تاپیک تخصصی تسلیحات نظامی

[rangeeeer]

ببخشيد ولي منظور اين بمب هيدروژنيه(همجوشي هسته اي) اين هم مثل بمب
اتمه(شكافت هسته اي) همونطور كه توزيح داديد

اگه درباره ي ebomb اطلاعاتي داريد بزاريد
ايا درباره ي بمب پلاسما و خلا جيزي شنيديد
يا مال تو فيلماست

---------- Post added at 04:52 PM ---------- Previous post was at 04:51 PM ----------

ميشه يه ebomb جيبي داشت و مثلا رو اسلحه نسب كرد
يا اينم مال تو فيلماست

[shabe.saket]

بمب الکترو مغناطیسی ( eBomb )



سلاح تازه ای که ساخت آن بسیار ساده و تأثیر آن کاملاً گسترده است ،
نگرانی هایی را برای دانشمندان و دولتمردان بوجود آورده است .
به نوشته هفته نامه علمی نیوساینتیست این سلاح مؤثر « بمب الکترو مغناطیسی » نام دارد که اساس و عصاره آنها چیزی نیست جز یک پرتو شدید و آنی از موجهای رادیویی یا مایکروویو که قادر است همه مدارهای الکتریکی را که در سر راهش قرار گیرد ، نابود سازد .
در دورانی که بافت و ساخت تمامی جوامع تا حدود بسیار زیادی به دستاوردهای علمی از نوع الکترونیکی وابسته است و همه امور از تجهیزات بیمارستانها تا شبکه های مخابراتی و از رایانه های بانکها و مؤسسات بزرگ مالی یا نظامی تا دستگاههای نظارت و مراقبت ، نحوه کار ماشینها و ادوات صنعتی همگی متکی به ساختارهای الکترونیک هستند ، کاربرد بمبهای الکترو مغناطیس می تواند سبب فلج شدن روند زندگی در مناطق بزرگ مسکونی شود .
به اعتقاد برخی کارشناسان به نظر می رسد کشورهای پیشرفته پیشاپیش چنین سلاحی را تکمیل کرده اند و حتی برخی بر این باورند که ناتو در جریان جنگ علیه صربستان از این قبیل بمبها برای تخریب دستگاههای رادار صربها بهره گرفته است .
توجه به بمبهای الکترو مغناطیس حدود نیم قرن قبل مطرح شد . متخصصان در آن هنگام به این نکته توجه کردند که اگر بمبی هسته ای منفجر شود ، امواج الکترومغناطیسی که در اثر انفجار پدید می آید تمامی مدارهای الکترونیک را نابود می سازد .
اما مسیله این بود که به چه ترتیب بتوان موج انفجار را ایجاد کرد بدون آنکه نیاز به انجام یک انفجار هسته ای باشد ؟
دانشمندان می دانستند که کلید حل این مسیله در ایجاد پالسهای ( تپ های ) الکتریکی که با عمر بسیار کوتاه و قدرت زیاد نهفته است . اگر اینگونه پالسها به درون یک آنتن فرستنده تغذیه شوند ، امواج الکترومغناطیس قدرتمندی در فرکانسهای ( بسامد ) مختلف از آنتن بیرون می آیند ،
هر چه فرکانس موج بالاتر باشد ، امکان تأثیرگذاری آن بر مدارهای الکترونیک دستگاهها بیشتر خواهد شد .
بزودی این نکته روشن شد که مناسب ترین امواج الکترومغناطیس برای ساخت بمبهای الکترومغناطیس امواج با فرکانس در حدود گیگا هرتز است . این نوع امواج قادرند به درون انواع دستگاههای الکترونیک نفوذ کنند و آنها را از کار بیندازند .
برای تولید امواج با فرکانس گیگاهرتز نیاز به تولید پالسهای الکترونیکی بود که تنها ۱۰۰ پیکو ثانیه تدوام پیدا کنند .
یک شیوه تولید این نوع پالسها استفاده از دستگاهی به نام « مولد ژنراتور مارکس » بود . این دستگاه عمدتاً متشکل است از مجموعه بزرگی از خازنها که یکی پس از دیگری تخلیه می شوند و نوعی جریان الکتریکی موجی شکل بوجود می آورند .
با گذراندن این جریان از درون مجموعه ای از کلیدهای بسیار سریع می توان پالسهایی با دوره زمانی ۳۰۰ پیکوثانیه تولید کرد . با عبور دادن این پالسها از درون یک آنتن ، امواج الکترومغناطیسی بسیار قوی تولید می شود .
مولدهای مارکس سنگین هستند اما می توانند پشت سرهم روشن شوند تا یک سلسله پالسهای قدرتمند را به صورت متوالی تولید کنند . این نوع مولدها هم اکنون در قلب یک برنامه تحقیقاتی قرار دارند که بوسیله نیروی هوایی آمریکا کانزاس در دست اجراست .
هدف این برنامه جای دادن مولدهای مارکس روی هواپیماهای بدون خلبان یا در درون بمبها و موشکهاست تا از این طریق نوعی « میدان مین الکترومغناطیس » برای مقابله با دشمن ایجاد شود .
اگر هواپیما یا موشک دشمن از درون این میدان مین الکترومغناطیس عبور کند ، بلافاصله نابود خواهد شد .
اگر لازم باشد تنها یک انفجار عظیم به انجام رسد ، به دستگاهی نیاز است که بتواند یک پالس الکترونیکی بسیار قدرتمند را بوجود آورد ؛ این کار را می توان با استفاده از مواد منفجره متعارف نظیر « تی . ان . تی » انجام داد .
دستگاهی که این عمل را به انجام می رساند ، « متراکم کننده شار » نام دارد . در این دستگاه از انفجار اولیه یک ماده منفجره متعارف برای فشرده کردن یک جریان الکتریکی و میدان الکترومغناطیسی تولید شده بوسیله آن استفاده می شود.
زمانی که این جریان فشرده شد ، به درون یک آنتن فرستاده می شود و یک موج الکترومغناطیس بسیار قدرتمند از آنتن بیرون می آید . نیوساینتیست می افزاید : طرح تکمیل دستگاههای متراکم کننده شار از سوی نیروی هوایی آمریکا در ایالت نیو مکزیکو در دست تکمیل است .
از جمله طرحهایی که برای کاربرد این دستگاه در نظر گرفته شده ، جای دادن آنها در بمبهایی است که از هواپیما به پایین پرتاب می شود و نصب آنها در موشکهای هوا به هواست .
امتیاز بزرگ بمبهای الکترومغناطیس در دو نکته است : نخست آنکه این بمبها مستقیماً جان انسانها را به خطر نمی اندازد و تنها بر دستگاههای الکترونیک اثر می گذارد ؛ و نکته دوم آنکه ساخت آنها بسیار ساده است .
بمبهای الکترومغناطیس در صورتی می توانند بالاترین خسارت را وارد آورند که فرکانس امواجشان با فرکانس دستگاههایی که به آنها وارد می شوند یکسان باشد .
بنابراین برای ایجاد مصونیت در دستگاههای الکترونیکی که در مراکز حساس کار می کنند ، می توان طراحی مدارها را به گونه ای انجام داد که اولاً میان بخشهای مختلف ، سپرهای محافظتی موجود باشد و ثانیاً در ورودی این قبیل دستگاهها باید صافیها و سنجنده هایی را قرار داد که بتواند علامتهای مورد نیاز و امواج حاصل از انفجار را تشخیص دهند و مانع ورود این قبیل امواج شوند.


ای بمب به نظر من یکی از بهترین بمبهاست.
هم کشتار زیادی نمیکنه، هم کشور مورد نظر رو فلج میکنه.
آمریکا توی جنگ عراق هم از انواع خفیف ای بمب استفاده کرد.

ای بمب جیبی دیگه نیست.
ولی مثل بازوکا قابل حمل داره.
آمریکا از انواع این مدلیش توی جنگ عراق زیاد استفاده کرد.

در مورد بمب خلا، همون بمبهایی که در صفحه قبل توضیح دادم بمب خلا هستند. (پدر مادر بمبها).

اینا هیچکدوم توی فیلمها نیست. فیلم نیست واقعیت ه.
ارتش آمریکا دارای بمبهایی ه که اصلا نمیشه تصورش کرد.

[shabe.saket]

ویدئوی واقعی از آزمایش یک بمب اتم.

اول نور بمب میرسه.
بعد صداش.
بعد موجش.

حجم فایل 0.5 مگ.
فرمت mkv.
دانلود کنید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[rangeeeer]

تا حالا درباره ي بمب ترمو باريك چيزي شنيديد؟ اصول كار اين بمب ها اينه كه مقدار نسبتا كمي
مواد منفجره ي قوي كه حرارت زيادي توليد ميكنند در مركز يك استوانه قرار دارد و با انفجار اين مواد
زرات بسيار ريزي از فلزات مشتعل شونده(پودر ميزيم والومنيوم) را با سرعت بسيار زيادي كه به قدرت
ماده ي منفجره بستگي دارد در هوا پخش ميكند حرارت انفجار باعث مشتعل شدن ذرات فلز ميشود
كه با حرارت و نور زيادي همراه است اين بمب ها برد زيادي دارند ودر گروه بمب هاي آتش زا قرار دارند

---------- Post added at 11:22 AM ---------- Previous post was at 11:18 AM ----------

يه بار يه كمي از اين رو درست كردم خيلي جالب آتيش
گرفت به يه بمب 100 گرمي به اندازه ي يه كره با شعاع
3 متر آتيش داشت

[hamid_diablo]

نيروي هوايي ارتش خلق كره KPFA

نيروي هوايي ارتش خلق كره يا ‌KPAF (Korean People's Army Air Force) دومين نيروي بزرگ از لحاظ تعداد پرسنل در ارتش خلق كره شمالي ميباشد.تعداد پرسنل اين نيرو چيزي بالغ بر 110000 نفر براورد ميشود.و تعداد هواپيماهاي اين نيرو نيز در حدود 1600 تا 1700 فروند از انواع گوناگون تخمين زده شده است.كه بيشتر انها هواپيماهاي ساخت اتحاد جماهير شوروي و تعدادي نيز ساخت جمهوري خلق چين ميباشند.وظيفه اصلي ‌KPFA دفاع از حريم هوايي كشور كره شمالي در برار تجاوز و تهديدات دمشن ميباشد.

تاريخ تشكيل KPAF بر ميگردد به زمانيكه ارتش خلق كره تشكيل و سپس در تاريخ 20 اگوست سال 1947 KPAF نيز بعنوان شاخه هوايي ارتش خلق كره اعلام موجوديت نمود. کیم ایل سونگ پايگاههاي نيروي هوايي را در شهرهاي پيونگ يانگ،Sinuiju و برخي شهرهاي ديگر به محض ازاد سازي كشور كره ايجاد نمود.و در سال 1945 همه ان پايگاههاي هوايي را تحت عنوان نيروي هوايي با يكديگر ادغام نمود. همچنين كره شمالي در سالهاي 91-1990 چهار پايگاه هوايي جديد را در نزديكي مرز مشترك دو كره ايجاد نموده است.


KPAF از همان ابتداي تشكيلش تاكتيكهاي مورد استفاده در نيروي هوايي ارتش اتحاد جماهير شوروي را در نبرد هايش بكار ميبرد بخصوص در زمانيكه درگيري با نيروهاي سازمان ملل را تجربه مينمود.
بر اساس تجربياتي كه كره شمالي در خلال جنگ كره و بمبارانهاي شديد مواضعش توسط بمب افكنهاي نيروهاي سازمان ملل كسب نمود امروزه هدف اساسي و تاكتيك اصلي KPAF بر دفاع همه جانبه از حريم هوايي ان كشور با تكيه بر هواپيماهاي جنگنده و موشكهاي سطح به هوا(sam) و توپهاي ضد هوايي (aaa) تعيين گشته است.

با توجه به پير و كهنه بودن اكثر هواپيماهاي ساخت اتحاد جماهير شوروي و جمهوري خلق چين متعلق به KPAF و نزديك بودن سن بازنشستگي بسياري از انها هدف اصلي نيروي هوايي در سالهاي اخير تنها به پشتيباني از نيروهاي زميني و همچنين تهديد همسايه جنوبي به حملات به مناطق شهري و حمله به اهداف نظامي تغيير يافته است و بيش از اين نيز انتظاري از ان نميرود.

از اين طريق كره شمالي با استفاده از تهديدات هميشگي به حملات نيروي هوايي اش به مناطق مسكوني و مراكز نظامي همسايه جنوبي اش سعي در حفظ توازان قوا با كره جنوبي مي نمايد همانند همان استفاده اي كه از تهديد بوسيله موشكهاي بالستيكش ميكند و خلا ناشي از وجود تكلونو‍ژي مدرن در ارتشش را با استفاده از اين تهديد ها پر مينمايد.

و اين تهديدات با انتقال 120 فروند هواگرد شامل هواپيماهاي جنگنده و بمب افكن و هواپيماي ترابري به منطقه مرزي دو كره در سالهاي اخير شكلي جدي تر يافته اند در حاليكه تا بيش از اين نيز كره شمالي حدود 440 فروند از انواع هواپيماهاي نظامي را در ان منطقه مستقر نموده بود.

و با در نظر دكترين نظامي كره شمالي در توليد انبوه و ذخيره مقادير زيادي از سلاحهاي شيميايي و ميكروبي توسط اين كشور و همچنين داشتن سلاح اتمي اين حجم از نقل و انتقال نيرو ميتواند بسيار در خور توجه قرار گيرد.

پرسنل و اموزش

تعداد پرسنل در حال خدمت در KPAF حدود 110000 نفر تخمين زده شده است كه اين تعداد نيرو از نيروهاي داوطلب،نيروهاي وظيفه و همچنين ساير نظامياني كه از ساير يگانهاي ارتش خلق كره به نيروي هوايي فرستاده شده اند تشكيل شده است.

افسران و كارمندان نيروي هوايي ارتش كره شمالي معمولا بين 20 تا 30 سال سن داردند.و حقوق ماهيانه انان بر اساس درجه نظامي و همچنين محل خدمت انان تعيين ميگردد.و حقوق خلبانان نيز بر اساس ساعات پرواز انان و نيز شرايط پروازي انان در هواي نا مساعد و يا پرواز در شب يا روز متفاوت ميباشد.و عليرغم رخ دادن بحران غذا و قحطي در كره شمالي در اوايل دهه نود،خلبانان نيروي هوايي ارتش با وجود اينكه مقرري كامل خود را دريافت نمينمودند اما همچنان بهترين جيره غذايي را در ميان واحدهاي مختلف ارتش كره شمالي دريافت ميكردند.

غذاي خلبانان ارتش كره شمالي در سال 2000 شامل 850 واحد كالري در هر روز بوده است و اين مقدار كالري در زمان انجام تمرينات پروازي به 950 واحد در روز افزايش ميابد.همچنين انان در تعطيلات ملي نيز يك جيره غذاي اضافي كه شامل گندم سياه و مقداري گوشت گاو ميباشد دريافت ميكنند.مصرف الكل و سيگار براي خلبانان ممنوع بوده و خاطيان به شدت تنبيه ميگردند.همچنين خلبانان و خانواده شان از مزايي همچون داشتن اتوموبيل شخصي،تلويزيون،يخچال و ساير امكانات رفاهي مناسب برخوردارند.

از سال 1978 تا 1995 ژنرال Jo Myong-rok فرماندهي نيروي هوايي ارتش خلق كره يا KPAF بر عهده داشته است كه وي در سال 1995 با ترفيع درجه از اين سمت كنار رفت و بجاي او سرهنگ Oh Gum-chol به فرماندهي ‌KPFA گمارده شد.

ساعات پرواز ساليانه خلبانان كره شمالي از مواردي است كه در مقدار ان ابهام زيادي وجود دارد.البته بنظر ميرسد تمرينات خلبانان نيروي هوايي نيز همانند تمرينات ساير يگانهاي ارتش كره شمالي بسيار سخت و شديد باشد اما منابع بسياري نيز در اين مورد موجود هستند كه حاكي از ان هستند كه ساعات پرواز ساليانه براي خلبانان در سالهاي اخير از كم به خيلي كم در حال كاهش است و اين فقط به دليل فرسوده بودن جنگنده هاي انان ميباشد كه از پس تمرينات سخت و دشوار ساليانه بر نمي ايند.

ساعات پرواز ساليانه خلبانان هر ارتش معيار بسيار مهمي ميتواند باشد براي تخمين زدن ميزان امادگي و چالاكي نيروي هوايي ان ارتش و همچنين ميزان و توانايي پاسخگويي انان به حملات دشمنان خارجي.

اكثر منابع خارجي ساعات پرواز ساليانه خلبانان كره شمالي را تنها بين 7 تا 25 ساعت براي هر خلبان ذكر كرده اند كه اين ميزان ساعت پرواز تقريبا برابر است با ساعات پرواز خلبانان اتحاد جماهير شوروي در سال 1990.قابل ذكر است كه خلبانان جنگنده هاي ناتو هر كدام در طول سال حداقل 150 ساعت پرواز با جنگنده هايشان انجام ميدهند.

ليستي از موجودي KPAF

http://gallery.military.ir/albums/userpics/1%7E20.JPG

http://gallery.military.ir/albums/userpics/2%7E20.JPG

[rangeeeer]

آیا میدانید fgm-148 چیست؟

[bida]

آیا میدانید fgm-148 چیست؟

Javelin رو می گی ؟ خیلی نازه



البته تو دسته ضد تانک هست و نمی دونم به این تاپیک مربوط هست یا نه؟

[rangeeeer]

javelin يا همون fgm-148 چيز جالبيه من تو بازييه cod6 ديدمش
اگه داريد يكم اطلاعات تخصصي تري (برد.ساز و كار.سيستم هدف گيري )
درباره ش بزاريد .

---------- Post added at 10:35 PM ---------- Previous post was at 10:32 PM ----------

فردا ميريم عمليات چند تا تانك جلو دستمونو ميگيرن
ميخوام بفرستمشون هوا

[ehsan_]

عزیز بخش هوایی داریم فقط موشک بزار اینجا و بمب

سلام
این بخش هوایی که می گید کجاست؟

[hamid_diablo]

آشنائی با موشكهای زمين به زمين ساخت روسيه ، شوروی

سري موشك هاي Scud
اسكاد Scud ، نام سري موشك هاي بالستيك تاكتيكي است كه توسط شوروي سابق در دوران جنگ سرد طراحي و توسعه يافت و به صورت گسترده اي به ساير كشورها نيز صادر گرديد.
نام اين موشك از گزارشي متعلق به NATO برگرفته شده كه در آن ، نام SS-1 Scud از سوي منابع اطلاعاتي غربي براين موشك اطلاق كرديده است . از سوي روسها نام R-11 بر روي نخستين سري ، وR-17 و R-300 Elbrus برروي آخرين نمونه هاي ارتقاء يافته اطلاق شده است. به طور كلي ، نام اسكاد براي شناسائي اينگونه موشكها و نيز ساير نمونه هاي ارتقاء يافته بر مبناي طراحي روسي اين موشك در بقيه كشورها به كار برده مي شود. اكنون به توضيح نمونه هاي مختلف اين موشك مي پرداز



موشك Scud-A
همانطور كه قبلا گفته شد ، اين موشك از سوي ناتو SS-1b Scud-A نام گرفته كه در اصل براي شناسائي موشك بالستيك R-11 بكار برده مي شده است. موشك R-11 نخستين موشك از سري موشكهاي Scud است كه در سال 1951 براي تا مين نيازهاي بالستيكي ارتش شوروي سابق طراحي گرديد و نخستين پرتاب آن در 18 آوريل سال 1953 و با استفاده از سوخت كروزين و اسيد نيتريك صورت گرفت . نمونه ابتدائي اين موشك يعني R-1 ، از سوي ناتو SS-1 Scunner لقب گرفته كه تقريبا مهندسي معكوسي از موشك V-2 آلماني مربوط به دوران جنگ جهاني دوم است. موشك R-11 از همان تكنولوژي بكار رفته در موشك V-2 آلماني استفاده مي كند اما با طراحي جديدتر ، اندازه كوچكتر و ظاهري بكلي متفاوت با نمونه آلماني . در 13 دسامبر سال 1953 فرمان توليدR-11 صادر و در سال 1957 وارد خدمت گرديد. بيشترين تغيير بوجود آمده در موتور موشكR-11 بوده كه به مراتب ساده تر از طراحي چند مرحله اي موشك V-2 آلماني مي باشد. همچنين از سامانه ضد نوسانات انفجاري استفاده گرديده كه اين سامانه به عنوان الگوي طراحي موتورهاي بزرگتر اتحاد شوروي سابق شناخته مي شود. نمونه ويژه اي با نام R-11M براي حمل كلاهك هسته اي طراحي شد كه اين نمونه هم در يكم آوريل سال 1958 رسما وارد خدمت گرديد. اين نمونه حداكثر 270 كيلومتر برد داشت اما هنگاميكه به كلاهك هسته مجهز مي شد برد آن به 150 كيلومتر كاهش مي يافت . از آنجائي كه اين سامانه به صورت موكد جهت انجام حملات هسته اي متحرك طراحي شده بود ، به ارتش شوروي توانائي انجام حملات هسته اي به اهداف اروپائي را از نزديكترين فواصل ممكن و با يك كلاهك 50 كيلو تني داده بود.