تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 47 از 65 اولاول ... 3743444546474849505157 ... آخرآخر
نمايش نتايج 461 به 470 از 650

نام تاپيک: بانك اطلاعاتي در مورد بيماريها !! [مقالات] ← فهرست تاپیک باز نویسی شد!!

  1. #461
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ...آلرژی ها

    آسم«آسم» شكل تنفسى آلرژى است. آسم راه هاى هوايى كوچك داخل ريه ها را گرفتار مى كند كه هوا را به ريه ها وارد و از آن خارج مى كند. راه هاى هوايى ريه در آسم ملتهب، متورم و باريك مى شوند و مقدار زيادى خلط در آنها جمع مى شود.در مورد آسم هم مانند بسيارى از آلرژى هاى ديگر سابقه ابتلاى خانوادگى وجود دارد. يك عامل ديگر كه در ابتلاى كودكان به آسم موثر دانسته شده است سيگار كشيدن مادر در دوران باردارى يا در زمان شيردهى با پستان است.يكى از شايع ترين عوامل مستعد كننده به آسم، آلرژى به حشرات بسيار ريزى است كه با چشم ديده نمى شوند و در گرد و غبار همه خانه ها وجود دارند و به آنها هيوه يا مايت مى گويند. همچنين هاگ كپك ها، گرده هاى گياهى و حيوانات خانگى و گاهى آلرژى غذايى زمينه ساز آسم مى شوند.
    عوامل تحريك كننده حمله آسم اينها هستند:
    • عفونت هاى ويروسى مانند سرماخوردگى و آنفلوآنزا.
    • سيگار كشيدن در خانه.
    •بعضى از ورزش ها مانند دويدن.
    •قرار گرفتن در معرض هواى سرد.
    •دارو هايى كه حاوى آسپرين باشند.
    •نوشابه هايى كه حاوى دى اكسيد سولفور باشند.
    علائم اصلى آسم سرفه، خس خس سينه، تنگ تنفسى و احساس سنگينى روى قفسه سينه است.دو دسته درمان اصلى براى آسم وجود دارد. يكى درمان هاى تسكين دهنده و ديگرى درمان هاى پيشگيرى كننده. دارو هاى ضد آسم معمولاً از طريق دستگاه هاى مختلفى مصرف مى شوند كه به بيمار امكان مى دهند با نفس كشيدن دارو را از دهان وارد ريه ها كند. اگر به اسپرى هاى ضد آسم محفظه هاى پلاستيكى مخصوصى كه در داروخانه ها موجودند را اضافه كنيد، ميزان دارويى كه وارد ريه ها مى شود زياد و در نتيجه تاثير آن بيشتر مى شود.داروهاى تسكين دهنده آسم، گشاد كننده هاى مجراى هوايى ناميده مى شوند. اين دارو ها با شل كردن عضلات اطراف راه هاى هوايى در ريه ها باعث گشاد شدن آنها و راحتى تنفس مى شوند. اين دارو ها را كه معمولاً به صورت اسپرى هاى مخصوص هستند براساس دستور پزشك بايد استفاده كرد. قبل از تحرك بدنى يا ورزش بهتر است از اسپرى خود استفاده كنيد تا ضمن ورزش دچار تنگى نفس نشويد.
    دارو هاى پيشگيرى كننده آسم معمولاً به صورت اسپرى هاى كورتونى ملايم هستند كه التهاب درون راه هاى هوايى و حساسيت آنها را كاهش مى دهند. بنابراين احتمال واكنش بدن نسبت به ماده محرك را كم مى كنند. چون مدت اثر اين دارو ها محدود است بايد به طور مرتب مطابق دستور پزشك استفاده شوند. در بسيارى از موارد تركيبى از دارو هاى پيشگيرى كننده و تسكين دهنده طولانى اثر به خصوص در موارد شديد آسم مورد استفاده قرار مى گيرد. مثلاً تركيبى از داروى تسكين دهنده سالبوتامول و داروى پيشگيرى كننده بكلومتازون.در موارد بسيار شديد آسم ممكن است دوره كوتاهى از قرص كورتونى خوراكى توسط دكتر توصيه شود تا التهاب راه هاى هوايى كاهش يابد.
    دارو هاى خوراكى تئوفيلين و آمينوفيلين كه زمانى از جمله پرمصرف ترين دارو ها براى درمان آسم بودند، امروزه ندرتاً به كار مى روند چرا كه عوارض جانبى ناخوشايندى دارند و دارو هاى بهترى در دسترس است.
    يك گروه دارويى جديد كه به خصوص در مورد آسم ناشى از حساسيت به آسپرين و افراد مبتلا به حملات مكرر آسم مفيد هستند، گروه «آنتاگونيست هاى لوكوترين ها» هستند كه به صورت خوراكى مصرف مى شوند.برخلاف تصور عموم، تمرين هاى تنفسى يا فيزيوتراپى تنفسى براى آسم مفيد نيستند.تاثير داروهاى ضدآسم بر روى شما ممكن است در طول زمان كم شوند و لازم باشد با مراجعه به پزشك نوع يا مقدار مصرف آنها را تغيير داد. علايم زير از اين لحاظ هشداردهنده هستند.
    • در مواردى كه دستگاه مخصوصى حداكثر جريان هوا را در ريه هاى شما اندازه گيرى مى كند و مى توان از فروشگاه هاى لوازم پزشكى انواع مورد مصرف خانگى آنها را خريد، نشان مى دهد كه هواى كمترى وارد ريه هاى شما مى شود.
    •در صورتى كه مجبور شويد اسپرى ضدآسم خود را در دفعات بيشتر از معمول استفاده كنيد.
    •اگر شب ها با تنگى نفس از خواب بيدار شويد.
    •اگر نتوانيد فعاليت هاى روزمره تان را انجام دهيد.
    •اگر به بيمارى برخورد كرديد كه دچار حمله آسم شده است، آرامش خود را حفظ كنيد. مطمئن شويد كه او از اسپرى خودش استفاده كرده است. به حرف هاى او توجه كنيد، به او اطمينان دهيد و او را ترغيب كنيد كه تنفس هاى آرام و عميق انجام دهد. اگر دستگاه اندازه گيرى جريان هواى تنفسى موجود است وضعيت بيمار را به كمك آن بررسى كنيد. اگر پس از ۱۰ دقيقه از مصرف اسپرى تسكين دهنده آسم تاثيرى مشاهده نشد يا دستگاه اندازه گيرى جريان هواى تنفسى كمتر از ۵۰ درصد از مقدار مورد انتظار را نشان داد بايد فوراً پزشك و آمبولانس خبر كنيد. همچنين اگر حال بيمار رو به وخامت رفت و قادر به صحبت كردن نبود بايد فوراً به اورژانس اطلاع داد.براى پيشگيرى از حمله آسم بايد داروى پيشگيرى كننده را مرتباً استفاده كرد و از عوامل محرك اجتناب كرد.
    خود بيمار مى تواند با دستگاه اندازه گيرى جريان هواى تنفسى وضعيت خود را تحت نظارت داشته باشد. اگر آسم ناشى از آلرژى به ماده خاصى باشد، بايد اين ماده را از راه تست هاى خاص يافت و از آن پرهيز كرد.به ياد داشته باشيد حتى در صورتى كه دچار حملات روزمره آسم نمى شويد بايد استفاده از داروى پيشگيرى كننده را ادامه دهيد، نبايد منتظر وخيم شدن بيمارى ماند و آنگاه از داروها استفاده كرد.

    • آلژرى نسبت به سم زنبور
    واكنش هاى آلرژى نسبت به نيش زنبور بسيار شايع است. خطرناك ترين و عمده ترين عامل آلرژى، نيش زنبورهاى وحشى است و آلرژى نسبت به زنبور عسل كه بيشتر در ميان زنبورداران ديده مى شود در رده دوم قرار مى گيرد.براى بروز آلرژى لازم است فرد يك بار به وسيله زنبور وحشى يا زنبور عسل گزيده شود، و سپس حداكثر تا ۶ هفته وقت مى گيرد تا حساسيت به وجود آيد. بنابراين در اولين گزش آلرژى رخ نمى دهد. زنبورهاى وحشى مى توانند چندبار انسان را بگزند، در حالى كه زنبورهاى عسل هنگام نيش زدن، نيش خود را در پوست به جاى مى گذارند و بلافاصله مى ميرند.
    در اغلب موارد نيش زدن زنبور باعث تورم و درد در محل به خاطر يك واكنش سمى غيرحساسيتى به زهر زنبور مى شود. واكنش هاى حساسيتى به نيش زنبور ممكن است خفيف باشد و با درد و قرمزى موضعى پوست همراه باشد. در عين حال ممكن است واكنشى عمومى تر به همراه تورم، كهير و قرمزى باشد كه دو مفصل را در برمى گيرد.در موارد شديدتر ممكن است كل بدن دچار تورم شود، تورم عروقى منتشر، اشكال تنفس و آنافيلاكسى شديد با شوك و سقوط فشار خون به وجود مى آيد.واكنش آلرژى نسبت به سم زنبور در طول ده دقيقه پس از گزيده شدن به وجود مى آيد.
    واكنش هاى شديد حساسيتى تهديد كننده حيات در افراد داراى آلرژى شديد، در افراد مسن، در افرادمبتلا به بيمارى هاى قلبى و عروقى و در موارد گزش هاى متعدد ممكن است روى دهد.در موارد واكنش هاى خفيف به سم زنبور تنها مصرف قرص هاى آنتى هيستامين كافى است، در حالى كه در موارد واكنش هاى شديدتر يا آنافيلاكسى ممكن است احياى بيمار به تزريق آدرنالين، آنتى هيستامين، قرص هاى خوراكى كورتون و تزريق سرم نياز داشته باشد.همه افرادى كه به نيش زنبور آلرژى دارند بايد دستبندهاى هشدار پزشكى (كه وجود حساسيت بر روى آن ثبت شده است) و نيز يك سرنگ خودكار تزريق آدرنالين همراه داشته باشند.با استفاده تست خراش پوستى مى توان آلرژى فرد به سم زنبور وحشى يا عسل را تشخيص داد. متأسفانه اين تست به اندازه تست ها براى مواد آلرژى زاى تنفسى دقيق نيست.براى پيشگيرى از آلرژى به سم زنبور نكات زير را رعايت كنيد:
    • در تابستان ها از محل هايى كه زنبورهاى وحشى در آنها فراوانند، به خصوص محل هاى پيك نيك، آشغالدانى ها و مكان هاى صرف غذا دورى كنيد.
    • در بيرون از خانه از نوشيدن مايعات شيرين و چسبناك خوددارى كنيد.
    • اگر زنبورى به شما نزديك مى شود، وحشت زده نشويد، به جاى اين كه بى حركت بايستيد يا به آرامى از او دور شويد، با زدن ضربه اى او را بكشيد.
    • هرگز پس از نيش زنبور ورزش نكنيد يا حمام داغ نگيريد چرا كه ممكن است واكنش به سم زنبور تشديد شود. اگر به كسى برخورديد كه دچار آلرژى شديد (آنافيلاكسى) شده است، فوراً كمك خبر كنيد، احياى قلبى و ريوى انجام دهيد و در صورت امكان به او آدرنالين تزريق كنيد.
    روش هاى حساسيت زدايى از آلرژى نسبت به سم زنبور بسيار مؤثر هستند. در اين روش درمانى تزريق هايى براى حساسيت زدايى در يك دوره ۳ تا ۵ ساله انجام مى شود كه معمولاً به بهبودى كامل آلرژى منجر خواهد شد. اين درمان بايد تنها در كلينيك هاى تخصصى آلرژى انجام شود چرا كه ممكن است واكنش هاى شديدى در هنگام تزريق به وجود آيد.

  2. #462
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ...آلرژی ها

    • آنافيلاكسى (آلرژى شديد و عمومى)
    آنافيلاكسى يا شوك آنافيلاكسى، يك واكنش ناگهانى و خطرناك آلرژى است كه همه بدن را در بر مى گيرد. درمان فورى اين عارضه ضرورى است وگرنه ممكن است بيمار به علت اختلال گردش خون و قلب بميرد.در حال حاضر دقيقاً معلوم نيست كه چرا عده اى از افراد به آنافيلاكسى دچار مى شوند، اما آنافيلاكسى معمولاً در افرادى رخ مى دهد كه سابقه آلرژى دارند.
    گردو، بادام، فندق و ساير ميوه هاى داراى مغزخوراكى، خوراكى هايى هستند كه بيش از همه در افراد مستعد ممكن است آنافيلاكسى ايجاد كنند.همچنين ماهى، صدف، تخم مرغ و لبنيات نيز ممكن است آلرژى هاى شديد به وجود آورند. در افراد حساس حتى خوردن مقدار اندكى از اين غذاها ممكن است به آنافيلاكسى منجر شود.آلرژى به نيش زنبور و نيز آلرژى به داروهايى مثل آنتى بيوتيك ها ممكن است آنافيلاكسى ايجاد كند.آنافيلاكسى مجموعه اى از علائم ايجاد مى كند كه در تركيب با هم به يك واكنش شديد حساسيتى عمومى همراه با اشكال تنفسى و كاهش فشار خون منتهى مى شود.واكنش اوليه تورم و خارش در محل ورود ماده آلرژى زا به بدن است.
    براى مثال در آلرژى غذايى، دهان و گلو دچار تورم و خارش مى شود يا در حساسيت به سم زنبور محل گزيدگى به شدت تورم پيدا مى كند و خارش شديدى به وجود مى آيد.سپس به سرعت دانه هاى پوستى خارش دارى سراسر بدن را مى پوشاند. صورت و بافت هاى نرم از جمله مخاط راه هاى هوايى متورم مى شوند و فرد اشكال تنفسى پيدا مى كند.بيمار به شدت هيجان زده است و احساس مى كند كه «دارد مى ميرد»، فشار خون شروع به پايين آمدن مى كند و فرد هوشيارى خود را از دست مى دهد.اين علائم به سرعت و در طول چند دقيقه پس از تماس با ماده حساسيت زا ظاهر خواهند شد.آنافيلاكسى بايد به فوريت درمان شود زيرا انسداد مجارى تنفسى و افت فشار خون به سرعت رخ مى دهد. درمان اورژانس شامل تزريق داروى آدرنالين است كه فشار خون را بالا مى برد، اختلال تنفسى را برطرف مى كند و تورم را كاهش مى دهد، بيمار در اين صورت معمولاً به سرعت بهبود مى يابد.در هر حال مبتلايان به آنافيلاكسى بايد براى بررسى بيشتر به بيمارستان برده شوند، زيرا هنگامى كه اثر آدرنالين تمام مى شود ممكن است درمان هاى بيشترى از جمله آنتى هيستامين ها، داروهاى كورتونى و گاهى اكسيژن و تزريق سرم لازم باشد.در برخورد با بيمار دچار آنافيلاكسى نكات زير را رعايت كنيد:
    • اگر شخص هوشيار است و مشكل تنفس دارد، به او كمك كنيد بنشيند. اگر بيمار به علت كاهش فشار خون دچار شوك شده است، بهتر است دراز بكشد و پاهايش بالا برده شوند.
    •اگر شخص به هوش نيست وضع تنفس او را ارزيابى كنيد و او را به پهلو بخوابانيد.
    • اگر مطمئن هستيد كه او به علت حساسيت دچار آنافيلاكسى شده است، ببينيد كه سرنگ آدرنالين در دسترس هست يا نه. در صورت لزوم به بيمار در تزريق آن به داخل عضله ران كمك كنيد.
    • فوراً اورژانس را خبر كنيد تا بيمار به بيمارستان منتقل شود.
    براى پيشگيرى از آنافيلاكسى، در صورتى كه حساسيت شديد در ماده اى در شما تشخيص داده شده است، هميشه بايد سرنگ خودكار تزريق آدرنالين و نيز ساير داروهاى تجويز شده را به همراه داشته باشيد. همچنين بايد به اطرافيان، همكاران و بستگان خود اطلاعات لازم در مورد بيمارى خود و نحوه درمان آن را بدهيد. اطمينان حاصل كنيد كه تاريخ مصرف داروهايتان نگذشته باشد و يك دستبند يا گردنبند هشدار پزشكى بپوشيد كه بيمارى شما روى آن ثبت شده باشد.

    • واكنش هاى نابجا نسبت به غذاها
    آلرژى به غذاها حوزه پيچيده اى در پزشكى را تشكيل مى دهد و تا ۲۰ درصد افراد نسبت به غذا واكنش نامناسب نشان مى دهند و ادعا مى كنند كه به غذا آلرژى دارند. واكنش نسبت به غذاها را در چند گروه مى توان قرار داد:
    ۱- آلرژى واقعى غذايى
    آلرژى واقعى به غذا ناشى از علل مختلفى است:در كودكان و نوزادان غذاهاى شايع آلرژى ا شامل پروتئين شير گاو، سفيده تخم مرغ، گندم، سويا، ماهى هاى روغنى و بادام زمينى هستند در بزرگسالان ميوه هاى مغزدار مختلف مثل پسته، گردو، بادام زمينى و ميوه هايى مثل هلو، سيب، توت فرنگى، مركبات، سبزيجاتى مانند كرفس، گوجه فرنگى، پياز، سير و جعفرى ممكن است حساسيت ايجاد كنند. غذاهاى دريايى مانند ماهى، خرچنگ، ميگو و… نيز ممكن است آلرژى به وجود آورند.علائم حساسيت به غذا به شكل ظاهر شدن سريع خارش، دانه هاى پوستى در سراسر بدن، تورم بدن، اشكال تنفس و نهايتاً بيهوشى است كه پس از مصرف مقدار اندكى از غذاى مربوط به وجود مى آيد.بعضى از افراد ممكن است كه پس از مصرف غذايى كه به آن حساسيت دارند، دچار خارش موضعى دهان و گلو شوند.غير از واكنش سريع به غذاى آلرژى زا ممكن است به طور ديررس نسبت به غذا واكنش هايى بروز كند و اين امر ممكن است اساس اگزماى كودكان باشد. بيمارى سلياك در كودكان در نتيجه حساسيت تأخيرى نسبت به ماده گلوتن در گندم به وجود مى آيد؛ در نتيجه مخاط ها آسيب مى بيند و اسهال، نفخ و كم خونى به علت سوء تغذيه به وجود مى آيد.
    ۲- عدم تحمل غذايى
    عدم تحمل غذايى ممكن است به علت فقدان آنزيم هاى خاص گوارشى مثلاً لاكتاز در عدم تحمل به لاكتوز موجود در شير كه عارضه اى بسيار شايع است، هيستامين- يك ماده شيميايى كه در بدن هم توليد مى شود و عامل ايجاد علائم مربوط به حساسيت است- به طور طبيعى در مواد غذايى موجود است و ممكن است بيش از حد سريع تر از غذاى مصرفى جذب شود و باعث ايجاد علائمى شبيه آلرژى شود.بالاخره واكنش هايى نسبت به مواد نگهدارنده و مواد اضافه شونده به غذاها مثل سولفيت ها، بنزوات ها، ساليسيلات ها، مونوسديم گلوتامات كافئين، آسپارتات و تارترازين در افراد رخ دهد. علائم ناشى از عدم تحمل غذايى معمولاً شروع كندترى دارد و به دستگاه ايمنى ارتباطى ندارد و معمولاً تهديدكننده حيات نيست، معمولاً واكنش بسته به ميزان غذاى خورده شده دارد. مقادير كم غذاى محرك تحمل مى شوند، اما مقادير بيشتر آن باعث واكنش هايى مثل دانه هاى پوستى، گرگرفتگى، دردشكمى، استفراغ، اسهال و تپش قلب مى شود. نبود آنزيم خاصى در بدن ممكن است به توليد مواد واسطه سمى مثل هيستامين منتهى شود كه علائم آلرژى را تقليد مى كنند. اين واكنش ها را آلرژى كاذب مى گويند.
    ۳- مسموميت غذايى
    سموم ممكن است به طور طبيعى در غذاهايى مثل قارچ ها و سيب زمينى (لايه سبزرنگ روى سيب زمينى) وجود داشته باشد. رشد باكترى در ماهى در حال فساد با ترشح سم باعث مسموميت مى شود. اين واكنش ها در هر فردى كه غذاى حاوى سم را بخورد روى مى دهد و شامل عدم تحمل گوارشى يا واكنش ايمنى نيست.
    ۴- بيزارى از غذا
    افراد مبتلا به بيزارى غذايى بدون اساس منطقى به خودشان قبولانده اند كه نسبت به غذاى معينى آلرژى دارند و اگر آن غذا به آنها داده شود استفراغ خواهند كرد. اگر آن ماده غذايى خاص در درون يك خوراك پنهان شده باشد هيچ اثر ناراحت كننده اى مشاهده نمى شود. واكنش اين افراد كاملاً پايه روانى دارد و متقاعد كردن آنها در مورد اين كه آلرژى ندارند بسيار مشكل است.تشخيص آلرژى غذايى را مى توان از طريق تست خراش پوستى (Skin Prick Test) به مواد غذايى گوناگون و نيز به وسيله تست RAST تشخيص داد. تست پوستى به وسيله عصاره تازه غذا دقيق تر است.
    در صورتى كه اين آزمايش ها جواب دقيقى ندهند، مى توان آزمون «رژيم غذايى محذوف» را اجرا كرد. در اين روش شخص تنها غذايى را كه احتمال آلرژى آن بسيار كم است مثل گوشت گوسفند، برنج،گلابى و سيب زمينى شيرين مى خورد. هنگامى كه علائم آلرژى فروكش كرد، به تدريج هرچند وقت يك بار مواد غذايى مشكوك وارد رژيم غذايى مى شود. اين تست بايد تحت نظارت يك متخصص رژيم غذايى صورت گيرد براى اين كه كودك به علت رژيم غذايى محدود دچار سوء تغذيه نشود.تشخيص عدم تحمل به غذا بسيار مشكلتر است، چرا كه آزمون پوستى براى آن وجود ندارد. ماده غذايى مظنون بايد از رژيم غذايى حذف شود و بهبود بالينى احتمالاً به وسيله متخصص مربوط ارزيابى شود. پس از كشف يك ماده غذايى خاص، مى توان با وارد كردن دوباره آن به رژيم غذايى براى مدتى كوتاه و ظهور مجدد علائم از تشخيص مطمئن شد.براى پيشگيرى از ايجاد آلرژى در كودكان توصيه مى شود كه مادران باردار از كشيدن سيگار و خوردن غذاهاى آلرژى زا در نيمه آخر باردارى خوددارى كنند. مادر بايد پس از تولد كودك تا شش ماهگى تنها او را با شير مادر تغذيه كند و پس از آن از دادن غذاهاى آلرژى زا به او پرهيز كند.
    در صورت مصرف شيرخشك بايد مسئله احتمال آلرژى به پروتئين هاى آن در نظر باشد. غذاهاى جامد را از شش ماهگى به بعد به كودك بدهيد و غذاهاى ابتدايى را به موادى مثل گوشت گوسفند، مرغ، برنج، سيب زمينى شيرين، هويج و گلابى منحصر كنيد. از دادن شير گاو، سفيده تخم مرغ، گندم، ماهى، سويا و مركبات تا پايان سال اول زندگى كودك خوددارى كنيد و بادام زمينى، پسته، گردو… را تنها در سه سالگى به كودك بدهيد.بايد بر روى برچسب هاى غذايى به خصوص در مورد غذاى پردازش شده يا كنسرو شده اجزاى تشكيل دهنده آنها ثبت شود. از غذاهايى كه حاوى مواد نگهدارنده يا اضافه شونده هستند، حتى الامكان دورى كنيد.در صورتى كه ماده غذايى عامل آلرژى مشخص شود، مؤثرترين پيشگيرى حذف آن ماده از رژيم غذايى است. در صورتى كه اين امر به طور كامل ممكن نباشد، استفاده از داروى خوراكى «كروموگليكات سديم» ممكن است نتيجه بخش باشد.

  3. #463
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ...آلرژی ها

    آلرژى دارويى
    در مجموع حدود ۱۵ درصد افراد واكنش هاى نابجا به داروها را گزارش مى كنند اما تنها ۵ درصد آنها واقعاً به دارو آلرژى دارند و در ميان اين افراد تنها ۱/۰ درصد آلرژى كشنده دارند.واكنش آلرژى به داروها به صورت زير ممكن است رخ دهد:
    ۱- آلرژى هايى كه به دارو مرتبط نيست بلكه به طور اتفاقى همزمان با مصرف دارو بروز مى كنند براى مثال تهوع يا دانه هاى پوستى به علت خود بيمارى و نه داروى مصرفى.
    ۲- اثرات سمى ناشى از مصرف بيش از حد مجاز دارو يا واكنش هاى ناشى از واكنش متقابل دارو با ساير داروهايى كه بيمار همزمان مصرف مى كند.
    ۳- بالاخره واكنش هاى آلرژى واقعى بر واكنش هاى نابجايى كه به علت اثر دارو بر دستگاه ايمنى است.
    علت آلرژى به دارو ممكن است به واكنش هاى مستقيم دستگاه ايمنى به صورت آنافيلاكسى باشد، چنانچه در مورد پنى سيلين، واكسن ها، انتقال خون انسولين و سرم هاى داخل وريدى ديده مى شود. داروهاى ديگر ممكن است باعث تحريك آزاد شدن هيستامين- ماده اى كه مسئول برخى از علائم آلرژى در بدن است- از طريق شيوه هاى غيرمرتبط به دستگاه ايمنى شوند و در اين موارد آزمون تشخيص هم وجود ندارند.داروهاى محركى كه از اين طريق عمل مى كنند از جمله آسپيرين و داروهاى ضد التهابى مشابه، مرفين و ساير مواد شبه افيونى، داروهاى بى حسى موضعى و برخى از مواد حاجب راديوگرافى است كه در داخل عروق تزريق مى شوند.از جمله داروهايى كه ممكن است باعث آلرژى دارويى شوند مى توان اين داروها را نام برد:
    • آنتى بيوتيك ها مانند پنى سيلين، كوتريموكسازول، كلرامفنيكل و…
    • داروهاى قلبى- عروقى مثل متيل دوپا، كاپتوپريل، آميودارون و…
    • داروهاى بى حسى و بيهوشى مثل هالوتان و…
    • مشتقات مرفينى مثل مرفين، پتيدين، كدئين و…
    • داروهاى شبه آسپيرينى مثل ديكلوفناك، ايبوبروفن، ايندومتاسين و…
    • داروهاى مختلف شيمى درمانى سرطان
    • مواد ضدعفونى كننده مثل يديد و…
    • واكسن ها از جمله واكسن كزاز و ديفترى
    • مواد نگهدارنده موجود در داروها مثل پارابن ها و …
    • داروهاى ضدتشنج، داروهاى ضدسل، استرپتوكيناز، انسولين، آنزيم ها و لاتكس
    علائم آلرژى به دارو ممكن است در طول يك ساعت پس از مصرف دارو ظاهر شود و شامل دانه هاى پوستى خارش دار مشابه بثورات پوستى سرخك يا كهير است. در شكل شديد آلرژى به دارو، ممكن است پوست به صورت گسترده اى تاول بزند (سندرم استونس _ جانسون). اين واكنش ممكن است به آلرژى شديد عمومى (آنافيلاكسى) ختم شود.همچنين واكنش هاى تاخيرى پس از مصرف دارو ممكن است به وجود آيد كه به صورت التهاب پوستى عمومى و صدمه به اندام هايى مانند كليه، كبد، ريه و سلول هاى خونى است.درمان آلرژى دارويى قطع فورى داروى مسئول و به دنبال تجويز داروهاى آنتى هيستامين است. در موارد آنافيلاكسى استفاده فورى از آدرنالين و داروهاى كورتونى ممكن است جان فرد را نجات دهد.
    تنها از مورد آلرژى به بعضى داروها مانند پنى سيلين، آموكسى سيلين، سولفوناميد و سفالوسپورين مى توان به نحوى قابل اعتماد از آزمون RAST استفاده كرد. در مورد داروهاى ديگر در صورت شك داشتن به آلرژى بايد آزمون پوستى داخل درمى _ تزريق مقدار بسيار اندكى از دارو به داخل پوست _ و سپس تجويز دارو به فرد (challerge test) را در محيط بيمارستان انجام داد. در مورد بعضى از داروها تست پوستى به وسيله مشمع حاوى دارو وجود دارد. از جمله نئومايسين و نگهدارنده هاى پارابن براى پيشگيرى از آلرژى به دارو نكات زير را رعايت كنيد:
    • در صورتى كه يكى از اعضاى خانواده به پنى سيلين يا آسپيرين حساس باشد همه اعضاى خانواده از لحاظ آلرژى به اين داروها بايد مورد بررسى قرار گيرند.
    • در صورت آلرژى به پنى سيلين، مى توان آنتى بيوتيك اريترومايسين را جايگزين كرد و در صورت حساسيت به داروهاى ضدالتهابى و مسكن مانند ايبوبروفن از استامينوفن استفاده كنيد.
    • از آنجايى كه واكنش آلرژى نسبت به هر دارويى حتى استامينوفن ممكن است رخ دهد، تنها هنگامى كه دارو به وسيله پزشك براى شما تجويز شده باشد و براى شما ضرورى باشد از آن استفاده كنيد.
    • هيچ گاه از داروهاى فرد ديگر براى بيمارى خود استفاده نكنيد مگر اينكه پزشك اجازه اين كار را داده باشد و مطمئن باشيد كه خطرى برايتان وجود ندارد.

  4. #464
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض فشار خون بالا- کلسترل بالا

    چاقي و اضافه وزن مسلماً با فشارخون بالا ارتباط دارد. شيوع اين مشكل در افراد جوان دچار اضافه وزن دو برابر و در افراد مسن و چاق 50 درصد بيشتر از افراد داراي وزن طبيعي است. در مردان به ازاي هر 10 درصد افزايش وزن، فشار خون 6/6 ميليمترجيوه بالاتر مي‌رود.
    اكثر افراد مبتلا به پرفشاري علايمي ‌ندارند، اما اين مشكل مي‌تواند سبب آسيب حاد يا مزمن به بخش‌هاي مختلف بدن شود. در مغز اين مشكل به مويرگ‌هاي خوني آسيب مي‌رساند، در نتيجه سكته مغزي بروز مي‌كند. در چشم‌ها، پرفشاري سبب آسيب به مويرگ‌هاي خوني و بروز اختلال بينايي و در كليه‌ها نيز سبب نارسايي كليه مي‌شود. ممكن است علايمي‌‌ از قبيل سردرد، دردهاي قفسه سينه و تنگي نفس نيز بروز كند.
    مواردي از پرفشاري كه در حد مرزي هستند، اغلب بدون درمان باقي مي‌مانند. درمان غيردارويي شامل: ‌كاهش نمك در رژيم غذايي، ترك سيگار، انجام ورزش منظم و استفاده از روش‌هاي شل‌كردن عضلات است. داروهاي ضد فشارخون نيز ممكن است تجويز شوند.
    چه غذاهايي مفيد هستند ؟
    عموما اعتقاد پزشكان به اين است كه افراد دچار پرفشاري، نياز به كاهش دريافت سديم دارند. پتاسيم و كلسيم اضافي نيز مي‌تواند به كاهش فشارخون كمك كند.
    ـ موز، زردآلو، انجير، گريپ‌فروت، هلو، انگور و آلو ميوه‌هايي سرشار از پتاسيم هستند و سيب‌زميني، سير، براكلي، كدو سبز، قارچ و گوجه‌فرنگي و سبزي‌ها سرشار از پتاسيم هستند. حبوبات نيز از اين نظر غني‌اند.
    ميوه‌ها و سبزي‌ها داراي مقدار كم ‌سديم هستند و بايد به وفور مصرف شوند. در مطالعات مقايسه‌اي ميان گياه‌خواران با افراد غيرگياه‌خوار، مشاهده شده است كه متوسط فشارخون گياه‌خواران كمتر است. يكي از علل اين تفاوت را دريافت بيشتر پتاسيم در گياه‌خواران دانسته‌اند.
    ـ مركبات، توت‌ها و سبزي‌هاي داراي برگ سبز، ‌منابع خوب ويتامينC هستند. دريافت كم اين ويتامين با پرفشاري ارتباط دارد. مصرف مكمل ويتامين C در افراد دچار پرفشاري و همچنين افراد سالم سبب كاهش فشارخون مي‌شود.
    ـ گوشت و مرغ طبخ شده بدون نمك براي افراد دچار پرفشاري توصيه مي‌شود. براي معطركردن گوشت مي‌توان از سبزيهاي معطر، ادويه‌ها و ميوه‌ها استفاده كرد. به عنوان مثال براي گوشت گوسفند از مرزنگوش و مريم گلي، براي مرغ از شويد و ترخون و براي جگر از پرتقال مي‌توان استفاده كرد.
    ـ ماهي تازه، ‌منجمد يا كنسروشده بدون آب نمك خوب هستند. مي‌توان ماهي را با برگ‌بو، شويد، فلفل قرمز و سياه، ادويه‌ها، مركبات، سس‌هاي خانگي بدون نمك و ساير سبزي‌ها معطر كرد. ماهي‌هاي حاوي اسيدهاي چرب مفيد از قبيل حلوا، قزل‌آلا و قباد چندين بار در هفته توصيه مي‌شوند.
    ـ‌ سبزي‌هاي ريشه‌اي از قبيل سيب‌زميني، همچنين برنج، ماكاروني، رشته‌ها و حليم‌ بدون نمك و همچنين مواد نشاسته‌اي داراي سديم كم هستند و مي‌توان به عنوان پايه‌اي براي وعده غذايي از آنها استفاده كرد.
    ـ دانه كنجد و سبزي‌هاي برگ سبز، منابع كم سديم و تامين كننده كلسيم هستند.
    ـ سير نيز به كاهش فشارخون كمك مي‌كند.
    از چه غذاهايي بايد پرهيز كرد؟
    ـ از سوسيس، كالباس، كنسرو گوشت، برگرها و ساير فرآورده‌هاي گوشتي به علت دارا بودن مقادير بالاي سديم بايد پرهيز كرد. سبزي‌هاي كنسروشده در آب نمك، زيتون شور، چيپس و ساير تنقلات شور نيز نبايد مصرف شوند.
    ـ ماهي دودي يا كنسروشده و تن ماهي سرشار از سديم هستند.
    ـ سس‌ها، ‌سوپ‌ها، قرص‌هاي گوشت، كنسرو لوبيا و ساير غذاهاي آماده مصرف مي‌تواند سبب تشديد بيماري شود.
    ـ مصرف الكل با فشاربالا ارتباط داشته و مي‌تواند سبب تشديد بيماري شود.
    ـ در طبخ به جاي كره و روغن نباتي جامد بهتر است از روغن زيتون، سويا و كانولا استفاده كرد.
    ـ مواد حاوي كافئين از قبيل قهوه، چاي، نوشابه‌هاي كولا و شكلات، سبب افزايش فشارخون مي‌شوند و بايد در حد اعتدال مصرف شوند.
    چند نكته :
    ـ كاهش وزن و حفظ وزن طبيعي از اركان اساسي هر برنامه طراحي شده جهت مقابله با پرفشاري هستند.
    ـ نياز روزانه يك فرد بزرگسال به نمك يك دهم قاشق چاي‌خوري است. مقادير بيشتر نمك فقط در شرايط آب و هوايي گرم و يا در طول شيردهي لازم است. در اين موارد يك قاشق چاي خوري نمك كافي خواهد بود.
    ـ براي كاهش فشارخون، پياده‌روي سريع به مدت 30 تا 45 دقيقه، 3 تا 5 بار در هفته توصيه مي‌شود.
    ـ مصرف سيگار سبب تشديد پرفشاري شده بنابراين توصيه به ترك سيگار مي‌شود.

    کلسترول بالا
    خطر ابتلا به بيماري قلب و عروق و بروز حمله قلبي را مي‌توان با بوجود آوردن تغييراتي كه ميزان كلسترول را پايين بياورد كاهش داد. توجه به اين نكته ضروري است كه به ازاي هر 1 درصد كاهش در مقدار كلسترول خون 2 درصد خطر كاهش مي‌يابد. براي مثال پايين آوردن كلسترول خون به ميزان 15 درصد مي‌تواند خطر حمله قلبي را براي شما 30 درصد كاهش دهد. اكثر افراد مي‌توانند مقدار كلسترول خون خود را تا ميزان مطلوب زير 200 پايين بياورند. مقدار كلسترول خون اساسا تحت تاثير مواد غذايي مصرفي و زمينه ارثي مقدار كلسترول خون مي‌باشد. خوردن غذاهايي كه چربي‌هاي اشباع شده زيادي دارند بيش از هر چيز شما را در خطر بالا رفتن كلسترول خون قرار مي‌دهند. كاهش كلسترول خون با كاهش دريافت كلسترول و چربي رژيم (مخصوصا چربي اشباع شده)، افزايش مصرف فيبرهاي غذايي محلول و ثابت نگه‌داشتن وزن در حد ايده‌آل امكان‌پذير است.
    چربي‌هاي اشباع در گوشت‌ها (مخصوصا گوشت قرمز مثل گوشت گاو و گوسفند) و لبنيات مثل خامه و كره وجود دارد. بعضي از محصولات قنادي مثل پاي‌ها، كيك‌ها و كلوچه‌ها نيز مي‌توانند حاوي مقادير زيادي چربي‌هاي اشباع شده باشد. همراه با كاهش مصرف چربي‌هاي اشباع شده لازم است غذاهاي غني از نشاسته (كه بعضي از مواقع كربوهيدرات پيچيده ناميده مي‌شوند) بيشتر مثل غلات صبحانه‌اي، سيب‌زميني آب‌پز يا كبابي، برنج پخته، لوبيا، ماكاروني و نان مصرف كنيم.
    بايد به خاطر داشت كه اگر شما اضافه وزن داريد و مقدار كلسترول خونتان بالاست كاهش وزن مي‌تواند به پايين آوردن كلسترول خون كمك كند. براي كساني كه به درمان پيشرفته‌تري نياز دارند درمان‌هاي دارويي مؤثر در دسترس مي‌باشد.
    سبوس جو يك منبع غني از فيبر محلول مي‌باشد. نكته‌اي كه درباره اين ماده مطرح است اين است كه به نظر مي‌رسد اين ماده كلسترول LDL كه رسوب چربي در سرخ‌رگها را ايجاد مي‌كند كاهش داده، ولي سطح كلسترول محافظت كننده HDL را بالا مي‌برد. غذاهاي ديگر غني از فيبر محلول شامل انواع لوبيا، عدس و بعضي از ميوه‌ها مي‌باشند. از آنجا كه تمام اين غذاها از دو جنبه كم‌چربي بودن و فيبر بالا مفيد هستند، مصرف روزانه آنها مفيد است.
    چند راهنمايي ساده براي شروع در اينجا آورده شده است. اين تغييرات در رژيم غذايي مي‌تواند به كاهش مقدار كلسترول خون كمك كند.
    ـ مواردي كه بايد در رژيم غذايي كاهش داد:
    به جاي غذاهاي سرخ شده، از كباب شده استفاده كنيد.
    چربي‌هاي اضافي را از غذاها و خوراك‌هاي گوشتي حذف كنيد.
    بجاي پنير چرب از انواع كم چربي استفاده كنيد.
    سعي كنيد به جاي خامه از ماست كم چربي استفاده كنيد.
    به جاي شير چرب از شير پاستوريزه كم‌چربي استفاده كنيد.
    غذاهاي چرب مانند كلوچه ها، پاي ها، كيك‌ها و شيريني‌ها را محدود كنيد.
    از قسمت‌هاي كم چرب گوشت استفاده كنيد. تمام چربي‌هاي قابل رؤيت را جدا كنيد و از مرغ و ماهي بيشتر از گوشت قرمز استفاده كنيد.
    ـ مواردي كه بايد در برنامه غذايي خود افزايش دهيد:
    غذاهاي گياهي: سبزيجات، حبوبات و بقولات مانند انواع لوبيا و عدس و غيره
    غذاهاي تهيه شده از غلات، غلات صبحانه، ماكاروني، برنج، نان، ميوه‌ها
    آنچه مسلم است هيچ يك از مواد غذايي به خودي خود مضر نمي‌باشند، بلكه تركيب غلط آن‌ها در يك رژيم غذايي نامناسب است كه مشكل آفريني مي‌كند.
    چه تغييرات ديگري بايد انجام گيرد؟
    علاوه بر اين كه يك رژيم خوب مي‌تواند نقش مهمي‌ در كاهش بيماري قلبي داشته باشد، موارد ديگري را نيز بايد رعايت كرد. پس براي اينكه يك قلب سالم داشته باشيد:
    ـ سيگار را ترك كنيد.
    ـ وزنتان را در محدوده مطلوب نگه داريد.
    ـ استرس نداشته باشيد.
    ـ به طور مرتب ورزش كنيد

  5. #465
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض استیگماتا یا بروز ناگهانی زخمهای خون آلود

    استيگماتا چيست؟
    استيگماتا (Stigmata) ظاهر شدن ناگهاني زخم هايي خون آلود - شبيه زخم هاي حضرت مسيح (ع) مصلوب - بر روي دست، پا، پيشاني و پشت افراد است، برخي معتقدند استيگماتا تجربه اي از عالم غيب است.
    تاريخ نشان داده است تحمل درد و رنج اين زخم ها كه روي دست پا، يا پيشاني افراد بوجود مي آيد، نشانه اي از علاقه شديد به حضرت مسيح (ع) است. در چنين شرايطي به آن "استيگماتاي قابل رويت" مي گويند. گاهي تنها بدون هيچگونه علامت بيروني ، فرد از درون رنج مي برد، كه به آن "استيگماتاي نامرئي" مي گويند. اگر شخص خودش اين زخم ها را ايجاد كند، اين كار stigmatization يا تظاهر به استيگماتا مي نامند.
    آنچه آورده اند حاكي از آن است كه معمولا چند ساعت بعد از پديدار شدن اين زخم ها، خود به خود التيام پيدا مي كنند. تعدادي از اشخاصي كه اين بيماري را تجربه كرده اند، مي گويند كه قبل از ظاهر شدن زخم ها در بدن خود احساس ناراحتي، افسردگي ، ضعف و درد داشته اند.
    معمولا براي مدت زمان نامعلومي از شكاف زخم ها خون مي آيد، سپس به ناگهان التيام پيدا كرده و محو مي شوند. شكاف زخم ها ممكن است هم زمان در يك يا چند جاي بدن ظاهر شوند. در چنين شرايطي شخص دائما در درد و ناراحتي است.
    تا كنون تعداد موارد گزارش شده از اين بيماري بيش از 500 مورد بوده است. اولين مورد ثبت شده در سال 1222، شخصي به نام استفان لانگتون (Stephen Langton) در انگليس بود. در سال 1224 نيز سنت فرانسيس (Saint Francis) اولين فردي بود كه در ورناي ايتاليا از اين زخم ها رنج برد .
    از ديگر موارد مشهور اين بيماري مي توان به سنت كاترين (Saint Catherine) ، سنت جان (Saint John) و سنت ماري (Saint Marie) اشاره كرد. از مشهورترين موارد در قرن بيستم مي توان به سنت پيو (Saint Pio, 1968-1887) اشاره كرد.
    موارد اخير مشاهده استيگماتا؛ برادر روك (Brother Roque,1968-1996) در كلمبيا و ليليان برناس (Lilian Bernas) اهل كشور كانادا در سال 1992 بوده است.
    مواردي از استيگماتا هم مشاهده شده كه خود شخص زخم هاي تقلبي در بدنش ايجاد كرده، به طور مثال ماگدالنا دي لا كروز (Magdalena de la Cruz, 1487-1560) كه به كار خود اعتراف كرد. چنين مواردي معمولا به اختلالات مغزي شخص بر مي گردد.
    برخي افراد نيز به دليل ابتلا به سندروم مونچوسن (Munchausen) كه ميل شديد به توجه است، اين كار را انجام مي دهند. شخص مبتلا به سندرم مونچوسن خودش را زخمي مي كند و يا تظاهر به داشتن يك بيماري مي كند تا به بيمارستان منتقل شود تا بتواند از توجه و مراقبتي كه از او مي شود لذت ببرد.
    افرادي كه به اين حالت دچار شوند، از طرف پاپ مقدس شناخته مي شوند. شايد يكي از دلايلي كه افراد تظاهر به استيگماتا مي كنند همين انگيزه باشد و از اين طريق، افراد سعي در مطرح كردن خود داشته باشند. استيگماتاي تقلبي نيز خود به خود خوب مي شود.
    هر چند برخي معتقدند كه استيگماتا نوعي تحريك رواني است، اما در اكثر مواردي كه مشاهده شده چنين امري صدق نمي كند. استيگماتا مي تواند براي زن ها نيز مانند مردان اتفاق بيفتد. زخم ها بسته به شخصي كه دچار اين بيماري شده ممكن است متفاوت باشد.
    معمولا زخم هاي استيگماتا در پنج نقطه از بدن ظاهر مي شوند، كه عمدتا روي دست يا مچ، پا و پهلو هستند. زخم هاي ديگر كه معمولا در طول بيماري بوجود مي آيند، شامل :
    - زخم هايي كه تاج خاردار مسيح آنها را ايجاد مي كند ، هر چند برخي اوقات غير قابل رويت است
    - زخم هاي شلاق در پشت
    - زخم هاي نيزه در پهلوها، يا سوراخ هايي روي دست ها و مچ ها
    - سوراخ هاي ميخ روي قوزك پا يا خود پا ؛ اين سوراخ ها در اغلب موارد شكلي را تشكيل مي دهند.
    زخم هاي يك استيگماتاي واقعي معمولا در پنچ ظاهر مي شود. هر مرحله يك فاصله زماني با مرحله بعدي دارد و به اين صورت تكرار مي شود:
    A; A,B; A,B,C; A,B,C,D; A,B,C,D,E.
    تجربه كنندگان اين بيماري معتقدند كه در انتهاي هر مرحله گاهي شخص رايحه اي از يك گل خاص را به عنوان نماد تقدس استشمام مي كند. علاوه بر اين بسياري بر اين باور هستند كه خون هاي جاري شده از زخم هاي بيمار، خون حضرت مسيح (ع) است.
    استيگماتاي طبيعي روي يك دست شخص و مچ دست ديگرش ظاهر مي شود . شايد اين نشانه اي باشد براي تشخيص اينكه استيگماتا منشا بشري دارد يا الهي. در استيگماتاي طبيعي بوي استشمام شده بوي ياس است و خوني كه از زخم ها جاري شود، با روش هاي معمول پزشكي، بند نمي آيد. در حاليكه در استيگماتاي تقلبي زخم ها سطحي تر هستند و به سرعت التيام مي پذيرند، خون جاري شده از زخم ها تازه است و رنگ شفاف دارد و معمولا خلاف جهت جاذبه جاري مي شود. بروز بيماري استيگماتا معمولا با حالت خلسه همراه است.
    يكي از محققين مسيحي به نام ايوان ايليچ (Ivan Illich) در نوشته اي به نام "درد و مهمان نوازي" (Hospitality and Pain) نظرش را در مورد استيگماتا چنين بيان مي كند:
    "هم دردي با مسيح است، وقتي قدرت ايمان در شخصي قوي باشد، صورت خارجي اش منجر به رنج و درد ذهني مي شود."
    به عقيده او استيگماتا نتيجه شدت ايمان شخص و ميل شديدش براي همدردي با رنج هاي مسيح است. تا كنون استيگماتا موضوع چندين فيلم، برنامه هاي تلويزيوني و كتاب ها بوده است
    Last edited by mehraria; 05-08-2007 at 14:20.

  6. #466
    اگه نباشه جاش خالی می مونه
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    پست ها
    380

    پيش فرض

    با سلام به همه
    اقا اطلاعاتی در مورد بیماری خودم که اسمش پزوریازیس میخواستم لطفا بدون سانسور باشه !!
    با تشکر : SAM-SON 70

  7. #467
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض

    فکر کنم منظور شما بیماری پسوریازیس هست . اگر منظورتون این بیماریه در همین تاپیک پست 450 در مورد گفته شده
    کد:
    برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

  8. #468
    اگه نباشه جاش خالی می مونه
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    پست ها
    380

    پيش فرض

    پسوريازيس چيست؟

    ريشة لغت پسوريازيس از يك كلمة يوناني است كه به معناي خارش است. اين بيماري يك بيماري شايع پوستي است كه لزوماً خارش دار نبوده با پلاكهاي قرمز رنگ همراه با پوسته ريزي مشخص مي شود. پسوريازيس اشكال گوناگون با شدتهاي متفاوت داشته و مسري هم نمي‌باشد
    پسوريازيس چگونه ايجاد مي‌شود؟
    امروزه مشخص شده است كه پسوريازيس يك بيماري مرتبط با سيستم ايمني بدن است. در طي اين بيماري سيستم ايمني با ارسال سيگنال‌هاي معيوب موجب تسريع رشد سلول‌هاي پوست مي‌شود. در واقع در حالت عادي سلول‌هاي پوست بطور دائم از لايه‌هاي زيرين به طرف سطح حركت كرده، در آنجا هسته‌هاي خود را از دست داده و بصورت پوسته‌هاي مرده از بدن دفع مي‌شوند. اين روند بطور معمول حدود يك ماه به طول مي‌انجامد، اما در جريان پسوريازيس، چرخه حيات سلول‌هاي پوست بر اثر همان اشكالات سيستم ايمني، سرعت يافته، در نتيجه چندين لايه سلول مرده در سطح پوست تجمع پيدا مي‌كنند كه همان پوسته‌هاي پسوريازيس را تشكيل مي‌دهند.

    پسوريازيس در چه سني ايجاد مي‌شود؟

    پسوريازيس اغلب در سنين جواني شروع مي‌شود، اما مي‌تواند در هر سني از دوران نوزادي تا سنين كهولت شروع شود. هم زنان و هم مردان تقريباً به يك نسبت به اين بيماري مبتلا مي‌شوند.







    ميزان شيوع پسوريازيس در جامعه چقدر است؟

    بيماران اغلب تمايل دارند كه بدانند آيا افراد ديگري نيز با بيماري مشابه آنها در جامعه وجود دارند يا خير؟ پسوريازيس از جمله بيماري‌هاي شايع پوست است، طوريكه تخمين زده مي‌شود حداقل يك درصد از مردم جهان به اين بيماري مبتلا باشند، بنابراين اگر شما از پسوريازيس رنج مي‌بريد، بايد بدانيد دست كم 70 ميليون نفر ديگر در دنيا با شما در اين درد شريك هستند!
    البته شيوع پسوريازيس نيز همانند بسياري از بيماري‌هاي ديگر در نواحي مختلف دنيا متفاوت است و به نظر مي‌رسد بخصوص در كشورهاي اسكانديناوي بيشترين شيوع را داشته تا 6 درصد از جميعت اين نواحي ممكن است به پسوريازيس مبتلا باشند، در حاليكه بر عكس در ميان اسكيموها، ژاپني‌ها و غرب آفريقا پسوريازيس بيماري نادري محسوب مي‌شود.
    اگرچه آمار دقيقي در مورد شيوع بيماري در مملكت ما وجود ندارد، اما بايد گفت پسوريازيس در ايران نز جزو بيماري‌هاي شايع پوستي بوده، به نظر مي‌رسد در شمال ايران حتي از شيوع بالاتري نيز برخوردار باشد.

    بيماري از كجا مي‌آيد؟ و چه عواملي در بروز آن دخيل هستند؟

    اين سئوال اغلب از اولين سوالاتي است كه بيمار مبتلا به پسوريازيس يا همراهان وي از پزشك خود مي‌پرسند. پاسخ به اين سوال گرچه چندان ساده نيست اما بطور اختصار مي‌توان گفت كه عوامل متعددي در ايجاد شدن بيماري پسوريازيس موثرند و به اصطلاح اين بيماري يك بيماري چند عاملي يا موتي فاكتوريال است. از ميان اين عوامل بدون شك وراثت نقش اساسي دارد. بررسي‌هاي متعدد ژنتيكي نقش ارث را ثابت كرده است، هرچند تنها در 3/1 موارد، سابقة وجود بيماري در ساير اعضاي خانواده ديده مي‌شود. اين مسئله نشان دهندة آن است كه عوامل ديگري غير از وراثت نيز در پديد آمدن اين بيماري دخيل هستند كه از مهمترين اين عوامل مي‌توان به موارد زير اشاره كرد؛
    1- عوامل روحي: بي‌شك استرس‌هاي مختلف روحي و هيجاني در بروز يا تشديد بيماري پسوريازيس موثرند و در بسياري از موارد خود بيمار به رابطه اين استرس‌ها با بيماري خويش پي مي‌برد.
    2- عفونتها: در مورد ارتباط عفونت‌ها با پسوريازيس اتفاق نظر وجود ندارد. شايد تنها رابطه ثابت شده بين اشكال قطره‌اي پسوريازيس و عفونتهاي حاد استرپتوكوكي باشد.
    3- صدمات فيزيكي: علاوه بر استرس‌هاي روحي، صدمات فيزيكي به پوست نيز مي‌تواند باعث ايجاد شدن پسوريازيس در محل ورود آسيب شود. بطور شايع خود بيمار نيز اين تجربه را پيدا مي‌كند كه درست در محل خراشيدگي پوست يا محل برش جراحي، ضايعات پسوريازيس ايجاد مي‌شوند. روي همين اساس است كه به بيمار مبتلا به پسوريازيس توصيه مي‌شود كه از كندن پوسته‌ها و خراشيدن پوست خود پرهيز كند، چراكه اين عمل مي‌تواند باعث تشديد بيماري وي شود.
    4- داروها: بسياري از داروهايي كه بيمار مصرف مي‌كند مي‌تواند باعث ايجاد شدن يا شعله‌ور شدن پسوريازيس شود. از مهمترين اين داروها مي‌توان به تركيبات ليتيوم، داروهاي مسدود كننده بتا مثل پروپرانولول و اتنولول، داروهاي ضد مالاريا مثل كلروكين، كلونيدين و تركيبات يد اشاره كرد.
    5- عوامل هورموني و متابوليك: پسوريازيس اغلب با عوامل هورموني نيز در ارتباط است. براي مثال بطور معمول در جريان حاملگي، پسوريازيس تخفيف يافته و برعكس پس از حاملگي و در جريان شيردهي تشديد مي‌شود. همچنين كمي كلسيم خون نيز مي‌تواند باعث تشديد پسوريازيس شود.
    6- نور آفتاب: اكثر بيماران اذعان مي‌دارند كه بيماري ايشان در زمستان بدتر مي‌شود. شواهد گوناگون ديگر نيزحاكي از آن است كه نور آفتاب باعث بهبودي پسوريازيس مي‌شود. با اين وجود هستند بيماراني كه نور آفتاب باعث شعله ور شدن بيماري‌شان مي‌شود. روي همين اصل توصيه مي‌شود كه بيمار مبتلا به پسوريازيس از نور شديد آفتاب پرهيز كند.

    آيا بيماري پسوريازيس مسري است؟

    با توجه به عوامل بر شمرده شده در مورد منشأ بيماري، مشخص مي‌شود كه پاسخ اين پرسش به روشني منفي است و بيمار و همراهان وي نبايد كوچكترين نگراني از اين بابت داشته باشند. بنابراين، اگر هم بيماري در شخص ديگري از اعضاي خانواده ايجاد شده است نه به علت سرايت از فرد مبتلا، بلكه اغلب به خاطر زمينه‌هاي ژنتيكي مشترك است. همينطور اگر بيماري در يك فرد رو به گسترش است، نه به علت سرايت از كانوني به كانون ديگر، بلكه به خاطر سير بيماري و بعضاً به علت صدماتي است كه فرد به پوست خويش وارد كرده است.
    آيا پسوريازيس ارثي است؟

    همانگونه كه گفته شد ارث نقش مهمي در بيماري پسوريازيس دارد, اما ژن واحدي براي اين بيماري وجود ندارد. بيماران مبتلا به پستوزيازيس اغلب دوست دارند بدانند كه آيا فرزندانشان نيز به اين بيماري دچار خواهند شد يا خير؟ پاسخ به اين سئوال، چندان ساده نيست. بطور كلي مي‌توان گفت اگر تنها يكي از والدين به بيماري دچار باشند, احتمال ابتلاي فرزندشان كمتر از ده درصد خواهد بود اما اگر هر دوي والدين مبتلا به پسوزيازيس باشند تا 40 درصد اين احتمال وجود خواهد داشت.

    علائم بيماري پسوريازيس چگونه است؟[

    اگرچه پسوريازيس نام خود را از خارش گرفته است اما معمولاً بيماران چندان از اين نظر شكايت ندارند. در واقع جدا از درگيري مفصلي كه آن هم تنها در درصد كمي از بيماران اتفاق مي‌افتد، پسوريازيس چندان بر سلامتي فرد تأثير نمي‌گذارد و اغلب فقط از نظر زيبايي است كه بيمار را نگران مي‌سازد.
    پسوريازيس در اشكال گوناگون ديده مي‌شود، اما شايع‌ترين شكل آن كه پسوريازيس معمولي ناميده مي‌شود بصورت پلاكهاي قرمز رنگ با پوسته‌ريزي قابل توجه، اغلب در سر، آرنج‌ها، ساعدها، زانوها و ساير نواحي تحت فشار ديده مي‌شود.
    گاهي اوقات پلاكهاي فوق‌الذكر بخش قابل توجهي از سطح پوست را درگير مي‌كنند كه در اين حالت اصطلاحاً به آن پسوريازيس ژنراليزه مي‌گويند و گاهي هم تقريباً تمام سطح بدن دچار قرمزي و پوسته‌ريزي مي‌شود كه حالت خطيري از پسوريازيس را ايجاد مي‌كند كه پسوريازيس اريترودرميك ناميده شده، نياز به مراقبت ويژه دارد.
    علاوه بر اين ممكن است ضايعات پوستي پسوريازيس بسيار كوچك و متعدد باشند كه اصطلاحاً به آن پسوريازيس قطره‌اي مي‌گويند كه بخصوص در كودكان و پس از عفونتهاي استرپتوكوكي ديده مي‌شود.
    ندرتاً ضايعات پوستي در پسوريازيس بصورت ضايعات حاوي چرك تظاهر پيدا مي‌كنند كه در اين حالت به آن پسوريازيس پوسچولار مي‌گويند.
    نهايتاً همانگونه كه گفته شد ممكن است در جريان بيماري پسوريازيس مفاصل نيز درگير شوند كه به آن آرتريت پسوريازيي مي‌گويند. آرتريت پسوريازيس معمولاً در افراد بزرگسال ايجاد شده و خود در اشكال گوناگون ديده مي‌شود. معمولاً يك يا چند مفصل محيطي بطور غير قرينه مبتلا مي‌شوند، اما اين امكان وجود كه مفاصل انگشتان، ستون فقرات و ساير نواحي هم درگير شوند.
    علاوه بر اشكال گوناگون پسوريازيس، شدت آن نيز در افراد مختلف متفاوت است. ممكن است تنها ناحيه‌اي از سر يا زانوها درگير باشد و يا اينكه برعكس تقريباً تمام سطح پوست مبتلا باشد. راه‌هاي مختلفي براي تعيين شدت پسوريازيس وجود دارد. پزشكان متخصص پوست معمولاً از روش ويژه‌اي استفاده مي‌كنند كه به آن اندكس PASI مي‌گويند. روش ساده‌تر آن است كه اگر كمتر از 2 درصد سطح بدن درگير باشد، آن را خفيف ناميده، اگر بين 3 تا 10 درصد سطح بدن درگير باشد، پسوريازيس با شدت متوسط و اگر بيش از 10 درصد سطح بدن درگير باشد، شديد تلقي مي‌شود. همچنين ميزان تأثير پسوريازيس بر كيفيت زندگي راه ديگر اندازه‌گيري شدت پسوريازيس است كه لزوماً هم با شدت پسوريازيس مرتبط نمي‌باشد.

    علاوه بر پوست، چه اعضاي ديگري در پسوريازيس ممكن است مبتلا شوند؟

    همانگونه كه گفته شد در درصد كمي از بيماران مبتلا به پسوريازيس مفاصل درگير مي‌شود. همچنين در بخشي از بيماران ناخن‌ها درگير مي‌شوند. اين امر بخصوص در افرادي كه درگيري مفصلي دارند بيشتر ديده مي‌شود. درگيري ناخن‌ها ممكن است بصورت جدا شدن صفحه ناخن از بستر ناخن، بروز نقاط ريز روي ناخن، ضخيم شدن زير ناخن و يا تغيير شكل و تغيير رنگ ناخن تظاهر كند. اگرچه در درصد بالايي از بيماران پسوريازيس، ناحيه سر درگير مي‌شود، اما اين مسئله باعث ريزش مو نمي‌شود.

    راه تخشيص بيماري چيست؟

    پسوريازيس اغلب با معاينه باليني تشخيص داده مي‌شود و هيچ تست خوني براي تشخيص آن وجود ندارد، هر چند گاهي اوقات انجام برخي آزمايشات براي يافتن علل شعله‌ور كنندة آن ضروري است. در هر حال در موارد مشكوك، مي‌توان از بيوسپي پوست استفاده كرد. در اين روش پزشك با بريدن تكة كوچكي از پوست و بررسي آن زير ميكروسكوپ، بيماري را تشخيص مي‌دهد.

    آيا پسوريازيس قابل درمان است؟

    واقعيت اين است كه خير! در حال حاضر اين بيماري درمان قطعي ندارد. كما اينكه بيماري قند، فشار خون و بسياري از بيماري‌هاي ديگر نيز درمان قطعي ندارند. اما داروهاي بسياري وجود دارند كه با استفاده از آنها، بيماري پسوريازيس كنترل مي‌شود و گاه بيمار تا مدتها عاري از هرگونه ضايعه باقي مي‌ماند. همانگونه كه قبلاً گفته شده پسوريازيس طول عمر فرد را كم نمي‌كند، مسري نبوده، باعث ريزش مو نشده و در واقع از بسياري از بيماري پوستي ديگر، بهتر كنترل مي‌شود.

    روش‌هاي درمان پسوريازيس كدامند؟

    با توجه به متفاوت بودن پسوريازيس در افراد مختلف، روش درمان در هر فرد بسته به سن، جنس، شغل، وسعت بيماري و بسياري از عوامل ديگر متفاوت خواهد بود.
    در حال حاضر داروهاي موضعي بسياري وجود دارند كه در درمان پسوريازيس مصرف مي‌شوند.
    كورتيكوستيروئيدهاي موضعي معمولاً شايعترين درماني است كه براي پسوريازيس استفاده شده، باعث كم شدن التهاب و تحريك پذيري پوست مي‌شود. خيلي از اوقات پزشك تركيبي از يك داروي از بين برنده لايه شاخي (كراتوليتيك) و استيروئيد موضعي را براي شما تجويز مي‌كند. نكته مهم در مصرف كورتيكوستيروئيدهاي موضعي آن است كه غالباً پس از مدتي، ديگر آن پاسخ مطلوب ابتدايي حاصل نمي‌شود، ضمن آنكه خطر نازك شدن پوست در اثر مصرف اين داروها نيز وجود دارد. بنابراين انتخاب دقيق نوع استيروئيد موضعي و مصرف درست آن مي‌تواند باعث كم شدن اين اثرات ناخواسته شود.
    علاوه بر كورتيكوستيروئيدهاي موضعي و داروهاي كراتوليتيك داروهاي قديمي‌تري چون تركيبات تار قطران و آنترالين نيز از مدت‌ها قبل در درمان پسوريازيس بكار رفته، با اثرات قابل قبول همراه هستند. همچنين استفاده از تركيبات موضعي ويتامين D نيز در درمان اين بيماري با نتايج خوبي همراه بوده است.
    علاوه بر درمانهاي موضعي، در موارد شديد پسوريازيس داروهاي متعددي وجود دارند كه بصورت تزريقي يا خوراكي براي اين بيماري بكار مي‌روند و اصطلاحاً درمانهاي سيستميك ناميده مي‌شوند. معمولاً متوتركسات اولين دارويي است كه براي اين منظور بكار مي‌رود. اين دارو كه در سال 1951 براي اولين بار در درمان پسوريازيس مصرف شد تكثير سلول‌هاي پوست را كم كرده غالباً بخوبي بيماري را كنترل مي‌كند. متوتركسات مي‌تواند هم بصورت خوراكي و هم تزريقي مصرف شود و غالباً پس از چند هفته اثر آن ظاهر مي‌شود.
    همچنين مشتقات ويتامين A كه به رتينوئيدها معروف هستند با كاستن تكثير سلول‌هاي پوست، باعث بهبودي پسوريازيس مي‌شوند.
    از داروهاي ديگر مي‌توان به سيكلوسپورين و هيدروكسي اوره اشاره كرد. طبيعي است كه تمام اين داروها با نظر پزشك تجويز شده، براي اطمينان از بي‌عارضه بودن آنها، انجام آزمايشات پايه و دوره‌اي ضروري است.
    در هر حال, آنچه در مورد داروهاي سيستميك در پسوريازيس بسيار اهميت دارد، اين است كه بجز موارد استثنايي، نبايد از كورتيكوستيرروئيدهاي خوراكي يا تزريقي در اين بيماري استفاده شود. مصرف اين داروها، اگرچه ممكن است باعث بهبودي ظاهري اوليه شوند، ولي متعاقباً علاوه بر اثرات سوء متعددي كه دارند، باعث شعله‌ور شدن بيماري يا تبديل شدن آن به اشكال خطيرتر مي‌شود.
    نكتة ديگري كه بسيار اهميت دارد، اين است كه هنگامي كه يك خانم مبتلا به پسوريازيس در سنين باروري تحت درمان با داروهاي سيستميك قرار مي‌گيرد، بايد بدقت از نظر پيشگيري از بارداري توجيه شود. در مورد برخي از اين داروها حتي تا ماهها پس از قطع دارو نيز بارداري مي‌تواند خطراتي براي جنين در پي‌داشته باشد.
    منظور از درمان با اشعه در پسوريازيس چيست؟

    بسیاري از اوقات هنگامي كه صحبت از درمان با اشعه مي‌شود، بيمار آن‌را با راديوتراپي يا پرتو درماني يكسان تصور مي‌كند، در حاليكه غالباً منظور از درمان با اشعه در پسوريازيس در واقع درمان با طول موج‌هاي خاصي از نور مي‌باشد. درواقع در اين روش كه از قديمي‌ترين روش‌هاي درماني در بيماريهاي جلدي مي‌باشد، بيمار پس از مصرف دارويي به نام پسورالن (P)، كه قبلاً از عصارة گياهان خانواده هويج بدست مي‌آمد، در برابر اشعه ماوراء بنفش (UVA) قرار مي‌گيرد. از همين روست كه به اين روش درماني، PUVA درماني گفته مي‌شود. هرچند PUVA درماني نيز عاري از عارضه نمي‌باشد، اما در كل روش بسيار موثري در درمان پسوريازيس‌هاي وسيع و مقاوم بوده، معمولاً تا ماهها هم تأثير آن پايدار باقي مي‌ماند. امروزه علاوه بر PUVA از طيف‌هاي اختصاصي تري از ماوراء بنفش همچون UVB نيز در درمان پسوريازيس دستگاه مي‌شود. اين روش‌هاي درماني غالباً در بخش‌هاي پوست بيمارستانها و گاهي نيز در مطب پزشكان و يا با استفاده از نور خورشيد انجام مي‌شود.

    چه نوع رژيم غذايي براي بيمار پسوريازيسي لازمست؟

    رژيم غذايي خاصي براي فرد مبتلا به پسوريازيس لازم نيست، هرچند مصرف زياد گوشت قرمز ممكن است باعث تشديد بيماري شود و از سويي ديگر مصرف روغن ماهي به علت اسيدهاي چرب ضروري، اغلب نقش كمكي در درمان دارد. علاوه بر اسيدهاي چرب اشباع نشده، ويتامين‌D نيز ممكن است اثرات مفيدي در درمان پسوريازيس داشته باشد. همچنين مصرف الكل و كشيدن سيگار ممكن است باعث تشديد بيماري شود.
    آيا ليزر در درمان پسوريازيس موثر است؟
    استفاده از ليزر در پزشكي به علت سهولت كاربري آن بسيار مورد توجه پزشكان و بيماران قرار گرفته است، اما گاهي اين علاقه اسباب سوء استفاده سود جويان را نيز فراهم مي‌آورد. آنچه در ارتباط با پسوريازيس مهم است آن است كه نوع خاصي از ليزر كه طول موج آن تقريباً مشابه اشعه ماوراء بنفش (UVB)B است، كما بيش با همان مكانيسم مي‌تواند باعث بهبودي پلاكهاي پسوريازيس شود، اما هنوز اين اثرات بطور كامل به اثبات نرسيده‌اند و بعلاوه دستگاه ليزري كه مناسب اين كار است به راحتي در تمام دنيا در اختيار قرار ندارد.

    درمانهاي جديد پسوريازيس كدامند؟

    با شناخت بهتري كه از چگونگي ايجاد شدن بيماري پسوريازيس طي سال‌هاي اخير حاصل شده است و با عنايت به اين نكته كه سيستم ايمني نقش مهمي در ايجاد شدن بيماري دارد، طي چند سال گذشته طيف جديدي از داروها غالباً به روش فن آوري زيستي (بيوتكنولوژي) ساخته شده‌اند كه قادرند با تصحيح اختلالات حاصل شده از پسوريازيس، بيماري را بهبود بخشند. اين داروها كه غالباً به درمانهاي «بيولوژيك» معروفند، گاهي اوقات با نتايج بسيار درخشاني همراه هستند اما نكته مهم در مورد آنها قيمت بسيار بالاي آنهاست و از اين رو فعلاً فقط در موارد بسيار شديد بيماري مصرف مي‌شوند.

    چه كساني از بيماران مبتلا به پسوريازيس حمايت مي‌كنند؟

    امروزه در مورد بسياري از بيماريهاي مزمن، گروههاي حمايتي وجود دارند كه به مشكلات مختلف بيماران رسيدگي مي‌كنند. اين امر در مورد پسوريازيس نيز مصداق داشته و انجمن‌هاي مختلفي براي اين بيماران وجود دارد كه اغلب نيز توسط خود آنها گردانده شده و از كمك و مشاوره پزشكان نيز استفاده مي‌كنند. هرچند در مملكت ما اين كار براي پسوريازيس هنوز انجام نشده است اما بيمار مبتلا به پسوريازيس از طريق اينترنت مي‌تواند در هر كجاي دنيا از اطلاعات و حمايت‌هاي اين گروه‌ها استفاده كند. مهمترين اين گروه‌ها شايد فدراسيون جهاني انجمن‌هاي پسوريازيس (IFPA) باشد كه درواقع يك اجماع جهاني از انجمن‌هايي است كه براي حمايت از بيماران مبتلا به پسوريازيس تشكيل شده‌اند و سالانه در يكي از كشورهاي دنيا گردهمايي دارند. اين فدراسيون انجمن‌هايي فعال در بيش از 20 كشور در سراسر دنيا را سازماندهي مي‌كند.

    کد:
    برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
    يكي از اين انجمن‌هاست كه با هدف ارتقاي آگاهي و كمك به درمان و تحقيقات براي پسوريازيس تأسيس شده است و با بيش از 35 سال سابقه كمكهاي شاياني به بيماران مبتلا به پسوريازيس كرده است.
    ================================================== =============
    با سلام به تو دوست عریر
    از مقاله ای که گذاشته بودی ممنونم ولی در کل یه چنتا برام سوال مونده اگه زحمتی نیست به اینا جواب بدی ممنون میشم:
    1= ایااین بیماری برای همیشه در فرد مبتلا میمونه یا نه چون در خود من علایمی از این بیماری
    چندین ساله که دیده نشده ایا ممکنه که من بعد از مدتی دوباره به این بیماری مبتلا شوم؟؟؟؟.
    2= من پیش یه دکتر فتم و اون گفت که علاوه بر پزوریازیس خارجی(پوستی)به نوع داخلی هم مبتلا هم هستی که زیر پوستت هم هستش ایا این حرف واقعی یا نه اگر واقعی از بین میره یا نه یا اینکه بعد از مدتی شروع میشه هان چون من الان هیچ اثاری از این بیماری الان ندارم ولی تواین
    نوشته ها خوندم که بعد از مدتی دوباره شروع میشه هیچ وقت از بین نمیره!
    3= لطفا راستش و بگو وهیچ سانسوری نکن ممنون میشم ازت این کار را رو برام بکنی.
    با تشکر : SAM-SON

  9. #469
    آخر فروم باز AaVaA's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    این روزا دنیا واسه من از خونمون کوچیکتره ...
    پست ها
    1,213

    پيش فرض

    ================================================== =============
    با سلام به تو دوست عریر
    از مقاله ای که گذاشته بودی ممنونم ولی در کل یه چنتا برام سوال مونده اگه زحمتی نیست به اینا جواب بدی ممنون میشم:
    1= ایااین بیماری برای همیشه در فرد مبتلا میمونه یا نه چون در خود من علایمی از این بیماری
    چندین ساله که دیده نشده ایا ممکنه که من بعد از مدتی دوباره به این بیماری مبتلا شوم؟؟؟؟.
    2= من پیش یه دکتر فتم و اون گفت که علاوه بر پزوریازیس خارجی(پوستی)به نوع داخلی هم مبتلا هم هستی که زیر پوستت هم هستش ایا این حرف واقعی یا نه اگر واقعی از بین میره یا نه یا اینکه بعد از مدتی شروع میشه هان چون من الان هیچ اثاری از این بیماری الان ندارم ولی تواین
    نوشته ها خوندم که بعد از مدتی دوباره شروع میشه هیچ وقت از بین نمیره!
    3= لطفا راستش و بگو وهیچ سانسوری نکن ممنون میشم ازت این کار را رو برام بکنی.
    با تشکر : SAM-SON
    دوست عزیز میتونید برای پاسخ گرفتن به این تاپیک مراجعه کنید
    کد:
    برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

  10. #470
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ناركولپسي‌

    ناركولپسي‌
    اطلاعات اولیه
    توضیح کلی
    ناركولپسي‌ يك‌ اختلال‌ نادر خواب‌ كه‌ مشخصه‌ آن‌ عبارتست‌ از حملات‌ غيرقابل‌ كنترل‌ به‌ خواب‌ رفتن‌ در هر جا يا هر زمان‌. پس‌ از يك‌ حمله‌ خواب‌ 15-10 دقيقه‌اي‌، فرد تنها به‌ مدت‌كوتاهي‌ احساس‌ آسايش‌ مي‌كند و پس‌ از آن‌ دوباره‌ احساس‌ ناخوشايند خواب‌آلودگي‌ به‌ سراغ‌ وي‌ مي‌آيد. اين‌ حملات‌ خواب‌ ممكن‌ است‌ در حال‌ رانندگي‌، صحبت‌ كردن‌ يا كاركردن‌ رخ‌ دهند. اين‌ عارضه‌ در نوجواني‌ يا اوايل‌ بزرگسالي‌ بروز كرده‌ و در سراسر زندگي‌ ادامه‌ مي‌يابند.
    علایم شایع
    هر يك‌ از علايم‌ زير (10% افراد دچار ناركولپسي‌ داراي‌ همه‌ علايم‌ زير هستند):
    حملات‌ خواب‌ كه‌ ممكن‌ است‌ تا ده‌ بار در طي‌ يك‌ روز رخ‌ دهند. اين‌ حملات‌ مي‌تواند در طي‌ مطالعه‌ يا ساير فعاليت‌ها بروز كند، يك‌ حمله‌ خواب‌ براي‌ بيمار احساس‌ سرحال‌ بودن‌ را به‌ ارمغان‌ مي‌آورد، ولي‌ ممكن‌ است‌ مدت‌كوتاهي‌ بعد حمله‌ ديگري‌ عارض‌ شود. وقوع‌ رؤياها، صداها يا توهم‌هاي‌ واضح‌ در شروع‌ حمله‌ خواب‌ يا هنگام‌ بيدار شدن‌
    فلج‌ موقت‌ (از دست‌ دادن‌ ناگهاني‌ قدرت‌ عضلاني‌) در طي‌ حمله‌ خواب‌ يا درست‌ قبل‌ از بيداري‌ كامل‌
    خواب‌آلودگي‌ غيرقابل‌ اجتناب‌ در طي‌ روز
    علل
    نامشخص‌. درگيري‌ احتمالي‌ دستگاه‌ ايمني‌. گاهي‌ اين‌ حالت‌ در پي‌ عفونت‌هاي‌ مغزي‌ يا صدمات‌ سر بروز مي‌كند.
    عوامل افزایش دهنده خطر
    سابقه‌ خانوادگي‌ مثبت‌ از نظر اين‌ اختلال‌
    هر يك‌ از اين‌ دو مورد ممكن‌ است‌ باعث‌ شعله‌ور شدن‌. حمله‌ خواب‌ گردند: فعاليت‌ يكنواخت‌، خنده‌ طولاني‌.
    پیشگیری
    روش‌ پيشگيري‌ شناخته‌ شده‌اي‌ ندارد.
    عواقب مورد انتظار
    اين‌ اختلال‌ در تمام‌ طول‌ عمر ادامه‌ مي‌يابد ولي‌ طول‌ عمر را كاهش‌ نمي‌دهد. علايم‌ ممكن‌ است‌ با بالا رفتن‌ سن‌ بدتر شوند. با اين‌ حال‌ در خانم‌ها، علايم‌ ممكن‌ است‌ پس‌ از يائسگي‌ بهبود يابد. درمان‌ دارويي‌ ممكن‌ است‌ تناوب‌ حملات‌ خواب‌ را كاهش‌ دهد.
    عوارض احتمالی
    آسيب‌هاي‌ ناشي‌ از وقوع‌ يك‌ حمله‌ ناگهاني‌ خواب‌ در طي‌ فعاليت‌هاي‌ پرخطر
    درمان
    اصول کلی
    بررسي‌ وضعيت‌ خواب‌ در يك‌ آزمايشگاه‌ خواب‌ ممكن‌ است‌ توصيه‌ گردد.
    درمان‌ معمولاً شامل‌ در نظر گرفتن‌ زمان‌هاي‌ خواب‌ منظم‌ در طي‌ روز به‌ همراه‌ داروهايي‌ براي‌ كمك‌ به‌ مهار خواب‌آلودگي‌ است‌.
    از يك‌ دستبند يا گردن‌ آويز كه‌ نشان‌ دهنده‌ بيماري‌ شما براي‌ ديگران‌ باشد، استفاده‌ كنيد
    داروها
    از داروهاي‌ محرك‌ كه‌ سطح‌ هوشياري‌ روزانه‌ را افزايش‌ مي‌دهند ممكن‌ است‌ استفاده‌ شود.
    داروهاي‌ ضدافسردگي‌ براي‌ ساير علايم‌ (فلج‌ لحظه‌اي‌) ممكن‌ است‌ تجويز شود.
    فعالیت
    از پرداختن‌ به‌ فعاليت‌هايي‌ كه‌ وقوع‌ خواب‌ ناگهاني‌ در طي‌ آنها خطر صدمه‌ ديدن‌ را به‌ دنبال‌ دارد، نظير رانندگي‌ در مسافت‌هاي‌ طولاني‌، بالا رفتن‌ از نردبان‌ يا كاركردن‌ در اطراف‌ ماشين‌ آلات‌ خطرناك‌، اجتناب‌ كنيد.
    ورزش‌ گاهي‌ مي‌تواند تعداد حملات‌ خواب‌ را كاهش‌ دهد. براي‌ رسيدن‌ به‌ حداكثر تناسب‌ فيزيك‌ خود تلاش‌ كنيد.
    رژیم غذایی
    رژيم‌ خاصي‌ نياز نيست‌.
    در این شرایط به پزشک خود مراجعه کنید
    اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان داراي‌ علايم‌ ناركولپسي‌ باشيد.
    اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي‌ تجويزي‌ ممكن‌ است‌ با عوراض‌ جانبي‌ همراه‌ باشند.

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

برچسب های این موضوع

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •