اطلاعات دارو ها [مقالات]

[hepco]

ممنون از زحمتی که میکشین.اینو واسه چاق شدن میخورن اونوقت این گفته امکان افزایش وزن هست؟ولی همه چیزش درسته!(دکترم شدم!).دستت درد نکنه.

[mojrem2]

مقدمه

داروها می‌توانند اثرات جانبی ناخواسته ایجاد کنند. برخلاف تصور عموم که اثرات جانبی دارو را فقط مختص مصرف خودسرانه دارو می‌دانند باید دانست که اثرات جانبی ناخواسته توسط همه انواع داروها ایجاد می‌شوند؛ هم داروهایی که توسط پزشک نسخه شده‌اند و هم داروهایی که بدون نسخه تهیه می‌کنید، مانند داروهای گیاهی، ویتامینها و برخی محصولات که توسط نوتروپاتها داده می‌شود و یا حتی داروهای طب مکمل و ... .

بطور تخمینی سالانه، 80000 استرالیایی به دلیل اثرات جانبی داروها بستری می‌شوند که در موارد شدید منجر به مرگ می‌شود. بنابراین اهمیت توجه به این نکته که داروهای خود را هوشیارانه کنترل کنید، برای شما کاملا واضح است. در مواقع لزوم و برای یافتن اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا دکتر داروساز داروخانه مشورت کنید. داروهای تجویز شده توسط پزشک نیز ممکن است اثرات ناخواسته داشته باشند.


منبع کل مطالبی که من در این تاپیک قرار می دهم سایت رشد می باشد

اثرات جانبی ناخواسته داروها

همه داروها می‌توانند اثرات ناخواسته جانبی داشته باشند. برای مثال آنتی‌بیوتیکها مثل گروه سولفونامیدها و خانواده پنی سیلینها می‌توانند در 50% افراد واکنشهای حساسیتی ایجاد کنند. راشهای پوستی، عارضه شایع پوستی است. این علائم ممکن است جزئی از خود بیماری باشند یا این که داروها عامل اصلی ایجاد کننده این واکنش باشند که تمایز این دو حالت بسیار دشوار است. عوارض بیشتر در اثر تداخل با داروهای دیگر از جمله داروهای مکمل که فرد ممکن است مصرف کند، به وجود می‌آید. داروهای مکمل هم می‌توانند اثرات جانبی ایجاد کنند. حدود 60 میلیون نفر استرالیایی حداقل یک بار در سال از داروهای مکمل استفاده می‌کنند. بسیاری از افراد بر این باورند که داروهای مکمل جایگزین، مثل درمانهای گیاهی عوارض کمتری دارند. چرا که از منابع طبیعی به دست می‌آیند. این موضوع همیشه درست نیست!!

برخی گیاهان می‌توانند در بدن درست به همان میزان داروهای شیمیایی قوی عمل کنند و اثرات ناخواسته جانبی هم به وجود می‌آورند. الکل هم می‌تواند باعث اثرات جانبی شود. مصرف الکل همراه با بعضی داروها می‌تواند عوارض ناخواسته و گاهی خطرناکی ایجاد کند. این اثرات شامل گیجی وخواب‌آلودگی می‌باشد. مصرف الکل همراه با مصرف آنتی‌هیستامینها یا داروهای افسردگی یا در مورد افراد راننده بسیار حائز اهمیت است. زیرا با ایجاد خواب‌آلودگی و گیجی باعث به مخاطره انداختن جان راننده و مردم می‌شود.

مثالی از اثرات جانبی داروهای گیاهی

• گل مینا: بیش از 20 مورد واکنش جانبی در این مورد گزارش شده است. شامل: تورم، درد عضلات و نارحتیهای معده‌ای- روده‌ای.
• گل اشرفی: خانمهای حامله باید از مصرف این گیاه اجتناب کنند. چرا که استفاده از این گیاه موجب آغاز انقباضات رحمی می‌شود. در آزمایشات حیوانی استفاده از این گیاه، موجب سقطهای خود به خودی شده است.
• گیاهان گرده مینا: که شامل گل اشرفی، گل مینا، گیاه قاصدک، بابونه می‌باشد. اثرات جانبی مانند حساسیت و تب یونجه دارند.

داروهای مکمل می‌توانند با داروهای فارموکولوژیک تداخل پیدا کنند. بیست درصد در استرالیایی‌ها داروهای مکمل و فارمولوژیک را همزمان استفاده می‌کنند که این ریسک ایجاد عوارض جانبی را بالا می‌برد. چرا که مواد فعال موجود در این داروها می‌توانند عوارض بسیار زیادی ایجاد کنند. مثالهای شناخته شده این نوع تداخلات دارویی شامل:

• گل مینا، بابونه، کتگرک کوهی، می‌توانند روی آنزیمهای کبدی تاثیر گذاشته و اثرات داروهای فارموکولوژیک را کاهش دهند یا میزان عوارض جانبی را افزایش می‌دهند.
• گل اشرفی و بابونه می‌توانند میزان خونریزی را در افرادی که داروهای ضد انعقاد مثل وارفارین مصرف می‌کنند، افزایش دهند.
• علف چای به عنوان عامل محرک خونریزی، در خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری خوراکی (ocp) استفاده می‌کنند، شناخته شده است.

اگر دچار عوارض جانبی یک دارو شدید، چه باید بکنید؟

• یک یادداشت در مورد آنچه فکر می‌کنید جزء عوارض جانبی است، بنویسید.
• فورا به پزشکتان مراجعه کنید.
• اگر علائم شما به عنوان عارضه جانبی تشخیص داده شد، پزشک شما علاوه بر دستور قطع مصرف آن دارو، به شما در مورد عدم مصرف این دارو در آینده نیز هشدار خواهد داد.
• داروی متفاوتی باید برای شما تجویز شود.
• درمان حساسیت‌زدایی ممکن است در مواردی که هیچ داروی دیگری قابل جایگزینی نباشد، سودمند

توصیه‌هایی در مورد کاهش خطر عوارض جانبی

• همه داروها را دقیقا مطابق نسخه دستور دارویی مصرف کنید. عوارض جانبی می‌توانند به دلیل استفاده ناصحیح از دارو به وجود آیند.
• داروی تجویز شده برای تشخیص دیگری را مصرف نکنید.
• اکثر داروهای تجویز شده یک بروشور در مورد اطلاعات لازم دارند که برای مصرف کننده موجود است. این بروشور شامل جزئیات اطلاعاتی به زبان ساده از جمله نحوه مصرف، عوارض جانبی و موارد احتیاط است که برای شما مفید می‌باشد.

• از درمان خودسرانه بیماری خود توسط داروهای بدون نسخه اجتناب کنید. برای تشخیص بیماری و درمان، به پزشک مراجعه کنید یا حداقل از دکتر داروساز راهنمایی بخواهید.
• در مورد همه داروهایی که همزمان مصرف می‌کنید، مانند داروهای تجویز شده قبلی یا داروهایی که خودتان استفاده می‌کنید وهمچنین داروهای مکمل به پزشک خود اطلاع دهید.

• شما ممکن است بخواهید بازنگری سالانه همه داروهایی که مصرف می‌کنید داشته باشید. برای سالمندان، بازنگریهای فراوان لازم است چرا که هنگامی که سن بالا می‌رود، بیشتر مستعد ابتلا به اثرات جانبی داروها هستند.
• داروها را در صورت پایان دوره انقضاء دور بریزید.

• دکتر داروساز می‌تواند در مورد اثرات جانبی و تداخلات دارویی شما را راهنمایی کند.
• شما ممکن است برای مصرف مقادیر مختلف دارو همزمان دچار اشتباه شوید. در مورد وسایل کمکی برای مصرف صحیح دارو وسایلی که در داروخانه موجود است، با دکتر داروساز مشورت کنید. این کار به شما کمک می کند مصرف قرصهایتان را منظم کنید.

• برخی شرایط زندگی ممکن است با بهتر کردن شرایط زندگی مثل تعدیل و رژیم غذایی ورزش معمولی کنترل شود. در مورد این شرایط و این که آیا بهبود این عوامل باعث کاهش نیاز به دارو می‌شوند یا خیر از پزشک خود سوال کنید.

مواردی که باید به خاطر داشته باشید

• عوارض ناخواسته یا جانبی می‌توانند در مورد همه داروها ایجاد شوند، اعم از داروهای تجویز شده توسط پزشک یا داروهایی که بدون نسخه تهیه می‌شوند، داروهای گیاهی، ویتامینها و داروهای مکمل.
• مصرف داروهای مکمل و فارماکولوژیک همزمان شانس ایجاد عوارض جانبی را بالا می‌برد. چرا که مواد فعال این داروها می‌توانند عوارض پرسر و صدایی ایجاد کنند.
• در مورد انواع داروهایی که مصرف می‌کنید شامل داروهای از قبل تجویز شده، داروهایی که خودتان مصرف می‌کنید و داروهای مکمل به پزشک خود اطلاع دهید. شما ممکن است نیازمند بازنگری سالانه داروهایی که مصرف می‌کنید، باشید.

[mojrem2]

بیماری و دارو

کشف داروهای جدید و مراحلی که از کشف تا عرضه آنها به بازار دارویی طی می‌شود، موضوع جالبی است. امروزه آگاهی دقیق از ساز و کار بیماریها برای دستیابی به داروهای جدید امری ضروری محسوب می‌شود. در واقع می‌توان گفت که هر بیماری حاصل به هم خوردن نظم طبیعی یکی از چرخه‌های فعالیت بدن است، بنابراین با دانستن اینکه کدام چرخه بدن از نظم طبیعی خود خارج شده است، می‌توان دارویی را به کار برد که دوباره آن را به حالت اولیه باز گرداند.


منبع کل مطالب من در این تاپیک : سایت رشد

منشاء داروها

بطور کلی داروها از نظر منشاء به سه گروه طبیعی، نیمه صناعی و صناعی تقسیم می‌شوند.

داروهای طبیعی

داروهای طبیعی داروهایی هستند که از منابع طبیعی به دست می‌آیند. اینگونه فرآورده‌ها یا به صورت خام مصرف می‌شوند، مثل عصاره گیاه آلوئه برای درمان بیماریهای پوستی یا جگر برای درمان بیماریهای شب کوری و یا شامل مواد شیمیایی خاصی هستند که از فرآورده خام طبیعی استخراج و سپس به عنوان دارو مصرف می‌شوند، مثل مورفین که از تریاک استخراج می‌شود و انسولین که از لوزالمعده گاو یا خوک به دست می‌آید. در مورد این گروه از داروها، برای کشف داروی جدید به سراغ طب سنتی کشورهای مختلف می‌روند. در طب سنتی، خواص گیاهان و فرآورده‌های مختلف جانوری شرح داده شده است. دانشمندان با روشهای علمی به بررسی آزمایشگاهی خواص ذکر شده در مواد خام می‌پردازند. این بررسیها ممکن است در شرایط خارج از بدن موجودات زنده (مثل بررسی اثرات ضد میکروبی در محیط های کشت) یا در شرایط داخل بدن (شامل بررسی اثر پس از کاربرد در جانوران آزمایشگاهی) انجام شوند. در صورتی که فرآورده خام، موثر تشخیص داده شود، به روشهای گوناگون ترکیبات مختلف موجود در آن را تفکیک و تخلیص می‌کنند و سپس می‌کوشند تا ساختار شیمیایی این ترکیبات خالص شده را (که به دست آوردن مقادیر ناچیزی از آنها اغلب مستلزم ساعتها کار طاقت فرساست) شناسایی کنند.

برای این کار از روشهای مختلف دستگاهی نظیر تهیه طیفهای تشدید مغناطیسی هسته (nmr)، طیف جرمی (ms)، طیف فرابنفش (uv) و فراسرخ (ir)، اثر بر نور قطبیده (چرخش نوری)، کروماتوگرافی با عملکرد بالا (hplc) و ... استفاده می‌شود. به این ترتیب با تلفیق مجموعه این مدارک که هر یک گوشه‌ای از اطلاعات ضروری را برای تعیین ساختار شیمیایی ماده فراهم می‌آورند و مقایسه آنها با ساختارهای شناخته شده، ساختار شیمیایی مواد مورد نظر را شناسایی می‌کنند. در مرحله بعد مجدد آزمونهای بررسی اثرات دارویی بر هر یک از ترکیبات خالص انجام می‌گیرد تا ترکیب موثر شناسایی و به عنوان ماده دارویی عرضه گردد.

داروهای نیمه صناعی

داروهای نیمه صناعی با ایجاد تغییرات شیمیایی بر داروهای طبیعی به دست می‌آیند. این تغییرات با هدف افزایش قدرت دارو، کاهش عوارض جانبی، بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی و ... انجام می‌شوند. گاه داوری به دست آمده از منابع طبیعی دارای نقایصی است که با انجام تغییرات جزئی روی ساختار شیمیایی آن می‌توان نقص موجود را برطرف کرد. مثلا پنی سیلین حاصل از قارچ پنی‌سیلیوم در اسید معده تخریب می‌شود و نمی‌توان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد، ولی با انجام تغییراتی کوچک در گروههای جانبی هسته پنی‌سیلین، داروهای پادزی آموکسی‌سیلین، آمپی‌سیلین و پنی‌سیلین V بدست می‌آیند که نسبت به محیط اسیدی معده مقاومند و از راه خوراکی به مصرف می‌رسند.

برای دستیابی به داروهای جدید نیمه صناعی باید تغییراتی حساب شده و قاعده‌مند روی ساختار شیمیایی ماده طبیعی ایجاد کرد و سپس نتیجه این تغییرات را روی اثر دارو بررسی نمود. اینگونه مطالعات منجر به کشف "رابطه ساختمان و اثر" در یک ماده دارویی می‌شود. دارویی که از طبیعت به دست می‌آید، در بدن اثرات مختلفی دارد. برای مثال مورفین نمونه جالبی از این مطلب است. این دارو دارای اثرات ضد درد، تسکین دهنده سرفه ایجاد یبوست، اعتیادآوری و ... می‌باشد. محققان می‌کوشند تا با دستکاری در ساختار مورفین داروهایی تهیه کنند که هر یک از اثرات فوق را به تنهایی و بدون دارا بودن خاصیت اعتیاد آوری دارا باشند. در راستای این کوششها داروهای بوپرنورفین با اثر ضد درد عالی و اعتیادآوری اندک، دکسترومتورفان با اثر ضد سرفه و بدون اثر ضد درد و اعتیاد آوری و دیفنوکسیلات با اثر ضد اسهال، بدون اثر ضد سرفه و اعتیاد آوری خیلی جزئی ساخته شده‌اند.

داروهای صناعی

با پیشرفت علم شیمی ، به ویژه دانش شیمی آلی وپیدایش روشهای گوناگون سنتز مواد، هم اکنون میلیونها ترکیب شیمیایی ساخته شده وجود دارند و بدون اغراق همه روزه دهها ترکیب جدید دیگر نیز ساخته می‌شوند. از میان این ترکیبات بطور تصادفی یا آگاهانه، موادی که دارای اثرات درمانی هستند، انتخاب می‌شوند. این گونه داروها را که به طریقه شیمیایی سنترشده‌اند، داروهای صناعی می‌نامند. برای مثال دانشمندی به نام دوما که به مطالعه روی رنگها مشغول بود، متوجه شد که گروهی از موشهای آزمایشگاهی که به طور اتفاقی نوعی رنگ قرمز به نام پرونتوسیل را خورده بودند، در برابر عفونت مقاومت یافته‌اند. با بررسی بیشتر خاصیت ضد باکتریایی رنگ فوق مشخص گردید و بر اساس آن گروهی از داروهای ضد باکتری به نام سولفونامیدها ساخته و عرضه شدند که از آن میان می‌توان به پادزیهای معروفی چون کوتریموکسازول و سولفاستامید اشاره کرد.

در گروه داروهای صناعی می‌توان برای درمان یک بیماری، اثر تمامی مواد شیمیایی شناخته شده را روی آن بررسی کرد. ولی با توجه به تعداد بیماریها و کثرت فراوان مواد شیمیایی این کار عملا غیر ممکن است. بنابراین با توجه به اینکه اثر یک ماده ناشی از ساختار شیمیایی آن است (رابطه ساختمان و اثر)، محققان حدس می‌زنند که ممکن است گروههای خاصی از مواد شیمیایی روی یک بیماری خاص موثر باشد. لازم به ذکر است که این حدس با توجه دقیق به ساز و کار بیماری و ساختار شیمیایی مواد و غالبا با استفاده رایانه انجام می‌گیرد. به این ترتیب اثر مواد مورد نظر را در آزمایشگاه روی آن بیماری آزمایش می‌کنند. ممکن است این بررسیها به کشف ماده ای موثر بیانجامند و یا اصلا بی‌نتیجه باشند. برای مثال داروی Azt که تا حدودی بر ویروس مولد بیماری ایدز موثر بوده است، به این شیوه یافت شد. Azt ماده‌ای بود که سالها قبل ساخته شده و کنار گذاشته شده بود تا اینکه در شمار ترکیبات مورد آزمایش روی ویروس ایدز انتخاب گردید و موثر بودن آن اثبات شد.

روش الگوبرداری از ساختمان بدن

راه دیگر کشف داروهای جدید، الگوبرداری از ساختمان بدن است. برای مثال هیستامین یکی از موادی است که بطور طبیعی در بدن ساخته می‌شود و در اندامهای مختلف کارهای مختلفی انجام می‌دهد. این ماده درپوست باعث خارش می‌شود، رگهای بینی و چشم را گشاد می‌کند، منجر به احتقان و عوارض ناشی از آن مثل آبریزش از بینی و سرخی چشم می‌گردد. در معده روی سلولهای کناری معده اثر کرده و تحریک ترشح اسید را باعث می‌شود. هیستامین در هر یک از این اندامها گیرنده مخصوص به خود را دارد که از این میان گیرنده‌های موجود در رگها و پوست (گیرنده‌های H1) با هم مشابهند و با گیرنده‌های موجود در جدار معده (گیرنده‌های H2) متفاوت می‌باشند. دانشمندان با در نظر گرفتن ساختار مولکولی هیستامین دو گونه از داروهای آنتی‌هیستامینی را طراحی کرده‌اند.

اینگونه داروها با اشغال گیرنده‌های هیستامینی به طور اختصاصی باعث مهار آنها و جلوگیری از تحریک می‌شوند. گروه اول داروهای آنتی‌هیستامینی هستند که در مواردی نظیر سرماخوردگی همراه با آبریزش بینی و یا خارش بکار می‌روند و اثری روی معده ندارند، از جمله داروهایی نظیر کلرافنیرامین، پرومتازین، هیدروکسی‌زین، پیریلامین و غیره. گروه دوم آنتی‌هیستامینهایی هستند که گیرنده‌های هیستامینی معده را مهار می‌کنند و به دنبال آن باعث مهار ترشح اسید می‌شوند. این گروه در درمان زخمهای معده و اثنی‌عشر مورد استفاده قرار می‌گیرند مثل [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ، رانیتیدین، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و غیره. کشف اثرات درمانی یک ترکیب شیمیایی، تازه آغاز راهی ست که ممکن است سالیان سال به طول بیانجامد.

مراحل بررسی ایمنی دارو

نکته در اینجاست که یک ماده دارویی همانطور که اثرات درمانی از خود نشان می‌دهد، ممکن است دارای اثرات مخرب و سمی دیگری نیز باشد. برای اطمینان از ایمنی کاربرد دارو در انسان ترکیبات شناسایی شده، باید از 4 مرحله آزمون و بررسی، با موفقیت بگذرند:


مرحله اول

آزمون بی‌خطر بودن و سمیت دارو قبل از کاربرد بالینی آن است. در این مرحله که 2 تا 3 سال به طول می‌انجامد اثرات دارو روی جانوران مختلف و جنینی جانوران باردار بررسی می‌شود. امروزه سعی می‌شود از شیوه‌های کشت بافتی و نمونه‌سازی رایانه‌ای برای کاهش کاربرد جانوران آزمایشگاهی در این مرحله استفاده شود، .ولی ارزش پیش‌بینی کننده این روشها هنوز بسیار محدود است. آزمون سمیت پیش بالینی به ازای هر داروی موفق عرضه شده به بازار به طور متوسط حدود 41 میلیون دلار خرج بر می‌دارد و ممکن است تحلیل اطلاعات به دست آمده تا 5 سال زمان ببرد. اگر ماده دارویی در حیوانات و جنین آنها اثر سوئی نشان ندهد، وارد مرحله بعدی می‌شود.


مرحله دوم

مرحله ارزیابی دارو در انسان است که طی آن سرنوشت دارو در بدن افراد سالم داوطلب و اثر بدن بر دارو (فارماکوکینتیک) مورد بررسی قرار می‌گیرد. این مرحله نیز ممکن است حدود 2 سال به طور بیانجامد و معمولا به سبب وجود قوانین سخت در مورد آزمون داروهای جدید روی انسان در کشورهای پیشرفته، با دشواریهای خاصی مواجه است. اگر دارو در این مرحله نیز با مشکل خاصی مواجه نشود، به مرحله سوم راه می‌یابد.


مرحله سوم

این مرحله که 3 تا 5 سال به طول می‌انجامد، دارو به تعداد معدودی از بیماران داده می‌شود تا اثرات آن روی بیماری در انسان مشخص شود. در صورتی که دارو در این مرحله نیز نتایج مطلوبی به دست دهد، مجوز ورود به بازار را دریافت خواهد کرد و در سطح وسیع عرضه می‌شود. از این پس دارو در بوته آزمون چهارم یا مرحله پس از فروش قرار می‌گیرد.


مرحله چهارم

در این مرحله عکس‌العمل نژادها و گروههای مختلف جمعیتی در برابر دارو مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و متخصصان پزشکی در سراسر دنیا در صورت مشاهده هر گونه عارضه‌ای آن را به سازمان بهداشت جهانی گزارش می‌دهند. در صورت مضر تشخیص داده شدن دارو، بسرعت آن را از سطح بازار دارویی جمع‌آوری می‌کنند. بر این اساس همه ساله از بین ترکیبات مختلفی که دارای اثرات درمانی می‌باشند، در هر مرحله تعداد زیادی از انها به دلایل مختلف از گردونه پژوهش خارج می‌شوند و از ادامه مرحله بعدی تحقیق باز می‌مانند. همچنین داروهای بسیاری با مشخص شدن اثرات سوء آنها، پس از توزیع وسیع از فهرست داروهای رایج حذف می‌شوند و داروهای متعددی نیز همواره در شرف حذف هستند، برای مثال می‌توان به داروی دی‌پیرون یا نوارلژین اشاره کرد که به دلیل عوارض خونی شدید، امروزه دیگر کاربردی ندارد.

به این ترتیب تخمین زده می‌شود که برای عرضه هر داروی جدید به بازار حدود پنج تا ده هزار مولکول جدید ساخته و بررسی می‌شوند و هزینه‌ای بالغ بر 240 میلیون دلار صرف می‌گردد.

عوارض جانبی و اثرات ناخواسته داروها

با وجود مراحل متعدد و موشکافانه بررسی ایمنی کاربرد مواد دارویی و قوانین سخت دریافت مجوز برای تولید و توزیع گسترده، داروها عاری از اثرات ناخواسته نیستند. برخی از این عوارض که خطرات کمتری دارند ناشی از گسترش و تشدید اثرات شناخته شده دارو می‌باشند و قابل پیش‌بینی هستند، ولی گروه دیگر ممکن است تا زمانی که دارو به طور گسترده و به مدت طولانی وارد بازار دارویی نگردیده است، شناسایی نشوند. این گروه از اثرات خطرناکترند و بنابراین آگاهی از آنها برای پزشک اهمیت دارد. برخی از واکنشهای این گروه جنبه آلرژیک (حساسیت‌زا) دارند و برخی دیگر نیز که به واکنش ایدیوسنکراتیک موسومند، دارای ریشه‌های وراثتی می‌باشند.

ایدیوسنکرازی در اصطلاح به هر گونه واکنش پذیری غیر عادی با منشا ژنتیکی نسبت به عوامل شیمیایی اطلاق می‌شود. این واکنشها ممکن است به صورت حساسیتهای بسیار شدید و گاه مرگبار نسبت به دوزهای اندکی از یک دارو و یا عدم پاسخدهی حتی نسبت به دوزهای بسیار بالای دارو آشکار شوند. برای مثال حدود 10 درصد از مردان سیاهپوست بر اثر نقص ژنتیکی آنزیمی به نام گلوکز 6- فسفات دهیدروژناز (g6pd) با دریافت داروی پریماکین دچار نابودی شدید گلبولهای قرمز و کم خونی خطرناک حاصل از آن می‌شوند. در مقابل گروهی از افراد به دلیل اختلاف ژنتیکی گیرنده‌های دارویی خود، نسبت به عملکرد ضد انعقادی داروی وارفارین مقاومت دارند.

[mehraria]

جمفيبروزيل‌ GEMFIBROZIL

در مورد این دارو
جمفيبروزيل‌ دارويي‌ است‌ كه‌ براي‌ پايين‌ آوردن‌ كلسترول‌ ليپوپروتئين‌ كم‌چگال‌ (LDL) وتري‌گلسيريدها و افزايش‌ سطح‌ ليپوپروتئين‌ پرچگال‌ (LDL) درخون‌ استفاده‌ مي‌شود. بنابراين‌ جمفيبروزيل‌ دارويي‌ است‌ كه‌ به‌ جلوگيري‌ از بيماري‌ عروقي‌ كرونري‌ كمك‌ مي‌كند. اين‌ دارو بالا بودن‌ سطح‌ كلسترول‌ خون‌ را درمان‌ نمي‌كند، بلكه‌ فقط‌ شرايط‌ را كنترل‌ مي‌كند. براي‌ افزايش‌ تأثير اين‌ دارو بايد از دستورات‌ پزشكتان‌ مبني‌بر كاهش‌ دريافت‌ اسيدهاي‌ چرب‌ اشباع‌ و كلسترول‌ از طريق‌ غذاها، پرداختن‌ به‌ ورزش‌ به‌ مقدار كافي‌، كاهش‌ وزن‌ تا رسيدن‌ به‌ وزن‌ مطلوب‌ و ترك‌ سيگار (اگر سيگاري‌ هستيد) پيروي‌ كنيد.
چگونگی مصرف
جمفيبروزيل‌ بايد روزي‌ 2 بار، 30 دقيقه‌ پيش‌ از صبحانه‌ و شام‌ خورده‌ شود. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، به‌ مجردي‌ كه‌ آن‌ را به‌ ياد آورديد، مصرفش‌ كنيد. مگر اينكه‌ تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌ باشد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت‌ بروز هر يك‌ از علايم‌ زير مصرف‌ جمفيبروزيل‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد: شكم‌ درد شديد همراه‌ با تهوع‌ و استفراغ‌ (سنگ‌ كيسه‌ صفرا)؛ درد عضلاني‌ يا خستگي‌ غيرعادي‌؛ سرفه‌؛ تب‌ يا لرز؛ يا كمردرد. علايم‌ زير ممكن‌ است‌ رخ‌ دهند ولي‌ فقط‌ اگر مشكل‌ساز شوند بايد به‌ اطلاع‌ پزشك‌ برسند: اسهال‌، نفخ‌، يبوست‌، سوزش‌ سردل‌، تهوع‌، سرگيجه‌، سردرد يا بثورات‌ جلدي‌
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ جمفيبروزيل‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ جمفيبروزيل‌
بارداري‌ يا شيردهي‌
در حال‌ مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ لووستاتين‌ يا ضد انعقادهاي‌ خوراكي‌ (وارفارين‌)
سابقه‌ يا ابتلا به‌ مشكلات‌ كيسه‌ صفرا، سنگ‌ كيسه‌ صفرا، يا بيماري‌هاي‌ كليوي‌ يا كبدي‌
در هنگام مصرف جمفيبروزيل توصیه میشود
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد. اگر ظرف‌ 3 ماه‌ درمان‌ با اين‌ دارو پاسخي‌ مشاهده‌ نشود، پزشك‌ معمولاً دارو را قطع‌ مي‌كند.
از دستورات‌ تغذيه‌اي‌ و ديگر توصيه‌هاي‌ پزشكتان‌ پيروي‌ كنيد.
پيش‌ از هرگونه‌ جراحي‌، و نيز كارهاي‌ دندانپزشكي‌ ساير پزشكان‌ را از اينكه‌ اين‌ دارو را مصرف‌ مي‌كنيد مطلع‌ سازيد.
جمفيبروزيل‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ و دور از گرما، نور مستقيم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ جمفيبروزيل‌ فاسد مي‌شود).
جمفيبروزيل‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ توالت‌ دور بريزيد.
در هنگام مصرف جمفيبروزيل نباید
نبايد پيش‌ از مشورت‌ با پزشكتان‌ دارو را قطع‌ كنيد. در صورت‌ قطع‌ دارو چربي‌هاي‌ خونتان‌ ممكن‌ است‌ به‌ شدت‌ افزايش‌ يابند

[mehraria]

داكسي‌سايكلين DOXYCYCLIN

در مورد این دارو
داكسي‌سايكلين‌ يك‌ داروي‌ ضد باكتريايي‌ رايج‌ مي‌باشد كه‌ بر درمان‌ عفونت‌هاي‌ گوناگون‌ از قبيل‌ آكنه‌ (جوش‌)، عفونت‌ گوش‌ مياني‌، ساير عفونت‌هاي‌ پوست‌ و بافت‌ نرم‌، برونشيت‌، سينوزيت‌، سينه‌ پهلو (پنوموني‌)، عفونت‌هاي‌ دستگاه‌ ادراري‌، و نيز عفونت‌هاي‌ كلاميديايي‌، سيفليس‌، و گنوره‌اي‌ استفاده‌ مي‌شود.
چگونگی مصرف
داكسي‌سايكلين‌ را مي‌توان‌ با شكم‌ خالي‌ (يك‌ ساعت‌ قبل‌ يا 2 ساعت‌ پس‌ از غذا)، يا با غذا مصرف‌ كرد؛ دارو بايد با يك‌ ليوان‌ پر از آب‌ و در حالت‌ غيردرازكش‌ خورده‌ شود تا معده‌ را ناراحت‌ نكند. اگر معده‌ ناراحت‌ شود، دارو را بايد با غذا مصرف‌ كرد. بهرحال‌، داكسي‌سايكلين‌ نبايد ظرف‌ 3-1 ساعت‌ از مصرف‌ داروهاي‌ ديگر خورده‌ شود. اگر نوع‌ سوسپانسيون‌ آن‌ را مصرف‌ مي‌كنيد، شيشه‌ دارو را پيش‌ از مصرف‌ به‌ خوبي‌ تكان‌ دهيد. از پيمانه‌ مدرج‌ داخل‌ جعبه‌ دارو براي‌ اندازه‌گيري‌ مقدار دارو استفاده‌ كنيد. كپسول‌هاي‌ ديررهش‌ بايد يكجا بلعيد و شكستن‌، خردكردن‌ يا جويدن‌ آن‌ها ممنوع‌ است‌. بهتراست‌ داكسي‌ سايكلين‌ طي‌ شبانه‌ روز در نوبت‌هاي‌ با فواصل‌ يكسان‌ مصرف‌ شود تا سطح‌ خوني‌ آن‌ ثابت‌ باقي‌ بماند. براي‌ مثال‌، اگر قرار است‌ دارو را روزي‌ 2 بار مصرف‌ كنيد، بايد هر 12 ساعت‌ مصرف‌ شود (مثلاً 6 صبح‌ و 6 شب‌ يا 7 صبح‌ و 7 شب‌). اگر اين‌ بار برنامه‌ كاري‌ يا خواب‌ شما تداخل‌ مي‌كند، از پزشكتان‌ بخواهيد در تعيين‌ يك‌ برنامه‌ مناسب‌تر به‌ شما كمك‌ كند. دارو بايد سر وقت‌ و به‌ طور كامل‌ مصرف‌ شود، حتي‌ اگر احساس‌ بهبودي‌ داريد. چنانچه‌ پيش‌ از اتمام‌ دارو، مصرف‌ آن‌ را قطع‌ كنيد علايم‌تان‌ ممكن‌ است‌ عود كند. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، به‌ مجرديكه‌ ياد آوريد مصرفش‌ كنيد. البته‌ اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌ است‌. نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌ به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت‌ بروز هر يك‌ از علايم‌ زير با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: افزايش‌ حساسيت‌ به‌ نور؛ تكرار ادرار؛ تشنگي‌ شديد؛ خستگي‌ غير عادي‌؛ درد شكمي‌؛ تهوع‌ و استفراغ‌؛ زردي‌ چشم‌ها و پوست‌؛ سردرد؛ تغييرات‌ بينايي‌؛ برجسته‌ شدن‌ ملاج‌ها در شيرخواران‌. علايم‌ ديگري‌ نيز ممكن‌ است‌ روي‌دهند ولي‌ فقط‌ در صورتي‌ كه‌ مشكل‌ساز شوند نياز است‌ با پزشك‌ در ميان‌ گذاشته‌ شوند: سرگيجه‌، عدم‌ تعادل‌، سياهي‌رفتن‌ چشم‌؛ دل‌پيچه‌؛ اسهال‌، يا تهوع‌ و استفراغ‌؛ افزايش‌ حساسيت‌ به‌ نور آفتاب‌، رشد بيش‌ از حد قارچي‌ (خارش‌ مناطق‌ تناسلي‌ يا مقعد و انتهاي‌ روده‌، زخم‌هاي‌ دهاني‌ يا روي‌ زبان‌).
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديلتيازم‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌داكسي‌سايكلين‌، تتراسايكلين‌هاي‌ ديگر، يا داروهاي‌ بي‌حس‌ موضعي‌ مثل‌ ليدوكائين‌
بارداري‌ يا شيردهي‌ (تجويز داكسي‌سايكلين‌ براي‌ كودكان‌ زير 8 سال‌ ممنوع‌ است‌).
در حال‌ مصرف‌ داروهاي‌ ديگر به‌ ويژه‌ آنتي‌اسيدها، مكمل‌هاي‌ كلسيم‌، مكمل‌هاي‌ آهن‌، داروهاي‌ حاوي‌ منيزيم‌، كلستيرامين‌ يا كلستيپول‌ يا قرص‌هاي‌ ضدبارداري‌.
ابتلا به‌ يا سابقه‌ ديابت‌ بي‌مزه‌ يا بيماري‌هاي‌ كليوي‌ يا كبدي‌.
در هنگام مصرف داكسي‌سايكلين توصیه میشود
حتي‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودي‌، دارو تا انتها مصرف‌ كنيد تا عفونتتان‌ درمان‌ شده‌، از عود جلوگيري‌ شود.
روزي‌ 8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد، مگر اينكه‌ پزشكتان‌ دستور ديگري‌ داده‌ باشد.
از نور خورشيد بين‌ ساعت‌ 10 صبح‌ تا 3 بعد از ظهر و از لامپ‌هاي‌ آفتاي‌ و وسايل‌ برنزه‌ كننده‌ اجتناب‌ كنيد. مناطق‌ در معرض‌ نور را با كرم‌هاي‌ ضدآفتاب‌ با قدرت‌ محافظت‌كنندگي‌ (SPF) حداقل‌ 15 بپوشانيد.
اگر قرص‌ ضدبارداري‌ مصرف‌ مي‌كنيد، درحين‌ استفاده‌ از داكسي‌ سايكلين‌ يك‌ روش‌ جلوگيري‌ ديگر را به‌ تنهايي‌ يا در كنار قرص‌ ضدبارداري‌ بكارگيريد.
اگر ظرف‌ 3 روز درمان‌ با داكسي‌سايكلين‌ احساس‌ بهبودي‌ نداشتيد با پزشكان‌ مشورت‌ كنيد.
داكسي‌سايكلين‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌ يا حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (داكسي‌سايكلين‌ در اين‌ شرايط‌ فاسد مي‌شود).
داكسي‌سايكلين‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور بريزيد. اين‌ دارو وقتي‌ فاسد شود سمي‌ مي‌شود.
در هنگام مصرف داكسي‌سايكلين نباید
شير، محصولات‌ لبني‌، آنتي‌اسيد، مكمل‌ كلسيمي‌، مكمل‌ آهن‌ يا ملين‌هاي‌ حاوي‌ منيزيم‌ مصرف‌كنيد. اين‌ مواد غذايي‌ يا داروها را حداقل‌ 2 ساعت‌ قبل‌ يا 2 ساعت‌ بعد از مصرف‌ داكسي‌سايكلين‌ استفاده‌ كنيد.
تا پيش‌ از مشخص‌شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو رانندگي‌ كنيد يا بخواهيد كاري‌ انجام‌ دهيد كه‌ نياز به‌ هوشياري‌ كامل‌ دارد.
دارو را پيش‌ از اتمام‌ آن‌ قطع‌ كنيد، مگر به‌ دستور پزشك‌.

[mehraria]

ديازپام DIAZEPAM

در مورد این دارو
ديازپام‌ براي‌ تسكين‌ اضطراب‌، اختلالات‌ خواب‌، و اختلالات‌ هراس‌ تجويز مي‌شود. اين‌ دارو همچنين‌ به‌عنوان‌ ضد تشنج‌ و شل‌كننده‌ ماهيچه‌ اسكلتي‌ استفاده‌ مي‌شود.
چگونگی مصرف
ديازپام‌ بسته‌ به‌ شرايط‌ متفاوت‌ و در افراد متفاوت‌ با مقادير متفاوتي‌ تجويز مي‌شود. هيچگاه‌ بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده‌ مصرف‌ نكنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. شكل‌هاي‌ مايع‌ ديازپام‌ را مي‌توان‌ با غذاهاي‌ مايع‌ يا نيمه‌ جامد مثل‌ پوره‌ مخلوط‌ كرده‌ نگذاريد ديازپام‌ مايع‌ يخ‌ بزند. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد ، به‌ مجردي‌ كه‌ آن‌ را به‌ ياد آورديد مصرفش‌ كنيد. اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ مصرف‌ دارو رسيده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌ به‌ برنامه‌ دارويي‌ منظمتان‌ بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت‌ بروز هريك‌ از علايم‌ نادر ولي‌ جدي‌ زير، مصرف‌ ديازپام‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: افت‌ قواي‌ ذهني‌؛ خواب‌آلودگي‌ شديد؛ تكلم‌ نامفهوم‌؛ ضربان‌ قلب‌ كند؛ تنگي‌نفس‌؛ عدم‌ تعادل‌؛ بثورات‌ جلدي‌؛ گلودرد؛ تب‌؛ لرز؛ كبودي‌ يا خونريزي‌ غيرعادي‌؛ زخم‌هاي‌ دهاني‌؛ زردي‌ پوست‌ يا چشمان‌؛ از دست‌ رفتن‌ حافظه‌؛ بي‌خوابي‌؛ اضطراب‌؛ يا تحريك‌پذيري‌. ديازپام‌ مي‌تواند اعتيادآور باشد، و علايم‌ ترك‌ دارو ممكن‌ است‌ در صورت‌ قطع‌ ناگهاني‌ آن‌ روي‌ دهد؛ علايم‌ ترك‌ دارو عبارتند از: گيجي‌، افت‌ قواي‌ ذهني‌، دردهاي‌ شكمي‌، افزايش‌ تعريق‌، تهوع‌، استفراغ‌، حساسيت‌ به‌ نور و صدا، يا احساس‌ سوزن‌سوزن‌ شدن‌ يا گزگز. اگر مي‌خواهيد مصرف‌ ديازپام‌ را قطع‌ كنيد با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد تا شايد اين‌ كار تدريجي‌ انجام‌ گيرد. علايم‌ زير ممكن‌ است‌ مشاهده‌ شوند اما فقط‌ در صورتي‌ كه‌ مشكل‌ساز شوند نياز به‌ گزارش‌ دارند: سرگيجه‌، خواب‌آلودگي‌، خشكي‌ دهان‌، سردرد، تهوع‌، يبوست‌، اسهال‌، ضربان‌ قلب‌ سريع‌ و شديد، يا لرزش‌.
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديازپام‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ ديازپام‌، بنزوديازپين‌هاي‌ ديگر، يا هرگونه‌ ماده‌ غذايي‌، رنگ‌هاي‌ خوراكي‌، يا نگه‌دارنده‌ها.
بارداري‌ يا شيردهي‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ الكل‌، آرامبخش‌ها، داروهاي‌ ضدافسردگي‌، يا داروهاي‌ ضدتشنج‌.
سابقه‌ اعتياد به‌ الكل‌ يا مواد مخدر، گلوكوم‌ (افزايش‌ فشار داخل‌ چشم‌)، مياستني‌گراويس‌، بيماري‌ انسدادي‌ ريوي‌ مزمن‌ شديد، يا آمفي‌زم‌ يا ابتلا به‌ اين‌ موارد.
در هنگام مصرف ديازپام توصیه میشود
به‌ پزشكتان‌ به‌طور منظم‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبود شما را زير نظر داشته‌ باشد.
تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو در رانندگي‌ و كار با وسايل‌ خطرناك‌ احتياط‌ كنيد. برخي‌ افراد با مصرف‌ اين‌ دارو دچار خواب‌آلودگي‌ و افت‌ سطح‌ هوشياري‌ مي‌شوند.
در صورت‌ شك‌ به‌ مصرف‌ بيش‌ از حد دارو، بلافاصله‌ تقاضاي‌ كمك‌ پزشكي‌ كنيد.
اگر در هنگام‌ مصرف‌ ديازپام‌ دچار افكار يا احساسات‌ عجيب‌ شديد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشيد كه‌ نشان‌ دهد ديازپام‌ مصرف‌ مي‌كنيد.
ديازپام‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌ و حرارت‌ مرطوب‌ نگه‌ داريد (در اين‌ شرايط‌ ديازپام‌ فاسد مي‌شود).
ديازپام‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد.
در هنگام مصرف ديازپام نباید
داروهاي‌ آرامبخش‌ ديگري‌ مصرف‌ كنيد.
الكل‌ بنوشيد.
ديازپام‌ را به‌عنوان‌ قرص‌ خواب‌ مصرف‌ كنيد، مگر اينكه‌ برنامه‌ شما اجازه‌ دهد 8-7 ساعت‌ خواب‌ داشته‌ باشيد؛ در غير اين‌ صورت‌ ممكن‌ است‌ تا بي‌اثر شدن‌ دارو خواب‌آلوده‌ باشيد و فراموشكار شويد.

[mehraria]

ديفن‌هيدرامين‌ DIPHENHYDRAMINE

ديفن‌هيدارمين‌ از داروهاي‌ بدون‌ نياز به‌ نسخه‌ است‌ كه‌ به‌عنوان‌ آنتي‌هيستامين‌ هم‌ مورد تجويز قرار مي‌گيرد. اين‌ دارو يك‌ آنتي‌هيستامين‌ است‌ كه‌ براي‌ درمان‌ يا پيشگيري‌ مواردي‌ نظير علايم‌ ناشي‌ از حساسيت‌ها (آبريزش‌ بيني‌، سرفه‌، خارش‌ و قرمزي‌ چشم‌، خارش‌ بدن‌)، سرماخوردگي‌ها (عطسه‌، آبريزش‌ بيني‌، سرفه‌)، پاركينسونيسم‌ (لرزش‌، حركات‌ غيرارادي‌)، بيماري‌ حركت‌، سرگيجه‌، تهوع‌ يا استفراغ‌، و بي‌خوابي‌ تجويز مي‌شود. ديفن‌هيدرامين‌ همچنين‌ يكي‌ از تركيبات‌ داروهاي‌ گوناگوني‌ است‌ كه‌ براي‌ تسكين‌ سرفه‌ و سرماخوردگي‌ در هنگام‌ مصرف‌ مي‌شوند. نام‌ تجاري‌ ديفن‌هيدارمين‌ بنادريل‌ است‌.
چگونگی مصرف
ديفن‌هيدارمين‌ را مي‌توان‌ با غذا، آب‌ يا شير مصرف‌ كرد تا معده‌ را ناراحت‌ نكند. اگر براي‌ پيشگيري‌ از بيماري‌ حركت‌ اين‌ دارو را مصرف‌ مي‌كنيد، دارو را حداقل‌ 30 دقيقه‌ (ترجيحاً 2-1 ساعت‌) پيش‌ از شروع‌ سفر مصرف‌ كنيد. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد ، به‌ مجردي‌ كه‌ به‌ ياد آورديد، مصرفش‌ كنيد. البته‌ اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌، به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ بازگرديد. از دو برابر كردن‌ مقدار دارو بپرهيزيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت‌ بروز هريك‌ از علايم‌ زير با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: گلودرد و تبي‌ كه‌ با بيماري‌اي‌ كه‌ به‌خاطرش‌ ديفن‌هيدارمين‌ مصرف‌ مي‌كنيد بي‌ارتباط‌ باشد؛ كبودي‌ يا خونريزي‌ غيرطبيعي‌؛ خستگي‌ يا ضعف‌ شديد؛ خشكي‌ شديد دهان‌، بيني‌ يا گلو؛ كاهش‌ مهارت‌هاي‌ حركتي‌ يا مشكل‌ در حفظ‌ تعادل‌؛ تاري‌ ديد؛ ادرار كردن‌ مشكل‌ يا دردناك‌؛ برافروختگي‌ يا قرمزي‌ صورت‌؛ كابوس‌؛ توهمات‌ (ديدن‌، شنيدن‌، يا حس‌ كردن‌ چيزي‌ كه‌ وجود ندارد)؛ يا تشنج‌. كودكان‌ و افراد مسن‌ ممكن‌ است‌ با مصرف‌ اين‌ دارو دچار سراسيمگي‌، بي‌قراري‌، و هيجان‌ شوند؛ در اين‌ صورت‌ پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديفن‌هيدرامين‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ هر نوع‌ ماده‌ غذايي‌، نگهدارنده‌ها، رنگ‌هاي‌ خوراكي‌، يا داروهاي‌ ديگر (به‌ ويژه‌ آنتي‌هيستامين‌ها). بارداري‌ يا شيردهي‌.
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ داروهاي‌ آرامبخش‌، خواب‌، تشنج‌، مسكن‌ها، شل‌كننده‌هاي‌ عضلاني‌، يا داروهاي‌ دل‌پيچه‌ (داروهاي‌ آنتي‌كولينرژيك‌).
ابتلا يا سابق‌ بزرگي‌ پروستات‌، مشكل‌ در ادرار كردن‌، انسداد گردن‌ مثانه‌، گلوكوم‌ زاويه‌ بسته‌.
در هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين‌ توصیه میشود
از مصرف‌ الكل‌، داروهاي‌ خواب‌، يا آرامبخش‌ها بپرهيزيد؛ اين‌ داروها اثرات‌ تخديري‌ ديفن‌هيدارمين‌ را افزايش‌ مي‌دهند.
انتظار خواب‌آلودگي‌ را داشته‌ باشيد.
پيش‌ از اقدام‌ به‌ رانندگي‌ يا كار با وسايل‌ خطرناك‌ از واكنش‌ بدنتان‌ نسبت‌ به‌ اين‌ دارو مطمئن‌ شويد. ديفن‌هيدارمين‌ ممكن‌ است‌ روي‌ سطح‌ هوشياري‌ شما تأثير بگذارد.
براي‌ رفع‌ خشكي‌ دهان‌ آدامس‌ بجويد يا آب‌نبات‌ بمكيد. اگر خشكي‌ دهان‌ بيش‌ از 2 هفته‌ ادامه‌ يافت‌ با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
ديفن‌هيدارمين‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ ديفن‌هيدارمين‌ فاسد مي‌شود). از منجمد كردن‌ شكل‌ شربت‌ اين‌ دارو بپرهيزيد.
اگر ظرف‌ 3 روز از مصرف‌ دارو احساس‌ بهبودي‌ نداشتيد، با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
در هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين‌ نباید
دارو را پس‌ از تاريخ‌ انقضايش‌ مصرف‌ كنيد

[mehraria]

ديكلوفناك DICLOFENAC

در مورد این دارو
ديكلوفناك‌ يك‌ داروي‌ ضد التهابي‌ غير استروئيدي‌ رايج‌ است‌. اين‌ دارو براي‌ تسكين‌ درد و كاهش‌ التهاب‌ آرتريت‌ روماتوئيد و استئوآرتريت‌ (آرتروز) در بالغين‌ تجويز مي‌شود. قرص‌هاي‌ سريع‌ رهش‌ آن‌ براي‌ كاهش‌ درد سردردهاي‌ عروقي‌، مشكلات‌ قاعدگي‌، و حمله‌هاي‌ حاد و نقرس‌ و ديگر مشكلات‌ التهابي‌ غير روماتوئيد مصرف‌ مي‌شود.
چگونگی مصرف
قرص‌هاي‌ ديكلوفناك‌ را بايد با غذا و يك‌ ليوان‌ پر از آب‌ مصرف‌ كرد. پس‌ از خوردن‌ ديلكوفناك‌، براي‌ جلوگيري‌ از تحريك‌ و آزار مري‌ تا 15 تا 30 دقيقه‌ نبايد دراز كشيد. قرص‌هاي‌ طولاني‌ رهش‌ ديكلوفناك‌ بايد درست‌ بلعيده‌ شوند و خردكردن‌، شكستن‌ يا جويدن‌ آنها صحيح‌ نمي‌باشد. اگر روزي‌ يك‌ قرص‌ ديلكوفناك‌ مصرف‌ مي‌كنيد، و يك‌ نوبت‌ را فرموش‌ كرده‌ايد، در صورتي‌ كه‌ بيش‌ از 8 ساعت‌ تا نوبت‌ بعدي‌ زمان‌ داريد مي‌توانيد نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را مصرف‌ كنيد. در غيراينصورت‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را حذف‌ كنيد و به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ بازگرديد. اگر روزي‌ چند نوبت‌ ديلكوفناك‌ مصرف‌ مي‌كنيد، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را مي‌توانيد بلافاصله‌ پس‌ از به‌ يادآوردنش‌ مصرف‌ كنيد. البته‌ اگر تقريباً موقغ‌ نوبت‌ بعدي‌ فرا رسيده‌ باشد، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كنيد و برنامه‌ دارويي‌ عاديتان‌ را از پي‌ بگيريد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد
هشدارها و عوارض جانبی
درصورت‌ بروز هريك‌ از علايم‌ زير مصرف‌ ديلكوفناك‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: خستگي‌ يا خواب‌آلودگي‌ شديد؛ سياهي‌ رفتن‌ چشم‌؛ گيجي‌؛ افسردگي‌؛ سوزش‌ سردل‌ يا سوءهاضمه‌؛ بي‌اشتهايي‌؛ تهوع‌ يا استفراغ‌؛ مدفوع‌ سياه‌، قيري‌ يا خوني‌؛ اسهال‌؛ علايم‌ شبه‌ آنفلوآنزا (لرز، تب‌، دردهاي‌ عضلاني‌)، به‌ ويژه‌ اگر درست‌ قبل‌ از يا همراه‌ بثورات‌ جلدي‌ رخ‌ دهند؛ تنگي‌ نفس‌ يا اشكال‌ در تنفس‌؛ سرفه‌؛ كمردرد؛ ادرار كدر، خوني‌ يا صورتي‌؛ تورم‌ صورت‌ يا پاها يا اندام‌ تحتاني‌؛ افزايش‌ وزن‌؛ سردرد شديد، سفتي‌ گردن‌ و كمر؛ كبودي‌ يا خونريزي‌ غيرعادي‌؛ بثورات‌ جلدي‌، خارش‌، كهير، يا ضايعات‌ تاولي‌؛ زردي‌ چشم‌ها يا پوست‌؛ صداي‌ زنگ‌ در گوش‌؛ تاري‌ ديد؛ زخم‌هاي‌ دهاني‌؛ يا تب‌ يا گلودردي‌ كه‌ پيش‌ از درمان‌ وجود نداشته‌ و ناشي‌ از مشكلي‌ كه‌ به‌ خاطرش‌ ديكلوفناك‌ مصرف‌ مي‌كنيد نباشد. افراد مسن‌تر بيشتر در معرض‌ خطر مشكلات‌ گوارشي‌ و خونريزي‌ هستند. يك‌ پاسخ‌ حساسيتي‌ نادر به‌ ديكلوفناك‌ آنافيلاكسي‌ است‌،كه‌ به‌ توجه‌ و مراقبت‌ فوري‌ پزشكي‌ نياز دارد. آنافيلاكسي‌ سريع‌ پيشرفت‌ مي‌كند. بلافاصله‌ پس‌ از بروز تورم‌ لب‌ها و اطراف‌ چشم‌، كهير يا بروز تورم‌هاي‌ پوستي‌، ضربان‌ قلب‌ تند، يا خس‌خس‌ سينه‌ يا مشكل‌ در تنفس‌ مصرف‌ ديكلوفناك‌ را قطع‌كرده‌ با يك‌ مركز خدمات‌ اظطراري‌ پزشكي‌ تماس‌ بگيريد. علايم‌ ديگري‌ نيز ممكن‌ است‌ رخ‌ دهد ولي‌ فقط‌ در صورتي‌ كه‌ مشكل‌ساز شوند بايد با پزشك‌ درميان‌ گذاشته‌ شوند؛ اين‌ علايم‌ عبارتند از: اضطراب‌، تشويش‌؛ سرگيجه‌، سياهي‌رفتن‌ چشم‌؛ سردرد خفيف‌، مشكل‌ در به‌ خواب‌رفتن‌، خشكي‌ دهان‌، دل‌ پيچه‌ خفيف‌، نفخ‌ و توليد گاز بيش‌ از حد، يا اسهال‌ يا يبوست‌.
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديكلوفناك‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ آسپرين‌ يا ديگر داروهاي‌ ضدالتهابي‌ غير استروئيدي‌
بارداري‌ يا شيردهي‌
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر؛ به‌ ويژه‌ ديگر داروهاي‌ ضدالتهابي‌ غير استروئيدي‌ (مثل‌ ناپروكسن‌)، آسپرين‌، ضدانعقادها (رقيق‌ كننده‌هاي‌ خون‌، نظير وارفارين‌)، آنتي‌ بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، آسپرين‌، ضد انعقادها (رقيق‌ كننده‌هاي‌ خون‌، نظير وارفارين‌)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ هال‌)، داروهاي‌ ضدسرطان‌ (متوتركسات‌، پليكامايسين‌)، سيكلوسپورين‌، ليتيوم‌، پروبنسيد (يك‌ داروي‌ نقرس‌)، تريامترن‌ (يك‌ داروي‌ مدر)، و والپروئيك‌ اسيد يا ديوالپروئكس‌.
مصرف‌ سه‌ قوطي‌ يا بيشتر مشروبات‌ الكلي‌ در روز
ابتلا به‌ يا سابقه‌ پوليپ‌هاي‌ بيني‌ مرتبط‌ با آسپيرين‌؛ زخم‌ يا التهاب‌ در دستگاه‌ گوارش‌؛ پرفشاري‌ خون‌، هموفيلي‌ يا ديگر مشكلات‌ خونريزي‌دهنده‌؛ نارسايي‌ مغز استخوان‌؛ زخم‌هاي‌ دهاني‌؛ يا بيماري‌هاي‌ كبدي‌ يا كليوي‌
در هنگام مصرف ديكلوفناك‌ توصیه میشود
برچسب‌ روي‌ دارو را مطالعه‌ كرده‌ از دستوراتش‌ پيروي‌ كنيد.
برچسب‌ ساير داروهاي‌ مجاز بدون‌ نسخه‌ را بخوانيد تا مطمئن‌ شويد حاوي‌ داروهاي‌ ضدالتهابي‌ غير استروئيدي‌ (مثل‌ آسپرين‌ يا ايبوپروفن‌) يا داروهايي‌ كه‌ با ديكلوفناك‌ تداخل‌ ايجاد مي‌كنند نباشد.
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد.
پيش‌ از انجام‌ هرگونه‌ عمل‌ جراحي‌ يا كارهاي‌ دندانپزشكي‌، ديگر پزشكان‌ را از اينكه‌ ديكلوفناك‌ مصرف‌ مي‌كنيد مطلع‌ سازيد.
در صورت‌ بروز خشكي‌ دهان‌ از آدامس‌ها و آب‌ نبات‌هاي‌ بدون‌ قند و نوشيدن‌ آب‌ براي‌ كاهش‌ آن‌ استفاده‌ كنيد.
اگر حساسيت‌ به‌ نور داريد از آفتاب‌ ساعت‌ 10 صبح‌ تا 3 بعد از ظهر اجتناب‌ كنيد و مناطق‌ در معرض‌ نور آفتاب‌ را با كرم‌هاي‌ ضد آفتاب‌ با قدرت‌ محافظتي‌ حداقل‌ (SPF 15) بپوشانيد.
ديكلوفناك‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، دور از گرما، نور مستقيم‌ يا حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ ديكلوفناك‌ فاسد مي‌شود)
ديكلوفناك‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد
در هنگام مصرف ديكلوفناك نباید
.مشروبات‌ الكلي‌ بنوشيد. زيرا احتمال‌ آسيب‌ به‌ معده‌ بيشتر خواهد شد.
تا مشخص‌شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو رانندگي‌ يا در فعاليت‌هاي‌ خطرناك‌ شركت‌ كنيد. اين‌ دارو در برخي‌ از افراد موجب‌ گيجي‌، سرگيجه‌، يا خواب‌آلودگي‌ مي‌شود
-=-=-=-=-=-=-=-=-
سایت سلامتیران

[mehraria]

ديگوكسين DIGOXIN

در مورد این دارو
ديگوكسين براي‌ افزايش‌ قدرت‌ قلب‌ به‌ عنوان‌ تلمبه‌ تجويز مي‌شوداين‌ دارو با بهبود تعداد ضربان‌ قلب‌ و ضرباهنگ‌ آن‌ چنين‌ تأثير مي‌گذارد. در نتيجه‌، گردش‌ خون‌ بهبود يافته‌ و علايم‌ ناشي‌ از وضعيت‌ بد كاركرد قلب‌ مثل‌ تنگي‌ نفس‌ و تورم‌ دست‌ها و پاها كاهش‌ مي‌يابد
چگونگی مصرف
ديگوكسين‌ معمولاً روزي‌ يك‌ بار تجويز مي‌شودمهم‌ است‌ كه‌ دارو هر روز در ساعت‌ يكساني‌ مصرف‌ شود معمولاً بهتر است‌ كه‌ صبح‌ها ناشتا خورده‌ شود تا كمتر فراموش‌ شود. البته‌ اگر عادت‌ داريد براي‌ صبحانه‌ غلات‌ برشته‌ بخوريد، مراقب‌ باشيد ديگوكسين‌ را حداقل‌ يك‌ ساعت‌ قبل‌ يا 2 ساعت‌ بعد از صبحانه‌ مصرف‌ كنيد. (سبوس‌ موجود در اين‌ غلات‌ به‌ ديگوكسين‌ متصل‌ شده‌ از جذب‌ آن‌ جلوگيري‌ مي‌كند). هر روز پيش‌ از مصرف‌ ديگوكسين‌، نبضتان‌ را به‌ يك‌ دقيقه‌ بشماريد. اگر اين‌ كار را بلد نيستيد از يك‌ پزشك‌ يا پرستار بخواهيدآن‌ را براي‌ شما بياموزد. اگر نبضتان‌ 60 دقيقه‌ يا كمتر بود، پيش‌ از مصرف‌ داروي‌ آن‌ روز، با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد، اگر ديگوكسين‌ مايع‌ مصرف‌ مي‌كنيد فقط‌ از قطره‌ چكان‌ مخصوصي‌ كه‌ در جعبه‌ دارو موجود است‌ براي‌ اندازه‌گيري‌ مقدار موردنظر استفاده‌ كنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، اگر ظرف‌ 4 ساعت‌ به‌ ياد آوريد مصرفش‌ كنيد. در غيراينصورت‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌ به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. اگر به‌ هر دليل‌ دارو را براي‌ دو يا چند نوبت‌ متوالي‌ مصرف‌ نكرده‌ايد پيش‌ از آغاز مجدد دارو با پزشكان‌ مشورت‌ كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
درصورت‌ بروز هريك‌ از نشانه‌هاي‌ زير مصرف‌ ديگوكسين‌ را قطع‌ كرده‌، و با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: بي‌ اشتهايي‌، اسهال‌، تهوع‌، استفراغ‌، گيجي‌، تاري‌ ديد (مشاهده‌ يك‌ هاله‌ زرد متمايل‌ به‌ سبز اطراف‌ چراغ‌ها)، تورم‌ دست‌ها و پاها، تنگي‌ نفس‌، افزايش‌ وزن‌ ناگهاني ‌1/5 كيلوگرم‌، در 24 ساعت‌)، تپش‌ قلب‌ (احساس‌ تكان‌ خوردن‌ شديد قلب‌ در قفسه‌ سينه‌)، يا نبض‌ زير 60 در دقيقه‌.
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ ديگوكسين‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ ديگوكسين‌
باداري‌ يا شيردهي‌
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر؛ به‌ ويژه‌ ديگر داروهاي‌ ديجيتاليس‌ يا داروهاي‌ قلبي‌ ديگر. (آميودارون‌، مسدودكننده‌هاي‌ كانال‌ كلسيمي‌، پروپافنون‌، كينيدين‌)؛ داروهاي‌ پرفشاري‌ خون‌ (مسدودكننده‌هاي‌ كانال‌ كلسيمي‌)؛ مهاركننده‌هاي‌ اشتها (قرص‌هاي‌ كاهش‌ وزن‌، آمفتامين‌ها)؛ داروهاي‌ آسم‌، سرفه‌، سرماخوردگي‌، و سينوزيت‌؛ داروهاي‌ كاهش‌ كلسترول‌ خون‌ (كلستيرامين‌، كلستيپول‌)؛ داروهاي‌ مدر و داروهايي‌ كه‌ موجب‌ دفع‌ پتاسيم‌ از بدن‌ مي‌شوند؛ و داروهاي‌ حاوي‌ پتاسيم‌ سابقه‌ يا ابتلا به‌ بيماري‌هاي‌ كليوي‌
در هنگام مصرف ديگوكسين‌ توصیه میشود
به‌ طور مستقيم‌ به‌ پزشكان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ همراه‌ داشته‌ باشيد كه‌ نشان‌ دهد ديگوكسين‌ مصرف‌ مي‌كنيد.
ديگوكسين‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقيم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ ديگوكسين‌ فاسد مي‌شود).
ديگوكسين‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد.
قرص‌هاي‌ 25% ميلي‌گرم‌ ديگوكسين‌ كوچك‌ و سفيد بوده‌، شبيه‌ برخي‌ قرص‌هاي‌ مدر مي‌باشند. مراقب‌ باشيد آنها را با هم‌ اشتباه‌ نكنيد. بهتر است‌ هيچگاه‌ قرص‌هاي‌ مختلف‌ را داخل‌ يك‌ ظرف‌ مخلوط‌ نكنيد.
در هنگام مصرف ديگوكسين نباید
شكل‌ دارو، مثلاً قرص‌ و كپسول‌، را تغيير دهيد. زيرا اگرچه‌ تعداد دارو يكسان‌ باشد، اشكال‌ مختلف‌ دارويي‌ به‌ مقادير متفاوتي‌ جذب‌ مي‌شوند.
اگر در حال‌ مصرف‌ يك‌ داروي‌ مدر دفع‌ كننده‌ پتاسيم‌ از بدن‌ هستيد، مكمل‌ پتاسيم‌ خود را حذف‌ كنيد. اگر بدنتان‌ پتاسيم‌ كافي‌ نداشته‌ باشد، ممكن‌ است‌ مسموميت‌ با ديگوكسين‌ رخ‌ دهد. اگر نمي‌توانيد مكمل‌ پتاسيمي‌ مصرف‌ كنيد از پزشكان‌ بخواهيد نوع‌ ديگري‌ از دارو را به‌ شما تجويز كند.

[mehraria]

ديلتيازم DILTIAZEM

در مورد این دارو
ديلتيازم‌ در موارد بسياري‌ تجويز مي‌شود، مثل‌ كاهش‌ فشارخون‌ در پرفشاري‌ خون‌؛ تسكين‌ درد قلبي‌ در قفسه‌ سينه‌ (آنژين‌ صدري‌)؛ و ضريان‌ قلب‌ نامنظم‌ و لرزش‌ دست‌. پزشكان‌ ممكن‌ است‌ در شرايط‌ ديگري‌ نيز ديلتيازم‌ تجويز كنند. اين‌ دارو از طريق‌ مسدودكردن‌ ورود كلسيم‌ به‌ داخل‌ سلول‌ها عمل‌ مي‌كند؛ به‌ همين‌ علت‌ آن‌ را يك‌ داروي‌ مسدود كننده‌ كانال‌ كلسيمي‌ مي‌نامند. اين‌ خاصيت‌ مسدودكنندگي‌ باعث‌ مي‌شود تا مقدار كلسيم‌ در سلول‌هاي‌ قلبي‌ و رگ‌هاي‌ خوني‌ كاهش‌ مي‌يابد، كه‌ موجب‌ كاهش‌ ضربان‌ قلب‌ و گشادي‌ عروق‌ (رگ‌ها) مي‌شود. بنابراين‌ فشار خون‌ پايين‌ آيد، جريان‌ خون‌ افزايش‌ مي‌يابد، و بار كاري‌ قلب‌ كاهش‌ پيدا مي‌كند.
چگونگی مصرف
مقادير متفاوتي‌ از ديلتيازم‌ براي‌ موارد گوناگون‌ تجويز مي‌شود. مهم‌ است‌ كه‌ دارويتان‌ را هر روز در ساعت‌ يكساني‌ مصرف‌ كنيد. شكل‌هاي‌ طولاني‌ اثر ديلتيازم‌ روزي‌ يك‌ بار مصرف‌ مي‌شود. و بهتر است‌ صبح‌ ناشتا خورده‌ شود تا فراموش‌ نشود. در مواردي‌ كه‌ روزي‌ چند نوبت‌ ديلتيازم‌ تجويز مي‌شود، بايد سعي‌ كنيد كه‌ مطمئن‌ شويد همه‌ نوبت‌ها را بخوريد. ديلتيازم‌ را مي‌توان‌ با يا بدون‌ غذا مصرف‌ كرد. هر روز پيش‌ از مصرف‌ ديلتيازم‌ نبضتان‌ را براي‌ يك‌ دقيقه‌ بگيريد. اگر بلد نيستيد از يك‌ پرستار يا پزشك‌ بخواهيد روش‌ آن‌ را به‌ شما بياموزد. اگر نبضتان‌ 50 در دقيقه‌ يا كمتر بود، قبل‌ از مصرف‌ دوز بعدي‌ ديلتيازم‌ با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد. هيچگاه‌ بيشتر از مقدار تجويز شده‌ مصرف‌ نكنيد. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. اگر يك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كرديد، به‌ مجرديكه‌ به‌ ياد آورديد، مصرفش‌ كنيد. در مواردي‌ كه‌ دارو را روزي‌ يك‌ بار مصرف‌ مي‌كنيد اگر كمتر از 8 ساعت‌ تا نوبت‌ بعدي‌ مصرف‌ دارو مانده‌ بود، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌، به‌ برنامه‌ دارويي‌ معمولتان‌ بازگرديد. اگر ديلتيازم‌ را روزي‌ چند بار مصرف‌ مي‌كنيد، اگر تقريباً موقع‌ نوبت‌ بعدي‌ رسيده‌است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را حذف‌ كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و پيش‌ از هماهنگي‌ و مشورت‌ با پزشكتان‌ مصرف‌ دارو را قطع‌ نكنيد. براي‌ قطع‌ اين‌ دارو مقدار داروي‌ مصرفي‌ بايد به‌ تدريج‌ كاهش‌ داده‌ شود. در اكثر مواردي‌ كه‌ ديلتيازم‌ تجويز مي‌شود براي‌ مهار بيماري‌ است‌ نه‌ درمان‌ آن‌. بنابراين‌ ممكن‌ است‌ مجبور باشيد كه‌ آن‌ را در سال‌ها يا حتي‌ پايان‌ عمر مصرف‌ كنيد، حتي‌ اگر احساس‌ بهبودي‌ مي‌كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت‌ بروز هر يك‌ از نشانه‌هاي‌ نادر ولي‌ جدي‌ زير مصرف‌ ديلتيازم‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگيريد: درد قفسه‌ سينه‌، مشكل‌ در تنفس‌، تنگي‌ نفس‌، يا خس‌خس‌ سينه‌، ضربان‌ قلب‌ زير 50 در دقيقه‌، سرگيجه‌ يا سياهي‌ رفتن‌ چشم‌ پس‌ از برخاستن‌ از حالت‌ خوابيده‌ يا نشسته‌؛ تورم‌ دست‌ها و پاها يا افزايش‌ وزن‌ ناگهاني‌ (1/5 كيلو در 48-24 ساعت‌)؛ التهاب‌ لثه‌ها؛ لرزش‌ دست‌ و انگشتان‌ دست‌؛ سفتي‌ عضلات‌ بازو و ران‌؛ مشكل‌ در صحبت‌ كردن‌ يا بلعيدن‌؛ از دست‌ دادن‌ تعادل‌؛ بثورات‌ جلدي‌؛ افت‌ قواي‌ ذهني‌؛ تپش‌ قلب‌ (احساس‌ حركت‌ سريع‌ قلب‌ در قفسه‌ سينه‌). علايم‌ زير ممكن‌ است‌ تا تنظيم‌ شدن‌ بدنتان‌ با دارو مشاهده‌ شوند: سردرد، خواب‌ آلودگي‌، خستگي‌، خشكي‌ دهان‌، برافروختگي‌ و احساس‌ گرمي‌، تهوع‌، يا يبوست‌ يا اسهال‌. اگر اين‌ علايم‌ ادامه‌ يافتند يا مشكل‌ساز شدند، موضوع‌ را با پزشكان‌ درميان‌ بگذريد.
موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هريك‌ از موارد زير پيش‌ از مصرف‌ديلتيازم‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازيد:
حساسيت‌ به‌ ديلتيازم‌ يا ديگر داروهاي‌ مسدودكننده‌؛ كانال‌ كلسيم‌
بارداري‌ يا شيردهي‌
مصرف‌ داروهاي‌ ديگر، به‌ ويژه‌ كاربامازپين‌، سيكلوسپورين‌، استروئيدها، يا ديگر داروهاي‌ پرفشاري‌ خون‌ (مسدودكننده‌هاي‌ بتا، كينيدين‌، ديجوكسين‌، ديسوپيراميد، فلكاينيد، يا پروكايناميد
سابقه‌ يا ابتلا به‌ حساسيت‌، فشارخون‌ پايين‌، حمله‌ قلبي‌، يا بيماري‌ كليوي‌ يا كبدي‌.
در هنگام مصرف ديلتيازم‌ توصیه میشود
به‌طور منظم‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنيد تا بهبودتان‌ را زير نظر داشته‌ باشد.
در مورد يك‌ سطح‌ فعاليت‌ بدني‌ بي‌خطر با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد. ديلتيازم‌ ممكن‌ است‌ درد قلبي‌ را كاهش‌ دهد يا آن‌ را كاملاً رفع‌ كند و شما درنتيجه‌ بيشتر از مقدار قابل‌ قبول‌ فعاليت‌ بدني‌ انجام‌ دهيد.
وزنتان‌ را نسبت‌ به‌ قد و استخوان‌بندي‌تان‌ در محدوده‌ مناسب‌ نگاه‌ داريد. در صورت‌ نياز از پزشكتان‌ بخواهيد دركاهش‌ وزن‌ به‌ شما كمك‌ كند.
اگر سيگاري‌ هستيد، سيگار را ترك‌ كنيد. از پزشكتان‌ بخواهيد شما را به‌ يك‌ مشاور يا گروه‌ ترك‌ سيگار معرفي‌ كند.
به‌ آرامي‌ از حالت‌ خوابيده‌ به‌ نشسته‌ يا ايستاده‌ و يا از حالت‌ نشسته‌ به‌ ايستاده‌ تغيير وضعيت‌ دهيد تا دچار سرگيجه‌ و سياهي‌ رفتن‌ چشم‌ نشويد.
براي‌ جلوگيري‌ از مشكلات‌ دنداني‌ و لثه‌اي‌ ناشي‌ از اين‌ دارو بهداشت‌ دهان‌ خود را با مسواك‌ زدن‌، استفاده‌ از نخ‌ دندان‌ و مراجعه‌ منظم‌ به‌ دندانپزشك‌ حفظ‌ كنيد.
قرص‌هاي‌ طولاني‌ رهش‌ را درسته‌ بخوريد، از جويدن‌، خردكردن‌ يا شكستن‌ آن‌ها خودداري‌ كنيد.
اگر در بلعيدن‌ قرص‌هاي‌ معمولي‌ ديلتيازم‌ مشكل‌ داريد آنها را خرد كرده‌ با يك‌ قاشق‌ مربا مخلوط‌ كرده‌، مصرف‌ كنيد.
داروي‌ كافي‌ براي‌ روزهاي‌ تعطيل‌ در دسترس‌ داشته‌ باشيد.
يك‌ برگه‌ شناسايي‌ پزشكي‌ كه‌ نشان‌ دهد ديلتيازم‌ مصرف‌ مي‌كنيد همراه‌ داشته‌ باشيد.
از آنجاييكه‌ اين‌ دارو مي‌تواند روي‌ نتايج‌ برخي‌ آزمون‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ اثر بگذارد، ساير پزشكان‌ را از اينكه‌ ديلتيازم‌ مصرف‌ مي‌كنيد، مطلع‌ سازيد.
ديلتيازم‌ را از دسترس‌ كودكان‌ و دور از گرما، نور مستقيم‌، حرارت‌ مرطوب‌ نگهداري‌ كنيد (در اين‌ شرايط‌ ديلتيازم‌ فاسد مي‌شود).
ديلتيازم‌ تاريخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بريزيد.
در هنگام مصرف ديلتيازم نباید
تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو رانندگي‌ كنيد يا با وسايل‌ خطرناكي‌ كه‌ كار با آنها نياز به‌ هوشياري‌ كامل‌ دارد كاركنيد. اگر خواب‌ آلودگي‌ يا سرگيجه‌ مشكل‌ساز شد با پزشكتان‌ مشورت‌ كنيد.
داروي‌ ديگري‌ (به‌ ويژه‌ محرك‌هاي‌ بدون‌ نياز به‌ نسخه‌ و داروهاي‌ سرفه‌ يا سرماخوردگي‌) را بدون‌ هماهنگي‌ قبلي‌ با پزشكتان‌ مصرف‌ كنيد.
بدون‌ مشورت‌ با پزشكتان‌ شكل‌ دارو را تغيير دهيد. اشكال‌ مختلف‌ ديلتيازم‌ به‌ صورت‌هاي‌ متفاوتي‌ تجويز مي‌شوند.