اطلاعات دارو ها [مقالات]

[soleares]

محققان مي‌گويند با استفاده از انرژي سونوگرافي مي‌توان راهي به درون سلولها براي انتقال دارو و ديگر تركيبات گشود. اين مطالعه مي‌تواند مراقبتهاي پزشكي را متحول كند.

به گزارش خبرگزاري رويترز از واشنگتن، محققان موسسه فناوري جورجيا و دانشگاه امري در آتلانتا مي‌گويند سونوگرافي انرژي كافي براي گشودن منافذي در غشاي بيروني سلولها فراهم مي‌كند.

اين منافذ كه به سرعت بسته‌ها مي‌شوند امكان ورود مولكول‌هايي به قطر ‪۵۰‬ نانومتر را به داخل سلول فراهم مي‌كنند. حجم ‪ ۵۰‬نانومتر از بيشتر داروهاي خوراكي و بسياري از پروتيين‌ها بزرگتر و هم اندازه دي‌ان‌آ مورد استفاده در ژن درماني است.

مارك پراسنيتز استاد دانشكده مهندسي شيمي و بيومولكول مي‌گويد حبابها در ميدان سونوگرافي به نوسان درمي‌آيند و مي‌تركند، در نتيجه يك موج شوك ايجاد مي‌كنند.

حركت سيال مرتبط با موج شوك ايجاد شده منافذي در غشاهاي سلولي ايجاد مي‌كند و امكان ورود مولكول‌ها را به داخل سلول فراهم مي‌آورد.

درحال حاضر سونوگرافي كاربرد گسترده‌اي در تصويربرداري داخل بدن دارد.

داروي شيمي درماني را مي‌توان بطور موضعي يا در تمام قسمتهاي بدن وارد كرد سپس از سونوگرافي براي تمركز دارو در قسمتهايي كه تومور وجود دارد استفاده نمود.

اين شيوه نفوذپذيري سلول و جذب دارو را در سلولهاي هدف افزايش مي‌دهد بي‌آنكه به سلولهاي سالم آسيبي برساند.

اين محققان از ميكروسكوپ‌هاي اسكن و انتقال الكترون براي بررسي بمباران سونوگرافي بر روي سلولهاي سرطاني پروستات استفاده كردند.













مشروح اين مطالعه در مجله ‪Ultrasound in Medicine and Biology‬ منتشر شده است.

[soleares]

دیكلوفناك خطر سكته قلبی را ‪ ۴۰‬درصد افزایش می‌دهد

مصرف معمولی "دیكلوفناك" یك داروی ضد درد و التهاب، خطر سكته قلبی و مرگ ناگهانی قلب را ‪ ۴۰‬درصد افزایش می‌دهد.


مجله آلمانی "فوكوس" روز دوشنبه با اعلام این خبر، افزود: این مطلب نتیجه ارزیابی ‪ ۲۳‬مطالعه علمی توسط "پاتریسیا ماك گتینگان" از دانشگاه نیوكاستل در استرالیا و همكاران وی است.
این مطالعات در رابطه با تاثیر و عوارض جانبی داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بوده و در این مطالعات داده‌های مربوط به ‪ ۱/۶‬میلیون نفر ارزیابی شده است.
به علاوه دیكلوفناك و همچنین "ایبوپروفین" كه جزو داروهای ضد التهاب غیراستروییدی هستند از طریق بلوكه كردن آنزیم "سیكلو اوكسی گینازه" تاثیر می‌گذارند.
از آنجا كه این آنزیم‌ها در بخش هضم گوارشی و معده نیز وجود دارند و توسط دیكلوفناك و ایبوپروفین بلوكه می‌شوند، این داروها اغلب با وضعیت معده بیمار نیز سازگاری ندارند.
بدین خاطر هم‌اكنون پژوهشگران بر روی داروهای جدیدی تحقیق می‌كنند كه تاثیر منفی بر روی قلب و معده داشته باشند.

[soleares]

با تاييد مصرف واكسن سرطان رحم توسط مسوولان بهداشتي اتحاديه اروپا اين واكسن جديد از روز جمعه وارد بازار انگليس شد.

اين واكسن كه "گارداسيل" نام دارد از ابتلاي افراد به ويروس مقاربتي نوع انساني "پاپيلوما ويروس" (اچ.پي.وي) كه با تغيير سلول‌ها از عوامل اصلي بروز سرطان رحم است، جلوگيري مي‌كند.

به گزارش مسوولان بهداشتي، گارداسيل نخستين نوع از واكسن سرطان رحم در بازار است كه دختران و زنان بين سنين ‪ ۹‬تا ‪ ۲۶‬سال مي‌توانند از آن استفاده كنند.

برپايه اين گزارش، مايه‌كوبي با اين واكسن افراد را در برابر انواع ‪، ۶‬ ، ‪ ۱۶ ، ۱۱‬و ‪ ۱۸‬ويروس اچ.پي.وي مقاوم مي‌كند.

مسوولان بهداشتي اعلام كرده‌اند، تزريق اين واكسن به دختران ‪ ۱۲‬ساله در انگليس مي‌تواند نرخ ابتلاي آنان به سرطان رحم در سنين بالاتر را تا ‪ ۷۵‬درصد كاهش دهد.

گارداسيل در سه نوبت و در يك دوره شش ماهه به متقاضيان تزريق مي‌شود.

واكسن سرطان رحم ديگري با نام "سرواريكس" كه توليد يك شركت انگليسي است، مراحل دريافت اجازه مصرف از مسوولان بهداشتي اتحاديه اروپا را سپري مي‌كند.

سرطان رحم هر سال جان ‪ ۲۷۴‬هزار زن را در جهان مي‌گيرد كه يكهزار و صد مورد آن در انگليس گزارش شده است.

[soleares]

ال‌اس‌دی دارویی نیمه ترکیبی است که در لابراتورهای پیشرفته از اسید لیزرتیک بدست می‌‌آید. این ماده به صورت طبیعی در قارچ گندم سیاه (زنگ چاودار) وجود دارد و از مهم‌ترین و قوی‌ترین داروهای شیمیایی توهم‌زا است.

طرز شناسایی ال.اس.دی
ال.اس.دی به صورت گرد سفید رنگ، قرص، کپسول و همچنین مایعی صاف و روشن و بدون رنگ و بو یافت می‌شود. تشخیص آن از طریق رؤیت و به صورت ظاهری غیر ممکن است و وجود آن را می‌توان از طریق آزمایشات تحلیل کمی و کیفی مورد تایید قرار داد.


آثار ال.اس.دی
پس از آنکه ال.اس.دی وارد بدن انسان شد ممکن است 20 تا 120 دقیقه هیچ اثری در بدن پدیدار نشود. اما تأثیر آن پس از 2 الی 3 ساعت پـس از جـذب آن پـدیـدار می‌شــود و کم کم به اوج خود می‌‌رسد. اعتیاد به ال.اس.دی نوعی اتکا روانی به آن است. یکی از مهم‌ترین عوارض مصرف این ماده تیره شدن مردمک چشم است که بطور کامل در مقابل نور واکنش نشان می‌دهد. حالت تهوع، استفراغ، سرد شدن بدن و لرزش در بسیاری از اوقات در بدن بیمار مشاهده می‌شود.

از دیگر علائم مصرف این ماده، خطوط رنگینی است که به هنگام بسته شدن چشم‌ها در منطقهء بینایی پدیدار شده و حرکت می‌‌کنند. همین خطوط ممکن است به صورت اشباح و رویدادهای نامفهومی در نظر بیمار پدیدار گردد و یا چهره افراد و سمبل‌های رویایی دیگر را به خود بگیرد. اگر شخص معتاد به ال.اس.دی چشم‌هایش را باز کند، رنگ‌ها را اشباع‌شده‌تر خواهد دید. عمق تصاویر و اشیاء در نظرش تشدید خواهد شد و بعد تصاویر طولانی تر می‌شود. اشیای ثابت ممکن است در نظرش به حرکت در آیند و به عمق کابوس‌های مختلف خواهد رفت و گاهی‌ چیزهایی پیرامون خود خواهد دید که سایرین توان دیدن آن را ندارند. در این حالت توهمی اشیا در نظر بیمار نوعی زیبایی و معنا پیدا می‌کنند.

در بعضی افراد معتاد نیز خلاف این عادت دیده می‌شود. مثلاً قدرت شنوایی تشدید شده و زمزمه‌هایی نامفهوم در آن می‌‌آمیزد. ذائقه، شامه و لامسهء معتاد به صورت‌های گوناگون تغییر می‌‌کند و تجارب، توام با هراس و وحشت و درد است. مغز کار عادی خود را رها می‌کند و در خیالات غرق می‌شود. تفکرات منطق کمتری در ذهن شکل می‌گیرد. خود و شخصیت فرد خرد شده و درک وجود خود متغیر می‌گردد و در نهایت معتاد تمامی وجود، فکر و شخصیت خود را از دست می‌دهد. اگر این تغییرات شدید و ضربه‌زننده به صورت وحشت و از خود بی‌خود شدن ادامه و رشد پیدا کند، باعث مختل شدن تعادل روانی معتاد خواهد شد.

مصرف بسیار کم این ماده (حدود نیم میلی‌گرم) نیز خطرناک است و ممکن است پس از استعمال آن علائم مسمومیت شدیدی از قبیل پیدایش اختلالاتی در سلسله اعصاب خودکار، بی نظمی در حرکات انبساط حدقهء چشم، اختلالاتی در ضربان قلب، قابلیت تحریک شدید و حالت تهوع را به دنبال می‌آورد که این اختلالات با احساس خوشی و خنده‌های ناگهانی بدون علت و ضعف عمومی در بدن و اضطراب و نیز اشکال و تصاویر رنگی کاذبی در نظر شخص ظاهر شده که تخیلات بی‌اساس ایجاد می‌کند، همراه است.

این ماده امراض مغزی ایجاد می‌کند و عوارض روانی حاصله از آن، بیش از همه شباهت به انواع اختلالات روانی از ردیف شیزوفرنی یا نوعی از جنون‌های آنی دارد. این ماده ارزان‌ترین نوع مواد مخدر است که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است که می‌تواند افراد بسیاری را به عالم وهم و خیال و جنون روانه سازد و از این رو است که مصرف این ماده بر خلاف سایر مواد مخدر به حالت اجنماعی در آمده و گروه گروه قشر جوان به سوی این سم مهلک کشانده می‌شوند.

بسیاری از مصرف کنندگان حواس پنجگانه‌شان تحت تأثیر این ماده قرار می‌گیرد و احساسات دروغین در آنها ایجاد می‌شود و آنها احساس می‌کنند قادر به پرواز هستند و به همین دلیل از ساختمان‌های بلند خود را به بیرون می‌افکنند و جان خود را از دست می‌دهند.



آزمایش‌هایی نمایانگر توهم‌زا بودن ال.اس.دی
در گربه‌هایی که ال.اس.دی به بدن‌ها آن‌ها وارد شده بود مشاهده شد که تغییر حالت روانی موجب آن شده که بر خلاف حالات طبیعی گربه از موش ترسیده و پا به فرار بگذارد. تأثیر این دارو بر روی عنکبوت‌ها نشان داد که این حیوان با سرعت و مهارت عجیبی شروع به تنیدن تارهای پیچیده و درهم و نامنظمی می‌نماید و بررسی رفتار سربازانی که پس از استعمال ال.اس.دی از آنان فیلم برداری شده بود نشان می‌داد که آنان موقعیت خود را درک نکرده و قادر به انجام دستورات فرمانده خود نیستند.



اولین آزمایش اتفاقی بیانگر آثار ال.اس.دی
«وقتی که روی تختخوابم دراز کشیدم در عالم هزیان و هیجان و مستی غوطه‌ور شدم. تمام اثاث خانه به دنبال هم حرکت می‌‌کردند و پیوسته تغییر رنگ می‌‌دادند. به نظرم می‌آمـد که سـتارگان آبـی رنـگ آسـمان روی سـقـف خانه‌های شهر فرو می‌ریزند. پس از دو ساعت که در عالم بی‌خبری بودم، یادم آمد که همان روز مقدار کمی از عصاره قارچ چاودار خوردم. فردای همان روز تصمیم گرفتم که همان آزمایش را با مصرف مقدار یک هزارم میلی گرم از این دارو تکرار کنم و نتیجه را یادداشت کنم و یادداشتم چنین بود؛ چهل دقیقه پس از خوردن این مقدار مختصری احساس سرگیجه کردم و بی اختیار قهقههء خنده سر دادم. جثهء کسانی که در اطرافم بودند به طور عجیبی کوچک شد. از همکارم در خواست کردم که مرا با دوچرخه به یک ویلا هدایت کند. با اینکه باسرعت با دوچرخه پا می‌زدیم، ولی احساس می‌کردم از جای خود تکان نمی‌خورم. پس از 6 ساعت وضع عادی خود را باز یافتم.»



روش درمان بیماران ال.اس.دی
درمان شامل فراهم کردن یک محیط آرام، آرام بخشی با نوعی دارو (لینزو دیازپینها)، مایع‌درمانی (هیدراسیون) و مصرف هالوپریرول در موارد توهم‌های وحشت‌زا است. ساکشن معده (مکیدن یا مکش) و اسیدی کردن ادرار به کمک کلرید آمونیوم یا اسید آسکوربیک برای افزایش دفع می‌تواند مفید باشد.

[soleares]

اسید استیل سالیسیلیک

تاریخچه
کینین که از پوست درخت سین کونا بدست می‌آید یک از قدیمی‌ترین داروهایی است که جهت درمان درد وتب بکار می‌رفته است. پوست درخت بید نیز سالها به عنوان یک داروی عامیانه برای همین موارد بکار می‌رفت .در سال 1763 رورند ادموند استون موفقیت خود را در درمان تب با استفاده از پودر پوست درخت بید اظهار داشت.او متوجه شد که تلخی مزه پوست بید شبیه مزه پوست سین کونا ،که منبع کینین است ،می باشد. جزء فعال پوست بید ،سالیسین است که با هیدرولیز آن اسید سالیسیلیک بدست می‌آید. بعدها از منابع طبیعی دیگر نیز سالیسیلین تهیه شد .استیل سالیسیلیک در سال 1853 ساخته شد ولی تا 1899 مورد استفاده قرار نگرفت .در این زمان بود که متوجه شدند این دارو در درمان آرتریت مؤثر بوده و بخوبی توسط بیماران تحمل می‌شود .نام آسپرین از نام آلمانی این ترکیب یعنی Acetylspirsaure گرفته شده است. آسپرین بخاطر قیمت ارزانتر وتأثیر بیشتر به سرعت جانشین فراوردههای طبیعی مورد استفاده در آن هنگام شد وبرای بیش از 90 سال به عنوان یکی از رایجترین داروهای مورد استفاده باقی ماند .

چگونگی مصرف
برای جلوگیری از آثار مضر آسپیرین بر روی معده‌، این دارو را با غذا، شیر، داروهای ضداسید، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرص‌های پوشش‌دار یا شیاف صدق نمی‌کند). همچنین برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است از30-15دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید. بجز در مورد قرص‌های پوشش‌دار و قرص‌های طولانی‌اثر، سایر قرص‌های آسپیرین را می‌توان برای سهولت بلع خرد یا در یک مایع حل کرد. به‌منظور استعمال راحت‌تر شیاف آسپیرین‌، آن را برای 30 دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید. برای استعمال شیاف‌، پوشش شیاف را باز کرده‌، شیاف را با آب سرد مرطوب کنید، به یک پهلو دراز کشیده‌، شیاف را با کمک انگشتتان داخل مقعد فرو کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است‌، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع کرده‌، با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل‌، جوش پوستی، تورم دست‌ها، پاها و پلک‌ها، افزایش وزن‌، خس‌خس سینه، مدفوع سیاهرنگ ‌، خونریزی از لثه‌ها در هنگام مسواک زدن‌.


موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسپیرین پزشکتان را مطلع سازید:


حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین‌. بارداری یا شیردهی‌. مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن ‌)، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ‌)، داروهای خوراکی ضددیابت‌، آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها، وانکومایسین ‌)، داروهای ضدسرطان (متوترکسات‌)، والپروئیک اسید، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس ‌)، و زیدووودین ‌. سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ‌، هموفیلی ‌، و کمبود پلاکتی‌)، پولیپ‌های بینی ناشی از آسپیرین‌، نقرس‌، کمبود آنزیم G6PD، پرفشاری خون‌، و بیماری‌های کبدی‌، کلیوی‌، و قلبی‌.

توصیه هنگام مصرف
برچسب‌ روی دارو را خوانده و از دستوراتش پیروی کنید. برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک را بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید که حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند که با آسپیرین تداخل ایجاد می‌کنند. آسپیرین را دور از دسترس کودکان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد می‌شود). شیاف آسپیرین را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی آن را و شکل‌های مایع آسپیرین را منجمد نکنید. آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت‌ دور بریزید. در صورتی که آسپرین را برای درد، تب یا گلودرد می‌خورید، در موارد زیر با پزشکتان مشورت کنید:


درد بیش از 10 روز طول بکشد یا علامت جدیدی اضافه شود. تب بیش از 3 روز طول بکشد، تشدید شود یا علامت جدید اضافه شود. گلودرد دردناکتر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب‌، تهوع‌، استفراغ ،جوش‌های پوستی یا سردرد رخ دهد.

آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی‌، مغزی و دیگر مشکلات ناشی از لخته‌ شدن خون مصرف کنید.

نبایدها
نباید آسپیرینی را که بوی سرکه می‌دهد استفاده کرد. این به معنای فاسد شدن آسپیرین است‌. در صورتی که در عرض 7 روز گذشته عمل جراحی لوزه ‌، کشیدن دندان‌، یا جراحی دندان یا دهان داشته‌اید، نباید آسپیرین را بجوید. آسپیرین را به همان صورت ببلعید. نباید آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه گذاشت‌؛ در این صورت ممکن است موجب سوزش شود. اگر آسپیرین را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف می‌کنید، نباید بدون مشورت با پزشکتان قطع کنید. نباید تا 5 روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف کنید مگر به دستور پزشک‌، این کار موجب خونریزی خواهد شد. نباید به کودکی که تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی که ممکن است ناشی از یک ویروس مثل ویروس آبله‌مرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین بدهید. آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان «رای ‌» که یک بیماری وخیم است ارتباط داشته است‌. در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشکتان مشورت کنید.

مسمومیت‌
در صورت شک به مصرف بیش از حد آسپیرین‌، بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. علایم مصرف بیش از حد عبارت‌اند از: صدای زنگ داخل گوش‌ها، خواب‌آلودگی‌، گیجی‌، افت شنوایی‌، اضطراب‌، هیجان شدید، تنفس تند و عمقی‌. برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

مکانیسم اثر آسپیرین
اثر آسپرین بخشی به علت توانایی آن در مهار آنزیم سیکلو اکسیژناز بوده وبخش دیگر ناشی از اثر متابولیت آن، سالیسیلات، می‌باشد. سالیسیلات با مهار سیکلواکسیژناز وهم از راههای دیگر مثل زدودن رادیکال اکسیژن به اثربخشی آسپرین کمک می‌کند. این اثر با مسدود نمودن غیر قابل بازگشت آنزیم سیکلواکسیژناز صورت می‌گیرد .آسپرین در مقادیر مناسب سنتز پروستاگلندینها ونیز ترومباکسان A2 را کاهش می‌دهد ولی لکوترینها راکم نمی‌کند.


اطلاعات دیگر
انواع ژنریک آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزانترند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانی‌اثر گرانترند ولی ممکن است مصرف آنها راحت‌تر باشد.

ببخشيد كه در دو پست گفتم اشكال از من بود.

[مومن خدا]

جمفيبروزيل‌ Gemfibrozil



در مورد اين‌ دارو
جمفيبروزيل‌ دارويي‌ است‌ كه‌ براي‌ پايين‌ آوردن‌ كلسترول‌ ليپوپروتئين‌ كم‌چگال‌ (ldl) وتري‌گلسيريدها و افزايش‌ سطح‌ ليپوپروتئين‌ پرچگال‌ (ldl) درخون‌ استفاده‌ مي‌شود. بنابراين‌ جمفيبروزيل‌ دارويي‌ است‌ كه‌ به‌ جلوگيري‌ از بيماري‌ عروقي‌ كرونري‌ كمك‌ مي‌كند. اين‌ دارو بالا بودن‌ سطح‌ كلسترول‌ خون‌ را درمان‌ نمي‌كند، بلكه‌ فقط‌ شرايط‌ را كنترل‌ مي‌كند. براي‌ افزايش‌ تأثير اين‌ دارو بايد از دستورات‌ پزشكتان‌ مبني‌بر كاهش‌ دريافت‌ اسيدهاي‌ چرب‌ اشباع‌ و كلسترول‌ از طريق‌ غذاها، پرداختن‌ به‌ ورزش‌ به‌ مقدار كافي‌، كاهش‌ وزن‌ تا رسيدن‌ به‌ وزن‌ مطلوب‌ و ترك‌ سيگار (اگر سيگاري‌ هستيد) پيروي‌ كنيد.
چگونگي‌ مصرف‌
جمفيبروزيل‌ بايد روزي‌ 2 بار، 30 دقيقه‌ پيش‌ از صبحانه‌ و شام‌ خورده‌ شود. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، به‌ مجردي‌ كه‌ آن‌ را به‌ ياد آورديد، مصرفش‌ كنيد. مگر اينكه‌ تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌ باشد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض‌ جانبي‌
در صورت‌ بروز هر يك‌ از علايم‌ زير مصرف‌ جمفيبروزيل‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد: شكم‌ درد شديد همراه‌ با تهوع‌ و استفراغ‌ (سنگ‌ كيسه‌ صفرا)؛ درد عضلاني‌ يا خستگي‌ غيرعادي‌؛ سرفه‌؛ تب‌ يا لرز؛ يا كمردرد. علايم‌ زير ممكن‌ است‌ رخ‌ دهند ولي‌ فقط‌ اگر مشكل‌ساز شوند بايد به‌ اطلاع‌ پزشك‌ برسند: اسهال‌، نفخ‌، يبوست‌، سوزش‌ سردل‌، تهوع‌، سرگيجه‌، سردرد يا بثورات‌ جلدي‌.
موارد احتياط‌
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ جمفيبروزيل‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ جمفيبروزيل‌
بارداري‌ يا شيردهي‌
در حال‌ مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ لووستاتين‌ يا ضد انعقادهاي‌ خوراكي‌ (وارفارين‌)
سابقه‌ يا ابتلا به‌ مشكلات‌ كيسه‌ صفرا، سنگ‌ كيسه‌ صفرا، يا بيماري‌هاي‌ كليوي‌ يا كبدي‌
هنگام‌ مصرف‌ جمفيبروزيل‌ توصيه‌ مي‌شود
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد. اگر ظرف‌ 3 ماه‌ درمان‌ با اين‌ دارو پاسخي‌ مشاهده‌ نشود، پزشك‌ معمولاً دارو را قطع‌ مي‌كند.
از دستورات‌ تغذيه‌اي‌ و ديگر توصيه‌هاي‌ پزشكتان‌ پيروي‌ كنيد.
پيش‌ از هرگونه‌ جراحي‌، و نيز كارهاي‌ دندانپزشكي‌ ساير پزشكان‌ را از اينكه‌ اين‌ دارو را مصرف‌ مي‌كنيد مطلع‌ سازيد.
جمفيبروزيل‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ و دور از گرما، نور مستقيم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ جمفيبروزيل‌ فاسد مي‌شود).
جمفيبروزيل‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ توالت‌ دور بريزيد.
هنگام‌ مصرف‌ جمفيبروزيل‌ نبايد
نبايد پيش‌ از مشورت‌ با پزشكتان‌ دارو را قطع‌ كنيد. در صورت‌ قطع‌ دارو چربي‌هاي‌ خونتان‌ ممكن‌ است‌ به‌ شدت‌ افزايش‌ يابند

[مومن خدا]

انسولين‌، انساني‌ (رگولار) Insulin Regular


انسولين‌، انساني‌ (رگولار) Insulin Regular

--------------------------------------------------------------------------------

در مورد اين‌ دارو
انسولين‌ رگولار يك‌ داروي‌ قابل‌ تزريق‌ براي‌ درمان‌ ديابت‌ نوع‌ يك‌ (ديابت‌ وابسته‌ به‌ انسولين‌ ديابت‌ نوع‌ 1) است‌. اين‌ نوع‌ ديابت‌ وقتي‌ ايجاد مي‌شود كه‌ لوزالمعده‌ نتواند مقدار كافي‌ انسولين‌ براي‌ كمك‌ به‌ سلول‌هاي‌ بدن‌ جهت‌ استفاده‌ از غذاي‌ خورده‌شده‌ توليد كند. انسولين‌ رگولار جايگزيني‌ براي‌ آن‌ انسولين‌ مي‌باشد. انسولين‌ رگولار با اثر بر روي‌ سلول‌هاي‌ بدن‌ مقدار قند يا گلوكز خون‌ را پايين‌ مي‌آورد. هدف‌ از تجويز انسولين‌، كاهش‌ قند خون‌ تا سطح‌ طبيعي‌ است‌. شما بايد قند خونتان‌ را به‌ طور مرتب‌ زيرنظر داشته‌ باشيد تا ببينيد بدنتان‌ براي‌ يك‌ كاركرد طبيعي‌ و نيز پيشگيري‌ از عوارض‌ ديابت‌ به‌ چقدر انسولين‌ نياز دارد. حتماً بايد يك‌ برنامه‌ غذايي‌ كم‌چربي‌ و كم‌قند در سه‌ وعده‌ اصلي‌ و سه‌ ميان‌ وعده‌ داشته‌ باشيد. اگر هنوز به‌ يك‌ متخصص‌ تغذيه‌ مراجعه‌ نكرده‌ايد، از پزشكتان‌ بخواهيد شما را به‌ چنين‌ شخصي‌ معرفي‌ كند. انسولين‌ انساني‌ رگولار در آزمايشگاه‌ ساخته‌ مي‌شود.اين‌ نوع‌ انسولين‌ براي‌ يك‌ دوره‌ زماني‌ كوتاه‌ داراي‌ اثر است‌. ظرف‌ نيم‌ تا يك‌ ساعت‌ اثرش‌ شروع‌ مي‌شود، در 4-2 ساعت‌ به‌ حداكثر مي‌رسد و در حدود 7-5 ساعت‌ باقي‌ مي‌ماند. انسولين‌ انساني‌ رگولار را يك‌ انسولين‌ كوتاه‌ اثر مي‌دانند، و شما ممكن‌ است‌ انسولين‌ طولاني‌ اثري‌ مثل‌ انسولين‌ انساني‌ Nph هم‌ همزمان‌ استفاده‌ كنيد.
چگونگي‌ مصرف‌
مقدار تجويز انسولين‌ انساني‌ رگولار مي‌تواند بسيار مفيد باشد. مقدار مصرفي‌ انسولين‌ را پزشكتان‌ براساس‌ پاسخ‌ بدن‌ شما به‌ انسولين‌ تعيين‌ مي‌كند. با رساندن‌ مقادير مناسبي‌ از انسولين‌ كوتاه‌ اثر و شايد طولاني‌ اثر در طي‌ 24 ساعت‌ از عوارض‌ طولاني‌ مدت‌ ديابت‌ مي‌توان‌ جلوگيري‌ كرد. انسولين‌ رگولار معمولاً روزي‌ 3 يا 4 نوبت‌، 30-15 دقيقه‌ پيش‌ از هر وعده‌ غذايي‌ استفاده‌ مي‌شود. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. انسولين‌ را در يخچال‌ نگهداري‌ كنيد، اما مراقب‌ باشيد منجمد نشود. از يك‌ نوع‌ سرنگ‌ استفاده‌ كنيد. اگرمي‌ خواهيد نوعي‌ سرنگتان‌ را تغيير دهيد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد؛ در سرنگ‌هاي‌ مختلف‌ مقدار «فضاي‌ مرده‌» متفاوت‌ است‌. اين‌ فضا عبارت‌ است‌ از مقدار فضاي‌ موجود بين‌ نوك‌ سوزن‌ تا عدد صفر روي‌ بخش‌ مدرج‌ سرنگ‌. شيشه‌ دارو را به‌ آرامي‌ ميان‌ دو كف‌ دست‌ بچرخانيد تا انسولين‌ به‌ خوبي‌ مخلوط‌ شود. آن‌ را به‌ شدت‌ تكان‌ ندهيد زيرا انسولين‌ كف‌ آلوده‌ شده‌، اندازه‌گيري‌ دقيق‌ مشكل‌ مي‌شود. اگر محلول‌ انسولين‌ يكنواختي‌ خود را از دست‌ داده‌ يا دانه‌دانه‌ است‌ و به‌ كف‌ يا جدار شيشه‌ دارو (و يال‌) مي‌چسبد از آن‌ استفاده‌ نكنيد. به‌ همان‌ اندازه‌ كه‌ قصد داريد از شيشه‌ دارو انسولين‌ بكشيد، هوا داخل‌ سرنگ‌ بكشيد؛ بخش‌ لاستيكي‌ روي‌ شيشه‌ انسولين‌ را با يك‌ پنبه‌ الكل‌ ضدعفوني‌ كنيد. سوزن‌ را از راه‌ بخش‌ لاستيكي‌ وارد شيشه‌ كرده‌ و هوا را تزريق‌ كنيد. سپس‌ شيشه‌ دارو را سروته‌ گرفته‌ و مقدار انسولين‌ موردنظر را به‌ آرامي‌ داخل‌ سرنگ‌ بكشيد. براي‌ جلوگيري‌ از ايجاد حباب‌ هوا داخل‌ سرنگ‌ مراقب‌ باشيد نوك‌ سوزنتان‌ در داخل‌ شيشه‌ دارو زير سطح‌ دارو قرارگيرد. وقتي‌ به‌ مقدار دلخواه‌ انسولين‌ داخل‌ سرنگ‌ كشيديد، سوزن‌ را از شيشه‌ دارو خارج‌ كنيد. سپس‌ يك‌ ناحيه‌ از پوست‌ را براي‌ تزريق‌ پاك‌ كنيد. مي‌توانيد يك‌ قسمت‌ از پوست‌ را بين‌ دو انگشت‌ بگيريد و نوك‌ سوزن‌ را با زاويه‌ 45-30 درجه‌ درست‌ داخل‌ چين‌ يا در پايه‌ آن‌ فرو كنيد. انسولين‌ را داخل‌ بافت‌ چربي‌ تزريق‌ كنيد. منطقه‌ تزريق‌ را مالش‌ ندهيد زيرا اينكار سرعت‌ جذب‌ انسولين‌ را تغيير مي‌دهد. ممكن‌ است‌ بخواهيد منطقه‌ تزريق‌ را به‌ طور گردشي‌ تغيير دهيد، ولي‌ از يك‌ الگو مشخص‌ تبعيت‌ كنيد؛ مثلاً صبح‌ها هميشه‌ داخل‌ پوست‌ شكم‌ و عصرها هميشه‌ داخل‌ پوست‌ ران‌ها. انتخاب‌ محل‌ تزريق‌ به‌ شكل‌ تصادفي‌ روي‌ جذب‌ انسولين‌ اثر مي‌گذارد. محل‌ تزريق‌ در ناحيه‌ موردنظر نيز بايد به‌ طور گردشي‌ تغيير داده‌ شود. يك‌ راه‌ خوب‌ اين‌ است‌ كه‌ اولين‌ تزريق‌ را با يك‌ چسب‌ زخم‌ كوچك‌ روي‌ پوست‌ مشخص‌ كنيد. سپس‌ در نوبت‌ بعدي‌ تزريق‌ در همان‌ منطقه‌، علامت‌ مزبور را مركز يك‌ ساعت‌ فرض‌ كنيد و تزريق‌ جديد را در ساعت‌ 12نسبت‌ به‌ مركز انجام‌ دهيد. تزريقات‌ بعدي‌ به‌ ترتيب‌ در ساعت‌ 3، 6 و 9 انجام‌ خواهدشد. سپس‌ يك‌ مركز جديد براي‌ تزريق‌ انتخاب‌ كنيد به‌ طوري‌ كه‌ حدود 5/2 سانتي‌متر بين‌ نزديك‌ترين‌ محل‌هاي‌ تزريق‌ از دو دايره‌ فاصله‌ باشد (شكل‌ را ببينيد). با اين‌ كار در هر دايره‌ 5 تزريق‌ انجام‌ مي‌دهيد (يكي‌ در مركز و 4 تزريق‌ در محيط‌) پس‌ از دو يا سه‌ بار حمام‌رفتن‌ چسب‌ زخم‌ شل‌ مي‌شود و شما آماده‌ خواهيدبود تا يك‌ دايره‌ جديد را آغاز كنيد. اگر در حين‌ مصرف‌ انسولين‌ بيشتر از معمول‌ ورزش‌ كنيد، مقادير زيادي‌ الكل‌ بنوشيد، يا غذاي‌ معمولتان‌ را نخوريد، ممكن‌ است‌ دچار افت‌ سطح‌ قند خون‌ شويد (هيپوگليسمي‌). علايم‌ افت‌ قند خون‌ عبارتند از: احساس‌ اضطراب‌، تشويش‌، لرزش‌ بدن‌، مشكل‌ در راه‌رفتن‌، بيهوشي‌ و تشنج‌. به‌ مجردي‌ كه‌ دچار اين‌ علايم‌ شديد چيزي‌ حاوي‌ قند بخوريد يا بنوشيد. از منابع‌ سريع‌ و خوب‌ قند آب‌ ميوه‌، عسل‌، نوشابه‌هاي‌ غيررژيمي‌ يا شربت‌ قند است‌. بعضي‌ از بيماران‌ هميشه‌ مقداري‌ قرص‌ يا آب‌نبات‌ قندي‌ همراه‌ دارند. كيك‌هاي‌ آماده‌ به‌ راحتي‌ در جيب‌ يا كيف‌دستي‌ قابل‌ حمل‌ هستند ولي‌ نتوان‌ آنها را به‌ مدت‌ طولاني‌ نگهداري‌ كرد. در اين‌ شرايط‌ ممكن‌ است‌ بخواهيد منابع‌ طولاني‌ اثرتري‌ مصرف‌ كنيد، مثل‌ پنير و بيسكويت‌. اگر هم‌ نتوانستيد قندخونتان‌ را اندازه‌ بگيريد و در اسرع‌ وقت‌ به‌ پزشكتان‌ اطلاع‌ دهيد. اگر احساس‌ مي‌كنيد كه‌ در حال‌ غش‌ يا تشنج‌ هستيد، چيزي‌ نخوريد و ننوشيد (ممكن‌ است‌ دچار خفگي‌ شويد)، و بلافاصله‌ تقاضاي‌ كمك‌ پزشكي‌ اورژانس‌ كنيد. حتي‌ اگر با خوردن‌ مواد قندي‌ علايم‌تان‌ رفع‌ شد، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد؛ علايم‌تان‌ ممكن‌ است‌ مجدداً عودكنند. اگر علايم‌تان‌ رفع‌ نشد از كسي‌ بخواهيد شما را به‌ بخش‌ فوريت‌هاي‌ يك‌ بيمارستان‌ برساند. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، ممكن‌ است‌ دچار افزايش‌ قندخون‌ (هيپرگليسمي‌) شويد. علايم‌ هيپرگليسمي‌ عبارتند از: تشنگي‌، تكرار ادرار، خواب‌ آلودگي‌، پوست‌ برافروخته‌ و گر گرفته‌، بوي‌ تنفس‌ ميوه‌اي‌، يا اغماء. يكي‌ در خانواده‌ بايد روش‌ اندازه‌گيري‌ قندخون‌ و تزريق‌ انسولين‌ را بلد باشد تا احياناً اگر شما قادر به‌ انجامشان‌ نبوديد به‌ شما كمك‌ كند. با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد؛ براي‌ مقابله‌ با چنين‌ وضعيتي‌ نقشه‌ و طرحي‌ از پيش‌ تعيين‌شده‌ داشته‌ باشيد.
هشدارها و عوارض‌ جانبي‌
اگر به‌ دنبال‌ يك‌ بيماري‌ دچار استفراغ‌ شديد شده‌ايد، علايم‌ كاهش‌ قند خون‌ پيدا كرده‌ايد، يا در هر صورت‌ اگر سطح‌ قندخونتان‌ كنترل‌ شده‌ نيست‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد
موارد احتياط‌
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ انسولين‌انساني‌ رگولار، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ انسولين‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ داروهاي‌ مسدودكننده‌ بتا (داروهاي‌ قلبي‌ و پرفشاري‌ خون‌) كه‌ ممكن‌ است‌ علايم‌ كمبود قند خون‌ را مخفي‌ كنند؛ كورتيكواستروئيدها، داروهاي‌ خوراكي‌ براي‌ درمان‌ ديابت‌، داروهاي‌ مدر؛ يا الكل‌
سابقه‌ يا ابتلا به‌ مشكلات‌ غددي‌ (تيروئيد، غددفوق‌ كليوي‌، هيپوفيز) يا بيماري‌هاي‌ كليوي‌
هنگام‌ مصرف‌ انسولين‌ انساني‌ رگولار توصيه‌ مي‌شود
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زيرنظر داشته‌ باشد.
يك‌ برنامه‌ غذايي‌ متعادل‌ از نظر مقادير كربوهيدرات‌ها، پروتئين‌ها و چربي‌ها را كه‌ براي‌ شما تجويز شده‌ رعايت‌ نماييد. يك‌ متخصص‌ تغذيه‌ به‌ شما كمك‌ خواهد كرد تا با اجراي‌ يك‌ برنامه‌ غذايي‌ به‌ وزن‌ مطلوبتان‌ برسيد. وعده‌هاي‌ اصلي‌ و ميان‌ وعده‌ها طوري‌ طراحي‌ مي‌شود تا در تمام‌ مدت‌ روز انرژي‌ لازم‌ به‌ بدنتان‌ برسد. اگر مطمئن‌ نيستيد چگونه‌ برنامه‌ غذايي‌ خود را كنترل‌ كنيد، در خواست‌ كمك‌ نماييد يك‌ برنامه‌ غذايي‌ مناسب‌ براي‌ كنترل‌ ديابت‌ ضروري‌ است‌.
اگر بيمار گرديديد نيز به‌ مصرف‌ انسولين‌ ادامه‌ دهيد. در صورت‌ بروز تهوع‌ و استفراغ‌ زيادتر مايعات‌ مصرف‌ كنيد. در صورت‌ بروز تب‌ يا علايم‌ ديگر با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
الكل‌ ننوشيد.
در مورد يك‌ برنامه‌ ورزشي‌ با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
در مورد دفعات‌ انجام‌ آزمون‌هاي‌ خوني‌ براي‌ سنجش‌ قند خون‌ و موارد ديگر از پزشكتان‌ نظر خواهي‌ كنيد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ همراه‌ داشته‌ باشيد كه‌ نشان‌ دهد ديابت‌ داريد و انسولين‌ انساني‌ رگولار مصرف‌ مي‌كنيد.
هنگام‌ مصرف‌ كلاريترومايسين‌ نبايد
بدون‌ مشورت‌ با پزشكتان‌ هرگونه‌ دارويي‌ اعم‌ از داروهاي‌ قابل‌ تهيه‌ بدون‌ نسخه‌ يا فرآورده‌هاي‌ گياهي‌ مصرف‌ كنيد.
الكل‌ بنوشيد.
مواد قندي‌ زياد بخوريد. * اگر مجبوريد انسولين‌ رگولار و Nph را با هم‌ مخلوط‌ كنيد. ابتدا به‌ مقادير موردنظر داخل‌ هر دو شيشه‌ دارو هوا تزريق‌ كنيد (ابتدا Nph سپس‌ انسولين‌ رگولار). سپس‌ مقدار انسولين‌ رگولار مورد نياز را داخل‌ سرنگ‌ بكشيد، سپس‌ سرنگ‌ را وارد شيشه‌ Nph كرده‌ و مقدار Nph موردنظر را داخل‌ همان‌ سرنگ‌ قبلي‌ بكشيد. اين‌ مخلوط‌ بايد در عرض‌ 15 دقيقه‌ تزريق‌ شود، در غيراينصورت‌ اين‌ دو انسولين‌ برهم‌ اثر كرده‌، ظهور اثرات‌ انسولين‌ رگولار به‌ تأخير مي‌افتد.

[مومن خدا]

متيل‌پردنيزولون Methylprednisolone


در مورد اين‌ دارو
متيل‌پردنيزولون‌ براي‌ رساندن‌ كورتيكواستروييدها به‌ افرادي‌ كه‌ بدنشان‌ دچار كمبود آنهاست‌ تجويز مي‌شود. اين‌ دارو همچنين‌ براي‌ خواص‌ ضدالتهابي‌ و اثراتي‌ كه‌ در سركوب‌ دستگاه‌ ايمني‌ بدن‌ دارد به‌ كار مي‌رود. متيل‌پردنيزولون‌ كمك‌ مي‌كند تا تورم‌، قرمزي‌، خارش‌، و واكنش‌هاي‌ حساسيتي‌ كاهش‌ يابند. متيل‌پردنيزولون‌ همچنين‌ در درمان‌ بيماري‌هاي‌ گوناگوني‌ مثل‌ آسم‌، آرتريت‌، مشكلات‌ پوستي‌، حساسيت‌ شديد، و برخي‌ سرطان‌ها كاربرد دارد.
چگونگي‌ مصرف‌
متيل‌پردنيزولون‌ به‌ مقادير متفاوتي‌ براي‌ بيماران‌ متفاوت‌ با بيماري‌هاي‌ متفاوت‌ تجويز مي‌شود. اين‌ دارو بايد طبق‌ دستور پزشك‌ يا طبق‌ دستورالعمل‌ همراه‌ دارو مصرف‌ شود. هيچگاه‌ بيشتر از مقدار تجويز شده‌ مصرف‌ نكنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. اگر يك‌ روز در ميان‌ از اين‌ دارو مصرف‌ مي‌كنيد و يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد ، در صورتي‌ كه‌ صبح‌ همان‌ روز يادتان‌ آمد بلافاصله‌ دارو را مصرف‌ كنيد و سپس‌ به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ ادامه‌ دهيد. اما اگر ساعاتي‌ پس‌ از صبح‌ روزي‌ كه‌ بايد دارو را مصرف‌ مي‌كرديد آن‌ را به‌ ياد آورديد تا صبح‌ روز فردا صبر كنيد، و پس‌ از خوردن‌ دارو يك‌ برنامه‌ جديد را شروع‌ كنيد. يعني‌ يك‌ روز جا بياندازيد و سپس‌ مجدداً يك‌ نوبت‌ مصرف‌ كنيد. اگر روزي‌ يك‌ نوبت‌ دارو مصرف‌ مي‌كنيد، در صورتي‌ كه‌ همان‌ روز متوجه‌ شديد مصرفش‌ كنيد، اما اگر تا روز بعد يادتان‌ نيامد لازم‌ نيست‌ نوبت‌ قبلي‌ را مصرف‌ كنيد؛ بلكه‌ آن‌ را حذف‌ كرده‌ و مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. اگر روزي‌ چند نوبت‌ دارو مصرف‌ مي‌كنيد، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را بلافاصله‌ پس‌ از به‌ ياد آوردن‌ مصرف‌ كنيد و اگر تا نوبت‌ بعدي‌ متوجه‌ آن‌ نشديد، مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض‌ جانبي‌
در صورت‌ بروز هريك‌ از علايم‌ زير مصرف‌ متيل‌پردنيزولون‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: علايم‌ عفونت‌ (تب‌، گلودرد، سرفه‌، عطسه‌)؛ كاهش‌ يا تاري‌ ديد؛ افت‌ قواي‌ ذهني‌؛ گيجي‌؛ تغييرات‌ خلقي‌؛ بي‌قراري‌؛ يا احساس‌ هيجان‌. اگر براي‌ مدت‌ طولاني‌ متيل‌پردنيزولون‌ مصرف‌ مي‌كنيد ممكن‌ است‌ دچار علايمي‌ شويد كه‌ آنها را نيز بايد گزارش‌ كنيد: شكم‌درد يا سوزش‌ سر دل‌؛ آكنه‌؛ مدفوع‌ خوني‌ يا سياه‌؛ صورت‌ گرد؛ خستگي‌؛ ضعف‌؛ گرفتگي‌هاي‌ عضلاني‌، ضعف‌، يا درد؛ ضربان‌ قلب‌ نامنظم‌؛ پوست‌ نازك‌ يا براق‌؛ خطوط‌ قرمزرنگ‌ روي‌ صورت‌، بازوها، پاها، يا تنه‌؛ كبودي‌ غيرعادي‌؛ زخم‌هايي‌ كه‌ دير بهبود مي‌يابند؛ تهوع‌ و استفراغ‌؛ تورم‌ پاها و ساق‌ها؛ افزايش‌ وزن‌ سريع‌؛ يا اختلالات‌ قاعدگي‌ (دوره‌ ماهانه‌). علايم‌ ديگري‌ نيز ممكن‌ است‌ به‌عنوان‌ عوارض‌ جانبي‌ پردنيزولون‌ تا پيش‌ از عادت‌ كردن‌ بدنتان‌ به‌ دارو رخ‌ دهند كه‌ اگر مشكل‌ساز شدند بايد با پزشك‌ در ميان‌ گذاشته‌ شوند؛ اينها عبارتند از: افزايش‌ اشتها، مشكل‌ در به‌ خواب‌ رفتن‌، تيره‌ يا روشن‌ شدن‌ رنگ‌ پوست‌، سياهي‌ رفتن‌ چشم‌، سردرد، يا افزايش‌ عادي‌ رشد موهاي‌ صورت‌ و تنه‌.
موارد احتياط‌
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ متيل‌پردنيزولون‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ كورتيكواستروييدها، داروهاي‌ ديگر، يا هر نوع‌ ماده‌ غذايي‌، نگهدارنده‌، يا رنگ‌ خوراكي‌.
بارداري‌ يا شيردهي‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ آنتي‌اسيدها، انسولين‌، داروهاي‌ ضدديابت‌ خوراكي‌، داروهاي‌ قلبي‌ (ديگوكسين‌)، داروهاي‌ مدر يا داروهاي‌ ديگري‌ كه‌ موجب‌ دفع‌ پتاسيم‌ از بدن‌ مي‌شوند، داروهاي‌ حاوي‌ پتاسيم‌، غذاها يا داروهاي‌ حاوي‌ سديم‌، هورمون‌ رشد (سوماتروپين‌)، داروهايي‌ كه‌ آنزيم‌هاي‌ كبدي‌ را تحريك‌ مي‌كنند (الكل‌، داروهاي‌ ضدتشنج‌)، ريتودرين‌ (دارويي‌ كه‌ براي‌ جلوگيري‌ از زايمان‌ زودرس‌ به‌كار مي‌رود)، يا واكسن‌هاي‌ حاوي‌ ويروس‌ زنده‌.
سابقه‌ يا ابتلا به‌ ايدز يا عفونت Hiv ؛ عفونت‌ تبخال‌، آبله‌ مرغان‌، يا سرخك‌ (يا مواجهه‌ اخير با آنها)، بيماري‌ قند (متيل‌پردنيزولون‌ ممكن‌ است‌ روي‌ سطح‌ قند خونتان‌ تأثير بگذارد)؛ سل‌؛ مياستني‌ گراويس‌؛ عفونت‌هاي‌ قارچي‌ منتشر؛ التهاب‌ مري‌، معده‌، يا زخم‌ معده‌ يا دوازدهه‌؛ بيماري‌ قلبي‌ يا كليوي‌.
هنگام‌ مصرف‌ متيل‌پردنيزولون‌ توصيه‌ مي‌شود
مرتب‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد. ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد پيش‌ از مصرف‌ طولاني‌مدت‌ متيل‌پردنيزولون‌ و نيز در طول‌ درمان‌ به‌ صورت‌ دوره‌اي‌ چشمهايتان‌ توسط‌ يك‌ چشم‌پزشك‌ معاينه‌ شود.
براي‌ جلوگيري‌ از مشكلات‌ گوارشي‌ متيل‌پردنيزولون‌ را با غذا بخوريد.
در مورد تغييراتي‌ كه‌ بايد در برنامه‌ غذايي‌ خود دهيد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد. برخي‌ از اين‌ تغييرات‌ عبارتند از محدوديت‌ سديم‌ يا كالري‌، يا افزايش‌ دريافت‌ پتاسيم‌. مقادير اضافي‌ پروتئين‌ نيز ممكن‌ است‌ موردنياز باشد. اگر براي‌ برنامه‌ريزي‌ تغذيه‌اي‌ خود به‌ كمك‌ بيشتري‌ نياز داريد از پزشكتان‌ بخواهيد شما را به‌ يك‌ متخصص‌ تغذيه‌ معرفي‌ كند.
اگر قرار است‌ اين‌ دارو را به‌ مدتي‌ طولاني‌ مصرف‌ كنيد، با پزشكتان‌ در مورد راهكارهايي‌ براي‌ جلوگيري‌ از پوكي‌ استخوان‌ (مثل‌ مصرف‌ كلسيم‌ و ويتامين D يا يك‌ برنامه‌ ورزشي‌ مرتب‌) مشورت‌ كنيد.
اگر با كاهش‌ مقدار يا قطع‌ دارويتان‌، علايم‌ قبلي‌ عود كردند يا بدتر شدند با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد.
پيش‌ از هر نوع‌ عمل‌ جراحي‌، كارهاي‌ دندانپزشكي‌، يا واكسيناسيون‌، ديگر پزشكتان‌ را از اينكه‌ متيل‌پردنيزولون‌ مصرف‌ مي‌كنيد، مطلع‌ سازيد.
از تماس‌ با افرادي‌ كه‌ دچار آبله‌مرغان‌ يا سرخك‌ هستند يا به‌ تازگي‌ واكسن‌ خوراكي‌ فلج‌ اطفال‌ خورده‌اند اجتناب‌ كنيد. در صورت‌ هرگونه‌ شك‌ به‌ تماس‌ با اين‌ افراد با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ همراه‌ داشته‌ باشيد كه‌ نشان‌ دهد متيل‌پردنيزولون‌ مصرف‌ مي‌كنيد.
متيل‌پردنيزولون‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌، يا حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ متيل‌پردنيزولون‌ فاسد مي‌شود).
متيل‌پردنيزولون‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد.
هنگام‌ مصرف‌ متيل‌پردنيزولون‌ نبايد
مشوربات‌ الكلي‌ بنوشيد؛ چرا كه‌ احتمال‌ تحريك‌ دستگاه‌ گوارش‌ را افزايش‌ دهد.
بدون‌ هماهنگي‌ با پزشكتان‌ مصرف‌ دارو را قطع‌ كنيد

[Boye_Gan2m]

رانيتيدين Ranitidine

رانيتيدين‌ براي‌ مهار ترشح‌ اسيد معده‌ براي‌ پيشگيري‌ و درمان‌ رخم‌هاي‌ معده‌ و دوازدهه‌ و نيز بيماري‌ پس‌زنش‌ معده‌ ـ مري‌ تجويز مي‌شود.
چگونگي‌ مصرف
رانيتيدين‌ معمولاً روزي‌ يك‌ يا دو نوبت‌ تجويز مي‌شود. مقدار تجويزي‌ بسته‌ به‌ شكل‌هاي‌ دارويي‌ (كه‌ قدرت‌هاي‌ متفاوتي‌ دارند) و علت‌ مصرف‌ فرق‌ مي‌كند. هيچگاه‌ بيشتر از مقدار تجويز شده‌ مصرف‌ نكنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، به‌ مجردي‌ كه‌ به‌ ياد آورديد مصرفش‌ كنيد. اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌ بود، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌، به‌ برنامه‌ منظم‌ دارويي‌تان‌ بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. درمان‌ با رانيتيدين‌ معمولاً 8 هفته‌ ادامه‌ مي‌يابد، اگرچه‌ علايم‌ ممكن‌ است‌ پس‌ از يكي‌ دو هفته‌ كاملاً رفع‌ شوند. حتي‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودي‌، مصرف‌ دارو را ادامه‌ دهيد. در اولين‌ يا دومين‌ هفته‌ اگر هنوز درد داشتيد مي‌توانيد از آنتي‌اسيد استفاده‌ كنيد مشروط‌ بر اينكه‌ نوبت‌ مصرف‌ رانيتيدين‌ و آنتي‌اسيد بيش‌ از يك‌ ساعت‌ فاصله‌ داشته‌ باشد. اگر درد شما برگشت‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد.
هشدارها و عوارض‌ جانبي‌
در صورت‌ بروز هر يك‌ از علايم‌ زير رانيتيدين‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: بثورات‌ جلدي‌، خس‌ خس‌ سينه‌، تنگي‌ نفس‌، احساس‌ فشار در قفسه‌ سينه‌، گيجي‌، ضربان‌ قلب‌ تند يا كند، گلودرد، كبودي‌ يا خونريزي‌ غيرعادي‌، علايم‌ زير ممكن‌ است‌ رخ‌ دهند ولي‌ فقط‌ در صورت‌ ايجاد مشكل‌ بايد گزارش‌ شوند: يبوست‌، اسهال‌، سرگيجه‌، خواب‌آلودگي‌، تهوع‌ يا استفراغ‌، كاهش‌ ميل‌ جنسي‌، يا تورم‌ پستان‌ها.
موارد احتياط‌
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ رانيتيدين‌ ، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ سايمتيدين‌، رانيتيدين‌، فاموتيدين‌، يا نيزاتيدين‌.
بارداري‌ يا شيردهي‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ كتوكونازول‌ (يك‌ داروي‌ ضدقارچ‌)، داروهاي‌ ضد ديابتي‌ خوراكي‌، داروهاي‌ ضد انعقاد، داروهاي‌ قلبي‌ يا پرفشاري‌ خون‌ (نيفديپين‌، متوپرولول‌، پروكانياميد) فني‌توئين‌ (يك‌ داروي‌ ضد صرع‌)، يا الكل‌.
سابقه‌ يا ابتلا به‌ بيماري‌هاي‌ كبدي‌ يا كليوي‌
هنگام‌ مصرف‌ رانيتيدين‌ توصيه‌ مي‌شود
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بتواند بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد.
از پزشكتان‌ در مورد خوراكي‌هاي‌ كه‌ بايد در برنامه‌ غذايي‌تان‌ محدود شود راهنمايي‌ بخواهيد. مثلاً نوشابه‌هاي‌ گازدار، قهوه‌، آسپيرين‌ و محصولات‌ تهيه‌ شده‌ از مركبات‌ ممكن‌ است‌ براي‌ معده‌ شما مضر باشند.
رانيتيدين‌ ممكن‌ است‌ با آزمون‌هاي‌ پوستي‌ يا آزمون‌هاي‌ اندازه‌گيري‌ اسيدمعده‌ تداخل‌ ايجاد كند. در اين‌ مورد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
رانيتيدين‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ و دور از گرما، نور مستقيم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگه‌ داريد (در اين‌ شرايط‌ رانيتيدين‌ فاسد مي‌شود).
رانيتيدين‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ بريزيد.
هنگام‌ مصرف‌ رانيتيدين‌ نبايد
الكل‌ بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين‌ دارو را كاهش‌ مي‌دهد. سيگار را ترك‌ كنيد يا حداقل‌ بعد از آخرين‌ نوبت‌ مصرف‌ رانيتيدين‌ تا پايان‌ روز سيگار نكشيد.

[Boye_Gan2m]

ديازپام‌ براي‌ تسكين‌ اضطراب‌، اختلالات‌ خواب‌، و اختلالات‌ هراس‌ تجويز مي‌شود. اين‌ دارو همچنين‌ به‌عنوان‌ ضد تشنج‌ و شل‌كننده‌ ماهيچه‌ اسكلتي‌ استفاده‌ مي‌شود.
چگونگي‌ مصرف‌
ديازپام‌ بسته‌ به‌ شرايط‌ متفاوت‌ و در افراد متفاوت‌ با مقادير متفاوتي‌ تجويز مي‌شود. هيچگاه‌ بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده‌ مصرف‌ نكنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. شكل‌هاي‌ مايع‌ ديازپام‌ را مي‌توان‌ با غذاهاي‌ مايع‌ يا نيمه‌ جامد مثل‌ پوره‌ مخلوط‌ كرده‌ نگذاريد ديازپام‌ مايع‌ يخ‌ بزند. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد ، به‌ مجردي‌ كه‌ آن‌ را به‌ ياد آورديد مصرفش‌ كنيد. اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ مصرف‌ دارو رسيده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌ به‌ برنامه‌ دارويي‌ منظمتان‌ بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض‌ جانبي‌
در صورت‌ بروز هريك‌ از علايم‌ نادر ولي‌ جدي‌ زير، مصرف‌ ديازپام‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: افت‌ قواي‌ ذهني‌؛ خواب‌آلودگي‌ شديد؛ تكلم‌ نامفهوم‌؛ ضربان‌ قلب‌ كند؛ تنگي‌نفس‌؛ عدم‌ تعادل‌؛ بثورات‌ جلدي‌؛ گلودرد؛ تب‌؛ لرز؛ كبودي‌ يا خونريزي‌ غيرعادي‌؛ زخم‌هاي‌ دهاني‌؛ زردي‌ پوست‌ يا چشمان‌؛ از دست‌ رفتن‌ حافظه‌؛ بي‌خوابي‌؛ اضطراب‌؛ يا تحريك‌پذيري‌. ديازپام‌ مي‌تواند اعتيادآور باشد، و علايم‌ ترك‌ دارو ممكن‌ است‌ در صورت‌ قطع‌ ناگهاني‌ آن‌ روي‌ دهد؛ علايم‌ ترك‌ دارو عبارتند از: گيجي‌، افت‌ قواي‌ ذهني‌، دردهاي‌ شكمي‌، افزايش‌ تعريق‌، تهوع‌، استفراغ‌، حساسيت‌ به‌ نور و صدا، يا احساس‌ سوزن‌سوزن‌ شدن‌ يا گزگز. اگر مي‌خواهيد مصرف‌ ديازپام‌ را قطع‌ كنيد با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد تا شايد اين‌ كار تدريجي‌ انجام‌ گيرد. علايم‌ زير ممكن‌ است‌ مشاهده‌ شوند اما فقط‌ در صورتي‌ كه‌ مشكل‌ساز شوند نياز به‌ گزارش‌ دارند: سرگيجه‌، خواب‌آلودگي‌، خشكي‌ دهان‌، سردرد، تهوع‌، يبوست‌، اسهال‌، ضربان‌ قلب‌ سريع‌ و شديد، يا لرزش‌.
موارد احتياط‌
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديازپام‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ ديازپام‌، بنزوديازپين‌هاي‌ ديگر، يا هرگونه‌ ماده‌ غذايي‌، رنگ‌هاي‌ خوراكي‌، يا نگه‌دارنده‌ها.
بارداري‌ يا شيردهي‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ الكل‌، آرامبخش‌ها، داروهاي‌ ضدافسردگي‌، يا داروهاي‌ ضدتشنج‌.
سابقه‌ اعتياد به‌ الكل‌ يا مواد مخدر، گلوكوم‌ (افزايش‌ فشار داخل‌ چشم‌)، مياستني‌گراويس‌، بيماري‌ انسدادي‌ ريوي‌ مزمن‌ شديد، يا آمفي‌زم‌ يا ابتلا به‌ اين‌ موارد.
هنگام‌ مصرف‌ ديازپام‌ توصيه‌ مي‌شود
به‌ پزشكتان‌ به‌طور منظم‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبود شما را زير نظر داشته‌ باشد.
تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو در رانندگي‌ و كار با وسايل‌ خطرناك‌ احتياط‌ كنيد. برخي‌ افراد با مصرف‌ اين‌ دارو دچار خواب‌آلودگي‌ و افت‌ سطح‌ هوشياري‌ مي‌شوند.
در صورت‌ شك‌ به‌ مصرف‌ بيش‌ از حد دارو، بلافاصله‌ تقاضاي‌ كمك‌ پزشكي‌ كنيد.
اگر در هنگام‌ مصرف‌ ديازپام‌ دچار افكار يا احساسات‌ عجيب‌ شديد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشيد كه‌ نشان‌ دهد ديازپام‌ مصرف‌ مي‌كنيد.
ديازپام‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌ و حرارت‌ مرطوب‌ نگه‌ داريد (در اين‌ شرايط‌ ديازپام‌ فاسد مي‌شود).
ديازپام‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد.
هنگام‌ مصرف‌ ديازپام‌ نبايد
داروهاي‌ آرامبخش‌ ديگري‌ مصرف‌ كنيد.
الكل‌ بنوشيد.
ديازپام‌ را به‌عنوان‌ قرص‌ خواب‌ مصرف‌ كنيد، مگر اينكه‌ برنامه‌ شما اجازه‌ دهد 8-7 ساعت‌ خواب‌ داشته‌ باشيد؛ در غير اين‌ صورت‌ ممكن‌ است‌ تا بي‌اثر شدن‌ دارو خواب‌آلوده‌ باشيد و فراموشكار شويد.