مالک شرکت فراری ENZO ANSELMO FERRARI
تاريخچه:
انزو آنسلمو فراري (ENZO ANSELMO FERRARI) در 18 فوريه 1898 در شهر مودنا ايتاليا و در خانواده اي اهل صنعت متولد شد. انزو جوان علاقه زیادی به تحصيلات رسمي و آكادميك نداشت ولي شيفته مسابقات اتومبيلراني بود.
وي دوران سربازي در جنگ جهاني اول (1918 – 1914) در واحد نگهداري از چهارپايان آغاز نمود ولي در حين خدمت در سال 1916 براثر شيوع اپيدمي آنفولانزا بشدت مريض شد و از سربازي معاف گرديد در همان دوران پدر وي بر سر همين بيماري بدرود حيات گفت.
بحران اقتصادي و مالي ناشي از جنگ باعث گرديد تا شركت خانوادگي آنها ورشكسته شود و انزو فراري پس از سعي و تلاش ناموفق در آغاز بكار در كارخانه فيات، در شركت كوچكي بنام CMN مشغول بكار گرديد. شركت CMN در زمينه تبديل كاميونها و انواع وانت به خودروي سواري فعاليت داشت.
فراري جوان در سال 1919 با حضور در تيم اتومبيلراني شركت CMN وارد دنياي مسابقات گرديد ولي موفقيت چنداني كسب ننمود. وي در سال 1920 شركت CMN را براي كار در شركت آلفارمئو ترك نمود و توانست موفقيت قابل توجهي را در مسابقات محلي بدست آورد.
مسابقات سال 1923 و در جريان مسابقه منطقه Ravenna وي پس از پيروزي با مادر Francesco Bacarra معروفترين خلبان جنگي ايتاليا كه در جنگ جهاني اول كشته شد آشنا شد و مجسمه كوچكي كه تزئين كننده هواپيماي جنگي Bacarra بود و پس از سقوط از لاشه هواپيماي جنگي وي بدست آمده بود را بعنوان يادگاري دريافت كرد.
فراري در سال 1932 تصميم گرفت كه با قالبگيري از اين مجسمه و نشان كوچك از آن بعنوان آدم و نشانه خودروهاي مورد استفاده اش در مسابقات استفاده كند كه علامت اسب آرم فراري در واقع همان نشان است. البته Fabio Tiglioni نيز به دليل هم دوره بودن پدرش با خلبان Baracca از علامت اسب فوق الذكر كه به ايتاليايي Cavallino rampante (امروزه بعضا فراري را در نشريات ايتاليائي به اسم مارک اسب در حال پرش مي شناسند) يا اسب در حال پرش نام دارد بر روي موتور سيكلتهاي ساخت كارخانه معروف Ducati استفاده مي نمود و بعدها فلادرا بر اثر توافق خصوصی با انزو فراري استفاده آن را كنار گذاشت علامت شركت پورشه آلمان نيز به دليل استفاده از نشان شهر محل تولیدآن "اشتوتگارت" که نشانه یک اسب سیاه در حال پرش است بسیار شبیه به فراری می باشد.
موفقيت فراري در مسابقات محلي باعث گشت تا آلفارومئو پيشنهاد شركت در مسابقات مهمتري را با وي در ميان بگذارد ولي فراري علاوه بر رد پيشنهاد فوق از رانندگي اتومبيلهاي مسابقه دست كشيد، البته وي در سال 1927 در چند مسابقه شركت نمود ولي هيچگاه بطور حرفه اي به دنیاي رانندگي بازنگشت. در واقع مي‌توان گفت كه انز فراري تصميم بسيار شجاعانه اي گرفته بود و با علم بر اينكه موفقيت وي در مديريت تيم بيشتر از رانندگي حرفه اي است در سال 1929 تيم اتومبيلراني فراري را تاسيس نمود تيم فراري توانست با بهينه سازي اتومبيلهاي ساخت آلفارو به موفقيت چشمگيري دست يابد انزو فراري از سال 1938 رسما بعنوان مدير واحد توليد خودروهاي مسابقه اي شركت آلفارو مئو منصوب گرديد.
همزمان با بروز جنگ دوم دولت فا شیست موسوليني شركت آلفارو مئورا مصادره نمود البته تغيير چندانی در واحد سرپرستی فراري پديدار نشد و تيم فراري كه بر اساس قرارداد با آلفا رمئو تا چهارسال اجازه شركت در مسابقات را نداشت موقتا تغيير نام داد و چندوقتي به ساخت ابزار آلات و قطعات هواپيما مشغول بود در طي اين مدت اتومبيل مسابقه اي Tipo 815 را نيز عرضه كرد كه با توجه به محدوديت فوق بسيار كم رنگ در مسابقات ظاهر شد. كارخانه كوچك فراري در سال 1943 به شهر مارانلو Maranello نقل مكان نمود. با وجود بمباران وتخريب كامل آن در سال 1944 (جنگ جهاني دوم) كارخانه فراري از نو ساخته شد و فعاليت خود را از سال 1946 از سر گرفت.
در همان سال فراري تصميم گرفت خط توليد خودروهاي اسپرت غير مسابقه اي را جهت كسب سود و منفعت مالي لازم براي تامين بودجه تيم فراري كه نام صحيح آن sulderia Ferrari (به معني اسطبل فراري است) را افتتاح نمايد. در همين راستا شركت خودروسازي فراري تحت عنوان Ferraris .P.A در سال 1945 تاسيس گرديد.
اولين خودروي غير مسابقه اي فراري در سال 1947 با نام 125 S عرضه شد. اين اتومبيل زيبا و سريع مجهز به موتوري 12 سيلندر بود كه فقط CC1500 حجم داشت. بدين ترتيب شركت فراري پا به عرصه خودروسازي نهاد با اين اميد كه بتواند اتومبيلهاي مشتري سپند توليد نمايد و با سود عايد شده از محل فروش آنها تيم اسكودر يا فراري را سرپا نگه دارد. در سالهاي بعد اتومبيلهاي فراري سمبل زيبائي صنعت خودروسازي شدند كه اين امر نيز مرهون تيز هوشي انزو فراري و به خدمت گرفتن طراحان و استوديوهاي طراحي معروف همچون scaglietti , Bertone , Pinin farria Tovring , vignale , ghia, مي‌باشد.
پس از سرازير شدن درآمد حاصل از توليد خودروهاي غير مسابقه اي ديري نپائيد كه سرمايه گذاریهاي به ثمر رسيده و درخشش خودروهاي فراري در مسابقات جهاني آغاز گردد. تيم فراري رسما در سال 1950 در مسابقات فرمول يك شركت نمود و اولين پيروزي خود را در سال 1951 در جريان مسابقه بزرگ (Grand Prix) انگلستان بدست آورد. سال بعد آلبرتو آسكاري راننده معروف آرژانتيني اولين مدال قهرماني جهان را براي فراري كسب نمود. و بدين ترتيب روند موفقيت تيم فراري كه قديمي ترين تيم فرمول 1 به حساب مي‌آيد و تقريبا تمام ركوردهاي فرمول 1 از جمله 14 عنوان قهرماني رانندگان 14 عنوان قهرماني خودروسازان را به یدک می کشد آغاز شود.
موفقيت تيم اسكودريا فراري مرهون جدیت و جسارت مردي است كه تا هنگام مرگ در سن 90 سالگي همچنان مديريت تيم خود را حفظ كرد.
انزو فراري در محيط كار بعنوان مردمي خشن جدي و سخت گير معروف بود. وي پس از فوت پسرش آلفرد فراري معروف به دينو (Dino) كه در سال 1956 در سن 24 سالگي در گذشت انزو فراري بيش از پيش گوشه گير شد و تا پايان سياست همواره در غم ازدست دادن فرزند و به نشانه تيره شدن دنيا در پيش رويش عينك آفتابي به چشم داشت. عليرغم رويه فوق الذكر وي هيچگاه عشق و علاقه به اتومبيلراني را از دست نداد و تا آخرين لحظات مشغول اداره تيم اتومبيلراني خود بود. فراري نيز مانند بسياري ديگر از صنعتگران و مخترعين از لحاظ محاسبات و مذاكرات مالي بيشتر احساسی عمل مي نمود و همين امر باعث گشت كه شركت وي دچار بحران مالي شود.
وي پس از سالها مقاومت بالاخره در سال 1965 تعدادي از سهام شركت خودروسازي فراري را پس از شكست در مذاكرات با شركت فورد به شركت فیات بفروشد. ميزان سهام شركت فيات در سال 1969 به %50 و در سال 1988 به %90 افزايش يافت. انزو فراري تا سال 1971 سمت مديريت عامل شركت فراري را حفظ نمود ولي همواره و تا پايان عمر از چهره هاي موثر در تصميم گيريها باقي ماند. در حال حاضر تركيب سهام فراري تغيير يافته است بنحوي كه %85 سهام آن متعلق به شركت فيات %5 آن متعلق به گروه Mudabala و %10 ديگر به پسر انزو فراري يعني آقاي پيرو فراري تعلق دارد. دراين قسمت آورده شده است.
انزو فراري به پاس خدمات شايسته اش و كسب اعتبار براي كشورش به دريافت عالي ترين نشانهاي كشور ايتاليا از جمله شواليه (cavaliere) و فرمانده (commendatore) نايل گشت و علاوه بر آن چندين لقب افتخاري در ديگر كشورها نيز دريافت نمود. صنعت خودرو همواره مديون تلاشهاي افرادي چون فراري، دكتر پورشه، سوپيشرو هوندا، هنري فورد كه هر يك با سبكي كاملا متفاوت اين صنعت را پيش بردند خواهد بود.
اكثر اتومبيلهاي فراري امروزه به رنگ قرمز بفروش مي رسند كه اين امر نه فقط به واسطه زيبائي و جذابيت رنگ قرمز بلكه ريشه در پيشينه شركت در مسابقات فراري دارد. در دهه 1920 اكثر اتومبيلهاي آلفارومئو، مازاراتی و بعدها فراري با رنگ قرمز در مسابقات شركت مي نمودند. زيرا ارگانهاي مسئول وقت كه بعدها پس از ادغام FIA يا فدراسيون اتومبيلراني را تشكيل دادند قرمز را بعنوان رنگ كشور ايتاليا تعيين كردند به همين دليل نيز اتومبيلهاي Bugatti (فرانسوي) به رنگ آبي، اتومبيلهاي آلماني مثل BMW وپورشه به رنگ سفيد و جگوارهاي انگليسي با رنگ سبز مسابقه اي انگليسي (Brithish Racing Green) معروف شدند.
امروزه شركت فراري علاوه بر توليد خودرو جهت مسابقه و جاده به شركت تجاري بازرگاني تمام عياري تبديل شده است كه دامنه متنوعي از محصولات را از جمله عينك، خودكار، عطر، البسه دو چرخه هاي پيشرفته، موبايل و حتي كامپيوترهاي لب تاب را به بازار عرضه نموده است. بر طبق آمار منتشر شده توسط فايناشيال تايمز شركت فراري رتبه اول را در ليست صد شركت برتر از لحاظ محيط كار در اروپا بخود اختصاص داده است يعني اينكه مي‌توان كاركنان فراري را از لحاظ كاري خوشبخت ترين كارمندان اروپا دانست.
برگرفته از وبلاگ حسين فراري
جواب بصورت نقل قول