سلام
بنده مشکلات زیادی در این زمینه داشتم ، ولی تونستم با دقت بیشتر در رفتارم و تمرین تا حدود 80-90 درصد بهشون غلبه کنم
رفتاری که من کاملاً سرخود اجراش کردم ، باعث چنان تغییراتی شده که هیچ کس باورش نمیشه من اینقدر تغییر کرده باشم.
الان میخوام یه سری تجربیات و توصیه هامو اینجا بنویسم که مطمئنم به درد خیلیا میخوره.
مقدمات
انتظار نداشته باشید و فکر نکنید مشکلتون تو مدت زمانی کمی حل میشه! من حدود سه چهار سال طول کشیده تا به این وضعیت برسم
و هنوز هم مقداری کار دارم.
تمرین و تجربه رو هیچوقت بیخیال نشید و فقط به این فکر کنید که باید فرد مفیدی برای خودتون و خانواده تون باشید. پیامبر فرموده که "حیا مانع روزی است"
اینکه دکترا میگن همه ی رفتار ما ریشه در گذشته داره ، اولش به نظر یه اظهار نظر بیخودی و مسخره میاد ، ولی کاملا درسته.
توجه به اتفاقات گذشته ، یه قدم کلیدی در رفع همه مشکلات رفتاریه.
درمان دارویی ، حتی با تجویز پزشک ، آخرین قدمه.
1- رفتار در گروه دوستان و همسالان همجنس و جامعه
دو تا توصیه کلی در این زمینه:
تو خیابون که راه میرید ، سرتونو تا جایی که می تونید بالا بگیرید. اولش یه مقداری به نظر عجیب و غیر عادی میاد ، ولی بعداً عادت میکنید و هم روی دید دیگران
روی شما تاثیر داره و هم روی اعتماد به نفستون
به خودتون افتخار کنید! هر کسی یه گوهری داره ، یه استعدادی داره که تو دنیا هیچکس نداره
ممکنه شما هنوز گوهر خودتونو کشف نکرده باشید ، ولی روزی که بهش برسید ، هیچکس تو دنیا با شما برابر نیست.
*****
(اینایی که زیرمیگم رو میتونید موقت رعایت کنید و بعداً به حالت اول برگردونید. من بعضیاشون مقطعی اجرا کردم و بعضی رو دائمی)
ارتباطاتتونو به حداقل برسونید. با افراد به درد نخور و خنثی و منفی ارتباطتون رو به حداقل ممکن برسونید
با کسایی دوستی کنید که از نظر فرهنگی با شما برابر یا بالاتر باشن. اگه دوستی دارید که این شرایط رو نداره ، سعی کنید
کم کم ازش فاصله بگیرید(تاکید می کنم ، حداقل فعلاً)
تو جمع دوستان که هستید ، تا جایی که ممکنه حرف نزنید و گوش کنید. اصلاً تزتون این باشه که تا مطمئن نشم حرفی که می زنم
به درد جمع می خوره ، حرف نمیزنم.
شوخی نکنید یا به حداقل برسونید. یه آدم جدی عادی کم حرف ، خیلی بهتر و محترم تر از یه آدم شوخ سبک ابلهه!
البته گاهی یه شوخی کوچیک باعث میشه یه دوستی خوب شروع بشه. ولی یه دقتی میخواد این شوخی.
با این روال به مرور دستتون میاد که کجا باید شوخی کنید و کجا نه
به رفتار دیگران دقت کنید ... ببینید چیکار می کنن ، چطور حرف میزنن ، چطور رفتار می کنن
(اینو میگم نه برای اینکه سعی کنید رفتار دیگران رو تقلید کنید، علتش اینه که ما گاهی سعی می کنیم متفاوت از دیگران رفتار کنیم که
گاهی خوبه ، ولی خیلی وقتا باعث میشه به عنوان یه آدم عوضی غیر عادی شناسایی بشیم! پس سعی نکنید چرخ رو مجدد اختراع کنید)
با همه خوشرو باشید. وقتی کسی کاری ازتون می خواد که در توانتون هست ، نه نگید.
(ناگفته پیداست که کشیدن سیگار و تریاک و شیشه و عرق خوری و همدستی تو دزدی شامل این بند نمیشه!)
حتی اگه در توانتون نیست ، باز هم نه نگید. ازش مهلت بخواید و فکر کنید شاید تونستید به دردش بخورید.
با کسی رابطه تونو کامل قطع نکنید. قهر کار بچه هاست و وجهه بی نهایت بدی داره. معذرت خواهی کنید
ولی رابطه تونو قطع نکنید.
اگه کسی کاری کرد یا چیزی بهتون گفت که خوشتون نیومد ، عکس العمل تند نشون ندید.
اگه اون فرد دوست یا فامیلتونه ، اجازه بدید رفتارشو تکرار کنه و بعد بعش خیلی ملایم تذکر بدید
اگه نمیشناسینش ، صحنه رو ترک کنید و سعی کنید عصبی نشید.
2-رفتار با جنس مخالف
من خودم شخصاً در این مورد خیلی مشکل داشتم و میدونم که خیلیا تو این مورد مشکل دارن
از تیریپی بودم که مثلاً اگه بانک بودم ، سعی میکردم باجه های خانم رو انتخاب نکنم!
تو دوسال دوره ی کاردانی ، من سرجمع 10 کلمه با دخترای هم گروهیمون حرف نزدم!
ولی خب اینهم حل شد.
در این مورد یادتون باشه ، ارتباط اینترنتی - چتی - گفتگوی تلفنی (هر نوع ارتباط بدون برخورد حضوری) هیچ تاثیری نداره و فقط وقت تلف کردنه.
من اینکار رو تو دانشگاه انجام دادم ، ولی با کمی فکر و برنامه ، میشه تو جاهای دیگه هم انجامش داد
یه نفر رو انتخاب کنید! بهتره که همگروهیتون باشه ، سعی کنید خیلی گوشه گیر نباشه
با سوالهای کوتاه ، خشک و ساده شروع کنید. تاکید می کنم لحنتون کاملاً خشک و رسمی باشه در اول کار
مثال: اون برنامه چیه رو لپتاپتون نصب کردید؟ کتابو از کدوم کتاب فروشی خریدید؟
توصیه بسیار مهم: در رابطه با دخترا (مخصوصاً اول کار) سعی کنید هیچوقت دنبال مخ زدن نباشید. یعنی با همون تفکری با دختر صحبت کنید
که با یه پسر صحبت می کنید.
علت: وقتی شما دنبال مخ زدن هستید ، ناخودآگاه خودتون نیستید. بلکه دارید نقش بازی می کنید. این نقش بازی کردن
ممکنه به نظر خودتون پنهان و مخفی بیاد ، ولی فرد مقابلتون زود ازتون دلزده میشه ، چون به نظر یه فرد مصنوعی میایید.
ولی اگه خودتون باشید و نقش بازی نکنید ، حتی اگه بد هم باشید (که مطمئن باشید نیستید) خیلی بیشتر و بهتر جلب توجه می کنید.
بعد از این مرحله دو حالت پیش میاد:
دختره میلی به شما نداره.
شما ضرری نکردید! به همین ترتیب سوالا و حرفهای کوتاه باهاش ادامه بدید و زیرچشمی دنبال یه نفر دیگه هم باشید!
ولی مطمئن باشید که شما دیگه اون فرد اول نیستید و تاثیر زیادی تو رفتارتون داره.
دختره هم با شما همراهی می کنه ، یعنی هفته ی دیگه اون از شما دو تا سوال میپرسه!
از اینجا به بعد با خلاقیت خودتون باید کار رو پیش ببرید!
توصیه های سه بند آخر قسمت ارتباط با همسالا ، اینجا هم دقیقاً صدق می کنه.
رابطه تونو کنترل کنید. اگه میبینید که رابطه رشد می کنه ولی امکان ادامه ی ارتباط (ازدواج) رو ندارید ، اجازه رشد بهش ندید و سریع قطعش کنید.
تجربه ی من:
من به عنوان سنگ بزرگ ، خوشگلترین دختر گروه و یکی از خوشگلترینهای دانشگاه رو انتخاب کردم
هیچ قصدی هم نداشتم! با سوالهای کوتاه ، خشک و عادی شروع کردم بعد یه مدت منی که روم نمیشد با دختر صحبت کنم
همه جا تو دانشگاه باهاش بودم! خیلی باهاش حرف می زدم! چیزایی که به هیچکس نگفته بودمو بهش گفتم! دوستامو به خاطرش دودر میکردم!
موقعی به خودم اومدم که داشتم بهش وابسته می شدم ، در حالی که ما حتی دوست دختر-دوست پسر هم نبودیم!
به دلایلی از جمله همون وابسته شدن ، مجبور شدم ارتباط رو قطع کنم که اثر جبران ناپذیری روی هر دومون داشت.
بعد متوجه شدم که اون ، با وجودی که چیزی بروز نمیداد ، ولی خیلی دوستم داشته و وابسته بوده.
پس یادتون نره: ارتباط رو کنترل کنید و فکر نکنید چون بار اولتونه ، چیزی نمیشه و تاثیر روحی نداره.
حتی اگه به خاطر خودتون نباشه ، به خاطر طرف مقابل
ولی در هر حال الان من خیلی با گذشته فرق دارم. از دختر نمی ترسم و هر جا لازم باشه ، میرم و راحت صحبت می کنم.
3- کنفرانس دادن و صحبت کردن در جمع
خب این قسمت ، سخت ترین این سه تاست به نظرمن
چون شما با یه عده روبرویید که همجنستون نیستن ، بعضیا رو نمیشناسید و ممکنه دشمنتون هم بینشون باشه
(تو قسمت ارتباط با همسالا عرض کردم که سعی کنید ارتباطتونو باکسی قطع نکنید، یه دلیلش همین بود)
اولین چیزی که تو این حال باید بدونید اینه که حافظه ی تاریخی مردم خیلی ضعیفه!
حتماً اون جکی رو شنیدید که یه بابایی تو عروسی باد روده شو با صدا تخلیه می کنه و سیصد سال بعد مردم یادشون نرفته بود
ولی الان (حداقل تو زمینه ی سوتیهای کوچیکی مثل سوتیهایی که تو کنفرانسها میدیم!) یه هفته بعد هیچکس یادش نیست
که شما چی گفتی و چه سوتی ای دادی! پس به هیچ وجه نگران سوتی نباشید.
مخصوصاً در اولین کنفرانس و کلیه کنفرانسهای دانشجویی ، کسی از شما انتظار نداره حتماً بی نقص باشید.
توصیه های من:
به مطلبی که می خواید بگید مسلط باشید! عدم تسلط خودش ایجاد استرس و ترس می کنه. رئوس مطالبتون حتماً رو کاغذ بنویسید و
با خودتون ببرید.
رو به جمع که میرید سعی کنید یه خودکار هم با خودتون ببرید . قبل از اینکه سرتونو از روی کاغذ بلند کنید و به جمعیت نگاه کنید ،
چند تا خط خطی رو کاغذ بکشید!
به صورت افرادی که تو کلاس نشستن نگاه کنید. خیلی گذری نگاه کنید و خیره نشید.
برای نمونه به رفتار استادا دقت کنید که چطور تو کلاس همه رو زیر نظر دارن ولی به کسی خیره نمیشن.
تنفس مهمترین قسمت کنفرانسه. سعی کنید مرتب نفس بکشید. گاهی قطع کردن صحبت و نفس عمیق ، هیچ اشکالی نداره
فقط اجازه ندید نفستون حبس بشه. یادتون باشه:حبس نفس = نرسیدن خون به مغز= تر خوردن به کل کنفرانس!
تو 5-6 تا کنفرانسی که من دادم ، اتفاق نیفتاد که کسی تیکه بندازه
ولی اگه کسی تیکه انداخت یا خوشمزگی کرد ، یه لبخند سریع بزنید و رد بشید. یکی از دلایل اینکه گفتم باید به مطلب مسلط باشید اینجاست.
چون باید سریع ادامه ی مطلب رو پی بگیرید و اجازه ندید وقفه ای تو حرفاتون بیفته.
********************
********************
این مطلبو من طی نزدیک یه هفته نوشتم. امیدوارم به دردتون بخوره و بتونید رفتار اجتماعی عادی و درستی داشته باشید.
اگه سوالی چیزی بود ، تا جایی که ممکن باشه من در خدمتم.
پست شماره 112 صفحه 12 ، پست خیلی مفید و به درد بخوریه . اونو هم حتماً بخونید.
جواب بصورت نقل قول
