تاپیک تخصصی تسلیحات نظامی

[M A M M U T]

فكر ميكنم با وجود اين همه جنگ افزار دور برد ديگه جنگ نيروي پياده تا چند وقت ديگه بي معني باشه

حرفتون صحیحه اما هنوز هم برای حمله به بسیاری از کشور ها به نیروی زمینی نیاز هست...از جمله افغانستان.
از دلایل شکست شوروی در افغانستان این بود که شوروی گمان میکرد که به راحتی با هلیکوپتر و هواپیما میتونه افغانها رو سرکوب کنه اما نتونست...
آمریکا هم گرچه از تجربیات جنگ شوروی و افغان ها به خوبی درس گرفت اما چون ذاتا فاقد نیروی زمینی قدرتمندی هست(در مقایسه با نیروی هوایی بسیار قدرتمند و هم چنین نیروی دریایی فوق العادش) نتونست به خوبی عراق،افغانستان رو کنترل کنه.

[مهرسا1]

حرفتون صحیحه اما هنوز هم برای حمله به بسیاری از کشور ها به نیروی زمینی نیاز هست...از جمله افغانستان.

وقتي تاسيسات يه كشور با موشكهاي دور برد نابود بشه و مردمش چندين روز گرسنه و بيمار بشن نيروي زميني خيلي راحت ميتونه اون كشور رو اشغال كنه

[pashangparsi6]

پرسش اینه که چرا این جنگ افزارها اینقدر گرون هست؟


دوستان به جای سلاح از واژه ی پارسی "جنگ افزار" بهره ببریم بهتر هست گمان کنم.


با سپاس

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام
یه چیزی بهتون بگم درمورد موشک که شاید تا حالا به ذهنتون هم خطور نکرده :
آخه این چه اسمیه که روی این جنگ افزار گذاشتند ؟؟؟؟؟!!!!!
موشک ؟؟؟؟؟ موشک هم شد اسم ؟؟؟؟؟
یعنی موشِ کوچک ¡!!!!!!!
طولِ بعضیهاش به دهها متر میرسه و کلی سر جنگی (کلاهکِ جنگی) میتونه حمل کنه و یک مملکت رو کاملاً با خاک یکسان کنه اونوقت اسمش چیه ؟ موشک !!!!!!!!
یکباره اسمشو مبذاشتند موش موشکِ نازنازی دیگه !!!!!!!!!
اسمش باید آتش پیکان یا آتش تیر یا تیرآتش یا تیرآذرخش یا تیرآذر یا آذرتیر یا یه چیزی تو این مایه ها باشه .
موشک هم شد اسم ؟

[hamid_diablo]

موشک های کروز و چگونگی کارکرد آن

در زمان جنگ جهانی دوم بود که آلمانی ها به این مسئله پی بردند که اگر هواپیمایی وجود داشت که می توانست به صورت بدون سرنشین بمب هایی را بر روی شهر های دشمن رها نماید، چه ایده شگفت انگیزی از آب در می آمد. این تفکر سرانجام به صورت بمب های پرنده وی 1 و وی 2 آلمانی باز بمب که به صورت بدون سرنشین به انجام عملیات می پرداختند و در زمان جنگ جهانی دوم، خسارات فراوانی را به کشور هایی چون انگلستان وارد آوردند، تحقق یافت.



موشک کروز توماهاوک رایتون در حال پرواز به سوی هدف
در این بمب ها، از یک موتور پالس جت برای پیشرانش این بمب های غول پیکر استفاده می شد و این موتور قادر بود بمب را تا فاصله مورد نظر برساند. اما پس از جنگ جهانی دوم، این شیوه بمب افکنی به تدریج به فراموشی سپرده شد، تا اینکه در دهه هفتاد میلادی، این ایده دوباره توسط ایالات متحده جان دوباره گرفت و نتیجه، همان موشک های کروز امروزی بود. موشک های کروز، دقیقاً بر اساس طرح بمب های پرنده آلمانی توسعه داده شدند و بخصوص در زمان جنگ خلیج فارس، استفاده فراوانی از این بمب های توانا برای تخریب ساختمان ها یا پایگاه های عراقی به عمل آمد. یک موشک کروز، در حقیقت هواپیمایی حامل بمب است که منتها خود نیز در عملیات بمب افکنی از میان می رود. در موشک کروز، اجزایی چون بدنه لوله ای شکل، بال، پیشرانه یا موتور و سیستم های هدایتی و غیره وجود دارد که شباهت آن را به یک هواپیمای بمب افکن کوچک، بیش از پیش نمایان می سازد.

این موشک، می تواند هم در کلاس موشک های هوا به زمین و هم در کلاس موشک های زمین به زمین قرار گیرد. طرز کارکرد این موشک بدین گونه است که ابتدا موشک باید از یک پرتاب کننده شلیک شود. در پرتاب کننده های زمینی، به دلیل این که سرعت اولیه ای برای موشک لازم است تا موتور آن توانایی پیشرانش آن را به جلو داشته باشد، از یک بوستر موشکی که به انتهای آن متصل است، برای بدست آوردن سرعت و ارتفاع مطلوب استفاده می شود. اما در شلیک یک موشک کروز برای مثال از یک هواپیمای بمب افکن، سرعت اولیه برای این موشک فراهم بوده و نیازی به بوستر کمکی نیست و موشک در فضا رها شده و موتور آن خود به خود روشن می گردد.


پس از پرتاب، موشک با سرعتی حدود 870 کیلومتر بر ساعت به سوی هدف خود می تازد و همانطوری که مشاهده می کنید، موشک های کروز، موشک هایی با سرعت زیر صوت هستند، در نتسجه طراحی آن ها بسیار آسان تر از موشک های مافوق صوت است و دلیل این امر نیز این است که هدف این موشک ها، شئیی ثابت می است و نیازی به سرعت بالا برای آن نیست. در این جا، سیستم های هدایت ماهواره ای یا GPS فعال شده و مختصات هدف به کامپیوتر درونی موشک داده می شود. سپس کامپیوتر موشک، به طور اتوماتیک به سطوح کنترلی یا همان بالچه های موشک فرامین لازم را برای رهسپار شدن به سوی هدف داده و بدین گونه مسیر موشک به سمت هدف متوجه می گردد. پس از طی کردن مسیر پرواز، از فاصله معینی موشک شروع به شیرجه رفتن به سمت هدف کرده و سرانجام پس از برخود دقیق به آن، با محتوای کلاهک جنگی آن، هدف را نابود می سازد. این رویه، نمونه ساده ای از کار یک موشک کروز بود که البته، اگر به جزئیات کار و دقت مسائل نگاه کنیم، موضوع بسیار پیچیده تر از چیزیست که تصور می کنیم. در این جا، یکی از مشهور ترین موشک های کروز، یعنی موشک توماهاوک BGM-109 را بررسی می کنیم. توماهاوک یک موشک کروز مادون صوت تمام جوی است که قابل پرتاب از عرشه ناوچه ها یا پایگاه های زمینی است.

پس از پرتاب موشک، بوستر راکتی این موشک سرعت و ارتفاع لازم را برای وارد عمل شدن موتور آن فراهم می آورد. توماهاوک، موشکی بسیار بقاپذیر است. ردیابی این موشک به وسیله رادار، به این دلیل که کلاً پرنده کوچکی در ابعاد بوده و در ارتفاع معمولاً پایین پرواز می نماید، کاری بس مشکل است. از جهت ردیابی گرمایی نیز به این دلیل موتور این موشک از نوع توربوفن می باشد، گرمای بسیار کمی از خود ساطع نموده و مانع تشخیص به وسیله ردیاب های حرارتی می شود. این موشک، به وسیله سیستم های بسیار پیشرفته راداری و ناوبری خود، که نقشه های دقیقی حتی از عوارض زمین نیز برای هدایت موشک تهیه می نمایند، قادر است که دقتی در حد چند سانتمیتر تا یک متر برای برخورد به هدف داشته باشد. این موشک قادر به نابود کردن هدف هایی است که در صورت حمله یک هواپیمای سرنشین دار به این اهداف به دلیل حفاظت گسترده از آنان، هواپیما به طور یقین از بین خواهد رفت. این موشک فوق العاده پیش رفته، قادر به طی مسافتی برابر با 1.100 کیلومتر و دارای وزنی حدود 1/2 تن بوده و طول این موشک مخرب، در حدود 5/5 مترمی باشد. این موشک همچنین قادر به حمل کلاهک های هسته ای نیز بوده و توانایی تصویر برداری از محیط را برای افسر کنترل کننده آن به صورت زنده نیز به وسیله دوربین های خود دارد. ناگفته نماند که این موشک، ساخت شرکت جنرال داینامیکز آمریکایی است. شایان ذکر است، در طی سال های جنگ تحمیلی، موشک های کروز عراقی چند بار توسط جنگنده های ایرانی، بخصوص فانتوم، در آسمان رهگیری و نابود شدند

[shabe.saket]

سامانه کروز




سامانه کروز(به انگلیسی/: Cruise missile) نوعی هواگردبی‌سرنشین هدایت شونده است که مسیر آن تا رسیدن به هدف قابل تغییر و هدایت است. در اغلب سامانه‌های کروز از نوعی موتور جت استفاده می‌شود و به همین دلیل معمولا از اصطلاح «موشک» برای آن استفاده نمی‌شود.
موشک‌های کروز می‌توانند تا ۴۵۰ کیلوگرم مواد منفجره حمل کنند.
هدایت سامانه‌های کروز امروزی توسط رایانه‌ای که در آن‌ها قراردارد انجام می‌شود. در این رایانه‌ها مدلی از زمین و پستی و بلندی‌های آن تا هدف وجود دارد و موشک کروز با استفاده از سامانهٔ موقعیت‌یاب ماهواره‌ای (مانند جی‌پی‌اس و با حرکت در نزدیکی زمین و تغییر مکرر ارتفاع و مسیر خود به هدف می‌رسد. موشک تاماهاوک از پیشرفته‌ترین نوع کروز می‌باشد. سامانه موقعیت‌یاب این موشک برخلاف اکثر موشک‌های کروز جی‌پی‌اس نیست، بلکه از نوعی سامانهٔ موقعیت‌یاب مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کند.
ردیابی و انهدام موشک‌های کروز با کلاهک اتمی به دلیل پرواز نزدیک به زمین برای سیستم‌های ردیاب و رادار مشکل است و به این دلیل جزو سلاح‌های هسته‌ای استراتژیک محسوب می‌شوند.
موشک کروز برای مخفی ماندن از دید سیستم‌های راداری دارای دوخصوصیت است. ۱-سطح مقطع راداری کمی دارد که ردیابی آن را برای سیستم‌های ضدموشکی راداری مشکل می‌کند. ۲-به خاطر استفاده از موتور توربوفن، حرارت کمی تابش می‌کند و در نتیجه امکان قفل حرارتی روی آن نیز کم است.
موشک‌های کروز بسته به شیوهٔ پرتاب به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• زمین پایه
• هواپایه
• دریاپایه

سامانه‌هایی که از زیردریایی پرتاب می‌شوند دریاپایه و موشک‌هایی که از ناوها پرتاب می‌شوند ناوپرتاب نامیده می‌شوند.

[shabe.saket]

مادر همه بمب‌ها




مادر همه ی بمب‌ها (ام-اُ-اِي-بي) (به انگليسي: MOAB)، بمب قدرتمندي است که توسط ارتش آمريکا (بدست Albert L. Weimorts Jr.) ساخته شد و در سال 2003 آزمايش شد. در زمان ساخت، اين بمب به عنوان قوي‌ترين بمب غير هسته‌اي که تا به آن زمان ساخته شده‌بود، معروف شده‌بود.

پس از آن روسيه «پدر همه ی بمب‌ها» را آزمايش کرد که ادعا شده بود 4 بار نيرومندتر از MOAB است. اما اندازه و توان سلاح روسي بصورت رسمي تائيد نشده‌است و مورد شک بوده‌است.

---------- Post added at 12:23 AM ---------- Previous post was at 12:19 AM ----------

پدر همه بمب‌ها




پدر همه ی بمب‌ها يا FOAB، نام قوي‌ترين بمب خلاء‎ ‎جهان است که در 11 سپتامبر سال 2007 توسط روسيه آزمايش شد. ‏‎اين آزمايش جوابي به آزمايش «مادر همه ی بمب‌ها» بود که توسط آمريکا در سال 2003 انجام شد که پيش از «پدر همه ی بمب‌ها» قوي‌ترين بمب خلاء جهان بود.


ويژگي‌ها
اين بمب که با هواپيما حمل مي‌شود، توانايي ايجاد خلاء دارد‏‎ ‎و قابل ‏مقايسه با قدرت و کارايي يک بمب هسته‌اي ولي بدون ايجاد خسارات‎ ‎زيست محيطي ناشي از يک بمب هسته‌اي است‏‎.‎‏ اين بمب که به طور مخفيانه ساخته ‏شده قدرتي بيش از بمب‌هاي هسته‌اي داشته و ارتعاش‌هاي ناشي از انفجار آن به ‏مراتب شديدتر از ارتعاش‌هاي هسته‌اي است. اين بمب موسوم به پدر تمام بمب ‏ها است و قدرت آن چهار برابر بيشتر از پرقدرت‌ترين بمب‌هاي فعلي جهان است ‏که در اختيار آمريکا قرار دارد. زيرا از يک نوع جديد و بسيار کارآمد مواد منفجره که به آن ‏اشاره‌اي نشده‌است، بهره مي‌برد. ‏‎ ‎MOAB يا مادر همه ی بمب‌ها که پيش از اين به ‏عنوان قوي‌ترين بمب خلاء شناخته مي‌شد و در سال 2003 آزمايش شده بود، يک ‏بمب هدايت شونده‎ ‎ماهواره‌اي دوربرد است و آمريکا از آنها در جنگ با طالبان در ‏افغانستان استفاده کرد.‏


بمب روسي اولين بار توسط هواپيماي توپولف تي يو-160 در محل آزمايش فرو ‏ريخته شد. قدرت اين بمب‌ها که با شدت زيادي منفجر شدند، بيش از حد تصور ‏است. اين بمب از لحاظ اندازه از بمب‌هاي ‏MOAB‏ آمريکايي کوچکتر است، اما به ‏دليل استفاده از فناوري نانوتکنولوژي در ساخت آن و با توجه به حرارتي که در زمان ‏منفجر شدن در مرکز انفجار توليد مي‌شود قدرت آن بسيار بيشتر از بمب‌هاي ‏آمريکايي است. بمب خلاء جديد مي‌تواند جايگزين يک سري از ابزار هسته‌اي با ‏قدرت ضعيف تر شود که قبلا ساخته شده بود. در همين زمينه وزارت دفاع روسيه ‏اعلام کرد اين طرح نظامي هيچ‌کدام از توافقات بين‌المللي را نقض نمي‌کند و به ‏ايجاد‎ ‎رقابت تسليحاتي تازه‌اي در جهان منجر نخواهد شد. ‏بمب روسيه حاوي 8.7 تن ماده منفجره قوي است، در حالي که بمب آمريکا بيش از‏‎ ‎هفت تن ‏ماده منفجره دارد‎. بمب آمريکا معادل 11 ‎تن تي.ان.تي است در حالي که بمب ‏روسيه معادل 44 تن از اين ماده منفجره مي‌باشد. همچنين شعاع‎ ‎انفجار بمب روسيه ‏‏معادل ??? متر و دو برابر شعاع انفجار بمب آمريکا است. اين بمب روسي در ‏ابتدا توده‌اي از مواد آتش‌زا در شعاع انفجاري خود ايجاد مي‌کند که با اکسيژن ‏موجود در جو مخلوط مي‌شود. سپس درمرحله بعد، اين توده آتش مي‌گيرد. بطوريکه ‏تمام منطقه آتش گرفته شده را نابود مي‌کند .‏

ديدگاه سياسي
آزمايش اين بمب با توجه به تنش‌هاي به وجود آمده ميان مسکو و واشنگتن به دليل ‏مسائلي چون استقرار سپر موشکي آمريکا در اروپاي شرقي، پرواز مجدد هواپيماهاي ‏استراتژيک روسيه و امکان تعليق حضور در پيمان نيروهاي متعارف از سوي روسيه، ‏مي‌تواند بيش از گذشته، روابط دو کشور را به دوران جنگ سرد نزديک کند. آزمايش ‏بمب خلاء توسط روسيه نشان دهنده توان نظامي اين کشور در پاسخ به طرح آمريکا ‏براي استقرار تجهيزات ضد موشکي خود در شرق اروپاست.

[shabe.saket]

ویژگی این بمب رو در یک جمله میگم.
اگه روزی منفجر بشه انگار ستاره خورشید روی کره زمین افتاده.

بمب هیدروژنی

بمب هیدروژنی یا «بمب گرماهسته‌ای» نام رایج وسایل انفجاری است که در آن‌ها از انرژی آزاد شده در فرآیند همجوشی هسته‌ای برای تخریب استفاده می‌شود.
به دلیل نیاز به حرارت زیاد برای شروع همجوشی، از یک بمب شکافت هسته ای به عنوان چاشنی بمب هیدروژنی استفاده می‌شود. از این بمب تا کنون به طور رسمی در جنگی استفاده نشده است اما قدرت تخریبی این بمب 200 برابر یک بمب اتمی است .
در این نوع بمب، با ایجاد یک انفجار اورانیومی یا پلوتونیومی دمایی معادل چندین میلیون درجه سلیسیوس ایجاد می‌شود. ایزوتوپهای هیدروژنی که در بمب بکار رفته‌اند، تحت این شرایط با یکدیگر جوش می‌خورند و به هلیوم تبدیل می‌شوند و در این همجوشی، انرژی غیر قابل وصفی را آزاد می‌سازند.بنابراین در این نوع بمب، ترکیب شیطانی از شکافت هسته ای و همجوشی هسته ای بکار رفته است. بمب اتمی نسبتا کوچکی که شهر ژاپنی هیروشیما را نابود کرد، قدرت انفجاری معادل ۲۰۰۰۰ تن، TNT، که یک ماده انفجاری عادی امروزی است، داشت.در مقابل، بزرگترین بمب هیدروژنی‌ای که تاکنون برای آزمایش، منفجر شده، معادل 50 مگاتن تی‌ان‌تی قدرت انفجاری داشته است.این قدرت انفجاری 2500 برابر قدرت انفجاری بمب هیروشیماست.

[rangeeeer]

خوب آلودگی رادیواکتیوی این بمب ها چطوره
زیاده یا کمه چقدر میمونه

[shabe.saket]

خوب آلودگی رادیواکتیوی این بمب ها چطوره
زیاده یا کمه چقدر میمونه

تاثیرهای نامطلوب بر حیات گیاهی و جانوری
بارش های رادیواکتیو ناشی از انفجارهای عمدی یا غیرعمدی هسته ای و نشت مواد رادیواکتیو به ویژه زباله های هسته ای ذخیره شده یا در حال حمل می تواند با آلوده ساختن خاک، هوا، آب و منابع غذایی که حیات جانداران به آنها وابسته است، اثرهای زیست محیطی فاجعه باری بر جای بگذارند. بشر تنها موجودی نیست که تحت تاثیر تابش های رادیواکتیو قرار می گیرد. حشرات، ماهیان، دوزیستان و خزندگان، پرندگان، پستانداران و کلاً تمام جانوران اهلی و وحشی می توانند آلوده شوند. به خصوص جانوران وحشی، بی خبر از محدودیت های اعمال شده در مناطق آلوده، هر کجا که دلشان بخواهد می روند و لذا در معرض آلودگی قرار می گیرند. به عنوان مثال چند سالی است شکارچیانی که جواز شکار گوزن را در محدوده حفاظت شده مجاور تاسیسات Y-۱۲شهر اوک ریج (Oak Ridge) آمریکا (شهری که در سال ۱۹۴۲ به عنوان یک مرکز تحقیقاتی در زمینه فناوری مواد مورد نیاز برای ساخت اولین بمب اتمی بنا شد) می گیرند، مجبورند گوزن های شکار شده را برای انجام آزمایش ها به مرکزی در آنجا ببرند. بررسی ها مرتباً از وجود لاشه های آلوده ای خبر می دهد که بایستی ضبط شوند. صد ها غاز در این محدوده و در آبگیر های بزرگ آن که عمدتاً آلوده اند لانه سازی و تغذیه می کنند. بسیاری از گونه های مهاجر نیز درهنگام عبور، این آبگیر ها را برای استراحت برمی گزینند. با توجه به بالا بودن خطرآلودگی در این پرندگان، آنها را مرتباً از نظر جذب رادیواکتیویته آزمایش می کنند. حتی آلودگی قورباغه های منطقه نیز گزارش شده است. مواد رادیواکتیو بر حیوانات نیز عوارض جسمی و ژنتیکی برجای می گذارند. مقادیر بالای تشعشع موجب اسهال شدید و نکروز پوستی وسیع و مقادیر متوسط آن سبب بی اشتهایی، رخوت، استفراغ، اسهال، سپتی سمی و پان سیتوپنی (کمبود تمام عناصر سلولی خون) می شود. در این موارد مرگ بسیار شایع است. تماس مزمن در برخی موارد سبب آب مروارید، نواقص مادرزادی، جهش های ژنی غیرطبیعی و انواع تومور های سرطانی می شود. گیاهان نیز ممکن است دچار آلودگی رادیواکتیو شوند. مثلاً در سال ۱۹۹۰ معلوم شد که علف های محدوده Y-۱۲ آلوده هستند. در بررسی سال ۱۹۸۸ تعدادی درخت اقاقیای آلوده شناسایی شد که ظاهراً به دلیل نشت مخازن ذخیره سازی زیرزمینی و جذب مواد رادیواکتیو از طریق ریشه آلوده شده بودند. امکان بروز جهش ژنی در گیاهان مناطق آلوده وجود دارد. چنانچه پس از حادثه چرنوبیل گزارش هایی مبنی بر مشاهده جهش های غیرطبیعی در برخی از گیاهان و پیدایش انواع عجیب و غریب منتشر گردید.حیوانات و گیاهان در مقایسه با انسان، از نظر مقاومت رادیولوژیک تنوع زیادی دارند، لذا اثرهای نامطلوب آلودگی رادیواکتیو بر فلور و فون مناطق آلوده متغیر است. به سختی می توان عوارض زیست محیطی طولانی مدت را پیش بینی کرد.




پس با این حساب میزان ماندگاری زیادی دارند. حتی الانم در بعضی از روستاهای ژاپن بچه های ناقص الخلقه بدلیل انفجار اتمی به دنیا میان.