افسردگی؟ نا امیدی؟

[cruel days]

سلام
تنها و توی یه شهر دور از خانواده زندگی می کنم ، زمانی هم که در کنار خانواده بودم به همین صورت بودم و این مسئله رو که دوری از خانواده باعث مشکلات زیر هست رو از بین میبره!
به شدت همیشه خسته هستم و حوصله ی هیچ کاری رو ندارم .
تنبل هستم و کارهام رو اصلا نمیتونم انجام بدم ، مثلا نظافت منزل و خوندن درس و کار کردن و ....
تا حدودی آدم خشکی هستم و یه سری کارها به نظرم ضایعس!
مثلا دست زدن توی مراسمات یا رقصیدن و ...
کل روزم پای اینترنت میگذره ، بعد از خواب هم همش خسته م و انگار که نخوابیدم .
به شدت غمگین هستم و هیچ امیدی هم به زندگی ندارم .
چیزی هم به اون صورت خوشحالم نمی کنه و لذتی نمی برم .
ترس هم همیشه همراهمه .
دکتر رفتم (البته عمومی بود) و یه چک آپ کلی هم دادم ، آزمایش که مشکلی رو نشون نمیداد .
دکتر هم قرص ایمی پرامین و تری فلوئوپرازین رو برام تجویز کرد ، فقط چند روز اول یه کمی حالتم رو تغییر داد و ترغیب میشدم کارهام رو انجام بدم .
اما بعدش تغییری حاصل نشد و در کل فرقی نمیکنه .
از نظر مالی هم مشکلی ندارم که بگم به این خاطر باشه .

در کل نمیدونم مشکلم چیه .
ممنون میشم اگه دوستان پیشنهادی یا راه حلی دارند ارائه بدند .
بهتره به روانپزشک مراجعه کنم یا روانشناس؟

[Drug Man]

سلام
تنها و توی یه شهر دور از خانواده زندگی می کنم ، زمانی هم که در کنار خانواده بودم به همین صورت بودم و این مسئله رو که دوری از خانواده باعث مشکلات زیر هست رو از بین میبره!
به شدت همیشه خسته هستم و حوصله ی هیچ کاری رو ندارم .
تنبل هستم و کارهام رو اصلا نمیتونم انجام بدم ، مثلا نظافت منزل و خوندن درس و کار کردن و ....
تا حدودی آدم خشکی هستم و یه سری کارها به نظرم ضایعس!
مثلا دست زدن توی مراسمات یا رقصیدن و ...
کل روزم پای اینترنت میگذره ، بعد از خواب هم همش خسته م و انگار که نخوابیدم .
به شدت غمگین هستم و هیچ امیدی هم به زندگی ندارم .
چیزی هم به اون صورت خوشحالم نمی کنه و لذتی نمی برم .
ترس هم همیشه همراهمه .
دکتر رفتم (البته عمومی بود) و یه چک آپ کلی هم دادم ، آزمایش که مشکلی رو نشون نمیداد .
دکتر هم قرص ایمی پرامین و تری فلوئوپرازین رو برام تجویز کرد ، فقط چند روز اول یه کمی حالتم رو تغییر داد و ترغیب میشدم کارهام رو انجام بدم .
اما بعدش تغییری حاصل نشد و در کل فرقی نمیکنه .
از نظر مالی هم مشکلی ندارم که بگم به این خاطر باشه .

در کل نمیدونم مشکلم چیه .
ممنون میشم اگه دوستان پیشنهادی یا راه حلی دارند ارائه بدند .
بهتره به روانپزشک مراجعه کنم یا روانشناس؟

به نظم شما دچار افسردگی هستین آیا دوره درمان قبلی رو کامل کردین؟گر چه این داروها هم تا موقع مصرف تاثیر گذار هستن و بعد از قطع مصرف دوباره همون علایم افسردگی میاد سراغ آدم
افسردگی تا حد زیادی ژنتیکی هست

[Javad-ht]

شما یه ماه اشتراک اینترنتت رو تمدید نکن مطمئن باش خیلی بهتر میشی

Sent from my GT-P6800 using Tapatalk 2

[cruel days]

به نظم شما دچار افسردگی هستین آیا دوره درمان قبلی رو کامل کردین؟گر چه این داروها هم تا موقع مصرف تاثیر گذار هستن و بعد از قطع مصرف دوباره همون علایم افسردگی میاد سراغ آدم
افسردگی تا حد زیادی ژنتیکی هست

تشکر (دکمه اش رو ندارم!)
دوره قبلی یه دوره ی 30 تایی قرص بود (3 ورق)
صبح یه دونه و شب یه دونه که حدودا برای 20 روز میشد!
اونا تموم شد ، بعدش دیگه نخوردم تا 3-4 ماه بعد که دوباره رفتم پیش همون دکتر و باز هم همون قرصها رو برام نوشت و گفت که بعد از تموم شدنشون برگرد .
خب وقتی که هیچ تاثیری توی حالت من نداره ، باز برم اینا رو تمدید کنه که چی بشه!
برای همین تصمیم گرفتم که برم پیش یه متخصص .
الان نمیدونم به کی مراجعه کنم ، اگه روانشناس خوب ، تهران کسی رو میشناسید ممنون میشم معرفی کنید .

[Rjoun]

افسردگی
کسی که افسردگی دارد عموما در گذشته سیر می کند و از آینده هراس دارد به همین خاطر همیشه زمان حال را از دست می دهد.افسردگی تعریف مشخصی ندارد ولی عوامل بسیاری در بوجود آوردن آن نقش دارند.
معمولا افرادی که به این مشکل مبتلا هستند نسبت به سایرین از هوش بیشتری برخوردار هستند اما چون انگیزه ای برای بروز این توانمندی ندارند و خود به این نتیجه نیز رسیده اند که توانایی خاصی هم ندارند همیشه در حالت سستی و بی حالی به سر می برند.
افسردگی فصلی،غم از دست دادن عزیزان،وابستگی به چیزهایی که به نوعی با گذشته گره خورده اند،بیماری های جسمی،شکست های عشقی،طلاق ،و به نوعی به هرگونه مواجه شدن با یک حقیقت دردناک ... از عوامل عمده ایجاد کننده اخنلال افسردگی هستند.
معمولا این افراد تنوع طلبی کمتری دارند،به ندرت عاملی برای خوشحالی و دلخوشی دارند.
برخلاف تصور عام و خود مبتلایان به افسردگی،برخلاف ظاهر آرام و گوشه گیر فرد را از درون دچار استرس،انواع هیجان کاذب و افکار عجیب و رنج آور می کند.معمولا افراد افسرده بیشتر در حال فکر کردن هستند تا فعالیت های جسمانی و عمده نگرش ایشان همان جمله معروف "خوب که چه بشود؟"است.
افسردگی مرگ تدریجی رویاهاست و افرادی از این دست واقع گرایی و بدبینی را باهم ادغام کرده و همیشه در حال عذاب کشیدن وجدانشان هستند.و هرگز هیچ لذتی آنها را ارضا نمی کند.
.
.
.
اما شما دوست عزیز
صرف نظر از عامل بوجود آوردنده این اختلال
اگه فکر می کنید،یعنی اگه به آینده خودتون امیدوار هستید باید سعی کنید با پیدا کردن یک راه افکار خودتون رو به سوی دیگه منحرف کنید.سعی کنید یه دلخوشی برای خودتون ایجاد کنید.این دلخوشی میتونه هرچیزی باشه.هنر مثل موسیقی،نقاشی و یا حتی نویسندگی. حتی شروع یه رابطه جدید احساسی ...حس کنید می تونید مفید باشید.مفید بودن حتما نیاز نیست دکتر باشید یا مهندس مفید بودن به اثرگذار بودن شماست.شاید شما توی یه زمینه استعداد داشته باشید که خودتون ازش بی خبر هستید.
و کمک گرفتن از یه روانپزشک قوی هم به شما خیلی کمک می کنه.
در آخر هم باید بگم هرگز فکر نکنید تنها هستید متاسفانه یا شاید بهتر بود می گفتم خوشبختانه شما تنها نیستید،خیلی از انسان های اطراف شما هم به نوعی با این مشکل دست و پنجه نرم کردند و می کنند ولی به خاطر گوشه گیری اطرافیانشون از مشکلات روحیشون بی خبر هستند.براتون بهترین ها رو آرزو دارم.
.
.
.

جا مانده است
جایی ،چیزی
که دیگر هیچ چیز،هیچ جا
جایش را پرنخواهد کرد
نه سیاهی مو
نه سپیدی دندان

زنده یاد حسین پناهی

[cruel days]

شما یه ماه اشتراک اینترنتت رو تمدید نکن مطمئن باش خیلی بهتر میشی

Sent from my GT-P6800 using Tapatalk 2

اینترنت تاثیر داره 100% اما نه در اون حد .
ضمن اینکه کارم و منبع درآمدم از اینترنته و به اون صورت نمیتونم قطعش کنم و فقط میتونم زمانش رو کمتر کنم!

[Drug Man]

تشکر (دکمه اش رو ندارم!)
دوره قبلی یه دوره ی 30 تایی قرص بود (3 ورق)
صبح یه دونه و شب یه دونه که حدودا برای 20 روز میشد!
اونا تموم شد ، بعدش دیگه نخوردم تا 3-4 ماه بعد که دوباره رفتم پیش همون دکتر و باز هم همون قرصها رو برام نوشت و گفت که بعد از تموم شدنشون برگرد .
خب وقتی که هیچ تاثیری توی حالت من نداره ، باز برم اینا رو تمدید کنه که چی بشه!
برای همین تصمیم گرفتم که برم پیش یه متخصص .
الان نمیدونم به کی مراجعه کنم ، اگه روانشناس خوب ، تهران کسی رو میشناسید ممنون میشم معرفی کنید .

ولی من دکمه تشکر رو دارم
ببین عزیزم داروهای ضد افسردگی حداقل 1 ماه طول میکشن تا بتونن اثرشون روی مغز بذارن
و حداقل 3 ماه طول میکشه تا اثر مطلوب رو بذارن شما حتما پیش پزشکتون برین و دوره درمان رو کامل کنین
البته شویه زندگی هم خیلی تاثیر داره

[Drug Man]

شما یه ماه اشتراک اینترنتت رو تمدید نکن مطمئن باش خیلی بهتر میشی

Sent from my GT-P6800 using Tapatalk 2

دوست عزیز لطفا از دادن جوابهای غیر منطقی خودداری کنین

[cruel days]

افسردگی
کسی که افسردگی دارد عموما در گذشته سیر می کند و از آینده هراس دارد به همین خاطر همیشه زمان حال را از دست می دهد.افسردگی تعریف مشخصی ندارد ولی عوامل بسیاری در بوجود آوردن آن نقش دارند.
معمولا افرادی که به این مشکل مبتلا هستند نسبت به سایرین از هوش بیشتری برخوردار هستند اما چون انگیزه ای برای بروز این توانمندی ندارند و خود به این نتیجه نیز رسیده اند که توانایی خاصی هم ندارند همیشه در حالت سستی و بی حالی به سر می برند.
افسردگی فصلی،غم از دست دادن عزیزان،وابستگی به چیزهایی که به نوعی با گذشته گره خورده اند،بیماری های جسمی،شکست های عشقی،طلاق ،و به نوعی به هرگونه مواجه شدن با یک حقیقت دردناک ... از عوامل عمده ایجاد کننده اخنلال افسردگی هستند.
معمولا این افراد تنوع طلبی کمتری دارند،به ندرت عاملی برای خوشحالی و دلخوشی دارند.
برخلاف تصور عام و خود مبتلایان به افسردگی،برخلاف ظاهر آرام و گوشه گیر فرد را از درون دچار استرس،انواع هیجان کاذب و افکار عجیب و رنج آور می کند.معمولا افراد افسرده بیشتر در حال فکر کردن هستند تا فعالیت های جسمانی و عمده نگرش ایشان همان جمله معروف "خوب که چه بشود؟"است.
افسردگی مرگ تدریجی رویاهاست و افرادی از این دست واقع گرایی و بدبینی را باهم ادغام کرده و همیشه در حال عذاب کشیدن وجدانشان هستند.و هرگز هیچ لذتی آنها را ارضا نمی کند.
.
.
.
اما شما دوست عزیز
صرف نظر از عامل بوجود آوردنده این اختلال
اگه فکر می کنید،یعنی اگه به آینده خودتون امیدوار هستید باید سعی کنید با پیدا کردن یک راه افکار خودتون رو به سوی دیگه منحرف کنید.سعی کنید یه دلخوشی برای خودتون ایجاد کنید.این دلخوشی میتونه هرچیزی باشه.هنر مثل موسیقی،نقاشی و یا حتی نویسندگی. حتی شروع یه رابطه جدید احساسی ...حس کنید می تونید مفید باشید.مفید بودن حتما نیاز نیست دکتر باشید یا مهندس مفید بودن به اثرگذار بودن شماست.شاید شما توی یه زمینه استعداد داشته باشید که خودتون ازش بی خبر هستید.
و کمک گرفتن از یه روانپزشک قوی هم به شما خیلی کمک می کنه.
در آخر هم باید بگم هرگز فکر نکنید تنها هستید متاسفانه یا شاید بهتر بود می گفتم خوشبختانه شما تنها نیستید،خیلی از انسان های اطراف شما هم به نوعی با این مشکل دست و پنجه نرم کردند و می کنند ولی به خاطر گوشه گیری اطرافیانشون از مشکلات روحیشون بی خبر هستند.براتون بهترین ها رو آرزو دارم.
.
.
.

جا مانده است
جایی ،چیزی
که دیگر هیچ چیز،هیچ جا
جایش را پرنخواهد کرد
نه سیاهی مو
نه سپیدی دندان

زنده یاد حسین پناهی

درود بر شما
دقیقا مطلبی که نوشتید عینا انگار از شخصیت من الگو برداری شده!

خوب تقریبا فعالیت دارم و به نظر خودم فرد مفیدی هستم ، اما چیزی از اون کارهایی که گفتم کم نمی کنه و باعث نمیشه خوشحال باشم .

فکر می کنم باید خودم رو سرگرم کنم .
مثلا باشگاه ، دوچرخه سواری ، شنا ، تفریحات و ... که احساس زنده بودن بهم بده .
اما باز هم به مرحله ی اول که همون بی حوصلگی هست بر می گردیم و نمیتونم این کارها رو انجام بدم .
به نظر خودم که از طریق دارم کمی حالتم تغییر کنه و باعث بشه استارت کارهایی که به نظرم برام خوب هست رو بزنم .

[shabe.saket]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]