تازه های دنیای رباتیک و هوش مصنوعی

[Hasan.M]

دوستان عزیز که خبر میگذارند لطفا حتما منبع رو هم قرار بدند .

[Hasan.M]

[
نورولوژیستهای کانادایی نوعی ریزتراشه زیستی را توسعه داده اند که می تواند با سلولهای مغزی ارتباط برقرار کند و با آنها حرف بزند.به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه کالگاری در کانادا این "نورو- ریز تراشه" را توسعه دادند. این تراشه قادر است کوچکترین تغییرات را در ارتباطات الکتریکی بین سلولهای مغز نشان دهد و اولین سیگنالهای مربوط به بیماریهای تخریب نورونی را جمع آوری کند.
این دانشمندان در خصوص عملکرد این تراشه توضیح دادند: "ما از سلولهای مغزی نمونه برداری کردیم. سپس این ریزتراشه را به یک کشت سلولی نصب کردیم. به این ترتیب توانستیم حالات و تغییرات اتصالات بین سلولی را بررسی و کنترل کنیم و بفهمیم که کدام سلولها سالم هستند و کدام سلولها در انتقال یونها به یک سلول دیگر دچار نقص شده اند."
براساس گزارش اکونومیک تایمز، این تراشه می تواند مکالمات الکتریکی و شیمیایی میان سلولهای مغزی را ضبط و کنترل کرده و کوچکترین تغییرات را در فعالیت مغز ردیابی کند.
به گفته این دانشمندان، این تراشه می تواند در مبارزه با بیماریهای تخریب نورونی مثل آلزایمر و پارکینسون و همچنین توسعه روشهای درمانی جدید در معالجه بیماریهای چون صرع و برخی اشکال افسردگی نقش مهمی ایفا کند.
منبع :مهر

[Hasan.M]

محققان کشور با بهبود عملکرد نانوحسگرها موفق به تولید نانوحسگری شدند که قادر به تشخیص نشت گازهای خطرناک و سمی خانگی است.به گزارش خبرگزاری مهر، مهندس سجاد حبیب زاده یکی از محققان این طرح پژوهشی، بهبود عملکرد نانوسنسورهای گازی را از اهداف اجرای این پروژه ذکر کرد و گفت: محصول به دست آمده از این پژوهش در تمام صنایعی که نیاز به آشکارسازی گازهای سمی دارند به ویژه صنایع نفت و پتروشیمی قابل استفاده است.
وی با تاکید بر اینکه کارکرد اصلی این نانوحسگرها در آشکارسازی نشت گازهای خانگی در حین سوخت است اظهار داشت: مزیت این کار پژوهشی نسبت به پژوهش های اخیر این است که در روش سنتز احتراقی محلولی به منظور تهیه نانو ذرات با هزینه پایین، از "نیترات" به عنوان پیش ماده مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین برای برخی از اکسیدهای فلزی که دارای پیش ماده نیترات هستند مانند قلع و تیتانیم نمی توان از این روش بهره برد. در این تحقیق از پیش ماده "کلراید" که به نسبت ارزان تر است استفاده شد.
حبیب زاده ادامه داد: با به کارگیری نانوذراتی با اندازه ذرات در حدود 4 نانومتر حسگرهایی ساخته شد که دارای خاصیت انتخابی مونوکسید کربن در حضور متان هستند.

این محقق با اشاره به نتایج آنالیز این حسگر خاطرنشان کرد: نتایج آنالیز نشان می دهد که حساسیت نانوحسگر تولید شده نسبت به مونوکسید کربن بیشتر از متان است.

وی یاداور شد: این پژوهش در آزمایشگاه کاتالیست و مواد نانوساختار دانشگاه تهران در حال انجام است و در کوتاه مدت در صورت وجود امکانات قابلیت تجاری شدن دارد.
منبع :خبرگزاري مهر

[Hasan.M]

گروهی از پژوهشگران آمریکایی یک دستگاه DNA- خوان نانویی را توسعه دادند که می تواند به سادگی کد ژنتیکی را بخواند.به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه آلاباما DNA- خوان نانویی را که در نوع خود بی نظیر است ایجاد کرده اند. این دستگاه برپایه یک منفذ به قطر یک میلیاردیم متر عمل می کند و بخشی از یک زنجیره DNA همانند نخی که از سوراخ سوزن عبور می کند از وسط آن رد می شود.
این منفذ از پروتئینی به نام "پورین" ساخته شده است که در شرایط عادی بر روی غشایی قرار می گیرد که هسته سلول را احاطه می کند و ترافیک خروجی و ورودی ماده ژنتیکی را کنترل می کند.
هر بار که DNA وارد منفذ می شود در دیواره های این نانو DNA- خوان یک جریان کوچک الکتریکی برقرار می شود و اجازه می دهد که هر حرف کد ژنتیکی تشخیص داده شده و ترجمه شود.
براساس گزارش ساینس نیوز، توالی DNA روی یک نوسانگر که این توالیها را ضبط می کند خوانده می شود. به گفته این دانشمندان، این فرایند ساده خواندن می تواند به یک مکانیزم اتوماسیون تبدیل شود و در آینده به عنوان یک دستگاه ساده و نسبتا اقتصادی برای توالی نویسی DNA و توسعه پزشکی شخصی شده مورد استفاده قرار گیرد.
منبع:مهر

[Hasan.M]

مازندران پایلوت تدوین سند نانو شدساری - خبرگزاری مهر: مدیر اجرایی تدوین سند نانو در مازندران گفت: مازندران به عنوان نخستین استان تدوین کننده سند نانو در کشور شناخته شد.به گزارش خبرنگار مهر، محسن جهانشاهی ظهر یکشنبه در جلسه کارگروه علمی و فناوری مازندران در استانداری مازندران افزود: فناوری نانو رویکردی نوین در مواجهه با دانش و به کارگیری آن در جهت برقراری رفاه برای جامعه و زندگی است.
وی با اشاره به اینکه در سال 84 برای فناوری نانو در کشور، سندی 10 ساله تدوین شد اظهار داشت: در سال 2015 جمهوری اسلامی ایران باید در بحث نانو جزو 15 کشور برتر دنیا خواهد بود.
جهانشاهی تصریح کرد: این سند تاکنون سه بار به روز رسانی شده و محور اصلی کار در مازندران قرار گرفته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی بابل افزود: سند راهبردی فناوری نانو در مازندرات ارتقاء شرایط نفوذ فناوری نانو در علوم مختلف و رشد و توسعه موسسات فناوری در فناوری نانو را به دنبال خواهد داشت .
وی یادآور شد: سند راهبردهای آینده توسعه فناوری نانو در مازندران ، سند راهبرد و تکمیل آینده فناوری نانو در مازندران و اسناد پشتیبان مباحثی هستند که از تدوین سند جامع رهبردی فناوری نانو در استان به دست می آید.
جهانشاهی در رابطه به اهداف روشن در سند گفت: توسعه زیرساخت های رشد در مازندران، فرهنگ سازی و ترویج نانو و توسعه اقتصادی استان مبتنی بر توسعه فناوری نانو از جمله اهداف اشاره شده در این سند است.
وی خاطرنشان کرد: توجه به بازار ، صنعت ، فناوری و علم شاخص های کلیدی عملکرد در سند نانو هستند.
مدیراجرایی تدوین سند نانو با بیان اینکه تدوین این سند دو سال و نیم طول کشیده است افزود: این سند از سال 89 تا سال 93 را شامل می شود.
وی گفت: از دستاوردهای این سند تاسیس نخستین پژوهشکده فناوری نانو در شمال کشور است که اعتبار تدوین این سند 300 میلیون تومان بوده است.
منبع :مهر

[Hasan.M]

دانشمندان آفریقای جنوبی نوعی فیلتر نانویی را توسعه داده اند که شبیه به چای کیسه ای است و می تواند با تصفیه آب به میلیونها انسانی که به آب آشامیدنی بهداشتی دسترسی ندارند کمک کند.به گزارش خبرگزاری مهر، در بسیاری از مناطق آفریقا زنده ماندن به یکی از مبارزات روزانه مردم تبدیل شده است. یکی از مهمترین این مبارزات تلاش برای نوشیدن آب سالم بهداشتی است.
در این راستا محققان دپارتمان میکروبیولوژی دانشگاه "استلن بوش" آفریقای جنوبی این فیلتر شبیه به چای کیسه ای را توسعه داده اند که می تواند یک لیتر آب را با یک هزینه بسیار پایین قابل نوشیدن کند.
این کیسه تجدیدپذیر زیستی از فیبرهای نانویی ساخته شده و داخل آن از نوعی زغال فعال پر شده است، دیوار داخلی خود کیسه نیز آغشته به آفت کشهایی است که میکروبهای بیماریزا را نابود می کنند اما برای انسان ضرری ندارند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "هر کیسه می تواند یک لیتر آب را تصفیه کند و حتی آب را از آهن، آلومینیوم و نفت پاک کند اما قادر نیست آب شور را به آب شیرین تبدیل کند."
با وجود این محدودیت، این فیلتر جدید برای قاره آفریقا که در آن 680 میلیون نفر به آب آشامیدنی دسترسی ندارند یک اختراع با ارزش به شمار می رود.
براساس گزارش PhysOrg، این فیلتر تصفیه آب می تواند در گردن بطری آب نصب شود و هنگام نوشیدن، آب را بهداشتی کند.
این اختراع در موقعیتهای بحران مثل زلزله و سیل که دسترسی به آب بهداشتی دشوار است می تواند جان بسیاری از انسانها را نجات دهد.
این تیم دانشگاهی درخواستهایی را از سوی سازمانهای بزرگ بشردوستانه که به کمک رسانی مردم آسیب دیده از سیل پاکستان مشغولند دریافت کرده اند اما در حال حاضر این فیلتر به مرحله تولید و عرضه تجاری نرسیده است.
این کیسه فیلتر آب از پایان سال جاری وارد بازار می شود. قیمت هر کیسه 005/0 دلار پیش بینی شده که هزینه های نیروی انسانی و توزیع نیز به آن افزوده می شود.
منبع :مهر

[Hasan.M]

یک دانشمند آمریکایی پیش بینی کرده است که تا 10 سال آینده هوش مصنوعی از هوش انسان فراتر خواهد رفت و بنابراین تا سال 2020 رایانه ها ارباب انسان خواهند شد.به گزارش خبرگزاری مهر، "ری کورزویل" که از دیرباز به عنوان یک دانشمند "آینده بین" شناخته می شود در سال 2005 در کتابی با عنوان "یکتایی نزدیک است" (The Singularity is Near) پیش بینی کرده بود که در سال 2045 هوش مصنوعی بر هوش انسان تسلط پیدا خواهد کرد اما اکنون در تازه ترین اظهارات خود بیان داشته است که به دلیل شتاب توسعه رایانه ها این تاریخ از 2045 به 2020 خواهد رسید.
این دانشمند در این خصوص توضیح داد: "نقدی که به مفهوم یکتایی (Singularity) یا همان لحظه عبور هوش مصنوعی از هوش انسان وارد می شود این است که ذهن انسان بسیار پیچیده تر و جادویی تر از آن چیزی است که بتواند بر روی یک صفحه کوچک تراشه کپی برداری شود. این درحالی است که با مطالعه بر روی رفتار مغز می توان فهمید که موقعیت فناوری با شتاب چشمگیری درحال جهش است."
به اعتقاد "ری کورزویل" که مهمترین فعال موسسه "یکتایی" در سانفرانسیسکو است، بازسازی عملکردهای ذهن پس از حرکت از "یک نقطه ورود به یک تفکر واحد" بسیار آسان خواهد بود.
وی در این خصوص افزود: "برای دستیابی به هوش مصنوعی پیشرفته ما درحال رمزگشایی کورتکس مغز هستیم که در آن 22 میلیارد نورون و 220 تیلیارد سیناپس وجود دارد. زمانی که بتوانیم تمام این بخشها را رمزگشایی کنیم می توانیم به ابر رایانه مجهز به نرم افزاری برسیم که قادر است تمام برهانها و استدلالها را شبیه سازی کند."
هرچند که هنوز این برنامه وجود ندارد اما "کورزویل" معتقد است که ما به این هدف بسیار نزدیک هستیم.
"دارمندرا مدا" محققی که برنامه رایانه سازی شناختی "آی. بی. ام" را در مرکز تحقیقات "آلمادن" در سن خوزه هدایت می کند نیز در خصوص ابررایانه Sequoia "آی. بی. ام" و نقش آن در شتاب بخشیدن به رمزگشایی مغز توضیح داد: "برای رساندن این ابررایانه به سرعت 20 پنتافلاپ بر ثانیه دو سال زمان نیاز داریم. پس از رسیدن به این سرعت می توانیم بازسازی برهان و استدلال مغز انسان را شتاب بخشیم."
"تری سنینوسکی" رئیس لابراتور نوروبیولوژی موسسه "سالک" در ساندیگو نیز در این خصوص توضیح داد: "کورزویل در تائید اینکه یک کد حدود یک میلیون خط می تواند برای شبیه سازی فعالیتهای مغز انسان کافی باشد کاملا حق دارد."
به اعتقاد کورزویل راه برای رسیدن به "یکتایی" از ریاضی و رایانه ها عبور می کند. وی در این باره توضیح داد: "طرح مغز در ژنوم وجود دارد و قبل از فشرده شدن دارای 6 میلیون بیت یا حدود 800 میلیون بایت است اما این میزان می تواند به حدود 50 میلیون بایت کاهش یابد. این بدین معنی است که نصف مغز از 25 میلیون بایت یا یک کد یک میلیون خطی تشکیل شده است. بنابراین ظرف دو تا سه سال آینده می توان به این کد دست یافت اما این معنی رسیدن به یکتایی نیست و یکتایی زمانی حاصل می شود که بتوانیم هوش مصنوعی را به سطحی از آزموش و آگاهی برسانیم."
براساس گزارش گیزمودو، به گفته این دانشمند آینده بین پس از رسیدن به این کد یک میلیون خطی به حدود 7، 8 سال زمان نیاز است که هوش مصنوعی را آموزش داد و بنابراین لحظه تاریخی که هوش مصنوعی از هوش انسان فراتر می رود می تواند سال 2020 باشد.
وی در این خصوص گفت: "بنابراین لحظه تصمیم گیری زمانی خواهد بود که درک کنیم مغز چگونه عمل می کند و از آن لحظه به بعد می توانیم هوش مصنوعی را به مرزهای فراتر از هوش انسان هدایت کنیم."

[singleguy]

پوست الکترونیکی که به روبات حس لامسه می دهد


فناوری روباتیک در بخشیدن حس های شنوایی و بینایی به روبات ها به پیشرفت های چشم گیری دست یافته، ولی حس چشایی و بویایی هنوز برای روبات ها کشف نشده است. و اکنون چیزی که از همه مشکل تر به نظر می رسید، یعنی پوستی با حس لامسه برای تشخیص فشار، برای روبات ها ساخته شد.

این پوست الکتریکی از ژرمانیوم و سیلیکون پیچیده شده اطراف یک polyimide چسبنده، ساخته شده است. نمونه ی آزمایشی ساخته شده مساحتی به اندازه ی ۷٫۶اینچ مربع داشت و می توانست فشار بین ۰تا ۱۵کیلوپاسکال را احساس کند.

همچنین این پوست، یک روکش لاستیکی دارد که میزان تنگی آن در مقابل فشار های مختلف، تغییر می کند.

Ali Javey،از اعضای تیم طراحی این پوست، می گوید: طراحی چنین پوستی بسیار سخت است! زیرا ما باید به روبات بفهمانیم که مثلا تخم مرغ را چگونه بگیرد که در دستش نشکند یا روی زمین نیفتد. در رابطه با حمل وسایل شکننده ای همچون ظروف آشپزخانه نیز با همین مشکلات روبرو هستیم.

ولی با این حال، می توان گفت با چنین امکانی دامنه ی فعالیت های روبات ها بسیار بیشتر از قبل می شود! ما اکنون شاهد روبات های زیادی هستیم که بدون داشتن چنین حسی در برخی از کارهای خانه می توانند به ما کمک کنند، حال با اضاف شدن حس لامسه، آن ها توانایی انجام کارهای بیشتری را خواهند یافت.

روبات هایی با چنین احساسی ممکن است روزی بتوانند به انسان هایی که حس لامسه ی خود را از دست داده اند کمک کنند.

منبع: Pichgooshti.com

[Hasan.M]

دانشمندان با الهام از سیستم انعقاد خون در بدن انسان نانوذرات پیشاهنگی را طراحی کرده اند که می توانند به عنوان دیده بان تومورهای سرطانی را کشف کرده و پس از آن سری دوم نانوذرات ناقل دارو را برای انتقال داروهای کشنده تومورها آگاه کنند.به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان در موسسه MIT دریافته اند با استفاده از دو نوع از نانوذرات در کنار یکدیگر در بدن موشها می توان میزان انتقال دارو به تومورهای سرطانی را متناسب با شیوه کنترلی به کار گرفته شده چند برابر افزایش داد. با استفاده از این شیوه رشد تومورهای موجود در بدن موشها متوقف می شود در حالی که برای تومورها در بدن موشهایی که تنها از یک نوع نانوذره برای درمان استفاده می کنند این اتفاق نمی افتد.
این شیوه با الهام از قدرت واکنش سیستم انعقاد خون در برابر آسیبهای جدی که به بدن وارد می شود، ابداع شده است. یک لخته به واسطه آبشاری از واکنشها که منجر به اتصال مقادیر زیادی پروتئین فیبرین در منطقه آسیب دیده می شود به وجود می آید، محققان نیز نانوذرات جدید خود را بر اساس همین فاکتورهای انعقادی ابداع کردند.
در حال حاضر نانوذرات چند منظوره انتقال دارو در دوره های بالینی مورد آزمایش قرار می گیرند، برخی از این ذرات دارای مولکولهایی هستند که می تواند به گیرنده های موجود بر روی نسوج هدف متصل شوند، اما محققان در MIT در شیوه جدید خود وظایف را تقسیم کرده اند: کشف تومورهای سرطانی را به عهده یکسری از نانوذرات و انتقال دارو به این تومورها را به عهده سری دیگری از نانوذرات گذاشته اند.
در این شیوه نانوذرات پیشاهنگ یا دیده بان به گونه ای طراحی شده اند که می توانند درون حفره های غیر عادی که در میان دیواره عروق خونی تومورهای سرطانی به وجود می آیند قرار گیرند. با تابیده شدن نور شبه فروسرخ این نانو میله ها به اندازه ای داغ می شوند که می توانند به تومور آسیب وارد کرده و فاکتورهای انعقادی را فعال کنند.
در انتهای این فاکتورها آنزیمی به نام فاکتور XIII به پروتئین فیبرین متصل می شود تا لخته شکل بگیرد. از سویی دیگر نانوذرات حامل دارو که گیرنده نام دارند، دارای ذره پروتئینی هستند که مشابه فاکتور XIII است از این رو همراه با آغاز فرایند انعقاد این ذرات به سوی تومورها جذب می شوند.
بر اساس گزارش نیچر، شیوه مورد آزمایش می تواند میزان دارویی که به تومورها انتقال پیدا می کنند را نسبت به دیگر شیوه های انتقال دارو 2 تا 7 بار بیشتر سازد. با این همه یکی از مشکلاتی که هنوز در این شیوه درمانی باقی مانده اطمینان حاصل کردن از این است که نانوذرات تنها لخته های خونی تومورهای سرطانی را مورد هجوم قرار بدهند.
منبع: خبرگزاری مهر

[Hasan.M]

ربات ها همیشه حرف های تازه ای برای گفتن دارند و روز به روز قابلیت های جدید و هیجان انگیزتری برای آنها تعریف می شود. دیگر تمیز کردن خانه یا استفاده از این ماشین آلات مکانیکی در کارخانه های صنعتی به عنوان دستاوردی هیجان انگیز و بی سابقه مطرح نمی شود. آنها روز به روز کارآمدتر و به روزتر می شوند و با ترکیب تازه ترین دستاوردها در زمینه هوش مصنوعی بتدریج به ماشین آلات مکانیکی هوشمند نیز تبدیل می شوند، ماشین هایی که می توانند فکر کنند، عمل کنند و واکنش های گوناگونی از خود بروز دهند. سال ۲۰۰۹ پیشرفت های چشمگیری در این عرصه به وقوع پیوست که می توان این دوران را یکی از طلایی ترین دوران ها در فرآیند توسعه دانش فنی ربات ها به شمار آورد. اکنون آنها بهتر حرکت می کنند، بهتر اشیا را در دست می گیرند، زیباتر می خندند و از آن گذشته به مرحله ای رسیده اند که می توانند انسان ها را از عصبانی شدن بازدارند.

در ماه های گذشته تنوع توسعه ربات ها چشمگیر بوده است. از عرصه های پزشکی و توانبخشی تا مانورهای نظامی، تقلید مهارت های اجتماعی و راه یافتن به فضا، این ماشین ها با تغییرات و پیشرفت های فنی و تکنیکی زیادی همراه بوده اند. در این میان، یکی از مهم ترین اهداف از پیش تعیین شده ای که برای ربات ها دنبال شده، توجه به اجتماعی کردن آنها بوده است. بسیاری از پژوهشگران بر این باور هستند که با انتقال مهارت های اجتماعی به ربات ها این امکان وجود دارد تا آنها را به نیروهای کمک رسان به مراتب بهتر و کارآمدتری در منازل، مدارس، ادارات و بیمارستان ها تبدیل کرد.
سال ۲۰۰۹ نسلی از ربات ها ارائه شدند که می توانند مهارت های ساده ای نظیر گرفتن اشیا از مربیان انسانی را فرا بگیرند. نکته جالب توجه این است که این فرآیند به ظاهر ساده با تکیه بر فرامین و اشاراتی نظیر فرامین زبانی، اشاره دست و حتی حالات مختلف صورت انجام می شود و از این رو می توان حدس زد که چه پیچیدگی های فنی در آن وجود دارد. در همین حال گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا در سانتیاگو برنامه یادگیری ماشینی طراحی کرده اند که ربات با استفاده از آن می تواند حالات چهره بهتری از خود ارائه کند.
به عقیده کارشناسان با تمرکز بر چنین برنامه هایی می توان راه را برای طراحی و ساخت ربات هایی نظیر ربات هایی که با کودکان سر و کار دارند، هموارتر کرد. در حقیقت رباتی که از این برنامه استفاده می کند، می تواند با نگاه کردن به آینه و تجزیه و تحلیل حالات مختلف چهره، بخش های مختلف صورت خود را به حرکت درآورده و حالت های متنوعی از خود بروز دهد. در این دسته از ربات ها که از آنها به ربات های هوشمند اجتماعی نیز تعبیر می شود پیشرفت های جالب توجهی دیده شده است. به عنوان نمونه رباتی مجازی ارائه شده است که می تواند تقلید خیره کننده ای از بیماری داشته باشد. این نوع ربات در امور پزشکی و آموزش پزشکان و پرستاران تازه کار قابلیت های زیادی دارد.
اما در این رهگذر، پژوهشگران تمرکز ویژه ای نیز بر جنبه روانی تعاملات اجتماعی ربات ها داشته اند.
در یکی از هیجان برانگیزترین پروژه هایی از این دست، گروهی از محققان در سوئیس نسلی از ربات ها را طراحی کرده اند که قابلیت گول زدن یکدیگر را دارند. این اتفاق زمانی روی می دهد که دسترسی آنها به منابع گوناگون از جمله منابع اطلاعاتی محدود شده باشد. حتی در ماه های اخیر ربات هایی طراحی شده که با تشخیص افراد تحت استرس و ناراحتی های روانی از آنها فاصله می گیرد. این دستاورد جالب توجه محصول تفکر خلاقانه تیمی از محققان در دانشگاه کالگری بوده است. آنها از هدبند مخصوص مجهز به حسگرهای فیزیولوژیکی برای برنامه ریزی رباتی کوچک استفاده کرده اند. با استفاده از این هدبند، ربات استرس فرد مقابل خود را از روی تنش های ماهیچه ای که در صورتش ایجاد می شود، تشخیص می دهد و از آن فاصله می گیرد.
● ربات ها در دنیای پزشکی
ارائه ربات داوینچی را می توان اوج هنرنمایی دانش نوین بشری در زمینه استفاده از ربات ها در دنیای پزشکی به شمار آورد. اما در حالی که توسعه و استفاده تجاری از این فناوری و ربات های مشابه آن در بیمارستان های مختلف سراسر جهان ادامه دارد، محققان زیادی نیز تمرکز خود را روی استفاده از سیستم های رباتیک در حوزه توانبخشی معطوف کرده اند. به عقیده آنها چنین سیستم هایی می تواند به بیماران دچار مشکلات حرکتی بهترین و موثرترین کمک ها را ارائه کند.
با انتقال مهارت های اجتماعی به ربات ها این امکان وجود دارد تا آنها را به نیروهای کمک رسان کارآمدتری در منازل، مدارس، ادارات و بیمارستان ها تبدیل کردبتازگی در دانشگاه نورت وسترن دستگاه های توانبخشی زانو، لگن خاصره و دست ارائه شده که در آنها از نسل جدیدی از موتورهایی بهره گرفته شده است که علاوه برداشتن تنوع حرکتی بالا هزینه تمام شده دستگاه رباتیک را نیز به حداقل می رسانند. این ربات های توانبخشی سبک بوده و براحتی می توان آنها را حمل کرد. از این رو بیماران پس از ترک بیمارستان می توانند از آنها در نقاط مختلف برای بازگشت اصولی به زندگی عادی خود استفاده کنند.
دستاورد دیگری نیز در این زمینه ارائه شده که پیش بینی می شود در آینده کاربردهای زیادی داشته باشد.
این دستگاه توانبخشی مبتنی بر یک سامانه کنترل کننده بازی اصلاح شده است. این فناوری نوین که از سوی محققان دانشگاه جورج مدیسون ارائه شده است با هدف کمک به بیمارانی است که در نوشتن دچار مشکلات حرکتی هستند. این دستگاه نسبتا ارزان قیمت براحتی در منزل به کار گرفته می شود و والدین می توانند با استفاده از آن، حرکت انگشتان کودکان مبتلا به اختلالات ملایم شناختی را بهبود بخشند.
اما در زمینه توسعه فناوری ربات های عرصه پزشکی، کمک به نظامیان فراموش نشده است. به عنوان مثال ربات مارشکلی ساخته شده است که می تواند با بررسی علائم تنفسی سربازان در میادین جنگ، اکسیژن مورد نیاز را به آنها منتقل سازد. مبنای طراحی و ساخت این ربات بر سیستمی است که برای جراحی های قلبی به کار گرفته می شود. نیروهای امدادرسان می توانند این ربات مارشکل را به برانکارد حامل بیمار یا سرباز مجروح متصل کنند و درخصوص کنترل دقیق علائم حیاتی وی اصلا نگران نباشند.
اما سال ۲۰۰۹ تمرکز محققان روی فرآیند «گرفتن اشیا» از سوی ربات ها با دقت و تنوع بیشتری همراه شد. این که ربات ها بتوانند ساده تر، سریع تر و در عین حال با دقت بیشتر، اشیای با اندازه های مختلف را بگیرند، موضوعی است که در زمینه توسعه ربات های انسان نما یا ربات های صاحب بازو هیچ گاه کمرنگ نمی شود. گروهی از محققان دانشگاه کلمبیا به این نتیجه رسیده اند که درصورت اعطای چالاکی نهفته در دست انسان به دست رباتیکی می توان ظرافت بیشتری به فرآیند «گرفتن» در ربات ها بخشید.
این نوع تحقیقات در مقیاس های کلان تر نیز دنبال شده به طوری که در ماه های اخیر محققان آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) بازوی جدید رباتیکی طراحی کرده اند که در ماموریت هایی نظیر نصب دستگاه ها و بخش های حجیم و سنگین به ایستگاه فضایی بین المللی کمک زیادی به فضانوردان می کند.این بازوی رباتیکی قابلیت جابه جایی محموله های سنگین وزن را دارد. آنها به دنبال آن هستند تا در صورت موفقیت نهایی این پروژه از آن در ماموریت سال های آینده بازگشت دوباره به ماه استفاده کنند. نگاهی به ماه های گذشته و آنچه در زمینه توسعه فناوری سیستم های رباتیک گذشته نشان می دهد این ماشین آلات مکانیک هوشمندتر از گذشته و با قابلیت های متنوع تری وارد زندگی انسان ها می شوند.
منبع : جام جم آنلاین