي داريم تا بتوانيم نشان دهيم از اين نوع كار هم مي توانيد لذت ببريد و فقط اين نيست كه با لودگي بخنديد. اينكه بگوييم تا الان چقدر موفق شديم با توجه به درصدي كه صدا و سيما آمار گرفته است، اين برنامه حدود 70 درصد بيننده دارد و اين اميدوار كننده است.

- چيزي كه خيلي برايتان دردسر درست كرده است، ساعت پخش شكرستان است. تغيير ساعت ها باعث شده خيلي ها نتوانند اين سريال را ببينند. آخر قرار شد چه ساعتي اين سريال پخش شود؟
بله، ما تمام تلاش مان را كرديم و واقعاً از اين همه تلاش بي ثمر خسته شديم. آنقدر تلاش كرديم كه ساعت پخش را به ساعت 9 شب برگردانيم ولي اين اتفاق نيفتاد. براي اينكه اين سريال براي بزرگسال ساخته شده و بايد زماني پخش شود كه بزرگسالان پاي تلويزيون هستند. اما اين تلاش ها تا امروز به نتيجه نرسيده. ما خيلي از اين موضوع ناراحت هستيم و همين طور بيننده ها كه به اين اعتراض دارند كه چرا هيچ زمان مشخصي براي پخش وجود ندارد. بيننده ها هم به طور شانسي اين سريال را مي بينند. اما الان ساعت پخش برنامه جمعه ها ساعت يك بعدازظهر در برنامه فيتيله است.


روزنامه شرق ، شماره 1102 به تاريخ 11/8/89، صفحه 10 (انيميشن)

[ghalandar925]

من چن قسمت از این انیمیشن جالب رو دیدو .واقعا جالب هست.
کاش میشد دانلودش کرد و یا حتی خرید

[bleu2u4u]

بعد از کلی گشتن بالاخره لینک دانلود شکرستان رو پیدا کردم
حالش رو ببرید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Morteza4SN]

یک جنبه مثبت از موفق بودن شکرستان به عنوان یک سریال انیمیشن میتونه دوبله ی اون به عربی باشه ( [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ) ...
اما روی دیگرش فروش غیرقانونی در خیابان ها ، اینترنت و بحث دانلودش هست که داد تهیه کننده شکرستان رو درآورده .
خب از اونجا که فعلا قسمت های سری اول شکرستان غیرقانونی دست به دست میشه ، قراره سری دومش که ویژه نوروز بود وارد شبکه خانگی بشه ...


شکرستان وارد شبکه خانگي مي‌شود

گروه فرهنگي : مجموعه انيميشن شکرستان از توليدات حوزه هنري که با استقبال گسترده مخاطبان در تلويزيون روبرو شده است وارد شبکه خانگي محصولات فرهنگي وهنري مي‌شود. ‏مسعود صفوي، رييس مرکز مطالعات و توليدات فيلم انيميشن حوزه هنري در گفتگو با پايگاه خبري حوزه هنري ضمن اعلام اين خبر اظهار داشت: پس از استقبال مخاطبين از مجموعه تلويزيوني شکرستان مقرر شد تا براي کساني که علاقه مند به تماشاي مجدد اين برنامه هستند و يا امکان ديدن آن را در ايام نوروز نداشته اند نسخه ويديويي آن وارد بازار مي‌شود.‏

وي با بيان اين مطلب که نسخه ويديويي مجموعه شکرستان به صورت ‏DVD‏ منتشر مي شود، گفت: نسخه اوليه ويديويي شکرستان به صورت ‏DVD‏ و با کيفيت بسيار مطلوب در اختيار علاقه مندان قرار مي گيرد تا محصول ماندگاري براي خانواده ها باشد.‏

تهيه کننده اين مجموعه درباره زمان پخش اين مجموعه گفت: پخش اوليه اين مجموعه در بازار محصولات فرهنگي و هنري احتمالا يک ماه آينده صورت خواهد گرفت. ‏

وي اظهار داشت: برنامه ما اين است تا ابتدا مجموعه نوروزي شکرستان را که مختص عيد امسال بود را عرضه کنيم و سپس قسمت هاي ديگر آن را راهي بازار کنيم.‏

مجموعه شکرستان از توليدات حوزه هنري به کارگرداني بابک نظري براي پخش به شبکه دو سپرده شده که در ساخت آن بيش از 100 نفر مشارکت دارند. اين مجموعه که از عيد سال 89 بر روي آنتن رفته است نظر مخاطبان زيادي را بر خود جلب کرده و در داستان هايش از قصه هاي کهن ايراني بهره مي برد.‏

[Morteza4SN]

مصاحبه با سید مسعود صفوی رئیس مرکز مصالعات و تولیدان انیمیشن حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و تهیه کننده مجموعه انیمیشن شکرستان

پای انیمیشن "شکرستان" چطور به خارج از ایران باز شد؟

- مسعود صفوی تهیه کننده "شکرستان": حوزه هنری بخش بین‌الملل دارد و در بازارهای مختلف محصولات این حوزه شرکت می‌کنند. این مجموعه را ما به صورت سریال عرضه می‌کنیم. عرب‌ها "شکرستان" را به عنوان سریال از ما خریدند. تایوانی‌ها و ترکیه و ایتالیا هم به همین نحو. با این تفاوت که عرب‌ها هر سه مجموعه را خریدندن اما تایوانی‌ها یک مجموعه را خریدند تا اگر مورد پسند واقع شد بقیه مجموعه‌ها را هم بخرند.


*قضیه آن توزیع کننده فرانسوی و اکران در اروپا چه بود؟

- اتفاق عجیبی که افتاد این بود که سال گذشته در جشنواره انسی یک توزیع کننده فرانسوی این انیمیشن را خیلی پسندید اما گفت من توزیع کننده سینما هستم.

*خودش "شکرستان" را دیده بود؟

- در کنار همه جشنواره‌ها بازار هم وجود دارد. در بازار انسی ما غرفه داشتیم و تلویزیون هم این انیمیشن را نمایش می‌داد.او آنجا "شکرستان" را دید.


*تهیه کننده سینمایی چطور حاضر به پخش مجموعه تلویزیونی شد؟ نسخه سینمایی تهیه کردید؟

- ما از اول گفتیم که شکرستان اصلا سینمایی نیست اما او به ما گفت که من یک ایده دارم. چهار، پنج قسمت "شکرستان" را که به هم مربوط می‌شود کنار هم بچینید. نیازی نیست فیلم سینمایی شود اما ساعتش چیزی حدود 60،70 دقیقه باشد. او گفت ما این سنت را در سینمای فرانسه داریم و محصولات فرهنگی را اینگونه پخش می‌کنیم. همچنین اگر این چند قسمت را انتخاب کنید ما دوبله فرانسوی روی آن می‌گذاریم.


*دوبله فرانسوی بر عهده شما بود یا خودشان این کار را انجام می‌دادند؟

- من روی صدا و موسیقی و و دوبله در انیمیشن حساس هستم. یکی از دلایلی که از انیمیشن‌های ما آن طرف استقبال نمی‌شود این است که بد دوبله می‌شود. ما خودمان می‌فهمیم که پایین و بالا شدن صدا و وتکیه کلام‌ها در برنامه‌ها به چه معناست اما زمانی که ترجمه فرهنگی نکنید و فقط ترجمه کلمه به کلمه صورت بگیرد اتفاق خوبی نمی‌افتد. برای همین حتی کسی که دوبله می‌کند باید با فرهنگ ایرانی آشنا باشد و یا مشاور دوبله‌ای که کنار گروه قرار می‌گیرد باید بداند که این مفاهیم به چه معناست.


*فکر می‌کنید با وجود عناصر ایرانی در این انیمیشن کدام ویژگی "شکرستان" را برای اکران در اروپا جذاب می‌دید؟

- کشورهایی مثل فرانسه و اسپانیا و آمریکای لاتین از اینکه بچه‌هایشان فرهنگ‌های دیگر را ببینند خوشحال می‌شوند. می‌خواهند بچه‌هایشان آموزش‌های فرهنگی دیگر کشورها را ببینند. حالا می‌خواهد کتاب درسی باشد یا هر چیز دیگر. خانمی بود به نام جودی فاکس که توزیع کننده سینمایی است. او معلم بوده و فقط سینمایی نبود. به من گفت اگر خواستی دوبله انگلیسی روی کار انجام بدهی این دوبله را در ایران انجام بده و دوبله دقیق و واژه به واژه نکن. بچه‌هایی که در ایران انگلیسی بلد هستند و با هنر دوبله هم اشنایی دارند بهتر است این کار را با صدا و لهجه ایرانی انجام دهند. گفتم چرا. گفت اجازه بدهید "شکرستان" همین طور که آب و رنگ و ایرانی دارد، زبان انگلیسی‌اش هم با لحن و آهنگ ایرانی باشد.

*پیشنهاد ندادید نسخه سینمایی آن را بسازید و بعد در اختیارشان بگذارید؟

- چرا. قبل از پاسخ به سوالتان این را هم بگویم که اروپایی‌ها آموزش برایشان مهم است. اینکه کودک از سنین پایین با فرهنگ‌ها دیگر آشنا شود در راس است.

توزیع کننده فرانسوی معتقد بود اگر ما این چهار قسمت را درست انتخاب و خوب دوبله کنیم، "شکرستان" روی پرده خوب جواب می‌دهد. من حتی به او گفتم تو به ما فرصت بده تا فیلم سینمایی را بسازیم اما گفت همین جواب می‌دهد. قرار بود اگر دوبله خوب انجام شود با سی پرده در اروپا شروع کنند و بعد به 60 پرده برسانند.


*در نهایت دوبله شد؟

- در جشنواره کن امسال مذاکرات اصلی این کار را بچه‌های بین‌الملل شروع کردند و فکر کنم به نتیجه برسد.


*چند قسمت را انتخاب کردید؟

- بر اساس شکلی که او گفت ما پانزده قسمت را انتخاب کردیم.


*چه شکلی مد نظر او بود؟

- مثلا می‌گفت بچه‌های فرانسوی بیشتر دوست دارند داستان را در طبیعت دنبال کنند. سعی کردیم میزان دوبله کمتر و موسیقی بیشتر باشد. هر قسمت 15 دقیقه بود که از این 15 قسمت احتمالا چهار یا پنج قسمت آن را انتخاب می‌کنند.


*شما جشنواره کن نرفتید؟

- دوستان در بخش بین‌الملل حوزه هنری رفته ‌اند.


*همه رفتند، شما هم می‌رفتید دیگر!

-اعتقادم این است که بخش بین‌الملل چون کارش را بلد است و با "شکرستان" هم آشناست، می‌تواند کارش را انجام بدهد. اگر یک مدیر کمتر برود هم جای خوشحالی دارد.


*"شکرستان" در چه جشنواره‌هایی حاضر بوده است؟

- در خیلی از جشنواره‌ها شرکت کرده است. من الان لیستش را ندارم. جشنواره برلین ، بولونیا، استرالیا، بوسان و ...


*از همین مجموعه‌ها می‌توانید نسخه سینمایی "شکرستان" را دربیاورید؟

-نه، باید جداگانه ساخته شود. این را امتحان کردیم. برای اکران نه، برای نمایش در تلویزیون.90 قسمت 15 دقیقه چیزی حدود 1500 دقیقه می‌شود. اگر بخواهیم از این قسمت‌ها قصه‌ای دربیاوریم و از راش‌ها استفاده کنیم، همه چیز مصنوعی درمی‌آید. انگار به هم نمی‌چسبند و توی ذوق می‌زنند. حیف است محصولی را اینطور خراب کنیم. باید دوباره بسازیم و وقت بگذاریم. نباید به خاطر یک نسخه سینمایی، "شکرستان" را که میان مردم گل کرده و دوستش دارند خراب کنیم.


*فعالیتی برای نسخه سینمایی کردید؟

- روی نسخه سینمایی برای اکران کار می‌کنیم.


*فکر می‌کنید نسخه سینمایی "شکرستان" موفق شود؟

- نمی‌دانم. از بعد از عید داریم بررسی می‌کنیم که سینمایی "شکرستان" می‌تواند به چه نحو باشد. اصلا می‌تواند روی پرده برود یا خیر. الان زود است که بگویم تحقیقاتمان به نتیجه رسیده و نسخه سینمایی آن هم می‌تواند موفق باشد.


*تحقیقات در چه مورد؟

- همانطور که گفتم باید خط تولید داشته باشیم، ما در هیچ کدام از قسمت‌ها از پیش تولید گرفته تا پس تولید و پخش و بازاریابی و باقی ماجراها، چه سینمای بلند و چه انیمیشن علم و تجربه کافی را نداریم. برای اینکه کسی که پای تولید یک مجموعه می‌نشیند باید به تمام این قسمت‌ها فکر کند. من باید در همه جهات دغدغه داشته باشیم. ما قبل از پخش چند جلسه با تلویزیون گذاشتیم که بگوییم شکرستان برای فالان ساعت است.


*یادم می‌آید آقای نظری از ساعت پخش "شکرستان" ناراضی بود.

- قرار بود ساعت 9 شب پخش شود.


*پیشنهاد شما فقط این بود؟ فکر کنم دفعات بیشتری برای پخش در نظر داشتید.

- یک ساعت عمومی برای همه 9 شب بود. یک ساعت برای خانم‌های خانه دار در ظهر و یک ساعت هم برای کودک و نوجوان. ما قول سه ساعت را گرفتیم و مجموعه را شروع کردیم اما از آنجایی که تغییر مدیریت در شبکه‌ها زیاد است یا آنتن پر است، نشد.


*به شما قول شفاهی دادند؟

- بله دیگر. ما اصلا بر همین اساس تولید کردیم. البته این را هم بگویم که شبکه دو برای "شکرستان" خیلی مایه گذاشت. برای نمایش در نوروز و تیزرهایی که پخش کرد خیلی تلاش کرد.


*چرا می‌گویید لطف؟ مگر "شکرستان" ارزش این تبلیغ را ندارد؟

- راست می‌گویید. به خاطر اینکه ما ایرانی‌ها تعارف داریم. ما بین مسائل شخصی و حرفه‌ای نمی‌توانیم تفاوت قائل شویم و خیلی احساسی‌ هستیم و زیاد از دست هم ناراحت می‌شویم. به خاطر همین ماجرا را باید با جملات لطیف‌تری جلو ببریم. من با بچه‌های شبکه دوم و مرکز صبا و باقی دوستان آشنایی نزدیک دارم و مشکلات آنها را هم می‌دانم و چون مشکلات آنها را هم می‌دانم به آنها هم حق می‌دهم. از طرفی این را هم می‌دانم که اگر این انیمیشن در ایران درست جلو برود از تولید و ایده و تا پخش و بازار یابی، اولا صنعتی است که کارآفرینی دارد، دوما برگشت مالی دارد و صنعتی است که صفر و یک را تبدیل به پول می‌کنید. ایده را تبدیل به پول می‌کنید و نیازی به نفت و چوب و ذغال ندارد. ایده‌ای که در ایران ارزشی ندارد اما در واقع ارزشمند است و از طرفی آلوده کننده محیط زیست هم نیست. ارزش افزوده آن صد در صد است و انتقال کننده فرهنگ به کشورها و مناطق دیگر هم هست. اگر ما معتقدیم که این میزان حرف برای گفتن داریم و فرهنگ‌های دیگر می‌توانند از آن استفاده کنند چه زبانی بهتر از انیمیشن و چه گروهی بهتر از کودکان که روی آنها این سرمیه گذاری انجام شود؟


*منظورتان این است که انیمیشن در ایران مهجور است؟

- بین کودک و باقی مسائل در زندگی ما چقدر تفاوت وجود دارد؟ کودک اولین مساله‌ای است که ما باید به او رسیدگی کنیم. تو اگر صد تومان پول داشته باشی و مشکلات زندگی‌ات هم آنقدر زیاد باشد که مجبور باشی این پول را به آن مسائل اختصاص دهی. در نهایت باز هم هفتاد درصد این پول را صرف کودک پنج ساله‌ات می‌کنی. اگر همه مشکلات حل نشود ایرادی ندارد اما اگر بچه درست بازی نکند، کتاب نخواند و خلاقیتش را بروز ندهد، وقتی بیست ساله شد دچار مشکل می‌شود. اگر امکان بروز خلاقیت برایش فراهم شود فردا که بیست ساله شد جامعه و اصلا خود آدم از دیدن او لذت می‌برند.


*فعلا که همه چیز در جامعه ما مهمتر از کودکان است!

- هیچ چیز برای ما نباید مهمتر از کودک و نوجوان باشد. انیمیشن جایگاه عجیب و غریبی برای دولت‌ها و نهادهای اجتماعی و قدرت‌ها دارد. همه باید فکر کنند با انیمیشن می‌شود چه کار کرد؟ حتی نهاد‌های اجتماعی و مراکز آموزشی هم باید تمام تلاششان را انجام بدهند. انیمیشن مثلا تئاتر می‌ماند. هنری است که در مردم می‌تواند عجیب تاثیرگذار باشد اما فقط صنف تئاتر از تئاترها دیدن می‌کنند.


*ایده اولیه "شکرستان" فردی بود یا گروهی؟

- چند گروه با هم بودند، همان گروه اولیه...


*گروه اولیه چه کسانی بودند؟

- این‌ها همان‌ کسانی بودند که از ابتدا وجود داشتند. شک نداشتیم که باید از فولکلور ایرانی استفاده کنیم. به این رسیده بودیم که مخاطب وقتی محصول هنری را می‌بیند باید با عناصر آن آشنا باشد، قصه برایش آشنا باشد. بعد هم به این فکر کردیم که تلویزیون راحت‌تر می‌تواند داستان‌های فولکلو ایرانی را نمایش دهد. یک تعداد داستان داشتیم اما نمی‌دانستیم چطور در قالب انیمیشن آنها را نمایش دهیم.اگر قرار بود قصه‌ها را همانطور تعریف کنیم که تا به حال از این انیمیشن‌ها زیاد ساخته شده است. به خاطر همین باید به یک قابی برای این پازل‌ها می‌رسیدیم و بعد از فکر کردن آن قاب را که یک شهر به نام شکرستان بود پیدا کردیم. شهری که تمام فولکلور در آن اتفاق افتاده است. خدا را شکر شکرستانی که در این دنیای مجازی به وجود آمد کم کم برایمان باور پدیر شد و بعد هم نمکستان و فرهنگستان و ... پیدا شد.


*بودجه‌ای که صرف ساخت "شکرستان" شده چقدر است؟

- مثل همه انیمیشن‌هایی که تا به حال ساخته شده است. حتی بدون اینکه گوش بچه‌های "شکرستان" بشنود از حد معمول انیمیشن‌های دیگر هم کمتر هزینه شده اس


گفتگو : الهام نداف ( خبرگزاری مهر )