خودتون هم میدونید که دارودرمانی فایده ای نداره،داره ولی نه اساسی ، نه اونطوری که بتونه این اعتماد به نفس ایجاد شده تو زندگی به ادم کمک کنه....اعتماد به نفس چیزی هست که در رابطه با روح ادمه و باید پرورش روح داد تا بهش دست پیدا کنیم....من فکر میکنم عدم اعتماد به نفس ناشی از اینه که ادم خودشو حقیر میشماره و البته این دنیا رو هم کوچک...هر کسی که دنیا اومده حق زندگی کردن و رسیدن به خواسته هاش داره،چرا من باید از دیگران خجالت بکشم و یا بگذارم ارزش هام و ارزوهام تو زندگی تباه بشه در حالی که ارزش وجودی من هیچی کمتر از بقیه نیست....چرا باید دائم تو حصار فکری بقیه فکرمو به کار بندازم....
اگه ادم روحشو تا حدی پرورش داده بشه ،خیلی راحت میفهمه چه کارایی مثبته و قرار نیس ضرری برای هیچ کس داشته باشه...پس مانع چیه؟ نظر مردم؟...
باید ادم وسعت دیدشو نسبت به دنیا ،نسبت به افرینش بالا ببره ...درسته که من خیلی عیب ها دارم ولی ایا راهی نیس برا برطرف کردنش...؟ایا بقیه هیچ عیبی ندارن...؟
من یه چیزیو تجربه کردم و اون خدا رو حس کردنه....تا وقتی که حس کنم اون ازم راضیه هیچ واهمه ای از کسی و چیزی ندارم و فقط و فقط اون برام مهمه....چون میدونم هیچ کاری به دست هیچ کسی نیس جز اون ،پس چرا باید سستی کنم توی خواسته هام در حالی که تنها دوست دار حقیقیم و عالم مطلق منتظر پیشرفت منه ؟ ............نمیگم ادم نباید به نظر بقیه اهمیت بده،البته که باید بده ولی تا حدی ،تا حدی که میدونه مربوط به اون افراد میشه و یا میدونه که باعث ترقی پیشرفت خودش میشه.ولی اگه حس کنه نظر بقیه براش نوعی اظطراب میاره و عدم پیشرفت،این دیگه معقول نیست و نباید توجه کرد .
البته یکی از راه های طبیعی که برای افزایش اعتماد به نفس توصیه میشه،ورزش کردنه...چون باعث ترشح یکسری هورمون ها میشه در مغز که اثر مثبت بر روح و روان انسان دارند و موجب شادی میشوند
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط Old_Chater
.gif "N Aggressive (16)")
